ป้อมพระอาทิตย์
โดย โสภณ องค์การณ์
คนในประเทศเรามีปัญหาต่อมยางอายอักเสบเรื้อรัง ดูสภาพสังคมแล้วน่าจะมีหลายครอบครัวสั่งสอน อบรมให้ลูกหลานยึดมั่นในหลักการ “ด้านได้ อายอด” กลายเป็นลัทธิค่านิยมยุคใหม่
ยิ่งเห็นตัวอย่าง “ทำดีได้ดีมีที่ไหน ทำชั่วได้ดีมีถมไป” “คุกมีไว้ขังคนจนกับคนไม่มีเส้น” ทำให้หลายคนละทิ้งเส้นทางความเป็นคนดี ซื่อสัตย์สุจริต มุ่งยึดแนวทาง “โกงได้โกงดี”
กลายเป็นว่าลัทธิการโกงเป็นพฤติกรรมที่ยอมรับได้ ถ้าใครโกงแล้วตัวเองได้ประโยชน์ด้วย การทุจริต คอร์รัปชั่นจึงขยายตัวเป็นเหมือนไฟลามทุ่งทุกหย่อมหญ้า ทุกระดับชั้นของสังคม
ตระกูล “โคตรโกง” จึงได้รับการยกย่องในความมั่งคั่งจนถึงขั้น “โกงทั้งโคตร” นอกจากไม่รู้สึกอายแล้ว กลับรู้สึกเป็นความภาคภูมิใจในความสำเร็จถึงรุ่นลูกหลาน
ไม่หลบลี้หนีหน้าสังคมในสภาพ “ไอ้พวกขี้โกง” แล้ว ยังเดินเชิดอวดความมั่งคั่ง มีคนโง่ผสมบัดซบยกย่องบูชาในความร่ำรวย เลือกให้มาโกงบ้านกิน เมืองซ้ำซาก
จะมีสังคมการเมืองไหนบัดซบเลวทรามเท่ากับที่เป็นอยู่ทุกวันนี้ คงไม่มีอีกแล้ว
เป็นสังคมที่คนชอบอ้าง “ศักดิ์ศรี” ทั้งๆ ที่มีแต่ความกลวงด้านความรู้ สติ ปัญญา หน้าด้าน มักง่าย เอาแต่ได้ เห็นแก่ตัว ยกมือไหว้ก้มกราบคนชั่วแล้ว ยังทำตัวหัวหมออีกด้วย
นึกว่าเก่ง รอบจัด ไม่ยอมเสียเปรียบใคร แต่กลับหลงใหลคนโกง นับถือยิ่งกว่าพ่อแม่
ไอ้ตัวโกงและพวกนักต้มตุ๋นสิบแปดมงกุฎการเมืองจ่ายเงินซื้อค่าหัวไม่กี่ร้อยบาท แลกกับสิทธิให้นักการเมืองสามานย์เข้ากุมอำนาจรัฐเพื่อโกงบ้านกินเมือง ได้กำไรหลายเท่าตัว ก็ไม่รู้สึกเสียดาย
นึกว่าไม่ใช่เงินของตัวเอง เป็นเงินหลวง และตัวเองก็ไม่เสียภาษี
นี่เป็นสังคม “ป่วย” ด้านจิตสำนึกแท้จริง รัฐธรรมนูญเขียนเลอเลิศอย่างไรก็แก้ปัญหานี้ไม่ได้
เป็นรากเหง้าของการเมืองไร้จิตสำนึก มุ่งแต่ผลประโยชน์ส่วนตน และการโกงกินอย่างไร้ยางอาย เป็นต้นแบบที่นักการเมืองข้าทาสบริวารแข่งขันกันเอาเป็นเยี่ยงอย่าง
และไม่มีรัฐธรรมนูญฉบับไหนบังคับให้คนมียางอายได้ เป็นเรื่องของจิตสำนึกด้านดีเท่านั้น
คนไทยเคยเป็นคนขี้อาย อ่อนน้อมถ่อมตน เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ เกรงใจผู้อื่น คำว่าสยามเมืองยิ้มไม่ใช่คำอ้างเกินเลย แต่ภาพลักษณ์ด้านดีกำลังจางหายไปนับตั้งแต่นักการเมืองสามานย์ใช้เงินเบิกทางเข้ามากุมอำนาจรัฐ จากนั้นใช้อำนาจสร้างมหกรรมการโกงทั้งโคตร
เป็นต้นแบบของการขายชาติอย่างเป็นระบบ เป็นรูปธรรม
ใครก็เลียนแบบความชั่วร้ายแบบครบเครื่องไม่ได้ ทุกวันนี้จอมสามานย์ยังเป็นต้นแบบ เป็นตำนานของความชั่วร้ายที่มีรูปร่างหน้าตา มีลมหายใจ มีตัวตนให้ผู้คนพบเห็น
ที่น่าพรั่นพรึงคือยังไม่ยอมลดละเลิกพฤติกรรมชั่วร้ายทำลายชาติ ขายชาติ เป็นตำนานของตระกูลขายชาติ สืบทอดมรดกชั่วร้ายโดยไม่รู้สึกสำนึกคุณแผ่นดิน
เป็นต้นแบบของการทำลายระบบราชการ ทำให้มุ่งตอบสนองอำนาจการเมือง ต้องโกงเก่ง สร้างยอดเงิน รูปแบบการโกงยุคใหม่ กำหนดนโยบายโกงแบบมีเชิง ใครทำไม่ได้ต้องโดนย้าย
ข้าราชการต้องกลายเป็นขี้ข้านักการเมืองสามานย์ เมื่อการสืบทอดอำนาจยาวนานร่วม 10 ทำให้ขบวนการชั่วร้ายได้หยั่งรากลงลึก ยากที่จะขุดรากถอนโคนได้ รัฐบาลคณะทหารปัจจุบันคงสภาพกล้าๆ กลัวๆ กว่าจะรวบรวมกำลังขวัญริเริ่มปราบคนโกงได้ต้องให้เวลาเกือบ 1 ปี
แม้กระนั้นยังเพียงแตะข้าราชการ เว้นกลุ่มนักการเมืองตัวเป้งๆ เขมือบคำโต ทุกวันนี้ยังระริกระรี้ในกลุ่มญาติพี่น้อง เชื่อมั่นว่าชายชาติทหารมิกล้า
ภาษาบู๊ลิ้มบอกว่า “ยั้งกระบี่ไว้ไมตรี” แม้ทำท่าฮึกเหิม เอาจริงเอาจัง นั่นเป็นเพียงการเล่นตามบทหน้าม่านเท่านั้น หลังฉากรอดสายตาพระเดชพระคุณจะเป็นฉันใดมีแต่เพียงจิ้งจกตุ๊กแกเท่านั้นที่จะรู้ แบบนี้ว่าไม่ได้ ยุคการโกงไร้ยางอาย จิ้งจกตุ๊กแกก็รับสินบนได้
เรื่องทำประมงผิดกฎหมาย ไร้ความรับผิดชอบ ขาดจิตสำนึกการอนุรักษ์ทรัพยากรเพื่อลูกหลานเป็นอีกตัวอย่างของการทำมาหากินแบบสามานย์ ไม่เผื่อแผ่ถึงผู้อื่น รุ่นหลัง
จับสัตว์น้ำทุกชนิดจนเกลี้ยงอ่าวไทย ไปหากินต่างประเทศก็ยังทำไม่ซื่อ เกิดปัญหาสารพัด ถูกไล่ฆ่าฟัน ติดคุกตะราง เสียค่าปรับ ถูกปล้น ก็ยังทำให้ประเทศไทยมีเรือประมงใหญ่เล็กกว่า 5 หมื่นลำ
ใหญ่เป็นอันดับ 3 ของโลก มีชื่อระบือไปทั่ว 7 คาบสมุทร เมื่อถูกยูโรโซนขู่จะห้ามนำเข้าสินค้าอาหารทะเลจึงกระวีกระวาดเร่งแก้ไข หลังจากถูกดองมาหลายรัฐบาล
คุณท่านจึงรับเละ คนไทยทำให้ท่านต้องตากหน้าหาทางออก หลังจากการเมืองสามานย์ทำพิษ
ยังมีเวลาอีก 6 เดือนสำหรับแก้ไขให้ถูกต้องสุดท้ายใครจะได้ประโยชน์ พวกเจ้าสัวนักค้าอาหารสัตว์ เกษตรครบวงจร หรือพวกประมงรายย่อย นอกจากการจับสัตว์น้ำไร้กฎ ยังมีการค้ามนุษย์
คุณท่านต้องใช้กฎเหล็กอีกแล้ว แต่ยังดีกว่าไม่ใช้ ทำให้เสียของ เป็นมรดกบาป
นี่เป็นอีหรอบเดียวกับเรื่องความขายหน้าเพราะกรมการบินพลเรือน ปล่อยปละละเลยความไร้มาตรฐานไว้นานเกือบ 10 จนต่างชาติไม่รับสายการบินของไทย ต้องวิ่งโร่ตากหน้าไปอ้อนวอน
นี่เป็นฝีมือข้าราชการไร้ความรับผิดชอบ บ่มเพาะโดยการเมืองสามานย์ ทำใช้ชาวบ้านมองว่าการออกใบอนุญาตให้สายการบินง่ายกว่าเลือกซื้อกางเกงในด้วยซ้ำ
ไม่อายจริงๆ ไม่มีใครลาออก ยังนั่งเก้าอี้วางท่าโก้เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
นี่ก็ขอเวลาแก้ไขปัญหาเช่นกัน น่าเสียดาย คุณท่านใจดีเกินไป น่าจะใช้กฎเหล็กจัดการลงโทษฐานที่ทำให้ท่านต้องขายหน้าเวลาต้องขอความเห็นใจ ความเข้าใจจากต่างชาติ
เหมือนไปโอดให้ต่างชาติฟังเรื่องประมงน้ำเน่าตอนไปอินโดนีเซีย ทั้งๆ ที่ทางการอินโดนีเซียเคยไล่ยิงเรือประมงไทยละเมิดน่านน้ำ จับปลาโดยผิด กฎหมาย คนไทยตกค้าง ติดคุก ตายฟรีไม่น้อย
แค่นี้ก็อายพอแล้ว คุณท่านต้องกำจัดมรดกอัปยศของนักการเมืองสามานย์ให้สิ้นซากในยุคของท่าน ถ้าไม่ทำ หรือทำไม่สำเร็จ จะเป็นมรดกบาปของคุณท่านเอง ให้ลูกหลานต้องดิ้นรนแก้ไข
เขาไม่มีโอกาสและอำนาจเหมือนคุณท่านนะขอรับ!
โดย โสภณ องค์การณ์
คนในประเทศเรามีปัญหาต่อมยางอายอักเสบเรื้อรัง ดูสภาพสังคมแล้วน่าจะมีหลายครอบครัวสั่งสอน อบรมให้ลูกหลานยึดมั่นในหลักการ “ด้านได้ อายอด” กลายเป็นลัทธิค่านิยมยุคใหม่
ยิ่งเห็นตัวอย่าง “ทำดีได้ดีมีที่ไหน ทำชั่วได้ดีมีถมไป” “คุกมีไว้ขังคนจนกับคนไม่มีเส้น” ทำให้หลายคนละทิ้งเส้นทางความเป็นคนดี ซื่อสัตย์สุจริต มุ่งยึดแนวทาง “โกงได้โกงดี”
กลายเป็นว่าลัทธิการโกงเป็นพฤติกรรมที่ยอมรับได้ ถ้าใครโกงแล้วตัวเองได้ประโยชน์ด้วย การทุจริต คอร์รัปชั่นจึงขยายตัวเป็นเหมือนไฟลามทุ่งทุกหย่อมหญ้า ทุกระดับชั้นของสังคม
ตระกูล “โคตรโกง” จึงได้รับการยกย่องในความมั่งคั่งจนถึงขั้น “โกงทั้งโคตร” นอกจากไม่รู้สึกอายแล้ว กลับรู้สึกเป็นความภาคภูมิใจในความสำเร็จถึงรุ่นลูกหลาน
ไม่หลบลี้หนีหน้าสังคมในสภาพ “ไอ้พวกขี้โกง” แล้ว ยังเดินเชิดอวดความมั่งคั่ง มีคนโง่ผสมบัดซบยกย่องบูชาในความร่ำรวย เลือกให้มาโกงบ้านกิน เมืองซ้ำซาก
จะมีสังคมการเมืองไหนบัดซบเลวทรามเท่ากับที่เป็นอยู่ทุกวันนี้ คงไม่มีอีกแล้ว
เป็นสังคมที่คนชอบอ้าง “ศักดิ์ศรี” ทั้งๆ ที่มีแต่ความกลวงด้านความรู้ สติ ปัญญา หน้าด้าน มักง่าย เอาแต่ได้ เห็นแก่ตัว ยกมือไหว้ก้มกราบคนชั่วแล้ว ยังทำตัวหัวหมออีกด้วย
นึกว่าเก่ง รอบจัด ไม่ยอมเสียเปรียบใคร แต่กลับหลงใหลคนโกง นับถือยิ่งกว่าพ่อแม่
ไอ้ตัวโกงและพวกนักต้มตุ๋นสิบแปดมงกุฎการเมืองจ่ายเงินซื้อค่าหัวไม่กี่ร้อยบาท แลกกับสิทธิให้นักการเมืองสามานย์เข้ากุมอำนาจรัฐเพื่อโกงบ้านกินเมือง ได้กำไรหลายเท่าตัว ก็ไม่รู้สึกเสียดาย
นึกว่าไม่ใช่เงินของตัวเอง เป็นเงินหลวง และตัวเองก็ไม่เสียภาษี
นี่เป็นสังคม “ป่วย” ด้านจิตสำนึกแท้จริง รัฐธรรมนูญเขียนเลอเลิศอย่างไรก็แก้ปัญหานี้ไม่ได้
เป็นรากเหง้าของการเมืองไร้จิตสำนึก มุ่งแต่ผลประโยชน์ส่วนตน และการโกงกินอย่างไร้ยางอาย เป็นต้นแบบที่นักการเมืองข้าทาสบริวารแข่งขันกันเอาเป็นเยี่ยงอย่าง
และไม่มีรัฐธรรมนูญฉบับไหนบังคับให้คนมียางอายได้ เป็นเรื่องของจิตสำนึกด้านดีเท่านั้น
คนไทยเคยเป็นคนขี้อาย อ่อนน้อมถ่อมตน เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ เกรงใจผู้อื่น คำว่าสยามเมืองยิ้มไม่ใช่คำอ้างเกินเลย แต่ภาพลักษณ์ด้านดีกำลังจางหายไปนับตั้งแต่นักการเมืองสามานย์ใช้เงินเบิกทางเข้ามากุมอำนาจรัฐ จากนั้นใช้อำนาจสร้างมหกรรมการโกงทั้งโคตร
เป็นต้นแบบของการขายชาติอย่างเป็นระบบ เป็นรูปธรรม
ใครก็เลียนแบบความชั่วร้ายแบบครบเครื่องไม่ได้ ทุกวันนี้จอมสามานย์ยังเป็นต้นแบบ เป็นตำนานของความชั่วร้ายที่มีรูปร่างหน้าตา มีลมหายใจ มีตัวตนให้ผู้คนพบเห็น
ที่น่าพรั่นพรึงคือยังไม่ยอมลดละเลิกพฤติกรรมชั่วร้ายทำลายชาติ ขายชาติ เป็นตำนานของตระกูลขายชาติ สืบทอดมรดกชั่วร้ายโดยไม่รู้สึกสำนึกคุณแผ่นดิน
เป็นต้นแบบของการทำลายระบบราชการ ทำให้มุ่งตอบสนองอำนาจการเมือง ต้องโกงเก่ง สร้างยอดเงิน รูปแบบการโกงยุคใหม่ กำหนดนโยบายโกงแบบมีเชิง ใครทำไม่ได้ต้องโดนย้าย
ข้าราชการต้องกลายเป็นขี้ข้านักการเมืองสามานย์ เมื่อการสืบทอดอำนาจยาวนานร่วม 10 ทำให้ขบวนการชั่วร้ายได้หยั่งรากลงลึก ยากที่จะขุดรากถอนโคนได้ รัฐบาลคณะทหารปัจจุบันคงสภาพกล้าๆ กลัวๆ กว่าจะรวบรวมกำลังขวัญริเริ่มปราบคนโกงได้ต้องให้เวลาเกือบ 1 ปี
แม้กระนั้นยังเพียงแตะข้าราชการ เว้นกลุ่มนักการเมืองตัวเป้งๆ เขมือบคำโต ทุกวันนี้ยังระริกระรี้ในกลุ่มญาติพี่น้อง เชื่อมั่นว่าชายชาติทหารมิกล้า
ภาษาบู๊ลิ้มบอกว่า “ยั้งกระบี่ไว้ไมตรี” แม้ทำท่าฮึกเหิม เอาจริงเอาจัง นั่นเป็นเพียงการเล่นตามบทหน้าม่านเท่านั้น หลังฉากรอดสายตาพระเดชพระคุณจะเป็นฉันใดมีแต่เพียงจิ้งจกตุ๊กแกเท่านั้นที่จะรู้ แบบนี้ว่าไม่ได้ ยุคการโกงไร้ยางอาย จิ้งจกตุ๊กแกก็รับสินบนได้
เรื่องทำประมงผิดกฎหมาย ไร้ความรับผิดชอบ ขาดจิตสำนึกการอนุรักษ์ทรัพยากรเพื่อลูกหลานเป็นอีกตัวอย่างของการทำมาหากินแบบสามานย์ ไม่เผื่อแผ่ถึงผู้อื่น รุ่นหลัง
จับสัตว์น้ำทุกชนิดจนเกลี้ยงอ่าวไทย ไปหากินต่างประเทศก็ยังทำไม่ซื่อ เกิดปัญหาสารพัด ถูกไล่ฆ่าฟัน ติดคุกตะราง เสียค่าปรับ ถูกปล้น ก็ยังทำให้ประเทศไทยมีเรือประมงใหญ่เล็กกว่า 5 หมื่นลำ
ใหญ่เป็นอันดับ 3 ของโลก มีชื่อระบือไปทั่ว 7 คาบสมุทร เมื่อถูกยูโรโซนขู่จะห้ามนำเข้าสินค้าอาหารทะเลจึงกระวีกระวาดเร่งแก้ไข หลังจากถูกดองมาหลายรัฐบาล
คุณท่านจึงรับเละ คนไทยทำให้ท่านต้องตากหน้าหาทางออก หลังจากการเมืองสามานย์ทำพิษ
ยังมีเวลาอีก 6 เดือนสำหรับแก้ไขให้ถูกต้องสุดท้ายใครจะได้ประโยชน์ พวกเจ้าสัวนักค้าอาหารสัตว์ เกษตรครบวงจร หรือพวกประมงรายย่อย นอกจากการจับสัตว์น้ำไร้กฎ ยังมีการค้ามนุษย์
คุณท่านต้องใช้กฎเหล็กอีกแล้ว แต่ยังดีกว่าไม่ใช้ ทำให้เสียของ เป็นมรดกบาป
นี่เป็นอีหรอบเดียวกับเรื่องความขายหน้าเพราะกรมการบินพลเรือน ปล่อยปละละเลยความไร้มาตรฐานไว้นานเกือบ 10 จนต่างชาติไม่รับสายการบินของไทย ต้องวิ่งโร่ตากหน้าไปอ้อนวอน
นี่เป็นฝีมือข้าราชการไร้ความรับผิดชอบ บ่มเพาะโดยการเมืองสามานย์ ทำใช้ชาวบ้านมองว่าการออกใบอนุญาตให้สายการบินง่ายกว่าเลือกซื้อกางเกงในด้วยซ้ำ
ไม่อายจริงๆ ไม่มีใครลาออก ยังนั่งเก้าอี้วางท่าโก้เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
นี่ก็ขอเวลาแก้ไขปัญหาเช่นกัน น่าเสียดาย คุณท่านใจดีเกินไป น่าจะใช้กฎเหล็กจัดการลงโทษฐานที่ทำให้ท่านต้องขายหน้าเวลาต้องขอความเห็นใจ ความเข้าใจจากต่างชาติ
เหมือนไปโอดให้ต่างชาติฟังเรื่องประมงน้ำเน่าตอนไปอินโดนีเซีย ทั้งๆ ที่ทางการอินโดนีเซียเคยไล่ยิงเรือประมงไทยละเมิดน่านน้ำ จับปลาโดยผิด กฎหมาย คนไทยตกค้าง ติดคุก ตายฟรีไม่น้อย
แค่นี้ก็อายพอแล้ว คุณท่านต้องกำจัดมรดกอัปยศของนักการเมืองสามานย์ให้สิ้นซากในยุคของท่าน ถ้าไม่ทำ หรือทำไม่สำเร็จ จะเป็นมรดกบาปของคุณท่านเอง ให้ลูกหลานต้องดิ้นรนแก้ไข
เขาไม่มีโอกาสและอำนาจเหมือนคุณท่านนะขอรับ!
