เริ่มเข้าสู่บรรยากาศช่วงเทศกาลสงครามน้ำ "สงกรานต์" กันแล้วครับ
วันหยุดยาวเช่นนี้ก็ขอให้เที่ยว กิน เล่น(น้ำ) ดื่มฉลองกันอย่างมีบันยะบันยังกันบ้าง
ไม่ใช่เพื่อหมู หมา กา ไก่ หรือว่าเพื่อรัฐบาล-พรีเซ็นเตอร์-สินค้าที่มาร่วมออกแคมเปญรณรงค์ต่างๆ นานาอะไรหรอกครับ
เพื่อตัวของตัวเราเองทั้งนั้นที่จะได้เก็บเอาชีวิตตลอดจนร่างกายครบ 32 ไว้ฉลองความสนุกสนานในปีต่อๆ ไป
...
ต้องบอกว่าเรตติ้งจำนวนผู้ชมนั้นอยู่ในเกณฑ์ที่ค่อนข้างจะดี ทว่าเรตติ้งคนด่าก็ไม่น้อยทีเดียวครับในส่วนของรายการโชว์เก่าแก่ของประเทศอังกฤษ แต่เป็นน้องใหม่ของบ้านเรา อย่าง "ไทยแลนด์ ก็อตทาเลนต์" หลังออกอากาศผ่านทางช่อง 3 มาได้ระยะหนึ่งแล้ว
สิ่งที่ถูกวิพากษ์วิจารณ์นั้นก็มีทั้งเรื่องความเชี่ยวชาญของคณะกรรมการ ความกังขาถึงมาตรฐานในการตัดสิน และเรื่องราวของตัวของผู้เข้าแข่งขัน
สองประเด็นแรกต้องถือว่าเป็นมุมมองและทัศนะคติของแต่ละคนที่จะมองแตกต่างกันได้ ทว่าประเด็นหลังนั้นน่าสนใจมากครับ เพราะมีการวิพากษ์วิจารณ์กันว่าทางทีมงานได้มีการจัดฉาก ผูกเรื่องผูกราวให้กับผู้เข้าแข่งขันชนิดที่ต้องบอกว่าแหกตาดราม่ากันสุดๆ (Thailand’s Got Talent เกมโชว์แหกตา!!
งานนี้ไม่ได้ว่ากันแต่ปากเท่านั้น หากแต่มีการงัดเอาหลักฐานมาโชว์กันเลยทีเดียวในกรณีของผู้เข้าประกวดสาวน้อยคนหนึ่งที่มาโชว์ความสามารถทางการร้องเพลงด้วยภาพลักษณ์ของสาวบ้านนอกเฉิ่มๆ ทว่าทันทีที่เธอเปล่งเสียงร้องออกมาทุกคนก็ต้องพากันแปลกใจในพลังน้ำเสียงของเธอที่ไม่ธรรมดาเหมือนภาพของตัวเธอที่ออกมา ก่อนที่จะมีข้อมูลตามมาภายหลังว่าแท้ที่จริงน้องคนนี้เคยผ่านการประกวดร้องเพลงมาแล้ว แถมเวทีที่ว่านั้นเธอก็ดูสวยเริดหรู ทะมัดทะแมง
หาใช่สาวบ้านๆ ที่ดูประหม่า ไร้ประสบการณ์ตามที่หลายคนเข้าใจจากภาพและเรื่องราวที่ทางรายการพยายามนำเสนอออกมาแต่อย่างใด
จะว่าไปมันไม่ใช่เรื่องแปลกเลยครับที่หลายๆ สิ่ง หลายๆ อย่างบนเวทีการแข่งขันในรายการประกวดต่างๆ จะหาใช่ "เรื่องจริง" ไปเสียทั้งหมด ไม่เว้นแม้แต่รายการที่ประกาศตัวเองว่าเป็นรายการเรียลิตี้ มีกล้องติดทั่วบ้านคอยจับภาพตลอด 24 ชั่วโมง เนื่องเพราะทุกรายการย่อมต้องปล่อยภาพ-เสียง นำเสนอเรื่องราวที่ผ่านข้อตกลง ข้อบังคับ กฏกติกาที่เป็นเสมือนการคัดกรองแล้วทั้งนั้นว่าต้องการจะชักนำให้คนดูมีความรู้สึกไปในทิศทางใด
เช่นเดียวกับ ไทยแลนด์ ก็อตทาเลนต์ นั้น เอาเข้าจริงๆ เนื่องด้วยการที่เราซื้อลิขสิทธิ์เขามาเพราะฉะนั้น "รูปแบบ" รวมถึง "อารมณ์" ในการนำเสนอที่ออกมาย่อมอยู่ภายใต้การตัดสินใจของเจ้าของลิขสิทธิ์อย่างบริเทนส์กอตแทเลินต์ จากประเทศอังกฤษ โดยมีบริษัทยูนิลีเวอร์ (ประเทศไทย) จำกัด ผู้ซื้อลิขสิทธิ์มาดูแลคุณภาพที่ออกมาจากการผลิตของ บ.เวิร์คพอยท์ฯ และ บ.โซนี่ มิวสิค อีกที
ซึ่งรายการนี้จะดูสนุก/ไม่สนุก ชอบ/ไม่ชอบ ก็คงจะแล้วแต่สนิยมส่วนตัวครับ
ที่สำคัญก็คือ ผมเองไม่แน่ใจครับว่า "สตอรี่" (Story) ที่ไม่เกี่ยวกับ "ทักษะความสามารถที่แท้จริง" ของผู้เข้าแข่งขันที่ถูกนำเสนอออกมานั้น จริงๆ แล้วมีความเป็นจริงมากน้อยเพียงใดและทางเจ้าของลิขสิทธิ์อย่าง บ.ยูนิลีเวอร์ ให้ความสนใจหรือว่ารับรู้มากขนาดไหน
หรือว่าจริงๆ แล้วเท่าไหร่ก็ได้ ไม่สนใจ แล้วแต่ผู้ผลิต อะไรก็ได้แต่จำนวนเรตติ้งสูงๆ เป็นพอ
ซึ่งถ้าเป็นเช่นนั้นจริงก็ต้องบอกว่าน่าเสียดายครับกับเวทีการประกวดนี้ที่หาใช่เวทีที่ว่ากันด้วยเรื่องของการแสดงทักษะสามารถของจริง หรืออาจจะให้จริงแต่ก็ไม่เท่าเทียมเพราะติดเงื่อนไขในเรื่อง "สตอรี่"
"เพชร" จะซ่อนอยู่ในโคลนตมหรือซุกอยู่ในคฤหาสน์อย่างไรเพชรก็ย่อมที่จะเป็น "เพชร" ครับ
ซึ่งถ้าหากถึงเวลาต้องตัดสินกันจริงๆ ว่าเพชรเม็ดไหนจะมีคุณค่าเลอโฉมมากกว่ากัน เมื่อนั้นจะหยิบเรื่องของความเป็นโคลนตมหรือความเป็นคฤหาสน์มาตัดสินอันนั้นก็อีกเรื่องหนึ่ง
แต่ต้องไม่ใช่การ "ปั่นราคา"
ต้องไม่ลืมว่ามนุษย์เราไม่ชอบเอาเสียเลยที่จะต้องมารู้สึกว่าตนเองเป็นคนโง่เป็นตัวตลก โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับการที่ถูกคนอื่นลวงล่อให้หัวเราะ ร้องไห้ ไปกับเรื่องราวที่ถูกผูกโยงขึ้นมาแต่กลับพยามสื่อสารออกมาว่าสิ่งที่นำเสนอเหล่านั้นคือความเป็นจริง
จำได้มั้ยครับว่ากฏการเคลื่อนที่ข้อที่ 3 ของ "นิวตัน" บอกไว้ว่าอย่างไร?
ทุกแรงกริยาที่กระทำจะมีแรงปฏิกิริยาที่มีขนาดที่เท่ากัน แต่มีทิศทางตรงกันข้ามกระทำตอบเสมอ
บอกกล่าวกันด้วยความหวังดีจริงๆ ครับ
วันหยุดยาวเช่นนี้ก็ขอให้เที่ยว กิน เล่น(น้ำ) ดื่มฉลองกันอย่างมีบันยะบันยังกันบ้าง
ไม่ใช่เพื่อหมู หมา กา ไก่ หรือว่าเพื่อรัฐบาล-พรีเซ็นเตอร์-สินค้าที่มาร่วมออกแคมเปญรณรงค์ต่างๆ นานาอะไรหรอกครับ
เพื่อตัวของตัวเราเองทั้งนั้นที่จะได้เก็บเอาชีวิตตลอดจนร่างกายครบ 32 ไว้ฉลองความสนุกสนานในปีต่อๆ ไป
...
ต้องบอกว่าเรตติ้งจำนวนผู้ชมนั้นอยู่ในเกณฑ์ที่ค่อนข้างจะดี ทว่าเรตติ้งคนด่าก็ไม่น้อยทีเดียวครับในส่วนของรายการโชว์เก่าแก่ของประเทศอังกฤษ แต่เป็นน้องใหม่ของบ้านเรา อย่าง "ไทยแลนด์ ก็อตทาเลนต์" หลังออกอากาศผ่านทางช่อง 3 มาได้ระยะหนึ่งแล้ว
สิ่งที่ถูกวิพากษ์วิจารณ์นั้นก็มีทั้งเรื่องความเชี่ยวชาญของคณะกรรมการ ความกังขาถึงมาตรฐานในการตัดสิน และเรื่องราวของตัวของผู้เข้าแข่งขัน
สองประเด็นแรกต้องถือว่าเป็นมุมมองและทัศนะคติของแต่ละคนที่จะมองแตกต่างกันได้ ทว่าประเด็นหลังนั้นน่าสนใจมากครับ เพราะมีการวิพากษ์วิจารณ์กันว่าทางทีมงานได้มีการจัดฉาก ผูกเรื่องผูกราวให้กับผู้เข้าแข่งขันชนิดที่ต้องบอกว่าแหกตาดราม่ากันสุดๆ (Thailand’s Got Talent เกมโชว์แหกตา!!
งานนี้ไม่ได้ว่ากันแต่ปากเท่านั้น หากแต่มีการงัดเอาหลักฐานมาโชว์กันเลยทีเดียวในกรณีของผู้เข้าประกวดสาวน้อยคนหนึ่งที่มาโชว์ความสามารถทางการร้องเพลงด้วยภาพลักษณ์ของสาวบ้านนอกเฉิ่มๆ ทว่าทันทีที่เธอเปล่งเสียงร้องออกมาทุกคนก็ต้องพากันแปลกใจในพลังน้ำเสียงของเธอที่ไม่ธรรมดาเหมือนภาพของตัวเธอที่ออกมา ก่อนที่จะมีข้อมูลตามมาภายหลังว่าแท้ที่จริงน้องคนนี้เคยผ่านการประกวดร้องเพลงมาแล้ว แถมเวทีที่ว่านั้นเธอก็ดูสวยเริดหรู ทะมัดทะแมง
หาใช่สาวบ้านๆ ที่ดูประหม่า ไร้ประสบการณ์ตามที่หลายคนเข้าใจจากภาพและเรื่องราวที่ทางรายการพยายามนำเสนอออกมาแต่อย่างใด
จะว่าไปมันไม่ใช่เรื่องแปลกเลยครับที่หลายๆ สิ่ง หลายๆ อย่างบนเวทีการแข่งขันในรายการประกวดต่างๆ จะหาใช่ "เรื่องจริง" ไปเสียทั้งหมด ไม่เว้นแม้แต่รายการที่ประกาศตัวเองว่าเป็นรายการเรียลิตี้ มีกล้องติดทั่วบ้านคอยจับภาพตลอด 24 ชั่วโมง เนื่องเพราะทุกรายการย่อมต้องปล่อยภาพ-เสียง นำเสนอเรื่องราวที่ผ่านข้อตกลง ข้อบังคับ กฏกติกาที่เป็นเสมือนการคัดกรองแล้วทั้งนั้นว่าต้องการจะชักนำให้คนดูมีความรู้สึกไปในทิศทางใด
เช่นเดียวกับ ไทยแลนด์ ก็อตทาเลนต์ นั้น เอาเข้าจริงๆ เนื่องด้วยการที่เราซื้อลิขสิทธิ์เขามาเพราะฉะนั้น "รูปแบบ" รวมถึง "อารมณ์" ในการนำเสนอที่ออกมาย่อมอยู่ภายใต้การตัดสินใจของเจ้าของลิขสิทธิ์อย่างบริเทนส์กอตแทเลินต์ จากประเทศอังกฤษ โดยมีบริษัทยูนิลีเวอร์ (ประเทศไทย) จำกัด ผู้ซื้อลิขสิทธิ์มาดูแลคุณภาพที่ออกมาจากการผลิตของ บ.เวิร์คพอยท์ฯ และ บ.โซนี่ มิวสิค อีกที
ซึ่งรายการนี้จะดูสนุก/ไม่สนุก ชอบ/ไม่ชอบ ก็คงจะแล้วแต่สนิยมส่วนตัวครับ
ที่สำคัญก็คือ ผมเองไม่แน่ใจครับว่า "สตอรี่" (Story) ที่ไม่เกี่ยวกับ "ทักษะความสามารถที่แท้จริง" ของผู้เข้าแข่งขันที่ถูกนำเสนอออกมานั้น จริงๆ แล้วมีความเป็นจริงมากน้อยเพียงใดและทางเจ้าของลิขสิทธิ์อย่าง บ.ยูนิลีเวอร์ ให้ความสนใจหรือว่ารับรู้มากขนาดไหน
หรือว่าจริงๆ แล้วเท่าไหร่ก็ได้ ไม่สนใจ แล้วแต่ผู้ผลิต อะไรก็ได้แต่จำนวนเรตติ้งสูงๆ เป็นพอ
ซึ่งถ้าเป็นเช่นนั้นจริงก็ต้องบอกว่าน่าเสียดายครับกับเวทีการประกวดนี้ที่หาใช่เวทีที่ว่ากันด้วยเรื่องของการแสดงทักษะสามารถของจริง หรืออาจจะให้จริงแต่ก็ไม่เท่าเทียมเพราะติดเงื่อนไขในเรื่อง "สตอรี่"
"เพชร" จะซ่อนอยู่ในโคลนตมหรือซุกอยู่ในคฤหาสน์อย่างไรเพชรก็ย่อมที่จะเป็น "เพชร" ครับ
ซึ่งถ้าหากถึงเวลาต้องตัดสินกันจริงๆ ว่าเพชรเม็ดไหนจะมีคุณค่าเลอโฉมมากกว่ากัน เมื่อนั้นจะหยิบเรื่องของความเป็นโคลนตมหรือความเป็นคฤหาสน์มาตัดสินอันนั้นก็อีกเรื่องหนึ่ง
แต่ต้องไม่ใช่การ "ปั่นราคา"
ต้องไม่ลืมว่ามนุษย์เราไม่ชอบเอาเสียเลยที่จะต้องมารู้สึกว่าตนเองเป็นคนโง่เป็นตัวตลก โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับการที่ถูกคนอื่นลวงล่อให้หัวเราะ ร้องไห้ ไปกับเรื่องราวที่ถูกผูกโยงขึ้นมาแต่กลับพยามสื่อสารออกมาว่าสิ่งที่นำเสนอเหล่านั้นคือความเป็นจริง
จำได้มั้ยครับว่ากฏการเคลื่อนที่ข้อที่ 3 ของ "นิวตัน" บอกไว้ว่าอย่างไร?
ทุกแรงกริยาที่กระทำจะมีแรงปฏิกิริยาที่มีขนาดที่เท่ากัน แต่มีทิศทางตรงกันข้ามกระทำตอบเสมอ
บอกกล่าวกันด้วยความหวังดีจริงๆ ครับ
