ปุจฉา - วิสัชนา

• สารพัดบาป

ปุจฉา : ข้าพเจ้ามีคำถามที่จะรบกวนเรียนถามพระคุณเจ้าครับ

1. การที่เราด่า ล่วงเกิน พูดไม่ดีต่อบิดามารดา ครูบาอาจารย์ จะได้รับบาปกรรมมากน้อยเพียงใด

2. การที่เราดูสิ่งยั่วยวนก่อให้เกิดกิเลสตัณหา บาปไหมครับ

3. การที่เราอุทิศส่วนกุศลไปให้กับเจ้ากรรมนายเวร ตัวเราจะได้บุญด้วยไหมครับ

4. ถ้าคนเราบวชแต่จิตใจไม่เป็นสุข คิดถึงแต่กิเลส แต่กายปฏิบัติหน้าที่พระสงฆ์ จะก่อให้เกิดบาปแก่ตัวเราไหมครับ

5. เราจะทราบได้อย่างไรครับว่าเรากำลังทำบาป เมื่อมันเป็นสิ่งที่ละเอียดอ่อน ซับซ้อนมาก เช่น ความรู้สึกนึกคิดบางอย่างก่อให้เกิดบาปได้แล้ว แต่ถ้าเราไม่ปฏิบัติตาม เพียงแต่คิเท่านั้น จะบาปไหมครับ

วิสัชนา :

1. บาปกรรม บาปกรรม อย่าทำ นอกจากจะเป็นบาปแล้ว ผู้อื่นรู้เข้าเขาจะตำหนิติว่าเรา แล้วจะไม่มีใครอยากคบด้วย วันข้างหน้า คุณมีครอบครัว มีลูก ลูกคุณก็จะด่าคุณเหมือนกัน หรือยิ่งกว่าที่คุณด่าพ่อแม่ ครูอาจารย์

2. ถือได้ว่าเป็นอกุศลชนิดหนึ่ง เป็นกิเลส ยังมิได้เป็นบาป เพราะยังมิได้ล่วงเกินใครให้เสียหายเดือดร้อน แต่ก็เป็นเหตุให้ตนเดือดร้อนได้เหมือนกัน

3. เพราะคุณมีบุญ คุณจึงแบ่งบุญให้เจ้ากรรมนายเวร ก็ต้องถามคุณว่า วันๆคุณทำอะไรบ้างล่ะในบุญกิริยา 10 อย่าง เช่น ให้ทาน รักษาศีล เจริญภาวนา อ่อนน้อมถ่อมตน ทำหน้าที่ถูกต้อง แบ่งบุญให้ผู้อื่น เห็นคนอื่นทำดีคุณก็ยินดีด้วย ฟังธรรม สนับสนุนให้ผู้อื่นฟังหรือแสดงธรรม ทำความเห็นให้ถูก เช่น เชื่อว่าทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว ทั้ง 10 อย่างนี้ คุณทำได้อย่างไหน ในเวลาใดของแต่ละวัน

4. แน่นอนๆ เป็นบาปแน่ๆ

5. ความรู้สึกไม่สบายใจ ทุกข์ใจ ทุกข์กาย ที่เกิดจากผลของการกระทำแห่งเรานั่นแหละเป็นบาป

• ใช้มนต์บทไหนรักษาโรค

ปุจฉา : หลวงปู่คะ การสวดมนต์ในพุทธศาสนาช่วยในการเยียวยารักษาโรคได้อย่างไร ควรใช้บทไหนสวดบ้าง และควรปฏิบัติตัวก่อนและหลังสวดมนต์อย่างไรคะ

วิสัชนา : ตามตำนาน มนต์ที่เจริญแล้วช่วยรักษาโรคได้ก็เห็นจะมีแต่บทโพชฌงคปริตร ที่ใช้รักษาพระพุทธเจ้า พระมหากัสสปะ พระโมคคัลลานะ

ทั้งสามองค์นี้หายจากโรคเมื่อฟังการเจริญมนต์โพชฌงคปริตร แล้วจิตรวมเป็นหนึ่ง ปล่อยวางในรูป กาย และเวทนา สามารถรักษาโรคได้

ก่อนและหลังเจริญมนต์ ควรบริจาคทาน รักษาศีล เจริญภาวนา แผ่เมตตา ทำจิตให้สงบ

• ระงับเวรได้ไหม

ปุจฉา : กราบนมัสการหลวงปู่ที่เคารพอย่างสูง

1. เวรจะระงับลงได้ไหมคะ ถ้าเราอโหสิกรรม แต่อีกฝ่ายไม่ยอมอโหสิกรรม แล้วยังอาฆาตพยาบาทจองเวรอยู่ ถ้าเราแผ่เมตตาโดยระบุชื่อ จะช่วยให้เวรระงับได้ไหมคะ

2. มีวิธีใดบ้างที่ภพชาติต่อๆไป เราอยากมีบริวารและสมบัติมากๆ นอกเหนือจากการชวนคนไปฟังธรรม หรือชวนคนไปทำบุญ เพราะชาติปัจจุบันไม่มีบริวารเลย ต้องอยู่อย่างโดดเดี่ยวเดียวดาย(ชวนพ่อแม่พี่น้อง ลูก สามี เพื่อน ก็ไม่มีใครไปกับเราเลย)

วิสัชนา :

1. เวรย่อมระงับด้วยการไม่จองเวร ถ้าคุณอโหสิกรรมแล้ว เขายังไม่รับรู้ ก็เป็นไปได้ที่เวรนั้นๆยังมิได้มีการระงับในกรณีที่ทั้งสองฝ่ายมีชีวิตอยู่

แต่ถ้าฝ่ายหนึ่งฝ่ายใดไม่มีชีวิตอยู่แล้ว อีกฝ่ายก็สามารถอโหสิกรรมให้ด้วยการทำบุญอุทิศส่วนกุศล

2 . การสร้างบริวาร มิใช่มีแต่ชวนคนไปทำบุญฟังธรรมแต่เพียงอย่างเดียว การมีน้ำใจ รู้จักให้อภัย ไม่เห็นแก่ตัว มันทำให้คุณก็สามารถมีบริวารได้

(จาก นิตยสารธรรมลีลา ฉบับที่ 145 มกราคม 2556 โดย หลวงปู่พุทธะอิสระ วัดอ้อน้อย จ.นครปฐม)