ชีวิตสุดแสนรันทด ผู้หญิงวัยกลางคนที่ป่วยเป็นมะเร็งต้องฟันฝ่ามรสุมใหญ่ในชีวิตที่แสนสาหัสเพื่อดูแลแม่ชรา และหลานที่พิการทั้ง 3 คน ครอบครัว รุมเร้าทั้งความจนแสนสาหัส บ้านใกล้พังถล่ม มีชีวิตในแต่ละวันด้วยข้าวก้นบาตรพระ ทว่า เธอไม่เคยท้อ! ไม่เคยห่วงตัวเอง ตั้งปณิธาน ก่อนตายอยากเห็นแม่กับหลานสบาย
ต้องสู้ ถึงรอด
จำปา เกตุนิล หญิงแกร่งวัย 44 ปี ไม่เพียงอยู่ในครอบครัวที่ฐานะยากจน ใน อ.ปากท่อ จ.ราชบุรี แต่เธอยังถูกโรคมะเร็งรุมเร้า ซึ่งแม้มันจะบั่นทอนร่างกายให้เธอไม่สามารถทำงานหนักได้ แต่เธอก็ไม่ถอดใจ ดิ้นรนทำงาน แลกรายได้น้อยนิด เพื่อประทังชีวิตตนเองและสมาชิกในครอบครัวให้ผ่านไปได้ในแต่ละวัน
“เป็นมะเร็งเต้านม เป็นน้ำเหลืองก่อน แต่เราคิดว่าเอายาทา มันจะหาย ก็ไม่หาย เป็นขึ้นเรื่อยๆ จนเราทนไม่ไหว ถึงไปหาหมอ”
จำปา เล่าว่า ตัวเธอเองจะไปหาหมอเดือนละครั้ง บางทีหมอจะนัด 2 เดือนครั้ง โดยการขี่มอเตอร์ไซค์ไปด้วยตัวเอง
“แขนบวมน้ำ ถ้านวด มันก็จะยุบลง ส่วนผื่นแดงๆทั่วร่างกายนั้นหมอให้ยาเม็ดคีโมมากินยาแก้คลื่นไส้อาเจียน และยาลดสมองบวม”
หนำซ้ำต้องมาสูญเสียสามี คู่ชีวิตจากโรคมะเร็ง ไปไม่นานนี้เอง โดยไม่มีโอกาสดูใจ
"เขาเสียที่โรงพยาบาล เราก็นอนอยู่ที่โรงพยาบาลเหมือนกัน เขาอยู่เพชรบุรี เราราชบุรี เขานอนอยู่โรงพยาบาลแค่อาทิตย์เดียว เขาก็เสีย ทีแรกเราก็เหมือนว่าเราจะไปก่อนเขา พอเราไปถึงแล้วหมอช่วยเราไว้
แม้ถูกมะเร็งร้ายคุกคามจนไร้เรี่ยวแรง แต่จำปายังคงทำงานเท่าที่พอจะทำได้ เพื่อแลกกับรายได้อันน้อยนิด
“พับถุงมือพลาสติก ถุงมือย้อมผม 100 คู่ ได้ 8 บาท วันหนึ่งได้เต็มที่ 500 คู่ 40 บาท
“ถ้าปวดหลังก็เอนตัวนอน หลับแล้วตื่น ขึ้นมาทำใหม่”
เงิน 40 บาทของเธอคือรายได้ที่ใช้ประทังชีวิตในแต่ละวัน หากวันไหนอาการป่วยของเธอกำเริบ ทำงานไม่ได้ นั่นหมายถึงชีวิตของเธอและแม่อาจจะต้องอดหารไปในวันนั้น
ทว่า ไม่ใช่แค่จำปาที่ต้องนั่งหลังขดหลังแข็งพับถุงมือ แต่แม่ที่แก่ชราก็ช่วยพับด้วยเพื่อเพิ่มรายได้ที่รวมกันแล้ว 2 คน ก็ยังไม่ถึง 100 บาทต่อวัน
แม้ว่าแม่ของจำปาจะมีลูก 5 คน แต่ลูกๆ ก็มีครอบครัวและต้องออกไปรับจ้าง เพื่อมีรายได้ประทังชีวิตเช่นกัน บางคนไปทำงานไกล นานๆ ถึงจะกลับมาสักครั้ง ถุงมือที่แม่และจำปานั่งพับทุกวัน ก็มาจากลูกคนหนึ่งรับงานมาให้ เพื่อพอมีรายได้ยังชีพ
ขณะที่ สมชาย เกตุนิล น้องชายของจำปา ก็รับจ้างทำงานทุกอย่างเพื่อเลี้ยงดูครอบครัว ไม่ว่างานนั้นจะต้องเสี่ยงภัยหรืออันตรายต่อสุขภาพขนาดไหน แลกกับรายได้ที่ไม่แน่นอน ถ้าช่วงไหนไม่มีงาน ก็หมายถึงขาดรายได้
“ทุกวันนี้รับจ้างทั่วไป ใครจ้างไปฉีดยาฆ่าหญ้าก็ไป พ่นปุ๋ยก็ไป เก็บขยะก็ไป รายได้ต่อวันก็ไม่แน่นอน อย่างเมื่อเช้าไปฉีดยามา 40 กว่าไร่ ก็ได้มา 580 บาท เคยคิดจะหยุดทำงาน แต่หยุดไม่ได้ ถ้าหยุด ไม่มีตังค์เลี้ยงครอบครัว”
หลานกตัญญู ขอข้าวพระเลี้ยงครอบครัว
นอกจากจำปา แม่ และน้องชาย ที่พยายามทำงานหาเงินเลี้ยงครอบครัวแล้ว หลานๆ ที่แม้ร่างกายจะไม่ค่อยสมประกอบ ก็สามารถช่วยให้ครอบครัวมีข้าวกินในแต่ละวันได้
“หลาน น้องจูน อายุ 7 ขวบ เป็นดาวน์ซินโดรม เป็นตั้งแต่เกิด ตอนเล็กๆ เขาตัวเล็ก หลานอีกคนพิการครึ่งซีก น้องเปา อายุ 10 ปี แขนขาพิการ ตาเขไปข้างหนึ่ง
ส่วนน้องเจมส์ อายุ 13 สมาธิสั้น พัฒนาการสมองช้า บางทีจะเห็นว่าไปเดินตามหลวงพ่อบิณฑบาต เพราะเขาเคยบวชเณร เขาอยากไปนอนวัด พ่อแม่ก็ให้ไป พระก็ให้ข้าวกับข้าวมาให้กิน”
นอกจากจำปาจะใช้ชีวิตในแต่ละวันอย่างยากลำบาก ทั้งความทุกข์ทรมานจากอาการเจ็บป่วย และรายได้ไม่เพียงพอเพราะออกไปทำงานหนักไม่ได้ ซึ่งดูเหมือนว่าชีวิตของเธอจะเจอแต่เรื่องร้ายๆ แต่ในความโชคร้าย ยังมีโชคดี แม้น้องเจมส์จะสมาธิสั้น พัฒนาการทางสมองช้า แต่มีความกตัญญู คอยดูแล หาข้าว หาปลา ให้กินในแต่ละวัน
“2 ปีที่แล้วเขาเคยบวชเณร เป็นเด็กขยัน กตัญญูด้วย ส่วนสภาพความเป็นอยู่ทางบ้านก็มีฐานะลำบาก บ้านเขาก็มีน้องที่ไม่ค่อยเต็ม และมีคนป่วยด้วยที่บ้าน น่าสงสาร” พระนคร ญาณธัมโม วัดดาวลอย อ.ปากท่อ จ.ราชบุรี ยืนยันถึงความกตัญญูของน้องเจมส์
ความฝัน ก่อนตาย! อยากมีบ้าน
ไม่เพียงสมาชิกในครอบครัวแต่ละคนจะถูกโรคภัยรุมเร้า แต่สภาพบ้านที่อยู่อาศัยของครอบครัวนี้ที่เคยเป็นครอบครัวใหญ่ ก่อนผุพังและไม่มีตังค์ซ่อม จนต้องแยกกันปลูกเพิงพักในพื้นที่ใกล้เคียงกัน ก็อยู่ในสภาพที่น่าหดหู่ เพราะทรุดโทรมและพร้อมพังลงวันใดก็ได้ หนำซ้ำบ้านพักอาศัยอยู่กลางทุ่งนา มีเพียงหลังคาไร้ผนัง ไม่มั่นคง ปลอดภัย
"เมื่อก่อน ผมเคยเข้ามาสภาพบ้านไม่ใช่อย่างนี้ มาเจอก็ตกใจ เจอคุณยายนั่งพับถุงมือ อ้าวน้องจำปาทำไมสภาพเป็นอย่างนี้หมด เด็กพิการอีก 2 คน และพี่ชายพิการอีกคน ก็ 4 คน" สุทิน บุญงาม นายก อบต.ปากท่อ จ.ราชบุรี เล่าย้อนอดีตถึงครอบครัวจำปา ว่าปัจจุบันบ้านทรุดโทรมขั้นสุด
“เสามันโย้หมดแล้ว มันจะคว่ำ” พเยาว์ เถาว์สุวรรณ แม่ของจำปาสะท้อนสภาพบ้านแบบสั้นๆ แต่เห็นภาพ
“ถ้าฝนตกหนัก หลังคาจะรั่ว น้ำหยดบนที่นอน ต้องเอากระป๋องมารอง เราก็นอนข้างๆกระป๋อง ถ้าฝนตกหนักหลังคาจะรั่ว ก็เปียกที่นอน มุ้งหมด” จำปาช่วยขยายภาพปัญหาเวลาฝนตกผ่านหลังคาบ้านที่เต็มไปด้วยรูรั่ว
จำปาวาดฝันอยากมีบ้านใหม่ เพื่อให้ “แม่-หลาน” อยู่อย่างสบาย อยากให้สมาชิกทุกคนในครอบครัวได้อยู่ร่วมกัน ไม่ต้องกระจายคนละเพิงพักแบบที่เป็นอยู่
“อยากมีบ้านใหม่ จะได้ไม่ต้องมานั่งรองน้ำฝนทุกคืนเวลาฝนตก ถ้าฝนตกมาก เราไม่ได้นอน บางทีแม่ดูกระป๋องโน้น เราดูกระป๋องนี้ ก่อนตายอยากให้แม่ได้มีบ้านอยู่สบายกับหลาน ได้มีบ้านใหม่อยู่กับเขาบ้าง แต่เราก็ไม่มีปัญญาที่จะสร้างให้เขาอยู่ เพราะตอนนี้เราทำงานไม่ได้
เรื่องอนาคตไม่คิด คิดไปมันก็ไม่ได้อะไรขึ้นมา สู้ทำไปวันๆ แค่นี้ก็พอใจแล้ว ตอนนี้อยากได้ความช่วยเหลือ อยากได้บ้าน อยากให้แม่มีความสุข ได้มีบ้านใหม่อยู่กับเขาบ้าง เราไม่มีปัญญาที่จะสร้างให้เขาอยู่ เพราะตอนนี้เราทำงานไม่ได้ ได้แต่อยู่แค่นี้”
เธอยืนยันไม่กลัวตาย รู้สึกเฉยๆ แค่จะตายวันไหนเท่านั้นเอง
แม้ชีวิตจะต้องเผชิญทั้งเนื้อร้าย บ้านผุพัง แต่เธอยืนยันยิ้มทั้งน้ำตา ไม่ท้อ จะสู้ต่อไปเพื่อให้ชีวิตอยู่ได้ ย้ำ ชีวิตนี้ไม่เคยฆ่าตัวตายแม้จะทุกข์ทรมานแสนสาหัสเพียงใด
“ท้อไปก็ไม่ได้อะไร เราต้องสู้กับมันไป ท้อไป เราก็ต้องแย่ไปด้วย เราต้องสู้ เพื่อให้ชีวิตเราอยู่ได้ ถ้าเราท้อ เราก็แย่ลงกว่านี้ ทำอะไรไม่ได้สักอย่าง”
สัมภาษณ์โดย รายการฅนจริงใจไม่ท้อ
เรียบเรียง MGR Live
** มาตามติด ไลฟ์สไตล์บันดาลใจ+ประเด็นสดใหม่ ได้ที่นี่!! **
