เพชรบุรี....
ภาพปรากฏบนสายตาของผู้พบเห็นที่หญิงสาวหน้าตาสะสวย คือนางดวงใจ สดชื่น วัย 37 ปี กำลังนั่งป้อนส้มและจูงมือชายวัยกลางคนที่อายุห่างกันมากกว่า 10 ปี คือนายศุภนิมิต สดชื่น วัย 50 ปี สองสามีภรรยาที่เดินเล่นชมนกชมไม้อยู่บริเวณหน้าบ้าน
คงไม่เป็นที่สะดุดตาเลยหากศุภนิมิตจะมีลักษณะปกติเหมือนคนทั่วไป แต่กลับมีผิวพรรณที่เป็นปุ่มปมปูดนูนทั่วบริเวณใบหน้าและร่างกาย ดูขัดกับหน้าตาที่สะสวยและความร่าเริงแจ่มใสของดวงใจ
แม้ภาพของศุภนิมิตกับดวงใจ ที่แลดูทั้งคู่ต่างมีความสุข มีความรักและเอื้ออาทรต่อกันจะเป็นสิ่งที่แปลกตาสำหรับผู้ที่ไม่เคยพบเห็นแต่ชาวบ้านใน ต.แก่งกระจาน จ.เพชรบุรี จะเห็นเป็นสิ่งชินตาและอดไม่ได้ที่จะชื่นชมความรักของทั้งคู่ที่มีให้กันมายาวนานกว่า 20 ปีแล้ว
ดวงใจบอกว่า ทุกวันนี้อยู่ด้วยความรักและสงสาร และไม่เคยรังเกียจศุภนิมิตเลย มีแต่จะสงสารเพราะหากว่าตัวเองไม่อยู่คิดว่าเขาคงลำบากจากอาการที่เจ็บป่วยเป็นโรคเท้าแสนปม ซึ่งก่อนหน้านี้อาการหนักโดยมีปุ่มก้อนเนื้องอกมากขึ้นจนทำให้ตาของเขาปิดมองแทบไม่เห็น
แต่ปัจจุบันได้รับความเมตตาจากสมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินีนาถ รับเป็นผู้ป่วยในพระราชานุเคราะห์ จนได้เข้ารักษาตัวผ่าตัดเปลี่ยนกระจกตาจนทำให้ตาของเขาสามารถมองเห็นได้แทบจะปกติแล้ว แต่ก็ต้องให้ความดูแลใกล้ชิดด้วยความรักและห่วงใย
ด้าน นายศุภนิมิตรบอกว่า ดีใจที่ได้ภรรยาดีและไม่เคยทอดทิ้ง ทุกวันดวงใจจะคอยดูแลทั้งหยอดตา เช็ดตัว ใส่ยาแผลที่หลังและคอยดูแลทุกอย่างอย่างใกล้ชิดตลอดระยะเวลากว่า 20 ปี ส่วนใหญ่ตัวเองจะกลัวมากกว่าว่าจะทำให้ดวงใจอายเพราะตัวเองมีร่างกายไม่ปรกติเหมือนคนอื่น
โดยเฉพาะเวลาไปหาหมอที่โรงพยาบาลรามาธิบดีจะไม่ให้ดวงใจจูงหรือพาไปเพราะกลัวว่าดวงใจจะอายเมื่อคนอื่นเขามอง แต่ดวงใจก็ไม่เคยอายแต่อย่างใด ซึ่งสิ่งนี้ทำให้ตัวเองรักดวงใจมากเพราะคิดว่าหากเป็นคนอื่นคงจะทิ้งตัวเองไปนานแล้วและคิดว่าตัวเองคงไม่มีชีวิตอยู่ได้แน่นอนเพราะป่วยและไม่ใครดูแล
ถึงแม้ปัจจุบันสภาพดวงตาของศุภนิมิตจะดีขึ้น แต่ร่างกายที่มีปุ่มก้อนเนื้อที่ขึ้นอยู่เต็มทุกพื้นที่นับวันจะขยายและโตขึ้น จึงทำให้ศุภนิมิตไม่สามารถทำงานได้ตามปรกติเหมือนคนทั่วไป ภาระการหารายได้จึงตกอยู่กับดวงใจเพียงผู้เดียว ที่ทุกวันนี้มีรายได้จากการรับจ้างเย็บผ้าอยู่ที่บ้าน ถึงแม้จะมีรายได้ไม่มากมายนัก
แต่ดวงใจก็ตั้งใจทำงานเพื่อเก็บเงินไว้ใช้จ่ายในครอบครัวและเป็นค่ารถโดยสารที่จะพาศุภนิมิตรไปหาหมอที่โรงพยาบาลที่กรุงเทพมหานครอย่างต่อเนื่องเพราะต้องการให้ศุภนิมิตรหายเป็นปรกติถึงแม้จะเป็นเพียงความหวังไม่ที่ไม่มีโอกาสเป็นจริงแล้วก็ตาม
และนี่คือแบบอย่างที่ดีสำหรับคู่รัก คู่แท้ถึงแม้ร่างกายของทั้งสองจะแตกต่างกันราวฟ้ากับดิน แต่ความรักที่เข้าใจกัน มีความเอื้ออาทรต่อกัน ห่วงใยซึ่งกันและกันเท่านั้นที่จะทำให้ทุกคู่รักอยู่ด้วยกันได้อย่างยั่งยืนและมีความสุขในชีวิต