เรื่องย่อ "บาปบรรพกาล"

“บาปบรรพกาล”

บทประพันธ์ : RabbitRose
บทโทรทัศน์ : วิน ธนวัช และ ปุญญ์ศรัทธา
กำกับการแสดง : ชาติชาย แก้วสว่าง
แนวละคร : โรแมนติก ดราม่า สยองขวัญ
ผลิต : บริษัท ดีมาก โปรดักชัน จำกัด
ผู้จัด : น้ำฝน กุลณัฐ
วันเวลา ออกอากาศ : จันทร์ - อังคาร เวลา 9.00 น. / 19.40 น. ทางช่อง8
ระยะเวลาออกอากาศ : เริ่มตอนแรก อังคารที่ 17 พฤษภาคม 2559 -
จำนวนตอนออกอากาศ : 24/+

เรื่องย่อ

เสียงร่ำไห้ยังคงขับขาน ดวงวิญญาณยังคงวนเวียน
เพื่อสะสาง “ความแค้น” ด้วย “ความตาย”

โศกนาฏกรรมแห่งรักเรื่องนี้เกิดขึ้นในปี พ.ศ. 2529 ที่ “เรือนไม้หอม” เรือนหลังงามที่ถูกสร้างขึ้นเพื่อใช้เป็นเรือนหอของคู่รัก “คุณชายภาณุทัต พรหมบดินทร์” กับ “แม้นมาศ เกษมบริรักษ์” ทั้งคู่รักใคร่ชอบพอกัน โดยไม่สนใจคำคัดค้านของผู้ใหญ่ ที่ต้องการจะให้คุณชายภาณุทัตแต่งงานกับ “คุณหญิงแขไข” ผู้เป็นคู่หมั้นคู่หมาย
แต่แล้วกลับมีเหตุการณ์ไม่คาดฝันเกิดขึ้นในวันแต่งงาน เมื่อร่างของแม้นมาศลอยละลิ่วลงมาจากหน้าต่างชั้นบนของเรือนไม้หอมที่เป็นห้องหอ และตกลงไปในสระบัวจนน้ำในสระกลายเป็นสีแดงฉาน มีเพียงจดหมายหล่นอยู่บนเตียงนอน เขียนคำว่า “ลาก่อน” ทิ้งเอาไว้ โดยไม่มีใครรู้สาเหตุที่แท้จริงว่าเกิดอะไรขึ้นกับแม้นมาศกันแน่
เมื่องานแต่งถูกเปลี่ยนให้กลายเป็นงานศพ คุณชายภาณุทัตก็เอาแต่เศร้าโศกเสียใจ กินเหล้าเมามายไร้ซึ่งสติ ไม่ยอมทำอะไรทั้งสิ้น จนกระทั่งวันหนึ่งก็หายสาบสูญไปอย่างลึกลับและไม่มีใครพบเห็นคุณชายอีกเลย
ล่ำลือไปในทิศทางเดียวกันว่าคุณชายได้ฆ่าตัวตายตามหญิงสาวคนรักไปเพราะทนความเสียใจไม่ไหว อีกทั้งพวกคนรับใช้ต่างได้ยินเสียงร่ำไห้ของหญิงสาว สลับกับเสียงร้องเรียกของคุณชายภาณุทัตดังมากจากเรือนไม้หอมที่ถูกปิดตาย เรื่องราวถูกเล่าขานถึงอาถรรพ์และแรงแค้นของทั้งคู่ที่ไม่สมหวังในความรัก จนไม่มีผู้ใดกล้าเข้าใกล้เรือนไม้หอมหากไม่มีเหตุจำเป็นใดๆ

ปี พ.ศ. 2559 “รสสุคนธ์ เกษมบริรักษ์” ซึ่งเป็นหลานแท้ๆ ของปู่แม้นเมือง (พี่ชายแม้นมาศ) ต้องการสืบเรื่องปริศนาการตายของแม้นมาศหรือย่าเล็ก และการหายตัวไปของย่าวาดในคืนแต่งงาน เธอจึงตัดสินใจสมัครเป็นเลขาของ “รามนรินทร์” ลูกชายเพียงคนเดียว “คุณหญิงภาวิดา” (น้องสาวของคุณชายภาณุทัต) แต่เกิดเหตุทำให้ต้องผิดหวังไป “แม้นศรี” (น้องสาวแม้นเมือง พี่สาวแม้นมาศ) ย่าของรสสุคนธ์รู้จึงฝากหลานสาวกับ”คุณชายภาณุกร”(น้องชายคนสุดท้องของภาณุทัต) ซึ่งกำลังมองหาคนมาช่วยจัดงาน “ระลึกร้อยปีตระกูลพรหมบดินทร์” รสสุคนธ์ตอบรับงานทันทีครอบครัวของแม้นศรีได้ย้ายไปตั้งรกรากอยู่ที่จังหวัดเพชรบุรีหลังจากเกิดเหตุไฟไหม้บ้านที่กรุงเทพเมื่อ 30 ปีก่อนคืนเดียวกับที่แม้นมาศตาย และในเหตุการณ์นั้นแม้นเมืองปู่ของรสสุคนธ์ก็ตายในกองเพลิง เพราะแม้นศรีช่วยมิ่งเมืองพ่อของรสสุคนธ์ออกมาได้เพียงคนเดียว ดังนั้นเมื่อจะต้องทำงานในกรุงเทพฯ รสสุคนธ์จึงต้องย้ายเข้ามาอาศัยอยู่บ้านพรหมบดินทร์ คุณหญิงภาวิดารีบคัดค้าน เพราะไม่ชอบคนจากตระกูลเกษมบริรักษ์เป็นทุนเดิมอยู่ก่อนหน้า แต่ก็ไม่อาจขัดน้องชายได้ จึงวางแผนให้รสสุคนธ์ไปอยู่เรือนไม้หอม เพื่อที่จะให้โดนผีย่าตัวเองหลอกจนไม่สามารถอยู่ได้ รามนรินทร์นั้นแอบปิ๊งรสสุคนธ์ตั้งแต่แรกพบหน้า เขาจึงแสดงความเป็นห่วงรสสุคนธ์ “เฟื่อง” ซึ่งเป็นแม่นมของรามนรินทร์ เลยเสนอให้หลานสาวชื่อ “น้อย” ซึ่งเป็นลูกบุตรธรรมของภาณุกรมาอยู่เป็นเพื่อนรสสุคนธ์

ในคืนนั้นเอง...รสสุคนธ์ก็ได้ยินเสียงของหญิงสาวร้องไห้คร่ำครวญดังแว่วมา ถึงแม้จะหวาดกลัวจับใจ แต่ด้วยความสงสัยจึงได้รวบรวมความกล้า จนได้พบกับหญิงสาวคนหนึ่งกำลังยืนร้องไห้อยู่หน้าเรือนไม้หอม รสสุคนธ์ตกใจคิดว่าเป็นผีเป็นลมไป รู้สึกตัวตื่นขึ้นมาก็เจอหญิงสาวคนหนึ่งนั่งเฝ้าอยู่ รสสุคนธ์ก็เข้าใจว่าเป็นน้อยหลานของเฟื่อง แต่ปรากฏว่าน้อยที่เธอเข้าใจนั้น แท้จริงแล้วคือ ผีย่าเล็ก เพราะน้อยตัวจริงก็ไม่เคยกล้ามาเหยียบที่เรือนไม้หอมเลยแม้แต่สักครั้งเดียว อีกทั้งก่อนหน้านี้รสสุคนธ์ไม่รู้จักหน้าตาย่าเล็กเพราะภาพถ่ายทั้งหลายสูญหายไปหมดเมื่อครั้งไฟไหม้บ้าน และภาพถ่ายใบสุดท้ายถูกเก็บอยู่ในห้องทำงานของคุณชายภาณุกร เมื่อหญิงสาวไปขอดูด้วยความอยากรู้จึงได้พบความจริงว่าเธออยู่กับผีมาตลอดสองคืน

ถึงแม้รสสุคนธ์จะหวาดกลัวเมื่อได้รู้ความจริง แต่จากที่ได้อยู่ร่วมกับคุณย่าของเธอมาตั้งแต่ต้น ทำให้หญิงสาวมั่นใจว่าผีย่าเล็กไม่ได้คิดร้ายกับเธอ และได้รู้ว่าแม้นมาศแท้จริงแล้วถูกฆาตกรรมในคืนแต่งงาน เพียงแต่ไม่รู้ว่าใครเป็นผู้ลงมือเพราะถูกวางยาสลบและถูกจับกดน้ำจนขาดใจตาย จากนั้นก็ถูกโยนลงมาจากห้องนอนทิ้งลงมาในสระบัว แม้นมาศได้ขอร้องให้รสสุคนธ์ช่วยตามหาแหวนแต่งงานชิ้นสำคัญที่หายไป เพราะเชื่อว่า “แหวนไพลิน” ที่ได้รับจากท่านชายภาณุทัตเป็นสิ่งยึดเหนี่ยวทำให้เธอไม่สามารถไปผุดไปเกิดเพราะได้ทำงานใกล้ชิดกัน รสสุคนธ์กับรามนรินทร์จึงความรู้สึกดีๆ ต่อกันเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ
“จวง” กับ “ปริก” สองยายหลานที่ทำหน้าที่เป็นหูเป็นตาในบ้านพรหมบดินทร์จึงคอยส่งข่าวให้แขไขรู้ความเป็นมาของบ้านอยู่เสมอจนทำให้ “คุณอุณนิษา” ลูกสาวของแขไขที่แอบหลงรักรามนรินทร์อยู่เกิดความริษยา คอยหาเรื่องรสสุคนธ์อยู่บ่อยๆ แขไขอยากให้อุณนิษาได้แต่งงานกับรามนรินทร์เพื่อพยุงฐานะทางบ้านที่กำลังจะล้มละลาย นอกจากนั้นแขไขยังส่ง “อธิวัฒน์”หลานชายที่ไม่เอาไหนกับ “จีรนันท์”เพื่อนสนิทของอุณนิษามาช่วยอุณนิษาทำงานอีกแรง อธิวัฒน์เห็นรสสุคนธ์ก็อยากได้เป็นเมียสร้างความไม่พอใจแก่จีรนันท์ที่แอบเป็นเมียลับๆ อย่างมาก อุณนิษากับจีรนันท์จึงจัดหนักหาทางไล่รสสุคนธ์ไปให้พ้นบ้านพรหมบดินทร์ แต่รสสุคนธ์ก็ได้รับการช่วยเหลือจากผีแม้นมาศอยู่บ่อยครั้ง

ความสัมพันธ์ของรามนรินทร์กับรสสุคนธ์สร้างความไม่สบายใจแก่ภาวิดาอย่างมาก “ทวน” คนขับรถที่เป็นผัวน้อยลับๆ ของภาวิดาจึงต้องขึ้นมาคอยปลอบให้ภาวิดาคลายเครียดถึงห้องบ่อยๆ ด้านอุณนิษาก็สั่งให้จวงกับปริกหาคนมาดักทำร้ายรสสุคนธ์ แต่รามนรินทร์ก็มาช่วยเหลือเอาไว้ได้ทัน ทว่าชายหนุ่มกลับเสียทีถูกทำร้ายจนสลบไป แต่ก่อนที่พวกมันจะได้ลงมือทำร้ายรสสุคนธ์ “ตาดำ” ชายแก่ที่อยู่ท้ายสวนไม่ไกลจากบ้านพรหมบดินทร์ก็ปรากฏตัวออกมา สร้างความตื่นตระหนกให้กับพวกคนร้ายจนวิ่งหนีกระเจิงกันทั้งหมด เพราะล่ำลือกันว่าบริเวณท้ายสวนนี้มีผีเจ้าที่สุดเฮี้ยนสิงสถิตอยู่
หลังจากที่รสสุคนธ์ถูกทำร้าย คุณหญิงภาวิดาก็โทษว่ารสสุคนธ์เป็นต้นเหตุให้ลูกชายของตัวเองได้รับบาดเจ็บ และใช้เป็นข้ออ้างไล่รสสุคนธ์ออกจากบ้าน แต่รามนรินทร์และคุณชายภาณุกรได้ห้ามเอาไว้
งานรำลึกร้อยปีตระกูลพรหมบดินทร์จัดอย่างยิ่งใหญ่ โดยมีรสสุคนธ์เป็นแม่งาน แต่กลับถูกภาวิดาสั่งห้ามไม่ให้เสนอหน้าในงาน เพราะตั้งใจจะประกาศการหมั้นของรามนรินทร์กับอุณนิษา แม้นมาศรู้จึงยุให้รสสุคนธ์ใส่ชุดเธอพร้อมกับเครื่องเพชรประจำตระกูลพรหมดินทร์ไปเดินอวด เมื่อภาวิดาเห็นเครื่องเพชรก็แทบกรี๊ดด่ารสสุคนธ์หาว่าขโมยมาใส่ รสสุคนธ์ตอกกลับว่านี่เป็นของหมั้นหมายของย่าเล็ก เธอก็มีสิทธิ์ใช้ ที่สำคัญย่าเล็กอนุญาตแล้ว ภาวิดาแทบลมจับด้วยความแค้นใจ จึงทำให้งานประกาศหมั้นเป็นอันล่มไป สร้างความไม่พอใจแก่อุณนิษาและแขไขอย่างมาก

ปริกต้องการเงินไปจ่ายให้กับคนที่จ้างมาทำร้ายรสสุคนธ์ จึงได้มาขอเอาจากอุณนิษา แต่อุณนิษาปฏิเสธ เลยถูกปริกข่มขู่ว่าจะแฉความจริงทั้งหมดให้คนอื่นได้รู้ถึงความเลวร้าย ด้วยกลัวว่าภัยจะมาถึงตัวอุณนิษาจึงสั่งให้จวงฆ่าปริก เพราะบุญคุณของแขไขจวงจึงตัดใจฆ่าหลานสาวตัวเอง แล้วลากศพปริกไปทิ้งลงในสระบัว

รสสุคนธ์คอยไปเยี่ยมตาดำอยู่บ่อยๆ จนสนิทกัน และคืนนั้นเองรสสุคนธ์ก็ฝันประหลาด ฝันว่าย่าวาดมาหาแล้วพารสสุคนธ์ไปที่บ้านตาดำพร้อมกับร้องขอให้รสสุคนธ์ช่วยให้เธอไปผุดไปเกิด พอตื่นขึ้นมารสสุคนธ์ก็ไปขอให้รามนรินทร์ช่วยขุดดินจุดที่ย่าวาดมาบอก จึงได้พบศพของวาดที่ถูกฝั่งอยู่ที่นี่นานนับ 30 ปี หลักฐานก็คือสร้อยจี้ล็อกเกตบนตัวศพนั่นเอง แม้นมาศเสียใจมากที่พี่สะใภ้ต้องมาตายในคืนที่ตัวเองถูกฆ่า เธอโกรธแค้นอย่างมาก ต้องการฆ่าพรหมบดินทร์ให้ตายตกตามกัน รสสุคนธ์จึงห้ามไว้เพราะยังไม่รู้ว่าใครเป็นคนฆ่าจะฆ่าคนส่งเดชอย่างที่ผ่านมาไม่ได้ ในที่สุดรสสุคนธ์ก็สืบพบว่าคนที่ฆ่าย่าวาดก็คือทวนนั่นเอง ทวนรับคำสั่งใครบางคนปิดปากวาดที่มาเห็นการฆาตกรรมแม้นมาศ แถมยังตามไปเผาบ้านเกษมบริรักษ์ที่กทม.จนมอด ด้วยความแค้นแม้นมาศจึงปิดบัญชีด้วยการจับทวนลงไปนอนในหลุมแล้วจุดไฟเผาให้สาสมกับที่ฆ่าพี่ชายและพี่สะใภ้ของเธอ

โรงแรมแกรนด์บดินทร์มีโปรเจ็กต์จะสร้างรีสอร์ตที่จังหวัดเพชรบุรี รสสุคนธ์จึงอาสาพาไปดูที่แถวๆนั้น รามนรินทร์สนใจที่ดินของแม้นศรีที่ติดกับที่ดินของคุณชายอัศวินสามีของแขไขมาก แต่ติดว่าที่ดินของแม้นศรีนั้นถูกแขไขอ้างสิทธิ์ถือครองอยู่ แขไขบอกว่ามิ่งเมืองพ่อของรสสุคนธ์เอาที่ดินมาขายก่อนที่พ่อกับแม่ของรสสุคนธ์จะประสบอุบัติเหตุรถคว่ำตาย อธิวัฒน์รู้ว่ารามนรินทร์อยากได้ที่นั้นมากเพราะต้องการจะซื้อที่ดินคืนให้แก่ครอบครัวของรสสุคนธ์ ด้วยความโลภเลยคิดจะเอาที่ดินมาขาย หาเงินเข้ากระเป๋าตัวเอง ในที่สุดก็สืบค้นความจริงว่าพ่อกับแม่ของรสสุคนธ์ไม่ได้ตายเพราะอุบัติเหตุแต่ความจริงมีคนทำให้เกิดขึ้น รสสุคนธ์จะเอาเรื่องนี้ไปบอกตำรวจ แต่ถูกอธิวัฒน์กับจีรนันท์จับตัวไว้จะฆ่าปิดปาก รามนรินทร์มาช่วยไว้ได้ทัน ระหว่างที่ผีแม้นมาศปรากฏตัวหลอก ด้วยความกลัวตายอธิวัฒน์เลยหนีเอาตัวรอดคนเดียว จีรนันท์จึงถูกแม้นมาศฆ่าด้วยเหตุอุบัติเหตุรถคว่ำอย่างที่พ่อแม่ของรสสุคนธ์ตาย อธิวัฒน์แค้นใจมาก ย้อนกลับมาหมายจะฆ่ารามนรินทร์แต่สุดท้ายก็ถูกแม้นมาศฆ่าตายเช่นกัน

ไม่นานหลังจากนั้นภาณุกรก็ได้พบหลักฐานว่าแท้จริงแล้วใครเป็นผู้ลงมือฆ่าปริก จึงได้เรียกอุณนิษาเข้ามาพูดคุยและบอกว่าเพื่อแลกกับการไม่เปิดเผยเรื่องราวทั้งหมด อุณนิษาจะต้องไม่มาเหยียบบ้านพรหมบดินทร์อีกและให้เลิกคิดถึงเรื่องแต่งงานกับรามนรินทร์ไปเสีย แต่ด้วยความโกรธ อุณนิษาจึงได้ทำร้ายคุณชายภาณุกรจนเสียชีวิต จวงมาเห็นเข้าก็ช่วยใส่ความว่ารสสุคนธ์เป็นคนลงมือทำ เพื่อจะกำจัดเสี้ยนหนามของหัวใจให้พ้นไป

เมื่อสิ้นบุญของภาณุกรแล้ว รสสุคนธ์ก็ไม่มีเหตุผลที่จะอยู่ในบ้านพรหมบดินทร์อีกต่อไป อีกทั้งคุณหญิงภาวิดายังให้ตำรวจมาจับตัวหญิงสาวไปสอบสวน แต่ยังไม่ทันที่ตำรวจจะได้จับกุมตัวรสสุคนธ์ ตาดำก็เข้ามาช่วยเป็นพยานว่าขณะที่เกิดเหตุนั้นหญิงสาวกำลังพูดคุยกับตนที่ท้ายสวนจึงไม่มีทางที่เธอจะเป็นฆาตกรที่ฆ่าภาณุกรไปได้
การปรากฏตัวของตาดำ สร้างความตกตะลึงให้กับทุกคน เมื่อแท้จริงแล้วตาดำไม่ใช่ผี แต่กลับกลายเป็นคุณชายภาณุทัตที่หายสาบสูญไปเมื่อสามสิบปีก่อน เมื่อครั้งที่ภาณุทัตหายตัวไปเพราะเบื่อหน่ายกับวิถีชีวิตและไม่อยากรับรู้เรื่องราวความเป็นไป อีกทั้งคุณหญิงภาวิดาผู้เป็นน้องสาวกับทางบ้านก็พยายามจะให้ตนกลับมาแต่งงานกับคุณหญิงแขไข ภาณุทัตจึงหนีไปอยู่ที่บ้านท้ายสวน ห่างไกลจากสายตาผู้คน อีกทั้งยังแต่งตัวมอซอ ผมเผ้ากระเซอะกระเซิง คล้ายคนจรจัด ทำตัวผลุบๆ โผล่ๆ ชาวบ้านจึงเข้าใจว่าตาดำเป็นผี เนื่องจากหายไปใช้ชีวิตสันโดษไม่ยุ่งเกี่ยวกับใคร จับปลา เก็บผักกิน บางคืนก็แอบเข้ามาที่เรือนไม้หอม ร้องเรียกหาแม้นมาศ จนคนในเรือนเข้าใจว่าเป็นผีคุณชายภาณุทัต

ก่อนที่ภาณุทัตจะหายตัวไป เขาได้มาสั่งลาน้องชายและฝากฝังเรื่องในบ้านและเรือนไม้หอมไว้จนกว่าตนเองจะทำใจได้และกลับมา เท่ากับว่าการหลบไปใช้ชีวิตในสวนนั้น คุณชายภาณุกรรู้มาตลอด

ภาณุทัตที่มาปรากฏตัวขึ้นเพื่อเป็นพยานให้กับรสสุคนธ์ ได้สั่งให้เลิกขัดขวางเรื่องความรักของหลานชาย เพราะรู้ว่ารามนรินทร์นั้นรักใคร่ชอบพอกับรสสุคนธ์ อีกทั้งรามนรินทร์ยังได้พาตัว “สร้อย” แม่ครัวในบ้านที่เห็นเหตุการณ์และสามารถชี้ตัวฆาตกรที่แท้จริงได้มาเปิดเผยความจริงต่อหน้าคนทั้งหมด ตำรวจจึงได้ควบคุมตัวอุณนิษา แต่จวงกลับบอกว่าตัวเองเป็นคนทำทั้งหมด อุณนิษาแค่ตกกระไดพลอยโจนไปด้วยเฉยๆ การเปิดเผยตัวของจวงทำให้แม้นมาศจำได้ว่าจวงเอาน้ำมะตูมมาให้ตนดื่มก่อนที่จะหมดสติไป จึงฆ่าจวงทิ้งในห้องขัง แขไขจึงแก้เกมว่าจวงกลัวความผิดฆ่าตัวตาย ทำให้อุณนิษาหลุดคดีฆ่าคุณชายกร

เรื่องราวผ่านไปได้อย่างไม่มีเรื่องวุ่นวายอะไรเกิดขึ้นอีกจนกระทั่งถึงวันที่รามนรินทร์กับรสสุคนธ์แต่งงาน ขณะที่รสสุคนธ์แต่งตัวอยู่ตามลำพังเหตุการณ์ที่เหมือนกับในอดีตก็ย้อนกลับมาอีกครั้ง เมื่ออุณนิษาเข้ามาทำร้ายหมายจะเอาชีวิตรสสุคนธ์พร้อมกับบอกว่าเธอจะฆ่ารสสุคนธ์ให้เหมือนกับตอนที่แขไขฆ่าแม้นมาศ ความจริงถูกเปิดเผยจากปากอุณนิษาว่าคนที่ฆ่าแม้นมาศนั้นแท้จริงแล้วคือแขไข และได้ขโมยแหวนไพลินที่สวมติดนิ้วของแม้นมาศไป
แต่ครั้งนี้มันไม่ง่ายเหมือนครั้งก่อน เมื่อแม้นมาศโผล่ออกมาพร้อมกับผีอีปริก และมอบคนร้ายรายนี้ให้ผีอีปริกได้จัดการล้างแค้น ส่วนตัวของแม้นมาศก็มุ่งไปหาแขไขที่อยู่ในงานเลี้ยง เมื่อผีอีปริกได้ล้างแค้นจนสาสมก็หันมาหารสสุคนธ์ที่ยังติดอยู่ตรงที่เดิม วิญญาณของภาณุกรก็มาช่วยไว้และบอกให้ผีอีปริกจากไปอย่างสงบ แล้วขอให้รสสุคนธ์ไปช่วยวิญญาณของแม้นมาศไม่ให้ทำผิดไปมากกว่านี้

แม้นมาศที่เต็มไปด้วยความแค้น ทำร้ายแขไขจนสาหัส ไม่ว่ารสสุคนธ์จะพยายามพูดห้ามสักเท่าไหร่แม้นมาศก็ไม่ยอมฟัง จนในที่สุดคุณชายภาณุทัตก็ได้พูดเพื่อหยุดเธอเอาไว้

“ถึงแม้ว่าเขาคนนั้นจะทำให้กายของเราพรากจากกัน แต่สิ่งที่เขาไม่มีวันพรากไปได้ก็คือ ความรักที่ฉันมีให้ต่อแม่เล็กเสมอ ไม่ว่าจะชาตินี้หรือชาติไหน เชื่อฉันเถอะนะแม่เล็ก ปล่อยเขาไปเถอะ วันหนึ่งบาปกรรมของเขาจะติดตามไปทวงเขาเอง อย่าไปอยู่ร่วมบ่วงกรรมบ่วงเดียวกับเขาต่อไปอีกเลยนะ”

คำพูดของชายที่รักทำให้แม้นมาศยอมปล่อยวางซึ่งความแค้น กระนั้นแขไขถึงแม้จะรอดตายแต่ก็ต้องลงเอยกลายเป็นคนสติฟั่นเฟือนไม่สามารถใช้ชีวิตได้ตามปกติอีกต่อไป

หลังจากนั้นในวันที่คุณชายภาณุทัตได้มาเยือนเรือนไม้หอม ราวกับว่าโชคไม่เข้าข้างนัก เพราะถึงทั้งคู่จะได้พบกันแต่ทั้งแม้นมาศกับภาณุทัตกลับไม่สามารถสัมผัสกันได้ จนกระทั่งคุณชายภาณุทัตหลั่งน้ำตาที่ไหลจากความรัก ปาฏิหาริย์ก็บังเกิดขึ้นจนทั้งสองสามารถสัมผัสกันได้อีกครั้ง และระบายความอัดอั้นตันใจที่ค้างคากันมานานแสนนาน จนในที่สุดแล้วแม้นมาศก็จากไปสู่สุคติโดยไม่มีอะไรค้างคาอีกต่อไป ภาวิดาเสียใจที่เชื่อคนผิดอย่างแขไขมาตลอดจนเกิดบาปต่อเนื่อง จึงยอมให้รสสุคนธ์แต่งงานกับรามนรินทร์

ถัดจากนั้นเวลาผ่านไปอีกห้าเดือน รสสุคนธ์ก็ออกมายืนหน้าเรือนไม้หอมที่ถูกตกแต่งใหม่อย่างสวยงาม หากแต่ยังคงอนุรักษ์โครงสร้างแบบเดิมเอาไว้ด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้ม พร้อมกับหวนคิดถึงเรื่องราวที่ผ่านมา รามนรินทร์เดินมาโอบกอดหญิงสาวจากด้านหลังและบอกว่าเขาอยากจะอยู่กับรสสุคนธ์แบบนี้ตลอดไป ทั้งคู่กอดกันด้วยความรักและเดินจูงมือกลับเข้าไปในบ้านพร้อมกับสมาชิกใหม่ที่อยู่ในท้องของเธอ ซึ่งเป็นลูกที่เกิดจากความรักของคนทั้งคู่...และด้วยความรักของรสสุคนธ์และรามนรินทร์ ทำให้เรือนไม้หอมแห่งนี้...ไม่ใช่เรือนหอร้างรักต้องอาถรรพ์อีกต่อไป

บุคลิกตัวละคร ใน บาปบรรพกาล

1.รสสุคนธ์ เกษมบริรักษ์ (นางเอก) หน้าตาสวยหวานคม มีกิริยามารยาทเรียบร้อย ถึงแม้จะเป็นคนรุ่นใหม่ หากแต่ความคิดอ่านยังคงอยู่ในกรอบที่ถูกผู้เป็นย่าเลี้ยงดูอบรมมาให้เป็นกุลสตรี เธอตั้งใจจะทำงานเพื่อหาเงินด้วยตัวเอง แต่ด้วยความที่เป็นผู้หญิงจึงไม่มีใครอยากรับ ภาณุกรจึงชวนให้มาทำงานเป็นผู้ช่วยตัวเองและรามนรินทร์

2.รามนรินทร์ (พระเอก) วัย 25 ปี ชายหนุ่มรูปงาม จบจากเมืองนอก มีนิสัยหัวสมัยใหม่ มีความคิดอ่านและเป็นตัวของตัวเองสูง หากเชื่อว่าสิ่งที่ตัวเองคิดนั้นถูกต้อง ก็จะลงมือกระทำโดยไม่ฟังคำทัดทานจากใครๆ เช่นเดียวกับที่เขาตกหลุมรักรสสุคนธ์ทันทีเมื่อแรกพบ หลังจากนั้นไม่ว่าคุณหญิงภาวิดาผู้เป็นแม่จะทัดทานอย่างไร ก็ไม่เป็นผล

3.แม้นมาศ (ผีย่าเล็ก) วัย 22 ปี หญิงสาวหน้าตาสะสวยแบบไทยๆ หากแต่ดูเป็นผู้หญิงทันสมัย เพราะจบมหาวิทยาลัยเก่าแก่ชื่อดังในยุคนั้น ได้พบรักกับคุณชายภาณุทัต ที่เป็นพี่ชายของภาณุกร เพื่อนร่วมมหาวิทยาลัยตัวเอง (รู้ว่ากรหลงรักแต่เธอก็มองเค้าแค่เพื่อนเท่านั้น) เธอเป็นหญิงสาวพูดจาฉะฉาน ไม่เกรงกลัวใคร มีความคิดอ่านที่เกินยุคสมัยของตน ออกจะติดนิสัยขี้เล่น หลังจากที่ตายแล้วก็มักจะชอบหาวิธีหลอกหลอนพวกบ่าวไพร่ที่จุ้นจ้าน ด้วยวิธีที่สยดสยอง วิญญาณสะสมความแค้นเพราะไม่รู้ว่าตายอย่างไร

4.คุณชายภาณุทัต วัย 25 ปี และ 55 ปี หล่อ เท่ โก้ รูปร่างสูงใหญ่ ผิวเข้ม ผึ่งผาย หน้าตาคมคายดูมีสง่าราศี นิสัยเคร่งขรึมและเป็นที่เกรงกลัวต่อบรรดาบ่าวไพร่ทั้งหลาย รักเดียวใจเดียวและยึดมั่นในความดี หลังจากที่เกิดเรื่องในคืนวันแต่งงาน ทุกคนเข้าใจว่าภาณุทัตได้หายสาบสูญและเสียชีวิตลง ซึ่งแท้จริงแล้วกลับหลบหนีความวุ่นวายและไปใช้ชีวิต ในฐานะ “ตาดำ” ชายจรจัดที่อาศัยที่ดินของตระกูลพรหมดินทร์อยู่ ซึ่งบางครั้งก็ถูกเข้าใจผิดคิดว่าเป็นผีเจ้าที่ แต่คนที่รู้ความจริงนั้นมีแค่ภาณุกรผู้เป็นน้องชาย

5.คุณชายภาณุกร วัย 22 ปี และ 52 ปี น้องชายคนเล็กของภาณุทัต มีหน้าตาหล่อและรูปร่างคล้ายกับพี่ชาย แต่การพูดจาจะดูอ่อนโยนและใจดีกว่า แต่ก็ยังคงเอาไว้ด้วยความสุขุมและเป็นคนที่เจ้าระเบียบ อีกทั้งยังทำหน้าที่เป็นทนายความประจำตระกูลและดูแลทรัพย์สมบัติทั้งหมดของบ้านพรหมบดินทร์ ภาณุกรนั้นพบเจอแม้นมาศและหลงรักก่อน แต่เมื่อรู้ว่าแม้นมาศไม่ได้มองเขามากกว่าเพื่อนก็แค่มองดูคนรักสมหวัง โดยไม่คาดคิดว่าแม้นมาศจะจากไปอย่างไม่มีวันกลับ กรเองรู้มาตลอดว่าภาณุทัตไม่ได้หายไปไหน พอสบโอกาสจึงชักชวนให้รสมาทำงานด้วย

6.คุณหญิงภาวิดา วัย 23 ปี และ 53 ปี พี่สาวคนรองของตระกูลพรหมบดินทร์ หน้าสวย รูปร่างภูมิฐาน ชอบแต่งกายทันสมัย เอาแต่ใจตัวเอง หูเบา ขี้โวยวาย ไม่ค่อยฟังความคิดเห็นของผู้อื่น คบคนที่ยศถาบรรดาศักดิ์มากกว่าคุณงามความดี ร้ายชัดเจน จึงถูกมองว่าอยู่เบื้องหลังการตายของแม้นมาศ
-หมายเหตุ ภาวิดาแต่งงานกับทรงยศตอนอายุ 28 ปี พอทรงยศ 30 ปี ก็จากไปด้วยอุบัติเหตุเครื่องบินตก

7.คุณหญิงแขไข (นามสกุลเดิม เทพธราธร) วัย 22 ปี และ 52 ปี สวยหวาน รูปร่างผอมสูง ผู้ร้ายผู้ดี เพราะเป็นคนน้ำนิ่งไหลลึก ภายนอกดูเป็นคนดี กริยามารยาทผู้ดีทุกกระเบียดนิ้ว หากแต่ภายในนั้นกลับเป็นคนที่แฝงไปด้วยความร้ายกาจ มักไม่มีใครรู้ว่าเธอมีแผนการหรือความคิดอะไรอยู่ภายในใจ หรือคาดไม่ถึงว่าเธอคือ คนฆ่าแม้นมาศ เป็นผู้บงการส่งจวงเข้ามาเป็นสายสืบและทำงานชั่วให้ในพรหมบดินทร์ แล้วยังสร้างเรื่องร้ายกาจต่อเนื่องมาจนถึงรุ่นของลูกสาว จึงสร้างบาปกรรมไว้มากมาย
-หมายเหตุ คุณหญิงแขไขเป็นธิดาองค์เดียวของหม่อมเจ้าทัดเทพ เทพธราธร พ่อและคุณชายอัศวินทิ้งมรดกไว้ให้แขไขมากมาย แต่ด้วยแขไขฟุ้งเฟ้อ บริหารจัดการเงินไม่เป็นเลยมีแต่กินสมบัติเก่าจนถังแตกเหลือแต่ชื่อ แขไขจึงหวังจะให้นิษาแต่งงานกับรามที่สมบัติตระกูลไม่ลดมีแต่งอกเงยเพิ่มพูน เพราะทั้งทรงยศ ภาณุกร และรามช่วยกันสร้างไว้ต่อเนื่องนั่นเอง

8.อุณนิษา หรือ คุณนิษา อนันตราวุธ (มีศักดิ์เป็นหม่อมหลวง เรียกยกย่องเป็นคุณ) วัย 22 ปี หญิงสาวหน้าตางดงาม และมีสง่าราศีสมกับมีชาติตระกูลที่สูงศักดิ์ (เพราะเธอคือลูกสาวของเดียวของคุณหญิงแขไขกับคุณชายอัศวิน) หากแต่คำพูดคำจาตรงข้ามกับชาติตระกูลที่สูงส่งโดยสิ้นเชิง นิสัยร้ายกาจและชอบดูถูกคนอื่นที่ต่ำต้อยกว่าตนเอง เธอหลงรักรามนรินทร์จนยอมทำได้ทุกอย่าง โดยไม่สนใจถึงวิธีการและคุณธรรม

9.น้อย วัย 22 ปี หน้าตาสวยน่ารัก เป็นหลานยายของนมเฟื่องที่เป็นคนใช้แต่รักดี ด้วยภาณุกรไม่ได้แต่งงานไม่มีลูก เลยส่งเสียงน้อยให้เรียนหนังสือจนจบปริญญาตรี เลี้ยงเหมือนลูกสาวบุญธรรมคนหนึ่ง แต่ก็ถูกภาวิดาเหยียดและจิกใช้ว่าเป็นแค่หลานคนใช้เสมอ น้อยถูกสั่งให้ไปอยู่เป็นเพื่อนกับรสสุคนธ์ แต่ด้วยความที่กลัวผีแม้นมาศที่เรือนไม้หอมจนขึ้นสมองเลยไม่ยอมไปสักที ทำให้รสสุคนธ์เข้าใจผิดคิดว่าแม้นมาศก็คือ “น้อย” เลยไม่ได้เอะใจอะไร สุดท้ายน้อยก็จะมาเป็นเพื่อนและคอยดูแลช่วยเหลือรสสุคนธ์ ยามที่นิษามาราวีหรืออธิวัฒน์กับจีรนันท์มาวุ่นวาย น้อยก็จะช่วยปกป้อง ทำได้บ้างไม่ได้บ้างแต่ก็ภักดีกับรส แรกๆ จะน้อยแอบปลื้มอธิวัฒน์ แต่พอรู้ว่านิสัยไม่ดีก็พยายามหลีกเลี่ยง

10.อธิวัฒน์ (วัฒน์) วัฒนาวรรณ อายุ 25 ปี มีศักดิ์เป็นลูกผู้พี่ของอุณนิษา หลานชายคนโตของแขไข เป็นพวกเสเพล เจ้าชู้เพลย์บอย หนุ่มหล่อไฮโซเจ้าพ่องานสังคม ชอบจัดงานปาร์ตี้อวดรวย จมไม่ลงคอยแต่ผลาญเงินของแขไข คิดจะเคลมรสสุคนธ์กับน้อย วางแผนเอาที่ดินเขาใหญ่ที่บุกรุกป่าสงวนมาหลอกขายให้รามนรินทร์ ตลอดจนวางแผนฆ่าราม สุดท้ายก็ถูกผีแม้นมาศฆ่าตาย
-หมายเหตุ แม่ของอธิวัฒน์เป็นลูกผู้พี่ของแขไข (ขจีจิต) ที่ไปแต่งงานกับสามัญชนฐานะไม่ดี แขไขไม่ได้อยากรับอธิวัฒน์เป็นหลาน แต่ด้วยที่วังนั้นมีแต่ผู้หญิง เลยยอมให้มาอยู่ด้วย ไม่คิดว่าสุดท้ายก็กลายเป็นศัตรู

11.จีรนันท์ (จีจี้) เพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อของอุณนิษา เป็นเมียเก็บของวัฒน์ จีจี้เป็นพวกรักสบาย เดิมเป็นแค่ลูกแม่ค้า อยากเข้าวงสังคมไฮโซเลยต้อง Up ตัวเองด้วยการเกาะนิษาและวัฒน์ คอยยุและวางแผนเรื่องชั่วๆ ให้นิษาจัดการกับรสสุคนธ์ สุดท้ายก็ถูกผีแม้นมาศฆ่าตายเช่นกัน

12. จวง วัย 25 ปี และ 55 ปี สาวใช้ที่แขไขส่งมาอยู่ใกล้ชิดแม้นมาศ รู้เรื่องราวทุกอย่างของแขไขดี แต่ก็จงรักภักดี ดูแลรับใช้ประจบสอพลอยอมแม้แต่จะต้องกำจัดหลานสาวตัวเองเพื่อรักษาความลับของนาย สุดท้ายก็ใจสลายเมื่อนายอย่างแขไขไม่ได้รักจวงจริง

13.ปริก สาวใช้วัย 25 ปี รูปร่างสันทัด ผิวสองสี หลานน้าของจวงที่ให้เข้ามาอยู่ด้วยเพื่อเป็นมือเป็นเท้าทำงานร้ายให้ มีนิสัยขี้ประจบประแจง ละโมบและชอบพูดจาเอาดีเข้าตัว ใส่ร้ายผู้อื่นทั้งที่ไม่เป็นความจริง

14.นมเฟื่อง รูปร่างท้วมๆ เป็นคนจิตใจดี มีเมตตา พยายามห้ามไม่ให้บ่าวไพร่พูดจาถึงเรื่องผีๆ สางๆ กระนั้นก็คอยส่งคนไปทำความสะอาดที่เรือนไม้หอมเป็นประจำ ถึงแม้จะไม่มีใครอยากไปก็ตาม นมเฟื่องคอยช่วยเหลือรสสุคนธ์และให้หลานสาวของตัวเองไปอยู่เป็นเพื่อนหญิงสาวที่เรือนไม้หอม เป็นคนเดียวในบ้านที่จวงเกรงใจเพราะเป็นผู้ใหญ่ วางตัวดี

15.แม้นศรี (ย่าศรี) วัย 30 ปี และ 60 ปี หญิงสูงวัยที่ไม่ยอมแต่งงาน รูปร่างเจ้าเนื้อและดูเจ้าระเบียบ เธอมีลักษณะตรงกันข้ามกับแม้นมาศผู้เป็นน้องสาว เมื่อแม้นศรีนั้นเป็นผู้หญิงหัวโบราณและเก่งการบ้านการเรือน อีกทั้งยังคงความเป็นกุลสตรีไทยทุกกระเบียดนิ้ว ย่าศรีเลี้ยงดูมิ่งเมืองมาหลังจากแม้นเมืองและวาดจากไป จนมิ่งเมืองแต่งงานมีครอบครัวแล้วจากไปอีก ก็เลี้ยงรสสุคนธ์มาในฐานะหลานย่า

16.ทวน วัย 45-50 ปี หนุ่มใหญ่หน้าตาดี (ลูกพี่ลูกน้องของจวง เป็นน้าอีกคนของปริก) ที่เป็นแค่คนขับรถ แต่บอกใครๆ ว่าเป็นคนสนิทของภาวิดา เพราะว่าเป็นสามีลับๆ ของภาวิดา หวังจะได้ก้าวมาเป็นคุณผู้ชายของบ้าน จึงจงรักภักดี ยอมทำงานชั่วร้ายให้ทุกเรื่องตามที่สั่ง ไม่เคยรู้ว่าภาวิดาไม่ได้คิดจะยกย่องหรือจริงใจอะไร แค่หลอกใช้ สุดท้ายกลายเป็นแค้น

17.นภา เลขานุการในส่วนของโรงแรมของภาณุกร ดูแลมาถึงรามนรินทร์ด้วย สาวใหญ่ไม่ต้องงานไม่ต้องสวยเจ้าระเบียบ ทึกๆ แอบปลื้มเจ้านายที่เป็นหนุ่มหล่อ ทำงานเก่งคล่อง ช่างเจรจา จิกกัดทุกคนเพราะชอบคนเก่ง เป๊ะ ตัวแทนคนดูยุคนี้ แรกๆ ก็ไม่ค่อยชอบรสสุคนธ์แต่พอได้รู้จักกัน ก็ดีต่อกัน...
รับเชิญภาคอดีต

18.ทรงยศ ยศรุ่งเรือง พ่อของรามนรินทร์ นักธุรกิจหนุ่มเชื้อสายจีนที่เป็นเพื่อนร่วมมหาวิทยาลัยของภาณุทัต หลังจากที่แม้นมาศจากไป ภาณุทัตหายสาบสูญไปแล้วภาวิดาก็แต่งงานกับทรงยศเพราะเห็นว่าฐานะดีมีการศึกษา แม้จะไม่ได้มีชาติตระกูลผู้ดีเก่าก็ตาม แต่ทรงยศก็อายุสั้นจากไปด้วยอุบัติเหตุเครื่องบินตก ด้วยนิสัยเจ้ายศเจ้าอย่างของภาวิดา เมื่อไม่มีสามี แล้วตระกูลพรหมบดินทร์เองก็ไม่มีทายาทสายตรงอีก เพราะภาณุกรนั้นไม่ยอมแต่งงาน (รักแค่แม้นมาศคนเดียว) ภาวิดาจึงให้รามใช้นามสกุลพรหมบดินทร์ ภาณุกรไม่ได้คัดค้าน เพราะเห็นว่ารามเป็นคนดีเหมือนพ่อ (จริงๆ ภาณุทัตก็รับรู้มาตลอด)

19.ม.ร.ว.อัศวิน อนันตราวุธ เพื่อนอีกคนของภาณุทัตที่แอบชอบคุณหญิงแขไขแต่เธอไม่สนใจเพราะปลื้มภาณุทัตที่ดูโก้มากกว่า แต่พอภาณุทัตหายไป จึงยอมแต่งงานด้วยเพราะฐานะชาติตระกูลทัดเทียมกัน แล้วที่สำคัญหลงรักเธอ สุดท้ายอัศวินก็ตรอมใจที่ภรรยาไม่เคยรัก เลยปลีกวิเวิกไปท่องป่าดงพงไพรตามนิสัยติดดินที่แขไขไม่ปลื้ม สุดท้ายเสียชีวิตเพราะเป็นไข้มาลาเรียด้วยวัยแค่ 30 ปี

20.มิ่งเมือง พ่อของรสสุคนธ์ (ตอนเหตุไฟไหม้บ้านกทม.อายุ 15 ปี) ลูกชายคนเดียวของแม้นเมือง พี่ชายคนโตของแม้นศรี (30 ปีไม่แต่งงาน) และแม้นมาศ (22 ปี) เมื่อแม้นเมือง (พ่อมิ่งเมือง) เสียชีวิตจากเหตุบ้านไฟไหม้ (ถูกวางเพลิง) และวาด (แม่มิ่งเมือง) ก็ไม่กลับมา แม้นศรีจึงพามิ่งเมืองกลับไปอยู่เพชรบุรีจนอายุ 23 ปีก็แต่งงานกับรัตนา แล้วมีรสสุคนธ์เป็นลูกสาวคนเดียว แล้วมิ่งเมืองกับรัตนาก็มาจากไปด้วยอุบัติเหตุรถยนต์ แต่จริงๆ แล้วถูกฆาตกรรมเช่นกัน รสเลยถูกเลี้ยงดูโดยย่าแม้นศรี ดังนั้นแม้นมาศจึงมีศักดิ์เป็น “ย่าเล็ก” ของรสสุคนธ์

21.แม้นเมือง วัย 40 ปีพี่ชายคนโตของแม้นศรีและแม้นมาศ เสียชีวิตในกองเพลิงวันเดียวกับที่แม้นมาศถูกฆาตกรรม เป็นพ่อของมิ่งเมือง

22.วาด ภรรยาของแม้นเมือง เป็นย่าใหญ่สายตรงของรสสุคนธ์ ที่หายสาบสูญไปในคืนวันแต่งงานของแม้นมาศ เนื่องจากไปช่วยงานแต่งงานแล้วหายไปเพราะเห็นการฆาตกรรมแม้นมาศพอดี แขไขจึงสั่งการให้จวงปิดปาก จวงใช้ทวนไปจัดการวาดอีกที แล้วเอาศพไปฝังหมกไว้ที่สวนใกล้บ้านร้างที่ตาดำไปอาศัยอยู่ รอรสสุคนธ์ตามมาพบ

23.รัตนา ภรรยาของมิ่งเมือง แม่รสสุคนธ์ จากไปด้วยอุบัติเหตุแต่จริงๆ แล้วถูกฆาตกรรมพร้อมมิ่งเมือง

ประกอบคนรับใช้อื่นๆ ตามความเหมาะสม

24.กระปุก วัย 18 ปี เด็กรับใช้ที่บ้านเพชรบุรี ตอนหลังแม้นศรีส่งมาให้ช่วยน้อยดูแลรสอีกคน

25.สร้อย 45 ปี เป็นแม่ครัว แม่ของบัว

26.บัว 25 ปีทำงานบ้าน โดนหลอกจนขาหักสุดท้ายก็ตายไป

27.ช้อย 25 ปีทำงานบ้าน โดนหลอกจนเป็นบ้าแล้วสุดท้ายก็ตายไป

รายชื่อนักแสดง ใครเป็นใคร ใน บาปบรรพกาล

ฟลุค - จิระ ด่านบวรเกียรติ รับบท รามนรินทร์

แซนดี้ - ชลิดา กล่ำปาน รับบท รสสุคนธ์

เจมส์ - เรืองศักดิ์ ลอยชูศักดิ์ รับบท คุณชายภาณุฑัต และ ตาดำ

ตอง - ภัครมัย โปตระนันทน์ รับบท แม้นมาศ (ผีย่าเล็ก)

เซลิน่า เพียซ รับบท หญิงอุณนิษา

แนน - กฤตพร หาญโยธิน รับบท น้อย

อ๋อม - สกาวใจ พูลสวัสดิ์ รับบท ท่านหญิงแขไข

มิ้งค์ - ฐรินดา กรรณสูต รับบท คุณหญิงภาวิดา

ดีเจแมน - พัฒนพล รับบท รับบท วัฒน์ - อธิวัฒน์

ลิฟต์ - สุพจน์ จันทร์เจริญ รับบท คุณชายภาณุกร

โบว์ - โชติมา นวคุณากร รับบท จีจี้ - จีระนันท์

กุลจิรา แสงประทุม รับบท กระปุก

เหมียว - ชไมพร สิทธิวรนันท์ รับบท จวง

จุ๊บแจง - วิมลพรรณ ชาลีจังหาญ รับบท ปริก

นฤมล นิลวรรณ รับบท นมเฟื่อง

เอ็กซ์ จาตุรงค์ โกลิมาศ รับบท ทวน