ASTVผู้จัดการออนไลน์ - ผู้ที่ได้ชมภาพทางโทรทัศน์ในคืนวันพุธ (11 พ.ย.) ที่ผ่านมาจะเห็นนักโทษชายทักษิณ ชินวัตร มีอาการเคอะเขิน และดูงุ่มง่ามไปถนัดตา เมื่อนายกฯ กัมพูชา ฮุนเซน อ้าแขนโผเข้าสวมกอด ก่อนจะเริ่มการแถลงข่าวในตอนสายวันเดียวกัน
ฉากนั้นหวานปานจะกลืน ดูราวกับว่าสองฝ่ายพลัดพรากจากกันนานปี ทั้งๆ ที่เพิ่งจะลับตาจากกันไปแค่ข้ามคืน แต่เหตุการณ์นั้นจะดูดูดดื่มยิ่งขึ้น ถ้าหากต่างฝ่ายต่างเป็นในประเพณีนิยมดั้งเดิมของชาวคอมมิวนิสต์ค่ายหมีขาว
การสวมกอดแบบ “แบร์ฮัก” (Bearhug) เป็นการปฏิบัติของบรรดาผู้นำคอมมิวนิสต์ค่ายโซเวียต เพื่อแสดงความรักอันดูดดื่มกับความใกล้ชิดสนิทแน่นระหว่างสหายร่วมรบ (Comrade-in-Arms) แต่ในเวลาต่อมาถูกนำมาใช้ในการต้อนรับมิตรสหายผู้ไปเยี่ยมเยือนที่สนิทชิดเชื้อ และ ด้วยความรักความอบอุ่น
นั่นคือการลอกเลียนกิริยาการกอดของหมี (Bear) ที่โอบสมาชิกในฝูงแนบแผ่นอก โดยใช้อุ้งเท้าหน้ากดรัดแผ่นหลังอีกฝ่ายหนึ่งเอาไว้อย่างมั่นคง คำว่า “แบร์ฮัก” ยังถูกนำมาใช้เรียกท่าล็อกตัวคู่ต่อสู้ เพื่อมิให้ขยับเขยื้อนได้ ในการแข่งมวยปล้ำอีกด้วย
หลังจากโอบรัดร่างของสหายอีกฝ่ายหนึ่งเอาไว้อย่างแนบแน่น ไม่ว่าจะเป็นส่วนเอว กลางหลังหรือสูงขึ้นไปถึงระดับไหล่ ตามความถนัดในช่วงเวลาดังกล่าว ทั้งสองฝ่ายจะต้องทิ้งระยะห่างพอเหมาะ นิ่งพักหนึ่ง เพื่อสบตากันและกล่าวคำทักทายสั้นๆ
จากนั้นสองฝ่ายจะหาจังหวะค่อยๆ ผละออกจากกันเล็กน้อย แล้วค่อยๆ เบี่ยงตัวไปทางซ้าย 1 ครั้ง อย่างมีจังหวะจะโคน กอดรัดอีกครั้งหนึ่ง ให้ลำตัวชิดกันและแก้มชิดแก้ม ก่อนจะค่อยๆ ผละจากกันแล้วเบี่ยงไปทางขวามืออีกครั้งหนึ่ง กระทำซ้ำขั้นตอนต่างๆ
และมีอยู่บ่อยครั้งที่อาจจะมีการเบี่ยงตัวครั้งที่ 3 ติดตามมา เพื่อแสดงความรักความชื่นชมอย่างเป็นพิเศษ เช่นที่ปรากฏผ่านโทรทัศน์จากกรุงพนมเปญคืนวันพุธ
นอกจากนั้นผู้นำค่ายหลังม่านเหล็กยุโรปตะวันออก จำนวนไม่น้อยยังนิยมชมชอบการจุมพิตสหายร่วมรบ หลังจากการสวมกอดอันอบอุ่น เป็นการจูบปากต่อปาก อย่างดูดดื่มและไม่ขัดเขินอีกด้วย
ในยุคสงครามเย็น นักข่าวโลกตะวันตกเคยจัดอันดับบรรดาผู้นำคอมมิวนิสต์ที่ทำ “แบร์ฮัก” ได้อย่างงดงามที่สุด และ พร้อมใจกันยกตำแหน่งนี้ให้กับนายเลโอนิด เบรซเนฟ (Leonid Brezhnev) อดีตผู้นำที่มีอำนาจมากที่สุดคนหนึ่งของอดีตสาธารณรัฐสังคมนิยมแห่งสหภาพโซเวียต
รองอันดับ 1 ตกเป็นของฟิเดล คาสโตร (Fidel Castro) ผู้นำอาวุโสแห่งคิวบา
ในย่านเอเชีย ผู้นำประเทศคอมมิวนิสต์ทำแบร์ฮักได้งามสง่าอันดับ 1 เป็น อดีตประธานไกสอน พมวิหาน ของลาว
ส่วนคอมมิวนิสต์จีน ผู้นำในยุคใหม่นิยมใช้การสัมผัสมือในการต้อนรับขับสู้บรรดามิตรสหาย ให้เป็นแบบสากลนิยมมากขึ้น แต่ทำให้แตกต่างออกไปด้วยการใช้สองมือประกบมือ
อย่างไรก็ตาม การต้อนรับด้วยแบร์ฮักสงวนเอาไว้ให้กับบรรดาสหายที่มีตำแหน่งทางการเมืองหรือตำแหน่งในพรรคคอมมิวนิสต์เท่าเทียมกันเท่านั้น
ในปัจจุบัน บรรดาสหายในย่านเอเชียที่ยังสวมกอดแบบหมี ให้เห็นในโอกาสต่างๆ มีอยู่เพียงไม่กี่คน คือ พล.ท.จูมมะลี ไซยะสอน เลขาธิการใหญ่พรรคประชาชนปฏิวัติลาว, ประธานประเทศ นายนงดึ๊กแหม่ง (Nong Duc Manh) เลขาธิการใหญ่พรรคคอมมิวนิสต์เวียดนาม กับ นายกรัฐมนตรีเวียดนามเหวียนเติ๋นยวุ๋ง (Nguyen Tan Dung)
ทั้งหมดเป็นผู้นำในสังกัดค่ายโซเวียตดั้งเดิม ยกเว้น “สหายฮุนเซน” ซึ่งเป็นคอมมิวนิสต์เขมรแดงสายจีนแปรพักตร์ ทำแบร์ฮักด้วยกิริยาที่ค่อนข้างรุนแรง
ส่วน “สหายแม้ว-เจ้ามูลเมือง” ซึ่งประกาศศักดาอวดชาวเขมรว่า เป็นนายกฯ มาถึง 6 ปี ได้คะแนนต่ำสุด และสอบตกไม่เป็นท่า.