หน้าร้อนทุกปี ผมและครอบครัวจะไปอยู่หัวหิน ผมตั้งใจว่าพออายุ 70 ปีก็จะหยุดทำงานแล้วไปอยู่ที่หัวหิน บางทีจะสลับกับการไปอยู่เขาใหญ่ด้วย เพียงแต่ที่เขาใหญ่ ยังไม่ได้ปลูกบ้านเท่านั้น
ผมไปหัวหินตั้งแต่เด็ก สมัยก่อนต้องขึ้นรถไฟไปเพราะสะดวกที่สุด แต่ก่อนยังไม่มีบ้าน และคอนโดฯ เหมือนเดี๋ยวนี้ พวกเราต้องทำอาหารทานกันเอง กิจกรรมที่ทำก็คือเด็กๆ ไปขี่ม้าแกลบ เก็บหอยทับทิม ส่วนผู้ใหญ่ก็เล่นไพ่ตอง อาหารการกินก็ไม่ค่อยจะมีร้านอาหาร นอกจาก “โกทิ” เจ้าเก่า พวกขนมก็เป็นแม่ค้าหาบมาขาย
หัวหินมีชื่อมากขึ้น เพราะเป็นฉากนิยายเรื่อง “ปริศนา” ต่อมามีคนเอามาทำเป็นภาพยนตร์ จำได้ว่าผู้ถ่ายทำมาขอใช้บ้านคุณย่าผมที่ซอยบ้านกล้วย เป็นบ้านของปริศนา บ้านเป็นบ้านไม้สองชั้น ผมก็พลอยได้เดินดู อมรา อัศวนนท์ ตอนเล่นเป็นปริศนาด้วย
เดี๋ยวนี้หัวหินเต็มไปด้วยคอนโดฯ นอกจากนั้นยังมีคนไปสร้างบ้านแถบภูเขาอีกด้วย เลยไปไกลๆ ตอนที่เราไปอยู่คอนโดฯ ใหม่ๆ มองออกไปด้านภูเขาไม่มีบ้านคนเลย เวลานี้เห็นแสงไฟระยิบระยับเต็มไปหมด คอนโดฯ ใหม่ๆ ที่ขึ้นมีขายตารางเมตรละ 250,000 บาท (ที่ติดทะเล) หากไม่ติดทะเลก็ตารางเมตรละ 100,000 บาท
คนต่างชาติที่มาอยู่อย่างถาวร มักเป็นชาวสแกนดิเนเวียที่มาเป็นคู่ก็มาก ที่แต่งกับผู้หญิงไทยก็มี ดูจะเป็นฝรั่งที่เรียบร้อย ไม่นิยมการเที่ยวบาร์เหมือนแถบพัทยา หัวหินจึงดำรงความสงบสุขอยู่ได้ ตามชายหาดก็ไม่มีกีฬาทางน้ำที่เอะอะน่ารำคาญ สรุปว่าคนต้องการมาพักผ่อนจริงๆ
หัวหินมีสนามกอล์ฟแห่งแรก คือ สนามกอล์ฟหลวงหัวหิน มีการวางผังสนามดีมาก แต่เดี๋ยวนี้คนไปเล่นน้อยลง เพราะเก็บค่าเล่น 2,000 บาท อีกเหตุหนึ่งก็คือ มีสนามเกิดขึ้นหลายแห่ง นับแล้วก็สัก 7-8 สนามเห็นจะได้ ล่าสุดก็มีสนามสวนสนที่ทหารบกทำขึ้น สนามนี้มี 3 หลุมที่ติดทะเล นับเป็นสนามที่สวยงามมาก ผมได้ไปเล่นตอนเปิดใหม่ๆ เดี๋ยวนี้ราคาแพงขึ้น คือ ประมาณ 2,500 บาท หากเป็นทหารหรือข้าราชการจะได้ลด
อีกสนามหนึ่งที่เป็นระดับการแข่งขันสากล ก็คือ สนาม Blach Mountain ติดภูเขา จัดเป็นสนามในอันดับต้นๆ สนามที่เปิดใหม่อีกแห่งหนึ่งก็คือ สนาม The Bunyan เป็นที่เขาเหมือนกัน สวยไปอีกแบบหนึ่ง แต่ผมชอบสนาม Black Mountain มากกว่า
หัวหินมีอาหาร และขนมอร่อยๆ หลายเจ้า แต่ที่แปลกก็คือ ไม่มีขนมจีบซาลาเปาอร่อยๆ กินเลย มีที่โรงแรมใหญ่แห่งหนึ่ง แต่ก็ยังไม่ถึงขั้น นอกจากนั้นคนหัวหินก็ทำโจ๊กไม่เป็น ที่ว่าอร่อยๆ ก็ยังไม่เท่ากับที่กรุงเทพฯ อีกเรื่องหนึ่งก็คือ ปาท่องโก๋มีบางร้านคนไปยืนรอแยะ แต่ก็ไม่อร่อย
ร้านอาหารไทยที่คนท้องถิ่นไปกินแยะก็คือ ร้านน้องเมย์ ร้านนี้คนแน่นมาก มีอาหารอร่อยทุกอย่าง โดยเฉพาะแกงป่า เป็นร้านที่สะอาด และราคาไม่แพง ผมขอแนะนำอีกร้านหนึ่งเป็นพันธมิตรฯ มาชุมนุมเป็นประจำ ในร้านมีป้ายติดว่า “ไม่ต้อนรับนักการเมืองทรราช” ร้าน “กรรณิการ์” นี้ขายอาหารที่ทำด้วยไก่โดยเฉพาะ นอกจากแกงไก่ น้ำยาไก่แล้วก็ยังมีลาบไก่ ปีกไก่ยัดไส้ ไก่ทอด และที่คนไม่ค่อยรู้ก็คือ มีข้าวเหนียวมะม่วงอร่อยมาก เดิมเขาขายอยู่ในตลาด ภรรยาผมเห็นว่าอร่อยกว่าร้านข้าวเหนียวชื่อดังในกรุงเทพฯ เสียอีก ไปคราวหลังนี้โชคดีที่ได้กินลูกลาน มีน้อยคนที่เคยเห็น เขาบอกว่าลูกลานนี้ 40 ปีออกทีหนึ่ง พอออกมาแล้วก็ตาย จะไปได้กินอีกครั้งก็ต้องรอถึง 40 ปี ลูกลานเม็ดกลมๆ คล้ายๆ ลูกชิด ผมได้ลองชิม เขานำมาเชื่อมใส่น้ำแข็งอร่อยมาก
ของดีที่หัวหิน นอกจากขนมแม่เก็บ ลอดช่องนายดำ และขนมหวานอื่นๆ แล้ว ก็ยังมีร้านขนมเค้กเกิดขึ้นหลายร้าน ที่อยากแนะนำก็คือ ร้านกาแฟข้างบ้านติดบ้านพิชัยญาติ พวกบุนนาคทำเอง มีเค้กอร่อยๆ หลายชนิด เช่น บานอฟฟี่ และวอฟเฟิล เป็นต้น ส่วนร้านก๋วยเตี๋ยวยอดฮิตแบบร้านนายหอย และก๋วยเตี๋ยวเป็ดนายปิง และลูกๆ หลานๆ หลายท่านคงรู้จักแล้ว มีร้านก๋วยเตี๋ยวไก่ฉีกที่อร่อยอีกร้านหนึ่งคนไม่ค่อยรู้จัก อยู่ซอยทางเข้าโรงแรมชมวิว ส่วนโรงแรมชมวิวนั้นมีพิซซ่าอร่อยมาก
มาหัวหินแล้วก็ต้องนวด หมอนวดเก่งๆ อยู่ที่นี่แยะ ผมก็มีเจ้าประจำอยู่ แต่เดี๋ยวนี้พวกนวดตามบ้านมักไปเปิดร้านของตัวเองด้วย บางคนก็เอาเตียงมาปูนวดกันที่ชายหาด ต้องจองล่วงหน้านานๆ
ผมได้เดินวันละ 2 กิโล และว่ายน้ำ 500 เมตรทุกวัน ทำให้ร่างกายแข็งแรง อากาศก็ดีมาก ที่ผมอยู่มีคนน้อย จึงไม่วุ่นวายเหมือนบางแห่งที่อยู่กันเป็นร้อย สงกรานต์นี้ผมได้พักผ่อนจริงๆ ถึง 6 วัน ขากลับรถก็ไม่ติด ไปหัวหินแล้วก็ลืมการเมืองไปเลย
ผมไปหัวหินตั้งแต่เด็ก สมัยก่อนต้องขึ้นรถไฟไปเพราะสะดวกที่สุด แต่ก่อนยังไม่มีบ้าน และคอนโดฯ เหมือนเดี๋ยวนี้ พวกเราต้องทำอาหารทานกันเอง กิจกรรมที่ทำก็คือเด็กๆ ไปขี่ม้าแกลบ เก็บหอยทับทิม ส่วนผู้ใหญ่ก็เล่นไพ่ตอง อาหารการกินก็ไม่ค่อยจะมีร้านอาหาร นอกจาก “โกทิ” เจ้าเก่า พวกขนมก็เป็นแม่ค้าหาบมาขาย
หัวหินมีชื่อมากขึ้น เพราะเป็นฉากนิยายเรื่อง “ปริศนา” ต่อมามีคนเอามาทำเป็นภาพยนตร์ จำได้ว่าผู้ถ่ายทำมาขอใช้บ้านคุณย่าผมที่ซอยบ้านกล้วย เป็นบ้านของปริศนา บ้านเป็นบ้านไม้สองชั้น ผมก็พลอยได้เดินดู อมรา อัศวนนท์ ตอนเล่นเป็นปริศนาด้วย
เดี๋ยวนี้หัวหินเต็มไปด้วยคอนโดฯ นอกจากนั้นยังมีคนไปสร้างบ้านแถบภูเขาอีกด้วย เลยไปไกลๆ ตอนที่เราไปอยู่คอนโดฯ ใหม่ๆ มองออกไปด้านภูเขาไม่มีบ้านคนเลย เวลานี้เห็นแสงไฟระยิบระยับเต็มไปหมด คอนโดฯ ใหม่ๆ ที่ขึ้นมีขายตารางเมตรละ 250,000 บาท (ที่ติดทะเล) หากไม่ติดทะเลก็ตารางเมตรละ 100,000 บาท
คนต่างชาติที่มาอยู่อย่างถาวร มักเป็นชาวสแกนดิเนเวียที่มาเป็นคู่ก็มาก ที่แต่งกับผู้หญิงไทยก็มี ดูจะเป็นฝรั่งที่เรียบร้อย ไม่นิยมการเที่ยวบาร์เหมือนแถบพัทยา หัวหินจึงดำรงความสงบสุขอยู่ได้ ตามชายหาดก็ไม่มีกีฬาทางน้ำที่เอะอะน่ารำคาญ สรุปว่าคนต้องการมาพักผ่อนจริงๆ
หัวหินมีสนามกอล์ฟแห่งแรก คือ สนามกอล์ฟหลวงหัวหิน มีการวางผังสนามดีมาก แต่เดี๋ยวนี้คนไปเล่นน้อยลง เพราะเก็บค่าเล่น 2,000 บาท อีกเหตุหนึ่งก็คือ มีสนามเกิดขึ้นหลายแห่ง นับแล้วก็สัก 7-8 สนามเห็นจะได้ ล่าสุดก็มีสนามสวนสนที่ทหารบกทำขึ้น สนามนี้มี 3 หลุมที่ติดทะเล นับเป็นสนามที่สวยงามมาก ผมได้ไปเล่นตอนเปิดใหม่ๆ เดี๋ยวนี้ราคาแพงขึ้น คือ ประมาณ 2,500 บาท หากเป็นทหารหรือข้าราชการจะได้ลด
อีกสนามหนึ่งที่เป็นระดับการแข่งขันสากล ก็คือ สนาม Blach Mountain ติดภูเขา จัดเป็นสนามในอันดับต้นๆ สนามที่เปิดใหม่อีกแห่งหนึ่งก็คือ สนาม The Bunyan เป็นที่เขาเหมือนกัน สวยไปอีกแบบหนึ่ง แต่ผมชอบสนาม Black Mountain มากกว่า
หัวหินมีอาหาร และขนมอร่อยๆ หลายเจ้า แต่ที่แปลกก็คือ ไม่มีขนมจีบซาลาเปาอร่อยๆ กินเลย มีที่โรงแรมใหญ่แห่งหนึ่ง แต่ก็ยังไม่ถึงขั้น นอกจากนั้นคนหัวหินก็ทำโจ๊กไม่เป็น ที่ว่าอร่อยๆ ก็ยังไม่เท่ากับที่กรุงเทพฯ อีกเรื่องหนึ่งก็คือ ปาท่องโก๋มีบางร้านคนไปยืนรอแยะ แต่ก็ไม่อร่อย
ร้านอาหารไทยที่คนท้องถิ่นไปกินแยะก็คือ ร้านน้องเมย์ ร้านนี้คนแน่นมาก มีอาหารอร่อยทุกอย่าง โดยเฉพาะแกงป่า เป็นร้านที่สะอาด และราคาไม่แพง ผมขอแนะนำอีกร้านหนึ่งเป็นพันธมิตรฯ มาชุมนุมเป็นประจำ ในร้านมีป้ายติดว่า “ไม่ต้อนรับนักการเมืองทรราช” ร้าน “กรรณิการ์” นี้ขายอาหารที่ทำด้วยไก่โดยเฉพาะ นอกจากแกงไก่ น้ำยาไก่แล้วก็ยังมีลาบไก่ ปีกไก่ยัดไส้ ไก่ทอด และที่คนไม่ค่อยรู้ก็คือ มีข้าวเหนียวมะม่วงอร่อยมาก เดิมเขาขายอยู่ในตลาด ภรรยาผมเห็นว่าอร่อยกว่าร้านข้าวเหนียวชื่อดังในกรุงเทพฯ เสียอีก ไปคราวหลังนี้โชคดีที่ได้กินลูกลาน มีน้อยคนที่เคยเห็น เขาบอกว่าลูกลานนี้ 40 ปีออกทีหนึ่ง พอออกมาแล้วก็ตาย จะไปได้กินอีกครั้งก็ต้องรอถึง 40 ปี ลูกลานเม็ดกลมๆ คล้ายๆ ลูกชิด ผมได้ลองชิม เขานำมาเชื่อมใส่น้ำแข็งอร่อยมาก
ของดีที่หัวหิน นอกจากขนมแม่เก็บ ลอดช่องนายดำ และขนมหวานอื่นๆ แล้ว ก็ยังมีร้านขนมเค้กเกิดขึ้นหลายร้าน ที่อยากแนะนำก็คือ ร้านกาแฟข้างบ้านติดบ้านพิชัยญาติ พวกบุนนาคทำเอง มีเค้กอร่อยๆ หลายชนิด เช่น บานอฟฟี่ และวอฟเฟิล เป็นต้น ส่วนร้านก๋วยเตี๋ยวยอดฮิตแบบร้านนายหอย และก๋วยเตี๋ยวเป็ดนายปิง และลูกๆ หลานๆ หลายท่านคงรู้จักแล้ว มีร้านก๋วยเตี๋ยวไก่ฉีกที่อร่อยอีกร้านหนึ่งคนไม่ค่อยรู้จัก อยู่ซอยทางเข้าโรงแรมชมวิว ส่วนโรงแรมชมวิวนั้นมีพิซซ่าอร่อยมาก
มาหัวหินแล้วก็ต้องนวด หมอนวดเก่งๆ อยู่ที่นี่แยะ ผมก็มีเจ้าประจำอยู่ แต่เดี๋ยวนี้พวกนวดตามบ้านมักไปเปิดร้านของตัวเองด้วย บางคนก็เอาเตียงมาปูนวดกันที่ชายหาด ต้องจองล่วงหน้านานๆ
ผมได้เดินวันละ 2 กิโล และว่ายน้ำ 500 เมตรทุกวัน ทำให้ร่างกายแข็งแรง อากาศก็ดีมาก ที่ผมอยู่มีคนน้อย จึงไม่วุ่นวายเหมือนบางแห่งที่อยู่กันเป็นร้อย สงกรานต์นี้ผมได้พักผ่อนจริงๆ ถึง 6 วัน ขากลับรถก็ไม่ติด ไปหัวหินแล้วก็ลืมการเมืองไปเลย
