เดลิเมล์ – หลังจากพบกันครั้งแรกในปี 1929 ขณะที่ทั้งคู่อายุ 5 ขวบ จิม แฮดวิน และมัวรา แทบไม่เคยพรากจากกันไกล อย่างน้อยในความรู้สึก
ที่สำคัญกว่านั้น ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา สองสามีภรรยาไม่เคยทะเลาะกันรุนแรงสักครั้ง
“เรามั่นคงต่อกันนับจากที่รู้จักกันวันแรก และเรารู้มาตลอดว่าความรักของเราจะยืนยาว เราใช้ชีวิตร่วมกันโดยที่ผมไม่เคยเปลี่ยนแปลงอะไร เรายังคงทำให้กันและกันหัวเราะ และรู้สึกว่าโชคดีที่ได้อยู่ร่วมกัน
“นิสัยเราเหมือนกันมาก เรามีเรื่องขัดใจกันเหมือนคู่อื่นๆ แต่เราสามารถแก้ไขได้และรู้ว่าการเอาเรื่องไร้สาระมาเป็นอารมณ์เป็นการกระทำที่โง่เขลา
“มัวราเป็นคนมีเหตุผลและอดทนมาก ผมไม่อยากคิดเลยว่าชีวิตจะเป็นอย่างไรถ้าไม่ได้พบเธอ” จิม วัย 85 ปีบอก
หลังจากเรียนห้องเดียวกันที่โรงเรียนคิงส์ สตรีท เคานต์ตี้เดอแรม อังกฤษ มัวราต้องย้ายไปโรงเรียนสตรีใกล้ๆ และเป็นการแยกจากว่าที่สามีครั้งแรกในชีวิต
แต่ทั้งคู่ได้กลับมาเรียนด้วยกันอีกหนเมื่ออายุ 11 ปีที่โรงเรียนโอลแดม แอนด์ เรท แกรมมาร์ แน่นอนว่าจิมดีใจยกใหญ่
จิมใช้เวลารวบรวมความกล้าอยู่สามปีกว่าจะจีบมัวราอย่างเป็นทางการ ทั้งคู่เริ่มคบหากันตอนอายุ 14 ปี
“เราได้มาเรียนห้องเดียวกันอีกครั้ง และนับแต่นั้นเราก็ไม่เคยแยกจากกันอีกเลย
“เราเริ่มคบกันตอนอายุ 14 ปี ผมพาเธอไปพบพ่อแม่หลังงานคริสต์มาสที่โรงเรียน
“ผมจำได้ว่าท้องไส้ปั่นป่วน และมีความสุขที่สุดเมื่อเราเริ่มคบกัน สมัยนั้นต่างจากตอนนี้มาก ไม่มีการล่วงเกินให้เสียหาย ผู้ชายยุคนั้นเป็นสุภาพบุรุษ แค่ได้อยู่ใกล้ๆ กันผมก็มีความสุขมากแล้ว”
จิมออกจากโรงเรียนเมื่ออายุ 17 ปีเพื่อเข้าโรงเรียนตำรวจ ขณะที่มัวรายังเรียนต่อที่เดิมโดยตั้งเป้าเรียนต่อในมหาวิทยาลัย
เมื่อเกิดสงคราม จิมที่เพิ่งเข้าประจำการหน่วยนาวิกโยธินถูกส่งไปทั่วยุโรป แต่แม้ต้องห่างกันนับร้อยไมล์ มัวรายังคงอยู่ใกล้ๆ เขาตลอดมา
เพราะก่อนจาก มัวราให้รูปตัวเองสามรูปแก่จิม สองรูปพกในกระเป๋าเสื้อทั้งสองด้านเพื่อปกป้องจากกระสุนนาซี
“รูปมัวราเป็นเครื่องรางอย่างดี เพราะผมไม่เคยถูกยิงแม้แต่หนเดียว
หลังสงครามยุติสองปี ในช่วงฤดูร้อนปี 1948 ทั้งคู่แต่งงานกันที่โบสถ์เซนต์ปอล สเปนนีมอร์ในอังกฤษ จิมเปลี่ยนมาทำอาชีพเจ้าหน้าที่ดับเพลิง ส่วนมัวราทำงานเลขานุการ
งานของจิมในตำแหน่งผู้จัดการสถานีดับเพลิง ทำให้ทั้งคู่ต้องย้ายจากนิวคาสเซิลไปอยู่ดอร์เซ็ต และปลดเกษียณเมื่อปี 1976
หลังจากนั้นจิมและมัวราย้ายไปอยู่ริมทะเลในเวย์มัธ และแม้ใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันตลอดเวลามาหลายสิบปี จิมยืนยันว่ายังคงรักที่ได้อยู่ด้วยกันแบบนี้
ด้วยความสัมพันธ์ที่มั่นคงกว่าหินผา จิมและมัวราที่ตัดสินใจใช้ชีวิตร่วมกันโดยไม่มีลูก จึงถือเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านชีวิตครอบครัว ทั้งสองเห็นว่าทัศนคติที่เปลี่ยนไปเป็นต้นเหตุของวัฒนธรรมการหย่าร้างในอังกฤษ
“ผมว่าคนสมัยนี้เลิกกันง่ายมาก การหย่าเป็นเรื่องง่ายดาย ความสัมพันธ์ต้องมีทั้งขึ้นทั้งลง แต่คุณต้องเอาข้อดีมาหักกลบข้อเสีย คนเราชอบคิดว่าการแต่งงานเป็นคำมั่นที่สามารถเลิกล้มได้ถ้าต้องการ แต่ถ้าคุณกระตือรือร้นอยากแต่งงานมากตั้งแต่แรก คุณต้องพยายามประคับประคองชีวิตคู่ไปให้ได้”
จิมมีกฎเหล็กสองข้อสำหรับผู้ชายที่เพิ่งแต่งงานในการทำให้ชีวิตสมรสยืนยาวและมีความสุข
“เราอยู่กันมานานจนถึงวันนี้เพราะผมถูกอบรมมาให้เป็นคนหาเลี้ยงครอบครัว และให้เงินภรรยา
“สิ่งสำคัญสำหรับสามีคือ จำไว้ว่าเมื่อคุณได้เงินมา คุณต้องให้ภรรยา เธอจะได้มีเงินใช้จ่าย”
ที่สำคัญกว่านั้น ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา สองสามีภรรยาไม่เคยทะเลาะกันรุนแรงสักครั้ง
“เรามั่นคงต่อกันนับจากที่รู้จักกันวันแรก และเรารู้มาตลอดว่าความรักของเราจะยืนยาว เราใช้ชีวิตร่วมกันโดยที่ผมไม่เคยเปลี่ยนแปลงอะไร เรายังคงทำให้กันและกันหัวเราะ และรู้สึกว่าโชคดีที่ได้อยู่ร่วมกัน
“นิสัยเราเหมือนกันมาก เรามีเรื่องขัดใจกันเหมือนคู่อื่นๆ แต่เราสามารถแก้ไขได้และรู้ว่าการเอาเรื่องไร้สาระมาเป็นอารมณ์เป็นการกระทำที่โง่เขลา
“มัวราเป็นคนมีเหตุผลและอดทนมาก ผมไม่อยากคิดเลยว่าชีวิตจะเป็นอย่างไรถ้าไม่ได้พบเธอ” จิม วัย 85 ปีบอก
หลังจากเรียนห้องเดียวกันที่โรงเรียนคิงส์ สตรีท เคานต์ตี้เดอแรม อังกฤษ มัวราต้องย้ายไปโรงเรียนสตรีใกล้ๆ และเป็นการแยกจากว่าที่สามีครั้งแรกในชีวิต
แต่ทั้งคู่ได้กลับมาเรียนด้วยกันอีกหนเมื่ออายุ 11 ปีที่โรงเรียนโอลแดม แอนด์ เรท แกรมมาร์ แน่นอนว่าจิมดีใจยกใหญ่
จิมใช้เวลารวบรวมความกล้าอยู่สามปีกว่าจะจีบมัวราอย่างเป็นทางการ ทั้งคู่เริ่มคบหากันตอนอายุ 14 ปี
“เราได้มาเรียนห้องเดียวกันอีกครั้ง และนับแต่นั้นเราก็ไม่เคยแยกจากกันอีกเลย
“เราเริ่มคบกันตอนอายุ 14 ปี ผมพาเธอไปพบพ่อแม่หลังงานคริสต์มาสที่โรงเรียน
“ผมจำได้ว่าท้องไส้ปั่นป่วน และมีความสุขที่สุดเมื่อเราเริ่มคบกัน สมัยนั้นต่างจากตอนนี้มาก ไม่มีการล่วงเกินให้เสียหาย ผู้ชายยุคนั้นเป็นสุภาพบุรุษ แค่ได้อยู่ใกล้ๆ กันผมก็มีความสุขมากแล้ว”
จิมออกจากโรงเรียนเมื่ออายุ 17 ปีเพื่อเข้าโรงเรียนตำรวจ ขณะที่มัวรายังเรียนต่อที่เดิมโดยตั้งเป้าเรียนต่อในมหาวิทยาลัย
เมื่อเกิดสงคราม จิมที่เพิ่งเข้าประจำการหน่วยนาวิกโยธินถูกส่งไปทั่วยุโรป แต่แม้ต้องห่างกันนับร้อยไมล์ มัวรายังคงอยู่ใกล้ๆ เขาตลอดมา
เพราะก่อนจาก มัวราให้รูปตัวเองสามรูปแก่จิม สองรูปพกในกระเป๋าเสื้อทั้งสองด้านเพื่อปกป้องจากกระสุนนาซี
“รูปมัวราเป็นเครื่องรางอย่างดี เพราะผมไม่เคยถูกยิงแม้แต่หนเดียว
หลังสงครามยุติสองปี ในช่วงฤดูร้อนปี 1948 ทั้งคู่แต่งงานกันที่โบสถ์เซนต์ปอล สเปนนีมอร์ในอังกฤษ จิมเปลี่ยนมาทำอาชีพเจ้าหน้าที่ดับเพลิง ส่วนมัวราทำงานเลขานุการ
งานของจิมในตำแหน่งผู้จัดการสถานีดับเพลิง ทำให้ทั้งคู่ต้องย้ายจากนิวคาสเซิลไปอยู่ดอร์เซ็ต และปลดเกษียณเมื่อปี 1976
หลังจากนั้นจิมและมัวราย้ายไปอยู่ริมทะเลในเวย์มัธ และแม้ใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันตลอดเวลามาหลายสิบปี จิมยืนยันว่ายังคงรักที่ได้อยู่ด้วยกันแบบนี้
ด้วยความสัมพันธ์ที่มั่นคงกว่าหินผา จิมและมัวราที่ตัดสินใจใช้ชีวิตร่วมกันโดยไม่มีลูก จึงถือเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านชีวิตครอบครัว ทั้งสองเห็นว่าทัศนคติที่เปลี่ยนไปเป็นต้นเหตุของวัฒนธรรมการหย่าร้างในอังกฤษ
“ผมว่าคนสมัยนี้เลิกกันง่ายมาก การหย่าเป็นเรื่องง่ายดาย ความสัมพันธ์ต้องมีทั้งขึ้นทั้งลง แต่คุณต้องเอาข้อดีมาหักกลบข้อเสีย คนเราชอบคิดว่าการแต่งงานเป็นคำมั่นที่สามารถเลิกล้มได้ถ้าต้องการ แต่ถ้าคุณกระตือรือร้นอยากแต่งงานมากตั้งแต่แรก คุณต้องพยายามประคับประคองชีวิตคู่ไปให้ได้”
จิมมีกฎเหล็กสองข้อสำหรับผู้ชายที่เพิ่งแต่งงานในการทำให้ชีวิตสมรสยืนยาวและมีความสุข
“เราอยู่กันมานานจนถึงวันนี้เพราะผมถูกอบรมมาให้เป็นคนหาเลี้ยงครอบครัว และให้เงินภรรยา
“สิ่งสำคัญสำหรับสามีคือ จำไว้ว่าเมื่อคุณได้เงินมา คุณต้องให้ภรรยา เธอจะได้มีเงินใช้จ่าย”
