เซียวฟง หรือ เฉียวฟง ยอมสละชีวิตตัวเองเพื่อปกป้องแผ่นดินซ้องจากการรุกรานของเมืองเหลียว ทั้งๆที่เขาเป็นชาวเมืองเหลียวแต่ด้วยวิบากกรรรมของชาวยุทธผู้เกิดมาเพื่อเป็นยอดคนยอดบุรุษ เขายอมปกป้องต้าซ้องด้วยชีวิต ทั้งๆที่ครั้งหนึ่งชาวยุทธฮั่นต่างรวมกันทำร้ายและไม่ไว้ใจเขา แต่หลายคนอาจมีข้อสงสัยอยู่ว่า หาก อาจู คนรักของ เซียวฟงยังมีชีวิตอยู่ เขาจะยอมตายง่ายๆหรือไม่ ?
เฉียวฟง แห่ง 8 เทพอสูรมังกรฟ้า นวนิยายกำลังภายในอมตะอีกเรื่องของกิมย้ง ในนิยายกิมย้งได้เสกสรรเซียวฟงไว้อย่างหาที่ติมิได้และบุรุษเช่นเซียวฟงก็หาได้ยากยิ่งในโลกแห่งความจริง เซียงฟงเป็นยอดบุรุษ เป็นคนหนุ่มคมเข้มล่ำสันสูงใหญ่ อายุราวสามสิบปี มีความน่าเกรงขามอยู่ในดวงตา เป็นยอดฝีมือ กล้าหาญ เปิดเผย มีน้ำใจและมีเมตตาต่อเพื่อนมนุษย์ ชอบช่วยเหลือผู้อ่อนแอ ชื่นชอบการดื่มสุราและคอทองแดง
ในวัยเด็กเซียวฟงได้ร่ำเรียนวรยุทธ์จากหลวงจีนวัดเส้าหลิน จากนั้นได้เป็นลูกศิษย์ของหัวหน้าพรรคยาจก พรรคใหญ่ที่มีสมาชิกขอทานจำนวนมาก เซียงฟงนำเหล่าขอทานแห่งพรรคยาจกปกป้องแผ่นดินซ้อจากการรุกรานของชนเผ่าอื่น โดยเฉพาะชนเผ่าเหลียวหรือชาวซี่ตานที่มีกำลังกล้าแข็งในยุคสมัยนั้น ด้วยผลงานที่โดดเด่น เขาได้รับตำแหน่งหัวหน้าพรรคยาจกต่อจากประมุขคนก่อนที่เสียชีวิตไปซึ่งก็คืออาจารย์ของเขาเอง ด้านวรยุทธ์เซียวฟงมีพื้นฐานมาจากเส้าหลิน อีกทั้งสำเร็ววิชาฝ่ามือพิชิตมังกรและไม้เท้าตีสุนัขยากที่ชาวยุทธในใต้หล้าจะหาญต่อกร แต่วิบากกรรรมก็ไม่ได้ละเว้นคนดีหรือคนเก่งแต่อย่างใด
ประมุขพรรคยาจก เฉียวฟง(แซ่เดิม) ถูกสมาชิกพรรคบางส่วนตีตัวออกห่าง ไม่ไว้ใจ และถึงขั้นก่อกบฏจะเอาตำแหน่งหัวหน้าพรรคคืนจากเซียวฟง เหตุเพราะชาติกำเนิดของเขาที่ถูกเปิดเผยออกมาว่าเป็นชาว ซี่ตาน แห่งเมืองเหลียว ซึ่งเป็นศัตรูของชาวฮั่น โศกนาฏกรรมเกิดขึ้นที่ด้านเยี่ยนเหมิน เมื่อจอมยุทธฮั่นรวมตัวกันเพราะได้ข่าวว่า ชาวซี่ตานจะมาบุกแผ่นดินฮั่นที่ด้านเยี่ยนเหมิน พวกเขารวมตัวกันและนำกำลังไปต่อต้านศัตรูที่จะมารุกรานแผ่นดิน ซุ่มรออยู่ซักพักก็พบชาวซี่ตานกลุ่มหนึ่งเดินทางมา โดยไม่มีการไถ่ถามการฆ่าฟันได้เริ่มต้นขึ้น
สามีและภรรยาคู่หนึ่ง ภรรยาอุ้มลูกเล็กไว้ในอกอยู่ในกลุ่มของชาวซี่ตานนั้นด้วย ภรรยาถูกฆ่าตาย สามีมีวรยุทธและพละกำลังมหาศาลฆ่าจอมยุทธชาวฮั่นไปหลายคน สุดท้ายเหลือแต่ศพของทั้งสองฝ่ายตายเกลื่อนที่ด่านเหยี่ยนเหมิน ชาวซี่ตานใช้พลังฝ่ามือสลักอักษรภาษาซี่ตานไว้ที่โขดหิน ตัวเองอุ้มลูกกระโดดลงหน้าผาฆ่าตัวตาย แต่กลับเปลี่ยนใจโยนลูกขึ้นมา ทั้งหมดเป็นเรื่องเข้าใจผิด ชาวเหลียวไม่ได้บุกรุกชาวฮั่นและคนกลุ่มนี้แค่เดินทางผ่านมา ชาวยุทธที่เหลือรรอดนำเด็กน้อยไปฝากสามีภรรยาชาวนาแซ่เฉียวที่อาศัยอยู่ใกล้ๆวัดเส้าหลิน และเด็กน้อยคนนั้นก็คือ เฉียวฟง หรือ เซียวฟง นั่นเอง
เมื่อรู้ความจริงเกี่ยวกับชาติกำเนิดของตน เซียวฟงยอมสละตำแหน่งหัวหน้าพรรคยาจกและสาบานว่าจะไม่ทำร้ายชาวฮั่น ชาวยุทธฮั่นและลูกพรรคต่างไม่ไว้ใจเขาเพราะชาติกำเนิดที่ไม่เหมือนกัน รวมทั้งยังเกิดเหตุฆาตกรรมชาวยุทธที่ยังหาต้นตอและตัวฆาตกรไม่ได้ ซึ่งทุกอย่างพุ่งเป้ามาที่เซียวฟง ตัวเขาเองพยายามค้นหาความจริงเรื่องชาติกำเนิด ผู้นำชาวยุทธที่ฆ่าล้างครอบครัวของเขา และฆาตกรลึกลับที่ทำร้ายชาวยุทธในขณะนั้น
มีเพียง อาจู สาวใช้ของมู่หยงฝู ที่รู้จักกันท่ามกลางความวุ่นวายในยุทธภพเท่านั้นที่คอยช่วยเหลือ คอยอยู่เคียงข้างและเป็นกำลังใจให้ เซียวฟงและอาจูเดินทางท่องยุทธภพจนเกิดความผูกพันรักใคร่กัน ทั้งคู่ช่วยกันสืบหาความจริงเกี่ยวกับชาติกำเนิดและฆาตกรตัวจริงได้สักระยะก็เกิดเหตุเข้าใจผิดขึ้น เซียงฟงและอาจูคิดว่า ผู้นำชาวยุทธที่ฆ่าครอบครัวของเขาคือ ต้วนเจิ้งฉุน แห่งต้าหลี่ ซึ่งก็คือบิดาของอาจูนั้นเอง เซียงฟงนัดหมาย ต้วนเจิ้งฉุนมาพบที่สะพานมรกตเพื่อหมายสะสางความแค้น แต่คนที่ไปพบคืออาจูที่ปลอมตัวเป็นบิดา และโศกนาฏกรรมได้เกิดขึ้นอีกครั้ง เซียวฟงสังหารอาจูที่ปลอมตัวเป็นต้วนเจิ้นฉุน เขาเสียใจแทบคลุ้มคลั่ง ก่อนตายอาจูสั่งเสียเซียงฟงให้ช่วยดูแล อาจื่อ น้องสาวของนางที่เพิ่งได้พบกัน อาจื่อเป็นเด็กซุกซน เจ้าเล่ห์ และอำมหิต เป็นศิษย์ทรยศของมารเฒ่าดารา ติงชุนชิว การรับปากดูแลอาจื่อทำให้เซียวฟงต้องเข้าไปวุ่ยวายกับยุทธภพอีกหลายเรื่อง
หลังการตายของอาจู เซียวฟงเดินทางไปเรื่อยอย่างไร้จุดหมายโดยมีอาจื่อคอยติดตาม เขาเบื่อหน่ายความวุ่นวายในยุทธภพ หวังเดินทางกลับแผ่นดินเกิด กระทั่งได้เข้าไปช่วยเหลือเยลูฮงกี ฮ่องเต้แห่งเมืองเหลียว เซียงฟงช่วยเหลือเยลูฮงกีปราบปรามกบฏจนทั้งคู่สาบานเป็นพี่น้องกัน และเยลูฮงกีตั้งเซียวฟงเป็นอ๋องแห่งเมืองเหลียว ชีวิตของเซียวฟงน่าจะสุขสบายเมื่อได้เป็นท่านอ๋องและกลับสู่มาตุภูมิ แต่เขากลับทุกข์ใจไม่มีความสุข ยามว่างจากราชการก็ได้แต่นั่งดื่มสุราคิดถึงแต่อาจู
กระทั่งอาจื่อซึ่งหลงรักพี่เขยตัวเองนึกน้อยใจหนีออกจากวัง เซียงฟงสัญญากับอาจูไว้ไม่อยากผิดคำพูดจึงออกไปตามหาอาจื่อกลับไปยังแผ่นดินซ้อง จนเกิดเหตุการณ์ชาวยุทธบุกวัดเส้าหลินขึ้น เหตุการณ์ครั้งนั้นนับเป็นจุดสำคัญของเรื่องราว ปริศนาหลายเรื่องได้ถูกเปิดเผยขึ้น
ฆาตกรปริศนาที่ออกมาเข่นฆ่าชาวยุทธแท้จริงแล้วก็คือ เซียวหยวนซาน บิดาของเซียวฟงนั่นเอง เซียวหยวนซานกระโดดลงเหวแต่ไม่ตาย เขาลับลอบเข้าวัดเส้าหลินเพื่อฝึกวิชายุทธและแก้แค้นเหล่าชาวยุทธที่สังหารครอบครัวของเขา ผู้นำชาวยุทธฮั่นปกป้องแผ่นดินซ้องและเกิดเหตุสังหารหมู่ครอบครัวเซียวหยวนซานคือเจ้าอาวาสวัดเส้าหลินบิดาของซีจู๋ น้องร่วมสาบานของเซียวฟง และผู้ที่อยู่เบื่องหลังปล่อยข่าวลือว่าเมืองเหลียวจะบุกเมืองซ้องก็คือ มู่หยงป๋อ บิดาของมู่หยงฝู แห่งกูซู ผู้หวังจะฟื้นฟูเมืองเยี่ยนที่ในอดีตเคยรุ่งเรืองแต่ปัจจุบันล่มสลายไปแล้ว และตระกูลมู่หยงสืบเชื้อสายมาจากกษัตริย์แห่งเมืองเยี่ยน แผนยุยงให้ต่างเผ่าต่างเมืองตีกันจึงเป็นแผนอีกขั้นของการฟื้นเมืองเยี่ยน
ยุทธภาพแสนวุ่นวายหลังการต่อสู้ดุเดือดที่วัดเส้าเซียวหยวนซานกับมู่หยงป๋อได้ฟังคำสอนจากหลวงจีนเฒ่าที่หอเก็บคำภีร์จึงเกิดสำนึกผิดออกบวชทั้งคู่ เซียวฟงกลับเมืองเหลียว เยลู่ฮงกีมีแผนที่จะยกทัพมีตีแผ่นดินซ้องหลายครั้งแต่เซียงฟงทัดทานไว้ กระทั่งมู่หยงฝูสำเร็ววิชาลมปราณภูตอุดรและดูดพลังคำภีร์เปลี่ยนเส้นเอ็นจากหลวงจีนเฒ่ากลายเป็นยอดฝีมือที่น่ากลัว มู่หยงฝูรับปณิธานจากบิดาเรื่องฟื้นเมืองเยี่ยนและต้องเป็นกษัตริย์มาตั้งแต่เด็ก เมื่อบิดาหนีออกบวชจึงรู้สึกเหมือนถูกหักหลัง เขาบุกรุกเมืองเหลียวสู้ชนะเซียวฟงกุมอำนาจปกครองแทนเยลู่ฮงกี และเตรียมจะบุกแผ่นดินซ้อง
ต้วนอี้และซีจู๋ นำชาวยุทธฮั่นบุกเข้าช่วยเหลือเซียวฟงในคุกเมืองเหลียวจนเมืองเหลียวกลายเป็นสงครามย่อยๆ เซียวฟง ซีจู๋และต้วนอี้ช่วยกันปราบมู่หยงฝูสำเร็จ แต่เยลู่ฮงกีนำทหารเมืองเหลียวจะบุกเมืองซ้องที่หน้าด้านเยี่ยนเหมิน เซียวฟงไม่สามารถเป็นศัตรูกับกษัตริย์เมืองเหลียวพี่ร่วมสาบานของตนและต้องการปกป้องแผ่นดินซ้อง เขาใช้ชีวิตตัวเองเพื่อหยุดยั้งสงคราม เซียงฟงฆ่าตัวตายที่นอกด่านเยี่ยนเหมิน เยลู่ฮงกียอมยกทัพกลับไป
บุรุษเช่นเซียวฟง ผู้ยอมสละชีวิตตัวเองเพื่อหยุดยั้งสงครามนับว่าหาได้ยากยิ่งในสังคมปัจจุบัน ที่เต็มไปด้วยผลประโยชน์แก่งแย่งแข่งขัน และแม้ว่าอาจูคนรักของเซียวฟงยังมีชีวิตอยู่ ผู้เขียนเชื่อว่า เซียวฟงก็ยังยอมที่จะเสียสละชีวิตตนเองเพื่อปกป้องแผ่นดินที่ตนอยู่อาศัยมาตั้งแต่เด็กจนโตอยู่เช่นเดิม เพราะยอดบุรุษย่อมเป็นยอดบุรุษเสมอมิเปลี่ยนแปลง
...
ประวัติผู้เขียน
ชาติณรงค์ วิสุตกุล ผู้ช่วยศาสตรจารย์ประจำคณะนิเทศศาสตร์ มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์ จบการศึกษาปริญญาโท คณะนิเทศศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย เคยทำงานเป็นนักข่าวและนักเขียนสารคดีที่หนังสือพิมพ์ผู้จัดการรายวัน และเคยเป็นผู้เชี่ยวชาญประจำสถานีวิทยุแห่งชาติจีน (China Radio International) ณ กรุงปักกิ่ง(พ.ศ.2550-2551)
เคยได้รับรางวัลสุภาว์ เทวกุล ปี 2552 จากเรื่องสั้น ใบหน้าของโจโฉ รางวัลชมเชยพานแว่นฟ้า ปี2545 จากเรื่องสั้น ภาพเก่า และเข้ารอบสุดท้ายรางวัลนายอินทร์อะวอร์ด ปี2552 จากเรื่องสั้น หนูน้อยกลางถนนกับคนใจยักษ์ และเรื่องสั้น กบฏเพื่อสันติภาพ ได้รับคัดเลือกตีพิมพ์ในนิตยสารราหูอมจันทร์ ฉบับที่ 5 เดือนตุลาคม 2551 มีผลงานหนังสือรวมเล่มมาแล้ว 4 เล่ม ได้แก่
1. นางฟ้าจากไปแล้ว รวมเรื่องสั้น ปีพ.ศ.2549 สนพ.สยามอินเตอร์
2. คน(ไม่)เหมือนกัน รวมเรื่องสั้น ปีพ.ศ.2554 สนพ.บ้านวารสารฯ
3. สาวน้อยบนตึก นวนิยาย ปีพ.ศ.2558 สนพ.บ้านวารสารฯ
4. กลืนกินความมืด รวมเรื่องสั้น ปีพ.ศ.2560 สน.พ.บ้านวารสารฯ
ติดต่อผู้เขียน : โทรศัพท์ 094-9451451 / E-mail : jr.chatnarong@gmail.com
