เวลาดูละคร ภาพยนตร์ ละครเวที ต่างๆ คุณเคยสงสัยหรือไม่ว่า... เหตุใดนักแสดงจึงแสดงได้เข้าถึงอารมณ์ตัวละครเสียขนาดนั้น ทั้งๆที่ไม่ใช่ตัวตนของเขาเลย อาจเพราะเป็นการแสดง ความสามารถของเขาเอง หรือบางคนอาจคิดว่าเพื่อเงินพวกเขาเหล่านั้นทำได้ทุกอย่าง ... แล้วใครจะรู้เล่าว่า นั่นคือความรู้สึกที่ออกมาจากภายใน
ความเครียด ความกดดัน อารมณ์เก็บกด ที่ต้องการระบายออกมาเพื่อให้ใครสักคนได้รับรู้ถึงความรู้สึกภายในจิตใจของเขาเอง ที่ทำให้วันนี้เราได้มารู้จักกับสถานที่ที่อาจมองได้ว่าเป็นแหล่งเรียนรู้ที่ใช้หลักจิตวิทยาในการเข้ามาช่วยเพื่อให้เกิดการปลดปล่อยความรู้สึกอันแท้จริงที่ซ่อนอยู่ลึกภายในจิตใจ
Act Up คือสถานที่ที่ถูกกล่าวในข้างต้น ซึ่งเกิดจากการรวมตัวของเหล่าบรรดาเพื่อนพ้องน้องพี่ที่รักในศิลปะการแสดง อย่าง ครูดาว – ปาจรีย์ ดียวดยิ่ง , ครูต้น- สรายุทธ ปิ่นทอง , ครูเจีย- สฤญรัตน์ โทมัส ผู้ก่อตั้ง Act up ให้กลายเป็นสถานที่ที่จะให้เกิดการเรียนรู้ด้านการแสดงรวมถึงความรู้สึกภายในของตัวเอง
“ที่ Act up มีการสอนหลายๆ อย่าง ทั้งการแสดง เขียนบทละคร เต้นบัลเล่ต์ และละครบำบัด ทุกๆ อย่างมันสามารถเชื่อมโยงเข้ากันได้ จึงทำให้เราสามารถนำมาให้กลุ่มเด็กๆ ได้มาเรียนรู้” ครูดาวกล่าว
กลุ่มผู้ที่สนใจในการเข้ามาเรียนส่วนใหญ่มักจะอยู่ในวัย 16-30 ปี เพราะนั่นหมายถึงวัยที่มีการเรียนรู้และมีประสบการณ์ชีวิตมากพอที่จะถ่ายทอดอารมณ์ความรู้สึกที่แท้จริงเหล่านั้นออกมา
“เราเคยเป็นเอนเตอร์เทนเนอร์ให้แก่เด็ก พอเมื่อถึงช่วงเวลาหนึ่งที่เราอยากจะพัฒนาตัวเองให้มาเป็นผู้ที่สามารถช่วยให้วัยที่โตขึ้นสามารถเรียนรู้กับความรู้สึกของตัวเองได้”
ในส่วนของการเรียนแอ็กติ้ง เปรียบเสมือนการทำให้เราได้เปิดตัวเอง บางคนไม่กล้าจะเปิดเผยความรู้สึกกับตัวเอง ไม่กล้าพบปะสังคม ไม่กล้าร้องไห้ แม้กระทั่งจะหัวเราะยังไม่กล้าแสดงออกมา
“ก่อนที่จะเริ่มเรียนแอ็กติ้ง ทุกครั้งจะให้ทุกคนได้มีโอกาสเปิดใจ เหมือนการได้ระเบิดกำแพงความรู้สึกของตัวเองออกมา บางคนก็ต้องใช้เวลาเหมือนกันนะกว่าจะยอมเปิดความรู้สึกของตัวเองออกมา เราก็ต้องพยายามค่อยๆเข้าไปให้เขาได้เปิดเผยเรื่องราวในชีวิตออกมา จากนั้นพวกเขาก็จะกล้าที่จะแสดงออกมากยิ่งขึ้น ”
“แต่การเรียนแอ็กติ้งเป็นการเรียนเพื่อระบายความรู้สึกออกมา แต่ถ้าให้พูดถึงการหยั่งลึกเข้าไป ภายใต้ความรู้สึกอันแท้จริงนั้น เราจะใช้ วิธีการที่เรียกว่า “ละครบำบัด” ซึ่งเป็นเรื่องที่ต้องให้เวลาแก่กับตัวเอง บางทีคนเราเครียดๆ มา ไปหาหมอ หมอก็ให้แต่ยาไปกิน ซึ่งมันช่วยอะไรไม่ได้มากเท่าที่ควร ” ครูเจียกล่าวเสริม
ส่วนใหญ่ผู้ที่เข้ามามักเป็นวัยรุ่นที่มีทั้งรักที่จะเรียนรู้การแสดง และบางกลุ่มมาเพื่อระบายความรู้สึก มีปัญหากับผู้ปกครอง ปัญหากับทางบ้าน หรือบางกลุ่มมีปัญหากับสังคม ครูเจียคือผู้หนึ่งที่ได้ช่วยให้ คนธรรมดา แม้กระทั่งผู้ต้องขังที่ต้องการบำบัดจิตใจ ก่อนจะออกมาสู่สังคม เพื่อเปลี่ยนแปลงทัศนคติ บุคลิกภาพ ความคิด ให้ได้อยู่ร่วมกับสังคมได้
“เจียว่าทุกอย่างมันก็ขึ้นอยู่ที่แต่ละบุคคล ว่าจะมีการเปิดตัวเองมากแค่ไหน บางครั้ง เข้ามาบำบัดกับเราเมื่อปีก่อน แต่พอเรากลับไปอีกครั้ง ด้วยสภาพสังคมจึงทำให้เขากลับไปเป็นอย่างเดิม”
“การเรียนแอ็กติ้ง มันไม่เหมือนการเรียนภาษา มันสามารถเปลี่ยนทัศนคติ เปลี่ยนความคิด บุคลิกได้มากทีเดียว เด็กบางคนมาที่นี่แล้วจะกล้าเปิดเผยความรู้สึกมากขึ้น บางคนมาเรียนเพื่ออยากเป็นดารา แต่กว่าจะเป็นได้เราจะสอนให้เขามีทัศนคติที่ดีเสียก่อน ไม่ใช่แสดงออกมาโดยไม่ใช่ตัวตนของเขาที่แท้จริง ให้เขาได้รู้ว่าศักยภาพของเขามีมากน้อยแค่ไหน และที่สำคัญจะสอนให้เรียนรู้ถึงความซับซ้อนของมนุษย์ ที่สามารถนำไปใช้ได้ในปัจจุบัน” ครูดาวกล่าวทิ้งท้าย
