“สวดมนต์ให้ประเทศไทย”

1. “ปรองดอง ต้องจริงจัง”
ปรองดองเป็นของดี
แต่ใช่ที่พิธีการ
จับมือหรือสาบาน
แล้วออกสื่อให้ฮือฮา
ปรองดองต้องจริงใจ
ต้องตรองไตร่ใช้เวลา
ขัดแย้งยืดเยื้อมา
อย่ารวบรัดอย่าตัดตอน
อย่าคิดแค่สร้างภาพ
อย่าฉาบฉวยเล่นละคร
คอนเสิร์ตเอื้ออาทร
แค่คลายร้อนให้ผ่อนคลาย
ปรองดองเถิดปรองดอง
ทุกขัดข้องจงมลาย
แตกแยกแตกกระจาย
จงจริงจัง เถิดปรองดอง!

2. “รักดอก จึงบอกมา”
อยากทำอะไรก็ทำเถิด
ทำไปขอให้เกิดมรรคผล
มีคนทักคนท้วงก็ต้องทน
ฟังคนอื่นบ้างอย่างไตร่ตรอง
อย่าคิดว่าที่ทำนั้นล้ำเลิศ
ทำตามชักเชิดว่าถูกต้อง
เชื่อเถิดหนทางดีมีครรลอง
มีดวงตาต้องมองให้รอบทิศ
บ้านเมืองเป็นของทุกคน
ยากดีมีจนต่างมีสิทธิ์
เขาตักเขาเตือนให้ได้คิด
ให้ฝ่าวิกฤตด้วยปัญญา
อย่าใช้อารมณ์เสกโลกสวย
อย่าเอออย่าอวยเอาทุกท่า
ตั้งสติก่อนสตาร์ทก่อนไคลคลา
อย่ากระดี๊กระด๊า..ตามอารมณ์
อยากทำอะไรก็ทำเถิด
แค่รู้ปิดรู้เปิดให้เหมาะสม
ที่ทักแค่ไม่อยากให้ลอยลม
ให้รู้ข่มรู้คิดให้เหมาะควร
อย่าให้คนเห็นเป็นตัวตลก
ทำตามสั่งงกๆ อย่างด้วนๆ
ต้องเป็นตัวของตัวตามกระบวน
ศักดิ์ศรีมวลมหาประชาชน!

3. วรรณคดีกับนิทานอีสป
ประเพณีตีงูให้หลังหัก
มันก็มักทำร้ายเมื่อภายหลัง
จระเข้ใหญ่ไปถึงน้ำมีกำลัง
เหมือนเสือขังเข้าถึงดงก็คงร้าย”* 1
สุนทรภู่ครูกลอนเคยสอนสั่ง
นานมาแล้วแต่ก็ยังมีความหมาย
เตือนการสู้รบการคลี่คลาย
ศัตรูยังไม่ตายอาจร้ายคืน
ฝากบทกลอนโบราณผ่านให้คิด
ตั้งสติ พินิจ อาจรู้ตื่น
การรีบร้อนออมชอมยอมกล้ำกลืน
เหมือนอุ้มงูเห่าฟื้น คืนพิษงู
นิทานชาวนากับงูเห่า *2
เรื่องเล่าเตือนสติก็มีอยู่
ฝากผู้กู้ชาติชั่งตรองดู
อย่าพลาดผิดทั้งๆ รู้..หลายบทเรียน
นี่มิใช่ตำราพิชัยสงคราม
แค่คิดแค่ปรามตามอ่านเขียน
วรรณคดี นิทาน อ่านวนเวียน
จึงเกิดเทียนแห่งปัญญา มาแบ่งปัน

4. “เขียนกวี พร้อมสวดมนต์”
ในท่ามกลางการจัดระเบียบชาติ
ที่จัดโดยอำนาจทหารหาญ
ในฐานะประชาชนผู้ทนทาน
จะรอการสานสร้างประเทศไทย
ปัญหาหมักหมมหลายปมเงื่อน
ต้องออกแรงขับเคลื่อนการแก้ไข
ทั้งเก็บกวาดขยะพิษแพร่พิษภัย
ทั้งจัดระเบียบใหม่ให้บ้านเมือง
ภาระที่แบกรับนั้นหนักหนา
กำลังใจต้องแกร่งกล้าทุกบทเบื้อง
สมาธิ ปัญญา ต้องประเทือง
การปลดเปลื้องปัญหาประเทศไทย
คนไทยทั้งชาติต่างคาดหวัง
ทวยทหารคือพลังอันยิ่งใหญ่
จึงต่างฝากความหวังทั้งหัวใจ
หวังจะมีประชาธิปไตยที่สมบูรณ์
หวังการยึดอำนาจสร้างชาติใหม่
หวังอัปรีย์จัญไรจักสิ้นสูญ
หวังสถาบันจักมั่นคงทวีคูณ
หวังอธิปไตยจักเกื้อกูลสิทธิเสรี
ในฐานะประชาชนคนหนึ่ง
คนซึ่งมั่นรักในศักดิ์ศรี
โบกธงชาติเป่านกหวีดมาครึ่งปี
และขีดเขียนบทกวีข้างมวลชน
วันนี้จะเฝ้าดูการกู้ชาติ
ดูการใช้อำนาจด้วยเหตุผล
เขียนกวีทีละบทอย่างอดทน
พร้อมกับนั่งสวดมนต์...ให้ประเทศไทย!

                       ว.แหวนลงยา

*¹สุนทรภู่-พระอภัยมณี
*²นิทานอีสป