ริมฝั่งเจ้าพระยา
โดย...สุนันท์ ศรีจันทรา
บนถนนอันจอกแจกจอแจในกรุงเทพฯ ไปที่ไหนก็ยังพอได้เห็นสัญลักษณ์ของมวลมหาประชาชนอยู่ทั่ว ตามท้ายรถยนต์ยี่ห้อหลากหลาย ทั้งรถเก่ารถใหม่ ทั้งรถราคาไม่เท่าไหร่ จนกระทั่งรถหรูราคาระดับหลายล้านบาท
คนที่เข้าใจการต่อสู้ของมวลมหาประชาชน ถ้าขับตามหลังรถที่ธงชาติติดไว้ คงมีความรู้สึกเหมือนกันว่า อยากจะเปิดกระจกรถทักท้าย อยากยกมือชูสองนิ้ว หรือยกหัวแม่โป้ง เพื่อให้กำลังใจ
และอยากบอกให้รู้ว่า เราคือพี่น้องร่วมอุดมการณ์ เราคือผู้เสียสละ เสี่ยงเป็นไปเสี่ยงตายมาด้วยกัน เพื่อผลักดันการปฏิรูปการเมือง สร้างสังคมใหม่ที่เป็นธรรมและสงบสุข
การต่อสู้ของมวลมหาประชาชน กลายเป็นอดีตไปแล้ว เพียงชั่วเวลาไม่กี่เดือน ไม่มีการพูดถึงวีรกรรมที่สร้างกันไว้ ไม่มีคำสรรเสริญใดๆ
จากคนที่กินนอนกันกลางถนน จากคนที่ร่วมเป็นร่วมตาย จากคนที่ลุกขึ้นมาต่อต้านรัฐบาลนางสาวยิ่งลักษณ์ ชินวัตร วันนี้ต่างต้องแยกย้ายกันกลับภูมิลำเนา บ้านใครบ้านมัน โดยยังไม่มีความมั่นใจว่า
จะต้องทิ้งบ้าน ทิ้งงาน ทิ้งครอบครัว เพื่อร่วมกอบกู้บ้านเมืองอีกหรือไม่
แต่สำหรับตอนนี้ ไม่มีอะไร นอกจากก้มหน้าก้มตา ประกอบสัมมาชีพ และเฝ้าติดตามผลงานของรัฐบาลพล.อ.ประยุทธ์ จันทร์ โอชาเท่านั้น ภายใต้ความคาดหวังว่า
รัฐบาลที่มีนายทหารเข้าร่วมมากที่สุดในประวัติศาสตร์ประเทศไทย จะคืนความสุขอย่างยั่งยืนให้ประชาชนตามที่ให้สัญญาไว้
ภารกิจในการปฏิรูปประเทศ ถูกส่งมอบให้พล.อ.ประยุทธ์แล้ว มวลมหาประชาชนมีหน้าที่เป็นเพียงพลเมืองดีที่จะเฝ้าดูหรือจะเอาใจช่วยก็ยังได้
คืนวันอันแสนเหน็ดเหนื่อย ภายใต้ความรู้สึกกดดัน ท่ามกลางการรอคอยที่ยาวนานของมวลมหาประชาชนผ่านพ้นไปแล้ว
ไม่มีเสียงการปลุกเร้า เชิญชวนให้ลุกขึ้นมา เพื่อขับไล่รัฐบาลที่ถูกประณามว่าเป็นทรราช เพราะไม่ใช่ช่วงเวลาที่ประชาชนจะออกมาสู้ และชั่วโมงนี้ ไม่รู้ว่าจะสู้กับใคร
ต้องปล่อยให้คณะรักษาความสงบชาติ(คสช.)ว่าไปก่อน ต้องปล่อยให้ทหารแสดงเต็มที่
มวลมหาประชาชนได้เวลาที่จะดำเนินชีวิตอย่างปกติสุขบ้าง
ไม่มีใครย่องย่องคุณงามความดี ในฐานะพลเมืองที่มีสำนึกในความรักชาติก็ไม่เป็นไร เพราะมวลมหาประชาชนจำนวนนับสิบๆ ล้านคน มีความพึงพอใจในสิ่งที่ทำไปเพื่อลูกหลาน ทุกคนมีความภาคภูมิใจในตัวเอง และให้กำลังใจซึ่งกันและกันอยู่แล้ว
สัญลักษณ์แสดงความเป็นหนึ่งในมวลมหาประชาชนนับสิบๆล้านคนที่ออกมาร่วมกอบกู้บ้านเมือง ไม่ควรลบทำลายทิ้ง แต่จะต้องรักษาและดำรงไว้ เพราะเป็นประกาศนียบัตรของคนรักชาติ
ความเป็นมวลมหาประชาชน ไม่มีอะไรที่น่าอาย เพราะเป็นกลุ่มคนที่สร้างกรรมดี เป็นวีรชนที่เดินอย่างองอาจในสังคม ไม่ต้องซ่อนเร้น ไม่ต้องหลบซ่อนตัวอยู่ในรูเหมือนคนบางกลุ่ม
ธงชาติ เครื่องหมาย ข้อความใดที่แสดงถึงสัญลักษณ์ มวลมหาประชาชนที่ติดไว้ท้ายรถยนต์ ควรต้องทะนุถนอมไว้ เพราะเห็นแล้วเกิดความรู้สึกสุขใจ อบอุ่น และเหมือนกับสิ่งปลอบประโลมใจว่า พี่น้องมวลมหาประชาชนมีอยู่เยอะจริงๆ
พี่น้องมวลมหาประชาชนมีทั่วไปหมด และ ทุกคนกล้าประกาศตัวอย่างเปิดเผย แม้การแสดงสัญลักษณ์ของกลุ่มคนที่รักชาติ จะเคยเป็นอันตราย เคยตกเป็นเป้าหมายทำลายล้างในช่วงรัฐบาลนางสาวยิ่งลักษณ์ก็ตาม
ถ้าการแสดงสัญลักษณ์ของมวลมหาประชาชนเป็นกระแส จะเป็นกระแสที่ไม่มีวันตกยุค เพราะจะอยู่ในความทรงจำตลอดกาลของคนร่วมสมัย
คงไม่มีใครจัดงบประมาณ สร้างอนุสาวรีย์ให้มวลมหาประชาชน แต่สัญลักษณ์มวลมหาประชาชน ก็เป็นอนุสรณ์เตือนความทรงจำว่า
ครั้งหนึ่งพี่น้องร่วมอุดมการณ์นับสิบล้านคน ได้ลุกขึ้นมารวมตัวเป็นหนึ่ง เพื่อขับไล่รัฐบาลที่กำลังนำประเทศไปสู่หายนะ
ครั้งหนึ่งในชีวิต มวลมหาประชาชนทุกคน ได้ทำหน้าที่ทดแทนคุณของแผ่นดินแล้ว ควรได้รับเหรียญตราสดุดีทุกคน
และครั้งหน้า ถ้าบ้านเมืองมีปัญหาใหญ่ มวลมหาประชาชนคงลุกขึ้นมาร่วมแก้ไขอย่างพร้อมหน้าพร้อมตา เพราะทุกคนไม่ได้หายไปไหน
ทุกคนยังประกาศตัวความเป็นผู้รักชาติอย่างเปิดเผย และปรากฏตัวอย่างภาคภูมิอยู่เต็มท้องถนน ภายใต้ความรู้สึกคล้ายกันว่า
บางทีภารกิจเปลี่ยนประเทศไปสู่ความดีงามอาจยังไม่จบ บางทีมวลมหาประชาชนอาจต้องพบกันใหม่ เมื่อชาติต้องการ
