มนุษย์-ล้วนหนีไม่พ้น...เกิด-แก่-เจ็บ-ตาย!
เวลา-เดินทางไปข้างหน้าอย่างเที่ยงตรงเที่ยงธรรม! เวลา-ไม่เคยรู้จัก “คนดี” กับ “คนเลว!” เวลา-ไม่เคย “หัวเราะ” ด้วยความสุขกับ “ร้องไห้” ด้วยความเศร้า! เวลา-มิใช่มนุษย์จึงไร้อารมณ์ความรู้สึกผิด-ชอบ-ชั่ว-ดี!
บางคนบางเรื่อง-อยากให้เวลาเดินช้าๆ ดังใจปรารถนา-เวลามิได้สนใจ! บางคนบางเรื่อง-อยากให้เวลาเดินเร็วๆ ตามต้องการ-เวลาไม่แยแส! เวลา-เดินนำชีวิตมนุษย์สู่ “เกิด-แก่-เจ็บ-ตาย” ทุกเมื่อเชื่อวัน!
มนุษย์-ล้วนมี “ชื่อ-นามสกุล” ติดกาย! บ้างมี “ชื่อ-นามสกุล” ติดกายแล้วหายวับไปพร้อมกับ-ความตาย! บ้างมี “ชื่อ-นามสกุล” ให้ผู้คนก่นด่าทั้งก่อนและหลัง-ความตาย! บ้างมี “ชื่อ-นามสกุล” ให้ผู้คนได้ชื่นชมสรรเสริญจดจำตลอดไป!
เวลา-ได้คร่าชีวิตอันทรงค่าของ “ชายสองคน” หนึ่ง “ตั้ว-ศรัณยู วงษ์กระจ่าง” อีกหนึ่ง “โต้ง-ไกรศักดิ์ ชุณหะวัณ” ในเวลาไล่เลี่ยในห้วงเดือน “มิถุนายน 2563”
“ตั้ว-ศรัณยู วงษ์กระจ่าง” สถาปนิกหนุ่มมุ่งสู่วงการมายา จากชีวิตครอบครัว “คนธรรมดาสามัญ” แต่ด้วยกายใจงาม และเปี่ยมความสามารถ ในลีลาการแสดงทุกบทบาทแห่งโลกมายา ทำให้ “ตั้ว-ศรัณยู” เป็นดาราพุ่งสู่ฟ้านับแต่วัยเยาว์
จาก “ดารา” โด่งดังค้างฟ้ามายาวนาน เป็นที่รักของทุกกลุ่มชน ด้วยอัธยาศัยกันเองและผลงานการแสดง “ตั้ว-ศรัณยู” ผันตัวสู่ “ผู้กำกับ” ฝีมือฉกาจ สร้างสรรค์เรื่องราวมากมายให้วงการมายาอย่างต่อเนื่องเรื่อยมา จนเป็นที่ยอมรับไปทั่วไทย...
“โต้ง-ไกรศักดิ์ ชุณหะวัณ” จากครอบครัวร่ำรวย และทรงอิทธิพลในชาติไทยนับแต่อดีต ด้วย “ปู่ จอมพลผิน ชุณหะวัณ” เป็นผู้บัญชาการทหารบก ผู้ทำรัฐประหารสำเร็จ แต่ปฏิเสธที่จะเป็น “นายกรัฐมนตรี” ด้วยรู้ตัวไม่เหมาะสม
แถมมี “ลุงเขย-พล.ต.อ.เผ่า ศรียานนท์” เป็นอธิบดีกรมตำรวจที่ทรงอิทธิพล ในยุค “ใต้ฟ้าเมืองไทยไม่มีอะไรที่ตำรวจไทยทำไม่ได้” และมี “พ่อ-พล.อ.ชาติชาย ชุณหะวัณ” เป็นนายกรัฐมนตรีไทย คนที่ 17 อีกด้วย
“โต้ง-ไกรศักดิ์” น่าจะใช้ชีวิตบนหอคอยงาช้างเยี่ยง “ลูกคุณหนู!” ทว่า “โต้ง” ไม่เคยทำตัวใหญ่โตบ้าอำนาจ แต่กลับรักในธรรมชาติสิ่งแวดล้อม และใช้ชีวิตติดดินอยู่กับ “ผู้ยากไร้” มาตลอด แม้ว่า “โต้ง” จะเป็นที่ปรึกษา “นายกฯ น้าชาติผู้พ่อ” หรือเป็น “สมาชิกวุฒิสภา” ฯลฯ
“โต้ง-ไกรศักดิ์” ยังคงคลุกคลีอยู่กับผู้ด้อยโอกาสในสังคมไทย ด้วยความจริงใจ! โต้ง-ยังคงชอบศิลปะหลากแขนงเป็นชีวิตจิตใจ! โต้ง-ชอบเล่นกีตาร์และร้องเพลงบลูส์ของ “คนผิวดำ!” โต้ง-ชอบถ่ายภาพและวาดรูปธรรมชาติ-สัตว์ป่า-ชีวิตผู้คนที่ยากไร้ ฯลฯ
โต้ง-ยังคงเป็นนักวิชาการที่ยืนหยัด ร่วมต่อสู้กับผู้คนที่รักความเป็นธรรม ด้วยการสร้างผลงานเปิดโปงปัญหาอันเลวร้าย ในระบอบประชาธิปไตยทุนสามานย์ ที่ยึดถืออำนาจเงินทองเป็น “พระเจ้า” จนไร้ความเอื้ออาทรต่อเพื่อนมนุษย์ที่อ่อนแอกว่า อย่างไร้มนุษยธรรม! โต้ง-พร้อมเสมอที่จะช่วยเหลือผู้คน ที่ต่อสู้เพื่อปกป้องสิ่งแวดล้อม ทั้งป่าเขา-ลำคลอง-แม่น้ำ-ทะเล-สรรพสัตว์ ฯลฯ และอากาศบริสุทธิ์!
ทั้ง “ตั้ว-ศรัณยู” และ “โต้ง-ไกรศักดิ์” ชายสองคนจึงมีหัวใจเดียวกัน นั่นคือ ใจที่รักชาติ รักศาสนา รักพระมหากษัตริย์ รักประชาชน รักความถูกต้องเป็นธรรม ฯลฯ ทว่าเกลียดความอยุติธรรม เกลียดการคอร์รัปชันโกงชาติ เกลียดประชาธิปไตยทุนสามานย์ ที่เป็นได้แค่ “คณา-ธนา-โจราธิปไตย” เท่านั้น ด้วยนั่นมิใช่ประชาธิปไตยของประชาชนแท้จริงนั่นเอง
ดังนั้น จึงมิใช่เรื่องแปลกแม้แต่น้อย เมื่อ “ตั้ว-ศรัณยู” กับ “โต้ง-ไกรศักดิ์” ผู้รักความเป็นธรรมและฉลาดคิดกับฉลาดทำ ฯลฯ ย่อมเห็นกระจ่างถึง “ผู้มีอำนาจ” ที่รวยล้นฟ้า แต่กลับทำร้ายทำลายชาติด้วยการโกงชาติ ด้วยการใช้อำนาจ “รัฐบาลเผด็จการรัฐสภา” ไปในทางที่ผิดมหันต์อย่างไม่หยุดหย่อน...
“ผู้มีอำนาจ” ยุคนั้น มิได้ใช้อำนาจทำเพื่อชาติและประชาชน เพื่อจะได้เป็น “วีรบุรุษ” ของชาวไทย! หากแต่ “ผู้มีอำนาจคนนั้น” กลับเป็น “โมฆบุรุษ” ที่นับวันยิ่งมีพฤติกรรมเป็นอันตรายร้ายแรง ต่อความมั่นคงของชาติ-ศาสนา-พระมหากษัตริย์-ประชาชน มากขึ้นเรื่อยๆ โดยไม่หยุดยั้ง...
นั่นทำให้ประชาชนไม่พอใจอย่างกว้างขวาง ต่อการกระทำอันเลวร้ายของ “ผู้มีอำนาจ” ยุคนั้น จน “พันธมิตรประชาชนเพื่อประชาธิปไตย (พธม.)” จำต้องออกมาต่อสู้ปกป้องรักษาชาติ-ศาสนา-พระมหากษัตริย์-ประชาชน ด้วยการชุมนุมขับไล่ “ผู้มีอำนาจ” อย่างยืดเยื้อแรมปี
“โต้ง-ไกรศักดิ์” ให้การสนับสนุน “พธม.” ทั้งทางตรงและทางอ้อมทันทีอย่างต่อเนื่อง!
ส่วน “ตั้ว-ศรัณยู” เสียสละเข้าร่วมต่อสู้อย่างกล้าหาญ กับ “พธม.” โดยมิได้เกรงกลัวภยันอันตรายใดๆ ทุกเวที “ตั้ว” ขึ้นร้องเพลงอย่างต่อเนื่อง โดยมิรู้เหน็ดรู้เหนื่อย เพลงแล้วเพลงเล่า...
ในการเดินขบวนขับไล่ “ผู้มีอำนาจ” ทุกครั้ง “ตั้ว” หนึ่งในแกนนำรุ่นสองของ “ชาวพธม.” ร่วมทำภารกิจปกป้องชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์...มิได้ขาด...
“ชายสองคน” ทั้ง “ตั้ว-ศรัณยู” กับ “โต้ง-ไกรศักดิ์” จึงเป็น “มนุษย์คุณภาพ” ของชาวไทยและชาติไทย ที่มี “หัวใจเดียวกัน” หรือ “ใจตรงกัน” โดยปริยาย
เวลา-จึงพรากได้เพียงแค่ร่างกาย แต่ไม่อาจพราก “ตั้ว-ศรัณยู” กับ “โต้ง-ไกรศักดิ์” ไปจาก “หัวใจ” ผู้คนมากมายที่เคารพรัก ชื่นชมไม่มีวันลืมเลือนในคุณงามความดีมากล้น ที่ “ชายสองคนนี้” ได้ทำให้กับชาติและประชาชน...
สุดอาลัย...และขอคารวะจากใจ แด่ “ตั้ว-โต้ง...สองชายใจเดียวกัน”...
