“ณวัฒน์” ฉุน “เทพชัย” ง้อเหมือนขอทาน แต่ก็ทำเฉยวิจารณ์โปรดักชันรายการ “ไทยพีบีเอส” เห็นแล้วท้อใจ

“ณวัฒน์” สุดฉุน “เทพชัย หย่อง” บอกจะเรียกผู้จัดเก่าทีไอทีวีไปคุย แต่ก็ไม่มีความคืบหน้า เดินเข้าไปหาหลายครั้ง จนเหมือนขอทาน แต่ก็ทำเฉย วิจารณ์โปรดักชันไทยพีบีเอสเห็นแล้วท้อใจ ประกาศไม่รอไทยพีบีเอส จวกกำหนดตัวเองไม่ถูก แล้วเราจะไปหวังพึ่งอะไร พร้อมเดินหน้าหาขอเวลาช่องอื่น

ก่อนหน้านี้ มีข่าวออกมาว่า “ไทยพีบีเอส” จะเรียกผู้จัดเก่าเข้าไปเสนอรายการ แต่ล่าสุด “ณวัฒน์ อิสรไกรศิล” ก็ออกมาโวยแหลก บอกว่า ได้เข้าไปคุยกับ “เทพชัย หย่อง” ผู้บริหารสถานีแล้ว แต่ก็บ่ายเบี่ยงยึกยักยาหอมไปวันๆ ตามเฝ้าเหมือนขอทานแต่ก็ไม่สนใจ หาความชัดเจนไม่ได้ วิจารณ์โปรดักชันไทยพีบีเอส เห็นแล้วท้อใจ ประกาศไม่รอไทยพีบีเอส จวกกำหนดตัวเองไม่ถูก แล้วเราจะไปหวังพึ่งอะไร พร้อมเดินหน้าหาขอเวลาช่องอื่น

“ค่าเวลายังไม่ได้คืนเลยครับ ก็ยื่นเรื่องไปทางกรมประชาสัมพันธ์แล้ว ตอนนี้เอกสารการเป็นเจ้าหนี้ลูกหนี้มีครบทุกอย่าง ก็เข้าใจครับว่าระบบราชการจะช้าหน่อย ยิ่งโครงสร้างรัฐบาลกำลังจะเปลี่ยนก็ยิ่งช้า แต่ก็แปลกเหมือนกันโครงสร้างช้า แต่ทำไมเวลาสั่งปิดรู้ล่วงหน้าแค่ 2-3 ชม.ก็สั่งปิดได้แล้ว”

“ก็อยากจะฝากถึงไทยพีบีเอสนิดนึง ไหนว่าจะเรียกผู้จัดเก่าเข้าไปคุย วันนี้ผู้จัดเก่าก็พยายามเข้าไปไม่เห็นมีใครคุยด้วยเลย รูปแบบรายการก็ไปวางไว้ให้ ไม่มีข้อกำหนด ไม่มีการเรียก ไม่มีการติดต่อ ไปเซ้าซี้ก็ไม่มีคำตอบ ผมไปส่งถึงมือ คุณเทพชัย หย่อง ด้วยตัวเอง ส่งแบบบายแฮนด์และก็ยืนคุยกันด้วย พร้อมทั้งคณะกรรมการอีกหลายคน อันนี้ยืนยันได้ แล้วก็ได้รับแต่ยาหอมว่าจะช่วยดู”

“รายการดี ชอบมากเปิดเมืองแปลก มีเทปไหมเอามาออนก่อนได้ไหมถ้าไม่มีค่าใช้จ่าย ผมก็บอกได้ครับก็จะตัดสปอนเซอร์ออกใหม่หมด แต่หลังจากนั้นพอติดต่อกลับไปก็จะมีการยืดเยื้อและยึกยัก เดี๋ยวก่อนยังไม่แน่ใจจะให้ฟรีเหรอ ในที่สุดก็ไปเรื่อยๆ ก็จะไม่ไปเรื่อยๆ ได้ไงครับ ได้ข่าวว่าเขาไปซื้อสารคดีเก่ามา 60 เรื่อง 60 ล้าน เก่ามากเก่าจนไม่อัปเดต เก่าขนาดที่ว่าออนช่อง 9 ไปหลายปีมากแล้ว”

“ตอนนี้ผู้จัดเก่ายังไม่มีใครได้รับการติดต่อกลับมาเลย ไปดูที่หน้าจอได้เลยครับ ผมยังไม่เห็นรายการใครเลย ที่สำคัญที่สุด คือ ไม่มีการชัดเจนในการที่จะประสานงาน เหมือนผมไปตึกนี้แต่ไม่รู้ว่าขายอะไร แต่บอกว่าขาย แต่เจอผู้ใหญ่นะครับ ผมโชคดีที่ผมเข้าไปแล้วได้เจอคุณเทพชัย หย่อง เค้าก็จะตอบกึ่งปฏิเสธแล้วก็เลี่ยงไปวันๆ จนตอนนี้ผมก็ไม่ได้ติดต่อไปแล้ว ผมก็รอเงินค่าเวลาที่จ่ายไปแล้วของผม”

“ที่ผ่านมา ผมติดต่อไปตลอด พอว่างผมก็กดโทรศัพท์ไปประจำ กดหาหลายๆ คนที่เป็นระดับประชุมกับผู้ใหญ่ประชุมบอร์ด กดไปหาเลขาไปยันระดับบอร์ดแต่ก็ไม่มีอะไรคืบหน้าเลย คือก่อนหน้านี้ผมเดินเข้าไปแต่พอไม่มีอะไรคนเราจะเดินอย่างเดียวมันก็ไม่ได้ทำงานเลยเลิกเดินใช้โทรศัพท์ดีกว่า”

“อย่างเอิ๊ก (พรหมพร ยูวะเวส) ก็บ่นเหมือนกัน เพราะเขามีรายการต้มยำบันเทิงอยู่ที่นั่น ทุกคนก็โดนผลกระทบหมด ไม่มีใครรู้หรอกครับว่าเขาจะเอายังไง รวมไปถึงผู้ชมที่เป็นเจ้าของสถานี ผู้ชมเป็นเจ้าของสถานีเพราะเอาภาษีไปหล่อเลี้ยงอยู่ ท่านผู้ชมก็ไม่รู้หรอกว่า จะมีอะไรให้ท่านผู้ชมบ้าง ก็ไปกันเรื่อยๆ แล้วกัน มันเป็นอนาคตที่มองไม่ชัดมีแต่ข่าวออกมา แต่ผมไม่เห็นคุณภาพและเนื้องานออกมาเลย”

“มีแต่ข่าวออกมาตลอดดีอย่างนั้น ดีอย่างนี้ จะมีงบอย่างนั้นอย่างนี้ กระทั่งจะมีงบให้รายการ 1 ชม.4 แสนทำโน่นทำนี่ ทุกอย่างมีแต่ข่าว ขอความเป็นจริงและสิ่งที่กำลังทำ ยังไม่เห็นมีอะไรเลยครับ ตอนไปหาเขาก็บอกว่าจะแบ่งผู้จัดออกเป็นกลุ่มๆ ให้กลับไปอย่างสบายใจ จะแบ่งเป็นกลุ่มใหญ่ กลุ่มกลาง กลุ่มเล็กของผมอยู่ในกลุ่มกลาง แต่มันก็ยังไม่มีอะไร มันจะมีอะไรได้ล่ะครับ เขาเองก็ยังกำหนดตัวเองไม่ถูก แล้วเราจะไปพึ่งคนที่ยังกำหนดตัวเองไม่ถูกได้เหรอครับ กลับมาใช้สัจธรรมคนเป็นที่พึ่งแห่งตนดีกว่า ถ้าเราอยากทำก็เดินไปทางอื่นก็ได้”

“ตอนนี้ผู้จัดคนอื่นๆ ก็ท้อหมด หรือว่าเค้าจะใช้เกมส์ประวิงเวลาให้ทุกคนลาจากหรือเปล่าก็ไม่รู้เหมือนกัน ตอนนั้นเหมือนขอทานเลยครับ ชีวิตคนก็มีคุณค่าทุกคน ผลงานก็มีผลงานทุกผลงาน สงสารคนที่ไม่มีภาพอยู่หน้าจอเขาจะเข้าไปลำบากกว่าเรา นี่ขนาดว่าอาศัยว่ามีหน้าอยู่ทีวีเราก็ยังต้องเดินไปโต๊ะนั้นเดินไปโต๊ะนี้ ยืนคุยกับยามมาหรือยังเห็นไหม ทุกอย่างไม่มีคำตอบ ถามเลขาจะเข้าเมื่อไหร่ก็ไม่รู้ นี่คือสิ่งที่เกิดขึ้นจริงๆ ไม่มีความชัดเจน จนถึงทุกวันนี้บอกจะเรียกผู้จัดเก่า ทุกคนก็ยังรออยู่ แต่ไม่เรียกร้องว่าพูดจริงทำจริงหรือเปล่า”

“ผมคิดว่าถ้าเป็นสื่อแล้วไม่มีความชัดเจนเลื่อนออกอากาศเลื่อนผัง บอกว่าจะเป็นแบบนี้ๆ แต่ก็มาเป็นอีกแบบ และที่สำคัญที่สุดพอเริ่มจะมีการออกอากาศโปรดักชั่นดูแล้วท้อใจ ผมก็เลยมีความรู้สึกว่า ไม่ได้ตั้งใจจริงหรือเปล่า ถ้าไม่ได้ตั้งใจจะทำงานให้เป็นทีวีสาธารณะที่มีคุณภาพและมีประโยชน์จริงๆ ก็ไม่เป็นไร เพราะผมตั้งใจทำงานครับ ฉะนั้นเราก็ต้องอาศัยทางอื่นแล้ว”

“ถ้าเกิดเขาจะเรียกกลับไปเหรอครับ.....คงเป็นปาฏิหาริย์มั๊งครับ แต่ก็แอบหวังตามประสาคนทำงานเราทำอะไรก็ทำเต็มที่อยู่แล้ว แต่มันเหมือนไปจีบคุณทุกวัน คุณก็พูดหวานทุกวัน แต่พึ่งรู้ว่าจริงๆ แล้วคุณก็ไม่ได้รู้สึกดี แล้วคุณจะทนบอกรักเขาอยู่ทุกวันเหรอ สู้ไปหาคนที่เขารักคุณไม่ดีกว่าเหรอ”