“เมฆ วินัย” ยกครอบครัวและพ่อบุญธรรมชาวเยอรมัน มาร่วมแจกมะม่วงน้ำปลาหวานที่สนามหลวง บอกพาลูกมาด้วย อยากให้มาทำความดีถวาย “ในหลวง ร.๙” น้อมนำพระราชดำรัสมาสอนลูกเสมอ น้ำตาคลอบอกลูก “พระองค์ท่านไม่อยู่กับเราแล้ว” เสียดายไม่มีบุญบารมีได้ถวายงาน แต่แค่ได้เล่นละครเทิดพระเกียรติก็ภูมิใจมากแล้ว
เป็นอีกหนึ่งนักแสดงที่มาร่วมเป็นจิตอาสาบริการประชาชนที่มาถวายสักการะและถวายอาลัยเบื้องหน้าพระบรมฉายาลักษณ์ พระบรมศพ พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช ที่ท้องสนามหลวง สำหรับพระเอกหนุ่ม “เมฆ วินัย ไกรบุตร” โดยเจ้าตัวมาแจกมะม่วงน้ำปลาหวาน ณ บูธของกองทัพอากาศ พร้อมกับภรรยา ลูกชายและลูกสาว รวมถึงพ่อบุญธรรม “ฮวด ฮาร์เกอร์” ชาวเยอรมัน โดยหนุ่มเมฆเผยว่าตั้งใจพาลูก ๆ มาวันนี้เพื่อสอนให้เรียนรู้เรื่องในหลวง รัชกาลที่ ๙
“วันนี้เป็นครั้งแรกที่ได้มาทำกิจกรรม เพราะตั้งแต่วันที่ 13 ต.ค. ผมยังไม่ได้มา เพราะว่ามัวแต่ยุ่งกับลูก ๆ ตอนนี้เลยตั้งสติได้ว่าจะมาช่วยแจกของกับกองทัพอากาศ เป็นมะม่วงน้ำปลาหวาน จริง ๆ กำลังคิดว่าเรามาแจกมะม่วงน้ำปลาหวานจะมีใครมาเอามั้ย ปรากฏว่า มีคนเข้าแถวเยอะมาก ก็ดีใจที่เห็นภาพแบบนี้ ดีใจที่คนไทยรักกัน ดีใจที่คนไทยมีจุดรวมเดียวกัน เราพาลูกมาด้วย อยากให้ลูกเห็น”
“จริง ๆ วันนี้ตั้งใจจะสอนลูกทั้ง 2 คน ให้ลูกรู้ว่ามาทำความดี มาเพื่ออะไร มากับใคร แล้วทำไมคนไทยต้องใส่ชุดดำ และต้องมารวมตัวกันที่นี่หมดเลย ทำไมลูกถึงไม่ได้ดูการ์ตูน เป็นการตอบคำถามลูกไปในตัว เพราะเขาถามตลอด จนต้องซื้อแผ่นซีดีให้ ทำเครื่องเสียงใหม่หมดไป 3 - 4 หมื่นบาท เพราะว่าเขาไม่ได้ดูการ์ตูน เขาจะได้ไม่ต้องถาม ถ้าเขามาที่นี่เขาจะได้เข้าใจ ตอนนี้เขาก็ไม่ถามแล้วเพราะเขารู้ ให้เขาดูพระราชกรณียกิจของพระองค์ท่าน ว่านี่แหละคือสิ่งที่ลูกต้องทำแบบนี้”
เผยน้อมนำพระราชดำรัสมาใช้หลายอย่าง
“ผมได้น้อมนำพระราชดำรัสมาใช้เยอะมากครับ เอาสิ่งเล็ก ๆ อธิบายง่าย ๆ ไม่รู้จะอธิบายยังไง แต่ทำอยู่แล้วนะ อย่างยาสีฟัน ผมบีบออกมาประมาณ 1 เซนฯ เอาให้ลูกถือไว้ให้เขาแปรง พอแปรงปั๊บ ยาสีฟันมันหล่น และเหลือติดแปรงแค่นิดเดียว ผมก็บอกว่าลูกครับที่หล่นไปมันสูญหาย มันไม่ได้อะไรเลย ป๊ะป๋าเลยให้ลูกใส่ยาสีฟันได้แค่นี้ นี่แหละพระองค์บอกว่าให้ประหยัด แม้แต่ยาสีฟันพระองค์ยังบอกว่าให้ใส่แค่นี้เลย บีบให้นิดเดียวเพื่อจะใช้งานจริง ๆ ที่เหลือหล่นไปไม่มีประโยชน์อะไรเลย มันหล่นอยู่ในอ่าง เขาก็เข้าใจ”
“พอเขาจะใส่เสื้อสีอื่น ผมก็บอกไม่ได้นะ เพราะพระองค์ท่านสวรรคตแล้ว เขาก็ไม่เข้าใจคำว่าสวรรคต ถามว่าคืออะไร ผมก็บอกลูกว่าพระองค์ท่านไม่อยู่กับเราแล้ว เราต้องแสดงความเคารพโดยการใส่ชุดดำ เพราะว่าเรารักพระองค์ เรารักในหลวง ทุกวันที่ลูกยืนเคารพในโรงหนังคือคนนี้ไง ตอนวันที่ 13 ตุลาคม ผมกลับมาจากตีแบด พอทราบข่าวก็นั่งร้องไห้อยู่ ลูกก็ถามว่าป๊ะป๋าร้องไห้ทำไม เป็นอะไรเหรอ ผมก็ตอบลูกว่าท่านไม่อยู่แล้ว ลูกถามว่า เขาเป็นใครเหรอ เราก็อธิบายให้ฟังว่าพระองค์ท่านไม่อยู่กับเราแล้ว (น้ำตาคลอ) เป็นพ่อของคนไทยทั้งหมดที่ดูแลเรา ตอนนี้พระองค์ไม่อยู่แล้ว เราต้องให้ความเคารพ แต่ไม่รู้จะอธิบายยังไง เพราะมันเยอะมาก เราเล่าให้เขาฟังไม่หมด”
“ส่วนเรื่องสอนลูก ผมบอกให้เขาใส่ชุดดำทุกวัน เขาก็ใส่ทุกวันนะ พอจะใส่รองเท้าสีฟ้า เขาก็ไม่ใส่ แต่บางทีไม่มีรองเท้าสีดำ เขาก็บอกว่าใส่สีขาวดีกว่า สีขาวโอเคกว่า พอแม่บ้านที่บ้านจะให้ใส่สีอื่น ลูกก็บอกว่า ไม่ได้ ๆ ต้องใส่สีดำกับสีขาว”
บอกขอใช้คำว่า “ทรงพระเจริญ” ต่อไป เสียดายไม่มีบุญบารมีได้ถวายงาน “ในหลวง”
“ถามว่าผมเคยรับเสด็จหรือถวายงานพระองค์ท่านหรือเปล่า จะบอกว่านี่เป็นความน่าเสียดาย อาจจะไม่มีบุญบารมีที่จะรับเสด็จ เพราะผมไม่เคยเข้าเฝ้าหรือรับเสด็จเลย คิดว่าไม่น่าจะมีบุญบารมีที่จะได้เข้าเฝ้าฯ หรือรับเสด็จฯพระองค์เลย แต่งานละครเทิดพระเกียรติ ผมโชคดีที่ได้ทำการแสดง และถวายละครพ่อบ่อยมาก อย่างเรื่องคำอธิษฐาน หรือช่างหัวมัน หลายเรื่องเลยที่ผมเล่น แต่ตอนนั้นผมก็ภูมิใจ ที่เราเป็นนักแสดงและได้เล่นละครพ่อ เราภูมิใจมาก แต่เมื่อวันที่ 13 ต.ค. ได้นั่งดูพระราชกรณียกิจของพระองค์ท่านได้เห็นคนแก่ได้กราบพระบาท ได้คุยได้จับมือ ผมคิดว่าเราน่าจะเป็นป้าคนนั้นได้อยู่ใกล้พระองค์ ป้าคนนั้นมีบุญบารมีมากเลย ได้จับมือ ได้ใกล้ชิดพระองค์มากเลย”
“ตอนนี้พ่อหลวงไม่อยู่แล้ว พูดตรง ๆ นะ อันนี้พูดด้วยใจจริง ผมอยากใช้คำว่าทรงพระเจริญ ผมไม่มีความรู้สึกว่าพระองค์จากไป พระองค์จากไปแต่กาย แต่ในใจของผมคิดว่าพระองค์ท่านอยู่กับเราตลอด เห็นพระองค์ท่านเมื่อไหร่ จะพูดว่าทรงพระเจริญตลอด อยากใช้คำนี้ แต่ว่าเขาไม่ให้ใช้ ซึ่งในใจของผมลึก ๆ อยากจะพูดเสมอ เวลาอยู่กับครอบครัวก็จะพูดคำนี้ หลายสิ่งหลายอย่างที่พระองค์ทิ้งไว้ ไม่ว่าจะเป็นคำสอน เรื่องความพอเพียง การเป็นอยู่ ความประหยัด หรือโครงการต่าง ๆ เราไปที่ไหน เราเจอทุกวัน เลยอยากจะบอกประชาชนทุกคนว่าพระองค์ไม่ได้ไปไหน พ่อหลวงมองเราอยู่ และอยู่กับเราตลอดเวลา”
