ชายหนุ่มนักปั้นคนหนึ่ง ได้เดินทางรอนแรมไปยังเมืองต่างๆ เพื่อหาประสบการณ์และวัตถุดิบในการปั้น เขาได้เดินทางมาถึงหมู่บ้านแห่งหนึ่ง เมื่อสำรวจดูแล้ว ดินแถวนี้เป็นดินดี เหมาะแก่การนำมาปั้น เขาจึงตกลงใจที่จะพักในหมู่บ้านแห่งนี้ และได้ปลูกเพิงเล็กๆใกล้ลำธารเป็นที่พัก
วันหนึ่ง ขณะที่เขากำลังเริ่มปั้นรูปกวางอยู่นั้น ชายชราที่เป็นผู้ใหญ่บ้านก็ผ่านมาเห็น จึงเข้าไปดูใกล้ๆ พร้อมกับเอ่ยถามว่า
“ปั้นอะไรของแกน่ะ ดูหน้าตาชอบกล”
เมื่อชายหนุ่มบอกว่า กำลังปั้นกวาง ชายชราก็หัวเราะเสียงดัง แล้วพูดขึ้นว่า
“นี่เหรอกวาง ข้าว่าหน้ามันเหมือนหมามากกว่า”
ชายหนุ่มไม่ได้โต้ตอบ เขายังคงก้มหน้าก้มตาปั้นต่อไป
รุ่งขึ้น ขณะที่ชายหนุ่มกำลังเริ่มปั้นเขากวางอยู่นั้น ชายชราก็ผ่านมาอีก และแวะดูเหมือนเดิม
“นี่น่ะเหรอเขากวาง ไม่เห็นจะเหมือนตรงไหน มันเป็นเขากวางที่ประหลาดที่สุดเท่าที่ข้าเคยเห็นมา” แล้วชายชราก็หัวเราะ พร้อมกับเดินจากไป
เช้าวันต่อมา ชายชราก็มายังที่พักของชายหนุ่มอีก และเมื่อเห็นเขากำลังตบแต่งรายละเอียดของกวางตัวเดิม ชายชราก็พูดขึ้นว่า
“โอ้โฮ..แค่กวางตัวเดียว แกปั้นถึง 3 วัน แล้วก็ไม่เห็นจะสวยตรงไหน ปั้นง่ายๆแบบนี้ ข้าก็ทำได้ วันเดียวก็เสร็จ”
ชายหนุ่มนักปั้นจึงตอบเพียงสั้นๆว่า “ผมมีฝีมือเพียงน้อยนิด ขอเชิญลุงปั้นให้ดูเป็นแบบอย่างด้วยเถิด” ว่าแล้วก็ส่งดินกองหนึ่งให้กับชายชรา
ชายชราคิดว่าไม่ยาก เพราะดูแล้วง่ายๆ จึงรับดินมาแล้วลงมือปั้น ชายหนุ่มนั่งมองอย่างเงียบๆ แต่จนแล้วจนรอดก็ปั้นไม่ได้
กระทั่งตะวันตกดิน ชายชราจึงเอ่ยว่า
“ข้ารู้แล้วว่า มันไม่ได้ง่ายอย่างที่เห็น”
.......
หลายสิ่งหลายอย่างในโลกนี้ ดูเหมือนเป็นเรื่องที่ทำได้ง่ายๆสำหรับผู้ที่แค่มองดู แต่ไม่เคยลงไม้ลงมือกระทำ ต่อเมื่อได้ลงมือปฏิบัตินั่นแหละ จึงจะเข้าใจ เพราะงานการแต่ละอย่างไม่ว่าจะยากหรือง่าย ย่อมมีรายละเอียดในการกระทำเสมอ ซึ่งคนที่ลงมือทำเท่านั้นจึงจะรู้
(จากหนังสือธรรมลีลา ฉบับที่ 112 มีนาคม 2553 โดย ไม้หอม)
วันหนึ่ง ขณะที่เขากำลังเริ่มปั้นรูปกวางอยู่นั้น ชายชราที่เป็นผู้ใหญ่บ้านก็ผ่านมาเห็น จึงเข้าไปดูใกล้ๆ พร้อมกับเอ่ยถามว่า
“ปั้นอะไรของแกน่ะ ดูหน้าตาชอบกล”
เมื่อชายหนุ่มบอกว่า กำลังปั้นกวาง ชายชราก็หัวเราะเสียงดัง แล้วพูดขึ้นว่า
“นี่เหรอกวาง ข้าว่าหน้ามันเหมือนหมามากกว่า”
ชายหนุ่มไม่ได้โต้ตอบ เขายังคงก้มหน้าก้มตาปั้นต่อไป
รุ่งขึ้น ขณะที่ชายหนุ่มกำลังเริ่มปั้นเขากวางอยู่นั้น ชายชราก็ผ่านมาอีก และแวะดูเหมือนเดิม
“นี่น่ะเหรอเขากวาง ไม่เห็นจะเหมือนตรงไหน มันเป็นเขากวางที่ประหลาดที่สุดเท่าที่ข้าเคยเห็นมา” แล้วชายชราก็หัวเราะ พร้อมกับเดินจากไป
เช้าวันต่อมา ชายชราก็มายังที่พักของชายหนุ่มอีก และเมื่อเห็นเขากำลังตบแต่งรายละเอียดของกวางตัวเดิม ชายชราก็พูดขึ้นว่า
“โอ้โฮ..แค่กวางตัวเดียว แกปั้นถึง 3 วัน แล้วก็ไม่เห็นจะสวยตรงไหน ปั้นง่ายๆแบบนี้ ข้าก็ทำได้ วันเดียวก็เสร็จ”
ชายหนุ่มนักปั้นจึงตอบเพียงสั้นๆว่า “ผมมีฝีมือเพียงน้อยนิด ขอเชิญลุงปั้นให้ดูเป็นแบบอย่างด้วยเถิด” ว่าแล้วก็ส่งดินกองหนึ่งให้กับชายชรา
ชายชราคิดว่าไม่ยาก เพราะดูแล้วง่ายๆ จึงรับดินมาแล้วลงมือปั้น ชายหนุ่มนั่งมองอย่างเงียบๆ แต่จนแล้วจนรอดก็ปั้นไม่ได้
กระทั่งตะวันตกดิน ชายชราจึงเอ่ยว่า
“ข้ารู้แล้วว่า มันไม่ได้ง่ายอย่างที่เห็น”
.......
หลายสิ่งหลายอย่างในโลกนี้ ดูเหมือนเป็นเรื่องที่ทำได้ง่ายๆสำหรับผู้ที่แค่มองดู แต่ไม่เคยลงไม้ลงมือกระทำ ต่อเมื่อได้ลงมือปฏิบัตินั่นแหละ จึงจะเข้าใจ เพราะงานการแต่ละอย่างไม่ว่าจะยากหรือง่าย ย่อมมีรายละเอียดในการกระทำเสมอ ซึ่งคนที่ลงมือทำเท่านั้นจึงจะรู้
(จากหนังสือธรรมลีลา ฉบับที่ 112 มีนาคม 2553 โดย ไม้หอม)
