ความจริงเรื่องที่คุณทักษิณกับคุณพจมานแกจะแยกทางกัน น่าจะเป็นเรื่องผัวๆ เมียๆ และเป็นเรื่องธรรมดามาก แต่ที่มันไม่สู้จะเป็นเรื่องปกติก็เพราะว่าข้อสมมติที่ว่าเมียไม่พอใจที่ผัวยังไม่หยุดมั่วการเมือง ทั้งๆ ที่เมียก็รู้อยู่ว่าผัวตัวเองนั้น เล่นการเมืองมานาน
แต่ก็หยุดไม่ได้
มันจะหยุดไปทำไม เมื่อเดินมาถึงขั้นนี้แล้ว
เหตุผลของคุณอ้อจึงฟังไม่ขึ้นครับ แล้วเป็นเหตุผลที่สุดจะเชยด้วยประการทั้งปวง
เออ.. ถ้าบอกว่าหย่าเพื่อจะแบ่งสมบัติก็ยังจะฟังขึ้น
แต่เผอิญว่าสมบัติก็โดนยึดไปหมดแล้ว
ก็น่าคิดว่า จะยังเหลืออยู่ที่ไหนอีกล่ะ
ถ้าบอกแล้วบอกอีกว่าลูกโตกันหมด และไม่มีภาระแล้วก็ฟังขึ้นบ้าง
แต่ถ้าบอกว่าผัวนอกใจ อันนี้เข้าเค้า เพราะเรื่องผัวไปร่วมเพศกับสตรีอื่นนั้น ทำใจยากสำหรับเมียซึ่งกำลังจะได้ตำแหน่งเมียหลวง
คุณทักษิณก็น่าจะยกตัวอย่างคุณสมชายให้ฟังว่าเป็นถึงนายกฯ ขนาดพาอีหนูเข้าม่านรูดประกอบกามกิจ เมียยังไม่ยกครกฟาดหัวเลย คุณอ้อน่าจะดูเป็นตัวอย่าง
คุณทักษิณไม่รู้ยกกรณีนี้ให้เมียฟังหรือเปล่าก็ไม่รู้
เอาเป็นว่าการหย่าครั้งนี้
ไม่มีใครเชื่อสักราย
ดังนั้นมันก็เป็นเรื่องการหย่าเพื่อหวังผลอะไรสักอย่างหนึ่ง และน่าจะเป็นเรื่องการเมืองค่อนข้างแน่
ซึ่งผลการหย่านั้น ย่อมไม่อาจทำให้กระบวนการยุติธรรมชะงักงัน
คุณทักษิณและเมียจะต้องติดคุกวันยังค่ำ
เงินก็ต้องโดนริบ
บ้านจะแตกสาแหรกจะขาด มันยากครับที่คนจะเข้าใจได้ เมื่อไม่มีคนเข้าใจก็ไม่มีใครสงสารมีแต่เวทนาที่ต้องโดนโทษ แต่เมื่อหนีโทษซึ่งเป็นอาญาแผ่นดินอย่างนี้ก็ยากที่ประชาชนจะให้อภัย
ดังนั้นอย่าหวังเลยที่จะได้รับการ “อภัยโทษ” ถ้าขอเมื่อไร ผมว่าน่าจะมีคนลงชื่อคัดค้านเป็นบัญชีหางว่าวเพราะไม่ปรากฏว่า คนที่ยังไม่ได้เข้าคุกจะได้รับการอภัยโทษ
แถมเป็นนักโทษหนีคดีเสียอีก
อัยการเขาจึงออกมายืนยันว่า การให้ข่าวว่าหย่าร้างกัน มันหาได้ทำให้คดียึดทรัพย์ 7.6 หมื่นล้านเกิดผลแต่ประการใด
ก็ทั้งสองคนผัวเมียไปให้การกับ ป.ป.ช.โดยโอนขาดแล้ว
ก่อนหน้านั้นยังมีคนแอบไปเห็นผัวเมียคู่นี้สวีทกันอยู่เลยครับ
การเล่นละครหรือปาหี่ตบตากันนั้น เมื่อโดนจับได้ก็ควรสารภาพเสีย
ส่วนการเมืองไทยตอนนี้ก็หาได้ก้าวไปไกลกว่ามีจำอวดหน้าเดิมอย่างเฉลิม อยู่บำรุง ออกมาคุยโว
บอกคนอย่างแกนั้น ถ้าจะฟ้องพันธมิตรฯ ก็ฟ้องได้ถึง 200 กว่าคดี และจะจับนายสนธิ แกนนำพันธมิตรฯ แต่ตนก็นึกถึงบุญคุณในความหลัง
“ผมรู้จักมักจี่กันมาตั้งแต่ปี 2517 นะ คุณสนธิบอกว่า ผมเป็นหนี้บุญคุณ ผมก็ไม่รู้ว่าเป็นหนี้ตั้งแต่เมื่อไร แต่ผมยังเคารพรักอยู่นะ นึกถึงบรรยากาศเดิมๆ อยู่”
เฉลิมอาจจะแกล้งจำไม่ได้ ยามตกยากไม่มีเงินก็มีแต่เงินคุณสนธิ เวลาหนีหัวซุกหัวซุนก็ไม่ใช่คุณสนธิหรือที่คอยช่วย
สำหรับคุณทักษิณ บัดนี้เร่ร่อนไม่รู้อยู่ไหนนั้น มีแต่ข่าวมั่วไปหมด
จนบัดนี้กระทรวงการต่างประเทศก็ยังไม่ยึดพาสปอร์ตสีแดง
ปล่อยกันแบบนี้ไม่ดีนะครับ
การหย่าอ้อนั้น มีการวิเคราะห์กันหลายรูปแบบมาก
นอกจากชาวบ้านร้านตลาดจะหัวร่อกันเอิกเกริกแล้ว นายสุเทพ เทือกสุบรรณ เลขาธิการ ปชป.ยังชี้ว่า ถ้าหย่าจริงก็มีเงื่อนไขทางกฎหมายทั้งเรื่องทรัพย์สินและอื่นๆ
แต่ก็เห็นว่านี่เป็นเรื่องคนที่ยังไม่ยอมแพ้มากกว่า
คนที่จะหยุดทักษิณได้ก็คือประชาชน
กระบวนการเลือกตั้งก็ต้องหยุด อย่าไปเลือกสมุนของทักษิณให้กลับเข้ามาในสภาฯ ได้อีก
คืออย่าปล่อยให้เข้ามามีเสียงข้างมาก จนตั้งรัฐบาลเพื่อพิทักษ์ผลประโยชน์ทักษิณและพวกพ้องต่อไปอีก
ไม่เช่นนั้นการเมืองไทยก็จะวนอยู่แบบนี้
หาทางออกไม่ได้
ทหารเองก็แอ๊บแบ๊วไม่กลัวปฏิวัติเพราะเข็ดขี้เข็ดเยี่ยวกลัวต้องตกเป็นหนังหน้าไฟให้กับพวกนักการเมืองมาด่าได้อีก
เมื่อถึงทางตัน ก็ต้องพึ่งประชาชนเท่านั้น
และประชาชนจะรวมกันติด ก็จำเป็นต้องมีผู้นำที่เข้มแข็งพอ
ครับ..ผมเองแม้จะเห็นว่า การโยนบาปไปให้กับประชาชนสู้กับเรื่องใหญ่ มันยากยิ่งกว่าเข็นครกขึ้นยอดภูเขา
แต่นักการเมืองเองก็ไม่กล้าตัดสินใจมายืนข้างประชาชนเช่นกัน
ดังนั้น การที่จะผนึกกำลังเพื่อทำการใหญ่มันจึงหาทางออกได้ยากจริงๆ
คงต้องพึ่งพระสยามเทวาธิราชแล้วละครับงานนี้
แต่ก็หยุดไม่ได้
มันจะหยุดไปทำไม เมื่อเดินมาถึงขั้นนี้แล้ว
เหตุผลของคุณอ้อจึงฟังไม่ขึ้นครับ แล้วเป็นเหตุผลที่สุดจะเชยด้วยประการทั้งปวง
เออ.. ถ้าบอกว่าหย่าเพื่อจะแบ่งสมบัติก็ยังจะฟังขึ้น
แต่เผอิญว่าสมบัติก็โดนยึดไปหมดแล้ว
ก็น่าคิดว่า จะยังเหลืออยู่ที่ไหนอีกล่ะ
ถ้าบอกแล้วบอกอีกว่าลูกโตกันหมด และไม่มีภาระแล้วก็ฟังขึ้นบ้าง
แต่ถ้าบอกว่าผัวนอกใจ อันนี้เข้าเค้า เพราะเรื่องผัวไปร่วมเพศกับสตรีอื่นนั้น ทำใจยากสำหรับเมียซึ่งกำลังจะได้ตำแหน่งเมียหลวง
คุณทักษิณก็น่าจะยกตัวอย่างคุณสมชายให้ฟังว่าเป็นถึงนายกฯ ขนาดพาอีหนูเข้าม่านรูดประกอบกามกิจ เมียยังไม่ยกครกฟาดหัวเลย คุณอ้อน่าจะดูเป็นตัวอย่าง
คุณทักษิณไม่รู้ยกกรณีนี้ให้เมียฟังหรือเปล่าก็ไม่รู้
เอาเป็นว่าการหย่าครั้งนี้
ไม่มีใครเชื่อสักราย
ดังนั้นมันก็เป็นเรื่องการหย่าเพื่อหวังผลอะไรสักอย่างหนึ่ง และน่าจะเป็นเรื่องการเมืองค่อนข้างแน่
ซึ่งผลการหย่านั้น ย่อมไม่อาจทำให้กระบวนการยุติธรรมชะงักงัน
คุณทักษิณและเมียจะต้องติดคุกวันยังค่ำ
เงินก็ต้องโดนริบ
บ้านจะแตกสาแหรกจะขาด มันยากครับที่คนจะเข้าใจได้ เมื่อไม่มีคนเข้าใจก็ไม่มีใครสงสารมีแต่เวทนาที่ต้องโดนโทษ แต่เมื่อหนีโทษซึ่งเป็นอาญาแผ่นดินอย่างนี้ก็ยากที่ประชาชนจะให้อภัย
ดังนั้นอย่าหวังเลยที่จะได้รับการ “อภัยโทษ” ถ้าขอเมื่อไร ผมว่าน่าจะมีคนลงชื่อคัดค้านเป็นบัญชีหางว่าวเพราะไม่ปรากฏว่า คนที่ยังไม่ได้เข้าคุกจะได้รับการอภัยโทษ
แถมเป็นนักโทษหนีคดีเสียอีก
อัยการเขาจึงออกมายืนยันว่า การให้ข่าวว่าหย่าร้างกัน มันหาได้ทำให้คดียึดทรัพย์ 7.6 หมื่นล้านเกิดผลแต่ประการใด
ก็ทั้งสองคนผัวเมียไปให้การกับ ป.ป.ช.โดยโอนขาดแล้ว
ก่อนหน้านั้นยังมีคนแอบไปเห็นผัวเมียคู่นี้สวีทกันอยู่เลยครับ
การเล่นละครหรือปาหี่ตบตากันนั้น เมื่อโดนจับได้ก็ควรสารภาพเสีย
ส่วนการเมืองไทยตอนนี้ก็หาได้ก้าวไปไกลกว่ามีจำอวดหน้าเดิมอย่างเฉลิม อยู่บำรุง ออกมาคุยโว
บอกคนอย่างแกนั้น ถ้าจะฟ้องพันธมิตรฯ ก็ฟ้องได้ถึง 200 กว่าคดี และจะจับนายสนธิ แกนนำพันธมิตรฯ แต่ตนก็นึกถึงบุญคุณในความหลัง
“ผมรู้จักมักจี่กันมาตั้งแต่ปี 2517 นะ คุณสนธิบอกว่า ผมเป็นหนี้บุญคุณ ผมก็ไม่รู้ว่าเป็นหนี้ตั้งแต่เมื่อไร แต่ผมยังเคารพรักอยู่นะ นึกถึงบรรยากาศเดิมๆ อยู่”
เฉลิมอาจจะแกล้งจำไม่ได้ ยามตกยากไม่มีเงินก็มีแต่เงินคุณสนธิ เวลาหนีหัวซุกหัวซุนก็ไม่ใช่คุณสนธิหรือที่คอยช่วย
สำหรับคุณทักษิณ บัดนี้เร่ร่อนไม่รู้อยู่ไหนนั้น มีแต่ข่าวมั่วไปหมด
จนบัดนี้กระทรวงการต่างประเทศก็ยังไม่ยึดพาสปอร์ตสีแดง
ปล่อยกันแบบนี้ไม่ดีนะครับ
การหย่าอ้อนั้น มีการวิเคราะห์กันหลายรูปแบบมาก
นอกจากชาวบ้านร้านตลาดจะหัวร่อกันเอิกเกริกแล้ว นายสุเทพ เทือกสุบรรณ เลขาธิการ ปชป.ยังชี้ว่า ถ้าหย่าจริงก็มีเงื่อนไขทางกฎหมายทั้งเรื่องทรัพย์สินและอื่นๆ
แต่ก็เห็นว่านี่เป็นเรื่องคนที่ยังไม่ยอมแพ้มากกว่า
คนที่จะหยุดทักษิณได้ก็คือประชาชน
กระบวนการเลือกตั้งก็ต้องหยุด อย่าไปเลือกสมุนของทักษิณให้กลับเข้ามาในสภาฯ ได้อีก
คืออย่าปล่อยให้เข้ามามีเสียงข้างมาก จนตั้งรัฐบาลเพื่อพิทักษ์ผลประโยชน์ทักษิณและพวกพ้องต่อไปอีก
ไม่เช่นนั้นการเมืองไทยก็จะวนอยู่แบบนี้
หาทางออกไม่ได้
ทหารเองก็แอ๊บแบ๊วไม่กลัวปฏิวัติเพราะเข็ดขี้เข็ดเยี่ยวกลัวต้องตกเป็นหนังหน้าไฟให้กับพวกนักการเมืองมาด่าได้อีก
เมื่อถึงทางตัน ก็ต้องพึ่งประชาชนเท่านั้น
และประชาชนจะรวมกันติด ก็จำเป็นต้องมีผู้นำที่เข้มแข็งพอ
ครับ..ผมเองแม้จะเห็นว่า การโยนบาปไปให้กับประชาชนสู้กับเรื่องใหญ่ มันยากยิ่งกว่าเข็นครกขึ้นยอดภูเขา
แต่นักการเมืองเองก็ไม่กล้าตัดสินใจมายืนข้างประชาชนเช่นกัน
ดังนั้น การที่จะผนึกกำลังเพื่อทำการใหญ่มันจึงหาทางออกได้ยากจริงๆ
คงต้องพึ่งพระสยามเทวาธิราชแล้วละครับงานนี้
