**สถานการณ์น้ำท่วมจ่อทะลักกรุง!! ความเชื่อมั่นของประชาชนที่มีต่อ ศูนย์ปฏิบัติการช่วยเหลือผู้ประสบอุทกภัย หรือ ศปภ. จากผลโพลที่สะท้อนออกมาเหลือน้อยเต็มทน หลังจากก่อนหน้านี้รัฐบาลโดย ศปภ. ให้ความมั่นใจตลอดว่าน้ำจะไม่ท่วมกรุงเทพมหานคร พร้อมทั้งบอกว่าน้ำจะไม่ทะลุผ่านแนวคันกั้นน้ำที่รัฐบาลสร้างไว้ตามจุดต่างๆ จะรักษานิคมอุตสาหกรรมสำคัญๆไว้ได้
แต่ผลปรากฏว่านิคมอุตสาหกรรมต่างๆ ล้วนจมน้ำไปแล้วทั้งสิ้น ทั้งที่จังหวัดพระนครศรีอยุธยา ปทุมธานี และล่าสุดคันกั้นน้ำตามคู คลองต่างๆ ที่เป็นเส้นทางเดินของน้ำที่จะเข้ามายังเมืองหลวง พังไปทีละแห่ง สองแห่ง ต้องเร่งกอบกู้แก้ไขกันโกลาหลอลหม่าน
**ประชาชนคนเมืองหลวงนั่งนอนไม่ติด เครียดไปตามๆ กัน
ไม่มีความมั่นใจเอาเสียเลย กับมาตรการรับมือของรัฐบาล ไม่เชื่อมั่นแนวทางของรัฐบาล เริ่มทำตามความคิดของตัวเองกันแล้ว บางพื้นที่ที่น้ำท่วมสูง ก็ไม่อยากจะฟังเสียงของรัฐ อยากจะหาทางระบายน้ำออกจากชุมชนตัวเอง ด้วยการเปิดประตูระบายน้ำ หรือแม้แต่พังคันดินกั้นน้ำ เพื่อบรรเทาความเดือดร้อนของตัวเอง
กลายเป็นประเด็นปวดหัวของรัฐบาล ที่จะต้องไปเจรจาทำความเข้าใจกับประชาชนเหล่านั้น เมื่อความเชื่อมั่นที่มีลดน้อยถอยลง การเจรจาต่างๆ ก็คงยากขึ้น น่ากังวลใจเหลือเกินว่าเมื่อเหตุการณ์เป็นดังนี้ แผนการต่างๆ ที่รัฐบาลวางเอาไว้จะสามารถเดินไปได้ตามนั้นหรือไม่
นอกจากนั้น การขับเคลื่อนทำงานของ ศปภ. โดยเฉพาะเมื่อน้ำจ่อถล่มเมืองหลวง ยังดูสะเปะสะปะไร้ทิศทาง จับต้นชนปลายไม่ถูก ยิ่งจวนตัว ยิ่งร้อนรน
**เมื่อไปดูเนื้อในแล้ว จะเห็นอาการขบเหลี่ยมปีนเกลียวกันระหว่าง ศปภ. กับ กทม. ที่นำโดย “ม.ร.ว.สุขุมพันธุ์ บริพัตร” ผู้ว่าราชการกรุงเทพมหานคร ทำงานโดยขาดการประสานงาน หนักข้อเข้ากลายเป็นประสานงา ช้างสารชนกันคนที่รับกรรมหนีไม่พ้นประชาชน ที่เป็นเหมือนหญ้าแพรก
หลายประเด็น หลายเหตุการณ์เหมือนแย่งบท กั๊กเชิงกันอยู่ ประชาชนสับสนไม่รู้จะฟังใคร แนวทางที่ออกมาเดินไปคนละทาง
ถือเป็นบทพิสูจน์ “สุขุมพันธุ์-ยิ่งลักษณ์” หากยังทำงานไม่ประสานกัน ยังแอบเล่นการเมืองอยู่เบื้องหลัง ไม่ยึดประชาชนเป็นที่ตั้ง ก็เป็นเรื่องน่าเศร้าใจ ยามหน้าสิ่วหน้าขวาน ทุกฝ่ายต้องช่วยกันปกป้องประชาชนของตัวเอง แต่กลับมีเส้นแบ่งทางการเมืองมาคั่นกลางการทำงาน ก็เป็นเรื่องน่าเสียดาย
หากไม่ทำงานร่วมกันแล้วเกิดความเสียหายขึ้นมา คงต้องรับผิดชอบด้วยกันทุกฝ่าย ใครจะผิดมากผิดน้อยก็แล้วแต่ประชาชนจะเทน้ำหนักไปที่ใคร
ไม่อยากเห็นภาพความเสียหายแล้วมานั่งโทษกันไปมา ว่าใครเป็นต้นเหตุ ใครเป็นตัวการสำคัญ การเอาชนะคะคานกันในสถานการณ์แบบนี้ไม่มีประโยชน์อะไรเลย ฝ่ายการเมืองมีแต่เสียกับเสีย รังแต่จะทำให้ประชาชนรู้สึกผิดหวังกับการเมืองหนักข้อขึ้นไปอีก ที่ผ่านมาก็มีแต่เสียงนินทาในเชิงลบอยู่แล้ว
ภาพความขัดแย้งกัน ศปภ. โบ้ยว่า กทม.ไม่ค่อยให้ความร่วมมือ เอาแต่ป้องกันกรุงเทพฯชั้นใน ปล่อยปละละเลยด้านนอก ไม่ค่อยส่งคนมาที่ศูนย์ฯ เพื่อวางแผนงานอย่างเป็นระบบ
ในขณะที่กทม.ก็ย้ำว่า ให้เชื่อมั่นตนเอง “สุขุมพันธุ์” ประกาศลั่นว่า ถ้าน้ำท่วมกทม. จะเป็นความรับผิดชอบของตัวเอง
ต่างคนต่างมีจุดยืน มีอีโก้ของตัวเอง ก็เป็นที่ว้าเหว่ ละเหี่ยใจของประชาชน
ต่างคนต่างไม่ยอมลงให้กัน เพียงแต่ไม่แสดงออกผ่านสาธารณชนเท่านั้น แต่ล่าสุด เริ่มเห็นเค้าลางของความขัดแย้งผ่านสื่อ เช่น ในเรื่องของการใช้ถุงบรรจุกระสอบทราย ที่ กทม.แอบบ่นว่า ได้รับมอบถุงกระดาษมาใช้ใส่ทราย เหมือนถูกวางยา
แต่ทางศปภ.ก็ตอบโต้ทันควัน พร้อมฉีกถุงกระดาษใส่ทรายให้ดูเลยว่า ด้านในเป็นโพลีเอสเตอร์ คุณสมบัติดีเยี่ยม ดีกว่าถุงทรายทั่วไปด้วยซ้ำ
**เหมือนคนแปลกหน้าไม่ไว้ใจกันซะแล้ว!!
ถือเป็นเรื่องอันตรายอย่างยิ่ง ชั่วโมงนี้ประชาชนชาวกรุงเทพมหานคร เริ่มว้าเหว่ เครียดขึ้นเรื่อยๆ สถานการณ์น้ำก็ยังลูกผีลูกคน ไม่แน่ใจว่าน้ำจะท่วมบ้านวันไหน หนำซ้ำยังมองเห็นการทำงานภาครัฐที่ขัดแย้ง ไร้ความน่าเชื่อถือ
**จึงอยากให้ฝ่ายการเมืองเข้าใจบ้างว่า วันนี้ไม่ใช่เรื่องของการแพ้หรือชนะ แต่มันเป็นเรื่องของการอยู่รอดหรือพังพินาศ ปล่อยวางบางเรื่อง แล้วทำบางเรื่องบ้างดีกว่าหรือไม่
วันนี้ถ้าทำภารกิจปกป้องเมืองหลวง หัวใจของประเทศไม่ได้ มันก็โดนด่าทั้ง 2 ฝ่าย
มันน่าจะถึงเวลาแล้วที่ทุกฝ่ายจะหันหน้ามาจับมือกัน เพราะสถานการณ์อุทกภัยยังคงอยู่กับประเทศไทยไปอีกนานระยะหนึ่ง มีหลายเรื่องให้คิด ให้ทำ จะจัดการระบายน้ำอย่างเป็นระบบอย่างไร จะอพยพ ดูแลประชาชนอย่างไร จะบริหารจัดการให้ประชาชนอยู่กับภาวะน้ำท่วมขังอย่างไร และหลังจากนั้นจะเยียวยาฟื้นฟูสภาพบ้านเมือง สภาพจิตใจของชาวไทยอย่างไร สิ่งเหล่านี้ล้วนเป็นเรื่องที่น่าคิดไตร่ตรองมากกว่า
**อย่าทำให้สโลแกนของ ศปภ. ที่ระบุไว้ “รวมเป็นหนึ่งใจ ชนะภัยธรรมชาติ” เป็นเพียงคำพูดสวยหรู ที่แปะไว้หลังฉากออกทีวีเท่านั้น !!
แต่ผลปรากฏว่านิคมอุตสาหกรรมต่างๆ ล้วนจมน้ำไปแล้วทั้งสิ้น ทั้งที่จังหวัดพระนครศรีอยุธยา ปทุมธานี และล่าสุดคันกั้นน้ำตามคู คลองต่างๆ ที่เป็นเส้นทางเดินของน้ำที่จะเข้ามายังเมืองหลวง พังไปทีละแห่ง สองแห่ง ต้องเร่งกอบกู้แก้ไขกันโกลาหลอลหม่าน
**ประชาชนคนเมืองหลวงนั่งนอนไม่ติด เครียดไปตามๆ กัน
ไม่มีความมั่นใจเอาเสียเลย กับมาตรการรับมือของรัฐบาล ไม่เชื่อมั่นแนวทางของรัฐบาล เริ่มทำตามความคิดของตัวเองกันแล้ว บางพื้นที่ที่น้ำท่วมสูง ก็ไม่อยากจะฟังเสียงของรัฐ อยากจะหาทางระบายน้ำออกจากชุมชนตัวเอง ด้วยการเปิดประตูระบายน้ำ หรือแม้แต่พังคันดินกั้นน้ำ เพื่อบรรเทาความเดือดร้อนของตัวเอง
กลายเป็นประเด็นปวดหัวของรัฐบาล ที่จะต้องไปเจรจาทำความเข้าใจกับประชาชนเหล่านั้น เมื่อความเชื่อมั่นที่มีลดน้อยถอยลง การเจรจาต่างๆ ก็คงยากขึ้น น่ากังวลใจเหลือเกินว่าเมื่อเหตุการณ์เป็นดังนี้ แผนการต่างๆ ที่รัฐบาลวางเอาไว้จะสามารถเดินไปได้ตามนั้นหรือไม่
นอกจากนั้น การขับเคลื่อนทำงานของ ศปภ. โดยเฉพาะเมื่อน้ำจ่อถล่มเมืองหลวง ยังดูสะเปะสะปะไร้ทิศทาง จับต้นชนปลายไม่ถูก ยิ่งจวนตัว ยิ่งร้อนรน
**เมื่อไปดูเนื้อในแล้ว จะเห็นอาการขบเหลี่ยมปีนเกลียวกันระหว่าง ศปภ. กับ กทม. ที่นำโดย “ม.ร.ว.สุขุมพันธุ์ บริพัตร” ผู้ว่าราชการกรุงเทพมหานคร ทำงานโดยขาดการประสานงาน หนักข้อเข้ากลายเป็นประสานงา ช้างสารชนกันคนที่รับกรรมหนีไม่พ้นประชาชน ที่เป็นเหมือนหญ้าแพรก
หลายประเด็น หลายเหตุการณ์เหมือนแย่งบท กั๊กเชิงกันอยู่ ประชาชนสับสนไม่รู้จะฟังใคร แนวทางที่ออกมาเดินไปคนละทาง
ถือเป็นบทพิสูจน์ “สุขุมพันธุ์-ยิ่งลักษณ์” หากยังทำงานไม่ประสานกัน ยังแอบเล่นการเมืองอยู่เบื้องหลัง ไม่ยึดประชาชนเป็นที่ตั้ง ก็เป็นเรื่องน่าเศร้าใจ ยามหน้าสิ่วหน้าขวาน ทุกฝ่ายต้องช่วยกันปกป้องประชาชนของตัวเอง แต่กลับมีเส้นแบ่งทางการเมืองมาคั่นกลางการทำงาน ก็เป็นเรื่องน่าเสียดาย
หากไม่ทำงานร่วมกันแล้วเกิดความเสียหายขึ้นมา คงต้องรับผิดชอบด้วยกันทุกฝ่าย ใครจะผิดมากผิดน้อยก็แล้วแต่ประชาชนจะเทน้ำหนักไปที่ใคร
ไม่อยากเห็นภาพความเสียหายแล้วมานั่งโทษกันไปมา ว่าใครเป็นต้นเหตุ ใครเป็นตัวการสำคัญ การเอาชนะคะคานกันในสถานการณ์แบบนี้ไม่มีประโยชน์อะไรเลย ฝ่ายการเมืองมีแต่เสียกับเสีย รังแต่จะทำให้ประชาชนรู้สึกผิดหวังกับการเมืองหนักข้อขึ้นไปอีก ที่ผ่านมาก็มีแต่เสียงนินทาในเชิงลบอยู่แล้ว
ภาพความขัดแย้งกัน ศปภ. โบ้ยว่า กทม.ไม่ค่อยให้ความร่วมมือ เอาแต่ป้องกันกรุงเทพฯชั้นใน ปล่อยปละละเลยด้านนอก ไม่ค่อยส่งคนมาที่ศูนย์ฯ เพื่อวางแผนงานอย่างเป็นระบบ
ในขณะที่กทม.ก็ย้ำว่า ให้เชื่อมั่นตนเอง “สุขุมพันธุ์” ประกาศลั่นว่า ถ้าน้ำท่วมกทม. จะเป็นความรับผิดชอบของตัวเอง
ต่างคนต่างมีจุดยืน มีอีโก้ของตัวเอง ก็เป็นที่ว้าเหว่ ละเหี่ยใจของประชาชน
ต่างคนต่างไม่ยอมลงให้กัน เพียงแต่ไม่แสดงออกผ่านสาธารณชนเท่านั้น แต่ล่าสุด เริ่มเห็นเค้าลางของความขัดแย้งผ่านสื่อ เช่น ในเรื่องของการใช้ถุงบรรจุกระสอบทราย ที่ กทม.แอบบ่นว่า ได้รับมอบถุงกระดาษมาใช้ใส่ทราย เหมือนถูกวางยา
แต่ทางศปภ.ก็ตอบโต้ทันควัน พร้อมฉีกถุงกระดาษใส่ทรายให้ดูเลยว่า ด้านในเป็นโพลีเอสเตอร์ คุณสมบัติดีเยี่ยม ดีกว่าถุงทรายทั่วไปด้วยซ้ำ
**เหมือนคนแปลกหน้าไม่ไว้ใจกันซะแล้ว!!
ถือเป็นเรื่องอันตรายอย่างยิ่ง ชั่วโมงนี้ประชาชนชาวกรุงเทพมหานคร เริ่มว้าเหว่ เครียดขึ้นเรื่อยๆ สถานการณ์น้ำก็ยังลูกผีลูกคน ไม่แน่ใจว่าน้ำจะท่วมบ้านวันไหน หนำซ้ำยังมองเห็นการทำงานภาครัฐที่ขัดแย้ง ไร้ความน่าเชื่อถือ
**จึงอยากให้ฝ่ายการเมืองเข้าใจบ้างว่า วันนี้ไม่ใช่เรื่องของการแพ้หรือชนะ แต่มันเป็นเรื่องของการอยู่รอดหรือพังพินาศ ปล่อยวางบางเรื่อง แล้วทำบางเรื่องบ้างดีกว่าหรือไม่
วันนี้ถ้าทำภารกิจปกป้องเมืองหลวง หัวใจของประเทศไม่ได้ มันก็โดนด่าทั้ง 2 ฝ่าย
มันน่าจะถึงเวลาแล้วที่ทุกฝ่ายจะหันหน้ามาจับมือกัน เพราะสถานการณ์อุทกภัยยังคงอยู่กับประเทศไทยไปอีกนานระยะหนึ่ง มีหลายเรื่องให้คิด ให้ทำ จะจัดการระบายน้ำอย่างเป็นระบบอย่างไร จะอพยพ ดูแลประชาชนอย่างไร จะบริหารจัดการให้ประชาชนอยู่กับภาวะน้ำท่วมขังอย่างไร และหลังจากนั้นจะเยียวยาฟื้นฟูสภาพบ้านเมือง สภาพจิตใจของชาวไทยอย่างไร สิ่งเหล่านี้ล้วนเป็นเรื่องที่น่าคิดไตร่ตรองมากกว่า
**อย่าทำให้สโลแกนของ ศปภ. ที่ระบุไว้ “รวมเป็นหนึ่งใจ ชนะภัยธรรมชาติ” เป็นเพียงคำพูดสวยหรู ที่แปะไว้หลังฉากออกทีวีเท่านั้น !!
