ขณะที่พิศกำลังนั่งหวีผมอยู่ที่หน้าโต๊ะเครื่องแป้ง หล่อนหยุดจ้องมองเงาสะท้อนในกระจกแล้วยิ้มอย่างมีความสุขเมื่อคิดถึงฉัตร สักครู่นางด้วงก็เปิดประตูห้องเข้ามา แล้วจัดแจงกางมุ้งเตรียมที่นอนให้พิศ “อีกหน่อย..บ่าวก็ไม่มีโอกาสได้นอนเฝ้าหน้าเตียงคุณพิศแล้วนะเจ้าคะ” นางด้วงเอ่ยขึ้น “ข้าไม่นึกเลยว่าคุณฉัตรจะใจร้อนอย่างนี้” พิศว่า “ก็คุณพิศออกจะงามขนาดนี้ คุณฉัตรจะอดใจไหวได้อย่างไรเล่าเจ้าคะ ออกเรือนไปไม่นาน คงจะมีลูกหลานให้บ่าวเลี้ยงเพลินไปเลย” นางด้วงประจบ พิศยิ้ม “ข้าเป็นลูกคนเดียว พี่น้องไม่มี บางทีมันก็เหงา ข้าก็เลยคิดว่าข้าจะมีลูกกับคุณฉัตรเขาหลายๆคน มีเด็กเล็กๆวิ่งอยู่ในบ้าน บ้านคงจะครึกครื้นขึ้นมากทีเดียวนะนังด้วงนะ” รายละเอียด...
บ่วงวันวาร ตอนที่ ๔
เผยแพร่: โดย: MGR Online
กำลังโหลดความคิดเห็น