โดย อ่อนน้อม ลอง
ถึงผู้เขียนจะอยู่ไกล แต่เรื่องบ้านก็ไม่คร้านที่จะติดตาม ผู้เขียนเชื่อว่าคนไทยแทบทุกคน ยากดีมีจนก็รักบ้านเมืองด้วยกันทั้งนั้น คงไม่มีใครอยากเห็นคนอื่นทำลายบ้านเมือง โดยการ “ฉ้อราษฎร์-บังหลวง” อย่างสนุกสนาน
แต่คนส่วนใหญ่ไม่มีข้อมูล จึงไม่ทราบเรื่องราวหรือที่มาที่ไปของความไม่ชอบมาพากลทั้งหลาย หรือทราบแล้วก็จนใจไม่รู้ว่าจะดำเนินการต่ออย่างไร ซ้ำยังกลัวตัวเองและครอบครัวจะเดือดร้อนเป็นอันตรายเสียอีก
ดูแต่เรือโทหญิงผู้น่าสงสาร ถูกพลเอกข่มขืนอยู่นานถึง 4 ปี จึงรวบรวมความกล้าบอกสามีได้ ดีแต่สามีเป็นคน “ใจถึง” ที่ทั้งกล้าทั้งเข้าใจ จึงเปิดฉากต่อสู้ ผู้เขียนขออวยพรให้สมหวังได้เห็นพลเอกนอนในคุกเสียบ้าง
ผู้เขียนมีความเห็นว่า (1) การทำข้อมูลเรื่องการคดโกงและข่มเหงรังแกให้ปรากฏ และ (2) การสร้างเครือข่ายของ “คนใจถึง” เอาไว้ จะทำให้การต่อสู้เพื่อปกป้องสิทธิของตนเองและส่วนรวมได้ผลมากขึ้น
ขอให้ผู้ที่มีปัญญาหรือฐานะอย่าพากันนิ่งเฉย จงช่วยกันสนับสนุนให้สังคมไทยเกิดขีดความสามารถที่จะแสวงหาและเผยแพร่ข้อมูล ตลอดจนการสร้างเครือข่ายต่อสู้การคดโกงและไม่เป็นธรรมทั้งปวงทุกระดับให้เข้มแข็ง
ขอยกตัวอย่าง ข้อมูลที่มองเผินๆ ก็ดูธรรมดาๆ ไม่น่าจะมีอะไร แต่ลึกๆ แล้วมันเกี่ยวกับราชการหรือรัฐวิสาหกิจที่สิโรราบ เอาใจหรือเลียการเมืองเห้ยๆ เสียจนเคยตัว
การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทยออกหนังสือขอเชิญบริจาคและร่วมเป็นเจ้าภาพในงานทอดกฐินสามัคคีประจำปี 2552 ที่วัดดีสลัก ตำบลดอนคา อำเภออู่ทอง จังหวัดสุพรรณบุรี
มีคำถามที่จะต้องช่วยกันตอบอยู่ 3 ข้อ
(1) ทำไมจึงต้องเป็นสุพรรณบุรี
(2) การตัดสินใจเลือกสุพรรณบุรีเป็นการ “เลีย” หรือ “บังคับ”
(3) พรรคการเมืองใดมีอำนาจเหนือการท่องเที่ยวแห่งประเทศไทยในปัจจุบัน
เราจะเริ่มตอบจากข้อ 3 ก่อนว่าพรรคที่คุมหรือส่งคนไปเป็นรัฐมนตรีกระทรวงการท่องเที่ยวฯ คือพรรคชาติไทยพัฒนา ที่อาศัยช่องว่างทางกฎหมายแปลงตัวมาจากพรรคชาติไทย รัฐมนตรีว่าการคือนายชุมพล ศิลปอาชา น้องชายที่นายบรรหารโกรธถึงกับจะตัดพี่ตัดน้องไปพักใหญ่ เพราะไม่ยอมให้นายบรรหารล้วงลูกตอนที่เป็นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงศึกษาฯ จนกระทั่งนายชุมพลต้องลาออกล้างมือจากพรรคไปชั่วคราว
นายบรรหารผู้นี้เองที่เปิดเผยความจริงว่า “เป็นฝ่ายค้านอดอยากปากแห้ง” พรรคชาติไทยที่พล.ต.ประมาณ อดิเรกสารระบายความขมขื่นว่านายบรรหารใช้เงินทุ่มแย่งตำแหน่งหัวหน้าพรรคมาจนได้เป็นนายกรัฐมนตรี จึงวิ่งสุดขีดทุกสมัยที่จะร่วมรัฐบาลกับใครก็ได้
ผู้เขียนนึกเห็นภาพนายบรรหาร ผู้รับเหมาที่ไปนั่งคอยตรงคั่นบันไดบ้านสวนพุฒตาลของจอมพลประภาส จารุเสถียร อดีตรัฐมนตรีว่าการมหาดไทย เพื่อวิ่งขายของให้การประปา ผู้เขียนใคร่รู้ว่าจอมพลประภาสจะคิดอย่างไร ที่นอกจากบรรหารจะได้มานั่งเก้าอี้ มท.1 ของตนแล้ว ยังทยานขึ้นไปสู่ตำแหน่งในฝันที่ตนไปไม่ถึงคือนายกรัฐมนตรี
บรรหารได้ชื่อว่าเป็น “ตู้ ATM เคลื่อนที่” ประจำสภาผู้แทนราษฎร เขาเป็น “นักทุ่ม” ที่ยอมทุ่มเงินอย่างไม่อั้นที่จะให้ได้มาซึ่งเสียง จำนวนผู้แทนราษฎร โครงการและงบประมาณแผ่นดิน รวมทั้งเก้าอี้รัฐมนตรี
บรรหารได้ชื่อว่าล้วงลูกมากที่สุด หมายความว่าเข้าไปใช้อิทธิพลในการเลื่อนยศปลดย้ายข้าราชการพนักงาน ตลอดจนการใช้เงินในโครงการและงบประมาณแผ่นดินมากที่สุด สุพรรณบุรีกลายเป็นบรรหารบุรี เพราะบรรหารดึงงบไปสร้างถนนที่กว้างขวางเหมือนราชดำเนิน สวยงามด้วยสวนแต่งและโคมไฟตระการตา เกิดโรงเรียนกีฬา วิทยาลัยนาฏศิลป์ วิทยาลัยสาธารณสุข หอนาฬิกา ฯลฯ
ส่วน “หอมังกร” ที่ใหญ่โตหรูหรา นัยว่าจะใช้ดึงนักท่องเที่ยว มือโปรกลับหาว่าเป็น “อุจาดศิลปะ” ที่จะขับไล่นักท่องเที่ยวที่แท้จริงผู้แสวงหาธรรมชาติและสุนทรียภาพของวัฒนธรรมท้องถิ่น
มีเรื่อง “กล่าวกันว่า” อยู่ 2 ข้อ ที่ผู้เขียนขอท้าทายให้บรรหาร ททท. และสังคมไทย ช่วยกันตอบหรือชี้แจงความจริง
1. กล่าวกันว่าบรรหารเป็นผู้เปิดตำนานการซื้อเสียงอย่างเป็นระบบของพรรคการเมือง เพราะเขาเจ็บใจที่หลุดจาก ครม.เปรมสองเพราะนักวิชาการติงพลเอกเปรมว่าบรรหารไม่โปร่งใส แต่เขารู้ว่ายังไงๆ สมัยต่อไปก็หนีสูตร 5 ต่อ 1 คือ 5 ส.ส.ต่อหนึ่งเก้าอี้รัฐมนตรีไม่พ้น แล้วบรรหารก็กลับมา
2. กล่าวกันว่าการส่งน้องชายมาคุมกระทรวงท่องเที่ยวฯ นี้ บรรหารก็ยังล้วงลูกอย่างหนัก นายวีรศักดิ์ต้องฟังบรรหารทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็นเรื่องการใช้งบประการ โครงการหรือบุคลากร ทำให้เกิดการตั้งคณะกรรมการฯ ไร้คุณภาพเป็นที่ดูแคลนของธุรกิจท่องเที่ยว ทำให้การแต่งตั้งผู้ว่าการฯ ซึ่งเกษียณล่าช้า เพราะทีแรกตั้งใจจะดัน กาญจนา ศิลปอาชา ลูกสาวเข้า แต่หลังจากไปดูงานและตะลอนๆ ไปหลายประเทศแล้ว หนูนาถอดใจเอาดื้อๆ
อีกเรื่องก็คือ การดันนายอักกพล พฤกษะวัน รองผู้ว่าฯ ขวัญใจพนักงานขึ้นไปแขวนเป็นที่ปรึกษา เพราะชอบขัดใจเรื่องของบอุดหนุนไร้สาระบ่อยๆ ถ้าทิ้งไว้หรือให้ขึ้นเป็นผู้ว่าฯ ก็จะเป็นก้างขวางคอชิ้นใหญ่ ดั่งนี้เป็นต้น
ผู้เขียนไปเยี่ยมสำนักงาน ททท.ลอสแองเจลิส ได้เห็นสมุดภาพแพลตตินัม เรื่อง “Enchanting Bang Rak and Nearby” ทั้ง 240 หน้าประกอบด้วยรูปภาพหลากเรื่องท่องเที่ยวสวยงามจับตามาก เสียแต่ที่ปกแพลตตินัมลงรูปบรรหาร น้องชาย ประธานคณะกรรมการฯ และผู้ว่าการการท่องเที่ยวแห่งประเทศไทยตามลำดับ แถมบทบรรณาธิการยังสรรเสริญเยินยอบรรหารยาวกว่าเพื่อน
อย่างนี้ “เลีย” กันชัดๆ บรรหารเกี่ยวอะไรกับ ททท.
นายบรรหาร ศิลปอาชา ต้องคำพิพากษาตัดสิทธิทางการเมือง และพรรคชาติไทยของนายบรรหารถูกยุบฐานทุ่มเงินซื้อเสียง แล้ว ททท.จะเป็นที่จ่ายทุนคืนกระนั้นหรือ
ผู้เขียนคิดว่าข้อ 1 กับ 2 ไม่ต้องตอบก็ได้ ไว้คอยดูวันที่ 10 ตุลาคม 2552 ว่ากรรมการที่ลงชื่อเป็นพรวนกับพนักงาน ททท.จะถูกบังคับให้ “สมัครใจ” แห่ไปร่วมทำบุญกฐินกับเติ้งกี่คน
ถึงผู้เขียนจะอยู่ไกล แต่เรื่องบ้านก็ไม่คร้านที่จะติดตาม ผู้เขียนเชื่อว่าคนไทยแทบทุกคน ยากดีมีจนก็รักบ้านเมืองด้วยกันทั้งนั้น คงไม่มีใครอยากเห็นคนอื่นทำลายบ้านเมือง โดยการ “ฉ้อราษฎร์-บังหลวง” อย่างสนุกสนาน
แต่คนส่วนใหญ่ไม่มีข้อมูล จึงไม่ทราบเรื่องราวหรือที่มาที่ไปของความไม่ชอบมาพากลทั้งหลาย หรือทราบแล้วก็จนใจไม่รู้ว่าจะดำเนินการต่ออย่างไร ซ้ำยังกลัวตัวเองและครอบครัวจะเดือดร้อนเป็นอันตรายเสียอีก
ดูแต่เรือโทหญิงผู้น่าสงสาร ถูกพลเอกข่มขืนอยู่นานถึง 4 ปี จึงรวบรวมความกล้าบอกสามีได้ ดีแต่สามีเป็นคน “ใจถึง” ที่ทั้งกล้าทั้งเข้าใจ จึงเปิดฉากต่อสู้ ผู้เขียนขออวยพรให้สมหวังได้เห็นพลเอกนอนในคุกเสียบ้าง
ผู้เขียนมีความเห็นว่า (1) การทำข้อมูลเรื่องการคดโกงและข่มเหงรังแกให้ปรากฏ และ (2) การสร้างเครือข่ายของ “คนใจถึง” เอาไว้ จะทำให้การต่อสู้เพื่อปกป้องสิทธิของตนเองและส่วนรวมได้ผลมากขึ้น
ขอให้ผู้ที่มีปัญญาหรือฐานะอย่าพากันนิ่งเฉย จงช่วยกันสนับสนุนให้สังคมไทยเกิดขีดความสามารถที่จะแสวงหาและเผยแพร่ข้อมูล ตลอดจนการสร้างเครือข่ายต่อสู้การคดโกงและไม่เป็นธรรมทั้งปวงทุกระดับให้เข้มแข็ง
ขอยกตัวอย่าง ข้อมูลที่มองเผินๆ ก็ดูธรรมดาๆ ไม่น่าจะมีอะไร แต่ลึกๆ แล้วมันเกี่ยวกับราชการหรือรัฐวิสาหกิจที่สิโรราบ เอาใจหรือเลียการเมืองเห้ยๆ เสียจนเคยตัว
การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทยออกหนังสือขอเชิญบริจาคและร่วมเป็นเจ้าภาพในงานทอดกฐินสามัคคีประจำปี 2552 ที่วัดดีสลัก ตำบลดอนคา อำเภออู่ทอง จังหวัดสุพรรณบุรี
มีคำถามที่จะต้องช่วยกันตอบอยู่ 3 ข้อ
(1) ทำไมจึงต้องเป็นสุพรรณบุรี
(2) การตัดสินใจเลือกสุพรรณบุรีเป็นการ “เลีย” หรือ “บังคับ”
(3) พรรคการเมืองใดมีอำนาจเหนือการท่องเที่ยวแห่งประเทศไทยในปัจจุบัน
เราจะเริ่มตอบจากข้อ 3 ก่อนว่าพรรคที่คุมหรือส่งคนไปเป็นรัฐมนตรีกระทรวงการท่องเที่ยวฯ คือพรรคชาติไทยพัฒนา ที่อาศัยช่องว่างทางกฎหมายแปลงตัวมาจากพรรคชาติไทย รัฐมนตรีว่าการคือนายชุมพล ศิลปอาชา น้องชายที่นายบรรหารโกรธถึงกับจะตัดพี่ตัดน้องไปพักใหญ่ เพราะไม่ยอมให้นายบรรหารล้วงลูกตอนที่เป็นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงศึกษาฯ จนกระทั่งนายชุมพลต้องลาออกล้างมือจากพรรคไปชั่วคราว
นายบรรหารผู้นี้เองที่เปิดเผยความจริงว่า “เป็นฝ่ายค้านอดอยากปากแห้ง” พรรคชาติไทยที่พล.ต.ประมาณ อดิเรกสารระบายความขมขื่นว่านายบรรหารใช้เงินทุ่มแย่งตำแหน่งหัวหน้าพรรคมาจนได้เป็นนายกรัฐมนตรี จึงวิ่งสุดขีดทุกสมัยที่จะร่วมรัฐบาลกับใครก็ได้
ผู้เขียนนึกเห็นภาพนายบรรหาร ผู้รับเหมาที่ไปนั่งคอยตรงคั่นบันไดบ้านสวนพุฒตาลของจอมพลประภาส จารุเสถียร อดีตรัฐมนตรีว่าการมหาดไทย เพื่อวิ่งขายของให้การประปา ผู้เขียนใคร่รู้ว่าจอมพลประภาสจะคิดอย่างไร ที่นอกจากบรรหารจะได้มานั่งเก้าอี้ มท.1 ของตนแล้ว ยังทยานขึ้นไปสู่ตำแหน่งในฝันที่ตนไปไม่ถึงคือนายกรัฐมนตรี
บรรหารได้ชื่อว่าเป็น “ตู้ ATM เคลื่อนที่” ประจำสภาผู้แทนราษฎร เขาเป็น “นักทุ่ม” ที่ยอมทุ่มเงินอย่างไม่อั้นที่จะให้ได้มาซึ่งเสียง จำนวนผู้แทนราษฎร โครงการและงบประมาณแผ่นดิน รวมทั้งเก้าอี้รัฐมนตรี
บรรหารได้ชื่อว่าล้วงลูกมากที่สุด หมายความว่าเข้าไปใช้อิทธิพลในการเลื่อนยศปลดย้ายข้าราชการพนักงาน ตลอดจนการใช้เงินในโครงการและงบประมาณแผ่นดินมากที่สุด สุพรรณบุรีกลายเป็นบรรหารบุรี เพราะบรรหารดึงงบไปสร้างถนนที่กว้างขวางเหมือนราชดำเนิน สวยงามด้วยสวนแต่งและโคมไฟตระการตา เกิดโรงเรียนกีฬา วิทยาลัยนาฏศิลป์ วิทยาลัยสาธารณสุข หอนาฬิกา ฯลฯ
ส่วน “หอมังกร” ที่ใหญ่โตหรูหรา นัยว่าจะใช้ดึงนักท่องเที่ยว มือโปรกลับหาว่าเป็น “อุจาดศิลปะ” ที่จะขับไล่นักท่องเที่ยวที่แท้จริงผู้แสวงหาธรรมชาติและสุนทรียภาพของวัฒนธรรมท้องถิ่น
มีเรื่อง “กล่าวกันว่า” อยู่ 2 ข้อ ที่ผู้เขียนขอท้าทายให้บรรหาร ททท. และสังคมไทย ช่วยกันตอบหรือชี้แจงความจริง
1. กล่าวกันว่าบรรหารเป็นผู้เปิดตำนานการซื้อเสียงอย่างเป็นระบบของพรรคการเมือง เพราะเขาเจ็บใจที่หลุดจาก ครม.เปรมสองเพราะนักวิชาการติงพลเอกเปรมว่าบรรหารไม่โปร่งใส แต่เขารู้ว่ายังไงๆ สมัยต่อไปก็หนีสูตร 5 ต่อ 1 คือ 5 ส.ส.ต่อหนึ่งเก้าอี้รัฐมนตรีไม่พ้น แล้วบรรหารก็กลับมา
2. กล่าวกันว่าการส่งน้องชายมาคุมกระทรวงท่องเที่ยวฯ นี้ บรรหารก็ยังล้วงลูกอย่างหนัก นายวีรศักดิ์ต้องฟังบรรหารทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็นเรื่องการใช้งบประการ โครงการหรือบุคลากร ทำให้เกิดการตั้งคณะกรรมการฯ ไร้คุณภาพเป็นที่ดูแคลนของธุรกิจท่องเที่ยว ทำให้การแต่งตั้งผู้ว่าการฯ ซึ่งเกษียณล่าช้า เพราะทีแรกตั้งใจจะดัน กาญจนา ศิลปอาชา ลูกสาวเข้า แต่หลังจากไปดูงานและตะลอนๆ ไปหลายประเทศแล้ว หนูนาถอดใจเอาดื้อๆ
อีกเรื่องก็คือ การดันนายอักกพล พฤกษะวัน รองผู้ว่าฯ ขวัญใจพนักงานขึ้นไปแขวนเป็นที่ปรึกษา เพราะชอบขัดใจเรื่องของบอุดหนุนไร้สาระบ่อยๆ ถ้าทิ้งไว้หรือให้ขึ้นเป็นผู้ว่าฯ ก็จะเป็นก้างขวางคอชิ้นใหญ่ ดั่งนี้เป็นต้น
ผู้เขียนไปเยี่ยมสำนักงาน ททท.ลอสแองเจลิส ได้เห็นสมุดภาพแพลตตินัม เรื่อง “Enchanting Bang Rak and Nearby” ทั้ง 240 หน้าประกอบด้วยรูปภาพหลากเรื่องท่องเที่ยวสวยงามจับตามาก เสียแต่ที่ปกแพลตตินัมลงรูปบรรหาร น้องชาย ประธานคณะกรรมการฯ และผู้ว่าการการท่องเที่ยวแห่งประเทศไทยตามลำดับ แถมบทบรรณาธิการยังสรรเสริญเยินยอบรรหารยาวกว่าเพื่อน
อย่างนี้ “เลีย” กันชัดๆ บรรหารเกี่ยวอะไรกับ ททท.
นายบรรหาร ศิลปอาชา ต้องคำพิพากษาตัดสิทธิทางการเมือง และพรรคชาติไทยของนายบรรหารถูกยุบฐานทุ่มเงินซื้อเสียง แล้ว ททท.จะเป็นที่จ่ายทุนคืนกระนั้นหรือ
ผู้เขียนคิดว่าข้อ 1 กับ 2 ไม่ต้องตอบก็ได้ ไว้คอยดูวันที่ 10 ตุลาคม 2552 ว่ากรรมการที่ลงชื่อเป็นพรวนกับพนักงาน ททท.จะถูกบังคับให้ “สมัครใจ” แห่ไปร่วมทำบุญกฐินกับเติ้งกี่คน
