สวัสดีครับผม Mr.Leon มาแล้วครับ วันนี้ผมจะมาเล่าเรื่อง มุมมองคนญี่ปุ่นต่อชาวตะวันตก 欧米コンプ Ou-bei comp ผมเองเป็นกลาง ไม่ได้ชอบไม่ได้เกลียดไม่ได้เชียร์ใครจนออกนอกหน้านะครับ เพียงแต่มาแอบเล่าให้ฟังครับ ว่าคนญี่ปุ่นยิ่งรุ่นใหญ่อายุมาก จะยิ่งมีนิสัยชื่นชอบฝรั่งชาวตะวันตก หนุ่มๆ สาวๆ ก็คลั่งไคล้หลงใหลในความเป็นตะวันตกไม่น้อย เช่น คู่รักบางคู่บอกว่าตัวเองเป็นพุทธแบบชินโตแต่กลับพากันไปแต่งงานแบบตะวันตกที่ฮาวายบ้าง ไซปันบ้าง
เทศกาลคริสต์มาสเอย วาเลนไทน์เอยผมก็รับกับเขาได้ แต่คนที่ผมเล่านี้เขาอยู่เมืองไทย แต่จะไปแต่งงานที่ฮาวาย โดยไปต่อเครื่องที่ญี่ปุ่นก่อน ไม่แต่งที่ญี่ปุ่น ไม่เชิญพ่อแม่หรือทำพิธีแบบญี่ปุ่น ก็เลยรู้สึกแปลกๆ ถึงมันจะเป็นสิทธิ์ของเขาก็จริงแต่ทำให้มองดูว่า คนญี่ปุ่นสมัยนี้หลายคนชอบคลั่งไคล้ในวัฒนธรรมตะวันตกกันมาก
ครั้งหนึ่งหัวหน้าเก่าของผมมาเที่ยวเมืองไทย เขาพักโรงแรมที่มีนักบินหลายสายการบินมาพักที่นี่ด้วย เขาบอกว่าเขารู้สึกว่าพนักงานโรงแรมนี้จะให้ความเคารพนับถือชาวฝรั่งมาก แต่กับคนญี่ปุ่นไม่ค่อยเลย ผมได้แต่ตอบว่าก็เหมือนญี่ปุ่นนะครับแล้วก็เป็นแบบนี้มาหลายสิบปีแล้ว
นอกจากนี้บริษัทญี่ปุ่นบางบริษัท ยังยกย่องให้ประธานบริษัทหรือบอสเป็นชาวตะวันตกเลย เพราะอาจจะเรียกความน่าเชื่อถือ หรือแสดงว่าอินเตอร์เนชั่นแนลก็ตาม แต่ถึงกระนั้นก็ไม่ได้การันตีเสมอไปว่าการให้บอสเป็นชาวตะวันตกแล้วจะนำพาบริษัทไปรอดได้ แล้วประธานชาวตะวันตกเองส่วนใหญ่พูดภาษาญี่ปุ่นไม่ได้ คนญี่ปุ่นเองก็พูดฝรั่งไม่ได้ ไปกันใหญ่เลย
ที่จริงมีคนพูดไว้ว่าคนญี่ปุ่นไม่ได้แค่หลงใหลในความเป็นชาวตะวันตกแค่นั้น แต่อยากเป็นเองเลย ผมก็ไม่รู้ว่ามีมากแค่ไหนนะครับ เพื่อนๆ เคยได้ยินบริษัทผลิตยางรถยนต์ชื่อดัง Bridgestone ซึ่งเป็นบริษัทญี่ปุ่น ที่เขาเอาชื่อญี่ปุ่นมาแปลงเป็นภาษาอังกฤษ จากคำว่า 石橋さん Ishibashi เลยได้เป็นชื่อบริษัท Bridgestone ที่แปลว่า สะพานกับหิน และมีชื่อเสียงเป็นที่รู้จักกันทั่วไป ตัวอย่างอีกบริษัททำเกี่ยวกับเครื่องทำความสะอาด ก็เอาคำภาษาญี่ปุ่นมาแปลงเป็นภาษาอังกฤษได้คำผสมสองภาษาขึ้นมา ในความหมายเดิม เช่น Duskin มาจาก Dust + 雑巾(Zou kin) เป็นต้น
ที่เมืองไทยนี่เอง ครั้งหนึ่งผมเดินจากปากซอยแห่งหนึ่งไปถึงร้านขายขนมปังชื่อญี่ปุ่นร้านหนึ่ง มีรถส่งของของร้านขนมปังจอดอยู่หน้าร้าน ที่รถติดสติ๊กเกอร์หนุ่มฝรั่งหล่อเท่ห์มาก ผมยังคิดเลยว่าร้านขนมปังยี่ห้อญี่ปุ่นที่มาขายเมืองไทย ทำไมไม่เอาสัญลักษณ์เป็นหนุ่มไทยหรือหนุ่มญี่ปุ่นหนอ แต่สัญลักษณ์กลับเป็นหนุ่มฝรั่งก็ไม่เข้าใจ!!!!^ - ^
บางร้านเสื้อผ้าแบรนด์ญี่ปุ่น มีโฆษณาชวนเชิญให้รักในรูปแบบวัฒนธรรมญี่ปุ่นเอย เชิญชวนให้มาซื้อเสื้อผ้าเสื้อสูทที่ใส่เเล้วหล่อเหมาะสมกับรูปร่างคนญี่ปุ่นเอย แต่ดันใช้นายแบบนางแบบชาวตะวันตกก็ไม่รู้เหมือนกันว่าอย่างไร ..
ซึ่งความรู้สึกและหลงใหลคลั่งไคล้วัฒนธรรมตะวันตกต่างๆ เช่นนี้เริ่มมีมาตั้งแต่เมื่อไหร่กัน ผมเคยอ่านหนังสือประวัติศาสตร์วรรณคดีญี่ปุ่นที่เขียนโดยคนอเมริกา ตอนที่ผมเรียนมัธยมต้น จับประเด็นได้ว่า เมื่อ 500 กว่าปีก่อนนี้ ก็มีประวัติศาสตร์บันทึกไว้แล้วว่ามีการติดต่อกับต่างชาติ และมีภาพที่เขียนไว้ประมาณว่าถ้าไม่มีชาวตะวันตกไม่สามารถสร้างเมืองหลวงที่ทันสมัยได้นะ ภาพที่ว่า เช่น 洛中洛外図 Rakuchuu Rakugai Zu
สรุปว่าจากอดีตกาลจนถึงปัจจุบัน คนญี่ปุ่นส่วนใหญ่ยังมีความหลงใหลในชาวตะวันตกมาก ไม่รู้ว่าคนไทยเป็นไหมครับ
เทศกาลคริสต์มาสเอย วาเลนไทน์เอยผมก็รับกับเขาได้ แต่คนที่ผมเล่านี้เขาอยู่เมืองไทย แต่จะไปแต่งงานที่ฮาวาย โดยไปต่อเครื่องที่ญี่ปุ่นก่อน ไม่แต่งที่ญี่ปุ่น ไม่เชิญพ่อแม่หรือทำพิธีแบบญี่ปุ่น ก็เลยรู้สึกแปลกๆ ถึงมันจะเป็นสิทธิ์ของเขาก็จริงแต่ทำให้มองดูว่า คนญี่ปุ่นสมัยนี้หลายคนชอบคลั่งไคล้ในวัฒนธรรมตะวันตกกันมาก
ครั้งหนึ่งหัวหน้าเก่าของผมมาเที่ยวเมืองไทย เขาพักโรงแรมที่มีนักบินหลายสายการบินมาพักที่นี่ด้วย เขาบอกว่าเขารู้สึกว่าพนักงานโรงแรมนี้จะให้ความเคารพนับถือชาวฝรั่งมาก แต่กับคนญี่ปุ่นไม่ค่อยเลย ผมได้แต่ตอบว่าก็เหมือนญี่ปุ่นนะครับแล้วก็เป็นแบบนี้มาหลายสิบปีแล้ว
นอกจากนี้บริษัทญี่ปุ่นบางบริษัท ยังยกย่องให้ประธานบริษัทหรือบอสเป็นชาวตะวันตกเลย เพราะอาจจะเรียกความน่าเชื่อถือ หรือแสดงว่าอินเตอร์เนชั่นแนลก็ตาม แต่ถึงกระนั้นก็ไม่ได้การันตีเสมอไปว่าการให้บอสเป็นชาวตะวันตกแล้วจะนำพาบริษัทไปรอดได้ แล้วประธานชาวตะวันตกเองส่วนใหญ่พูดภาษาญี่ปุ่นไม่ได้ คนญี่ปุ่นเองก็พูดฝรั่งไม่ได้ ไปกันใหญ่เลย
ที่จริงมีคนพูดไว้ว่าคนญี่ปุ่นไม่ได้แค่หลงใหลในความเป็นชาวตะวันตกแค่นั้น แต่อยากเป็นเองเลย ผมก็ไม่รู้ว่ามีมากแค่ไหนนะครับ เพื่อนๆ เคยได้ยินบริษัทผลิตยางรถยนต์ชื่อดัง Bridgestone ซึ่งเป็นบริษัทญี่ปุ่น ที่เขาเอาชื่อญี่ปุ่นมาแปลงเป็นภาษาอังกฤษ จากคำว่า 石橋さん Ishibashi เลยได้เป็นชื่อบริษัท Bridgestone ที่แปลว่า สะพานกับหิน และมีชื่อเสียงเป็นที่รู้จักกันทั่วไป ตัวอย่างอีกบริษัททำเกี่ยวกับเครื่องทำความสะอาด ก็เอาคำภาษาญี่ปุ่นมาแปลงเป็นภาษาอังกฤษได้คำผสมสองภาษาขึ้นมา ในความหมายเดิม เช่น Duskin มาจาก Dust + 雑巾(Zou kin) เป็นต้น
ที่เมืองไทยนี่เอง ครั้งหนึ่งผมเดินจากปากซอยแห่งหนึ่งไปถึงร้านขายขนมปังชื่อญี่ปุ่นร้านหนึ่ง มีรถส่งของของร้านขนมปังจอดอยู่หน้าร้าน ที่รถติดสติ๊กเกอร์หนุ่มฝรั่งหล่อเท่ห์มาก ผมยังคิดเลยว่าร้านขนมปังยี่ห้อญี่ปุ่นที่มาขายเมืองไทย ทำไมไม่เอาสัญลักษณ์เป็นหนุ่มไทยหรือหนุ่มญี่ปุ่นหนอ แต่สัญลักษณ์กลับเป็นหนุ่มฝรั่งก็ไม่เข้าใจ!!!!^ - ^
บางร้านเสื้อผ้าแบรนด์ญี่ปุ่น มีโฆษณาชวนเชิญให้รักในรูปแบบวัฒนธรรมญี่ปุ่นเอย เชิญชวนให้มาซื้อเสื้อผ้าเสื้อสูทที่ใส่เเล้วหล่อเหมาะสมกับรูปร่างคนญี่ปุ่นเอย แต่ดันใช้นายแบบนางแบบชาวตะวันตกก็ไม่รู้เหมือนกันว่าอย่างไร ..
ซึ่งความรู้สึกและหลงใหลคลั่งไคล้วัฒนธรรมตะวันตกต่างๆ เช่นนี้เริ่มมีมาตั้งแต่เมื่อไหร่กัน ผมเคยอ่านหนังสือประวัติศาสตร์วรรณคดีญี่ปุ่นที่เขียนโดยคนอเมริกา ตอนที่ผมเรียนมัธยมต้น จับประเด็นได้ว่า เมื่อ 500 กว่าปีก่อนนี้ ก็มีประวัติศาสตร์บันทึกไว้แล้วว่ามีการติดต่อกับต่างชาติ และมีภาพที่เขียนไว้ประมาณว่าถ้าไม่มีชาวตะวันตกไม่สามารถสร้างเมืองหลวงที่ทันสมัยได้นะ ภาพที่ว่า เช่น 洛中洛外図 Rakuchuu Rakugai Zu
สรุปว่าจากอดีตกาลจนถึงปัจจุบัน คนญี่ปุ่นส่วนใหญ่ยังมีความหลงใหลในชาวตะวันตกมาก ไม่รู้ว่าคนไทยเป็นไหมครับ
