มารยาริษยา ตอนที่ 3
รุ่งเช้าเพียงดาวนอนหลับตาพริ้มอย่างมีความสุข โอมนอนตะแคงมองจ้องหน้าเพียงดาว ปัดผมออกจากใบหน้าสวยแล้วก้มลงจูบหน้าผากแผ่วเบา เพียงดาวลืมตาขึ้นมาเห็นโอมยิ้มให้
“ตื่นนานแล้วเหรอ”
“ครับ คุณดาวครับ...ผมไม่ได้ฝันไปใช่ไหมครับ” โอมถามยิ้มๆ
เพียงดาวไม่ตอบยิ้มแล้วจูบโอม
“คิดว่าฝันไปรึเปล่าล่ะ”
สองคนจูบกันอย่างนุ่มนวลละมุนละไม
ทันใดนั้นได้ยินเสียงรถแล่นเข้ามา
เพียงดาว กะโอมตกใจ เพียงดาวเปิดม่านที่หน้าต่างดู เห็นทีมงานของโมเดลเปิดรถขนของลง
อู๋ไขกุญแจประตูเข้าบ้านมากับแต้ว
ครู่ต่อมาแต้วกะอู๋เคาะประตูห้องเพียงดาว สักครู่หนึ่งเพียงดาวก็เปิดประตูออกมาท่าทีดูกังวล
สองคนเข้าไปกอดปลอบเพียงดาว
“ดาว เป็นอะไรรึเปล่า?” แต้วถาม
“ดาวไม่เป็นไรแล้วค่ะ”
อู๋ กะแต้วเดินเข้ามาในห้องเพียงดาว ปรากฏว่าโอมไม่อยู่แล้ว!!
“นี่ดาว เธอไม่ต้องมาแอ๊บแข็งแกร่งนะ อยู่ต่อหน้าพวกชั้น ด่าพวกนั้นมาได้เลยนะ จะได้ระบาย เดี๋ยวชั้นจะช่วยด่าด้วย” อู๋เหน็บ
“ดาวไม่เก็บเรื่องคนพวกนั้นมาให้รกสมองหรอกค่ะ”
แต้วกะอู๋มองหน้ากันงงๆ ว่าคราวนี้ทำไมเพียงดาวหายโกรธง่ายๆ
“ก็ดีแล้วล่ะ เดี๋ยวพี่จะช่วยคุยกับทางโอลิเวียร์ให้นะ จะได้ไม่ต้องมีเรื่องฟ้องร้องกัน”
“ขอบคุณค่ะพี่แต้ว”
“แล้วนี่โอมแฟนชั้นไปไหนเนี่ย? เธอทำอะไรเค้าหรือเปล่า?” อู๋แกล้งเย้า
เพียงดาวชะงัก
“ทำอะไรคะ?”
“ก็อย่างเช่นฆ่าเค้าแล้วก็หมกศพไว้ห้องน้ำไง”
ที่แท้โอมยืนหลบอยู่ในห้องน้ำ
“บ้า เค้าก็คงอยู่ของเค้า รีบไปเตรียมงานได้แล้วค่ะ เดี๋ยวดาวตามไป”
สองปิยมิตรรุ่นพี่แต้วกะอู๋ยิ้มดีใจที่เพียงดาวไม่เป็นอะไร
ภายในวัดแห่งหนึ่ง ดีนี่มาถ่ายรายการทีวีกับหมอหยอง หมอดูชื่อดัง และกำลังทำพิธีเสริมดวง ปิดทองพระ ตีระฆัง เติมน้ำมันตะเกียง
ครู่ต่อมาดีนี่กับหมอหยองยืนอยู่ที่หน้าวิหาร
“นี่ครับวิหารเทพสัมฤทธิ์ผลที่กล่าวไว้ช่วงต้น น้องดีนี่รู้ไหมครับว่าเหล่าดาราเซเลบต่างๆ มาขอพรเรื่องงานแล้วสำเร็จโด่งดังไปหลายคนแล้วนะครับ”
ดีนี่ตื่นเต้น “ดีนี่อยากขอพรให้คุณพ่อคุณแม่น่ะค่ะ”
หมอหยองชื่นชม “น่ารักอย่างนี้คุณพ่อคุณแม่คงปลื้มนะครับ”
ดีนี่ชะงักอึ้งนิ่งงัน ก่อนจะบอกด้วยเสียงสั่น “ท่านเสียไปแล้วค่ะ”
ฟังแล้วหมอหยองแสนสงสาร “น้องดีนี่กตัญญูแบบนี้สิ่งศักดิ์สิทธิ์จะต้องคุ้มครองนะครับ
แล้วก็จะต้องมีแต่เรื่องดีๆ เข้ามาในชีวิต ยิ่งพื้นฐานดวงของน้องดีนี่ช่วงนี้ ดวงชะตาจะพลิกฟื้น มีมุมที่จะประสบความสำเร็จจากอิทธิพลของดาวพฤหัสบดี แต่ตั้งแต่วันนี้ จะมีความสำเร็จเกิดขึ้น รับรองว่าจะต้องโด่งดังเป็นพลุแตก แม่นเป๊ะ!”
ดีนี่ยิ้มแก้มปริ
ทีมงานถ่ายรายการหมอหยองเสร็จแล้ว ดีนี่ ป้ากบเดินออกมาหาแฟนคลับที่มาออกันอยู่ในมุมหนึ่ง แฟนคลับกรี๊ดแตก แล้วยื่นขนมให้ดีนี่
แฟนคลับส่งเสียงเซ็งแซ่แข่งขัน
“พี่ดีนี่!!” / “น่ารักจังเลยค่ะ” / “พี่ดีนี่เหนื่อยไหมคะ!!” / “ขนมค่ะ!!”
แฟนคลับถ่ายรูปดีนี่ ดีนี่ไม่ถือเนื้อถือตัว ยิ้มรับขนมจากแฟนคลับ
“ขอบคุณค่ะ ขอบคุณค่ะ ถ้าพี่ดีนี่น้ำหนักขึ้นจะเลิกชอบพี่ดีนี่ไหมเนี่ย”
แฟนคลับกรี๊ด เป็นปลื้ม ลืมไม่ลง
“ป้าขอตัวน้องดีนี่แป๊บนึงนะจ๊ะ ดีนี่มาทางนี้ก่อนนะจ๊ะ”
ป้ากบดึงดีนี่มาอีกทาง นักข่าวกรูเข้ามาหาดีนี่
ดีนี่ไหว้นักข่าวนอบน้อม “สวัสดีค่ะพี่ๆ”
นักข่าวยิงคำถาม “เห็นว่าตอนแรกแบรนด์แอมบาสเดอร์โอลิเวียร์เป็นคุณเพียงดาว แล้ว
ทำไมอยู่ๆ กลายเป็นดีนี่ได้ล่ะคะ”
ดีนี่ตอบหน้าซื่อๆ “ไม่ทราบเหมือนกันค่ะ เรื่องนี้เป็นเรื่องของผู้ใหญ่พิจารณา”
นักข่าวคนเดิมซักต่อ “อย่างนี้ต้องเรียกว่าโค่นแชมป์ 5 สมัยน่ะสิคะ”
“อย่าพูดอย่างงั้นเลยค่ะ เดี๋ยวพี่ดาวเข้าใจผิด”
นักข่าวอีกคนถาม อย่างรู้สึกรู้ดี “แล้วได้ข่าวว่าตอนแรกต้องถ่ายคู่กับคุณดาวด้วย แต่มีเรื่องทะเลาะกัน
กลางกองถ่ายจริงไหมครับ”
“ไม่จริงค่ะ ดีนี่กับพี่ดาวไม่เคยมีเรื่องอะไรกัน พี่ดาวเป็นไอดอลของดีนี่ พี่ดาวยังแนะนะดีนี่ตั้งหลายอย่าง”
ดีนี่แสนดีว่าอย่างนั้นแล้วยิ้มเต็มหน้า
ด้านกองถ่ายแบบที่เขาใหญ่ ทุกคนทำงานแข่งกับเวลา เพียงดาวโพสท่าตามสถานที่ต่างๆ เปลี่ยนชุดไปตามโลเคชั่นที่โอมเลือกไว้ก่อนหน้านี้
โอมถ่ายรูปเพียงดาวมาดอย่างเท่ ตั้งอกตั้งใจจดจ่อกับงานที่ตัวเองทำ
จังหวะหนึ่งโอมหยุดถ่ายรูป เดินไปจับตัวและใบหน้าเพียงดาวให้หันตามองศาที่เขาต้องการ เมื่อมือสัมผัสใบหน้า ตาสบกัน เป็นการจัดวางท่าที่อ้อยอิ่ง เนิ่นนานกว่าเดิม
อู๋ แต้วและทีมงามยืนมองให้กำลังใจอยู่นอกเซ็ต ไม่เห็นความผิดปกติ
“นี่แต้ว เรามาเขาใหญ่กี่ทีก็ไม่เคยไปส่องสัตว์เลยอ่ะ เป็นความใฝ่ฝันของชั้นตั้งแต่เด็กๆ ตอนสมัยอ่านเพชรพระอุมาเลยนะ”
“อ่านนิยายผู้ชาย ทำไมโตขึ้นมาเป็นแบบนี้เนี่ย” แต้วแซว อู๋ตีหน้าเซ็ง แต้วว่าต่อ “ไม่ต้องไปแหละดีแล้ว เผื่อเจอเสือสางขึ้นมาจะทำยังไง”
“ไม่กลัว ชั้นมียัยดาวอยู่ทั้งคน เสือ สิงห์ กระทิง แรดก็ต้องกระเจิง” อู๋สัพยอก
“ไปว่ามัน ดูสิวันนี้มันอารมณ์ดีจะตาย”
โอมที่จัดท่าให้เพียงดาวอยู่จะดึงมือออกจากใบหน้า แต่นาฬิกาดันไปเกี่ยวกับผมเพียงดาว
“โอ๊ย!” เพียงดาวร้อง
“นั่นไง บอกแล้วว่าเข้าป่าอย่าพูดถึงเสือ เสือมาแล้ว” อู๋บอก
แต้วกะอู๋หันไปเห็นนาฬิกาโอมติดอยู่ที่เรือนผมเพียงดาว แถมยังแกะไม่ออก โอมเอื้อมมืออีกข้างมาค่อยๆ แกะ กลายเป็นเพียงดาวอยู่ในอ้อมแขนโอม เพียงดาวรู้สึกเขินแต่ก็พยายามเก็บอาการ ชัชรีบวิ่งมาช่วย
“ขอโทษนะครับ” โอมบอก
“ไม่เป็นไรค่ะ”
สองคนขำๆ กัน
แต้วกะอู๋เห็นเพียงดาวยิ้มอารมณ์ดี ต่างพากันแปลกใจ
“แกว่าแปลกไหม?”
“แปลกมาก แต่ไม่รู้ว่าแปลกยังไง หรือว่า...” อู๋ พูดเป็นนัย
สองคนหันไปมองโอมกับเพียงดาวที่หัวเราะกัน แล้วหันกลับหน้ามามองกัน
“บ้า ไม่หรอก” แต้วว่า
เย็นแล้วทีมงานเก็บข้าวของเสร็จแต้วบอกทุกคน
“วันนี้เสร็จก่อนแดดหมดซะอีก คราวนี้เราชนะตะวันเลยนะเนี่ย ยอดมากๆ”
อู๋เหน็บเอา “ใช่ โดยเฉพาะนางแบบเป็นคุณเพียงดาว วันนี้เธอทำตัวน่ารักมากเลยนะดาว” พลางหยิกแก้มดาว
เพียงดาวตีมืออู๋ “ธรรมดาดาวก็ไม่ได้เป็นคนทำงานช้านะคะ ที่ช้าเพราะคนอื่นต่างหากที่เตรียมตัวไม่ดี”
“ถ้างั้นก็ต้องชมโอมน่ะสิ ที่ยิงภาพไวตัดสินใจดี” อู๋สัพยอก
“ผมว่าผมได้นางแบบดีมากกว่าครับ” โอมพูดแล้วหันมาพูดกับเพียงดาว “ขอบคุณนะครับคุณดาว”
โอมทอดยิ้มส่งให้
เพียงดาวเขิน เลยแกล้งทำหน้าขรึมแล้วเดินเข้าบ้านไป
“โอมอย่าไปคิดมากเลยนะ ดาวเค้าไม่ได้โกรธโอมหรอก”
อู๋หันไปเห็นโอมยิ้มมองตามเพียงดาว
อู๋ชักงง “เอ๊า!” กระซิบแต้ว “โดนเชิดใส่ทำไมยังยิ้มได้วะ?”
“พี่แต้วครับ พี่แต้วจะว่าอะไรไหมครับว่าถ้าผมจะขออยู่ทีนี่อีกสักคืน คือวันนี้ผมเหนื่อยมาก แล้วก็ไม่อยากขี่มอเตอร์ไซด์ตอนมืดๆ ด้วย”
“พี่จะว่าอะไรโอมได้ ทำงานดีขนาดนี้” แต้วตะโกนถาม “แล้วนี่มีใครจะอยู่เที่ยวเขาใหญ่ต่ออีกรึเปล่า พี่จะได้เปิดห้องให้”
ทีมงานทุกคนส่ายหน้า อู๋กระโดดยกมือ “ชั้นอยู่ๆ!”
“แกกับชั้นต้องกลับไปประชุมกับบอส!” แต้วว่า
“บอกบอสได้ไหมว่าชั้นปวดประจำเดือน” อู๋ทำเป็นอิดออด
แต้วหยิกอู๋ อู๋แกล้งงอน ระหว่างนั้นเพียงดาวถือกระเป๋าเสื้อผ้าออกมา แต้วถาม
“ดาวจะไปแล้วเหรอ กำลังจะไปถามเลยว่าอยู่ต่ออีกคืนไหม โอมเค้าก็อยู่
นะ เธอจะได้มีเพื่อนไง”
สองคนสบตากัน โอมมองอย่างมีหวัง
เพียงดาวหลบตา “ไม่เอาล่ะ ดาวกลับดีกว่า”
โอมผิดหวังสุดขีด หน้าจ๋อย
มองทีมงานขึ้นรถ ขับแล่นออกไป เห็นเพียงดาวขับรถออกไป
โอมมองทุกคนจนลับตา ถอนใจยาวอยู่คนเดียว
เย็นนั้นโอมนั่งเหม่อลอยอยู่ริมสระน้ำในบ้านเขาใหญ่ คิดถึงเพียงดาว พึมพำเสียงเศร้าๆ “มันไม่มีความหมายสำหรับคุณเลยเหรอ”
“พูดคนเดียวก็เป็นด้วยเหรอ?”
โอมหันขวับเห็นเพียงดาวยืนยิ้มอยู่
โอมตะลึงตาค้าง “คุณดาว”
“ชั้นลืมของ”
โอมจ๋อยน้อยใจ “ผมลืมไปว่าคุณเป็นคนลืมง่ายอยู่แล้ว”
“จะไม่ถามเหรอว่าชั้นลืมอะไร?” โอมงงๆ เพียงดำบอกต่อ “ชั้นลืมนี่ไง
แล้วเพียงดาวก็หอมแก้มโอมอย่างนุ่มนวลแผ่วเบา โอมยิ้มออก
“นี่ตั้งใจแกล้งผมเหรอครับ”
เพียงดาวยิ้มๆ แต่ไม่ตอบ โอมหมั่นเขี้ยว ช้อนอุ้มร่างเพียงดาวขึ้นมา
“โอมจะทำอะไรน่ะ ไม่เอานะ”
โอมกระโดดพาเพียงดาวลงน้ำไปพร้อมกัน
สองคนโผล่ขึ้นมาจากผิวน้ำ มองหน้าสบตากัน แล้วค่อยๆ บรรจงจูบกันและกันอย่างดื่มด่ำ
โปรดติดตามตอนต่อไป
คืนนั้นขณะที่อามนั่งเล่นเฟสบุ๊คอยู่ในห้อง ฝ้ายเปิดประตูเข้ามา
“อาม ยืมแฟลชไดรฟ์หน่อยสิ”
ฝ้ายมองไปที่ผนังเห็นอามติดรูปดีนี่ที่ตัดจากแมกกาซีนอยู่เต็มห้องไปหมด
“นี่คลั่งไคล้จนถึงขนาดติดรูปเค้าไว้ในห้องเลยเหรอ”
“ชั้นชอบเค้า แต่ชั้นกับเค้าห่างกันเกินไป ชั้นเลยยกให้เค้าเป็นนางในฝัน ส่วนตัวจริงอยู่ในนี้ แกมาช่วยชั้นเลือกหน่อย” ดึงแขนฝ้ายลากมาดูหน้าคอมพ์ “ชั้นจะเลือกแอดเพื่อนแต่คนสวยๆ สเปคชั้นต้องเป็นคนโรแมนติก อ่อนหวาน ถ้าเรียนคอนแวนต์จะดีมาก” อามเพ้อ
“อาม แกไปหาหมอไหม ชั้นว่าแกบ้าผู้หญิงเกินไปแล้วนะ” ฝ้ายเหน็บอารมณ์ขุ่น
“ดีจะได้พาแกไปหาหมอศัลยกรรมด้วย จะได้ไปทำหน้าให้เหมือนผู้เหมือนคนหน่อย เผื่อจะมีผู้ชายสนใจแกบ้าง... แต่คิดไปคิดมาอย่าเลยหมอเค้าคงช่วยไม่ได้”
ฝ้ายโมโหเอาหมอนตีอาม
“กระโดกกระเดกอย่างนี้ถึงไม่มีผู้ชายมาจีบ” อามด่า
“ด่าชั้นนักใช่ไหมไอ้อาม”
ฝ้ายออกไปด้วยความโมโห
ฝ้ายกลับเข้าห้องนั่งอยู่คอมพิวเตอร์แล้วทำอะไรบางอย่าง
อามเล่นเฟสบุ๊ค ทันใดนั้นมีคนแอดเฟสบุ๊คขอเป็นเพื่อนอามเข้ามา
“ใครวะ”
อามเปิดเข้าไปดูรูป แต่เห็นเป็นรูปของใบเฟิร์นไม่ใส่รูปถ่าย อามคลิกเข้าไปดูข้อมูลส่วนตัว
อามอ้าปากลิงโลด “เรียนคอนแวนต์ด้วย”
พอเลื่อนลงมาดูตรงช่องคำคมที่ชอบใบเฟิร์น เขียนไว้ว่า “ความรักเหมือนสายลม มองไม่เห็น แต่สัมผัสได้”
อามพึมพำทวนคำ “ความรักเหมือนสายลม มองไม่เห็น แต่สัมผัสได้ โรแมนติกว่ะ”
อามกดรับใบเฟิร์นเป็นเพื่อนทันที
ทันใดนั้นเห็นช่องแชทมีสัญญาณเตือนเข้ามา อามรีบกดดู
เวลาเดียวกันฝ้ายนั่งยิ้มอยู่หน้าคอมพ์ ขำที่แกล้งอามได้
ฝ้ายคุยกับอามอยู่ ที่แท้ฝ้ายคือใบเฟิร์นนั่นเอง!!
ฝ้ายกดพิมพ์คุยกับอาม “สวัสดีค่ะ เฟิร์นเพิ่งหัดเล่นเฟสบุ๊ค ขอคุยด้วยได้ไหมคะ”
อามพิมพ์ตอบกับใบเฟิร์น “ได้ครับ”
ฝ้ายพิมพ์คุยกับอามขำๆ
คืนเดียวกันที่บ้านพักบนเขาใหญ่ เพียงดาวอิงแอบอยู่ในอ้อมแขนโอมอยู่ในอ่างจากุซชี่ สองคนแหงนมองดวงดาวบนท้องฟ้า รอบๆ อ่าง ประดับประดาด้วยเทียนที่ถูกจุด บรรยากาศแสนโรแมนติก
“เพียงดาวแปลว่าเหมือนดาวใช่ไหมครับ ชื่อนี้เหมาะกับคุณที่สุดเลย” โอมถาม
“จะแปลว่าแค่ดาวก็ได้นะ เธอน่ะเป็นแค่ดาว อย่าเผยอไปเทียบกับพระจันทร์เค้าเลย”
“ผมไม่ชอบพระจันทร์หรอกครับ ผมชอบดาวมากกว่าแล้วก็ต้องเป็นดาวดวงนี้ดวงเดียวเท่านั้น”
โอมประทับจูบเรือนผมเพียงดาวเบาๆ อีกฝ่ายขำๆ
“ไปจำจากนิยายรักเรื่องไหนมาเนี่ย?”
โอมยิ้มๆ ไม่ตอบ กระชับวงแขนกอดเพียงดาวเข้ามา
“คุณดาวครับ ผมถามอะไรหน่อยนะครับ ทำไมคุณพูดเหมือนไม่เชื่อเรื่องความรักเลย”
“ก็ความรักมันไม่ได้เป็นสิ่งที่จีรังยั่งยืนไง คนเราต่อให้รักกันแค่ไหน สุดท้ายก็ต้องจากกัน ไม่จากกันเพราะเลิกรักกัน ก็ต้องตายจากกัน”
“ผมไม่รู้ว่านะครับว่าความรักของคุณดาวที่ผ่านมาเป็นยังไง แต่ความรักของผมจะไม่ทำให้คุณดาวเจ็บปวด ผมจะทำให้ทุกวันของเรามีความสุขเหมือนวันนี้ คุณดาวเชื่อผมนะครับ”
เพียงดาวยิ้ม โอมดึงเพียงดาวมากอด แม้จะดูสุขสม ทว่าใบหน้าเพียงดาวกลับเศร้าสร้อย หญิงสาวผู้มาดมั่นรู้ดีว่าตัวเองยังไม่สามารถเปิดใจให้ความรักได้
เช้าวันใหม่ เพียงดาวแต่งตัวเสร็จแล้วมองโอมที่นอนอยู่ เพียงดาวยิ้มกับตัวเอง มองโอมอย่างอาลัยอาวรณ์
“ขอบคุณสำหรับทุกสิ่งทุกอย่างนะโอม”
เพียงดาวจูบหน้าผากโอม แล้วตัดใจเดินออกไป โอมหลับสนิท ไม่รู้ตัว
จนเมื่อได้ยินเสียงรถขับออกไป โอมสะดุ้งตื่นขึ้นมาไม่เจอเพียงดาวแล้ว วิ่งที่ดูที่หน้าต่างเห็นเพียงดาวขับรถออกไป โอมตกใจวิ่งลงมา ตามไปที่หน้าบ้าน
“คุณดาวครับ คุณดาว!”
เพียงดาวไม่จอด โอมวิ่งตามแต่ไม่ทันแล้ว โอมงงๆ
เพียงดาวขับรถมาตามทางในเขาใหญ่พยายามตัดใจจากโอม น้ำตาไหลรินเงียบๆ
เสียงมือถือดังเห็นเป็นชื่อโอมโทร.เข้ามา เพียงดาวกดทิ้ง โอมโทร.เข้ามาอีก เพียงดาวกดทิ้งอีก
“ขอโทษนะ ชั้นไม่อยากเจ็บปวดกับความรักอีกแล้ว”
สองสาวขาเมาท์แหนม กะปลาหวาน และ คิว นั่งกินส้มตำ ที่ร้านส้มตำหน้าออฟฟิศ เม้าท์มอยเอนจอยปากกันอยู่
แหนมเปิดประเด็น “ก็ตอนแรกเค้าบอกว่าจะให้คุณดาวกับดีนี่เป็นแบรนด์แอมบาสเดอร์โอลิเวียร์คู่กัน แต่คุณดาวเค้าไม่ยอม ด่ากราดตั้งแต่เอเจนซี่ ยันคุณสมพลประธานบริษัทเลยนะ สุดท้ายดีนี่ก็ได้เป็นแบรนด์แอมบาสเดอร์คนเดียวเชิ่ดเชิด”
คิวออกความเห็น “อย่างนี้รึเปล่าที่เค้าบอกว่าเสือสองตัวอยู่ถ้ำเดียวกันไม่ได้”
แหนมสำทับ “ใช่ โดยเฉพาะเสือตัวเมีย”
ปลาหวานท้วง “แต่ที่ชั้นรู้ ตอนแรกไม่มีดีนี่ แต่พอวันจะถ่ายโฆษณาดีนี่โผล่มาซะงั้น เป็นชั้น ชั้นก็โกรธ ทำแบบนี้ไม่ให้เกียรติกันชัดๆ”
แหนมไม่เห็นด้วย “จะมาถือยศถือเกียรติอะไรกันยะ ชั้นจะบอกให้นะในวงการโฆษณาลูกค้าคือพระเจ้า แล้วนางแบบเกิดใหม่สมัยนี้ก็เยอะแยะ วิ่งกันให้ควั่กเหมือนรถป้ายแดงบนถนน เก่าแล้วทำตัวเรื่องมากอย่างคุณดาวอ่ะ ก็เตรียมตัวไปอยู่สุสานรถได้เลย!!”
คิวด่าเอา “อุ้ย!! ปากอย่างพี่อ่ะ ก็ต้องไปอยู่สุสานเหมือนกันแหล่ะ”
แหนมเซ็งๆ
ตอนเช้าอีกวันหนึ่ง อู๋ แต้ว และเพียงดาวนั่งอยู่ในห้องทำงานแต้วที่ออฟฟิศโมเดล อู๋กำลังคุยออกรสชาติ แต่เพียงดาวกลับมีท่าทางเหม่อๆ
“นี่เมื่อคืนชั้นไปเที่ยวมา นั่งกินอยู่ดีๆ พอเพลง I will survive ขึ้นปุ๊บผัวฝรั่งของนังหญิงก็ลุกขึ้นมาร่อนๆๆ สาวแตกกว่าชั้นอีก มันก็เลยจับได้ว่าผัวมันเป็นตุ๊ด”
แต้วขำ เพียงดาวนั่งเหม่อคิดถึงเรื่องโอม อู๋สังเกตเห็น
“ไม่ขำเหรอดาว?”
“ห๊ะ อะไรนะคะ”
“ดาวแกเป็นอะไรของแกเนี่ย หลายวันแล้วนะ ตั้งแต่กลับจากเขาใหญ่แกก็เหม่อๆ ซึมๆ ตลอด”
เพียงดาวยังไม่ทันตอบ โอมเดินถือแฟ้มงานเข้ามา
“คุณแต้วครับ”
โอมยื่นแฟ้มรูปให้แต้ว เห็นเพียงดาวแล้วชะงักนิดหนึ่ง ก่อนจะเปลี่ยนเป็นดีใจที่เจอ และยิ้มให้ แต่เพียงดาวกลับทำหมางเมินเย็นชาใส่ ไม่ยิ้มตอบแถมหันไปหาอู๋ กะแต้ว
“งั้นดาวไปรอที่ร้านนะคะ แล้วตามไปนะคะพี่แต้ว พี่อู๋” เพียงดาวเดินแทรกโอมออกไป
โอมมองตาม แล้วเริ่มโมโหที่เพียงดาวเฉยชา
ตอนสายวันนั้น ดีนี่ กะป้ากบถือกระเช้าดอกไม้เข้ามาลานจอดรถออฟฟิศโมเดล
“ความจริงแค่มาขอบคุณยัยแต้วที่จะให้หนูขึ้นปกฉบับหน้า ไม่เห็นต้องยกเลิกคิวงานเลย เสียดายเงิน” ป้ากบบ่น
“คุณแต้วเค้าอุตส่าห์เมตตาดีนี่นะคะ อีกอย่างหนังสือคุณแต้วก็มีอิทธิพลมาก”
ป้ากบปลื้ม “ฉลาดคิด เด็กฉลาด ชาติเจริญ เจริญแน่ดีนี่”
ดีนี่ยิ้มรับ
เพียงดาวเดินผ่านมาตรงทางเดินหน้าห้องเก็บของออฟฟิศโมเดล จู่ๆ ก็มีมือมาดึงรั้งไว้ ที่แท้เป็นโอม
“คุณ ปล่อยชั้นนะ!”
“ไม่ปล่อยครับ” โอมลากเพียงดาวเข้าห้องเก็บของไป
เป็นเวลาเดียวกับที่ป้ากบและดีนี่เดินเข้ามาไกลๆ ดีนี่เห็นโอมลากเพียงดาวเข้าห้องเก็บของ
ดีนี่ชะงัก “ป้ากบคะ ขอเข้าห้องน้ำก่อนนะคะ เดี๋ยวดีนี่ตามไป”
โอมพาเพียงดาวเข้ามาในห้องเก็บของ เพียงดาวสะบัดแขนจะเดินออก โอมขวางประตูไว้ สองคนโต้เถียงกันไปมา
“เธอต้องการอะไร?”
“ทำไมคุณต้องหลบหน้าผม ผมโทร.ไปคุณก็ไม่รับ”
“ก็เราไม่มีอะไรต้องคุยกันแล้ว”
“เรื่องที่เกิดขึ้นระหว่างเรามันไม่มีความหมายเลยเหรอครับ”
“โอม..เราก็แค่คนเหงาสองคนที่บังเอิญมาเจอกัน”
โอมอึ้ง “ผมไม่ได้เหงา ผมรักคุณ”
“โอม โอมอาจจะคิดว่าสิ่งที่โอมรู้สึกมันยิ่งใหญ่ แต่มันไม่ใช่หรอกอีกไม่กี่วันโอมก็ลืมชั้นเอง...ชั้นขอตัวนะ”
เพียงดาวจะออกไป โอมดึงเพียงดาวเข้ามาประกบปากจูบทันที เพียงดาวโกรธจัด ผลักโอมแล้วตบหน้าฉาดใหญ่
“ไปให้พ้นหน้าชั้น! ถ้ารู้ว่ายุ่งกับคุณแล้วจะโดนรังควาญชั้นอย่างนี้ ชั้นไม่ทำหรอก”
โอมใจสลาย
“คุณใจร้าย... คุณใจร้ายมาก”
โอมเดินออกมาจากห้อง แล้วเดินไปที่มุมหนึ่ง เสียใจหนัก
โอมนั่งเศร้าๆ อยู่ที่มุมหนึ่งแถวๆหน้าห้องเก็บของออฟฟิศโมเดล
ดีนี่เดินเข้ามาหาโอม “สวัสดีค่ะโอม”
โอมมองหน้าดีนี่แล้วฝืนยิ้มให้
“เป็นอะไรรึเปล่าคะ?”
“เปล่าครับ”
“ถ้าโอมไม่รังเกียจมีอะไรก็เล่าให้ดีนี่ฟังก็ได้นะคะ ถือซะว่าเราเป็นเพื่อนกัน”
โอมไม่ตอบยิ้มเศร้าๆ ดีนี่เห็นรอยแดงเป็นปื้นๆ ที่แก้มโอมแล้วยิ่งสงสัย
“มีปัญหาเรื่องพี่ดาวรึเปล่าคะ”
โอมชะงัก มองจ้องหน้าดีนี่ “หมายความว่าอะไรครับ?”
“ก็โอมไปถ่ายปฏิทินให้พี่ดาวที่เขาใหญ่ไม่ใช่เหรอคะ มีปัญหาอะไรกันรึเปล่า”
เจอคำถามดีนี่จี๊ดใจโอม โอมเลี่ยงไม่ตอบ
“ผมขอตัวนะครับ”
โอมเดินออกไป ดีนี่มองตาม แล้วหันไปเห็นเพียงดาวเดินออกมาจากหน้าห้องเก็บของเดินไปอีกทาง ดีนี่ยิ่งสงสัย
สองคนอยู่ในร้านสปาหรูแห่งหนึ่ง ดีนี่นอนแช่อยู่ในอ่าง ป้ากบนั่งอยู่ตรงขอบอ่าง ดีนี่คิดถึงแต่เรื่องโอมกับเพียงดาว
“ต้องหมั่นอาบน้ำแร่แช่น้ำนมอย่างนี้บ่อยๆ นะจ๊ะ เพราะตอนนี้มีครีมทาผิวติดต่องานหนูมาแล้ว”
“ป้าคะ พี่ดาวเค้าเคยมีแฟนรึเปล่าคะ” ดีนี่ถามออกมา
ป้ากบงง “หื๊อ! ทำไมอยู่ๆถามแบบนี้ล่ะ ...นังดาวน่ะเหรอ” คิดๆ “เคยมีตอนสมัยเข้าวงการใหม่ๆ สวีทกันปานจะกลืนกิน แต่สุดท้ายผู้ชายเค้าก็ทิ้งมันไป อย่างว่าคนอย่างมันใครจะทนได้”
“ป้าอย่าไปซ้ำเติมเค้าสิคะ ดีนี่ว่าสงสารออก แล้วป้ารู้ไหมคะว่าบ้านพี่ดาวเค้าอยู่ไหน”
ป้ากบบอหไม่ต้องคิด “รู้” ดีนี่ยิ้มดีใจ “ในนรกไง”
ป้ากบขำสะใจที่ได้กัดเพียงดาวก่อนจะนึกออก ถามต่อ “แล้วหนูจะรู้ไปทำไมเนี่ย?”
“ก็พี่ดาวเค้าเป็นไอดอลของดีนี่นี่คะ เมื่อก่อนดีนี่ก็เคยเป็นแฟนคลับพี่ดาว ดีนี่ก็เลยอยากรู้เรื่องของคนที่ชื่นชอบน่ะค่ะ”
ป้ากบนิ่งคิดครู่หนึ่ง “บ้านนังดาวเหรอ ป้าไม่มั่นใจนะว่ามันย้ายไปรึยัง”
ดีนี่รอฟังป้ากบใจจดจ่อ
บ่ายวันนั้นอู๋กะเพียงดาวปิ้งย่างบาร์บีคิวกันอยู่ที่บ้านเพียงดาว สองคน เพราะแต้วติดประชุม
อู๋บ่น “เสียดายจริงๆ ยัยแต้วติดประชุม ไม่มีนางสนองพระโอษฐ์ย่างให้กินเลย ดูสิย่างเองอย่างนี้เดี๋ยวก็โดนควันไฟหน้าคล้ำพอดี”
อู๋หัวเราะมุกตัวเอง
เพียงดาวปิ้งบาร์บีคิวท่าทางเหม่อๆ
อู๋มอง ถอนหายใจ กะเทยช่างแต่งหน้าหมดความอดทนแล้ว “ดาว ชั้นไม่ทนแล้ว มีอะไรก็พูดมา”
“ดาวเครียดเรื่องงาน” เพียงดาวปด
“เธอเห็นชั้นเป็นพี่อยู่รึเปล่า” เพียงดาวชะงัก “ที่ผ่านมาเราก็มีกันอยู่แค่สามคน จะดีจะร้ายเราก็คุยกันตลอด เห็นเธอเป็นแบบนี้ชั้นไม่สบายใจเลยนะ”
เพียงดาวตัดสินใจบอกความจริง “ตอนที่อยู่เขาใหญ่ ดาวนอนกับโอม”
อู๋ร้อง “อ๋อ” แล้วนึกได้ตาค้าง “ห๊ะ!”
“ไม่ใช่เรื่องใหญ่หรอกค่ะ เรื่องมันผ่านมาแล้ว แล้วดาวก็บอกเค้าไปแล้วด้วยว่าให้ลืมๆ ไปซะ”
“แล้วเธอลืมได้เหรอดาว” เพียงดาวชะงัก “ถ้าเธอลืมได้ เธอไม่เป็นอย่างนี้หรอกดาว...ชั้นรู้ว่าเธอละเอียดอ่อนกว่าที่จะคิดว่าเรื่องนี้เป็นแค่เรื่องสนุกข้ามคืน” เพียงดาวนิ่งเฉยไม่ตอบ “โอมเค้าก็เป็นคนดี น่ารัก เธอก็ชอบเค้าชั้นดูออก เธอกลัวใช่ไหมว่าถ้าเปิดใจให้เค้าแล้วเธอจะเจ็บ ก็เลยผลักไสเค้า”
“แล้วจะให้ดาวหวังอะไรจากความรัก ขนาดพ่อแม่ที่ควรจะรักเราที่สุดก็ยังทิ้งเราไปได้”
อู๋สงสารจับใจ “ดาว....ชั้นรู้ว่าเธอเจ็บมามาก แต่เธอลองเปิดโอกาสให้โอมหน่อยได้ไหม แล้วก็เปิดโอกาสให้ตัวเองด้วย ชั้นอยากเห็นเธอมีความสุขนะ”
เพียงดาวอึ้งนิ่งไม่ยอมตอบ พยายามเข้มแข็งกลั้นน้ำตา
โปรดติดตามตอนต่อไป เวลา 17.00 น.
มารยาริษยา ตอนที่ 3 (ต่อ)
ค่ำคืนนั้นที่บริเวณหน้าบ้านเพียงดาวมีรถยนต์คันหนึ่งจอดอยู่ เป็นโอมนั่งอยู่ในรถอู๋
“โอมรักเพื่อนป้าจริงๆ ใช่ไหม?” อู๋ถามจริงจัง
“ครับ ผมรักคุณดาว ยิ่งผมรู้ว่าคุณดาวเคยเจ็บปวดยังไงบ้าง ผมยิ่งรักเค้า ยิ่งสงสารเค้า”
“โอมต้องหนักแน่นนะ จะใช้ชีวิตอยู่กับคนมีแผลอย่างยัยดาว ไม่ใช่เรื่องง่าย”
“ยากแค่ไหน ผมก็จะไม่มีวันทิ้งคุณดาวครับ ผมขอแค่ให้คุณดาวให้โอกาสผม”
“ฝากดาวด้วยนะโอม ป้าอยากเห็นดาวมีความสุข”
อู๋น้ำตาซึม โอมพยักหน้าหนักแน่น
เพียงดาวนึกถึงคำพูดของอู๋ ถอดต่างหูวางอยู่หน้าโต๊ะเครื่องแป้งในห้องนอน
จู่ๆ มีสัญญาณข้อความมือถือดัง เพียงดาวหยิบมาเปิดอ่าน เป็นข้อความจากโอม
“ผมรออยู่ข้างล่างนะครับ”
เพียงดาวเดินเปิดม่าน ก็เห็นโอมอยู่หน้าบ้าน โอมมองขึ้นมาสบตากัน เพียงดาวปิดม่านตัดใจไม่ยอมลงไป
มีข้อความมือถือดังอีก เพียงดาวหยิบมาเปิดเห็นเป็นข้อความจากโอม “ถ้าไม่เปิดผมจะปีนเข้าไปนะครับ” เพียงดาวยังใจเข็งไม่ยอมลงไป
โอมที่อยู่หน้าบ้าน เห็นเพียงดาวไม่ออกมาสักที เลยตัดสินใจปีนรั้วบ้าน
เพียงดาวที่แอบมองอยู่ตกใจ
โอมปีนรั้วเข้าไปแล้ว กำลังจะกระโดลงในบ้าน แต่แล้วเหยียบพลาดตกลงพื้น
“โอ๊ย!”
เพียงดาวตกใจมาก รีบออกมาดู
ครู่ต่อมาดาวทำแผลให้โอมเสร็จแล้ว เพียงดาววางอุปกรณ์ทำแผล
“เลิกทำอย่างนี้สักทีได้ไหม บอกแล้วไงว่าอีกหน่อยเธอก็ลืมชั้นเอง”
“คิดว่าผมไม่พยายามลืมเหรอครับ ผมพยายามแล้วแต่ผมทำไม่ได้ ผมรักคุณ”
เพียงดาวเกือบจะใจอ่อน แต่พยายามรวบรวมความเข้มแข็ง แล้วทำเป็นกร้านโลกหวังให้โอมตัดใจจากตนเอง
“ก็ได้ ชั้นจะยอมนอนกับเธออีกคืนนึง แต่สัญญานะว่าหลังจากคืนนี้เธอจะไม่มาวุ่นวายกับชั้นอีก”
โอมนึกโมโห “พอสักทีเถอะครับคุณดาว คุณเลิกแกล้งทำเป็นผู้หญิงรักสนุกสักที ผมรู้ว่ามันไม่ใช่คุณ!”
เพียงดาวสวนคำ “เลิกทำเป็นรู้จักชั้นดีสักทีได้ไหม”
“เพียงดาวคนที่ผมรู้จัก เป็นผู้หญิงที่บอบบาง น่ารัก อ่อนโยน คือเพียงดาวคนที่อยู่เขาใหญ่”
“นั่นน่ะเธอคิดไปเองต่างหาก”
“ผมรู้ว่าคุณเจ็บปวดมามาก คนที่คุณรักทิ้งคุณไปทั้งนั้น ทั้งพ่อทั้งแม่ทั้งผู้ชายคนนั้น แต่ผมไม่ใช่พวกเค้า ผมไม่มีวันจะทิ้งคุณ”
เพียงดาวโกรธที่โอมพูดแทงใจดำและคุ้ยเรื่องอดีตของตัวเอง “หยุดพูดแล้วออกไป!”
เพียงดาวพยายามผลักโอมออก แต่โอมกอดเพียงดาวแน่น
“ผมไม่ไป” เพียงดาวพยายามผลักโอมจนหมดแรง “ผมรู้ครับว่าคุณกลัวว่าผมจะทิ้งคุณไป ให้โอกาสผมได้ไหม ผมสัญญาว่าผมจะไม่มีวันทิ้งคุณ ผมจะดูแลคุณ ผมจะทำให้ทุกวันของเราเป็นวันที่มีความสุขเหมือนตอนอยู่ที่เขาใหญ่”
เพียงดาวร้องไห้หมดแรงจะต้านทาน โอมใช้สองมือดึงใบหน้าเพียงดาวเข้ามาจูบ
สองคนจูบกันอย่างดูดดื่ม
ที่สุดแล้วกำแพงหัวใจที่เพียงดาวตั้งไว้ก็พังทลายจนสิ้น และเพียงดาวหวังว่าโอมจะเป็นความรักที่เธอรอคอยมาแสนนาน
ตอนเที่ยงของวันต่อมา อามกำลังเช็ดโต๊ะที่ร้านหนังสือท่าทางอารมณ์ดี ฝ้ายเดินมามองอามเขินๆ เพราะเมื่อคืนคุยกันหวานมาก
“อาม เที่ยงแล้ว ไปกินข้าวไหม”
“เออ ฝ้าย เมื่อคืนแกกลับห้องไปนะ มีคนมาแอดเฟสบุ๊คชั้นด้วย ชื่อใบเฟิร์น” อามฟุ้ง
ฝ้ายขำๆ “แล้วแกมาบอกชั้นทำไม?”
“เอ๊า! ก็ชั้นอยากให้แกดีใจกับชั้นไง เพราะชั้นเจอคนที่ใช่แล้ว”
ฝ้ายตกใจ เพราะไม่คิดว่าอามจะจริงจังขนาดนี้
“ห๊ะ! คนที่ใช่ หมายความว่าแกชอบเค้าเหรอ?”
“ใช่ แกอาจจะดูถูกก็ได้นะว่าความรักในโลกไซเบอร์ไม่มีจริง แต่คนนี้ชั้นรู้ได้เลยว่าเค้าเกิดมาเพื่อชั้น” อามหวานเวอร์
“ขนาดนั้นเลยเหรออาม คุยกันแค่ครั้งเดียวเนี่ยนะ?”
“ชั้นคุยกับเค้าแค่ครั้งเดียว แต่ชั้นรู้สึกว่าเหมือนเรารู้จักกันมานานเค้ารู้ทุกอย่างว่าชั้นชอบอะไร ไม่ชอบอะไร ถ้าไม่ใช่คนที่เกิดมาคู่กัน มันจะเรียกว่าอะไร”
“ไม่รู้สิ แกจะเรียกว่าอะไร แล้วแต่แกแล้วกัน” ฝ้ายปลง
“ชั้นว่าตัวจริงเค้าต้องน่ารัก บอบบาง น่าทะนุถนอม”
“แกมั่นใจเหรอ?”
“จากที่คุย ชั้นมั่นใจ ชั้นต้องเป็นแฟนกับน้องเฟิร์นให้ได้”
ฝ้ายอึ้งๆ ชักกลุ้มใจกับสิ่งที่ตัวเองทำ
โอมถือกระเป๋าเสื้อผ้าเดินลงมาจากบนบ้านกับแม่อ้อย
“ยังไงเสาร์อาทิตย์ผมก็จะกลับมาค้างที่บ้านนะครับ”
แม่อ้อยรู้ทัน “แล้วเพื่อนที่บอกว่าจะไปอยู่ด้วย...เพื่อนผู้หญิงหรือผู้ชายล่ะ”
โอมอึกอัก “เอ่อ...”
แม่อ้อยไม่ซักแตะแขนลูกชาย “ไม่เห็นพามาให้แม่รู้จักเลย”
“เอาไว้เค้าพร้อมเมื่อไหร่ แล้วผมจะรีบพามาหาแม่เลยนะครับ”
“มาช้า ชั้นไม่ไปขอให้นะ” แม่อ้อยสัพยอก
โอมขำๆ ไหว้แม่ แล้วเดินออกไปหน้าบ้าน
เพียงไม่นานต่อมารถโอมก็จอดอยู่ที่บ้านเพียงดาว
สมใจ กับป้านุชขนของจากหลังรถ เพียงดาว กะโอมช่วยกันขนของเล็กๆ
สมใจกระซิบป้านุช “คนนี้น่ะเหรอที่ทำให้คุณดาวเศร้ามาตั้งหลายวัน”
ป้านุชบอก “คนนี้แหละ ไม่งั้นเค้าจะมาอยู่บ้านคุณดาวเหรอ เลิกเม้าท์เจ้านายได้แล้ว”
ป้านุช กะสมใจช่วยกันยกของเข้าไปบ้าน เพียงดาวพาโอมเข้าบ้านท่าทางมีความสุข
เพียงดาวออกมาที่ระเบียงห้อง ยืนคิดถึงเรื่องที่โอมมาใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน เพียงดาวมีความสุขแต่อีกใจก็กลัวว่าความสุขนี้จะหายไปอีก
โอมตามเข้ามาโอบกอดเพียงดาวไว้
“โอม ชั้นไว้ใจโอมได้ใช่ไหม โอมจะไม่ทำให้ชั้นเจ็บใช่ไหม?”
“ถ้าผมทำให้คุณดาวเจ็บ ผมจะไม่มีวันให้อภัยตัวเองเลย”
เพียงดาวหันมากอดโอม
สองคนไม่รู้ว่า ดีนี่จอดรถอยู่ไกลออกไปจากหน้าบ้าน มองภาพเพียงดาวกับโอมที่ระเบียงอยู่ สายตาวาววับ
วันต่อมา เพียงดาว กะอู๋วิ่งอยู่บนลู่วิ่งข้างๆ กันที่ห้องอู๋
“แหม ไวไฟจริงนะยัยดาว ย้ายไปอยู่ด้วยกันแล้ว” อู๋แบมือขอเงิน “เอามาเลยค่าแม่สื่อ”
เพียงดาวยิ้มขำ “ยังมาพูดอีก ดาวต้องโกรธพี่ ที่เจ้ากี้เจ้าการเรื่องโอม”
“โกรธแล้วยิ้มทำไม” เพียงดาวเขิน “นี่ดาวทำไมเธอต้องปิดเรื่องโอมด้วย แม้แต่ยัยแต้วก็ยังไม่ให้รู้ เดี๋ยวนี้ดารานางแบบเค้ามีแฟนเค้าก็เปิดเผยทั้งนั้น มันไม่ใช่เรื่องเสียหายสักหน่อย”
เพียงดาวกดหยุดเครื่องวิ่ง แล้วเดินมานั่งท่าทางกังวล
อู๋หยุดวิ่งแล้วเดินไปหา
“แล้วถ้าเกิดดาวกับโอมไปกันไม่รอดล่ะคะ” อู๋อึ้ง “พี่ก็รู้ว่าสำหรับวงการนี้ข่าวเรื่องคนเลิกกันใครก็อยากอ่าน นักข่าวก็คงจะลงข่าวเรื่องดาวกับโอมเลิกกันทุกวัน ดาวก็คงโดนทำให้เจ็บซ้ำๆ ทุกวันๆ ดาวทำใจไม่ได้หรอกค่ะ”
“โถ่เอ๊ยดาว ทำไมมองโลกในแง่ร้ายอย่างนี้ล่ะ โอมเค้ารักเธอมากนะ ทำไมจะไปไม่รอด”
“ขอเวลาดาวหน่อยนะพี่อู๋ ให้ดาวมั่นใจในตัวโอมมากกว่านี้”
“โอเคไม่พูดเรื่องนี้ก็ได้ แค่เธอยอมเปิดใจให้โอมชั้นก็ดีใจแล้ว”
สองคนยิ้มให้กัน
ขณะที่เพียงดาวนั่งอยู่คนเดียวในห้องซาวน่าที่ฟิตเนสเซ็นเตอร์แห่งหนึ่ง ทันใดนั้นมีคนเปิดประตูเข้ามา เพียงดาวไม่สนใจ
ที่แท้เป็นดีนี่
“สวัสดีค่ะพี่ดาว” เพียงดาวชะงัก จำได้ หันไปชักสีหน้า “บังเอิญจังเลยนะคะ”
“สงสัยจะต้องเปลี่ยนที่เล่นแล้วมั้ง” เพียงดาวประชด
นอกจากจะไม่สำนึก ดีนี่ยังจ๊ะจ๋าต่อ “พี่ดาวคะ โฆษณาโอลิเวียที่ดีนี่ไปถ่ายมาออนแอร์แล้วนะคะ พี่ดาวช่วยแนะนำหน่อยสิคะว่า ดีนี่ทำหน้าที่แบรนด์แอมบาสเดอร์แทนพี่ดาวใช้ได้รึเปล่า”
เพียงดาวชะงัก “อยากจะแทนที่ชั้นเหรอ คงไม่ได้หรอกมั้ง เพราะชั้นไม่เคยเอา ตัวเข้าแลกให้ได้งานมา”
ดีนี่ตีหน้าเศร้า “พี่ดาวยังเข้าใจดีนี่ผิดอยู่เหรอคะเนี่ย”
“ไปดีกว่า ท่าทางห้องนี้จะไม่สะอาด”
เพียงดาวลุกจะออกไป ดี่นี่รีบถามขึ้น “พี่ดาวว่าช่างภาพที่ชื่อโอมเค้าเป็นยังไงบ้างคะ?”
เพียงดาวชะงักหันกลับมา “ทำไมถึงถามชั้นเรื่องนี้”
ดีนี่จับสังเกตอาการเพียงดาว เห็นชัดว่าพอพูดถึงโอม เพียงดาวมีอาการแปลกๆ ดีนี่รู้ว่าจี้ถูกจุดแล้ว
“ก็ดีนี่ว่าโอมเค้าน่ารักดีค่ะ เวลาทำงานด้วย รู้สึกว่าเค้าใส่ใจดีนี่ดี...ไม่รู้ว่ากับคนอื่นเค้าทำแบบนี้รึเปล่า”
“เธอมาเล่าให้ชั้นฟังทำไม”
“ก็ดีนี่เห็นพี่ดาวก็เคยถ่ายแบบกับโอมเหมือนกัน นึกว่าจะสนิทกันน่ะค่ะ”
“จะสนิทหรือไม่สนิทก็เรื่องของชั้น”
“ถ้าพี่ดาวมีเรื่องอะไรเกี่ยวกับโอม ก็เตือนดีนี่บ้างนะคะ ดีนี่เป็นน้องใหม่จะได้ทำตัวถูก”
เพียงดาวฉุนกึก “เธอหมายความว่ายังไง เค้าจะทำอะไรเธอ”
ดีนี่อึกอักแล้วทำเป็นเขินอาย “ก็โอมเค้า...ดีนี่ไม่ได้พูดดีกว่าค่ะ ดีนี่ขอตัวนะคะพี่ดาว”
ดีนี่ทำเป็นเขินๆแล้วออกไป
เพียงดาวสงสัยว่าดีนี่หมายถึงอะไร ดีนี่กับโอมไปทำอะไรกันมา
เวลาต่อมาดีนี่กำลังยืนคลุกสลัดผักอยู่ที่โต๊ะกินข้าวที่คอนโด ป้ากบนั่งอยู่
“ปกโมเดลคราวนี้ทำไมต้องรีเควสโอมเป็นคนถ่ายให้ด้วยล่ะจ๊ะ”
ดีนี่อึกอัก “เอ่อ...”
ดีนี่ตักสลัดใส่จานตัวเอง แล้วก็จานป้ากบ
“หรือว่าชอบ” ป้ากบดักคอ
ดีนี่ยกจานสลัดมาให้ป้ากบท่าทีเขินๆ “ไม่ใช่นะคะป้า ก็ป้าบอกเองไม่ใช่เหรอคะว่าโอมเค้าเก่ง แล้ว
ดีนี่ก็เคยทำงานกับเค้ามาแล้ว เข้ากันได้ดี ดีนี่ก็อยากร่วมงานกับโอมอีก ก็แค่นั้น”
“แค่นั้นก็แค่นั้น แต่ถ้าอยากได้มากกว่านั้นก็บอกป้า ป้าจัดให้”
“ดีนี่ทำให้ป้าลำบากรึเปล่าคะ”
“ลำบากอะไร ป้าแค่ยกหูกริ๊งไปหาบอสของโมเดลให้ ตอนนี้หนูกำลังดังรีเควสอะไรไปเค้าก็ต้องยอมอยู่แล้ว” พลางกดมือถือหาบอสใหญ่ “ฮัลโหลค่ะ หน้าห้องบอสใช่ไหมจ๊ะ...นี่ป้ากบนะ ต่อสายบอสให้หน่อยสิจ๊ะ”
แต้วคุยโทรศัพท์ “ค่ะบอส ไม่มีปัญหาค่ะ”
แต้ววางสาย โอมเข้ามาส่งงานให้
“นี่รูปเซ็ทที่เพิ่งถ่ายไปครับ พี่แต้วตรวจได้เลยครับ” โอมยื่นแฟลชไดรฟ์ให้แต้ว
“ขอบใจจ้ะ นี่โอม ปกฉบับหน้ามีการเปลี่ยนแปลงนิดหน่อยนะ บอสจะให้โอมไปถ่ายดีนี่นะจ๊ะ”
โอมยิ้มรับคำ “ได้ครับ”
ระหว่างนั้นอู๋ กะเพียงดาวหิ้วผลไม้เม้าท์กันเข้ามา
“จริงเหรอดาว เธอคิดมากไปรึเปล่า ถ้าเป็นนังกบน่ะชั้นเชื่อ แต่ถ้าเป็นเด็กมัน ไม่หรอกมั้ง ดีจะตาย”
แต้วสงสัย “มีอะไรกันเหรอ?”
“ก็ดาวไปเจอดีนี่ บอกดีนี่พูดอะไรประหลาดเหมือนจะว่ามันน่ะ”
“เค้าก็พูดสุภาพนะคะ แต่ดาวฟังออกว่าตั้งใจพูดค่อนแคะดาว” เพียงดาวมั่นใจ
“ดีนี่เนี่ยนะ?”
“ใช่ค่ะ เด็กคนนี้ร้ายกว่าที่พวกพี่คิด รู้ไหมคะทำไมเค้าถึงได้เป็นแบรนด์แอมบาสเดอร์โฆษณาโอลิเวีย...”
เพียงดาวค้างคำไว้แค่นั้น สามคนรอฟัง
“...เพราะเค้านอนกับคุณสมพลมาน่ะสิคะ”
แต้วอึ้ง “จริงเหรอ?”
“ก็จริงน่ะสิคะ ไม่งั้นเค้าจะถ่ายอยู่แล้ว จู่ๆ เพิ่มบทมาได้ยังไง”
แต้วกะอู๋มองหน้ากัน คิดในใจว่าเพียงดาวคิดมากไปเอง
“แล้วเค้าฝากความคิดถึงถึงช่างภาพของพี่แต้วด้วยนะคะ” ปรายตามองโอมจับกิริยา “สงสัยจะสนิทกันตอนที่ถ่ายแบบด้วยกันครั้งแรกน่ะค่ะ” พูดกับโอม “ผู้ชายเค้าชอบผู้หญิงแบบนี้เหรอ”
โอมบอกทันควัน “ก็ไม่ทุกคนหรอกครับ”
อู๋มองเพียงดาวกับโอม รับรู้ได้ว่าเพียงดาวหึงโอม
มือถือเพียงดาวดังขัดขึ้นเสียก่อน เพียงดาวรับมือถือแล้วเดินออกไป
“ท่าทางดาวจะไม่ชอบดีนี่มากเลย แล้วหันไปถามโอมอย่างกับรู้ว่าโอมจะถ่ายปกให้ดีนี่” แต้วบอก
อู๋ตกใจ ตาค้าง “ห๊ะ!”
อู๋มองหน้าโอม เห็นโอมเครียดๆ อู๋หันกลับมาทางแต้ว “แต้ว ชั้นขอคุยด้วยหน่อย”
แต้วงงๆ ว่าทำไมอู๋ต้องตกใจขนาดนี้ อู๋เดินไปปิดประตูห้อง
คุยกับแต้วเสร็จอู๋ตรงมาที่ห้องทำงานโอมสองคนนั่งคุยกันอยู่
“สรุปเรื่องถ่ายปกดีนี่ยังไม่ต้องบอกดาวมันนะ ไว้ถ่ายเสร็จก่อนเดี๋ยวป้าจะบอกให้เอง”
“แต่ผมไม่อยากปิดเค้าเลยครับ”
“เชื่อป้าเถอะ รอให้โอมถ่ายแบบเสร็จก่อน ถ้าเกิดดาวรู้ก่อน เดี๋ยวโอมทะเลาะกับดาวก่อนทำงาน งานจะเสีย มีอะไรกะเทยรับผิดชอบเอง”
“ขอบคุณครับป้าอู๋”
เย็นวันนั้นเพียงดาวกับโอมนั่งที่โต๊ะกินข้าวสองคน จังหวะหนึ่งโอมกำลังตักกับข้าวให้
“ดูสิทำกับข้าวซะอร่อยเชียว ถ้าชั้นอ้วนแล้วเดินแบบไม่ไหวขึ้นมา ชั้นจะโทษโอมนะ”
“ไม่เป็นไรครับ ถ้าเดินไม่ไหว เดี๋ยวผมจะเลี้ยงคุณเอง”
เพียงดาวขำๆ แล้วนึกได้ “พรุ่งนี้โอมมีถ่ายปกไม่ใช่เหรอ ใครขึ้นปกล่ะ?”
โอมชะงักข้าวติดคอ รีบกินน้ำ “นุชน่ะครับ”
“นุชเค้าเก่ง ทำงานด้วยง่าย เหลือแต่โอมแหละถ่ายให้ดีแล้วกัน” เพียงดาวเย้า
“ครับ”
เพียงดาวยิ้มแล้วกินข้าวต่อ โอมหนักใจ
เช้านั้นขณะที่โอมเตรียมกล้องอยู่ในสตูโมเดล ตรงหน้าฉาก อู๋เดินมาหา
“ตกลงดาวไม่สงสัยแน่นะ”
“ครับ ผมบอกว่ามาถ่ายให้นุชน่ะครับ”
อีกด้านดีนี่ใส่ชุดสไตล์นางเอกบอลลีวู้ดเข้ามาได้ยินอู๋กับโอมคุยกันพอดี
การถ่ายแบบเริ่มแล้ว ดีนี่แต่งตัวสไตล์นางเอกบอลลีวู้ดถ่ายแบบอยู่ โอมจัดท่าให้ดีนี่อย่างสนิทสนม ดีนี่ยิ้มๆ
ป้ากบ กะอู๋ยืนดูอยู่ ป้ากบออกอาการชื่นชมดีนี่
“นี่อู๋ ดาวเค้าเป็นยังไงบ้าง ชั้นเป็นห่วง กลัวว่าจะเสียใจเรื่องโอลิเวียจนทรุดหนัก อายุก็เยอะแล้วด้วย”
“ขอโทษนะ ชั้นไม่มีอารมณ์มากัดกับหล่อน” อู๋สะบัดหน้าเดินหนีไป
ป้ากบเบ้ปาก “ชิ คนอุตส่าห์คุยด้วยดีๆ”
“เซ็ทนี้โอเคครับ เดี๋ยวถ่ายเซ็ทต่อไปเลย” โอมบอก
ป้ากบเดินมาซับหน้าให้ดีนี่ ระรื่นสุดขีด “ดีนี่คิดถูกจริงๆ ที่รีเควสโอมมา โอมเค้าถ่ายเก่งจริงๆ ด้วย”
ดีนี่ยิ้มๆ
ระหว่างนั้นโอมเลือกรูปแฟชั่นเซ็ทในคอมพ์อยู่กับคิว
“คิว เดี๋ยวส่งรูปชุดเซ็ทแรกเข้าเมลพี่แต้วเลยนะ พี่แต้วเค้าจะเช็คเลย”
“ครับ”
ดีนี่ได้ยินแล้วคิดบางอย่างในใจ
ที่โต๊ะเครื่องคอมพ์ในสตูดิโอ คิวกำลังเปิดเมลส่งงาน โดยเพิ่งส่งถึงเมลแต้ว หัวเรื่องเขียนว่า...ปก Model ปักษ์แรกเดือนกรกฎาคม
ดีนี่ถือจานเค้กมา ในจานมีหลายชิ้นแวะให้ทีมงาน ช่างทำผม แล้วก็แวะมาให้คิว
“ขนมเค้กค่ะคิว ดีนี่สั่งมาน่ะค่ะ”
“ขอบคุณครับ”
ดีนี่ยื่นเค้กให้คิวแล้วแกล้งทำพลาดเค้กหกใส่
“ตายแล้ว ดีนี่ซุ่มซ่ามอีกแล้ว ดีนี่ขอโทษนะคะ”
“ไม่เป็นไรครับ”
คิวรีบเดินเข้าห้องน้ำไป
ดีนี่รีบนั่งที่หน้าคอมพ์ลองพิมพ์ชื่อเพียงดาวในช่องผู้รับ เห็นอีเมล์เพียงดาวขึ้นมาในลิสต์ ดีนี่ดีใจรีบกดเลือกเมลทันที
คิวกลับเข้ามาดีนี่ยิ้มให้ทำเป็นไม่มีอะไร คิวนั่งหน้าคอมพ์ไม่ทันสังเกตกดส่งเมลทันที
โปรดติดตามตอนต่อไป
เพียงดาวอ่านนิตยสารอยู่ที่บ้าน ยินเสียงข้อความมือถือดัง เพียงดาวหยิบมาดูเห็นอีเมลจาก โมเดล
“ปกโมเดลฉบับใหม่ ส่งให้เราดูทำไม”
เพียงดาวเปิดดูเห็นรูปดีนี่โชว์ขึ้นมา เพียงดาวอึ้งแล้วนึกโกรธ รีบพุ่งออกจากบ้านทันที
ที่สตูดิโอโมเดล ดีนี่เปลี่ยนชุดใหม่แล้ว เตรียมถ่ายแฟชั่นปกเซ็ทที่สอง ดีนี่โพสท่าต่างๆ โอมถ่ายและทำหน้าที่สไตลิสต์เหมือนช่างภาพระดับมืออาชีพอีกด้วย
“หันซ้ายหน่อยครับ”
ดีนี่หันซ้ายแต่ยังไม่ได้องศาสวยสมใจ โอมเข้าไปจับหน้า จับตัวดีนี่จัดท่าที่ต้องการ
อีกด้านเพียงดาวยืนมองโอมกับดีนี่อยู่ไกลๆ เพียงดาวโกรธมาก แต่พยายามระงับอารมณ์
ดีนี่หันไปเห็นเพียงดาวยืนอยู่ ก็ร้องทักอย่างดีใจ
“พี่ดาวสวัสดีค่ะ!
โอมกะอู๋ชะงัก ทุกคนหันไปตามดีนี่ เห็นเพียงดาวยืนอยู่ไกลๆ ตรงประตูสตูดิโอ
เพียงดาวตัดสินใจเดินเข้ามา
ป้ากบทักแล้วกัด “ดาว มาดูดีนี่ถ่ายแบบ วันนี้ว่างเหรอจ๊ะ ไม่เหมือนดีนี่ของชั้นงานเต็มทุกวัน”
เพียงดาวไม่ได้สนใจป้ากบ แต่สนใจโอมกับดีนี่มากกว่า เพียงดาวพยายามเก็บอารมณ์อย่างหนัก
อู๋รู้ทันทีตรงเข้ามาจับแขนเพียงดาว เห็นชัดว่าเพียงดาวมือไม้สั่น
“ดาว!”
“ชั้นนึกว่านุชจะมาขึ้นปกฉบับนี้ซะอีก” เพียงดาวปรายตาไปทางโอม
โอมอึ้งคิดว่าต้องซวยแน่ๆ
“พี่ดาวคะ พี่ดาวมาก็ดีค่ะ ถ้ามีอะไรพี่ดาวแนะนำดีนี่ด้วยนะคะ” ดีนี่จ๊ะจ๋าใสซื่อ
เพียงดาวพยายามระงับความโกรธ
โอมถ่ายดีนี่ต่อ ดีนี่ยืนโพสทำท่าเซ็กซี่ ยกมือติดผนัง
ป้ากบ อู๋ และเพียงดาวนั่งมองการทำงานอยู่
“ดีนี่ยกแขนขึ้นอีกหน่อยครับ”
ดีนี่แกล้งทำเป็นโพสท่าไม่ได้ โอมลังเลไม่อยากเข้าไปเพราะเกรงใจเพียงดาว แต่ก็กลัวงานไม่เสร็จเลยเข้าไปจัดท่าให้ดีนี่
ดีนี่สะเทิ้น อาย
“ขอโทษนะครับ”
โอมจับมือดีนี่ติดกับผนัง ทำให้หน้าโอมกับดีนี่อยู่ใกล้กันมาก ดีนี่หายใจรดต้นคอโอม
โอมชะงัก แต่ไม่คิดว่าดีนี่ตั้งใจ
เพียงดาวที่มองอยู่ ทนไม่ไหวลุกพรวด!
อู๋ตกใจ “ดาวใจเย็นๆ”
เพียงดาวเดินหนีออกไปจากสตูเร็วรี่
เพียงดาวเดินโมโหเข้ามาส่องกระจกในห้องน้ำ เนื้อตัวสั่นมือสั่น กดข่มอารมณ์
ดีนี่ตามเข้ามา เพียงดาวเห็นดีนี่ก็ชะงัก
“พี่ดาวเป็นอะไรรึเปล่าคะ?”
เพียงดาวไม่ตอบ
ดีนี่ยังคงเซ้าซี้ “พี่ดาวไม่สบายเหรอคะ?”
ดีนี่จะเอามือไปอังหน้าผากดาว เพียงดาวปัดมือดีนี่เต็มแรง
“พี่ดาวคะ ดีนี่ถามอะไรหน่อยสิคะ พี่ดาวเคยถ่ายแบบกับโอม โอมเค้าเคย...เอ่อ...กับพี่ดาวรึเปล่าคะ” แอ๊บใสถามต่อ
“เคยอะไร!” เพียงดาวเสียงกร้าว
“ไม่มีอะไรค่ะ ดีนี่คงคิดมากไปเอง แต่ก่อนที่พี่ดาวจะมา โอมเค้า...ดีนี่จะพูดยังไง”
“พูดมาเดี๋ยวนี้นะ เค้าทำอะไรเธอ!!” เพียงดาวของขึ้น ถามคาดคั้น
“ดีนี่พูดไม่ได้หรอกค่ะ”
เพียงดาวระงับอารมณ์ไม่อยู่ เข้าไปเขย่าดีนี่
“พูดมาเดี๋ยวนี้ เธอมีอะไรกับเค้าเหรอ”
ดีนี่ครวญคร่ำ ทำเป็นตื่นตกใจ “พี่ดาวคะ พี่ดาวโกรธอะไรดีนี่คะ”
เพียงดาวเขย่าตัวดีนี่แรงขึ้น “พูดมาเดี๋ยวนี้!!”
ดีนี่ร้องให้คนช่วย “ช่วยด้วยค่ะ ช่วยด้วย!!”
แหนมฝ่ายโฆษณากำลังจะเดินเข้าห้องน้ำ ได้ยินเสียงดีนี่ร้องเสียงดัง แหนมตกใจ
ครู่ต่อมาก็เห็นดีนี่ร้องไห้เปิดประตูออกมา
เพียงดาวตามออกมากระชากแขนดีนี่ แล้วเขย่าตัวดีนี่
“กลับมาคุยกันให้รู้เรื่องเดี๋ยวนี้!!”
ดีนี่กลัวมาก “ช่วยด้วยค่ะ ช่วยด้วย”
อู๋ โอม และป้ากบตามเข้ามา เห็นเพียงดาวจับตัวดีนี่เขย่าอยู่ ทุกคนตกใจ
ป้ากบรีบไปช่วยดีนี่มาจากเพียงดาว อู๋รีบเข้าไปเรียกสติเพียงดาว
“ดาวๆ”
“ดาว! เธอทำอะไรดีนี่ของชั้น” ป้ากบตวาด
ดีนี่ร้องไห้ฮือๆ ท่าทีกลัวหนัก “ดีนี่เป็นห่วงพี่ดาว ก็เลยตามเข้ามาดู แล้วจู่ๆ พี่ดาวก็
โกรธอะไรดีนี่ไม่รู้ค่ะ”
เพียงดาวโกรธจนตัวสั่นขึ้นมาอีก
“ดาวๆ ใจเย็น”
เพียงดาวมองจ้องโอมอย่างโกรธจัด แล้วเดินออกไป
“คงจะอิจฉาดีนี่น่ะสิ เพราะดีนี่กำลังดัง กลัวว่าตัวเองจะตกบัลลังก์ ทำอย่างนี้จะตกเร็วขึ้นนะดาว!!”
ป้ากบด่าไล่มาตามหลัง
อู๋พาเพียงดาวมาส่งที่บ้าน แต่เพียงดาวยังโกรธตัวสั่น และกำลังจะระเบิด
อู๋เดินเข้ามาหา
“ทำไมพี่ต้องปิดดาวด้วย ทำไมไม่บอกดาวว่าโอมมาถ่ายแบบให้ดีนี่” เพียงดาวระเบิดใส่
“ก็พี่กลัวเรื่องแบบนี้จะเกิดขึ้นเนี่ยแหละ”
แต้วรู้เรื่องรีบตามมาที่บ้าน และเข้ามาสมทบ แต่งง
“ดาว เกิดอะไรขึ้น! พี่ได้ยินว่ามีเรื่องกัน”
เพียงดาวไม่ตอบ พยายามสงบสติอารมณ์
“ที่พี่ไม่บอกดาวว่าเอาดีนี่มาขึ้นปก เพราะกลัวดาวเสียใจ แต่ดาวก็น่าจะเห็นใจพี่นะ ตอนนี้ดีนี่เค้ากำลังดัง พี่ก็ต้องทำงานกับเค้า”
“มันไม่ใช่แค่เรื่องงานหรอกแต้ว” อู๋บอก
แต้วยิ่งงงหนัก
โอมเข้ามา เพียงดาวปรี่เข้าไปหาเรื่องโอม
“เธอมีอะไรกับเค้าใช่ไหม!”
แต้วยิ่งงงที่เพียงดาวถามโอมอย่างนั้น
“ผมไม่ได้มีอะไรกับเค้านะครับ ไม่ใช่นะครับคุณดาว”
“เค้าพูดเหมือนว่าเธอมีอะไรกับเค้า ตกลงมันเป็นยังไง บอกชั้นมาเดี๋ยวนี้นะโอม”
“ผมจะคุยกับเค้าได้ยังไง ทำงานเสร็จผมก็รีบกลับบ้านไปหาคุณ ผมจะมีเวลาที่ไหนไปมีอะไรกับใคร”
แต้วนิ่งคิดจับต้นชนปลายจนถูกทาง และสรุปเรื่องได้หันมองหน้าอู๋
“นี่ดาวกับโอม...”
อู๋พยักหน้าให้ว่าเป็นไปตามที่แต้วคิด
“แต่ก่อนหน้านั้นก็สนิทกับเค้าไม่ใช่เหรอ เห็นชวนกันไปขี่รถนี่ ไปที่ไหนกันบ้างล่ะโอม!!” เพียงดาวเหน็บ
“ดาวชั้นว่าเธอหึงจนเข้าใจผิดมากกว่า ดีนี่กับโอมไม่มีอะไรกันจริงๆ ชั้นเป็นพยานได้ แล้วเรื่องที่โอมไม่บอกเธอว่าถ่ายดีนี่ ชั้นเป็นคนขอไว้เอง” อู๋ไม่ไหว...ขอเคลียร์
“ดาว เธอใจเย็นเถอะนะ ที่ผ่านมาเธอก็รู้ไม่ใช่เหรอว่าความใจร้อน
ของเธอ มันทำลายความรักยังไง
โอมอึ้ง เพียงดาวร้องไห้โฮ โอมเข้าไปกอดปลอบเพียงดาว
“ผมสัญญานะครับ ว่าผมจะไม่รักใครนอกจากคุณดาว”
“งั้นก็สัญญานะ ว่าอย่าไปยุ่งกับผู้หญิงคนนั้นอีก เค้าร้ายกาจกว่าที่ทุกคนคิด”
เช้าวันต่อมาที่ออฟฟิศโมเดล คิว แหนม และปลาหวานจับกลุ่มเม้าท์กันที่โต๊ะคิว ขณะที่คิวนั่งออกแบบเลย์เอาท์ในคอมพิวเตอร์ไปด้วย แหนม กะปลาหวานนั่งกินขนมไม่ไกลนัก
“ชั้นเคยได้ยินแต่เค้าเล่ามา นี่เห็นกับตาเลยแก คุณดาวน่ากลัวมากเลยตอนที่ชั้นเจอกำลังเขย่าแบบนี้ๆๆๆ เลย”
แหนมเขย่าปลาหวานเหมือนที่เพียงดาวเขย่าดีนี่ ยังไงยังงั้น
ปลาหวานร้องลั่น “เว้ย”
“ไม่รู้เป็นอะไร แต่ชั้นว่าเค้าคงอิจฉาดีนี่ที่ดังกว่าตัวเอง กลัวว่าตัวเองจะตกบัลลังก์”
“คุณดาวเค้าอยู่วงการมาตั้งนานแล้ว ถึงจะขึ้นชื่อว่าดุ แต่ก็ไม่เคยมีเรื่องขนาดนี้ ชั้นว่าต้องมีเรื่องลับลมคมในมากกว่าที่เรารู้” ปลาหวานว่า
“หรืออาจมีคนทำให้คุณดาวโกรธแบบไปปกระตุกหนวดเสือ”
คราวนี้แหนมเปลี่ยนมากระตุกผมคิว
“โอ๊ย!”
“กระตุกแบบนี้น่ะเหรอ!” แหนมโชว์
“แต่คุณดาวดุจะตาย ใครจะกล้าไปทำอะไรเค้า คนที่ทำต้องกล้ามากๆ พี่” คิวบอกตามที่คิด
แหนม ปลาหวานคิดไปคิดมา แล้วเห็นโอมเดินผ่านมาพอดี แหนมรีบวิ่งไปดึงโอมมา
“โอมๆ ตกลงโอมรู้ไหมว่าคุณดาวกับดีนี่เค้ามีเรื่องอะไรกัน”
โอมอึ้งๆ นิ่ง หน้าเครียด
“นั่นน่ะสิ ทำไมจู่ๆคุณดาวก็โผล่มาที่สตูเรา แล้วก็มาอาละวาดใส่ดีนี่” ปลาหวานตั้งข้อกังขา
“โทษนะครับ พอดีผมกำลังยุ่ง”
โอมเดินออกไปเลย แหนม ปลาหวาน และคิว งงๆ
หลายวันผ่านไป
ขณะที่ผู้หญิงคนหนึ่งนั่งเล่นอินเตอร์เน็ตอยู่ เปิดอ่านข่าวคอลัมน์ซ้อหกขอเมาท์ พาดหัวว่า “นางแบบ พ. ตบล้างน้ำ นางแบบรุ่นน้อง”
ที่แผงหนังสือ นิตยสารบันเทิงแนวกอสสิปพาดหัวว่า “มือตบอันดับหนึ่ง นางแบบรุ่นพี่ตบสกัดรุ่นน้อง”
ผู้คนผ่านไปมาหยิบเปิดอ่าน แล้วซื้อหนังสือไป
ด้านดีนี่กำลังนั่งให้พิธีกรสัมภาษณ์ในรายการทางทีวีเคลียร์เรื่องข่าวนี้
“มาถึงประเด็นที่ร้อนแรงที่สุดในขณะนี้ ถ้าผมไม่ถามก็คงไม่ได้ เรื่องที่คุณดีนี่ทะเลาะกับคุณดาวกลางกองถ่าย เรื่องราวเป็นยังไงกันแน่ครับ”
“ไม่มีอะไรค่ะ คือวันนั้นดีนี่ไปถ่ายแบบอยู่ แล้วพี่ดาวก็เข้ามาพอดี พี่ดาวยังให้คำแนะนำดีนี่ตั้งหลายอย่างนะคะ ดีนี่ว่าคงมีคนอยากให้เราสองคนผิดใจกันน่ะค่ะ ก็เลยปล่อยข่าว ยังไงดีนี่ก็ต้องกราบขอโทษพี่ดาวด้วยนะคะที่ทำให้พี่ดาวเสียชื่อ ยังไงพี่ดาวก็เป็นไอดอลของดีนี่ เป็นนางแบบรุ่นพี่ที่ดีนี่รักและเคารพมากที่สุดค่ะ”
ดีนี่ยิ้มพราย
แต้วกับเพียงดาวนั่งคุยงานอยู่ที่ห้องทำงานแต้วในออฟฟิศโมเดล
“คือเรื่องงานครบรอบ 17 ปีโมเดล โชว์เปิดงานของดาว มีเปลี่ยนแปลงนิดหน่อย”
“เปลี่ยนแปลงอะไรเหรอคะพี่?” เพียงดาวฉงน
“บอสเค้าอยากให้ดาวแสดงคู่กับดีนี่”
เพียงดาวชะงัก
“อยู่ๆ ก็เปลี่ยนแปลงกะทันหันอีกแล้ว เอาตัวเข้าแลกอีกล่ะสิ” เพียงดาวหยัน
“ดาวอย่าพูดอย่างนั้นสิ พี่ไม่อยากให้ดาวมองโลกในแง่ร้าย” แต้วไม่สบายใจนัก
“ตกลงไม่เชื่อดาวเหรอคะ นี่มองไม่ออกจริงๆ เหรอคะว่าเค้าไม่ได้ใสซื่ออย่างที่เค้าแสดง”
แต้วไม่อยากเถียงกับเพียงดาว
“ที่พี่เรียกดาวมาคุยเพราะพี่แคร์ดาว แล้วเรื่องนี้ก็อยู่นอกเหนืออำนาจพี่ด้วย ถ้าดาวปฏิเสธงานนี้ พี่ก็เข้าใจ”
เพียงดาวเห็นแต้วอ่อนให้ ก็เลยเห็นใจ
“ถ้าดาวปฏิเสธ พี่แต้วก็ต้องถูกบอสตำหนิใช่ไหมคะ...ดาวทำให้พี่เดือดร้อนมาเยอะแล้ว ดาวจะแสดงงานนี้ค่ะ คราวนี้ดาวสัญญาว่าจะควบคุมตัวเอง จะทำงานอย่างมืออาชีพ ไม่เอาเรื่องส่วนตัวมาเกี่ยวข้องค่ะ”
โอมถือแฟ้มเข้ามาส่งแต้ว
“ดาวสัญญาว่าจะไม่วุ่นวายกับดีนี่ แต่พี่แต้วก็ต้องกำชับคนอื่นด้วยนะคะ”
เพียงดาวปรายมองโอมขณะพูดประโยคนั้น โอมเหนื่อยใจยิ่งนัก
โปรดติดตามตอนต่อไป
มารยาริษยา ตอนที่ 3 (ต่อ)
เช้านั้นเพียงดาวยังอยู่ที่บ้าน และแต่งตัวในชุดลำลองสบายๆ กำลังผูกโบว์หูกระต่ายให้โอมที่สวมสูทเต็มยศ พอเสร็จเพียงดาวก็หันไปเก็บของใส่กระเป๋าตัวเอง
“คุณดาวครับ ไม่ชมผมหน่อยเหรอครับว่าหล่อรึเปล่า”
“อยากให้ชั้นชมหรืออยากให้คนอื่นชมล่ะ” เพียงดาวประชด
“ถามคุณดาวก็อยากให้คุณดาวชมสิครับ เมื่อไหร่คุณดาวจะเลิกโกรธผมสักที” โอมรำพัน
“ชั้นไม่ได้โกรธ”
“ไม่ได้โกรธก็ไม่โกรธครับ”
จังหวะนั้นโอมยิ้ม พลางชูสร้อยรูปดาวขึ้นมา ดาวงง โอมใส่สร้อยให้ดาว
เพียงดาวบ่นกระปอดกระแปด “ชั้นไม่ใช่เด็กนะ ซื้อของมาง้อแบบนี้ ไม่ได้ผลหรอก”
“อ้าว ไหนบอกไม่โกรธ” โอมเย้า
เพียงดาวยังฟอร์มจัด
โอมพูดน้ำเสียงจริงจัง “คุณดาวครับ ผมรักคุณดาวนะครับ แต่ต่อให้ผมรักคุณดาวมากแค่ไหนมันก็ไม่มีประโยชน์ถ้าคุณดาวไม่เชื่อใจผม”
เพียงดาวนิ่ง คิดตามเห็นว่าที่โอมพูดก็ถูก ในใจเพิ่มดาวอ่อนลง
“สายแล้วนะ ก็รู้อยู่ว่าชั้นไม่ชอบไปสาย” โอมชะงักจะออกไป ดาวเรียกไว้ “เดี๋ยว...แต่ขอบคุณสำหรับสร้อย”
เพียงดาวหอมแก้วโอมหนึ่งฟอด โอมยิ้มสุขใจ
ที่บริเวณหน้างานฉลองครบรอบ 17 ปีนิตยสารโมเดล รถป้ากบแล่นเข้ามาจอด ดีนีนี่ลงมาจากรถ นักข่าวกรูเข้าไปหาดีนี่ ยิงคำถามทันที
“วันนี้ดีนี่มีโชว์เปิดงาน17 ปีโมเดลแม็กกาซีนใช่มั้ยคะ”
“ค่ะ ขอบคุณทุกนะคะที่มาให้กำลังใจดีนี่”
“เห็นว่าต้องโชว์กับคุณเพียงดาวด้วยไม่ใช่เหรอครับ แล้วแบบนี้ไม่กลัวมีปัญหาอะไรกันเหรอครับ” อีกคนถาม
“ไม่มีหรอกค่ะ ดีนี่ไม่เคยมีปัญหากับพี่ดาวนี่คะ ดีนี่ดีใจที่ได้ร่วมงานกับพี่ดาว ทุกคนจะได้เห็นสักทีว่าเราไม่ได้มีปัญหาอะไรกันจริงๆ”
ป้ากบขอตัว “งั้นขอตัวน้องไปเตรียมตัวก่อนนะคะ” ดึงดีนี่ออกมาจากนักข่าว
“ดีนี่ไม่ต้องกลัวนะลูกว่านังดาวจะทำอะไรดีนี่อีก ถ้าวันนี้มันกล้ามันก็โง่แล้ว”
“ทำไมล่ะคะ?”
“ถ้ามันทำอะไรดีนี่ มันก็เป็นข่าวฉาวทำร้ายตัวมันเองน่ะสิ” ป้ากบบอกเสียงกร้าว
“อ๋อค่ะๆ” ดีนี่ครุ่นคิด
ภายในห้องจัดงาน ป้ายคัทเอาต์หน้างาน Celebration 17 th Model Magazine Fire&Ice
ทั้งห้องถูกตกแต่งในสไตล์ร้อนแรงและเยือกเย็น
ทีมงานเตรียมงานกันวุ่นวาย ฝ่ายเสื้อผ้าเตรียมเสื้อผ้า ฝ่ายฉากจัดเวทีขะมักเขม้น
พงษ์ช่างภาพคุยกับคิวฝ่ายศิลปกรรม
แหนมคุยมือถือกับลูกค้าโฆษณา ปลาหวานถือวอวิ่งประสานงานวุ่น
“งานใหญ่ขนาดนี้ อย่าทำให้พลาดนะ ไม่งั้นขายหน้าทั้งวงการแฟชั่นเลย” พงษ์บอก
“ครับ” คิวรับคำ
ผู้กำกับเวทีกำลังรอบล็อกกิ้งให้ดาวกับดีนี่อยู่ด้านล่างเวที เพียงดาว กะอู๋ยืนสแตนด์บายรออยู่แล้ว
ป้ากบพาดีนี่ตามเข้ามา
ผู้กำกับเวทีเรียก “ดีนี่เชิญเชิญทางนี้เลยครับ เดี๋ยวรอแป๊บนึงแล้วจะได้ซ้อมบล็อกกัน”
ดีนี่ไหว้ทุกคน
“สวัสดีค่ะพี่ดาว ดีนี่ดีใจนะคะที่เราได้ร่วมงานกันจริงๆ สักที”
เพียงดาวไม่ตอบ พยายามไม่สนใจ ไม่เสวนากับดีนี่
“พี่ดาวหายป่วยรึยังคะ” เพียงดาวงงๆ “ก็วันที่โอมถ่ายแบบให้ดีนี่พี่ดาวไม่สบายไม่ใช่เหรอคะ” เพียงดาวชะงัก “พี่ดาวรักษาสุขภาพด้วยนะคะ ดีนี่กลัวพี่ดาวจะเป็นเหมือนวันนั้นอีก”
“ชั้นก็ต้องมีสตินะ จะได้ไม่ต้องเอาพิมเสนไปแลกกับเกลือ”
“ใช่ๆ ดีนี่ พิมเสนอย่างเราต้องรู้จักไว้ตัวนะจ้ะ” ป้ากบแถเข้ามาสาระแน
อู๋กัดเจ็บ “อย่างหล่อนไม่ใช่พิมเสนหรอก เป็นได้แค่หมามุ่ย โดนแล้วก็คัน”
ป้ากบสะบัดหน้า “เช๊อะ!!”
ผู้กำกับเวทีเรียก “เชิญคุณดาว น้องดีนี่บนเวทีเลยครับ”
เพียงดาว ดีนี่ และผู้กำกับเวที เดินขึ้นเวทีไป
“ตามคอนเซ็ปท์นะครับ ผู้หญิงของโมเดลจะมีความร้อนแรงและความสงบเยือกเย็นในคนเดียวกัน คิวแรกก็จะเป็นคุณดาวนะครับ คุณดาวจะต้องพรีเซ้นต์ด้านความร้อนแรง เป็นนกฟีนิกซ์ เดี๋ยวพอเปิดตัวแล้วคุณดาวก็เดินตามจุดที่มาร์คนี่นะครับ” ผู้กำกับฯชี้จุดมาร์คบนเวที “เดี๋ยวไฟก็จะลุกตามมาร์คด้านนี้” ชี้จัดมาร์คไฟ “คุณดาวระวังด้วยนะครับ อย่าเดินเข้าใกล้เส้นแดง ตรงนี้อันตราย”
ดีนี่มองตามผู้กำกับฯที่บรี๊ฟงานให้ดาวอยู่ นิ่งคิด
ผู้กำกับเวทีเวทีหันมาหาดีนี่ “คิวต่อมา ก็จะเปิดตัวน้องดี่นี่ ดีนี่จะต้องพรีเซ้นต์ในมุมของผู้หญิงเยือกเย็น เป็นสโนว์ควีน ดีนี่ก็เดินตามมาร์คนี้นะครับ” ชี้ที่มาร์ค “แล้วจะมีไดไอซ์ปล่อยตามคิว แล้วสองคนก็มาหยุดที่เวทีมาร์คนี้ตรงกลางเวที คิวต่อไปทั้งคู่ก็จะปะทะกัน ในขณะที่เวทีส่วนนี้ก็จะหมุน โอเคไหมครับ
เพียงดาวพยักหน้า
ดีนี่รับคำ “ค่ะ”
ผู้กำกับเวทีสรุป “แต่สุดท้ายสองคนก็ประสานมือรวมกันเป็นหนึ่ง โอเคนะครับ”
ป้ากบแทรกขึ้นกลางวงประชดอยู่ในที “สุดท้ายไฟก็ต้องแพ้ความเย็นอยู่ดี”
โอมถอดสูท ใส่เสื้อเชิ๊ตเข้ามา
อู๋กระซิบบอก “ดาว โอมมา”
โอมเข้ามายืนมองเพียงดาวยิ้มให้
ดีนี่มองโอมกับเพียงดาว อย่างจับกิริยา
เพียงดาวกะอู๋นั่งอยู่ตรงหน้าเวที โอมทำเป็นเดินไปเดินมาแถวนั้น แต่ความจริงอยากมาเฝ้าเพียงดาว อู๋เข้าไปหาโอม
“โอม เข้ามาอยู่อย่างนี้ไม่กลัวคนอื่นสงสัยเหรอ”
“ไม่หรอกครับ ผมบอกเค้าว่าจะมาช่วยงานข่างใน”
เพียงดาวแอบยิ้มให้กับโอม
ขณะนั้นดีนี่เอาของว่างเป็นกะหรี่ปั๊บเข้ามาให้
“ทานของว่างกันไหมคะ” ดีนี่ยกมาให้
เพียงดาวไม่สนใจ อู๋ก็ไม่เอา “ไม่ล่ะจ้ะ”
ดีนี่วางไว้ที่โต๊ะตรงหน้าโอม “งั้นโอมทานหน่อยนะคะ อีกตั้งนาน กว่างานจะเริ่ม”
เพียงดาวมองจ้องดีนี่สลับกับมองโอม ดูว่าโอมจะทำยังไง
“ไม่ล่ะครับ ผมยังไม่หิว” โอมเลื่อนจานคืนดีนี่
คิวยกของเดินผ่านมาพอดี
“คิว พี่ช่วย” โอมเดินเข้าไปช่วยคิวยกของ
เพียงดาวเลื่อนจานกะหรี่ปั๊บไปคืนตรงหน้าดีนี่
“กินซะสิ เธอน่าจะชอบ!!”
ดีนี่สะอึก แล้วยกมือไหว้ขอบคุณ “ขอบคุณค่ะพี่ดาว”
ขณะนั้นคิวยืดตัวพยายามติดป้ายสปอนเซอร์ที่เวที
โอมเข้าไปช่วยคิว โอมยืดตัวขึ้น เสื้อโอมถกขึ้น เห็นขอบกางเกงในยี่ห้อดังโผล่พ้นขอบกางเกง
ดีนี่มองโอมเขม็ง คิดบางอย่างในใจ
ค่ำจวนได้เวลางานเริ่ม เวทีถูกตกแต่งสวยงามพร้อมแล้ว สำหรับ งานฉลอง 17 ปี โมเดล
แขกเริ่มมาถ่ายรูปที่แบ็คดร็อปหน้างาน พิธีกรสัมภาษณ์เซเลบต่างๆ
แต้ว และกิตติ บิ๊กบอสของโมเดลให้สัมภาษณ์นักข่าวอยู่
“คุณกิตติในฐานะบอสใหญ่ของโมเดล ก้าวเข้าสู่ปีที่ 18 จะมีอะไรเปลี่ยนแปลงไหมคะ”
“ก็ยังคงคอนเซ็ปสำหรับผู้หญิงยุคใหม่เหมือนเคยแหล่ะครับ แต่ว่าจะเข้มข้นขึ้น” กิตติบอก
“เข้มข้นเหมือนโชว์เปิดงานที่มีดีนี่กับเพียงดาวประชันกันไหมคะ” นักข่าวถามต่อ
แต้วรีบพูดแก้ให้ดาว “เรื่องดีนี่กับดาวก็เป็นแค่ข่าวค่ะ เค้าไม่มีปัญหากันจริงๆ เค้าถึงร่วมงานกันได้ไงคะ”
กิตติเสริม “เห็นไหมครับว่าโมเดล สามารถเอานางแบบที่มีประเด็นร้อนแรง มาเจอกันได้ ปีต่อไปก็จะเข้มข้นร้อนแรงอย่างนี้แหล่ะครับ”
แต้วแอบเซ็งบอสที่จุดประเด็นดาวกับดีนี่เพื่อสร้างกระแส
ที่ห้องแต่งตัวหลังเวที ทีมงานเตรียมเสื้อผ้า เครื่องประดับสำหรับนางแบบ อู๋แต่งหน้าให้เพียงดาวอยู่ ป้ากบเดินวุ่นหาดีนี่ทั่วห้อง
ปลาหวานเดินผ่านมาพอดี
“ปลาหวาน เห็นดีนี่ไหม?”
“เห็นบอกว่าไปเอาของน่ะค่ะป้า”
อู๋กัดป้ากบ “เด็กมันหนีไปเพราะไม่อยากอยู่กับหล่อน เหมือนเด็กคนก่อนๆ รึเปล่า”
ดีนี่หิ้วถุง ท่าทางตื่นๆ เข้ามา “ดีนี่มาแล้วค่ะป้ากบ...”
“ไปไหนมาดีนี่”
“ไปเอาของมานิดหน่อยค่ะ”
เพียงดาวหันไปมองดีนี่ ดีนี่เห็นเพียงดาวมองอยู่ ทำทีเป็นมีพิรุธ
“ป้ากบเห็นโอมไหมคะ”
เพียงดาวได้ยินดีนี่ถามถึงโอมก็ชะงัก สนใจดีนี่
“เห็นอยู่หน้างาน มีอะไรหรือเปล่า?”
“ไม่มีอะไรค่ะ แต่งหน้าเลยค่ะ”
ดีนี่มองเพียงดาวส่อพิรุธ กอดถุงของที่บอกซื้อมาแน่น ท่าทางตื่นเต้น
“ถุงอะไรน่ะดีนี่” ป้ากบถาม
ดีนี่หันไปสบตาเพียงดาวแล้วทำอึกอัก “เอ่อ…”
ป้ากบสงสัย “หนูเป็นอะไรหรือเปล่าดีนี่ มีอะไรบอกป้ามาสิ”
ดีนี่ท่างตื่นๆ เหมือนมีความลับ “คือว่า....เดี๋ยวเลิกงานดีนี่เล่าให้ฟังค่ะ”
ป้ากบพยักหน้า หันไปเตรียมอุปกรณ์แต่งหน้า
ดีนี่มองของในถุง เอาถุงไปใส่ไว้ในกระเป๋าถือตัวเองที่อยู่ตรงโต๊ะอีกฝั่ง แล้วกลับไปให้ป้ากแต่งหน้า
เพียงดาวมองดีนี่ มองที่ถุง แล้วสงสัยหนักว่าของในถุงคืออะไร
เพียงดาวแต่งหน้าเสร็จแล้ว กำลังแต่งตัวในชุดโทนสีแดงเพลิง พรีเซ้นต์ความเป็นไฟและนกฟีนิกซ์ มีคอสตูมใส่เครื่องประดับให้
ดีนี่แต่งหน้า แต่งตัวในชุดโทนสีเย็น เหมือนราชินีน้ำแข็ง มีคอสตูมอีกคนช่วยแต่งตัวอยู่
ดีนี่พูดกับคอสตูม “ดีนี่เสร็จแล้วใช่ไหมไหม” คอสตูมพยักหน้า “งั้นดีนี่ขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนนะคะ”
ดีนี่ออกไป ทีมงานทยอยกันออกไป คอสตูมตะโกนบอก
“เสร็จแล้วค่ะคุณ”
เพียงดาวพยักหน้า คอสตูมเดินไปเก็บของที่อีกมุม
เพียงดาวจ้องไปที่กระเป๋าถือดีนี่ ความระแวงสงสัยในใจยิ่งพุ่งพล่าน ชำเลืองมองทีมงานแล้วเห็นว่าไม่มีใครสนใจ
เพียงดาวเดินเข้าไปที่กระเป๋าถือดีนี่ ลังเลว่าจะเปิดดีไหม ในที่สุดก็ตัดสินใจเปิดกระเป๋า หยิบถุงของดีนี่ขึ้นมาเปิดดู ดาวหยิบของออกมาเห็นว่าเป็นกางเกงในยี่ห้อดัง มีโน๊ตอยู่ในถุงด้วย ดาวหยิบขึ้นมาอ่าน
“ดีนี่ซักให้แล้วนะคะโอม”
เพียงดาวยืนอึ้ง โกรธจนตัวสั่น
ดีนี่วิ่งกลับเข้ามา ตกใจเห็นดาวถือกางเกงในกับโน้ต ดีนี่รีบดึงของในมือดาวกลับไปหมด
“พี่ดาว พี่ดาวทำอะไรคะ”
“มันมาอยู่กับเธอได้ยังไง?” เพียงดาวเสียงกร้าว
“พี่ดาว ทำไมมาเปิดดูของดีนี่ล่ะคะ”
“เธอมีอะไรกับเค้าเหรอ”
ดีนี่อึกอักมีพิรุธอีก “คือ...ก็โอมกับดีนี่...พี่ดาวอย่าไปบอกใครนะคะ ดีนี่ขอร้อง” ไหว้ “พี่
ดาวอย่าบอกใครนะคะ”
ทีมงานเรียก “แสตนด์บายครับคุณดาว น้องดีนี่”
เพียงดาวจำใจเดินออกไป
ไฟบนเวทีเฟดมืดอยู่ เพียงดาวเดินออกมาตามจุดมาร์ค ไฟสีแดงค่อยๆ ลุกตามร่างเพียงดาว
ทุกคนที่หน้าเวทีปรบมือ ฮือฮา
ไฟบนเวที ฟอลโลว์จับที่เพียงดาว
เพียงดาวพรีเซ้นต์ความร้อนแรง และโทสะอย่างเปลวไฟอย่างสมบทบาท
อู๋ กะแต้วที่นั่งอยู่หน้าเวทีเม้าท์กัน
“ดาวมันอินเนอร์ดีเน๊าะ อย่างกับมันโกรธใครจริงๆ งั้นแหละ”
เพียงดาวมาหยุดที่จุดโพส
ถึงคราวเปิดตัวดีนี่ตัวแทนความเย็น ดีนี่เดินตามคิวแล้วมาหยุดคู่กับเพียงดาว
สองคนแสดงท่าปะทะกัน ดีนี่กับเพียงดาวโน้มใบหน้าเข้าใกล้กัน
ดีนี่แอบกระซิบเพียงดาว “เรื่องวันนี้พี่ดาวอย่าเพิ่งบอกใครนะคะ ดีนี่กับโอมยังไม่พร้อม”
เพียงดาวหันไปมองโอมที่อยู่หน้าเวที โอมยิ้มโบกมือให้เพียงดาว แต่ดีนี่ยิ้มตอบโอมไป เพียงดาวยิ่งเข้าใจว่าโอมกับดีนี่มีความสัมพันธ์กันจริง
เพียงดาวโมโหผลักดีนี่ออก ดีนี่กระเด็นไปตรงแถบที่ไฟลุกอยู่ ชายกระโปรงดีนี่ติดไฟพรึ่บขึ้นทันที
ทุกคนในงานแตกตื่น ป้ากบกรี๊ด ดีนี่กรีดร้องสุดเสียง
นักข่าวลุกฮือถ่ายรูปรัว ทุกคนตกใจ แต้ว อู๋ โอมอึ้ง
เพียงดาวยืนอยู่ในไฟฟอลโลว์เพียงคนเดียว ตกใจไม่รู้จะทำยังไง ยืนตาค้างมองความวุ่นวายตื่นๆ
โอมได้สติก่อนใคร รีบวิ่งขึ้นไปบนเวที ถอดสูทดับไฟให้ดีนี่
ดีนี่ตกใจ อ่อนระทวยอยู่กับอกแกร่งของโอม
ป้ากบวิ่งขึ้นบนเวที “พาดีนี่ไปโรงพยาบาลที เร็วสิ!”
โอมอุ้มดีนี่ออกไปกับป้ากบ แต้ววิ่งตาม เพียงดาวมองตาม ทันใดนั้นนักข่าวกรูกันเข้ามาหาเพียงดาว ยิ่งคำถามถี่ยิบ
“เกิดอะไรขึ้นครับคุณดาว!”
“ผิดคิวเหรอคะ!”
“อุบัติเหตุเหรอครับ!”
เพียงดาวยังอึ้ง ช็อคอยู่ อู๋พุ่งเข้ามากันนักข่าวให้
“อย่าเพิ่งถามอะไรเลยนะคะ ดาวยังตกใจอยู่ ขอตัวนะคะๆ”
อู๋รีบพาเพียงดาวออกไปอย่างเร็วรี่
อู๋ตัดสินใจพาเพียงดาวกลับบ้าน เพียงดาวพยายามสงบสติอารมณ์อยู่กับอู๋ แต้วกะโอมตามมาทีหลัง
อู๋กังวลใจรีบถาม “แต้ว เป็นไงบ้าง”
“ดีนี่ไม่เป็นไรแล้ว แค่ตกใจน่ะ” แต้วบอก
โอมเดินเข้าไปหาเพียงดาว
“คุณดาวครับ เรื่องวันนี้มันเป็นอุบัติเหตุใช่ไหมครับ?”
“ชั้นก็ไม่ได้ตั้งใจจะให้เกิดเรื่องขนาดนี้”
“หมายความว่าคุณดาวตั้งใจเหรอครับ?” โอมถาม
เพียงดาวเริ่มโมโหที่เห็นโอมเป็นห่วงดีนี่แล้วพูดเป็นเชิงตำหนิตน
“แล้วจะไม่ถามหน่อยเหรอ ว่าทำไมชั้นถึงทำ คุณไปนอนกับมันมาใช่ไหม!”
แต้วและโอมตกใจ
แต้วปราม “ดาว ไหนเธอบอกว่าคุยกันจบไปแล้วไง”
“จบเหรอ? วันนี้ชั้นเห็นมันลับๆ ล่อๆ ถือของเข้ามา พอชั้นไปเปิดดูรู้ไหมชั้นเจออะไร กางเกงในโอม มันเขียนโน้ตไว้ด้วยว่า มันซักให้แล้ว”
แต้วกับโอมยิ่งตกใจ
โอมรีบถาม “คุณดาวเข้าใจผิดรึเปล่าครับ ของของผมจะไปอยู่กับเค้าได้ยังไง”
“เข้าใจผิดเหรอ! ถ้าเข้าใจผิดมันจะรู้ได้ยังไงว่าคุณใช้กางเกงในยี่ห้ออะไร!”
“แต่ผมไม่ได้มีอะไรกับเค้าจริงๆ!” โอมยืนยัน
“ไม่ต้องมาโกหก คุณแอบไปนอนกับมันมาใช่ไหม!” ดาวโกรธจนน้ำตาไหลพราก “คนมักง่าย...”
“ดาว ใจเย็นๆ นะ” แต้วปลอบพยายามเอาน้ำเย็นลูบ
“คุณดาวฟังผมก่อน”
โอมพูดพร้อมกับจับแขนเพียงดาว แต่เพียงดาวสะบัดแขนแล้วมือพลาดไปโดนหน้าโอม โอมอึ้ง ทุกคนก็อึ้ง
“โอม ป้าว่ากลับไปก่อนดีกว่า” อู๋บอก
“แต่ว่า...”
“ป้าบอกให้กลับไปก่อน” อู๋ขึ้นเสียง
โอมจำใจออกไป
เพียงดาวทรุดตัวลงกับพื้นร้องไห้โฮ แต้วกะอู๋พยายามปลอบ
คืนนั้นแม่อ้อยเดินลงมาจากชั้นบน เห็นไฟด้านล่างเปิดอยู่ ก็แปลกใจจึงเดินลงมาดู เห็นโอมนั่งเครียดๆ อยู่
“โอม มาตั้งแต่เมื่อไหร่”
“สักพักแล้วครับ”
“ทำไมไม่เรียกแม่” มองหน้าเห็นโอมเครียดๆ “เป็นอะไรรึเปล่าลูก?”
“เปล่าครับ”
“ทะเลาะกับแฟนเหรอ โอม?” แม่อ้อยจี้จุด
โอมระบดระบายออกมาด้วยความน้อยใจ “ทำไมเค้าไม่เชื่อใจผมสักทีครับ ผมก็พิสูจน์แล้วว่าผมรักเค้าคนเดียว ทำไมเค้าต้องระแวงผมด้วย”
แม่อ้อยบอกอย่างคนมากประสบการณ์ “เพราะเค้ารักโอมมากไง รักมากก็ยิ่งระแวงมาก สมัยสาวๆ แม่ก็เคยเป็น แต่สุดท้ายความรักที่เจือด้วยความระแวงก็ไปกันไม่รอดหรอก”
โอมฟังแล้วอึ้ง “แล้วผมจะทำยังไงครับแม่”
“โอมต้องใจเย็น เข้าใจเค้าให้มากว่าที่เค้าทำไปเพราะอะไร แล้วถ้าว่างโอมพาเค้ามาหาแม่บ้างนะลูก แม่อยากคุยกับเค้า ผู้หญิงเหมือนกันน่าจะคุยกันง่าย” โอมครุ่นคิด แล้วพยักหน้า “งั้นคืนนี้ก็นอนที่นี่แล้วกันนะ”
โอมยิ้มขอบคุณแม่
ด้านอามกำลังเล่นเฟสบุ๊คอยู่ในห้องนอน อามพิมพ์ข้อความแชทกับใบเฟิร์น สาวน้อยปริศนา
“สวัสดีครับน้องเฟิร์น”
ฝ้ายอยู่ในห้องตัวเอง อ่านข้อความอามอยู่ ฝ้ายมองหน้าจอชั่งใจว่าจะบอกความจริงอามดีไหม ฝ้ายตัดสินใจพิมพ์ข้อความตอบอาม
“พี่อามคะ เฟิร์นมีอะไรจะบอก...”
“พี่ก็มีเหมือนกันครับ...” อามพิมพ์ตอบ
จากนั้นอามส่งลิงค์ยูทูปมาให้ “คลิกที่ลิงค์เลยครับ...”
ฝ้ายงงอยู่สักครู่ แล้วคลิกที่ลิงค์ คลิปยูทูปเปิดขึ้นมา
เห็นภาพอามอยู่ในห้อง ถือกระดาษบังหน้าอยู่ ในกระดาษเขียนว่า “พี่อามอยากบอกน้องเฟิร์นว่า..” จากนั้นอามก็วางกระดาษลง แล้วเล่นอะคูเลเล่ร้องเพลง “อย่าทำให้ฟ้าผิดหวัง” ของดาเอ็นโดรฟิน
ฝ้ายอึ้งมองอามในคอมพ์ ใช้ความคิด เห็นอามร้องเพลงมีความสุขมาก ฝ้ายแอบมีความสุขไปด้วย
พอคลิปเล่นจบ อามส่งข้อความมา
“พี่ตั้งใจทำคลิปให้น้องเฟิร์นครับ...แล้วน้องเฟิร์นมีอะไรจะบอกพี่ละครับ”
ในที่สุดฝ้ายตัดสินใจพิมพ์ข้อความตอบกลับอาม
“ไม่มีอะไรค่ะ พี่อามร้องเพลงเพราะนะคะ…”
สองคนแชทคุยกันอย่างมีความสุข
คลิปยอดนิยมในยูทูปเวลานี้ เป็นภาพตอนที่ชายกระโปรงดีนี่ถูกไฟไหม้ คนเข้าไปดูในทุกที่
ขณะที่หนังสือบันเทิงแนวกอสสิป ขึ้นรูปหน้าหนึ่งตอนดีนี่ถูกไฟไหม้ เพียงดาวยืนตะลึงอยู่
พร้อมพาดหัวข่าว “แคทวอล์คลุกเป็นไฟ เพียงดาวย่างสดดีนี่” คนมุงดู หยิบอ่านมากมาย
คิว แหนม และปลาหวานยืนเมาท์มอยกันอยู่ ในขณะที่ปลาหวานถ่ายเอกสารไปด้วย
“แกชั้นคิดผิดละ คุณดาวไม่ใช่คนขี้อิจฉา แต่เป็นโรคจิตมากกว่า ดูสิกะจะทำให้ดีนี่โดนไฟครอกตายเลยนะ” เซลส์โฆษณาขาเมาท์เปิดประเด็น
คิวไม่เชื่อ “นี่พี่..ไม่ใช่หนังแอ็คชั่นนะบ้านเมืองมีขื่อแปจะมาฆ่ากันง่ายๆ”
“ใช่ๆ อุบัติเหตุมากกว่า ต่อให้คุณดาวอิจฉาดีนี่ กลัวว่าจะตกจากตำแหน่งนางแบบเบอร์หนึ่ง แต่ถ้าดีนี่เป็นอะไรขึ้นมา คุณดาวต้องไปเป็นเบอร์หนึ่งในคุก ไม่คุ้มหรอก ชั้นฟันธงว่าอุบัติเหตุ” ปลาหวานว่า
จู่ๆ แหนมหยิบปึกกระดาษเคาะหัวปลาหวาน
“หลุดมือ..นี่ก็อุบัติเหตุเหมือนกัน” ปลาหวานเซ็ง
แหนมคิดถึงเรื่องเพียงดาว พูดอย่างมั่นใจ
“ชั้นว่าคุณดาวจงใจ ชัวร์”
ทันใดนั้นโอมก็เดินเข้ามาได้ยินพอดี โอมชะงัก แหนม คิว และปลาหวานต่างอึ้งตามๆ กัน
แหนมชิ่งตามนิสัย “ไปนะ ปลาหวาน คิว ชั้นงานยุ่ง”
แล้วรีบวิ่งแจ้นออกไป คิวยิ้มเจื่อนๆ ให้โอมแล้ววิ่งตาม ปลาหวานรีบหอบเอกสารที่ถ่ายเสร็จตามไปเร็วรี่
โอมอึ้งๆ เครียดหนักเรื่องของเพียงดาวที่เป็นทอล์คออฟเดอะทาวน์สนั่นเมือง
อู๋ แต้ว และโอมนั่งหน้าเครียดๆ คุยหารือกันอยู่ ที่มุมหนึ่งในออฟฟิศโมเดล
อู๋ดูข่าวในหนังสือพิมพ์แล้วยิ่งจิตตก “โอ้ย!! ให้ดาวร่วมงานกับดีนี่ กะว่าข่าวเกาเหลาจะซา ที่ไหนได้มีข่าวเกาเหลาชามใหญ่กว่าเดิมอีก”
“ตกลงเรื่องกางเกงในที่ดาวบอก โอมไม่รู้เรื่องจริงๆ ใช่ไหม” แต้วถาม โอมพยักหน้าแน่วนิ่ง “แล้วดีนี่จะทำอย่างนั้นทำไม” แต้วคาใจ คิดไม่ตก
อู๋โพล่งขึ้น “หรือว่าเด็กนั่นจะพยายามปั่นหัวดาวจริงๆ”
แต้ว อู๋ โอมนิ่งคิด
ระหว่างนั้นเองก็มีเสียงดีนี่ดังเข้ามา “อย่าค่ะป้ากบ ดีนี่บอกว่าอย่าไงคะ”
ตามด้วยเสียงป้ากบ “ปล่อยป้า ป้าจะเอาเรื่องให้ถึงที่สุด!!”
ก่อนจะเห็นป้ากบหุนหันเข้ามา โดยมีดีนี่ตามติด
ป้ากบของขึ้นยัวะจัด “คุณแต้วคะ เรื่องเมื่อคืนกบไม่ยอมจริงๆ ด้วย เด็กของกบเกือบตาย ยังไงนังดาวก็ต้องรับผิดชอบ แล้วหนังสือคุณแต้วก็ต้องลงขอโทษดีนี่ด้วย”
“มาก็ดีแล้วป้ากบ ชั้นก็อยากจะคุยเรื่องนี้เหมือนกัน”
ป้ากบงงที่เห็นแต้วดูไม่หวั่นสักนิด
แต้วเข้าเรื่องทันที “ดาวเค้าบอกว่าเค้าไปเจอกางเกงในผู้ชายของเธอ แล้วเธอก็เขียนโน้ตไว้
ว่าเป็นของโอม”
ป้ากบหันไปมองดีนี่ สลับกับโอมงงๆ
“เกี่ยวอะไรกับโอมด้วย?”
อู๋จ้องหน้าดีนี่ “เธอจงใจจะปั่นหัวดาวรึเปล่า? เรื่องกางเกงในนั่น มันมีอยู่จริงๆ เหรอ?”
“มีจริงค่ะ” ดีนี่รับหน้าตาเฉย
แต้ว อู๋ และโอมงงที่ดีนี่ยอมรับง่ายๆ
“แต่กางเกงในนั่นน่ะไม่ใช่ของโอมนะคะ มีคนโรคจิตเอาไปไว้หน้ารถดีนี่ พอดีนี่ไปเจอ ดีนี่ก็กลัวแล้วก็เก็บกลับมาน่ะค่ะ”
ดีนี่แกล้งทำเป็นคิดประติดประต่อเรื่องได้
“งั้นแสดงว่าพี่ดาวกับโอมก็คบกันแล้ว พี่ดาวก็มาเห็นกางเกงในของดีนี่แล้วเข้าใจผิด...” แล้วทำเป็นนึกออก “มิน่าล่ะคืนนั้นพี่ดาวถึงโกรธ...”
อู๋ “แต่ดาวเค้ายืนยันนะ ว่าโน้ตที่อยู่ที่กางเกงนั่นน่ะ หมายถึงของโอม
ดีนี่แย้งพร้อมสาบทสาบาน “มันไม่มีโน้ตอะไรทั้งนั้นเลยนะคะ ดีนี่สาบานได้...”
ป้ากบงง ใบ้กินอยู่ครู่หนึ่ง แล้วเพิ่งลำดับเรื่องได้ทัน “อ๋อ สรุปว่านังดาวมันกินช่างภาพคนนี้ แล้วมันก็หึงผัวจนหน้ามืด แล้วก็มาเข้าใจผิดว่ากางเกงในเป็นของผัวมัน แล้วก็ทำร้ายดีนี่ของชั้น อย่างนี่กบยิ่งไม่ยอมนะคุณแต้ว
“ป้ากบใจเย็นๆ ค่ะ”
“นี่ตกลงเธอไม่ได้คิดจะปั่นหัวยัยดาวจริงๆ ใช่ไหม” อู๋คาดคั้นนิดๆ
“ดีนี่จะทำอย่างนั้นไปทำไมคะ พี่ดาวเป็นไอดอลของดีนี่ แล้วเรื่องพี่ดาวกับโอมคบกันดีนี่ก็เพิ่งจะรู้จากพี่แต้ว พี่อู๋เนี่ยแหล่ะค่ะ” ดีนี่นิ่งคิด แล้วแสร้งทำเป็นร้อนใจ “โธ่ นี่พี่ดาวเค้าคงคิดมาก ดีนี่ต้องรีบไปอธิบายให้พี่ดาวเข้าใจว่าดีนี่ไม่ได้มีอะไรกับโอม ดีนี่ไม่เคยคิดจะแย่งของของใครนะคะ”
ป้ากบขัดขึ้น “ให้มันไปอธิบายตำรวจเถอะ เห็นไหมที่มันทำคราวนี้มันมีแรงจูงใจที่จะทำร้ายดีนี่ มันไม่รอดแน่”
ดีนี่ร้องห้าม “ป้ากบคะ พี่ดาวเค้าน่าสงสารจะแย่ ไม่รู้จะคิดฟุ้งซ่านไปขนาดไหน ดีนี่ว่าอย่าจองเวรจองกรรมกันเลยนะคะ ถือซะว่าดีนี่ขอร้องนะคะป้า”
พลางดีนี่ไหว้ป้ากบ
“เออ ก็ได้! ทำไมหนูดีขนาดนี้เนี่ย ดีจนป้าเริ่มโมโหแล้วนะเนี่ย” ป้ากบฟึดฟัดใส่ดีนี่ แล้วหันมาทาง
แต้ว “นี่กบเห็นแก่ดีนี่นะคะคุณแต้ว แต่อย่าให้มันมายุ่งกับเด็กกบอีก ไม่งั้นกบไม่ยอมแน่”
“ขอบใจนะป้ากบ” แต้วหันมาพูดกับดีนี่ “ขอบใจนะดีนี่ที่ไม่ถือสาดาว”
“ขอบคุณนะครับดีนี่” โอมยิ้มสีหน้าซาบซึ้ง
“ไม่เป็นไรค่ะ พี่ดาวเป็นไอดอลดีนี่ ดีนี่หวังดีกับพี่ดาว แต่ถ้าอยากให้ดีนี่ไปช่วยอธิบายกับพี่ดาว บอกดีนี่ได้นะคะ”
แต้ว อู๋ และโอมต่างเคลิ้มคล้อยซาบซึ้งในภาพดีงามที่ดีนี่สร้างขึ้นมากลบปิดแรงริษยาในใจ
อ่านต่อตอนที่ 4 พรุ่งนี้
