จากกรณี สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าเจ้าคุณทหารลาดกระบัง (สจล.) และ ม.ขอนแก่น (มข.) ที่ปรึกษาโครงการพัฒนาริมฝั่งแม่น้ำเจ้าพระยา ได้รับการคัดค้าน ว่า สจล. ซึ่งเป็นสถานศึกษา รับดำเนินการเป็นที่ปรึกษาโครงการดังกล่าว โดยไม่มีใบอนุญาตประกอบวิชาชีพวิศวกรรมควบคุม ตามพ.ร.บ. วิศวกร พ.ศ. 2542 นั้น
รศ.สุพจน์ ศรีนิล คณะทำงานด้านวิศวกรรมโครงการพัฒนาริมฝั่งแม่น้ำเจ้าพระยา ชี้แจงว่า การรับงานเป็นที่ปรึกษาโครงการของรัฐดังกล่าว เป็นไปตามข้อบังคับ กฎหมาย เพื่อประโยชน์ของประชาชน และประเทศชาติ ทั้งนี้ เคยมีมติ ครม. ปี 2531 และ สนง.คณะกรรมการกฤษฎีกา เคยมีความเห็นตามเรื่องเสร็จที่ 137/2547แล้วว่า มหาวิทยาลัยของรัฐ เป็นนิติบุคคลมหาชน ซึ่งปฏิบัติตามกฎหมายที่ให้อำนาจบัญญัติไว้อยู่แล้ว ย่อมมีอำนาจดำเนินการได้ โดยไม่ต้องได้รับใบอนุญาตจาก สภาวิศวกร
รศ.สุพจน์ กล่าวว่า บทบาทของมหาวิทยาลัย นอกจากจะให้ความรู้แก่เยาวชนแล้ว ยังเป็นแหล่งรวมการศึกษาวิจัย และให้บริการทางวิชาการ แก่ภาครัฐและเอกชน เนื่องจากเป็นที่ยอมรับว่า เป็นศูนย์รวมของบุคลากรผู้เชี่ยวชาญที่มีประสบการณ์ มีความเป็นกลาง และเป็นที่พึ่งของประชาชน ภาครัฐ และเอกชนตลอดมา
ที่ผ่านมามหาวิทยาลัยของรัฐ รับงานโครงการจากภาครัฐแทบทุกกระทรวง รวมแล้วนับพันโครงการ ดังนั้น จะเป็นไปได้อย่างไร หากการที่สจล. ได้รับมอบหมายโครงการพัฒนาริมฝั่งแม่น้ำเจ้าพระยา เป็นเรื่องไม่ถูกต้อง มหาวิทยาลัยทั่วประเทศ และหน่วยงานภาครัฐ ก็คงไม่ถูกต้องไปด้วย
ทั้งนี้ รศ.สุพจน์ ยังอ้างถึงมติครม. เมื่อวันที่ 2 ก.พ.31 ในสมัยที่ นายอนันต์ อนันตกูล เป็นเลขาธิการ ครม. ได้มีมติเกี่ยวกับเรื่องบาบาทของมหาวิทยาลัยว่า
"ทุกมหาวิทยาลัยของรัฐได้รับสิทธิพิเศษเกี่ยวกับการให้บริการด้านวิชาการ และการวิจัยในขอบเขตสาขาวิชาที่จัดให้มีการเรียนการสอนภายในมหาวิทยาลัยนั้นๆ โดยให้ส่วนราชการ รัฐวิสาหกิจ หน่วยงานตามกฎหมายว่าด้วยระเบียบบริหารราชการส่วนท้องถิ่น หน่วยงานอื่นที่มีกฎหมายบัญญัติให้มีฐานะเป็นราชการบริหารส่วนท้องถิ่นหรือหน่วยงานอื่น หรือหน่วยงานอื่นของรัฐสั่งจ้าง หรือใช้บริการด้านวิชาการและการวิจัยจากมหาวิทยาลัยของรัฐดังกล่าวได้โดยวิธีกรณีพิเศษ"
รศ.สุพจน์ ศรีนิล คณะทำงานด้านวิศวกรรมโครงการพัฒนาริมฝั่งแม่น้ำเจ้าพระยา ชี้แจงว่า การรับงานเป็นที่ปรึกษาโครงการของรัฐดังกล่าว เป็นไปตามข้อบังคับ กฎหมาย เพื่อประโยชน์ของประชาชน และประเทศชาติ ทั้งนี้ เคยมีมติ ครม. ปี 2531 และ สนง.คณะกรรมการกฤษฎีกา เคยมีความเห็นตามเรื่องเสร็จที่ 137/2547แล้วว่า มหาวิทยาลัยของรัฐ เป็นนิติบุคคลมหาชน ซึ่งปฏิบัติตามกฎหมายที่ให้อำนาจบัญญัติไว้อยู่แล้ว ย่อมมีอำนาจดำเนินการได้ โดยไม่ต้องได้รับใบอนุญาตจาก สภาวิศวกร
รศ.สุพจน์ กล่าวว่า บทบาทของมหาวิทยาลัย นอกจากจะให้ความรู้แก่เยาวชนแล้ว ยังเป็นแหล่งรวมการศึกษาวิจัย และให้บริการทางวิชาการ แก่ภาครัฐและเอกชน เนื่องจากเป็นที่ยอมรับว่า เป็นศูนย์รวมของบุคลากรผู้เชี่ยวชาญที่มีประสบการณ์ มีความเป็นกลาง และเป็นที่พึ่งของประชาชน ภาครัฐ และเอกชนตลอดมา
ที่ผ่านมามหาวิทยาลัยของรัฐ รับงานโครงการจากภาครัฐแทบทุกกระทรวง รวมแล้วนับพันโครงการ ดังนั้น จะเป็นไปได้อย่างไร หากการที่สจล. ได้รับมอบหมายโครงการพัฒนาริมฝั่งแม่น้ำเจ้าพระยา เป็นเรื่องไม่ถูกต้อง มหาวิทยาลัยทั่วประเทศ และหน่วยงานภาครัฐ ก็คงไม่ถูกต้องไปด้วย
ทั้งนี้ รศ.สุพจน์ ยังอ้างถึงมติครม. เมื่อวันที่ 2 ก.พ.31 ในสมัยที่ นายอนันต์ อนันตกูล เป็นเลขาธิการ ครม. ได้มีมติเกี่ยวกับเรื่องบาบาทของมหาวิทยาลัยว่า
"ทุกมหาวิทยาลัยของรัฐได้รับสิทธิพิเศษเกี่ยวกับการให้บริการด้านวิชาการ และการวิจัยในขอบเขตสาขาวิชาที่จัดให้มีการเรียนการสอนภายในมหาวิทยาลัยนั้นๆ โดยให้ส่วนราชการ รัฐวิสาหกิจ หน่วยงานตามกฎหมายว่าด้วยระเบียบบริหารราชการส่วนท้องถิ่น หน่วยงานอื่นที่มีกฎหมายบัญญัติให้มีฐานะเป็นราชการบริหารส่วนท้องถิ่นหรือหน่วยงานอื่น หรือหน่วยงานอื่นของรัฐสั่งจ้าง หรือใช้บริการด้านวิชาการและการวิจัยจากมหาวิทยาลัยของรัฐดังกล่าวได้โดยวิธีกรณีพิเศษ"
