สวัสดีครับผม Mr.Leon มาแล้ว ก่อนหน้านี้ผมได้แนะนำงานพาร์ทไทม์สำหรับคนที่มีวีซ่าญี่ปุ่นถูกต้องตามกฎหมาย ไม่ว่าจะเป็นแม่บ้านพ่อบ้าน หรือนักเรียนนักศึกษา งานที่แนะนำไปจะเป็นงานที่สามารถหาได้ง่ายและการสมัครหรือสัมภาษณ์ก็ไม่ยากอะไรนัก ค่าตอบแทนก็มากกว่าหรือเท่ากับค่าแรงขั้นต่ำ ทั้งนี้งานแต่ละงานก็อาจจะมีข้อดีข้อเสียต่างๆ กันออกไป และขึ้นอยู่กับทักษะภาษาญี่ปุ่นด้วยนะครับ คลิกย้อนอ่านได้ที่นี่ครับ
สำหรับงานพาร์ทไทม์ที่จะพูดถึงในวันนี้อาจไม่ค่อยมีคนไทยทำเท่าไหร่นักแต่พูดถึงงานพาร์ทไทม์แล้วก็ต้องขอเล่าต่อสักหน่อยนะครับ
ก่อนอื่นผมนึกขึ้นได้ว่ามีอยู่วันหนึ่งเพื่อนผมชวนผมไปตกปลาที่สวนที่บ้านเขา วันนั้นมีเพื่อนๆ ของเพื่อนผมมากันหลายคน พอตกปลาเสร็จก็ทำอาหารแล้วก็นั่งพูดคุยสัพเพเหระ มีเพื่อนคนหนึ่งสมมุติว่าชื่อ นาย A เขาท่าทางสนใจผมมากถามหลายเรื่องเกี่ยวกับญี่ปุ่น ทั้งเรื่องการท่องเที่ยว ชีวิตความเป็นอยู่ ผมตอบว่าถ้าไปเที่ยวผมคิดว่าญี่ปุ่นเป็นประเทศที่สวยงามน่าท่องเที่ยวมาก แต่การที่ต้องไปอยู่และการทำงานจะมีสไตล์ต่างจากเมืองไทยค่อนข้างเยอะ จากนั้นเขาก็บอกผมว่า ที่จริงแล้วมีเพื่อนเขากำลังจะชวนเขาไปญี่ปุ่นแล้วไปหางานทำ ผมเลยบอกว่าอย่าไปเชื่อเพื่อนคนนั้นเด็ดขาด ขนาดคนญี่ปุ่น พูดภาษาญี่ปุ่นยังหางานดีๆ สบายๆ ยากเลย ถ้าคุณ A ไปทำแบบที่เพื่อนชวนนอกจากผิดกฏหมายแล้วน่าจะหางานดีๆ ยาก ถ้ามีงานจริงคงเป็นงานที่หลบๆ ซ่อนๆ หรือเสี่ยงอันตราย อยู่เมืองไทยสบายๆ ในน้ำมีปลาในนามีข้าว แบบที่เราจับปลา เก็บของในสวนกินก็อยู่ได้อย่างสุขสบาย ใช่มั้ยครับ
จากเรื่องที่ได้คุยกับนาย A ไปทำให้ผมนึกถึงสมัยเรียนมหาวิทยาลัย มีเพื่อนกลุ่มหนึ่งบ่นเรื่องค่าใช้จ่ายที่ไม่ค่อยพอใช้ แล้วพวกเขาไปเห็นใบปลิวติดประกาศตามเสาไฟฟ้าประกาศรับสมัครงานว่า งานนี้ได้วันละ 2-3 หมื่นเยน (ประมาณหนึ่งหมื่นบาท) ผมถามเขาว่า งานอะไรหรอได้เงินเยอะขนาดนั้น เพื่อนบอกว่าในใบปลิวมันเขียนแค่ว่า แค่กินเหล้ากับร้องคาราโอเกะเฉยๆ ผมบอกว่างานอะไรหวาแค่กินเหล้ากับร้องคาราโอเกะ มันไม่น่าสงสัยหรือเนี่ย !!!!
จากนั้นเพื่อนผมเลยลองโทรไปสอบถาม เขาก็นัดให้พวกเราไปเจอแถวๆ ชินจูกุ พอไปถึงก็เจอลุงอ้วนๆ หัวล้านคนหนึ่งมารออยู่ แล้วเค้าก็พาพวกเราไปออฟฟิศที่ชื่อ Shinjuku Babylon มองดูแล้วเป็นออฟฟิศที่ปกติมากๆ ในออฟฟิศมีป้าที่ดูท่าทางวิตกกังวลนั่งทำงานอยู่ 1 คน มีชายหนุ่มหน้าซึมๆ ที่เพิ่งออกมาจากห้องสัมภาษณ์อีก 1 คน จากนั้นลุงที่พาพวกผมมาเขาบอกว่าชายหนุ่มที่เพิ่งเข้าสัมภาษณ์เมื่อกี้ไม่ผ่าน จากนั้นลุงก็สัมภาษณ์พวกผม ระหว่างที่สัมภาษณ์มีโทรศัพท์เข้ามาหาลุง แกพูดอย่างออกรสออชาติและสนุกสนานมาก พอพูดจบแกก็บอกว่าคุยกับยากุซ่าอยู่แต่ไม่ต้องกลัว ผมไม่ใช่ยากุซ่าแต่พวกยากุซ่าไม่ดูถูกผม!! (･･;)(°_°)"...พวกผมฟังแล้วเริ่มบรือ~เพราะผมจำประโยคที่เขาพูดได้ว่าเป็นหนึ่งในห้าประโยคที่คนมีอิทธิพลชอบพูดกัน ...จากนั้นก็สัมภาษณ์ต่ออีกเล็กน้อย ลุงบอกว่าคราวนี้สัมภาษณ์ผ่านแล้วนะ คราวหน้ามาตรวจสุขภาพด้วย ต้องมีรายการตรวจหลายอย่างรวมทั้งถอดกางเกงด้วยและอื่นๆ อีกมากมาย （≧∇≦）แค่ฟังถึงตรงนี้ผมก็รู้ว่างานที่เขาจะให้ทำคือโฮสครับ แต่พวกผมก็ไม่ได้ไปสัมภาษณ์รอบตรวจสุขภาพครับ
งานโฮส คืองานที่ชายหนุ่มที่มีหน้าที่เป็นโฮสจะคอยเป็นเพื่อนคุยกับลูกค้าที่ไปใช้บริการ หรือลูกค้าที่ต้องการความสนุก ต้องการระบาย และต้องการคนเทคแคร์เอาใจต่างๆ เป็นงานที่นั่งดื่ม นั่งดริงก์ ร้องเพลงคาราโอเกะกับลูกค้า แค่เปลี่ยนจากฝ่ายหญิงมาเป็นผู้ชายที่เป็นคนบริการนั่นเอง
พูดเรื่องงานโฮสปกติที่ญี่ปุ่นจะรับเฉพาะคนญี่ปุ่นแต่ถ้ามีคนต่างชาติเป็นโฮสได้ต้องเป็นคนที่ภาษาญี่ปุ่นเก่งมากและรู้จักความเป็นญี่ปุ่นมากๆ รักงานลักษณะนี้มากๆ ถ้าเพื่อนๆ คนไทยท่านใดเคยทำงานโฮสที่ญี่ปุ่นจะมาร่วมแชร์ความคิดเห็นก็ดีเลยนะครับ
งานเหล่านี้เป็นงานที่ค่อนข้างได้รับค่าตอบแทนสูง งานที่มีค่าตอบแทนสูงบางงานต้องมีเหตุผลอะไรสักอย่าง ถ้าไม่ใช่เพราะเป็นงานเฉพาะผู้เชี่ยวชาญก็อาจจะเป็นงานที่เสี่ยงอันตรายก็ได้ ตัวอย่างให้พอเห็นภาพก็เช่น งานที่เกี่ยวกับสารกัมมันตรังสี
ความยากง่ายในการหางาน แทนด้วย ▁ ▂ ++++
ความเสี่ยงของงาน แทนด้วย ☻☻☻☻ ~ ϟϟϟϟ ~ ∞
ค่าตอบแทน (ค่าแรง) แทนด้วย $$$$~$$$$$$$$
ระดับภาษาญี่ปุ่น แทนด้วย ❀❀
งานที่เกี่ยวกับสารกัมมันตรังสี งานที่ต้องอยู่ใกล้ชิดกับแหล่งกัมมันตรังสีต่างๆ เช่น งานเก็บขยะในแหล่งใกล้ชิดสารฯ หรือแม้แต่ครูสอนดำน้ำที่ต้องไปดำใกล้แหล่งกระจายสารกัมมันตรังสีที่ฟุกุชิมา ก็จะได้รับค่าตอบแทนเพิ่มขึ้น งานเหล่านี้ค่อนข้างได้ค่าตอบแทนสูงแต่เสี่ยงต่อสุขภาพและชีวิต เปรียบกับการกินน้ำมันหรือน้ำปลาทีละนิดทีละหน่อยร่างกายสามารถขจัดสารแปลกปลอมออกมาได้และวงจรชีวิตก็ปกติ แต่ถ้าดื่มน้ำมันหรือน้ำปลาไปเยอะๆ ทีเดียวทำให้เกิดอันตรายต่อชีวิตได้
งานที่ต้องเกี่ยวข้องกับแหล่งกระจายกัมมันตรังสีเหล่านี้ก็เปรียบเหมือนการดื่มน้ำมันหรือน้ำปลาเข้าไปทีเดียวเยอะๆ ซึ่งเป็นอันตรายต่อร่างกายมากจึงได้ค่าตอบแทนสูงกว่างานปกติทั่วไป นอกจากนั้นงานเหล่านี้ก็หายากด้วยอาจต้องเกี่ยวข้องกับยากุซ่า (ที่ญี่ปุ่นจะเรียกกลุ่มยากุซาว่า 組(Kumi) กลุ่มชื่ออะไรก็จะลงท้ายกลุ่มนั้นว่า Kumi คำนี้ดั้งเดิมเป็นคำที่หมายความว่ากลุ่ม, พวก เริ่มมาจากการที่มีกลุ่มผู้รับเหมางานก่อสร้างต่างๆ ทำงานและรับคอมมิชชั่นเป็นทอดๆ ทำให้เกิดกลุ่มที่มีอิทธิพลหรือรู้จักกันว่ายากุซาขึ้นมา ) หรือโดนกินค่าคอมมิชชั่นเป็นทอดๆ หลายต่อซึ่งบางครั้งอาจเรียกค่าตอบแทนได้ที่สองหมื่นเยนแต่อาจมีการกินค่าหัวคอมมิชชั่นจนสุดท้ายคนที่ทำงานได้รับค่าแรงจริงแค่แปดพันเยน ซึ่งถือว่าน้อยมากแทบจะเท่ากับการทำงานในร้านสะดวกซื้อเลย ดังนั้นงานลักษณะนี้ผมก็ไม่ค่อยอยากแนะนำ
แต่ขณะเดียวกัน มีตัวอย่างจากเว็บไซต์ที่รายงานข่าวว่าการดำน้ำลงไปเก็บขยะที่ตกลงไปในสระน้ำที่โรงไฟฟ้ากัมมันตรังสีที่ฟุกุชิมาได้ค่าตอบแทนถึงครั้งละ 2 ล้านเยน แต่การที่ต้องลงไปในน้ำแค่ครั้งเดียวทำให้ร่างกายได้รับสารกัมมันตรังสีมากกว่าปกติหลายร้อยเท่า เสี่ยงอันตรายที่สุดเลยครับ
งานต่างๆ ไม่ว่าจะยากหรือง่ายล้วนเป็นสิ่งที่ต้องแลกมาไม่ว่าจะด้วยแรงกายหรือแรงใจ แม้จะได้ผลตอบแทนมากหรือน้อยแต่ก็ขอให้ทุกท่านได้ทำงานที่ตัวเองรักและมีความสุขนะครับ
