สวยประหาร ฮอนด้า แอลพีจีเอ

คงปฏิเสธไม่ได้ว่าวงการกอล์ฟอาชีพสตรีในปัจจุบันนั้น แทบจะเปลี่ยนโฉมหน้าจากในอดีตชนิดหน้ามือเป็นหลังมือ จากที่มีแต่คุณป้าเชยบนสนามแข่งขัน ทุกวันนี้ทัวร์นาเม้นท์แอลพีจีเอเต็มไปด้วยโปรสาวทรงเสน่ห์แต่งตัวจัด หรือบางรายก็สร้างสีสันให้แก่ตนเองได้ชนิดเกินคาด และผลที่ตามมาคือความสนใจจากแฟนกีฬาต่อศึกดวลวงสวิงของผู้หญิงนั้นเพิ่มขึ้นจากเดิมมาเป็นลำดับ

โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเมืองไทยที่นอกจากจะรับกระแสความแรงของโปรสาวในแอลพีจีเอทัวร์ จากข่าวสารดังเช่นแฟนกอล์ฟทั่วโลกแล้ว ช่วงระหว่างวันที่ 26 กุมภาพันธ์ – 1 มีนาคม 52 ยังเป็นโอกาสสำคัญที่แฟนสวิงจะได้สัมผัสกับบรรยากาศและโปรสตรีระดับโลกในการแข่งขัน ฮอนด้า แอลพีจีเอ ไทยแลนด์ ที่สยามคันทรี่ คลับ (แพลนเทชั่น คอร์ส)

เมื่อสำรวจรายชื่อของเหล่าโปรสาวที่ตอบรับเข้าร่วมรายการครั้งนี้ ล้วนแล้วแต่เป็นระดับเกรดเอไปจนถึงบีบวก นับว่าคุ้มค่าอย่างยิ่งต่อการซื้อตั๋วเข้าชม เพราะนอกจากลีลาอันแสนดุเดือดบนแท่นทีออฟแล้ว เรือนร่างหรือหน้าตาที่บาดใจกองเชียร์ ก็มีให้เห็นอยู่หลายนาง เริ่มตั้งแต่ ลอเรน่า โอชัว โปรสาวชาวเม็กซิกัน ที่การันตีด้วยตำแหน่งนักกอล์ฟหญิงหมายเลขหนึ่งของโลก นี่คือครั้งแรกที่เธอจะลงสนามฮอนด้า แอลพีจีเอ นอกจากจะมีใบหน้าและนิสัยที่น่ารักแล้ว โอชัว ยังขึ้นชื่อว่าเป็นโปรสตรีที่พัตต์เก็บเบอร์ดีได้ดีพอๆกับพี่เสือไทเกอร์ วูดส์ เลยทีเดียว

นักกอล์ฟสาวอีกรายที่เชื่อว่าหลายคนตั้งตารอ เห็นจะหนีไม่พ้นสวิงสาวดาวรุ่งชาวสหรัฐฯ อย่าง พอลลา เครเมอร์ ที่นอกจากฉายา “พิงค์แพนเตอร์” จะลือเลื่องไปทั่วแผ่นดินแล้ว เธอผู้นี้คืออนาคตของวงการกอล์ฟหญิงอเมริกันที่นอกจากจะมีรายได้จากสปอนเซอร์ไม่ได้น้อยหน้ามิเชล วีแล้ว แฟนกอล์ฟแยงกี้ยังส่งกำลังใจให้กับสาวชมพูรายนี้มากกว่าใคร

แต่ที่แฟนกอล์ฟหนุ่มๆหลายรายต้องจับจ้องเป็นพิเศษ เห็นจะเป็นการลงสนามของ “นาตาลี กูลบิส” เจ้าแม่ปฏิทินชุดว่ายน้ำ ที่นอกจากวงสวิงงามแล้ว เรือนร่างที่เช้งชนิดไม่ต้องพึ่งการรีทัชยังเป็นจุดขายของทัวร์นาเม้นถ์ที่ทำเอาหนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่รักการแข่งขันกอล์ฟอาชีพสตรีขึ้นมามากมาย

ไม่เพียงแต่สามสาวที่ถือเป็นทีเด็ดประจำทัวร์นาเม้นท์ ฮอนด้า แอลพีจีเอ หากแต่ยังมีโปรสตรีที่แกร่งด้วยวงสวิง และพร้อมจะเติมแต้มสีสันบนสนามแข่ง ไม่ว่าจะเป็นเจ้าแม่แฟชั่นอย่าง “คริสติน่า คิม” สวิงไซส์เอ็กซ์เอ็กซ์แอล ที่มีแฟนขาประจำคอยเดินตามก๊วนแข่งในแทบทุกรายการแข่งขันของแอลพีจีเอ

ขณะที่สวิงสาววัย 29 ปีอย่าง คริสตี้ เคอร์ ซึ่งได้รับการโหวตให้เป็นหนึ่งในเก้านักกอล์ฟหญิงที่เซ็กซี่ ประจำปี 2008 ของเว็บไซต์ Golf.com ก็เดินทางมาเมืองไทยพร้อมกับ คาริน คอกช์ โปรสาวชาวสวีเดนที่ติดอยู่ในโผ 9 รายของเว็บไซต์ดังกล่าว โดยก่อนหน้านี้ คอกช์ เคยได้ปฏิเสธการทาบทามจากนิตยสารเพลย์บอยให้ไปเป็นนางแบบในปี 2002 มาแล้ว

นอกจากโปรสาวชนิดสวยประหารที่จะพาเหรดกันลงสนามสยามคันทรี่คลับในช่วงปลายเดือนกุมภาพันธ์ ต่อต้นเดือนมีนาคมแล้ว คนไทยยังต้องส่งกำลังใจเชียร์นักกอล์ฟสตรีไทยที่ร่วมรายการนี้ด้วยกันสองรายอันได้แก่ รัศมี กัลยาณมิตตา และ ธิดาภา สุวัณณะปุระ รวมไปถึงโปรเยาวชนวัยเพียง 14 ปีที่ได้รับเชิญให้ลงสนามอย่างโมรียา จุฑานุกาล เจ้าของแชมป์กอล์ฟ เดอะ จูเนียร์ โอเพ่น 2008

ทั้งหมดนี้คือสีสันเพียงบางส่วนของทัวร์นาเม้นท์กอล์ฟอาชีพสตรีระดับ แอลพีจีเอ ที่จะมีขึ้นในเมืองไทยซึ่งปีนี้จัดเป็นปีที่สามติดต่อกัน แน่นอนว่านี่คือโอกาสสำคัญที่แฟนกอล์ฟชาวไทยจะได้สัมผัสกับสวิงระดับโลก และที่สำคัญไม่แพ้กันคือการพิสูจน์ให้วงการกอล์ฟทั่วโลกเห็นว่า ศักยภาพของ “กอล์ฟคอร์ส”ในเมืองไทยนั้นได้มาตรฐานไม่แพ้เจ้าภาพการแข่งขันแอลพีจีเอทัวร์รายอื่นเลย


********

ซ้อมอย่างไรให้มีประสิทธิภาพ

นักกอล์ฟมักจะพูดถึงเรื่องการซ้อมอยู่บ่อยๆ บางคนไม่ค่อยได้ซ้อมขณะที่บางคนซ้อมอย่างสม่ำเสมอแต่ไม่สามารถทำได้ตามที่ต้องการ ก่อนอื่นวันนี้เราจะไม่พูดถึงคนที่ไม่ซ้อมเลยหรือซ้อมอย่างมีประสิทธิภาพอยู่แล้ว แต่เราจะมาช่วยเหลือคนที่คิดว่าตัวเองซ้อมอยู่ แต่แท้ที่จริงแล้วเพียงแค่ได้ออกกำลังกาย การออกกำลังกายด้วยไม้กอล์ฟคือบรรยากาศของการหวดลูกกอล์ฟ 80-500 ลูกอย่างเมามัน โดยจบช่วงเวลานั้นสิ่งที่ได้มาคือเหงื่อท่วมตัว การสูบฉีดของกระแสโลหิตที่แรงขึ้น ความมันและความสะใจตามปริมาณของลูกที่ตีออกไปได้ดี และมีความเข้าใจหรือพัฒนาการของวงสวิงบ้างเล็กน้อย ซึ่งต่างจากการซ้อมโดยสิ้นเชิง

จะเรียกว่าซ้อมได้ควรจะต้องมีการวางแนวทางการพัฒนาเกมกอล์ฟของตัวเองอย่างชัดเจน สำหรับบางคนอาจจะต้องเขียนออกมาเป็นแผนการซ้อมหรือตารางซ้อมอย่างละเอียด แต่ก็ไม่จำเป็นเสมอไป สิ่งที่สำคัญคือ ตัวนักกอล์ฟจะต้องเข้าใจว่าเกมกอล์ฟของตัวเองยืนอยู่ ณ จุดไหน และอยากจะพัฒนาไปในแนวทางใด อยากไปไกลแค่ไหน ถ้าให้ดีควรจะมีโอกาสวิเคราะห์เกมของตัวเองอย่างละเอียดให้รู้คำตอบ เช่น ไดรฟอยู่ในแฟร์เวร์กี่หลุม ขึ้นกรีนด้วยเหล็กอะไรบ่อยที่สุด ระยะของแต่ละไม้คือเท่าไร รวมทั้งพัตต์กี่ครั้งต่อ 18 หลุม เป็นต้น เพื่อหาจุดอ่อนของตัวเอง คิดเสียว่าเป็นการเก็บข้อมูลเพื่อประกอบการเตรียมแผนซ้อมของเรา

หลังจากที่ทราบจุดอ่อนของตัวเองที่ต้องการปรับปรุงแล้วก็ต้องมีการซ้อมพัฒนาจุดด้อยอย่างต่อเนื่อง เช่น เป็นคนพัตต์ 3 ครั้งต่อหลุมเป็นประจำ อาจจะไม่ได้หมายความว่ากลไกการพัตต์ไม่ดี เพียงแต่พัตต์ระยะไกลให้น้ำหนักไม่เป็น ก็เลยต้องพัตต์ยากอยู่เรื่อยๆ หรืออาจจะเป็นคนตีไม่ค่อยออน ก็เลยมีความจำเป็นที่จะต้องชิปปหรือพิชบ่อยๆ ดังนั้นการซ้อมลูกสั้นอาจจะมีประโยชน์กว่าซ้อมเหล็กด้วยซ้ำ ข้อสำคัญคือ จะต้องมีการทำอย่างต่อเนื่องเป็นระยะเวลาหลายเดือนพอสมควร

การฝึกซ้อมไม่ได้เริ่มเมื่อน้องที่สนามเอาลูกกอล์ฟมากองหน้าเรานะครับ แต่ควรเริ่มตั้งแต่บอกตัวเองว่าวันนี้ไปสนามเพื่อทำอะไรบ้าง ใครที่อดใจตีทุกไม้ไม่ได้อาจจะลองเอาไปแค่พัตเตอร์ตัวเดียวหรือเหล็ก 7 เหล็ก 8 และเวดจ์เท่านั้น ขึ้นอยู่กับแผนของเราว่าต้องการซ้อมเรื่องอะไร

สำคัญมากคือต้องเข้าใจถึงกลไกและผลกระทบแบบลูกโซ่ที่จะเกิดขึ้นกับวงสวิงของเราเมื่อได้เริ่มมีการเปลี่ยนแปลงอะไร แม้เพียงแค่อย่างเดียวก็ตาม ดังนั้นจะต้องมีการศึกษาเกี่ยวกับวงสวิงควบคู่กันไปด้วยและต้องให้เวลากับตัวเองเพียงพอจึงจะเห็นผลที่ดีขึ้น ยกตัวอย่างตัวเองให้ฟังนะครับ ผมใช้เวลาเกือบ 2 ปีกว่าจะลดความยาวของ backswing ตัวเอง ให้ compact กว่าเดิมได้ คำว่าทำได้ในที่นี้หมายถึงการทำได้ทุกครั้งโดยไม่ต้องพยายามควบคุมวงสวิงอีกต่อไป จากนี้ไปเมื่อเราไปซ้อมก็ขอให้เป็นการซ้อมอย่างแท้จริง มิใช่เป็นเพียงแค่การออกกำลังกาย โชคดีครับ

********

โดย วันปีย์ สัจจมาร์ค