ASTVผู้จัดการออนไลน์-- การบินลาวเซ็นสัญญาซื้อเครื่องบินโดยสารอีก 2 ลำ พร้อมกัน เป็นเครื่องแบบ ARJ21-700 ที่ผลิตในจีน ซึ่งดูละม้ายคล้ายคลึงกับเครื่องบินโดยสารในครอบครัว DC-9 กับโบอิ้ง 717 ของค่ายสหรัฐ
เจ้าหน้าที่สายการบินลาวกล่าวว่า เครื่องบินไอพ่นสองลำแรกนี้ จะทำให้บริษัทการบินแห่งชาติสามารถขยายเส้นทางบินเชื่อมกับต่างประเทศได้ไกลยิ่งขึ้น
เครื่องบินโดยสารใหม่ทั้ง 2 ลำมีกำหนดส่งมอบในปี 2555 และ จะกลายเป็นเครื่องบินที่ใช้เครื่องยนต์แบบไอพ่นลำแรกของสายการบินลาว ซึ่งปัจจุบันเครื่องบินทั้งหมดที่ใช้อยู่จะติดเครื่องยนต์แบบไอพ่นกึ่งใบพัดหรือ เทอร์โบพร็อพ (Turbo-Propeller engine)
นายสมพอน ดวงมาลา ผู้อำนวยการใหญ่บริษัทการบินลาว กับนายจินจวงหลง (Jin Zhuanglong) ประธานบริษัทผู้ผลิตจากจีน จัดขึ้นในนครเวียงจันทน์วันที่ 8 ม.ค.ที่ผ่านมา นายสมมาด พนเสนา รัฐมนตรีว่าการกระทรวงโยธาธิการและขนส่ง พร้อมด้วยพนักงานที่เกี่ยวข้องไปร่วมเป็นสักขีพยาน สำนักข่าวสารปะเทดลาวกล่าว
ดร.สมพอน กล่าวว่าการเซ็นสัญญาซื้อเครื่องบินใหม่ครั้งนี้ แสดงให้เห็นการเติบโตทางธุรกิจของรัฐวิสาหกิจการบิน "จากที่เคยใช้เครื่องบินใบพัดก้าวเข้าสู่เครื่องบินไอพ่น" โดย ARJ ทั้งสองลำจะช่วยให้การบินลาวสามารถขยายตลาดไปสู่ต่างประเทศที่กว้างไกลยิ่งขึ้น เป็นการพัฒนาสายการบินไปพร้อมกับการพัฒนาประเทศเป็นระยะ
ไม่มีการเปิดเผยรายละเอียดเกี่ยวกับราคาซื้อขายตลอดจนอุปกรณ์พิเศษต่างๆ สำนักข่าวของทางการกล่าวว่า ARJ21-700 บรรทุกผู้โดยสารได้ 90 ที่นั่ง ขณะที่ข้อมูลของโรงงานระบุว่าบันทุกได้เพียง 78-85 คนท่านั้น
ARJ21-700 มีพิสัยการบิน 2,225 กิโลเมตรในรุ่นมาตรฐานและ 3,704 กม.ในรุ่นพิเศษ ผลิตจากโรงงานประกอบในนครเซี่ยงไฮ้ โดยใช้ชิ้นส่วนหลักต่างๆ จากสหรัฐฯ ขึ้นบินครั้งแรกในเดือน พ.ย.2551 กำหนดส่งมอบให้ลูกค้าชุดแรกในปลายปี 2553 นี้ ส่วนของสายการบินลาวต้องรออีก 2 ปี
ตามข้อมูลในวิกิพีเดียเครื่อง ARJ21-700 ผลิตโดยบริษัท Commercial Aircraft Corporation of China หรือ COMAC ทดลองบินระยะไกลครั้งแรกในเดือน ก.ค.2552 จากเซี่ยงไฮ้ไปยังนครซีอาน จนถึงสิ้นปี มีลูกค้าสั่งซื้อรวม 200 ลำ ปัจจุบันได้เปิดสายการผลิตรุ่น ARJ21-900 บรรทุกผู้โดยสารได้ถึง 100 ที่นั่ง คาดว่าจะผลิตออกมาในเชิงพาณิชย์ได้ในปี 2554
โครงการผลิตเครื่องบิน ARJ (Asia Regional Jet) หรือ เครื่องบินโดยสารเพื่อใช้งานในภูมิภาคเอเชียของจีนได้รับความร่วมมือจากบริษัทอากาศยานในสหรัฐฯ และยุโรปเกือบ 20 แห่ง รวมทั้ง General Electric ที่สนับสนุนด้านเครื่องยนต์ กลุ่มฮันนีเวล (Honeywell) ติดตั้งระบบบินอัตโนมัติ และ ร็อกเวลคอลลินส์ (Rockwell Collins) ซึ่งสนับสนุนด้านเทคโนโลยีเรดาร์และอุปกรณ์ดิสเพลย์ในห้องนักบิน และ ชิ้นส่วนสำคัญอื่นๆ จำนวนหนึ่ง
ถึงแม้ว่า ARJ21-700 จะออกแบบติดเครื่องยนต์ 2 เครื่องที่ส่วนท้ายลำตัว และเมื่อดูโดยรวมจะมีลักษณะและรูปร่าวหน้าตาละม้ายคล้ายกับโบอิ้ง 717 ที่ยังมีใช้อยู่จนถึงปัจจุบันนี้ แต่ COMAC ก็ยืนยันว่า ทั้งหมดออกแบบโดยภูมิปัญญาของวิศวกรกับนักวิชาการอากาศยานของจีนเอง และได้จดสิทธิบัตรอย่างถูกต้อง
อย่างไรก็ตามผู้เชี่ยวชาญในอุตสาหกรรมนี้กล่าวว่า ส่วนปีกของ ARJ21 ออกแบบโดย Antonov Design Bureau บริษัทของรัฐบาลที่ออกแบบเครื่องบินแอนโตนอฟ แห่งสาธารณรัฐยูเครน แต่ติดเครื่องยนต์ของ GE ที่ผลิตในสหรัฐฯ
บริษัท COMAC ตั้งใจจะส่ง ARJ21 แทรกเข้าสู่ตลาดการบินในระดับภูมิภาคเอเชีย เช่นเดียวกันกับกลุ่มมิตซูบิชิในญี่ปุ่นที่เปิดสายการผลิตเครื่อง MJR (Mitsubishi Regional Jet) เมื่อปี 2550
สำหรับ DC-9 ที่ถูกมองเป็น "คู่แฝด" ของ ARJ21-700 นั้นผลิตครั้งแรกในปี 2508 โดยบริษัทแม็คดอนเนลดักลาส (McDonnell Douglas) ออกแบบสำหรับการยินระยะใกล้และขึ้นบินบ่อยๆ มีความคล่องตัวสูง
แม็คดอนเนลส่งมอบ DC-9 ให้แก่ลูกค้าเป็นลอตสุดท้ายในเดือน ต.ค.2535 ก่อนจะเริ่มไปผลิต MD-80 MD-90 และ จนกระทั่งกลายเป็นโบอิ้ง 717 หลังจากบริษัทโบอิ้งเข้าควบรวมกิจการ
ตามข้อมูลในวิกิพีเดีย บริษัทผู้ผลิตเครื่องบินรายใหญ่แห่งสหรัฐฯ สงมอบโบอิ้ง 717 ลอตสุดท้ายให้แก่ลูกค้าในปี 2549 ที่ผ่านมา และ ปิดสายการผลิตเครื่องบินในครอบครัว DC-9 ลง หลังจากผลิตติดต่อกันมานาน 41 ปี รวม 2,500 ลำ.
