สวัสดีครับ Mr.Leon มาแล้ว คราวที่แล้วผมเล่าเรื่องเที่ยวจังหวัดโทยามาโดยเริ่มจาก สถานีโทยามาซึ่งท่านสามารถเดินทางไปเที่ยวชมความสวยงามรอบๆ บริเวณเทือกเขา ทาเตยามา(Tateyama) ได้ครับ
คราวที่แล้วบอกไปว่าแนวเทือกเขาทาเตยามา มีซามูไรฉายาว่าซามูไรหมูป่ามาฝังทองคำไว้มากมาย บริเวณเทือกเขานี้กว้างใหญ่และมีเทือกเขาน้อยใหญ่อีกหลายเทือก มีธรรมชาติที่งดงามมาก ผมเกิดและโตที่จังหวัดนี้ อยู่ใกล้กับภูเขาและธรรมชาติมาก ตอนที่เป็นเด็กๆ กลับไม่ค่อยสนใจนักกระทั่งพอเติบโตขึ้นจึงรู้ว่าธรรมชาติที่นี่สวยมาก
สมัยตอนที่ผมเรียนอยู่ชั้นประถมปีที่ 2 ได้ฟังเรื่องขุมทรัพย์ฟาโรห์ตุตันคาเมน ผมอ่านหนังสือช่วงนั้นทำให้เด็กน้อยอย่างผมสนใจมากเพราะมีเรื่องคำสาปและอาถรรพ์มากมาย ตอนนั้นอ่านแล้วรู้สึกอยากตามไปดูมาก ผมไปค้นห้องเก็บของที่บ้านเลยล่ะครับเผื่อมีสมบัติอะไรแอบซ่อนไว้บ้าง ...
จากเรื่องนี้พอผมเข้าเรียนมหาวิทยาลัยยังได้มีโอกาสโดยบังเอิญไปร่วมงานเลี้ยงปาร์ตี้กับอาจารย์ที่เชี่ยวชาญด้านประวัติศาสตร์และประวัติศาสตร์อียิปต์ท่านหนึ่ง อาจารย์เล่าถึงเรื่องเล่าของทรัพย์สินอันมีค่ามหาศาลในยุคอียิปต์ ทำให้ผมนึกย้อนไปตอนเด็กๆ เรื่องที่เคยอ่านมาและเป็นแรงบันดาลใจว่าจะลองไปตามล่าฝันดูว่าทรัพย์สมบัติที่ว่าเป็นอย่างไร !!? ไม่ใช่ผมคนเดียวนะครับคนญี่ปุ่นเองก็ชอบเรื่องทรัพย์สมบัติและการตามล่าขุดทองลักษณะนี้มากๆ เลย ดูจากการ์ตูนหลายๆ เรื่องที่มีเนื้อหาเกี่ยวกับการตามล่าหาสมบัติสิครับ ทั้งดรากอนบอล , ONE PIECE เป็นต้น ส่วนอีกเหตุผลหนึ่งคงเป็นเพราะสภาพความเป็นอยู่ที่เร่งรีบแออัดในเมืองใหญ่ๆ ยิ่งช่วงเปลี่ยนฤดูที่มีฝนตกด้วย อากาศเริ่มร้อน ยืนเบียดกันในรถไฟ บางทีเหงื่อลุงข้างๆ หยดติ๋งๆ มาใส่ การได้ออกไปผจญภัย ออกไปสู่โลกกว้างบ้างจึงเป็นเรื่องที่คนญี่ปุ่นแสวงหา
และแล้วเมื่อผมเรียนอยู่มหาวิทยาลัยปี 3 ผมก็เลยตัดสินใจแบ็คแพ็คไปประเทศตะวันออกกลางประมาณ 3 เดือน โดยเดินทางโซนอียิปต์ จอร์แดน อิสราเอล ซีเรีย ผ่านเข้ายุโรปโซนตุรกี บัลแกเรีย ฮังการี ออสเตรีย แล้วนั่งเครื่องบินวนกลับมาอียิปต์อีกรอบโดยเฉพาะอีก 1 เดือน ช่วงที่เดินทางได้มีประสบการณ์มากมายครับ ถ้าอยากฟังไว้ผมจะเล่าให้ฟัง
ซึ่งที่อียิปต์นี่ทำให้ผมพบว่าตลอดเวลาที่ผมใฝ่ฝันตั้งแต่เป็นเด็กมาจนกระทั่งได้มาเห็นของจริง ผมยอมรับว่าผมคาดหวังมากเกินไป ภาพที่ผมคิดถึงพีระมิด กับวันที่ผมนั่งรถบัสไป ค่อยๆ เข้าสู่ทะเลทราย เห็นสามเหลี่ยมไกลๆ ผมนั่งนึก เอ..เอ่ อย่าบอกนะว่าใช่ (´・ω・｀) รถเคลื่อนเข้าใกล้เรื่อยๆ จนกระทั่งผมไปยืนหน้าพีระมิด ผมรู้สึกแค่ว่าอืมใหญ่โตๆ พอได้ไปพิพิธภัณฑ์แห่งชาติอียิปต์ แม้หน้ากากทองคำและทรัพย์สมบัติอันล้ำค่าทางประวัติศาตร์จะงดงาม แต่ถูกเก็บดูแลไม่ค่อยดีในความคิดผม ห้องที่จัดเก็บเล็กๆ เก็บในชั้นวางกระจกบางๆ ธรรมดา ( ปีที่แล้วเพิ่งได้ข่าวว่าป้าที่ทำความสะอาดในพิพิธภัณฑ์ทำรูปฟาโรห์ตุตันคาเมนล้มจนหนวดของฟาโรห์ตุตันคาเมนหลุดแล้วก็แปะใหม่ไปงั้นๆ เอง ( ﾟдﾟ;) สิ่งนี้ทำให้ผมคิดได้เลยครับว่าบางทีอะไรที่เราคาดหวังและตามหามันมาตลอด อาจไม่ได้อยู่ไกลแสนไกลจากจุดที่เราอยู่เลย หันกลับมามองธรรมชาติใกล้ตัว และการดูแลอย่างดีมาตลอดทำให้ธรรมชาติบ้านผมยังทรงคุณค่ามาก ผมว่ามันคือขุมทรัพย์ที่อยู่ใกล้แค่เอื้อมจริงๆ
ส่วนเรื่องเล่าอิงประวัติศาตร์สมัยซามูไร เพื่อนๆ ลองนึกถึงประวัติศาตร์ไทยสมัยก่อน สมัยที่ยังรบราชิงเมืองกันครับ สมัยก่อนที่ญี่ปุ่นเองก็ยังแบ่งเป็นหัวเมืองต่างๆ มีเจ้าเมือง มีการขยายอำนาจ มีซามูไรกลุ่มใหญ่ เล็ก ซึ่งหนึ่งในนั้นมีกลุ่มของซามูไรชื่อ Sassa Narimasa(佐々成政) หรือมีสมญานามที่เรียกกันว่า "ซามูไรหมูป่า" ที่ขนทรัพย์สมบัติและทองคำมากมาย เดินทางรอนแรมจากเมืองทางฝั่งหนึ่งของเทือกเขาทาเตยามา จะไปอีกฝั่งหนึ่ง การเดินทางด้วยเท้าและม้าในสมัยก่อนยากลำบากมาก อีกทั้งเป็นช่วงฤดูหนาวที่หิมะตกอย่างหนัก การเดินทางในครั้งนั้นไม่ประสบความสำเร็จเนื่องจากสภาพอากาศไม่เอื้ออำนวย และซามูไรหมูป่าเองรู้ว่าถ้าไปถึงเมืองจุดหมายเขาอาจถูกเพื่อนหักหลังและฆ่าเขาได้ เขาจึงตัดสินใจฝังทรัพย์สินและทองคำมากมายที่ขนมานั้นไว้ระหว่างเส้นทางในหุบเขานั้นเอง ซึ่งปัจจุบันก็อยู่ในแนวเทือกเขาทาเตยามานั่นเองครับ ขณะนี้ก็ยังไม่ได้ยินข่าวว่ามีคนหาเจอนะครับเนี่ย
เพลงลูกทุ่งสมัยก่อนที่ยังโด่งดังมาถึงสมัยนี้ยังมีเนื้อหาประมาณว่าจุดที่มีทองฝังอยู่ในเทือกเขาทาเตยามาคือ Kuwasaki Yama(鍬崎山) เขาบอกว่า "มีทองฝังอยู่ที่ไหนหนอใน Kuwasaki Yama เขาไม่บอกหรอก ถ้าอยากเจอก็ไปหาเอง" ... ผมก็อยากบอกครับว่าถ้าเพื่อนๆ อยากลองไปขุดทองที่นี่หาตั๋วเครื่องบินไปเที่ยวเลยครับ แต่ผมเองก็ไม่รู้นะครับว่ามีทองฝังอยู่ตำแหน่งไหนใน Kuwasaki Yama นะครับเพราะถ้าผมรู้ผมคงรีบไปซื้อเครื่องตรวจหาตำแหน่งแร่ทองคำแล้วบินกลับบ้านทันทีเชียว
นอกจากนั้นถ้าได้มาเที่ยวโทยามาแล้วต้องลองชิมซูชิปลาเทร้าท์ ( ますのすし ，Masu no Sushi ) อาหารขึ้นชื่อและเป็นของฝากของจังหวัดด้วยครับ เมื่อก่อนจะขายเป็นอาหารกล่องสำหรับทานในรถไฟ ตัดเป็นชิ้นๆ แบบเค้ก ที่สนามบินก็มีขาย หรือทานเป็นอาหารกล่องบนเครื่องบินก็สะดวกเพราะไม่ใช่ปลาสดที่ต้องทานทันที แม้แต่ท่านที่ทานปลาดิบไม่ได้ก็น่าจะทานซูซิปลาเทร้าท์ได้ครับ ถ้าได้นั่งรถไฟชินกันเซนไป ชมธรรมชาติไป ทานซูซิปลาเทร้าท์ไปด้วยคงฟินน่าดู ลองให้ได้นะครับ พูดถึงตรงนี้ผมนี่อยากกินมากๆ เลยครับ ใครส่งมาให้ที ...
**********
สวัสดีครับ ผม Mr.Leon หนุ่มญี่ปุ่นหน้าอ่อนหัวใจหลั่นล้าร่ำเรียนด้านรัฐศาสตร์จาก ม.วาเซดะ แต่หลงเสน่ห์วัดวาชอบภูผาชอบทะเลไทย อยากชวนเพื่อนๆ มาร่วมวงเฮฮาแอบดูญี่ปุ่น รู้จักญี่ปุ่นหลากหลายมุมมองกับคอลัมน์ใหม่ Marunouchi cafe(ชื่อสถานที่ อยู่ในย่านธุรกิจแถวสถานีโตเกียว ให้อารมณ์ทำนองจิบกาแฟพูดคุยแลกเปลี่ยนความคิดกันนะครับ) และ บางสัปดาห์ก็จะมี คุณ Gekko ภรรยาสาวไทยของผม ที่มีโอกาสไปใช้ชีวิตเป็นแม่บ้านต่างแดนอยู่หลายปี มาร่วมแลกเปลี่ยนประสบการณ์ด้วย ใครอยากรู้อะไรก็ถามไถ่กันมาได้นะครับ แล้วพบกันทุกวันเสาร์ครับ!
