xs
xsm
sm
md
lg

2 ปีหลังรัฐประหาร ใครได้อะไร…

เผยแพร่:   โดย: โสภณ องค์การณ์

ครบ 2 ปีหลังจากวันรัฐประหารครั้งล่าสุด คุณท่านผู้นำจะร่ายยาวผลงานการบริหารประเทศภายใต้หมวก 2 ใบ โดย คสช.ซึ่งกุมอำนาจเหนือคณะรัฐมนตรีประกอบด้วยทหาร ตำรวจ ข้าราชการเกษียณอายุเป็นแกนหลักพร้อมอำนาจพลังพิเศษมาตรา 44

วันก่อนคุณท่านผู้นำบอกว่าก่อนแถลงผลงานอยากให้สื่อประเมินว่ามีอะไรบ้าง โดยสภาพแล้วสื่อและประชาชนอยากให้คุณท่านและคณะ แจ้งให้ประชาชนได้รับทราบว่าผลงานมีอะไร ยังเหลืออะไรที่ต้องทำ ทิศทางของอนาคตบ้านเมืองจะเป็นอย่างไร

ตัวกระพ้มเองเป็นสื่อมวลชน ย่อมต้องการบอกกล่าวให้คุณท่านและประชาชนทุกฝ่ายได้รับทราบความเห็น ความในใจ ว่าในมุมมองและการรับรู้สถานการณ์ของกระพ้มนั้นเห็น “ใคร” ได้อะไร สภาพบ้านเมืองโดยรวมดีขึ้นหรือเลวลง ย่อมมีทั้งสมหวังและผิดหวัง

เริ่มต้น กระพ้มขอน้อมเรียนให้คุณท่านและคณะว่าด้วยความเกรงใจสุดๆ กระพ้ม ขอให้คะแนนพวกคุณท่านว่ามีผลงานสอบผ่านได้ 51 เปอร์เซ็นต์ นับว่าเฉียดฉิวเต็มกลืนโดย 2 คะแนนหลักที่ทำให้ผ่านคือ 2 เรื่องสำคัญซึ่งคุณท่านได้ตัดสินใจเมื่อไม่นานมานี้

นั่นคือการระงับการจ่ายค่าโง่โครงการโคตรโกงบำบัดน้ำเสียคลองด่าน และระงับการทำเหมืองแร่ทองคำซึ่งเป็นขุมนรกทำให้ชาวบ้านใน 4 จังหวัดเสียชีวิตไปแล้ว 60 ราย และยังรอตายผ่อนส่งไม่รู้อีกกี่ร้อยกี่พันชีวิต ซึ่งต้องทนทุกข์ทรมานเสียเงินทองรักษาโรคร้าย

ดูแล้วเหมือนมีความกล้าหาญ แต่เมื่อคำนึงถึงความจริงว่าคุณท่านมีอำนาจพิเศษ และมีแรงกดดันจากประชาชน การตัดสินใจจึงเป็นเพียงอาศัยแรงดันขับเคลื่อนจากเสียงเรียกร้องของประชาชน แต่ทั้ง 2 เรื่องยังไม่สิ้นสุดสนิท ต้องมีปัญหาการฟ้องร้องยาวนาน

คะแนนสอบผ่านกับผลงานที่ได้แท้จริงใช้เปรียบเทียบกันไม่ได้ ถ้าดูตามระดับวัดจาก 1 ถึง 10 ผลงานเทียบกับอำนาจมหาศาล คะแนนจะได้เพียง 3 จากระดับสูงสุดที่ 10 เท่านั้น นับว่าจิ๊บจ๊อย ผลงานด้านลบคือโครงการใช้ถ่านหิน การย่ำยีกฎหมายสิ่งแวดล้อม

สิ่งที่คุณท่านและพวกจะแถลงว่าเป็นความสำเร็จ ซึ่งยังไม่รู้ว่ามีอะไรนั้น ต้องถือว่าเป็นภาระที่คุณท่านมีหน้าที่ต้องทำ และต้องทำให้ได้มากกว่านี้ โดยไม่มีสิทธิมากล่าวอ้างความเหนื่อยยากลำบาก หรือทวงบุญคุณ! ถ้ามาแล้วไม่ทำอะไร คงอยู่ไม่ได้นานจนบัดนี้

ถ้างั้นบ้านเมืองนี้ได้อะไร? ไล่มาตามลำดับคือการพ้นไปจากอำนาจของนักซื้อเสียงเลือกตั้งโกงกินมูมมาม ความเสียหายยังประเมินไม่ได้ตัวเลขแท้จริง ความหายนะจากน้ำท่วมทั่วประเทศเพราะความโง่เขลาของนักการเมือง จำนำข้าวสูญเงินหลายแสนล้านบาท

ได้ความสงบในบ้านเมืองชั่วคราว รอปัญหาปะทุรอบใหม่ถ้ามีการเลือกตั้งแล้วพวกนักซื้อเสียงสารเลวหน้าเดิมๆ กลับมากุมอำนาจอีกครั้ง แล้วเอานิสัยชั่วร้ายโกงกินคำโตมาใช้เหมือนเดิม ชาวบ้านต้องออกไปขับไล่เสี่ยงตายกับอำนาจกฎหมายควบคุมการชุมนุม

อ้อ! บ้านเมืองได้ผู้นำรัฐบาลอารมณ์ร้าย ปากร้าย ทะเลาะ สวนคำถามผู้สื่อข่าวแทบทุกครั้งที่มีการแถลงข่าวหน้าทำเนียบรัฐบาลหรือสถานที่อื่นๆ นับเป็นบุคคลแรกในประวัติศาสตร์บรรดาผู้นำโลก ยังไม่มีวี่แววว่าจะปรับเปลี่ยนพฤติกรรมห้าวห่ามเช่นนี้

ผลงานโดยรวมมักมีเรื่องย่อยๆ และยังไม่จบสิ้น เช่น การจัดระเบียบแท็กซี่ มอเตอร์ไซค์รับจ้าง รถตู้ จัดการเด็กแว้น ซึ่งระดับจ่า นายดาบก็น่าจะจัดการได้ ถ้ายึดถือกฎหมายเป็นหลักจริงจัง โครงการต่างๆ เกี่ยวกับคมนาคม ประชารัฐอื่นๆ ก็เป็นไปตามน้ำสายเดิม

คุ้มกันหรือไม่ เมื่อประเมินถึงเรื่องได้เสีย เช่น การเสียสิทธิในการแสดงออก เสรีภาพในการแสดงความคิดเห็น การชุมนุมทางการเมือง แลกกับการที่ประชาชนมองว่า “ปัญหาเยี่ยวไม่สุด” เพราะกลุ่มชั่วร้ายยังอยู่พร้อมหน้าเตรียมจะกลับมาเมื่อมีการเลือกตั้งอีกครั้ง

ตัวปัญหาหลักต่างๆ ที่เป็นต้นเหตุของความไม่สงบ การต้องทำรัฐประหาร ตัวการทั้งหลายทุกระดับ ยังไม่ได้ถูกจัดการอย่างขุดรากถอนโคน แต่ถูกใช้ให้เป็นข้ออ้างการคงอยู่ของกลุ่มอำนาจปัจจุบันซึ่งชาวบ้านถูกบอกเป็นนัยว่า “ถ้าไม่เอาพวกข้า มันมาแน่”

ยังไม่มีคำอธิบายอย่างจริงจังว่าทำไมตัวปัญหาการเมือง ตัวโกงต่างๆ จึงไม่ถูกจัดการทั้งๆ ที่มีอำนาจพิเศษ ถ้าจะอ้างว่าจำเป็นต้องใช้กระบวนการยุติธรรม แล้วจะมีอำนาจพิเศษไว้ทำไม เพราะทั้งคนดีและคนเลวโดนกดไว้ให้อยู่ใต้อำนาจพิเศษด้วยกัน

คุณท่านและพวกได้กุมอำนาจทุกวันนี้เพราะได้กระทำรัฐประหารยึดอำนาจรัฐบาลที่มาจากการเลือกตั้ง ฉีกรัฐธรรมนูญทิ้ง ถือว่าเป็นอาชญากรรมโทษสูงสุดในด้านรัฐศาสตร์ และนิติศาสตร์ จริงอยู่ได้มีเสียงเรียกร้องให้มาจัดการรัฐบาลชั่วร้าย แต่ไม่ได้ให้อยู่บริหาร

ผลของการกระทำเช่นนั้นได้ถูกประเทศมหาอำนาจเล่นงานทั้งทางตรงและทางอ้อมหลายครั้ง ยังไม่เลิกรา ประชาชนคนดีได้ออกมาปกป้องคุณท่าน แต่ยังทำไม่เต็มที่เพราะบางครั้งมีความสงสัย ไม่แน่ใจในเจตนาของคุณท่านและพวกต่ออนาคตของบ้านเมือง

เมื่อคุณท่านได้เสี่ยงฉีกรัฐธรรมนูญซึ่งผ่านการทำประชามติไปแล้ว ก็น่าจะไม่ต้องหวั่นเกรงอะไรอีกแล้วในการทำงานเพื่อเอาผลประโยชน์ของชาติ และประโยชน์สุขของประชาชนเป็นที่ตั้ง ถ้าทำความดี ไม่ต้องพึ่งพลังกองทัพ ประชาชนคนดีจะเป็นฐานให้เอง

ป่วยการที่คุณท่านจะล้งเล้ง คร่ำครวญ ทวงบุญคุณหรือตะคอกพวกกระพ้มภารกิจหลักยังไม่ได้เริ่ม เช่น การปฏิรูปการเมือง กลไกกระบวนการยุติธรรม โครงสร้างเศรษฐกิจ การปฏิรูปที่ดิน พลังงาน เศรษฐกิจพอเพียง เกษตรอินทรีย์ การทวงคืนป่า ที่ดินสาธารณะ

การจัดซื้อมีเสียงร่ำลือเรื่องเงินหัวคิวใต้โต๊ะเก็บส่วยโดยกลุ่มอำนาจใหม่ การทุจริต อาชญากรรมร้ายแรง อาชญากรข้ามชาติ กลุ่มทุนใหญ่แย่งธุรกิจร้านค้าย่อย รัฐธรรมนูญมีตำหนิ สรุปแล้วผลงานโดยรวมยังไม่คุ้มกับการเสียสิทธิและความคาดหวังของประชาชน
กำลังโหลดความคิดเห็น