มารยาริษยา ตอนที่ 4
ป้ากบฟึดฟัดฮึดฮัดอย่างอารมณ์เสีย ขณะขึ้นรถมากับดีนี่
“หนูไม่น่าห้ามป้าเลย ป้าน่ะอยากจะลากคอมันเข้าคุกจริงๆ”
“อย่ามีเรื่องเลยนะคะป้า พี่ดาวเค้าเข้าใจดีนี่ผิดน่ะค่ะเลยทำแบบนี้ ให้อภัยกันเถอะนะคะ”
“นังดาวมันหึงผัวจนหน้ามืด เห็นอะไรนิดๆ หน่อยก็คิดไปเองไปแต่งเรื่องเป็นตุเป็นตะว่าหนูจะไปแย่งแฟนมัน แต่จะว่าไปก็ดี มันประสาทกินแบบนี้บัลลังก์มันต้องสั่นคลอนแน่ๆ”
ดีนี่ทำเป็นตื่นตกใจ “เหรอคะป้า”
“ใช่สิ แต่ก่อนนังดาวมันเป็นโปรเฟสชั่นนอลจะตายไม่เคยยอมให้งานมันเสีย แต่คราวนี้มันหึงจนขาดสติ ถ้ามีใครไปกระทุ้งทำให้มันหึงจนเป็นบ้าแบบนี้บ่อยๆ อีกหน่อยก็คงไม่มีคนอยากจ้างมันแล้วล่ะ”
ดีนี่พูดสิ่งที่ตรงข้ามกับความคิดเวลานี้ “คงไม่มีใครทำอย่างนั้นหรอกค่ะป้า”
เพียงดาวลุกพรวดขึ้นหลังจากฟังเรื่องจบ
“มันพูดอย่างนั้นเหรอ!!”
แต้ว อู๋ โอมอยู่ด้วย ทั้งสี่คนอยู่ที่บ้านเพียงดาว
“มันโกหกน่ะสิ! มันรู้อยู่แล้วว่าชั้นกับโอมอยู่ด้วยกัน” เพียงดาวบอก
“แต่เค้าจะรู้เรื่องของเราได้ยังไงล่ะครับ?” โอมว่า
เพียงดาวแว้ดใส่โอม “ชั้นจะรู้เหรอว่ามันรู้ได้ยังไง รู้แต่ว่ามันรู้แล้ว ทำไมหรือเข้าข้างมัน”
“โอมเค้าไม่ได้เข้าข้าง โอมก็พูดไปตามที่เห็นน่ะดาว”
เพียงดาวสวนคำพูดอู๋ออกมา “งั้นทุกคนก็หาว่าดาวโกหกน่ะสิคะ”
แต้ว อู๋ และโอมนิ่งอึ้ง
เพียงดาวของขึ้น อารมณ์เริ่มมากรุ่นๆ
“ดาวสาบานได้นะคะว่ามีโน้ตที่เขียนถึงโอมอยู่จริงๆ แล้วมันยังพูดคล้ายๆ กับว่าไปนอนกับโอมมาแล้ว!! มันตีสองหน้า!!”
อู๋เออออไปด้วย “จ้ะๆ แล้วแต่ดาวก็แล้วกัน”
“พูดอย่างนี้แสดงว่าไม่เชื่อดาวเหรอคะ” เพียงดาวขัดใจ
แต้วพูดตัดบท “เชื่อ.... เอาเป็นว่าต่อไปก็ต่างคนต่างอยู่แล้วกันนะ เธอก็อยู่ของเธอ เค้าก็อยู่ของเค้า”
“ดาวไม่เคยไปยุ่งกับใครก่อนนะคะพี่แต้ว มีแต่คนอื่นที่มาจองเวรกับดาว”
สามคนพูดอะไรไม่ออก แอบคิดเหมือนกันว่าเพียงดาวคงคิดไปเอง โอมหน้าเครียดกว่าใคร
ตอนสายวันต่อมาที่ลานจอดรถ ของห้างสรรพสินค้า เพียงดาวช้อปปิ้งเสร็จ ในมือถือของกำลังจะเดินไปที่รถ
ได้ยินเสียงดีนี่ดังเข้ามา “อย่าค่ะป้า อย่าค่ะ!!”
เพียงดาวหันไปทางเสียงเห็นป้ากบเดินตรงเข้ามา โดยมีดีนี่ยื้อยุดพยายามห้าม
“สวัสดีจะดาว มาช็อปปิ้งเหรอ....กล้าเนาะ มีข่าวขนาดนี้แล้วยังกล้าออกมาเจอผู้คนอีก เป็นชั้นคงต้องเอาปี๊บคลุมหัว”
เพียงดาวบอกด้วยท่าทีนิ่ง เยาะหยันอยู่ในที “จะเอาไหมล่ะ ฉันจะหาให้ สองอันเลย” มองจ้องหน้าดีนี่ “จะได้คลุมให้เด็กของเธอด้วย...สร้างเรื่องโกหกแล้วยังกล้าสู้หน้าคนอื่นได้อีก”
ดีนี่ตีหน้าซื่อใส “พี่ดาวยังเข้าใจดีนี่ผิดอีกเหรอคะ”
“ใช่ ชั้นเข้าใจเธอผิด ชั้นไม่เคยคิดว่าเธอจะกล้าสร้างเรื่องโกหกได้ขนาดนี้” เพียงดาวพูดตอกหน้าดีนี่อย่างรู้ทัน
ป้ากบกริ้ว “ดาว ทำไมเธอไม่สำนึกซะที เธอน่ะหึงโอมจนหน้ามืดทำร้ายดีนี่ ดีนี่เค้าไม่เอาเรื่อง เธอควรจะเอาดอกไม้ธูปเทียนมากราบขอขมาดีนี่ด้วยซ้ำไป”
เพียงดาวมองกบแล้วหันไปมองดีนี่ นึกรู้ทันทีว่ากบไม่รู้เรื่องด้วย เพียงดาวกัดดีนี่
“เธอเก่งมากนะ ขนาดคนที่อยู่กับเธอตลอดเวลาอย่างป้ากบยังไม่ทันเธอ”
ป้ากบแว้ด “นี่ดาว! เธอไม่ต้องมาเสี้ยมให้ชั้นกับดีนี่แตกกันเลยนะ! ชั้นน่ะรู้จักเด็กของชั้นดี ดีพอๆ กับที่รู้ว่าเธอน่ะร้ายขนาดไหน”
ดีนี่แสนดีออกโรงห้ามป้ากบ “พอเถอะค่ะป้ากบ” แล้วหันไปพูดกับเพียงดาวตีหน้าซื่อ “พี่ดาว ดีนี่ขอโทษแทนป้ากบด้วยนะคะ”
เพียงดาวมองจ้องทะลวงถึงใจดีนี่แล้วส่ายหน้า ระอานิสัยตีสองหน้าของดีนี่
“ซ่อนหางให้มิดนะ อย่าให้ใครเค้าจับได้ล่ะ ว่าลูกแกะอย่างเธอความจริงเป็นหมาจิ้งจอกดีๆ นี่เอง!”
เพียงดาวขึ้นรถขับทะยานออกไป ป้ากบฟึดฟัดโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ
“ดูมั๊น! เกินจะเยียวยา!”
“ช่างเถอะค่ะป้ากบ ซักวันนึงพี่ดาวเค้าคงเข้าใจดีนี่เอง...”
ค่ำวันนั้น โอมเดินเข้ามาในร้านดอกไม้ ก็แปลกใจเมื่อได้ยินเสียงแม่ กะอามหัวเราะกันเกรียว
“ทำอะไรกันอยู่ครับ หัวเราะกันเสียงดังเชียว”
โอมเห็นดีนี่นั่งอยู่กับแม่ อาม และฝ้าย
“สวัสดีค่ะโอม” ดีนี่ทักทายยิ้มแย้ม
โอมชะงักอึ้ง
“แหม..โอม โอมมาพอดีเลย ดีนี่เค้ามารอโอมตั้งนานแน่ะ” แม่อ้อยบอก
อามกระซิบเย้าโอม “พี่โอมอ่ะ สนิทกับพี่ดีนี่ก็ไม่บอกอ่ะ ตอนพี่ดีนี่โผล่มา ผมตกใจหมดเลย”
“งั้นเดี๋ยวโอมกับดีนี่คุยกันตามสบายนะจ๊ะ” แม่อ้อยหันมาทางอามกะฝ้าย “อาม ฝ้าย ไปช่วยแม่หน้าร้านหน่อยไป”
แม่อ้อยเดินนำไป อามไม่ยอมขยับ เอาแต่มองดีนี่ยิ้มๆ ฝ้ายต้องเดินกลับมาดึงอามออกไปแอบหึง
“ดีนี่ถามพวกพี่แหนมน่ะค่ะ เลยรู้ว่าแม่โอมเปิดร้านดอกไม้อยู่ที่นี่”
“แล้วดีนี่มีธุระอะไรครับ?”
“ดีนี่อยากมาขอโทษโอม ที่ทำให้โอมทะเลาะกับพี่ดาวน่ะค่ะ แต่ดีนี่ไม่กล้าไปเจอโอมที่ออฟฟิศโมเดล ดีนี่กลัวจะเจอพี่ดาวแล้วเรื่องจะยิ่งวุ่นวายไปอีกน่ะค่ะ โอมอย่าโกรธดีนี่นะคะ”
“ไม่โกรธหรอกครับ ผมต่างหากที่ต้องขอโทษดีนี่แทนคุณดาวด้วย”
ดีนี่เห็นโอมอึ้งลำบากใจเลยซึม
“ดีนี่ไม่เคยโกรธพี่ดาวค่ะ ดีนี่สบายใจแล้วดีนี่ขอตัวนะคะ”
ดีนี่จะเดินออกไป อามวิ่งสวนมาพอดี ดี๊ด๊าสุดขีด
“พี่ดีนี่จะกลับแล้วเหรอครับ ไหนว่าจะอยู่กินข้าวด้วยกันไงครับ
ดีนี่มองสีหน้าโอมรู้ว่าลำบากใจ แม่อ้อยตามอามเข้ามา
“ใช่ แม่อุตสาห์จะโชว์ผีมือทำกับข้าวให้ดูซะหน่อย” แม่อ้อยโอภาปราศรัย
ดีนี่ลังเลแสร้งทำเป็นเกรงใจแม่อ้อย “...ก็ได้ค่ะ ขอบคุณนะคะ”
แล้วดีนี่เดินมากระซิบโอม
“โอมไม่ว่าใช่ไหมคะ ดีนี่ขอโทษนะคะ ดีนี่ไม่อยากปฏิเสธแม่”
โอมเครียดขึ้นมาทันที
ดีนี่นั่งกินข้าวอยู่กับครอบครัวโอม ราวกับเป็นครอบครัวสุขสันต์
ฝ้ายมีทีท่าไม่พอใจนัก แน่นอนว่าโอมหนักใจ ส่วนอามเอาใจตักน้ำพริกลงเรือให้ดีนี่
“น้ำพริกลงเรือมันเผ็ดนะอาม” แม่อ้อยบอก
“ไม่เป็นไรค่ะดีนี่พอทานเผ็ดได้”
ดีนี่ตักกินแล้วเผ็ด รีบหยิบน้ำมากิน
แม่อ้อยว่า “แม่บอกแล้วว่ามันเผ็ด”
“ค่ะ” ดีนี่ยิ้มซู้ดปากเพราะยังเผ็ดอยู่
ดีนี่ตักน้ำพริกกินอีก
แม่อ้อยแปลกใจ “เผ็ดแล้วกินทำไมล่ะลูก”
“เผ็ดแต่อร่อยค่ะ ดีนี่หยุดไม่ได้”
แม่อ้อยกับอามพากันขำ
“อันนี้ก็อร่อยค่ะ”
ดีนี่ตักอาหารอย่างอื่นกินท่าทางเอร็ดอร่อย
“แม่คิดว่าพวกนางแบบเค้าจะรักษาเชฟซะอีก” แม่อ้อยแซว
“อร่อยอย่างนี้รักษาไม่ไหวแล้วค่ะ เดี๋ยวค่อยไปออกกำลังกายเอา” ดีนี่เอาใจอวยสุดฤทธิ์
แม่อ้อยมองดีนี่อย่างเอ็นดู อามยิ่งปลื้มหนัก แต่ฝ้ายหมั่นไส้
“ตอนผมเห็นรูปพี่ดีนี่ในหนังสือ นึกว่าจะเป็นคนติดหรู ตัวจริงติดดินน่ารักจังเลยครับ”
“น่ารักอย่างนี้ไม่น่ามีข่าวกับคุณเพียงดาวเลยนะคะ” ทุกคนชะงัก “แต่ดูก็รู้นะคะว่าใครเป็นคนเริ่มก่อน” ฝ้ายพูดอย่างรู้ทัน
อามไม่พอใจที่ฝ้ายพูดอย่างนั้น
โอมเองก็ชะงัก ดีนี่มองหน้าโอมเห็นโอมลำบากใจ ดีนี่หวังทำคะแนนเลยช่วยแก้ข่าวให้โอม
“ข่าวเป็นเรื่องเข้าใจผิดทั้งนั้น พี่ดาวเค้าไม่ได้ทำอะไรดีนี่เลย ดีนี่สะดุดเท้าเค้าเอง พี่ดาวเค้าช่วยดับไฟให้พี่ดีนี่ด้วยซ้ำ ทุกคนคะ พี่ดาวเค้าเป็นคนดีนะคะ ดีนี่เคารพแล้วก็รักพี่ดาวมาก”
“พี่ดีนี่ก็ไปแก้ตัวให้เค้า ผมยังจำได้เลยวันที่พี่โอมไปถ่ายแบบให้พี่ดีนี่ เค้าก็มาอาละวาด ทำร้ายพี่ดีนี่” อามคอข่าวบันเทิงว่า
“นั่นก็เป็นเรื่องเข้าใจผิดค่ะน้องอาม ดีนี่รับรองว่าถ้าทุกคนรู้จักพี่ดาว ทุกคนก็ต้องรักพี่ดาวเหมือนกัน”
ดีนี่แก้ต่างแล้วหันมายิ้มกว้างให้โอม โอมซึ้งใจที่ดีนี่แก้ข่าวให้ดาว โอมยิ้มให้ดีนี่
“พวกผมคงไม่มีมีทางไปรู้จักคุณดาวหรอกครับ”
จังหวะนั้นมือถือโอมดัง โอมหยิบมาดู เห็นเป็นดาวโทร.มา โอมไม่อยากมีปัญหา ตัดสินใจกดตัดสายทิ้ง พอเพียงดาวโทร.มาอีก โอมตัดสายอีก เพียงดาวโทร.มาอีก โอมก็กดตัดสาย แล้วในที่สุดตัดสินใจปิดเครื่อง
แม่อ้อยสงสัย “ใครโทร.มาเหรอลูก ทำไมไม่รับ”
โอมพูดปดไม่อยากให้แม่ไม่สบายใจ “ตั้งเตือนไว้น่ะครับ”
ดีนี่แอบยิ้มร้ายสะใจ คาดได้ว่าต้องเป็นเพียงดาวโทร.มาแน่ๆ
เพียงดาวโกรธจัด กดโทรศัพท์แต่โทร.ไม่ติด เพียงดาวกดกระหน่ำโทร.แต่ก็ไม่ติดสักที เพียงดาวโมโหขึ้นมาเป็นริ้วๆ
ฝ้ายล้างจาน อามเช็ดจานที่ล้างเสร็จ แม่อ้อยยืนคนต้มปลาทูมะดันอยู่ โอมกับดีนี่ถือผ้าเช็ดโต๊ะเข้ามาในครัว
ดีนี่หันไปพูดกับฝ้าย “เดี๋ยวพี่ดีนี่ช่วยนะคะน้องฝ้าย”
“ไม่ต้องหรอกครับพี่ดีนี่ เดี๋ยวมือสากหมดไปถ่ายแบบไม่สวย ให้ไอ้ฝ้ายล้างแหละครับ มือมันสากอยู่แล้ว” อามว่า
ฝ้ายหมั่นไส้แกล้งล้างจานแรงๆ จนฟองน้ำยาล้างจานกระเด็นใส่หน้าอาม
“ล้างเบาๆ หน่อยสิไอ้ฝ้าย” อามโวยลั่น
แม่อ้อยกับโอมขำๆ
“สองตัวนี้กัดกันตั้งแต่เด็ก ไม่ต้องไปต้องไปสนใจมันหรอก นี่ปลาทูต้มมะดันที่ดีนี่ชอบ แม่ใส่ปิ่นโตให้เอากลับไปกินที่บ้านนะ”
“ขอบคุณค่ะคุณแม่ ต้มมะดันแบบนี้สมัยเด็กๆ แม่ดีนี่ก็เคยทำให้ทาน แต่พอไม่มีคุณแม่...”
ดีนี่ชะงักค้างคำแสร้งทำเป็นคิดถึงแม่
“ถ้าดีนี่อยากทานเมื่อไหร่ ก็มาทานที่บ้านแม่ก็ได้” แม่อ้อยยิ้มเยื้อนอย่างอารี
“ดีนี่เกรงใจค่ะ”
“ไม่ต้องเกรงใจหรอก แม่อยากมีลูกสาว เบื่อลูกชายสองคนจะตายอยู่แล้ว”
ดีนี่ยิ้มซาบซึ้ง
“ดีนี่ขอตัวนะคะ”
ดีนี่เดินออกไป แม่อ้อม กะโอมมองหน้ากันงงๆ
ดีนี่แกล้งปั้นโศกนั่งเศร้าๆ อยู่หน้าบ้าน โอมเดินเข้ามา
“ดีนี่”
ดีนี่ได้ยินเสียงโอม รีบเช็ดน้ำตา
“ดีนี่ร้องไห้...มีอะไรรึเปล่าครับ”
“ดีนี่เห็นคุณแม่โอมแล้วนึกถึงคุณแม่น่ะค่ะ ดีนี่ขอโทษนะคะ เมื่อก่อนที่บ้านดีนี่ก็เป็นอย่างนี้แหล่ะค่ะ ตกเย็นก็นั่งล้อมวงกินข้าวกัน ที่บ้านมีแต่เสียงหัวเราะ แต่พอคุณพ่อคุณแม่ไม่อยู่ ดีนี่ก็ไม่เหลือใคร บ้านก็ถูกเค้ายึด ดีนี่ต้องอยู่คนเดียวมาตลอด...ดีนี่ขอโทษนะคะ ที่พูดเรื่องไร้สาระให้โอมฟัง”
โอมอึ้ง นึกถึงเรื่องตัวเอง “ไม่เป็นไรหรอกครับ ตอนที่คุณพ่อผมเสีย ผมก็รู้สึกไม่ต่างจากดีนี่หรอกครับ แต่ผมยังมีแม่ยังมีอาม ดีนี่แย่กว่าผมอีก”
ดีนี่สะอึกสะอื้น เหม่อๆ “รู้ไหมคะตอนอยู่ที่อเมริกาดีนี่เกลียดวันคริสต์มาสมากที่สุด เพราะมันเป็นวันที่ทุกคนได้กลับไปฉลองกับครอบครัว” พูดแล้วก็สะท้อนใจ สะอื้นออกมาอีก “แต่ดีนี่...ดีนี่ไม่มีใครให้กลับไปหา....”
ดีนี่ร้องไห้โฮ สะอึกสะอื้น จนโอมรู้สึกสงสาร
“ถ้าดีนี่ไม่รู้จะไปไหน ก็แวะมาที่นี่ก็ได้นะครับ จะได้เป็นเพื่อนคุยกับคุณแม่ผมด้วย”
“ขอบคุณค่ะโอม”
ดีนี่โผเข้ากอดโอมแสร้งทำเป็นซาบซึ้ง โอมไม่รู้จะทำยังไงเลยต้องกอดปลอบดีนี่
โปรดติดตามตอนต่อไป
ในเวลาต่อมา ดีนี่บ๊ายบายโอมแล้วขับรถออกไป โอมเปิดมือถือเห็นว่าแบตเตอรี่ต่ำ แต่เห็นข้อความในมือถือขึ้นว่า 40 miss call จากเพียงดาว โอมเครียดหนัก รู้ว่าต้องมีเรื่องแน่ๆ
โอมมาหาเพียงดาวที่บ้าน พอเปิดประตูเข้ามา เห็นเพียงดาวนั่งโมโหอยู่ในห้องรับแขก
“ทำไมไม่รับโทรศัพท์?” เพียงดาวถามทันที
“ขอโทษครับ พอดีผมทานข้าวกับแม่อยู่”
โอมจะเข้าไปกอด ถูกเพียงดาวปัดมือออก
เพียงดาวไม่เชื่อ “แค่ทานข้าวกับแม่ รับโทรศัพท์ไม่ได้เลยเหรอโอม”
โอมคิดหาคำแก้ตัว “ผมนานๆ ได้กลับบ้าน ผมก็เลยอยากใช้เวลากับท่านให้เต็มที่น่ะครับ”
“ก็แค่รับโทรศัพท์แล้วก็บอกว่ากินข้าว จะรบกวนเวลาขนาดไหน นี่ถึงขนาดปิดเครื่องหนีไป หรือว่าไม่ได้มีแค่แม่”
โอมชะงัก ออกอาการอึกอักคิดว่าถ้าเพียงดาวรู้ความจริงต้องมีเรื่องแน่
“ก็มีแต่ไอ้อามกับฝ้ายน่ะครับ คุณดาวอย่าคิดมากสิครับ แล้วแบตโทรศัพท์ผมก็หมดพอดีครับ”
“เอาโทรศัพท์มานี่”
โอมชะงักอีก ค่อยๆ ยื่นโทรศัพท์ให้ เพียงดาวหยิบโทรศัพท์โอมมาเปิดเครื่อง แต่ไม่ติด โอมโล่งอก
“ทีหลังคุณปล่อยให้แบตหมดอย่างนี้ไม่ได้นะ รู้ไหมชั้นเป็นห่วง พอโทร. ไม่ติดชั้นก็คิดไปต่างๆ นาๆ กลัวว่าจะเกิดอุบัติเหตุ คุณยิ่งขี่มอเตอร์ไซค์อยู่ด้วย” เพียงดาวว่าฉุนๆ
โอมกอบกุมมือเพียงดาว
“ขอโทษครับที่ทำให้เป็นห่วง ต่อไปผมจะเช็คโทรศัพท์ดีๆ”
“เดี๋ยวคุณเอาโทรศัพท์อีกเครื่องชั้นไปใช้ ต่อไปจะได้ติดต่อได้ตลอดเวลา”
โอมโล่งใจแต่ แอบนึกกังวลในความหึงหวงของเพียงดาว
ภายในห้องส่งออกอากาศสดของรายการแฉออนแอร์เช้าวันต่อมา 2 พิธีกร กฤษณ์ กะมดดำ หยิบเอาหนังสือพิมพ์ และหนังสือข่าวบันเทิงขึ้นมาเล่าข่าว
มดดำพูดขึ้น “นี่ข่าวที่อยู่ในกระแสสุดๆไม่พ้นข่าวนี้เลยคุณกฤษณ์” อ่านพาดหัวข่าว “แคทวอล์คลุกเป็นไฟ นางแบบรุ่นใหญ่ย่างสดนางแบบรุ่นน้อง”
กฤษณ์หยิบมาอ่านอีกฉบับ “ฉบับนี้เค้าบอกว่า “ตบสกัดบัลลังก์ เพียงดาวฉะดีนี่กลางงาน 17 ปี Model”
“วันนี้เราจะได้รู้ความจริงแล้วว่าเรื่องเป็นยังไง” มดดำว่า
กฤษณ์ทำหน้างง “อย่าบอกนะว่าจะเชิญคุณเพียงดาวมาได้”
“แกจะตื่นเต้นทำไม ก็นั่งแต่งหน้าอยู่ด้วยกัน” กฤษณ์ออกอาการเซ็ง
ฝ้ายกะอามนั่งดูรายการนี้อยู่ที่บ้าน อามมีท่าทางไม่พอใจเพียงดาว
“เชิญแต่คุณดาวมาแบบนี้ ต้องใส่ร้ายพี่ดีนี่แน่ๆ เลย”
“ชั้นฟังแล้วดูเค้าเป็นคนตรงๆ ดีออก ดีกว่าพวกยิ้มใสๆ ไม่รู้ข้างหลังถือมีดหรือถืออะไร”
โอมเดินเข้ามา “ทะเลาะอะไรกันอีกล่ะ แม่ไปไหน?”
อามรีบบอก “แม่ไปตลาด พี่โอม คุณเพียงดาวออกทีวีพอดีเลย”
โอมหยุดดูทีวีด้วย
ที่ห้องส่งรายการ เพียงดาวนั่งให้สัมภาษณ์อยู่ อู๋ยืนอยู่หน้ามอนิเตอร์
“เข้าเรื่องกันดีกว่าครับ เค้าบอกว่าคุณเนี่ยนะ อิจฉาริษยานางแบบรุ่นน้องกลัวเค้าจะเด่นจะดังกว่าคุณ เลยกลั่นแกล้งรุ่นน้องจนเค้าเกือบโดนไฟคลอก เรื่องนี้คุณจะว่ายังไง” มดดำเปิดประเด็น
“เรื่องนี้มันไม่จริงค่ะ ก็แค่เป็นการผิดคิวบนเวที”
กฤษณ์เอ่ยขึ้น “ก็เป็นไปได้นะคุณมดดำ การแสดงก็มีผิดคิวกันได้”
“ได้ยินมาจากเด็กคนไหนล่ะ” มดดำเหน็บกฤษณ์เลยเซ็ง มดดำหันมาถามดาว “แต่ว่าเรื่องนี้มันมีมูลอยู่นะครับ เค้าว่าคุณสองคนมีเรื่องทะเลาะเบาะแว้งกันมาก่อน เรื่องโฆษณาโอลีเวียเค้าบอกว่าคุณโกรธที่ดีนี่ไปแย่งงานคุณ”
“เรื่องนี้ดาวไม่ขอตอบนะคะ คุณต้องไปถามดีนี่เองว่าเค้าทำยังไงถึงได้โฆษณาชิ้นนั้น”
“รายการเราไม่ฟังความข้างเดียวอยู่แล้วครับคุณกฤษณ์ ถ้าอย่างนั้นขอพบกับคุณดีนี่และป้ากบผู้จัดการส่วนตัวเลยครับ” มดดำ
ดีนี่ กับป้ากบเดินออกมา เพียงดาวลุกพรวด
อู๋ตกใจ “ซวยแล้ว กบรู้โลกรู้”
เพียงดาวชักสีหน้าของขึ้น “นี่ไม่ได้ตกลงกันไว้อย่างนี้นี่”
กฤษณ์รีบปลอบ “คุณดาวใจเย็นๆ ครับ”
มดดำเอ่ยขึ้น “คุณบอกไม่มีอะไร ทำไมเจอกันไม่ได้ล่ะครับ”
เพียงดาวพยายามระงับอารมณ์
ดีนี่ทักทาย “สวัสดีค่ะพี่ดาว”
มดดำถามนำทันที “ยังไงครับคุณดีนี่เมื่อกี๊คุณดาวบอกเป็นการผิดคิวกัน คุณสองคนไม่ได้มีเรื่องกัน คุณจะว่ายังไงครับ”
ดีนี่ยิ้มแย้มตีหน้าใสซื่อ “จะมีเรื่องกันได้ยังไงคะ พี่ดาวเป็นไอดอลของดีนี่ ดีนี่นับถือพี่ดาวมาก ดีนี่ไม่มีเรื่องกับพี่ดาวหรอกค่ะ”
ป้ากบขัดแล้วแขวะ “ดีนี่ไม่มีค่ะ แต่คนอื่นน่ะมี”
เพียงดาวฉุน “ป้ากบ!”
ที่บ้านโอมเวลานั้น อาม โอม และฝ้ายนั่งดูทีวี
“อามปิดเถอะ” โอมบอก
อามไม่ยอม “ปิดทำไมพี่โอม เห็นไหมว่าคุณเพียงดาวต้องโกรธอะไรพี่ดีนี่แน่ๆ”
ที่ห้องส่งรายการแฉออนแอร์
“ทำไมล่ะดาว ปกติเธอเป็นคนตรงเปิดเผยนี่จ๊ะ จะมางุบๆ งิบๆ อยู่ทำไม พอมีข่าวขึ้นมาเด็กชั้นจะพลอยเสียไปด้วย” ป้ากบพูดเป็นปริศนา
กฤษณ์ซัก “อะไรเหรอครับ มีอะไรปิดบังเหรอครับ”
“ไม่มีอะไรทั้งนั้นค่ะ” เพียงดาวตอบ
ป้ากบสวนออกมา “เรื่องก็มีอยู่นิดนึงค่ะ คือว่าดาวเค้าคบกับช่างภาพคนนึง”
กฤษณ์หันมาทางเพียงดาว “จริงเหรอครับคุณดาว?
เพียงดาวโกรธจัด “ป้ากบ!”
ป้ากบยังไม่หยุด “คืออย่างนี้ค่ะ ช่างภาพเนี่ยเป็นช่างภาพเด็กใหม่ไฟแรง เค้าเคยถ่าย ภาพทั้งดาวทั้งดี่นี่”
เพียงดาวเริ่มจะทนไม่ไหว “ป้ากบ!”
ป้ากบฟิวส์ขาดแล้ว กะแฉสมชื่อรายการ “จะเรียกทำไม รู้แล้วว่าชื่อกบ” หันมาเล่าต่อ “แต่ตอนที่ไปถ่ายให้เพียงดาวนะคะ ไม่รู้ไปถ่ายกันยังไง” ป้ากบร้องเพลงดาวเรืองดาวโรย “ถ่ายมาถ่ายไป ท้อง...” แล้วพูดปกติ “ท้องไม่ใหญ่ค่ะ แต่แอบคบกัน”
ที่บ้านโอม สามคนดูอยู่
อามสงสัย “ใครเหรอพี่โอม พี่โอมรู้จักรึเปล่า?”
โอมเสียงดัง “ปิดทีวีอาม”
ในจอทีวีป้ากบกำลังแฉอย่างเมามันส์
“แล้วนี่ไม่ใช่ครั้งแรกนะคะที่เค้ามาหาเรื่องเด็กของกบ ตอนที่ดีนี่ไปถ่ายแบบให้โมเดล เค้าตามไปอาละวาดดีนี่ถึงกองถ่าย”
“ใครเหรอครับป้ากบ ตกลงใคร” มดดำอยากรู้มากๆ
ป้ากบหัวเราะ ดี่นี่พยายามห้ามป้ากบ
“ป้ากบอย่าค่ะ”
ป้ากบบอก “ช่างภาพคนนั้นเค้าชื่อว่า....โอม!! ดาวเค้ารักแฟนเค้าคนนี้ม๊ากมากก็เลยหึง...”
ทันใดนั้นเพียงดาวพุ่งไปเอามือปิดปากป้ากบทันที
ป้ากบวี้ด “ว้าย!! ปล่อยชั้นนะดาว!!”
เพียงดาวพยายามอุดปากไม่ให้ป้ากบพูด ทุกคนตกใจ อู๋วิ่งมา
“ดาวใจเย็น”
เพียงดาวของขึ้นเต็มที่แล้ว “จะเย็นได้ยังไง นี่พวกคุณทำอย่างนี้ได้ยังไง! ไม่ได้ตกลงกันอย่างนี้ ไป
เชิญใครมาก็ไม่รู้!!”
อู๋ห้าม “ตัดสิตัด! ไปดาว!” อู๋ลากดาวออกไป
ทีมงานแตกตื่น
มดดำซักต่อ “แล้วเรื่องเป็นยังไงต่อครับป้ากบ”
“ไม่น่าโดนขัดเลย งั้นเดี๋ยวขอกบเล่าใหม่ตั้งแต่ต้นเลยนะคะ ฮิๆๆๆ”
อามถึงกับอึ้งๆ ส่วนโอมกลุ้มใจ
“ยังไงเนี่ยพี่โอม พี่โอมกับคุณดาวคบกัน ก็หมายความว่าตอนนี้พี่โอมก็อยู่บ้านคุณดาวน่ะสิ งั้นที่คุณดาวมีเรื่องกับพี่ดีนี่ก็เพราะเค้าหึงพี่โอมน่ะสิ....เฮ้อ... หึงไม่เข้าเรื่อง ทำไม่มีเหตุผลอย่างนี้” อามต่อว่าเพียงดาว
ฝ้ายขัดขึ้น “รู้ได้ยังไงว่าไม่มีเหตุผล คนเราถ้าไม่มีเหตุผลจะไปมีเรื่องกันได้ยังไง”
โอมปรามพร้อมกับขอร้อง “เลิกเถียงกันเถอะ เป็นเรื่องเข้าใจผิด ยังไงก็อย่าเพิ่งให้แม่รู้นะ”
“บอกไปแม่ก็ไม่เชื่อหรอกว่าพี่โอมคบกับคุณเพียงดาวอยู่”
ที่ประตูห้องรับแขกแม่อ้อยถือของเข้ามาพอดี โอม อาม ฝ้ายหันไปเห็นแม่อ้อยยืนอยู่ ทุกคนอึ้ง
แม่อ้อยกะโอมนั่งคุยกันอยู่ “ผมขอโทษครับแม่” โอมเอ่ยขึ้น
“จะขอโทษทำไม ถ้าโอมจะรักใครชอบใครก็เป็นสิทธิ์ของโอม แต่แม่ก็อยากเจอคุณดาวเค้า”
“แม่ครับ ข่าวเรื่องคุณดาวมันไม่จริงเลยนะครับ คุณดาวเค้าไม่ใช่คนแบบนั้น”
“แม่รู้ว่าโอมเลือกคนไม่ผิดหรอก โอมพาเค้ามาหาแม่เถอะ คุณดาวจะได้รู้ด้วยว่าแม่ไม่เคยรังเกียจเค้า”
โอมรับคำ “ครับ”
เช้าวันต่อมา ในห้องครัวออฟฟิศโมเดล แหนม คิว และปลาหวานชงกาแฟ เมาท์กันอยู่
“ได้ดูแฉออนทีวีเมื่อวานไหมยะ...ชั้นว่าแล้วที่แท้ก็เรื่องชิงรักหักสวาทนี่เอง มิน่าชั้นอ่อยโอมตั้งหลายทีแล้ว เค้าไม่เห็นสนใจชั้นสักที” แหนมเปิดประเด็น
“พี่อยากให้พี่โอมสนเหรอครับ จะได้โดนไฟครอกเหมือนดีนี่น่ะเหรอ” คิวเหน็บเอา แหนมเซ็ง “แต่คุณดาวกับโอมก็เก่งนะ ปิดข่าวได้ขนาดนี้”
“เรื่องแดงขนาดนี้แล้ว แกเชื่อชั้นหรือยังว่าคุณดาวเค้าเป็นร้ายกาจ” แหนมตั้งหัวข้อใหม่
ปลาหวานไม่เห็นด้วย “แต่ถ้าไม่มีคนร้ายใส่เค้า เค้าจะร้ายใส่ดีนี่ทำไมอะ”
“จะไปรู้เหรอยะ ปกติเค้าเป็นคนใจร้อนวู่วามอยู่แล้วนิ แกล่ะคิวแกจะเข้าข้างใคร ดีนี่” ชี้ที่ตัวเอง “หรือคุณดาว” ชี้ปลาหวาน
“เข้าข้างพี่โอม สงสารพี่โอมไม่รู้จะเป็นยังไงคุณดาวมีเรื่องกับดีนี่ออกสื่อซะขนาดนั้น”
แต้วเดินเข้ามา “นี่เวลางานนะ จะจับกลุ่มนินทากันอีกนานไหม”
“เปล่านะคะ แหนมมาชงกาแฟค่ะ”
แหนมยกกาแฟขึ้นดื่ม แต่ยังไม่ได้ใส่น้ำ แล้วพ่นผงกาแฟออกมา
“อ๊าย... ขม ยังไม่ได้ใส่น้ำค่ะ”
แหนม คิว ปลาหวานแตกฮือออกไป แต้วอ่อนใจ
เช้าวันเดียวกันโอมนั่งรออยู่ห้องรับแขกข้างล่าง เพียงดาวแต่งตัวสุภาพเรียบร้อยเดินลงมา โอมมองดู เพียงดาวมีท่าทางไม่มั่นใจ
“ชั้นว่าชั้นไปเปลี่ยนอีกชุดดีกว่า”
“ไม่ต้องหรอกครับคุณดาว คุณแต่งชุดอะไรก็สวย ผมบอกแล้วไงครับว่าแม่ผมไม่ใช่คนจู้จี้”
“ชั้นกลัวมันจะไม่เรียบร้อย”
โอมยกมือจับหน้าเพียงดาว “คุณดาวไม่ต้องกลัวนะครับ ผมเชื่อว่าแม่ผมต้องรักคุณดาวเหมือนที่ผมรัก”
ดาวพยักหน้าอย่างไม่มั่นใจ
ไม่นานหลังจากนั้น โอมพาเพียงดาวเข้ามาที่บ้าน แม่อ้อย อาม ฝ้ายรออยู่แล้ว
“แม่ผมครับคุณดาว”
เพียงดาวไหว้แม่
“หนูดาวสวยกว่าในทีวีอีก”
“นี่อามน้องชายผมครับ ส่วนนี้ฝ้าย ลูกเพื่อนแม่ผมน่ะครับ”
เพียงดาวยิ้มให้ฝ้ายกะอาม สองคนไหว้ อามนั้นไหว้เพียงดาวแบบขอไปที ฝ้ายแอบเซ็ง
“ดาวนั่งก่อนลูก” แม่อ้อยเชื้อเชิญ
เพียงดาวท่าทางยังไม่มั่นใจเหมือนเดิม
แม่อ้อย อาม โอม ฝ้าย และเพียงดาวนั่งกินข้าวอยู่ที่โต๊ะบรรยากาศอึนๆ
แม่อ้อยตักแกงเผ็ดให้เพียงดาว
“ขอโทษนะคะดาวไม่ทานแกงกะทิค่ะ”
“แม่ลืมไปนางแบบเค้าต้องรักษาหุ่นสินะ”
แม่อ้อยกินข้าวต่อ บรรยากาศอึมครึมๆ ทุกคนไม่พูดอะไร เพียงดาวมองเห็นทุกคนท่าทางอึดอัด จึงรวบช้อน
เพียงดาวโพล่งขึ้นมา “ทุกคนคงอยากรู้ใช่ไหมคะ ว่าข่าวดาวเรื่องจริงเป็นยังไง”
“ไม่ใช่อย่างนั้นหรอกหนูดาว” แม่อ้อยปลอบ
อามถามทันที “งั้นพูดมาเลยครับ ผมก็อยากรู้ว่าทำไมอยู่ๆคุณดาวถึงไปทำร้ายพี่ดีนี่”
ฝ้ายฉุน “อามแกจะพูดทำไมเนี่ย แค่นี้ก็อึดอัดจะตายอยู่แล้ว”
“ไม่ต้องพูดหรอกครับคุณดาว” โอมห้าม
“ให้ชั้นพูดเถอะโอม ยังไงก็ครอบครัวเดียวกัน พูดซะต่อไปจะได้ไม่อึดอัด ผู้หญิงคนนั้นน่ะพยายามกวนประสาทดาวค่ะ เค้าสร้างเรื่องว่าไปนอนกับโอมมา ดาวก็ไม่รู้เหมือนกันว่ามันทำไปทำไม”
“คุณดาวครับ ผมว่าพอเถอะครับ”
“ดาวขอโทษนะคะ แต่ทั้งหมดเป็นเรื่องจริง ต่อหน้าคนอื่นเค้าก็ทำเป็นนอบน้อม เป็นคนดี พออยู่กับดาวสองคนก็หาเรื่องยั่วโมโหดาว”
อามออกโรงพิทักษ์ดีนี่ “เป็นไปไม่ได้หรอกครับ พี่ดีนี่เค้าไม่ใช่คนอย่างนั้นสักหน่อย”
“น้องอามอย่าไปเชื่อภาพที่เห็นตามสื่อตามทีวีเลยค่ะ ผู้หญิงคนนั้นน่ะตีสองหน้าเก่ง” เพียงดาวบอก
“ผมไม่ได้รู้จักเค้าแค่ในทีวี ตัวจริงเค้าเป็นคนดีแล้วก็ไม่ถือตัว”
แม่อ้อยดุ “อามพอได้แล้ว”
“ก็มันจริงนี่ครับแม่ วันที่พี่ดีนี่มาที่นี่แม่ก็เห็นว่าเค้าน่ารักขนาดไหน แม่ยังชมเค้าเลย”
โอมอึ้ง เพียงดาวชะงัก
เพียงดาวถามทันควัน “โอม!!เค้าเคยมาที่นี่เหรอ?”
โอมอึ้งๆ ไม่ตอบ เพียงดาวพยายามสะกดอารมณ์ ลุกขึ้น
“คุณดาว”
เพียงดาวสะบัดมือไปโดนแก้วแตกเพล้ง!! ทุกคนอึ้งตกใจ เพียงดาวรู้ว่าตัวเองกำลังจะระงับอารมณ์ไม่อยู่
“ดาวขอโทษค่ะ”
เพียงดาวรีบออกไป โอมวิ่งตาม
“เห็นไหมล่ะไอ้อามเพราะแกคนเดียว” ฝ้ายด่า
“จะมาโทษชั้นได้ยังไง ชั้นพูดเรื่องจริง”
แม่อ้อยเครียดหนัก
มารยาริษยา ตอนที่ 4 (ต่อ)
เพียงดาววิ่งออกมา โอมวิ่งตามมาจนทันแล้วดึงมือเพียงดาวไว้ เพียงดาวสะบัดเหลียวมามองหน้าโอมตาขวาง
“วันนั้นใช่ไหมวันที่คุณไม่รับโทรศัพท์ชั้น เพราะมันอยู่ที่นี่ด้วยใช่ไหม!!”
“ผมไม่รู้นะครับ เค้ามาเอง”
“จะให้ชั้นเชื่อเหรอว่าอยู่ๆ มันจะบังเอิญรู้จักบ้านคุณ แล้วก็โผล่มาที่นี่!”
“เค้ามาที่นี่เพื่อมาขอโทษผม ที่ทำให้คุณกับผมทะเลาะกัน”
“แล้วคุณก็เชื่อเหรอ! นี่มันบ้ากันไปใหญ่แล้ว คุณดูไม่ออกเหรอว่าผู้หญิงคนนั้นต้องการให้เราสองคนทะเลาะกัน! แต่คุณก็ยอมให้มันมาที่นี่ มาแนะนำกับครอบครัวคุณก่อนชั้นอีก คุณเห็นชั้นเป็นตัวอะไร!!”
“ผมไม่ได้พาเค้ามาจริงๆ ครับ”
“เรื่องแค่นี้ยังโกหก แล้วจะให้เชื่อจริงๆ เหรอว่าคุณไม่ได้นอนกับมัน!” เพียงดาวระเบิดอารมณ์
“คุณดาวครับทำไมเรากลับมาทะเลาะเรื่องนี้อีกแล้ว”
“ก็เพราะเป็นเรื่องเดียวกันไงโอม ถ้าคุณไม่นอนกับมันคุณจะปกปิดชั้นทำไม! เนี่ยเหรอว่าคุณบอกว่ารักชั้น บอกว่าจะไม่ทำให้ชั้นเสียใจ สุดท้ายคุณก็เหมือนคนอื่นอยู่ดี ชั้นไม่น่าหลงเชื่อคุณเลย”
เพียงดาวสุดจะกลั้นร้องไห้โฮออกมา โอมใจหายจะเข้าไปกอด แต่ถูกเพียงดาวผลัก
แม่อ้อย อาม และฝ้ายแอบมอง
ฝ้าย “เห็นรึยังว่าแกทำอะไร!!”
อามจ๋อย หน้าเครียด
แม่อ้อยตัดสินใจเดินไปหาโอม กะเพียงดาว
“หนูดาว...”
เพียงดาวเห็นแม่อ้อยเดินเข้ามาก็พยายามระงับอารมณ์ เช็ดน้ำตา
“แม่ขอพูดอะไรหน่อยนะลูก วันที่ดีนี่มาที่นี่โอมไม่รู้เรื่องด้วยจริงๆ แล้วแม่ก็เป็นคนชวนเค้ากินข้าวเอง แขกมาแม่ก็ต้องต้อนรับขับสู้ไม่ใช่เหรอ ตอนนั้นแม่ก็ยังไม่รู้เรื่องดาว ถ้าจะโกรธก็โกรธแม่เถอะนะ”
เพียงดาวร้องไห้สะอึกสะอื้น
“ดาวไม่ได้โกรธแม่ค่ะ...แต่โอมเค้า...”
แม่อ้อยสวนคำออกมา “โอมเค้าผิดที่ไม่บอกดาวว่าดีนี่มาที่นี่ แต่ที่เค้าทำเพราะเค้ากลัวดาวคิดมาก” เพียงดาวร้องไห้อีก “แม่เข้าใจดาวนะ เป็นแม่ แม่ก็ต้องคิดมากเหมือนกัน” แม่อ้อยพูดกับโอมซีเรียส “โอม ต่อไปมีอะไรต้องบอกดาวนะลูก ตัดสินใจใช้ชีวิตด้วยกันแล้ว อย่ามีความลับต่อกัน ยิ่งโอมปิดดาวแล้วเค้ามารู้ทีหลัง เค้าก็ต้องโกรธมาก เรื่องก็ยิ่งใหญ่ขึ้น” แล้วหันมาหาเพียงดาว “ส่วนดาว แม่อยากให้ดาวเชื่อใจลูกแม่ โอมเค้ารักดาวจริงๆ ชีวิตคู่ไม่มีอะไรสำคัญเท่ากับความเชื่อใจหรอกนะ ถ้าเราเชื่อใจกันและกัน ไม่ว่าใครจะคิดจะทำลายชีวิตคู่เรา ก็จะไม่มีวันสำเร็จ ใช่ไหมดาว”
เพียงดาวอ่อนลง แล้วคิดตาม ก็เห็นว่าจริง “...ค่ะแม่ ขอบคุณค่ะ”
แม่อ้อยยิ้มออก
ในตอนสายวันต่อมา ที่ร้านหนังสือ ขณะที่อามหันหลังทำกาแฟอยู่ที่เคาน์เตอร์ ดีนี่เดินเข้ามา
“คาปูชิโน่เย็นค่ะ...”
อามหันเห็นว่าเป็นดีนี่ อามชะงักคิดถึงเรื่องที่เพิ่งเกิดขึ้น
“น้องอามคงรู้ข่าวจากรายการนั่นแล้ว พี่ดีนี่เข้าใจค่ะถ้าน้องอามจะเกลียดพี่ดีนี่”
“ไม่ใช่อย่างนั้นนะครับ ผมรู้ว่าพี่ดีนี่เป็นคนดี ขนาดพี่ดีนี่เป็นคนโดนทำร้าย พี่ดีนี่ยังไม่เคยพูดให้ร้ายเค้าสักครั้ง แต่คุณดาวน่ะสิพูดจาใส่ร้ายพี่ดีนี่ตลอด”
ดีนี่ “น้องอามอย่าเชื่อข่าวเลยค่ะพี่ดาวเค้าไม่ใส่ร้ายพี่ดีนี่หรอกค่ะ”
“ไม่ใช่จากข่าวครับ เมื่อวานพี่โอมพาพี่ดาวไปที่บ้าน” อามหลุดปากจนได้
ดีนี่เห็นท่าทีอามไม่ค่อยชอบเพียงดาว ก็เลยแสร้งทำเป็นห่วงเป็นใย
“น้องอามไม่ชอบพี่ดาวเหรอคะ?”
“จะให้ผมชอบได้ยังไงครับ พอเค้ารู้ว่าพี่ดีนี่มาที่บ้านผมเค้าก็ทะเลาะกับพี่โอมต่อหน้าแม่ ปัดข้าวของแตกกระจาย ไม่เกรงใจแม่ผมเลย”
“พี่ดีนี่ขอโทษนะคะที่เป็นสาเหตุให้บ้านน้องอามวุ่นวาย แล้วโอมกับพี่ดาวเค้าทะเลาะกันหนักรึเปล่าคะ”
เสียงฝ้ายดังขึ้น “ไม่ต้องห่วงหรอกค่ะคุณดีนี่ เพราะสุดท้ายพี่โอมกับพี่ดาวเค้าก็เข้าใจกันได้”
ดีนี่ชะงัก ฝ้ายเดินเข้ามามองดีนี่
ฝ้ายหันมาเฉ่งอาม “ทำไมแกไม่เล่าไปล่ะอาม ว่าสุดท้ายน้าอ้อยเค้าก็ช่วยให้พี่ดาวกับพี่โอมกลับมารักกันเหมือนเดิม แล้วเค้ายังสอนพี่โอมกับพี่ดาวเลยนะว่าถ้าคนสองคนเข้าใจกัน คนอื่นที่มันไม่หวังดีก็ไม่มีวันทำร้ายพี่ดาวกับพี่โอมได้”
“ก็ดีแล้วค่ะที่พี่ดาวกับโอมเข้าใจกัน”
ดีนี่ยิ้มเยื้อนเป็นยินดี แต่ข้างในใจแทบคลั่ง
ขณะที่พนักงานร้านสปานวดให้ป้ากบกับดีนี่อยู่ ดีนี่ถอนหายใจท่าทางไม่สบายใจ ป้ากบมองดีนี่
“เป็นอะไรจ๊ะดีนี่?”
“ป้ากบคิดว่าโอมเค้าเป็นยังไงบ้างคะ?”
“ทำไมจู่ๆ ถามถึงโอมแบบนี้..” ป้ากบเคลิ้ม แล้วนึกได้ “ห๊า!”
บรรดาพนักงานนวดหูผึ่ง สนใจขึ้นมา ดีนี่จะพูด
ป้ากบร้องห้าม “หยุด! อย่าเพิ่งพูดลูก” หันไปพูดกับพนักงาน “พวกเธอออกไปก่อนไป ชิ่วๆๆๆ”
พนักงานนวดออกไปแล้ว “หน้าต่างมีหูประตูมีช่อง เราต้องระวังนะลูก ตกลงหนูชอบโอมเหรอ?”
ดีนี่พยักหน้าเศร้าๆ
“แล้ว..แล้วที่มีเรื่องกับนังดาวนั่น...”
“เรื่องนั้นดีนี่ไม่รู้เรื่องด้วยจริงๆนะคะ พี่ดาวเค้าเข้าใจผิดจริงๆค่ะ กับโอม...แค่ดีนี่ได้แอบรักโอม ดีนี่ก็พอใจแล้ว”
ป้ากบหน้าตาขึงขังซีเรียสขึ้นมา “ดีนี่หนูรู้ไหมลูกว่าไปรักของของคนอื่นน่ะมันบาป...” เหยียดยิ้มอย่างสะใจ “แต่ถ้าเป็นของของนังดาวถือว่าได้บุญ”
“อะไรนะคะป้า”
“ได้บุญเหมือนไถ่ชีวิตโคกระบือไงจ๊ะ ผู้ชายคนไหนที่คบนังดาวก็โง่ เหมือนวัวเหมือนควายนั่นแหละ ถ้าเราแยกโอมมาจากนังดาวได้ ถือว่าเป็นมหากุศลเลยนะจ้ะ”
“ไม่นะคะ ดีนี่ไม่เคยคิดจะแย่งโอมมาจากพี่ดาว”
ป้ากบยุส่ง “ไม่เคยคิดก็คิดซะสิ ตอนนี้โอมเค้าเป็นตากล้องที่กำลังรุ่ง ใครๆ ก็ชมว่าฝีมือดี ต่อไปต้องมีอิทธิพลในวงการแน่ๆ ถ้าได้เค้ามาเป็นแบ็คให้ดีนี่ นะดีนี่ของป้าก็จะยิ่งดังๆๆๆๆ!! นอกจากนั้นยังได้ความสะใจ ที่เห็นนังดาวมันคลั่งตอนที่เสียผัวไป”
”ไม่นะคะป้า”
“อยู่เฉยๆ ป้ามีวิธี รับรองอีกไม่นานโอมต้องเลิกกับนังดาวแล้วหันมาหาดีนี่ของป้าแน่ๆ”
ป้ากบหัวเราะสะใจ แล้วหยิบมือถือขึ้นมากด ป้ากบคุยโทรศัพท์
“ฮัลโหลพี่กี้เหรอคะ เรื่องที่จะให้ดีนี่ไปถ่ายคอลเล็คชั่นใหม่ของกูดี้ กบมีเรื่องจะขอร้อง...”
ป้ากบผุดยิ้มเจ้าเล่ห์
แต้ว อู๋ และโอมต่างกลุ้มหลังรู้ว่า โอมต้องไปถ่ายแบบของกูดี้
“ทำไมจู่ๆกูดี้ต้องรีเควสโอมให้ไปถ่ายดีนี่ให้ได้เนี่ย” อู๋สงสัย
“นั่นน่ะสิ แล้วพี่กี้กับบอสก็สนิทกันด้วย นี่บอสเค้ากำชับแล้วว่าต้องให้โอมเท่านั้นไป” แต้วหน้าเครียด
“คุณดาวคงไม่ยอม” โอมจ๋อย
“พี่จะไปขอร้องบอสให้ ถ้าโอมไม่สะดวก” แต้วบอก
“แล้วแกจะบอกบอสยังไงแต้ว บอสเค้าเป็นนักธุรกิจนะ ดีลธุรกิจกับครอบครัวพี่กี้ตั้งหลายอย่าง จะไปบอกเค้าว่าไม่ให้โอมไปถ่ายดีนี่เพราะนังดาวมันหึงเหรอ บอสเค้าไม่ยอมหรอกแต้ว” อู๋บ่น มืดแปดด้าน
เสียงเพียงดาวดังแทรกขึ้น “เหตุผลมันฟังไม่ขึ้นใช่ไหมคะพี่อู๋?”
สามคนอึ้ง
แต้วอึ้ง “ดาว!”
“ดาวรู้เรื่องหมดแล้ว มันคงไปเป่าหูพี่กี้ให้รีเควสโอมไปถ่ายแบบให้มันน่ะสิ”
“คุณดาวไม่ต้องห่วงนะครับ ผมไม่ถ่าย” ทุกคนอึ้ง “พี่แต้วไม่ต้องลำบากใจนะครับ ผมจะไปพูดกับบอสเองว่าผมจะไม่รับงานนี้”
เพียงดาวบอก “รับเถอะโอม” สามคนงง “โอมเป็นช่างภาพมืออาชีพนะ ถ้าขัดใจกับนายทุนต่อไปจะอยู่ในวงการนี้ลำบาก อย่าให้เรื่องส่วนตัวของเรามาขัดขวางการงานของโอมเลย”
แต้วกังวล “แล้วเธอล่ะดาว?”
“ดาวก็เป็นมืออาชีพเหมือนกันค่ะ ดาวจะไม่ให้เรื่องส่วนตัวมาทำลายอนาคตคนที่ดาวรัก”
โอมพูดด้วยเสียงมุ่งมั่น “แต่ถ้าให้ผมเลือก ผมเลือกคุณดาว”
เพียงดาวซึ้งใจ “ โอมไม่จำเป็นต้องเลือกนี่ จำที่แม่บอกไม่ได้เหรอโอม ตราบใดที่เราสองคนเชื่อใจกันและกัน คนที่จะมาทำร้ายเราก็ไม่มีวันทำสำเร็จ แล้วตอนนี้ชั้นก็เชื่อใจโอมนะ”
อู๋ดีใจมาก “ดาวแกพูดจริงๆ เหรอดาว”
เพียงดาวพยักหน้า “ที่ผ่านมาดาวอ่อนไหวไม่เชื่อใจใคร ทำให้ความรักของดาวล้มเหลวมาตลอดจนดาวกลัวแล้วก็เลือกที่จะอยู่คนเดียว แต่ต่อไปนี้มันไม่ใช่แล้วค่ะ พี่แต้ว พี่อู๋ ดาวจะเชื่อใจโอม....เชื่อใจคนที่ดาวรัก”
อู๋ดีใจแทบจะร้องไห้ “ชั้นดีใจนะดาว แกคิดได้อย่างนี้ต่อไปชีวิตแกต้องมีแต่ความสุข” หามาหาแต้ว “แต้วชั้นฝันไปรึเปล่า”
แต้วหยิกอู๋ จนอู๋ร้องกรี๊ด “อ๊าย”
“เจ็บแบบนี้แสดงว่าไม่ได้ฝัน”
เพียงดาว แต้ว และโอมขำ
อู๋โผเข้าไปกอดเพียงดาว แต้วกอดด้วย เพียงดาวกอดเพื่อนรุ่นพี่แสนดียิ้มมีความสุข โอมมองยิ้ม
พออู๋กอดดาวแล้ว จะมั่วนิ่มหันมากอดโอม ถูกเพียงดาวฟาดเอา ทุกคนขำ
ตอนเย็นวันหนึ่ง แม่อ้อยกับฝ้ายเดินถือถุงเข้ามาในบ้าน แม่อ้อยนั่งลงตรงเก้าอี้ในห้องรับแขก ตะโกนเรียกอามให้มาช่วย
“อามเอ้ย มาช่วยแม่กับฝ้ายเอาของไปเก็บหน่อยเร้ว!!”
แต่กลับเห็นดีนี่วิ่งตามอามออกมาด้วย
“เดี๋ยวดีนี่ช่วยเองค่ะ”
แม่อ้อยกะฝ้ายงงๆ ฝ้ายฉุนกึก รีบกระซิบถามอาม “แกพาเค้ามาอีกทำไมเนี่ย?”
อามไม่ตอบ
“พอดีดีนี่เอาปิ่นโตมาคืนคุณแม่น่ะค่ะ” ดีนี่ยิ้ม
“จ้ะ”
ดีนี่วางของแล้วคุกเข่ากราบตักแม่อย่างนอบน้อม
“ดีนี่ขอโทษนะคะที่เป็นต้นเหตุให้พี่ดาวกับโอมทะเลาะกัน ดีนี่สนิทกับโอมในฐานะเพื่อนเท่านั้น แต่ดีนี่คงบังเอิญทำอะไรไปให้พี่ดาวเข้าใจผิด ถ้าจะโทษก็โทษดีนี่คนเดียว”
“แม่ไม่รู้หรอกนะว่าหนูกับดาวมีเรื่องอะไรกัน แต่ตอนนี้แม่หวังอย่างเดียวว่าขอให้โอมกับดาวเค้ามีความสุข ดีนี่เข้าใจแม่ใช่ไหม” แม่อ้อยเตือนอยู่ในที
ดีนี่ร้องไห้น้ำตาร่วงเผาะ “เข้าใจค่ะ ต่อไปนี้ดีนี่จะไม่มาที่นี่อีกแล้ว”
ฝ้ายหมั่นไส้ “ให้มันจริงเถอะ”
อามฉุน “ฝ้าย!”
“เสียดายที่ดีนี่จะไม่ได้กินต้มมะดันของแม่อีก ครั้งก่อนดีนี่กับแม่คุยกันว่าเราจะแลกสูตรอาหารกัน ดีนี่จะสอนแม่ทำอาหารฝรั่ง แล้วแม่ก็สอนดีนี่ทำอาหารไทย ดีนี่ขอโทษนะคะ ที่ดีนี่ทำตามสัญญาไม่ได้...ดีนี่ลานะคะ” ดีนี่พิราบรำพัน
อามอารมณ์ขึ้นกรุ่นๆ “พี่ดีนี่ไม่เห็นต้องทำอย่างนี้เลยครับ ก็พี่ดีนี่บอกว่าบริสุทธิ์ใจ ทำไมพี่ดีนี่ถึงมาที่นีไม่ได้”
ฝ้ายตวาด “หุบปากไปเลยไอ้อาม!”
อามอ้อนแม่ “แม่ครับ พี่ดีนี่เค้าน่าสงสารนะครับ คุณพ่อคุณแม่เค้าก็เสียไปหมดแล้ว เค้าแค่อยากมีเพื่อน แค่นี้พวกเราให้เค้าไม่ได้เหรอครับ แม่เคยบอกอามไม่ใช่เหรอว่าเราควรจะมีน้ำใจช่วย เหลือกัน
ฝ้ายสวนคำ “แล้วแกไม่เคยได้ยินเหรออาม เอ็นดูเขาเอ็นเราขาด”
ดีนี่รีบห้าม “พอเถอะค่ะอย่าทะเลาะกันเลย” หันมาพูดกับอาม “น้องอามขอโทษคุณแม่เถอะนะคะอย่าให้พี่ดีนี่ต้องสร้างปัญหาให้คุณแม่อีกเลย ดีนี่ลาทุกคนค่ะ ต่อไปดีนี่จะไม่วุ่นวายกับทุกคนอีกแล้ว”
ดีนี่น้ำตาไหลอาบหน้าเดินออกไป แม่อ้อยลังเล ภาพสาวแสนดีที่เธอสร้าง ชนะใจหญิงสูงวัยอีกครั้ง
“หนูดีนี่” ดีนี่ชะงัก “ถ้าหนูอยากเรียนทำอาหารกับแม่จริงๆ หนูดีนี่ก็มาเถอะ แม่คิดว่าโอมกับดาวเค้าเข้าใจกันแล้วล่ะ”
“ขอบคุณนะคะคุณแม่ ดีนี่สัญญาค่ะว่าดีนี่จะไม่เจอโอม จะไม่สร้างปัญหาให้โอมอีกเลย”
ดีนี่ดีใจโผเข้ากอดแม่ ฝ้ายมองอย่างไม่เชื่อดีนี่
โอมเข้ามาไม่ทันสังเกตเห็น “แม่ครับผมซื้อขนมชั้นมาฝาก” เมื่อเห็นดีนี่แล้วโอมชะงัก ดีนี่รีบเช็ดน้ำตา
“ดีนี่” โอมอึ้งๆ
“ดีนี่กลับก่อนนะคะทุกคน ดีนี่ไปล่ะค่ะ”
ดีนี่ลนลานถือกระเป๋าเดินผ่านหน้าโอม แล้วแกล้งทำกระเป๋าตก โอมจะช่วยเก็บ ดีนี่ลนลานเก็บกระเป๋าเอง ไม่ยอมมองหน้าโอม
“ไม่ต้องค่ะ เดี๋ยวดีนี่เก็บเอง ไม่ต้องค่ะๆๆ!” อามมาช่วยดีนี่เก็บของใส่กระเป๋า
ดีนี่ลนลานเดินออกไปขึ้นรถแล้วขับออกไป โอมอึ้งๆ
อามนั้นยิ่งสงสารดีนี่จับใจ “พี่ดีนี่เค้าน่าสงสารนะครับ เค้าแค่อยากเป็นเพื่อนกับพวกเรา พี่โอมคงไม่ว่าอะไรใช่ไหมครับ”
โอมเครียดๆ
ดีนี่ขับออกมาได้สักระยะ ยิ้มสะใจที่สร้างภาพแสนดี และน่าสงสารสามารถซื้อใจแม่โอมได้
ดีนี่เปิดวิทยุฟัง เสียงวิทยุรายงานข่าวพยากรณ์อากาศ
“ร่องมรสุมกำลังแรงพาดผ่านภาคกลางตอนล่าง เข้าสู่หย่อมความกดอากาศต่ำในทะเลจีนใต้ตอนกลาง ส่งผลให้กรุงเทพและปริมณฑล มีฝนฟ้าคะนอง โดยเฉพาะในเขตประเวศ บางนา สะพานสูง พระโขนง”
ดีนี่ฟังแล้วยิ้มเจ้าเล่ห์ออกมา คิดแผนในใจ “ฝนตกเหรอ?” ก่อนจะหัวเราะดีใจ แล้วหักพวงมาลัย รถเลี้ยวกลับ
ค่ำนั้นสามเพื่อนซี้ เพียงดาว อู๋ และแต้วฉลองกันอยู่ที่ร้านอาหารประจำ
“ขอฉลองให้กับเพียงดาวคนใหม่ ที่ต่อไปจะไม่ใจร้อน ไม่วีน ไม่เหวี่ยง ไม่เรื่องมาก ไม่หน้าบึ้ง ไม่...” อู๋ว่ายาว
เพียงดาวเย้า “พี่อู๋ นี่ดาวแย่ขนาดนี้เลยเหรอคะ?”
“เออ” เพียงดาวแกล้งงอน อู๋รีบโอ๋ทันที “ชั้นล้อเล่น แต่ชั้นก็ดีใจที่เธอเข้าใจกับโอม”
แต้วยิ้มกว้าง “ดาว พี่ก็ดีใจกับดาวด้วยนะ ที่ดาวเปิดใจแล้วก็ไว้ใจโอม ต่อไปดาวจะมีคนคอยดูแลแล้ว พี่ขอให้ดาวมีความสุขนะ”
“ดาวก็ต้องขอบคุณพี่สองคนมากนะคะ ที่ผ่านมาดาวเอาแต่ใจตัวเอง แต่พวกพี่ก็ให้อภัยแล้วก็ให้กำลังใจดาวมาตลอด”
แต้วกะอู๋ยิ้มให้เพียงดาว สามคนยิ้มอย่างคนรู้ใจกัน
จู่ๆ อู๋แกล้งงอน
“ทำเป็นพูดดี สุดท้ายแกก็ทิ้งพวกชั้นสองคนไปมีแฟน ก็เหลือชั้นกับแต้ว งั้นชั้นต้องลองหันไปเป็นแฟนกันดูแล้วล่ะ” อู๋เก๊กเสียงแมน กรีดนิ้วเชยคางแต้ว “ดีไหมครับคุณแต้ว”
“ยัยบ้า!” แต้วด่า
อู๋ กะเพียงดาวขำกิ๊ก
ระหว่างนั้นเสียงฟ้าร้องคำรามติดๆ กัน และฝนทำท่าจะตกหนัก
“ท่าทางจะตกหนัก ไม่รู้โอมเป็นยังไงบ้าง?” เพียงดาวเอ่ยขึ้น พร้อมกับหยิบมือถือจะมาโทร.หาโอม
แต้วกะอู๋แซวพร้อมกัน “แน่ะ!”
เพียงดาวรู้ตัววางมือถือลง “ไม่โทร.ก็ได้ค่ะ”
“ดีแล้วล่ะดาว ผู้ชายเค้าไม่ชอบให้โทรตาม เราต้องให้อิสระเค้าบ้าง” แต้วว่า
อู๋มองค้อน หมั่นไส้แต้ว “แหม รู้ใจผู้ชายขนาดนี้ แต่ทำไมยังไม่มีผัว” แต้วทำหน้าเซ็ง หน่าย อู๋กัดต่อ “ทฤษฎีเต็มร้อย แต่ปฏิบัติไม่ได้เลย”
ว่าแล้วแต้วเอาทอดมันยัดปากอู๋ เพียงดาวยิ้มขำๆ
เสียงฟ้าร้องคำรามหนัก และถี่มากขึ้น แถมลมพัดแรง โอมวิ่งออกมาเก็บผ้าที่ตากอยู่บนดาดฟ้าของบ้าน แม่อ้อยเดินออกมาหาโอม
“โอมกลับไปก่อนก็ได้ลูก เดี๋ยวแม่เก็บเอง”
“ไม่เป็นไรครับแม่ เดี๋ยวเก็บเสร็จ ผมจะรีบกลับเลย”
“จ้ะๆๆ”
แม่อ้อยเดินเข้าบ้านไปเร็วรี่ โอมรีบเก็บผ้า
จังหวะนั้นโอมมองลงไปเห็นรถยนต์คันหนึ่งจอดเปิดไฟขอทางอยู่ และมีดีนี่ยืนข้างๆ รถ โอมฉงนมองดีนี่แล้วกังวลขึ้นมาอย่างประหลาด
ที่หน้าบ้านโอม ดีนี่พยายามซ่อมรถด้วยท่าทางเก้ๆ กังๆ โอมขับรถมอเตอร์ไซค์เข้ามาจอดเทียบ ร้องถาม
“รถเป็นอะไรเหรอครับดีนี่?”
“ไม่เป็นอะไรค่ะ โอมไปเถอะค่ะ ไม่ต้องห่วง เดี๋ยวดีนี่เรียกช่าง”
“ฝนตกแบบนี้ช่างเค้าจะมาเหรอครับ”
“โอมไปเถอะค่ะ ดีนี่ไม่เป็นไรหรอก ดีนี่มักจะโชคดีวันฝนตก” โอมชักลังเล “นะคะ ดีนี่ไม่อยากให้โอมมีปัญหากับพี่ดาว”
โอมลังเล ตัดสินใจจะขับรถออกไป
ทันใดนั้นฟ้าร้องเปรี้ยง! ดีนี่กรี๊ดตกใจไปโดนฝากระโปรงปิด ดีใจตกใจล้มลง
โอมจอดรถก้าวลงเข้าไปประคอง “ผมไปส่งดีกว่านะครับ”
“อย่าเลยค่ะโอม”
ดีนี่ลุกขึ้นแล้วแกล้งเจ็บขา “โอ๊ย!”
“ให้ผมไปส่งเถอะครับ”
ดีนี่แสร้งทำเป็นหนักใจ แล้วจำยอมขึ้นรถ โอมขับรถออกไป
ฝนตกแล้ว ฝ้ายนั่งเฝ้าหน้าคอมพิวเตอร์ ออนเฟซบุ๊ค ที่หน้าจอคอมพ์ เห็นว่าอามออฟไลน์ ฝ้ายเศร้าๆ บ่นงึมงำ
“ทำไมวันนี้อามไม่ออนไลน์”
เวลาต่อมาโอมขี่มอเตอร์ไซค์มาจอดที่หน้าคอนโด ดีนี่ซ้อนท้ายเข้ามา สองคนตัวเปียกปอน ดีนี่ลงมอเตอร์ไซค์ หันมาขอบคุณ
“ขอบคุณมากนะคะโอม”
“ผมไปนะครับ” โอมกำลังจะออกรถ
ดีนี่คิดแผน แล้วเปิดกระเป๋าหากุญแจแต่หาไม่เจอ ดีนี่แกล้งทำประเป๋าร่วง
“อุ๊ย ตายแล้ว!!”
โอมเห็นจอดรถแล้ววิ่งมาช่วยดีนี่เก็บของ “มีอะไรรึเปล่าครับ?”
“ดีนี่ลืมกุญแจคอนโดไว้ในรถน่ะค่ะ แต่ไม่เป็นไรนะคะ โอมรีบกลับไปเถอะค่ะ”
โอมท่าทางกลุ้มๆ
ครู่ต่อมากระเป๋าเครื่องมือโอมวางอยู่ข้างๆ โอมกำลังใช้ไขควงไขลูกบิด ดีนี่ยืนอยู่ข้างๆ ไม่นานนัก โอมก็ไขประตูเข้าไปได้
“ได้แล้วครับ”
“ขอบคุณค่ะ”
โอมจะออกไป
“โอมคะ พอดีดีนี่ไปทำบุญที่อยุธยามา ดีนี่จะฝากพระไปให้คุณแม่น่ะค่ะ” โอมมีท่าทางลังเล “แป๊บเดียวค่ะโอม”
โอมจำใจเข้าห้องดีนี่ไป ดีนี่ยิ้มร้าย
โอมนั่งอยู่ที่โซฟา ดีนี่เอาน้ำมาให้โอม แล้วแอบมองโอม ทันใดนั้นเสียงโทรศัพท์ดัง ดีนี่รับสาย
“ฮัลโหลค่ะป้ากบ....ดีนี่อยู่ห้องแล้วค่ะ...ก็อยู่คนเดียวน่ะสิคะ จะให้ดีนี่อยู่กับใคร” โอมเหลียวไปมองดีนี่ “แค่นี้นะคะป้า” กดวางสายหันมาพูดกับโอม “ดีนี่ไม่อยากให้ป้ากบรู้น่ะค่ะว่าโอมอยู่ด้วย เดี๋ยวป้ากบจะเอาไปพูดให้พี่ดาวเข้าใจผิดอีก”
“ขอบคุณครับ”
“โอมคะ เรื่องที่โอมต้องไปถ่ายคอลเล็คชั่นใหม่ของกูดี้ที่หัวหิน โอมลำบากใจไหมคะ ถ้าโอมลำบากใจดีนี่จะไปขอร้องพี่กี้ให้”
“ไม่เป็นไรหรอกครับ”
“แต่ดีนี่รู้สึกผิดน่ะค่ะ ถ้าพี่ดาวเค้ารู้เข้า...”
“คุณดาวเค้ารู้แล้วครับ เค้าเป็นคนบอกให้ผมไปถ่ายเอง ดีนี่ไม่ต้องห่วงหรอกครับคุณดาวเค้าเชื่อใจผม เค้าเปลี่ยนไปแล้ว”
ดีนี่ชะงักรู้สึกผิดคาดที่คราวนี้เพียงดาวไม่โกรธ
“ดีนี่ดีใจกับโอมด้วยนะคะ ได้ยินแบบนี้ดีนี่ก็สบายใจ ขอให้พี่ดาวกับโอมมีความสุขมากๆ นะคะ” ทอดสายตามองออกไปนอกหน้าต่าง “โอมคะข้างนอกฝนตกหนักมาก โอมอยู่รอจนฝนซาก่อนก็ได้นะคะ”
“ไม่ดีกว่าครับ เดี๋ยวคุณดาวจะเป็นห่วง”
“งั้นรอแป๊บนึงนะคะ เดี๋ยวดีนี่ไปเอาพระมาให้”
ดีนี่เดินเข้าห้องนอนไป
ดีนี่เดินเข้ามาในห้องนอน แค้นใจแทบคลั่ง ที่เพียงดาวกับโอมเข้าใจกัน ดีนี่พยายามสงบสติอารมณ์
ดีนี่มองไปที่โต๊ะหัวเตียง เห็นนิตยสารที่มีเพียงดาวขึ้นปกอยู่ ดีนี่มองจดจ้องอย่างเจ็บใจ
ดีนี่ควบคุมอารมณ์ แล้วไปค้นๆ พระมาจากหน้ากระจก ดีนี่จะหยิบผ้าเช็ดตัวไปให้โอมด้วย
แต่แล้วดีนี่เหลือบไปเห็นน้ำหอมกลิ่น Envy Gucci วางอยู่ ดีนี่ยิ้มๆ
ดีนี่หยิบน้ำหอมมาฉีดใส่ผ้าเช็ดตัว แล้วมองเหยียดยิ้มให้รูปเพียงดาวอย่างสะใจ
โอมรออยู่ที่ห้องรับแขก
“นี่ค่ะพระ ดีนี่ฝากให้คุณแม่ด้วย โอมเช็ดหน้าเช็ดตาก่อนนะคะเดี๋ยวจะไม่สบาย”
“ขอบคุณครับ” โอมเช็ดหัวแล้วได้กลิ่นน้ำหอม “กลิ่นน้ำหอมนี่ครับ”
“กลิ่นน้ำหอมดีนี่เองค่ะ ผ้ามันอยู่ในห้องสงสัยจะติดน้ำหอมดีนี่ไปด้วย”
“ครับ” โอมคืนผ้าให้ แล้วออกไป
ฝนยังคงตกอยู่ เพียงดาวนั่งรอโอมอยู่ในบ้าน โอมเดินเข้ามายิ้มเผล่
“กลับมาแล้วครับ”
“ตายแล้วเปียกหมดเลย ทำไมไม่รอที่บ้านแม่ก่อน ฝนซาแล้วค่อยกลับมาก็ได้”
“ก็ผมคิดถึงคุณนี่ครับ” โอมเข้าไปกอดเพียงดาว
“ตายแล้วเปียกอย่างนี้เข้ามากอดอีก ชั้นอาบน้ำแล้วนะ”
โอมไม่สนใจเข้ามาสวมกอดเพียงดาว อย่างรักใคร่
เพียงดาวหัวเราะ ทันใดนั้นเพียงดาวก็ชะงัก ได้กลิ่นน้ำหอมติดจมูก “กลิ่นน้ำหอมใคร?”
โอมชะงัก “อ๋อ คงเป็นกลิ่นน้ำหอมแม่น่ะครับ”
“แม่ใช้กลิ่น Envy ด้วยเหรอ”
“ผมก็ไม่รู้หรอกครับว่ากลิ่นอะไร?”
“แน่ใจนะโอมว่าเป็นน้ำหอมแม่” เพียงดาวคาดคั้นเสียงเข้ม
โอมใจหายหน้าเสีย เพียงดาวค่อยๆ คลี่ยิ้มออก
“ล้อเล่น ของแม่ก็ของแม่สิ ชั้นบอกแล้วไงว่าจะเชื่อใจโอม ไปอาบน้ำไป”
โอมยิ้ม...โล่งอก
มารยาริษยา ตอนที่ 4 (ต่อ)
ตอนสายวันต่อมา ขณะที่อามกำลังจัดเรียงเค้กเข้าชั้นในตู้ ฝ้ายเดินเข้ามาหาวหวอดๆ
“เอ้า! มาหาวอะไรแถวนี้ เดี๋ยวเชื้อโรคลงเค้กชั้นหมด”
ฝ้ายหน้ามุ่ย
“เมื่อคืนไม่ได้นอนรึไง”
ฝ้ายฉุนประชดส่ง “เออ รอคุยกับหมา หมามันผิดนัด”
อามทำหน้าระอาใจ “คนบ้าอะไรคุยกับหมา”
อามขำๆ ฝ้ายแอบงอนเดินไปจัดหนังสือ
ได้ยินเสียงข้อความจากเฟสบุ๊คดังมากจากมือถือ ฝ้ายรีบหยิบมาดู เห็นอามพิมพ์ข้อความส่งมา
“สวัสดีครับน้องเฟิร์น”
ฝ้างมองไปเห็นอามเล่นเฟซทางไอแพดอยู่ ฝ้ายมองมือถืองอน
ฝ้ายพึมพำ “ทักมาได้แล้วเหรอ จ้างให้ก็ไม่คุยหรอก”
เสียงข้อความจากเฟซบุ๊คดังขึ้นที่มือถือฝ้าย ฝ้ายมองมือถือลังเลใจ
“เมื่อคืนพี่ไม่ได้มาคุยกับน้องเฟิร์นตามสัญญา น้องเฟิร์นโกรธพี่รึเปล่า”
ในที่สุดฝ้ายก็แปลงร่างเป็นใบเฟิร์น กดมือถือตอบอาม
“ไม่โกรธค่ะ”
“แล้วเมื่อไหร่เราจะได้เจอกันล่ะครับ”
ฝ้ายกดมือถือตอบ “รอหน่อยนะคะ ช่วงนี้เฟิร์นมีเรียนพิเศษน่ะค่ะ”
“ครับ พี่จะรอ”
ฝ้ายกลุ้มที่เห็นอามหลงใบเฟิร์นอาการหนัก
ตอนสายวันเดียวกัน เพียงดาวกะอู๋นั่งเพ้นท์เล็บใกล้ๆ กัน ที่ร้านเล็บในห้าง
“แหม เพราะวันนี้โอมไม่อยู่ไปถ่ายแบบที่หัวหินใช่ไหมล่ะ ถึงได้ออกมาจากถ้ำได้” อู๋กัด
เพียงดาวแกล้งงอน “งั้นดาวกลับนะคะ”
“เว้ย! ชั้นก็แซวเล่น มีแฟนแล้วทิ้งพี่”
เพียงดาวยิ้มขำ “พี่อู๋คะ เดี๋ยวทำเล็บเสร็จแล้ว ดาวจะไปหาของขวัญให้แม่โอมเค้าหน่อย เจอกันครั้งที่แล้วยังไม่ได้ให้อะไรเค้าเลย พี่อู๋ไปเป็นเพื่อนดาวหน่อยสิคะ”
อู๋ปฏิเสธ “โอ๊ยไม่ได้หรอก ชั้นก็มีนัดกับผู้ชายของชั้นบ้างสิ...ว่าแต่จะซื้ออะไรให้แม่โอมเค้าล่ะ”
เพียงดาวส่ายหน้า “ดาวยังไม่รู้เลย”
พอเพียงดาวเดินผ่านเคาน์เตอร์น้ำหอมแล้วนึกได้เลยเดินเข้าไป
“ขอเป็น Gucci Envy ค่ะ”
พนักงานเอาน้ำหอมมาให้ดาว
เพียงดาวหยิบน้ำหอมมาดู ยิ้มๆ หมายมั่นจะเอาไปให้แม่
เสียงดีนี่ดังขึ้น “สวัสดีค่ะพี่ดาว” เพียงดาวหันไปเห็นดีนี่
“ซื้อน้ำหอมเหรอ คงต้องใช้เยอะหน่อยนะ ถึงจะกลบกลิ่นเธอได้” เพียงดาวกัด
“พี่ดาวไม่ไปหัวหินกับโอมเหรอคะ ดีนี่ก็กำลังจะไปค่ะ กูดี้เค้านัดไว้ตอนบ่ายก็เลยแวะมารับป้ากบก่อน”
ดีนี่ยิ้มแล้วหันไปมองน้ำหอม Gucci envy รู้ทันทีว่าได้ผล
“พี่ดาวใช้น้ำหอมกลิ่นนี้ด้วยเหรอคะ กลิ่นเดียวกับดีนี่เลย ดีนี่ชอบกลิ่นนี้ค่ะ Envy แปลว่าริษยา”
“เหรอ ชั้นไม่ได้สนใจความหมายมันหรอกนะ เพราะชั้นไม่ได้อยู่ในฐานะที่ต้องอิจฉาริษยาใคร” มองหน้าดีนี่ “....ไม่เหมือนเธอ....แต่ระวังไฟริษยามันจะเผาตัวเอง”
ดีนี่ยิ้มเยื้อน “ขอบคุณที่เตือนค่ะพี่ดาว พี่ดาวก็เหมือนกันนะคะ”
ดีนี่เดินออกไป เพียงดาวไม่สนใจคำพูดดีนี่
ตอนบ่ายดีนี่มาถึงหัวหินตอนบ่าย ก็เริ่มทำงานทันที ดีนี่ใส่ชุดว่ายน้ำโพสท่าถ่ายรูปที่ริมทะเล
โอมถ่ายภาพ ไม่ต่างจากช่างภาพมืออาชีพ กี้ กับป้ากบ และทีมงานมองด้วยความชื่นชม
“อือ โอมเค้าเก่งอย่างที่กบบอกจริงๆ ด้วย” กี้ฉอเลาะ
“ก็กบบอกแล้ว รับรองว่างานคราวนี้ออกมาต้องสวยแน่ๆ”
สักพักโอมก็สั่งพักเบรกกอง
ป้ากบแต่งหน้าใหม่ให้ดีนี่เตรียมถ่ายชุดสุดท้าย
“เซ็ทสุดท้ายแล้วนะโอม แล้ววันนี้มีปาร์ตี้กันต่อ โอมอยู่ด้วยกันไหม” กี้ถาม
“ไม่ครับ เดี๋ยวถ่ายเช็ทสุดท้ายเสร็จผมกลับเลย”
ป้ากบแอบขัดใจหันไปกระซิบดีนี่ “ดีนี่เซ็ทสุดท้าย ถ่วงเวลาให้มากที่สุด”
“ป้ากบจะทำอะไรคะ”
“ก็ทำให้โอมอยู่กับหนูที่นี่ไง”
กี้ตะโกนบอกทีมงาน “แสตนด์บายจ้า เซ็ทสุดท้ายแล้ว จะเสร็จแล้วจ้า”
โอมถ่ายดีนี่ที่เปลี่ยนเป็นชุดว่ายน้ำชุดใหม่แล้ว
“หันซ้ายหน่อยครับดีนี่”
ดีนี่หันซ้ายแต่แกล้งหันเยอะมากไม่ได้มุม “เยอะไปครับ” โอมบอก
“เซ็ทนี้เป็นอะไร เมื่อกี๊ดีนี่ยังดีอยู่เลย” กี้สงสัย
“แช่น้ำนาน ดีนี่เลยปวดหัวน่ะค่ะ”
โอมวางกุญแจรถไว้ที่โต๊ะ ป้ากบค่อยๆ ย่องมาหยิบกุญแจรถโอม
โอมหันไปทางป้ากบ ซึ่งป้ากบรีบทำตัวปกติ ไม่มีอะไรผิดสังเกต
ทีมงานเดินไปเดินมาแถวนั้น ป้ากบไม่มีโอกาสหยิบรู้สึกขัดใจ
ดีนี่หันไปมองน้ำทะเลแล้วกรี๊ด “แมงกระพรุน!!”
ทุกคนตกใจรีบวิ่งไปดูดีนี่ ดีนี่ขึ้นมาจากน้ำทะเล
ป้ากบสบโอกาสช่วงชุลมุนหยิบกุญแจรถโอม วิ่งออกไป
“ดีนี่ดูผิดน่ะค่ะ ถุงพลาสติก” ทุกคนพากันเซ็ง “ขอโทษนะคะ ขอโทษค่ะ”
ป้ากบกำลังพยายามไขรถโอมทุลักทุเล “รถบ้านี่มันไขยังไงเนี่ย”
จังหวะนั้นเท้าป้ากบดันไปโดนขาตั้งรถ รถจะล้มทับป้ากบร้องลั่น
“แหกๆๆๆ”
ป้ากบพยายาม ดันไว้อย่สงทุลักทุเลพยายาม รีบเอารถตั้ง
“ทำยังไงเนี่ย?”
กะเทยช่างแต่งหน้าขาเมาท์พยายามไขจนเปิดได้ เปิดฝาถังน้ำมันออก แล้วเทน้ำเปล่าใส่ลงไปในถังน้ำมัน
“นี่ๆๆๆ ขับกลับได้ให้มันรู้ไป”
เพียงดาวมาถึงบ้านโอมตอนบ่ายคล้อยแล้ว และกำลังไหว้แม่อ้อยแล้วนั่งลง
“สวัสดีค่ะคุณแม่”
“สวัสดีจ้ะหนูดาว โอมไม่มาด้วยเหรอลูก”
“โอมเค้าไปทำงานที่หัวหินน่ะค่ะ คุณแม่คะวันนี้ดาวมากราบขอบคุณแม่อีกครั้งที่แม่ทำให้ดาวคิดได้ ดาวเชื่อคุณแม่นะคะ ดาวไว้ใจโอม”
“ดีแล้วล่ะดาว รักกันต้องเชื่อใจกัน”
“แม่คะ น้ำหอมดาวซื้อมาฝากค่ะ”
ดาวยื่นน้ำหอมให้ แม่อ้อยแกะดูแล้วดม
“หอมดีเหมือนกันนะ แพงรึเปล่าลูก”
“ไม่หรอกค่ะ”
“ดีเหมือนกัน ปกติแม่ไม่เคยใช้น้ำหอม”
เพียงดาวชะงักกึก ต้องถามย้ำ
“คุณแม่ไม่เคยใช้น้ำหอมเหรอคะ”
“ใช่ ปกติแม่อยู่แต่ในร้านก็ไม่รู้จะใช้ทำไม แต่หนูดาวซื้อมาให้แบบนี้แม่ก็ต้องใช้แล้วล่ะ” แม่อ้อยพูดพาซื่อ โดยไม่รู้ว่ากำลังจะทำให้โอมเดือดร้อน
เพียงดาวพยายามสะกดอารมณ์แล้วลุกพรวด
แม่อ้อยตกใจ “หนูดาวเป็นอะไรรึเปล่า”
“ไม่ค่ะ ดาวขอตัวก่อนนะคะคุณแม่”
เพียงดาวเดินตัวสั่นออกไป
เพียงดาวนั่งในรถพยายามสะกดอารมณ์ เสียงของโอมกับดีนี่ที่พูดเรื่องน้ำหอม ดังก้องในหัว
“อ๋อ คงเป็นกลิ่นน้ำหอมแม่น่ะครับ”
“พี่ดาวใช้น้ำหอมกลิ่นนี้ด้วยเหรอคะ กลิ่นเดียวกับดีนี่เลย ดีนี่ชอบกลิ่นนี้ค่ะ Envy แปลว่าริษยา”
เพียงดาวไล่เรียงเรื่องราว แล้วรู้ได้ทันทีว่าเป็นน้ำหอมของดีนี่ เพียงดาวโกรธตัวสั่นไม่รู้จะทำยังไง รีบบึ่งรถทะยานออกไปทันที
เย็นแล้ว การถ่ายแบบเสร็จสิ้นเรียบร้อย โอมเดินกลับมาที่มอเตอร์ไซค์ ทีมงานเก็บของเดินผ่านไปผ่านมา
“ไม่อยู่ปาร์ตี้ด้วยกันจริงๆเหรอโอม” กี้ชวน
“ไม่ล่ะครับ ผมกลับแล้วนะครับ”
ดีนี่ กะป้ากบยืนมองลุ้นๆ
โอมขึ้นรถแล้วสตาร์ทเครื่องออกไปทันที แต่ไปได้นิดเดียวรถก็ดับ ป้ากบยิ้มแผนสำเร็จไปหนึ่งขั้น
ป้ากบกระซิบดีนี่ “ป้าจัดการให้เค้าอยู่ต่อแล้ว คืนนี้เผด็จศึกให้ได้”
ดีนี่กระซิบป้ากบ “ป้าพูดอะไรคะ ดีนี่ไม่เอานะคะ”
ป้ากบกระซิบตอบ “เถอะน่า โอกาสดีๆอย่างนี้อย่าให้หลุดมือ”
ดีนี่ทำเป็นขวยเขิน ไร้เดียงสา ส่วนโอมงงมาก ที่จู่ๆ รถเกิดดับ
เครื่องมือซ่อมรถกองอยู่ข้างๆ ตัว โอมพยายามซ่อมรถแต่รถกลับไม่ติด โอมตัดสินใจกดมือถือหาเพียงดาว
“คุณดาวครับรถผมเสียครับไม่มีช่างด้วย สงสัยผมคงกลับไปไม่ได้”
เพียงดาวเหน็บ “เหรอ...จู่ๆรถก็เสียเลยเหรอโอม
โอมยืนอยู่ที่หน้าบังกะโล
“ครับ ผมก็ไม่รู้เหมือนกันมันเสียได้ยังไง คุณดาวครับไม่ค่อยมีสัญญาณเลยเดี๋ยวผมจะโทรหาใหม่นะครับ ผมรักคุณดาวนะครับ”
เพียงดาวอยู่ในรถ พอเห็นว่าโทรศัพท์โอมตัดไป เพียงดาวโกรธจัด เหยียบคันเร่งจมมิดไมล์ รถเพียงดาวพุ่งทะยานออกไปด้วยความเร็วและแรง
คลื่นทะเลสงบ พระจันทร์ลอยเด่น ฟ้ามืดแล้ว
โอมพยายามกดโทร.หาเพียงดาวแต่ไม่มีสัญญาณ ดีนี่ใส่แม๊กซี่เดรสบางๆ แต่ข้างในเห็นเป็นบีกินี่
“โทร.ไม่ติดเหรอคะ”
โอมเห็นดีนี่แล้วชะงัก
“อย่าห่วงเลยค่ะ พี่ดาวเค้าเชื่อใจโอมแล้ว”
“รู้ด้วยเหรอครับว่าผมโทร.หาคุณดาว” ดีนี่ยิ้มแย้ม “ผมกลัวเค้าเป็นห่วงน่ะครับ”
ดีนี่แอบขัดใจแต่พยายามกดข่มไว้ “มาทะเลทั้งทีก็อย่าเครียดสิคะ อะไรที่มันหนักๆก็โยนทิ้งทะเลมันไปบ้าง...” โอมคิดตาม “รู้ไหมคะตอนที่พ่อกับแม่พาดีนี่มาเที่ยวทะเลครั้งแรก ดีนี่วิ่งลงทะเลวักน้ำทะเลกินใหญ่เลย เค็มแทบแย่ ก็ไม่รู้นี่คะนึกว่าจะดื่มได้เหมือนน้ำที่บ้าน”
โอมขำ
ป้ากบแอบมองดีนี่กับโอมอยู่ ป้ากบหัวเราะสมใจ
“โรแมนติกอย่างนี้ ไม่หวั่นไหวก็ให้มันรู้ไป”
ทีมงานเริ่มจะทะยอยพากันเดินลงไปที่ชายหาด
ป้ากบรีบมาขวาง
“หยุด! จะไปไหนกัน”
“จะไปเดินเล่นชายหาดน่ะป้า” ทีมงานบอก
“จะบ้าเหรอ ชายหาดกลางคืนจะมีอะไร มีแต่เรือไดร์ฟหมึก จะไปแย่งเหยื่อปลาหมึกกินรึไง” ป้ากบกันสุดชีวิต
ทีมงานแย้ง “มาทะเลไม่ให้ไปเดินชายทะเลจะให้ไปไหนล่ะคะป้า”
“เอาอย่างนี้ทางหาดด้านโน้นเค้ามีที่ให้นั่งดริ้งค์ ฝรั่งหล่อๆทั้งนั้น” ทีมงานมองหน้ากัน “อีกบเลี้ยงเอง ทุกบาททุกสตางค์มาเก็บที่อีกบได้”
ทีมงานไม่เชื่อเพราะรู้นิสัยขี้เหนียวระดับชาติของป้ากบดี “อย่างป้ากบเนี่ยนะจะเลี้ยง”
“เออ ไปๆๆเร็วๆๆ” ป้ากบรีบต้อนทีมงานออกไป
ดีนี่เดินเล่นชายหาดกับโอมสองคน
“เล่นน้ำกันไหมคะโอม”
“ไม่ล่ะครับ”
“น่านะคะ”
โอมส่ายหน้า ดีนี่วิ่งลงน้ำแล้วโผล่ขึ้นมา เห็นชุดแม๊กซี่เดรสที่บางเบาแนบลำตัวเผยให้เห็นบีกีนี่รำไร
ดีนี่แกล้งวักน้ำสาดใส่โอม โอมเห็นชุดดีนี่แล้วอึ้งๆ
“ผมขอตัวก่อนนะครับคุณดีนี่”
โอมหันหลังกลับ ดีนี่แอบขัดใจ แล้วนึกได้แกล้งร้องทันทีแล้วทำท่าจะจมน้ำ
“ช่วยด้วยค่ะช่วยด้วย”
โอมรีบวิ่งเข้าไปอุ้มดีนี่ “สงสัยตะคริวจะกินน่ะค่ะ”
โอมอุ้มดีนี่มาวางลงที่ริมชายหาดแล้วนวดเท้าให้ ดีนี่มองโอมที่กำลังนวดเท้าให้ตาหวานฉ่ำ
“ดีขึ้นรึยังครับ”
ดีนี่ไม่ตอบกลับยื่นหน้าไปจูบโอมทันที
โอมตกใจรีบผละออก “ดีนี่!!”
ดีนี่จับมือโอม “โอมคะ..คือ”
โอมปัดมือดีนี่ออกแล้วรีบเดินออกไป
“โอมคะ โอม!!”
ดีนี่แค้นเคืองใจ ที่แผนการไม่สำเร็จ
โปรดติดตามตอนต่อไป
รถยนต์ของเพียงดาวแล่นเข้ามาจอดหน้าบริเวณบ้านพักทีมงานจอดอย่างแรง เพียงดาวลงรถหุนหันเข้าบ้านไป
เพียงดาวขึ้นบ้านไปไม่เห็นมีใคร “โอมๆ!!”
ดีนี่ใส่เสื้อคลุมอาบน้ำ เช็ดผมอยู่ในห้องได้ยินเสียงเพียงดาว ดีนี่ตกใจ
เพียงดาวไม่ห็นใคร จึงเดินขึ้นชั้นบนไป “โอม! โอมอยู่ไหน”
ดีนี่ออกมาจากห้องหนึ่ง “พี่ดาว!” ตกใจมาก “พี่ดาวมาได้ยังไงคะ”
ดีนี่คิดแผนออก หันไปมองที่ประตูห้องตัวเองแล้วทำเหมือนมีคนซ่อนอยู่ในห้อง ดีนี่รีบขวางประตูห้องตัวเองไว้
“โอมอยู่ในนั้นใช่ไหม?”
“ไม่มีค่ะ ไม่มีใครอยู่ในนั้นจริงๆ”
เพียงดาวตวาด “ถอยไป!” ดีนี่ไม่ถอยส่อพิรุธ “ถอย!!”
“อย่าเข้าไปนะคะพี่ดาว!!”
เพียงดาวจับดีนี่เหวี่ยงไป รีบพุ่งเข้าห้อง แต่แล้วกลับไม่เห็นใคร เพียงดาวรีบพุ่งเข้าไปดูในห้องน้ำ แต่ก็ไม่เห็นใคร หันมามองหน้าดีนี่
“ดีนี่ก็บอกแล้วไงคะ ว่าไม่มีใคร”
เพียงดาวกวาดสายตาไปรอบห้องไม่เห็นใคร เพียงดาวไล่สายตามองไปที่หัวเตียงแล้วชะงักอึ้ง
เมื่อเห็นซองถุงยางอนามัยที่ถูกแกะแล้ววางอยู่ เพียงดาวโกรธจัดหันมองดีนี่
ดีนี่ไปคว้าซองถุงยางแล้วโยนทิ้งออกนอกหน้าต่างไป
“ดีนี่อธิบายได้นะคะพี่ดาว ไม่ใช่อย่างที่พี่ดาวคิดนะคะ”
“เธอทำอย่างนี้ทำไม!!”
ดีนี่ทรุดลงนั่ง เล่นละคร...ฉันรักผัวเขา
“ดีนี่ขอโทษค่ะ ดีนี่รักโอม”
เพียงดาวโกรธจัดเข้าไปตบดีนี่ลงไปนอนกองกับพื้น
“ก็รู้อยู่ว่าโอมคบกับชั้น!” เพียงดาวเข้าไปตบดีนี่ระรัว ดีนี่ปัดป้อง
พอดีนี่ตั้งหลักได้ก็ผลักตัวเพียงดาวออกไป ดีนี่วิ่งหนีเข้าห้องน้ำจะปิดประตู
เพียงดาวสติแตกแล้ว ผลักประตูห้องน้ำทัน ดีนี่ล้มคว่ำ เพียงดาวขึ้นไปคร่อมแล้วตบดีนี่ ตบๆๆๆ
ดีนี่กรี๊ด
ป้ากบกะทีมงาน รวมทั้งกี้เข้ามาที่หน้าบ้าน
“อะไรป้า เส้นเมายังไม่ทันกระดิกก็สั่งเช็คบิลซะแล้ว” ทีมงานแซว
“กินเหล้ามันผิดศีลข้อห้านะยะ จะกินไปทำไม
ทีมงานเซ็งจะเดินเข้าบ้าน เห็นรถเพียงดาวจอดอยู่
ป้ากบก็เห็น “รถใครคุ้นๆ”
ทุกคนได้ยินเสียงดีนี่กรี๊ด! “อย่าค่ะ!!!”
ทุกคนตกใจรีบวิ่งเข้าไปในบ้าน
เพียงดาวตบดีนี่ แล้วกระชากสายชำระ ฉีดใส่ดีนี่ตัวเปียกปอน ดีนี่กรี๊ด
เพียงดาวเอาการบูรในห้องน้ำ ละเลงใส่หน้าดีนี่
“ชั้นจะดับกลิ่นคาวให้เธอเอง!!”
เพียงดาวตบดีนี่อีกฉาด
“อย่าค่ะพี่ดาว อย่าค่ะ!!”
ป้ากบทีมงานวิ่งเข้ามาเจอ ทุกคนตะลึง “ดีนี่!!”
ทีมงานช่วยกันดึง แยกเพียงดาวออกจากดีนี่ แล้วลากออกมาจากห้องน้ำ
“ปล่อยชั้น ปล่อย!!”
ป้ากบพยุงดีนี่ออกมานอกห้องน้ำ
“เป็นยังไงบ้างดีนี่?” หันไปหาเพียงดาวตาขวาง “นังดาว!! มันจะมากเกินไปแล้ว!”
ป้ากบบันดาลโทสะ โผนทะยานจะเข้าไปตบเพียงดาว
โอมวิ่งเข้ามาพอดี
“มีอะไรกันเหรอครับ?” โอมเห็นดาวแล้วชะงัก “คุณดาว!”
เพียงดาวสูดลมหายใจเพื่อระงับอารมณ์
“ปล่อย ปล่อยชั้นได้แล้ว!” เพียงดาวบอกทีมงาน
ทีมงานคิดว่าเพียงดาวใจเย็นสงบลงแล้วเลยยอมปล่อย
เพียงดาวหันไปมองจ้องหน้าโอม แล้วตบหน้าโอมสุดแรงดังเพียะ โอมอึ้งๆ
“ขนาดเอาแม่มาอ้างเพื่อจะได้หนีมากกมันเหรอ?”
“คุณดาวเข้าใจผิดแล้วนะครับ”
“เข้าใจผิดอะไร! งั้นบอกมาสิว่ากลิ่นน้ำหอมวันนั้นของใคร!”
โอมอึ้ง รู้ว่าเพียงดาวจับได้
“คุณดาวใจเย็นนะครับ ไหนว่าเราจะเชื่อใจกัน”
“เชื่อใจ...เพราะเชื่อใจชั้นถึงได้โง่อยู่นี่ไง! ชั้นซื้อน้ำหอมที่คุณบอกว่ากลิ่นของแม่ไปให้แม่คุณ แต่แม่คุณบอกว่าไม่เคยใช้น้ำหอม แล้วกลิ่นน้ำหอมมันจะเป็นของใคร ถ้าไม่ใช่ของมัน!!”
ดีนี่ร้องไห้คร่ำครวญ “พี่ดาวเข้าใจดีนี่ผิดนะคะ ดีนี่ไม่เคยมีอะไรกับโอม”
“แกบ้าไปแล้วนังดาว กินยาลดความอ้วนจนหลอนรึไง! แกคิดไปเองทั้งนั้น ดีนี่เค้าจะมีอะไรกับโอมได้ยังไง คนอยู่ตั้งเยอะแยะ”
โอมจะจับมือเพียงดาวไว้ พยายามจะอธิบาย “คุณดาวครับ”
เพียงดาวสะบัดมือ ไม่ยอมฟัง
“ออกไป! ไม่ต้องมายุ่งกับชั้นอีก ชั้นไม่น่าเชื่อใจคุณเลย!”
เพียงดาววิ่งหนีออกไป โอมวิ่งตามติด
“คุณดาว!!”
เพียงดาววิ่งออกมาขึ้นรถแล้วสตาร์ทเครื่องตามแรงโทสะ โอมวิ่งตามออกมา ร้องเรียกไว้
“คุณดาวฟังผมก่อนครับ”
เพียงดาวไม่ฟังอะไรแล้ว จะขับรถออกไป โอมวิ่งไปเปิดประตูรถอีกข้าง
“ออกไป ชั้นบอกให้ออกไป!!”
เพียงดาวจะขับออกไป ไวเท่าความคิดโอมกระโดดขึ้นรถทันควัน
ทุกคนวิ่งออกมาดูเพียงดาว ดีนี่ยืนร้องไห้สะอึกสะอื้นอยู่
“ใจเย็นๆครับคุณดาว ขับเร็วขนาดนี้มันอันตราย” โอมบอก
เพียงดาวร้องไห้ด้วยความแค้นใจ “ดีเหมือนกันจะได้ตายๆไป ชั้นเบื่อต้องผจญกับเรื่องบ้าๆ แบบนี้เต็มทีแล้ว”
“คุณดาวครับเป็นเรื่องเข้าใจผิด ผมไม่ได้มีอะไรกับเค้าจริงๆ” โอมอธิบาย
“ไม่มีอะไร แล้วถุงยางในห้องนั้นมันคืออะไร”
โอมงงไม่รู้เรื่อง “คุณดาวครับ ถุงยางอะไรผมไม่รู้เรื่องครับ ผมรักคุณนะครับคุณดาว”
เพียงดาวตะคอก “หยุดพูดว่าไม่มีอะไรสักทีได้ไหม เลิกโกหกชั้นสักทีได้ไหม พอที! พอที!”
เพียงดาวคุ้มคลั่งเหมือนคนขาดสติ หมดความอดทนปล่อยพวงมาลัยหันมาทุบตีโอม
“คุณดาวอันตราย ระวังครับข้างหน้า
แสงไฟสาดเข้ามาอย่างแรงและเร็ว เพียงดาวได้สติ ตกใจหักหลบ จากนั้นทุกอย่างก็ดับวูบไป
เสียงโทรศัพท์ดังแหวกความมืดยามราตรี สักครู่ไฟในบ้านเปิดพรึบ แม่อ้อยเดินงัวเงียลงมารับสาย
“สวัสดีค่ะ”
แต้วโทรศัพท์มาจากโรงพยาบาล มีอู๋ยืนหน้าเสียอยู่ข้างๆ แต้วบอกด้วยท่าทางตื่นๆ
“คุณแม่โอมใช่ไหมคะ นี่แต้วเป็นบก.นิตยสารที่โอมทำอยู่นะคะ”
“ค่ะ คุณแต้ว มีอะไรเหรอคะ?....” แม่อ้อยตกใจ “ห๊ะ! อะไรนะคะ” อามกะฝ้ายได้ยินแม่อ้อยร้องเสียงดังท่าทางตกใจ เลยรีบวิ่งมาหา แม่อ้อยคุยโทรศัพท์ต่อ “....ค่ะๆ” แม่อ้อยวางสาย
อามรีบถาม “แม่มีอะไรเหรอครับ?”
“พี่โอมรถคว่ำ ตอนนี้อยู่ที่โรงพยาบาล”
อามกะฝ้ายตกใจ
อู๋กับแต้วเดินหน้าเครียดเข้ามา
“ชั้นยังข้องใจไม่หายเลย ตอนเช้าดาวมันยังนั่งทำเล็บอยู่กับชั้นเลย ทำไมอยู่ๆ ดาวไปรถคว่ำกับโอมได้ล่ะ”
แต้วส่ายหน้ากลุ้มๆ เปิดประตูเข้าไปห้องไปเห็นดาวสะลึมสะลือกำลังจะฟื้น แต้วกะอู๋รีบเข้าไปหา
“ดาว! ดาว!” แต้วเรียก
เพียงดาวพยายามยันตัวลุก กวาดตามองรอบๆ รู้ว่าตนเองอยู่ที่ห้องพักในโรงพยาบาล เพียงดาวค่อยๆไล่เรียงเหตุการณ์
“โอม? โอมอยู่ไหน?”
“ใจเย็นๆนะดาว โอมเค้าอยู่ห้องข้างๆ”
เพียงดาวลุกจากเตียง “ชั้นจะไปหาโอม” แล้วเดินโผเผออกไป
แต้วกะอู๋รีบตามเพียงดาวไป
โอม ใส่เครื่องช่วยหายใจนอนหมดสติอยู่ในห้องฉุกเฉิน มีหมอและพยาบาลยืนตรวจโอมอยู่
เพียงดาวเดินมาที่หน้าห้องฉุกเฉิน อู๋ กะแต้วตามมา เห็นโอมหมดสติอยู่ตกใจ เพียงดาวสงสารโอมและรู้สึกผิด
เพียงดาวเสียงสั่น “พี่แต้วดาวไม่น่าใจร้อนเลย”
ครู่หนึ่งแม่อ้อย ฝ้าย และอาม วิ่งหน้าตื่นเข้ามาเร็วรี่ เพียงดาวเห็นแม่อ้อยวิ่งเข้ามา รีบยกมือไหว้
“หนูดาว”
แม่อ้อยมองผ่านกระจกตรงช่องมองหน้าประตูเข้าไป เห็นโอมยังไม่ฟื้นแม่อ้อยตกใจ รีบไปยืนเกาะกระจกมองโอมอย่างสงสาร
“โอม!” แม่อ้อยคราง
หมอ พยาบาลเดินออกมา แม่อ้อยรีบวิ่งไปหา เพียงดาววิ่งตามไป
“หมอคะ ลูกชั้นเป็นยังไงบ้างคะ”
“คนไข้พ้นขีดอันตรายแล้วครับ ถ้าคนไข้ฟื้นแล้วหมอขอตรวจดูอาการอีกสักครั้งนะครับ แต่เท่าที่ดูไม่น่าจะมีปัญหาอะไรครับ”
ทุกคนโล่งอก หมอและพยาบาลเดินออกไป
“มันเกิดอะไรขึ้นหนูดาว?” แม่อ้อยถาม
“ดาวติดต่อโอมไม่ได้น่ะค่ะก็เลยตามไปที่หัวหิน พอไปถึงเราก็ทะเลาะกัน”
“ทะเลาะกันยังไง ทำไมโอมถึงเป็นแบบนี้” แม่อ้อยคาดคั้น
“ดาวเห็นว่าเราคุยกันไม่รู้เรื่อง ดาวก็เลยจะหนีกลับ โอมเค้าตามขึ้นรถมากับดาวด้วย.....ก็เลยทะเลาะกันต่อ จนไม่เห็นรถที่สวนมานะค่ะ ดาวก็เลยหักหลบ.....รถก็เลยเสียหลักตกลงข้างทาง”
อามโมโหมาก ไม่ชอบเพียงดาวอยู่เป็นทุนเดิม “เรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้น ก็เพราะเป็นความวู่วามของพี่ดาวใช่มั้ยครับ!”
“พี่ขอโทษ” หันไปพูดกับแม่ “แม่คะ ดาวขอโทษ ดาวไม่ได้ตั้งใจให้มันเกิดขึ้น”
แม่อ้อยนิ่ง เดินหนี เพียงดาวเดินตาม
“แม่คะ ดาวเข้าใจนะคะที่แม่จะโกรธดาว แต่ดาวเองก็เสียใจที่โอมเป็นแบบนี้”
แม่อ้อยโกรธจัด “พอเถอะหนูดาว แม่ไม่อยากฟังอะไรอีกแล้ว”
เพียงดาวอึ้ง ใจหล่นวูบ
แม่อ้อยเดินหนีไปนั่ง อามกับฝ้ายเดินตามไป
โปรดติดตามตอนต่อไป พรุ่งนี้
