ป้อมพระอาทิตย์
โดย โสภณ องค์การณ์
รัฐบาลคุณท่านเปิดรับศึกรอบด้าน ขณะที่ความพยายามผลักดันร่างรัฐธรรมนูญเหมือนดังเรือต้องคลื่นลมมรสุมอยู่กลางทะเล คนชั่ว คนดีมองเจตนาของคณะของคุณท่านด้วยสายตาสงสัยไม่ไว้วางใจ ทำให้คุณท่านอาจรู้สีกว้าเหว่หามิตรแท้ไม่ได้ ตัวเองเหมือนว่ายน้ำเสี่ยงตายอยู่ในดงฉลาม
ถ้าจะมีความล้มเหลว มีเพียงประการเดียว ที่ผ่านมาเกือบ 2 ปีไม่ยอมใช้อำนาจบริหารงานตามใจตัวเองเพราะต้องเอาใจ ตามใจคนอื่นมากเกินไป หรือเป็นเพราะเจตนาแท้จริงคือมุ่งทำให้เกิดผลอย่างที่เห็น ส่วนประกอบฉากอื่นๆ เป็นเพียงท่วงท่าลีลาเพื่อให้ถูกต้องตามตำราประชานิยม
ปัญหาที่คุกรุ่นรุมเร้าเหมือนไฟสุมขอนมาโดยตลอดนั้นได้เริ่มปะทุเป็นเปลวไฟลุกโขน เหมือนไฟป่าหน้าแล้งได้ลมแรงทำให้ลามได้รวดเร็ว ยิ่งขาดการประสานงาน ก็ยิ่งทำให้ไฟรุนแรงขี้นทุกวัน เมื่อดูสภาพแล้วปัญหาปัจจุบัน คุณท่านจะ “เอาอยู่” หรือไม่ หรือ “ถอดใจ” เตรียมโบกมืออำลา
ถ้าเป็นเช่นนั้น เท่ากับว่าเวลาที่ผ่านมาเสียเปล่า เป็นเพียงโอกาสให้เสือหิวจับเหยื่อกินจนอิ่มหมีพีมัน บ้านเมืองเสียหาย ปัญหาไม่ได้รับการแก้ไขเต็มร้อย พูดแบบง่ายๆ คือเป็นสภาวะ “เยี่ยวไม่สุด”
น่าเสียดาย บ้านเมืองมีปัญหาเรื้อรังมานานหลายทศวรรษขณะที่ประชาธิปไตยน้ำเน่าแบบไทยๆ ไม่ได้สร้างผู้นำรักชาติอย่างแท้จริง มีแต่นัก ฉวย โอกาสตีกิน ผู้นำใจซื่อมือสะอาดมี 1-2 คน ที่เหลือเป็นพวกนักซื้อเสียงเลือกตั้งตีกินกังฉินระดับชูชกเรียกพ่อทั้งนั้น แต่ปากอ้างรักชาติไม่หยุด
วิกฤตที่เกิดขึ้นเป็นผลพวงของความไม่เอาจริง ภายไต้ข้ออ้างว่าต้องการให้เกิดความปรองดองในบ้านเมือง ไม่ปราบปรามขุดรากถอนโคนพวกชั่วร้าย จนชาวบ้านสงสัยว่าที่แท้คงเป็นพวกเดียวกัน
การไม่จัดการขบวนการเหลี่ยมอย่างจริงจัง เป็นเพราะกลัวโดนคิดบัญชีภายหลังหรือตัวเองต้องการปรองดองเพื่ออยู่รอดหลังจากระบบการเมืองเลือกตั้ง ทำให้ขบวนการเหลี่ยมท้าทายประกาศข้อห้ามต่างๆ ในการจำกัดสิทธิเสรีภาพการชุมนุม ให้แดงรุ่นใหม่ในคราบนักศึกษารับงานป่วนแทน
แล้วไง นักศึกษาไม่กี่คนจัดกิจกรรมแอบแดง ทำเอาเจ้าหน้าที่บ้านเมืองหัวปั่น จับกุมก็แล้ว ไม่ได้ผลเด็ดขาด จับแล้วปล่อย เหมือนนักตกเบ็ดสมัครเล่น ใจบุญแต่อยากสนุก เอาชนะปลา แต่นักศึกษาแอบแดงรู้ทันเกม จึงไม่เลิกรา แค่ “จ่านิว” คนเดียวทำนายพลหลายคนต้องกุมขมับ
คราวนี้หนักกว่าเดิมเมื่อ “ขบวนการม็อบโล้นห่มเหลือง” เหิมเกริม จัดชุมนุมใหญ่ เอารถบัสขนพวกเดียวกันมาสำแดงพลังที่พุทธมณฑล เมื่อเกิดชุลมุนโล้นนักกล้ามล็อกคอทหาร ย้ายรถกีดขวาง เปิดทางให้รถเสบียง น้ำดื่ม เข้า ไปให้พวกโล้นห่มเหลืองปักหลัก หวังพักค้างกดดันยืดเยื้อ
การชุมนุมมีหลายเป้าหมาย ต้องการดันให้ลูกพี่ใหญ่ของนิกายเพี้ยนได้เป็นใหญ่ในอาณาจักรสงฆ์ ขณะที่ต้องการปกป้องหัวโจกนิกายเพี้ยนซึ่งเผชิญข้อหาร้ายแรง ทั้งลูกพี่ใหญ่และหัวโจกนิกายต่างเสี่ยงโทษทัณฑ์กฎหมายบ้านเมือง พวกสมุนโล้นจึงต้องออกมาอาละวาดออกอิทธิฤทธิ์ ออกเดช
ศึกนี้เดิมพันสูง เพราะขบวนการเสื้อแดง นิกายโล้นห่มเหลืองส้นตีนเหยียบย่ำดอกดาวเรืองรู้ดีว่าถ้าลูกพี่ใหญ่มีมลทิน แม้ไม่ติดคุก ก็ชวดโอกาสได้ เป็นใหญ่ หัวโจกนิกายอาจโดนอัปเปหิออกนอกผ้าเหลืองแม้สังคมทั่วไปมองว่าทุกวันนี้ก็เป็นปาราชิกอยู่แล้ว เพียงแต่จะให้นุ่งห่มเสื้อผ้าธรรมดา
ลัทธิโล้นส้นตีนเหยียบดอกไม้มีความแข็งแกร่ง แผ่สาขาเครือข่ายทาสเงินไปทั่วโลก ในระบบมีทั้งเจ้าคุณเสี่ยรถเถื่อน เจ้ากู อลัชชี เดียรถีย์ สมี สารพัด มีนักบวชดี แต่เมื่อเข้าสังกัดนิกายเพี้ยนจะว่าดีเต็มปากคงไม่ได้ เพราะรู้ทั้งรู้ว่าแนวทางผิดเพี้ยน แต่ก็ยังเลือกเข้าสังกัดนิกายส้นตีนย่ำดอกไม้
นี่คือฐานการเมืองสำคัญของลัทธิเหลี่ยม มีทั้งกำลังคน กำลังเงิน และกำลังอย่างอื่นด้วยอย่างที่มีเสียงร่ำลือถึงการส้องสุมคนจากประเทศเพื่อนบ้าน เพื่อ ก่อความไม่สงบก่อนรัฐประหารในปี 2557
ช่วงนี้นิกายโล้นย่ำดอกไม้ไปสวรรค์โดยจรวดถูกเขย่าโดยอำนาจรัฐ ต้อง ดูว่าผลสุดท้ายจะเป็นมวยล้มหรือไม่ เพราะลัทธินี้สะสมทรัพย์สินจำนวนมากพอที่จะไม่ให้ใครกล้าปฏิเสธความใจป้ำได้
การสำแดงพลังโดยขบวนการโล้นได้รับการประสานอย่างดีกับกลุ่มการเมือง และกลุ่มแอบหากินทางศาสนา แท้ที่จริงล้วนเป็นเครือข่ายขบวนการเสื้อแดง หัวหอกระดับเจ้าคุณ เจ้ากูไม่ธรรมดา มีภาพถ่ายนั่งแยกเขี้ยวเฮฮากับเหลี่ยมร้ายและชายตู้เย็น พร้อมแกนนำเสื้อแดงอย่างสนิทสนม
มีทั้งขบวนการนักศึกษาแอบแดง นปช. แดง โล้นแดง พรรคการเมืองแดง เครือข่ายผู้นำท้องถิ่น เจ้าหน้าที่รัฐ ข้าราชการเกียร์ว่าง ตำรวจแตงโม ทหารมะเขือเทศ สารพัดกลุ่มเป็นทาสเงินเหลี่ยม
คุณท่านและพวกมีอะไร นอกจากกองทัพ ฐานประชาชนมีหรือเปล่าก็ไม่รู้ หรือมีความหวังว่าต่อให้อำนาจเปลี่ยนมือ ยังมี “ช่องทางเจรจา พูดคุยกับขบวนการเหลี่ยม” ได้ ตามประสาทีกูทีมึง
แต่ก่อนถึงวาระนั้นคุณท่านและพวกจะจัดการปัญหาที่ว่านี้อย่างไร ขบวนการเหลี่ยมผสมโล้นไม่ยอมแน่ ยิ่งมีพวกเสื้อแดงฮาร์ดคอร์เข้าร่วมด้วย กองทัพจะเอาอยู่หรือ อย่าหวังว่าตำรวจแตงโมจะร่วมเต็มร้อยเพราะกรณีนายตำรวจแขวนคอยังมีประเด็นคาใจอีกเยอะ สะสางได้หรือเปล่าก็ไม่รู้
ที่หวังสุดท้ายคือฐานประชาชนคนดี แต่คุณท่านได้ทำอะไรมากพอที่จะได้ใจคนดีหรือยัง?
คุณท่านหวังได้อย่างหนึ่ง คนดีไม่มีวันยอมให้บ้านเมืองย่อยยับไปด้วยมือคนชั่วร้ายแน่ บอกแล้วว่าความรักชาติแท้จริงของคนดีจะไม่มีเงื่อนไข ไม่หมดอายุ ไม่เรื่องเยอะ ไม่อ้างเพื่อหวังผลตอบแทน
รู้แล้วใช่หรือไม่ว่าขบวนการเหลี่ยมยังเคลื่อนไหวตลอดเวลา แต่ละวันมีความฮึกเหิม เชื่อมั่นในพลังมวลชนมากขึ้นเมื่อเห็นคุณท่านขาลอย และฐานอำนาจเริ่มมีปัญหาเปราะบาง จากนี้ไปน่าจะคิดถึงคำสอนเรื่องตีงูให้หลังหัก ปล่อยเสือเข้าป่า ความเมตตาถูกมองว่าเป็นความอ่อนแอ
เอาเถอะ ถึงแม้คุณท่านอาจผลักดันให้รัฐธรรมนูญผ่าน มีการเลือกตั้ง นึกหรือว่าหลังจากนั้นบ้านเมืองจะสงบถ้าขบวนการเหลี่ยมทวงคืนอำนาจได้สำเร็จ จะผยองขนาดเสือติดปีกยังทาบไม่ได้
อยากรู้เหลือเกินว่าทั้งก่อนและหลังรัฐประหาร คุณท่านเชื่อมั่นอย่างจริงใจหรือว่าการมุ่งเน้นความปรองดองเป็นทางเลือกที่ฉลาด ถูกต้อง เหมาะสม เมื่อพิจารณาปัจจัยองค์ประกอบทุกอย่าง ถ้าคิดเป็นเช่นนั้นแสดงว่าคุณท่านประเมินผิดอย่างมหันต์ ถ้าเป็นสงครามคือรบแล้วพ่ายแพ้ยับเยิน
เอาเถอะ ยังมีเวลา โอกาสทำงานเปลี่ยนทิศทาง แก้ตัวใหม่ให้สำเร็จ เปลี่ยนเกมยังทัน คนดีพร้อมรับทุกสถานการณ์ ว่าแต่คุณท่านยังมีใจถึงๆ ทำงานเพื่อชาติหรือเปล่า?
โดย โสภณ องค์การณ์
รัฐบาลคุณท่านเปิดรับศึกรอบด้าน ขณะที่ความพยายามผลักดันร่างรัฐธรรมนูญเหมือนดังเรือต้องคลื่นลมมรสุมอยู่กลางทะเล คนชั่ว คนดีมองเจตนาของคณะของคุณท่านด้วยสายตาสงสัยไม่ไว้วางใจ ทำให้คุณท่านอาจรู้สีกว้าเหว่หามิตรแท้ไม่ได้ ตัวเองเหมือนว่ายน้ำเสี่ยงตายอยู่ในดงฉลาม
ถ้าจะมีความล้มเหลว มีเพียงประการเดียว ที่ผ่านมาเกือบ 2 ปีไม่ยอมใช้อำนาจบริหารงานตามใจตัวเองเพราะต้องเอาใจ ตามใจคนอื่นมากเกินไป หรือเป็นเพราะเจตนาแท้จริงคือมุ่งทำให้เกิดผลอย่างที่เห็น ส่วนประกอบฉากอื่นๆ เป็นเพียงท่วงท่าลีลาเพื่อให้ถูกต้องตามตำราประชานิยม
ปัญหาที่คุกรุ่นรุมเร้าเหมือนไฟสุมขอนมาโดยตลอดนั้นได้เริ่มปะทุเป็นเปลวไฟลุกโขน เหมือนไฟป่าหน้าแล้งได้ลมแรงทำให้ลามได้รวดเร็ว ยิ่งขาดการประสานงาน ก็ยิ่งทำให้ไฟรุนแรงขี้นทุกวัน เมื่อดูสภาพแล้วปัญหาปัจจุบัน คุณท่านจะ “เอาอยู่” หรือไม่ หรือ “ถอดใจ” เตรียมโบกมืออำลา
ถ้าเป็นเช่นนั้น เท่ากับว่าเวลาที่ผ่านมาเสียเปล่า เป็นเพียงโอกาสให้เสือหิวจับเหยื่อกินจนอิ่มหมีพีมัน บ้านเมืองเสียหาย ปัญหาไม่ได้รับการแก้ไขเต็มร้อย พูดแบบง่ายๆ คือเป็นสภาวะ “เยี่ยวไม่สุด”
น่าเสียดาย บ้านเมืองมีปัญหาเรื้อรังมานานหลายทศวรรษขณะที่ประชาธิปไตยน้ำเน่าแบบไทยๆ ไม่ได้สร้างผู้นำรักชาติอย่างแท้จริง มีแต่นัก ฉวย โอกาสตีกิน ผู้นำใจซื่อมือสะอาดมี 1-2 คน ที่เหลือเป็นพวกนักซื้อเสียงเลือกตั้งตีกินกังฉินระดับชูชกเรียกพ่อทั้งนั้น แต่ปากอ้างรักชาติไม่หยุด
วิกฤตที่เกิดขึ้นเป็นผลพวงของความไม่เอาจริง ภายไต้ข้ออ้างว่าต้องการให้เกิดความปรองดองในบ้านเมือง ไม่ปราบปรามขุดรากถอนโคนพวกชั่วร้าย จนชาวบ้านสงสัยว่าที่แท้คงเป็นพวกเดียวกัน
การไม่จัดการขบวนการเหลี่ยมอย่างจริงจัง เป็นเพราะกลัวโดนคิดบัญชีภายหลังหรือตัวเองต้องการปรองดองเพื่ออยู่รอดหลังจากระบบการเมืองเลือกตั้ง ทำให้ขบวนการเหลี่ยมท้าทายประกาศข้อห้ามต่างๆ ในการจำกัดสิทธิเสรีภาพการชุมนุม ให้แดงรุ่นใหม่ในคราบนักศึกษารับงานป่วนแทน
แล้วไง นักศึกษาไม่กี่คนจัดกิจกรรมแอบแดง ทำเอาเจ้าหน้าที่บ้านเมืองหัวปั่น จับกุมก็แล้ว ไม่ได้ผลเด็ดขาด จับแล้วปล่อย เหมือนนักตกเบ็ดสมัครเล่น ใจบุญแต่อยากสนุก เอาชนะปลา แต่นักศึกษาแอบแดงรู้ทันเกม จึงไม่เลิกรา แค่ “จ่านิว” คนเดียวทำนายพลหลายคนต้องกุมขมับ
คราวนี้หนักกว่าเดิมเมื่อ “ขบวนการม็อบโล้นห่มเหลือง” เหิมเกริม จัดชุมนุมใหญ่ เอารถบัสขนพวกเดียวกันมาสำแดงพลังที่พุทธมณฑล เมื่อเกิดชุลมุนโล้นนักกล้ามล็อกคอทหาร ย้ายรถกีดขวาง เปิดทางให้รถเสบียง น้ำดื่ม เข้า ไปให้พวกโล้นห่มเหลืองปักหลัก หวังพักค้างกดดันยืดเยื้อ
การชุมนุมมีหลายเป้าหมาย ต้องการดันให้ลูกพี่ใหญ่ของนิกายเพี้ยนได้เป็นใหญ่ในอาณาจักรสงฆ์ ขณะที่ต้องการปกป้องหัวโจกนิกายเพี้ยนซึ่งเผชิญข้อหาร้ายแรง ทั้งลูกพี่ใหญ่และหัวโจกนิกายต่างเสี่ยงโทษทัณฑ์กฎหมายบ้านเมือง พวกสมุนโล้นจึงต้องออกมาอาละวาดออกอิทธิฤทธิ์ ออกเดช
ศึกนี้เดิมพันสูง เพราะขบวนการเสื้อแดง นิกายโล้นห่มเหลืองส้นตีนเหยียบย่ำดอกดาวเรืองรู้ดีว่าถ้าลูกพี่ใหญ่มีมลทิน แม้ไม่ติดคุก ก็ชวดโอกาสได้ เป็นใหญ่ หัวโจกนิกายอาจโดนอัปเปหิออกนอกผ้าเหลืองแม้สังคมทั่วไปมองว่าทุกวันนี้ก็เป็นปาราชิกอยู่แล้ว เพียงแต่จะให้นุ่งห่มเสื้อผ้าธรรมดา
ลัทธิโล้นส้นตีนเหยียบดอกไม้มีความแข็งแกร่ง แผ่สาขาเครือข่ายทาสเงินไปทั่วโลก ในระบบมีทั้งเจ้าคุณเสี่ยรถเถื่อน เจ้ากู อลัชชี เดียรถีย์ สมี สารพัด มีนักบวชดี แต่เมื่อเข้าสังกัดนิกายเพี้ยนจะว่าดีเต็มปากคงไม่ได้ เพราะรู้ทั้งรู้ว่าแนวทางผิดเพี้ยน แต่ก็ยังเลือกเข้าสังกัดนิกายส้นตีนย่ำดอกไม้
นี่คือฐานการเมืองสำคัญของลัทธิเหลี่ยม มีทั้งกำลังคน กำลังเงิน และกำลังอย่างอื่นด้วยอย่างที่มีเสียงร่ำลือถึงการส้องสุมคนจากประเทศเพื่อนบ้าน เพื่อ ก่อความไม่สงบก่อนรัฐประหารในปี 2557
ช่วงนี้นิกายโล้นย่ำดอกไม้ไปสวรรค์โดยจรวดถูกเขย่าโดยอำนาจรัฐ ต้อง ดูว่าผลสุดท้ายจะเป็นมวยล้มหรือไม่ เพราะลัทธินี้สะสมทรัพย์สินจำนวนมากพอที่จะไม่ให้ใครกล้าปฏิเสธความใจป้ำได้
การสำแดงพลังโดยขบวนการโล้นได้รับการประสานอย่างดีกับกลุ่มการเมือง และกลุ่มแอบหากินทางศาสนา แท้ที่จริงล้วนเป็นเครือข่ายขบวนการเสื้อแดง หัวหอกระดับเจ้าคุณ เจ้ากูไม่ธรรมดา มีภาพถ่ายนั่งแยกเขี้ยวเฮฮากับเหลี่ยมร้ายและชายตู้เย็น พร้อมแกนนำเสื้อแดงอย่างสนิทสนม
มีทั้งขบวนการนักศึกษาแอบแดง นปช. แดง โล้นแดง พรรคการเมืองแดง เครือข่ายผู้นำท้องถิ่น เจ้าหน้าที่รัฐ ข้าราชการเกียร์ว่าง ตำรวจแตงโม ทหารมะเขือเทศ สารพัดกลุ่มเป็นทาสเงินเหลี่ยม
คุณท่านและพวกมีอะไร นอกจากกองทัพ ฐานประชาชนมีหรือเปล่าก็ไม่รู้ หรือมีความหวังว่าต่อให้อำนาจเปลี่ยนมือ ยังมี “ช่องทางเจรจา พูดคุยกับขบวนการเหลี่ยม” ได้ ตามประสาทีกูทีมึง
แต่ก่อนถึงวาระนั้นคุณท่านและพวกจะจัดการปัญหาที่ว่านี้อย่างไร ขบวนการเหลี่ยมผสมโล้นไม่ยอมแน่ ยิ่งมีพวกเสื้อแดงฮาร์ดคอร์เข้าร่วมด้วย กองทัพจะเอาอยู่หรือ อย่าหวังว่าตำรวจแตงโมจะร่วมเต็มร้อยเพราะกรณีนายตำรวจแขวนคอยังมีประเด็นคาใจอีกเยอะ สะสางได้หรือเปล่าก็ไม่รู้
ที่หวังสุดท้ายคือฐานประชาชนคนดี แต่คุณท่านได้ทำอะไรมากพอที่จะได้ใจคนดีหรือยัง?
คุณท่านหวังได้อย่างหนึ่ง คนดีไม่มีวันยอมให้บ้านเมืองย่อยยับไปด้วยมือคนชั่วร้ายแน่ บอกแล้วว่าความรักชาติแท้จริงของคนดีจะไม่มีเงื่อนไข ไม่หมดอายุ ไม่เรื่องเยอะ ไม่อ้างเพื่อหวังผลตอบแทน
รู้แล้วใช่หรือไม่ว่าขบวนการเหลี่ยมยังเคลื่อนไหวตลอดเวลา แต่ละวันมีความฮึกเหิม เชื่อมั่นในพลังมวลชนมากขึ้นเมื่อเห็นคุณท่านขาลอย และฐานอำนาจเริ่มมีปัญหาเปราะบาง จากนี้ไปน่าจะคิดถึงคำสอนเรื่องตีงูให้หลังหัก ปล่อยเสือเข้าป่า ความเมตตาถูกมองว่าเป็นความอ่อนแอ
เอาเถอะ ถึงแม้คุณท่านอาจผลักดันให้รัฐธรรมนูญผ่าน มีการเลือกตั้ง นึกหรือว่าหลังจากนั้นบ้านเมืองจะสงบถ้าขบวนการเหลี่ยมทวงคืนอำนาจได้สำเร็จ จะผยองขนาดเสือติดปีกยังทาบไม่ได้
อยากรู้เหลือเกินว่าทั้งก่อนและหลังรัฐประหาร คุณท่านเชื่อมั่นอย่างจริงใจหรือว่าการมุ่งเน้นความปรองดองเป็นทางเลือกที่ฉลาด ถูกต้อง เหมาะสม เมื่อพิจารณาปัจจัยองค์ประกอบทุกอย่าง ถ้าคิดเป็นเช่นนั้นแสดงว่าคุณท่านประเมินผิดอย่างมหันต์ ถ้าเป็นสงครามคือรบแล้วพ่ายแพ้ยับเยิน
เอาเถอะ ยังมีเวลา โอกาสทำงานเปลี่ยนทิศทาง แก้ตัวใหม่ให้สำเร็จ เปลี่ยนเกมยังทัน คนดีพร้อมรับทุกสถานการณ์ ว่าแต่คุณท่านยังมีใจถึงๆ ทำงานเพื่อชาติหรือเปล่า?
