หลังก่อกรณีสังหารและทำร้ายประชาชนจนล้มตายและบาดเจ็บเกือบ 500 คนแล้ว พวกฆาตกรมือเปื้อนเลือดก็ถูกประณามอย่างหนัก ทั้งจากภายในประเทศและต่างประเทศ จนฐานะทางการเมืองง่อนแง่นใกล้ล้มลงเต็มที ก็มีคนหัวแหลมคิดยืมมือเขมรมากอบกู้สถานการณ์ให้ตนเอง
จึงเกิดกรณียื่นคำขาดเอง เออเองของนายฮุนเซนว่า ทหารไทยบุกรุกแดนเขมร จึงยื่นคำขาดให้ถอนทหารออกจากพื้นที่ภายในเวลา 12 นาฬิกา ของวันที่ 14 ตุลาคม 2551 พอเวลา 11 นาฬิกา ก็ป่าวร้องว่าทางการไทยยอมถอนทหาร และสถานการณ์เป็นปกติแล้ว
แต่ถูกจับได้คาหนังคาเขาว่าเป็นแค่ปาหี่ที่นายฮุนเซนเล่นละครตบตาชาวโลก เพื่อช่วยเหลือฆาตกรมือเปื้อนเลือดของไทย โดยการเบี่ยงเบนความสนใจจากปัญหาการฆ่าและทำร้ายคนกลางเมืองหลวงไปอยู่เสียที่ชายแดน
ครั้นถูกเปิดโปงแผนเล่นปาหี่ไปทั่วโลก เขมรเจ้าเล่ห์ฮุนเซนก็อับอายขายหน้าแทบแทรกแผ่นดินหนี จึงแก้เกมด้วยการใช้เลือดทหารลูกหลานชาวบ้านเขมรเป็นเครื่องเซ่นสังเวยให้บุกรุกเข้ามาและโจมตีทหารไทยในเขตแดนไทยในวันที่ 15 ตุลาคม 2551 นี่คือความคิดจิตใจอันเลวร้ายของฆาตกรมือเปื้อนเลือดเขมร ที่ไม่แตกต่างอะไรกับฆาตกรมือเปื้อนเลือดของไทย
ทหารไทยจึงต้องตอบโต้และเสริมกำลังเพื่อเตรียมพร้อมการรุกล้ำอธิปไตย และเป็นเหตุให้ทหารไทยได้รับบาดเจ็บหลายคน เลือดของลูกหลานชาวบ้านทหารไทยจึงกลายเป็นเครื่องเซ่นสังเวยให้กับความกระหายเลือดของแผนการอุบาทว์นี้
ดังนั้นพี่น้องทหารหาญซึ่งเป็นลูกหลานของประชาชนทั่วทั้งประเทศจึงต้องเข้าใจและรู้เท่าทันว่ามันเป็นลูกไม้ในการซื้อเวลาอยู่ในอำนาจ โดยใช้ชีวิตและเลือดเนื้อทหารลูกหลานชาวบ้านเป็นค่าซื้อเวลาอยู่ในอำนาจเท่านั้น
เราเชื่อว่าทหารทั่วทั้งกองทัพที่ติดตามข่าวสารข้อมูลอย่างใกล้ชิด ย่อมรู้เท่าทันเล่ห์กลซื้อเวลาอยู่ในอำนาจ โดยใช้ชีวิตเลือดเนื้อของทหารลูกหลานชาวบ้านเป็นเครื่องเซ่นสังเวยเป็นอย่างดี ดังนั้นจึงต้องไม่หลงกลอุบายนี้เป็นอันขาด
ด้านหนึ่ง ก็ต้องยืนหยัดและเตรียมความพร้อมทุกเมื่อในการพิทักษ์รักษาเอกราชอธิปไตยของชาติ ปกป้องชาติ ราชบัลลังก์ และประชาชน ซึ่งเป็นหน้าที่หลักและหน้าที่สำคัญที่สุดของกองทัพและเหล่าทหาร ดังที่รัฐธรรมนูญได้บัญญัติไว้
เพื่อที่จะทำหน้าที่ดังกล่าวได้อย่างสมบูรณ์ รัฐธรรมนูญจึงได้ให้เครื่องมือแก่ทหารไว้ 2 อย่าง คือ การจัดหาอาวุธยุทโธปกรณ์และกำลังพลให้เพียงพอ และการให้อำนาจประกาศใช้กฎอัยการศึกเพื่อให้ทหารมีอำนาจตามกฎหมายในการป้องกันและหยุดยั้งเหตุร้ายที่จะเกิดขึ้นแก่ชาติ ราชบัลลังก์ และประชาชน
ไม่ว่าใครก็ตามที่ละเลยเพิกเฉยหรือทรยศต่อภารกิจอันศักดิ์สิทธิ์นี้ ผู้นั้นคือผู้ทรยศชาติ ราชบัลลังก์ และประชาชน ที่ทหารทั้งหลายจะต้องจับตาสังเกตแล้วผนึกกำลังสามัคคีกันรักษาภารกิจอันศักดิ์สิทธิ์ของทหารไว้ให้จงได้
เพราะภารกิจนี้มีความศักดิ์สิทธิ์ มีความสำคัญ ยิ่งกว่าสิ่งอื่นใด แม้กระทั่งวินัยทหาร เพราะวินัยของทหารนั้นมีไว้เพื่อความแข็งแกร่งและประสิทธิภาพของทหารในการปกป้องรักษาชาติ ราชบัลลังก์ และประชาชน ไม่ใช่มีไว้เพื่อเป็นเครื่องมือกดหัวทหารให้ทรยศชาติ ราชบัลลังก์ และประชาชนแต่ประการใด
เพราะเหตุนี้ เมื่อทหารยืนหยัดปฏิบัติหน้าที่พิทักษ์รักษาอธิปไตย จึงได้รับการสนับสนุนและให้กำลังใจจากพี่น้องผองไทยทั่วประเทศ โดยเฉพาะจากประชาชนผู้รักชาติ ศาสน์ กษัตริย์ ที่มีพันธมิตรประชาชนเพื่อประชาธิปไตยเป็นแกนนำ อันควรที่ผู้บังคับบัญชาของทหารจะได้ตื่นรู้ถึงความรู้สึกนึกคิดและจิตใจของประชาชนให้กระจ่างแจ้ง
อีกด้านหนึ่ง ก็ต้องเข้าใจและรู้เท่าทันถึงสถานการณ์ ตลอดจนเหตุปัจจัยที่ทำให้เกิดความรุนแรงขึ้น จนต้องเสียชีวิตเลือดเนื้อของทหารว่าความรุนแรงที่เกิดขึ้นนั้นมิได้มีที่มาจากความขัดแย้งระหว่างประชาชนไทย-เขมร ไม่ได้มีที่มาจากความขัดแย้งระหว่างทหารไทยและทหารเขมร ไม่ได้มีที่มาจากความขัดแย้งระหว่างประเทศไทยกับประเทศเขมร
แต่มันเกิดขึ้นจากแผนการอันชั่วร้ายและโหดเหี้ยมอำมหิตของฆาตกรมือเปื้อนเลือดที่กุมอำนาจในประเทศไทยและเขมร ที่คบคิดกันสร้างสถานการณ์ขึ้นเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจจากเหตุการณ์ฆ่าและทำร้ายประชาชนเกือบ 500 คนในวันที่ 7 ตุลาคม 2551 เท่านั้น
และต้องระวัง ตลอดจนต้องไม่ประมาท เพราะจากแผนอุบาทว์ที่เริ่มต้นขึ้นจากการสร้างปาหี่เพื่อเบนความสนใจ แต่ในที่สุดเมื่อทั้งสองฝ่ายต่างสูญเสียชีวิตและเลือดเนื้อมากขึ้น ทหารในแนวหน้าเลือดเข้าตามากขึ้น มันก็อาจกลายเป็นสงครามจริงขึ้นมาก็ได้ และถ้าเป็นเช่นนั้นก็จะเป็นเคราะห์ร้ายของทั้งสองประเทศหนักเข้าไปอีก
จะต้องเข้าใจด้วยว่าพวกฆาตกรเหล่านี้ไม่ได้คำนึงถึงความสงบสุขของชาติ ไม่คำนึงถึงความร่มเย็นเป็นสุขของประชาชน ไม่คิดถึงศักดิ์ศรีและเกียรติภูมิของประเทศและกองทัพที่ต้องถูกเขมรเหยียดหยามย่ำยีออกสู่เวทีนานาชาติ ซึ่งเป็นเรื่องอัปยศอดสูที่เหล่าทหารจะต้องทนแบกรับไว้ในขณะนี้
ความเสื่อมเสีย ความอัปยศอดสู ความสูญเสียและความเสียหายทั้งหลายทั้งปวงเกิดขึ้นจากการเมืองเก่าที่ชั่วช้าเลวทราม
หากการเมืองเก่ายังมีอำนาจอยู่ตราบใด ประเทศไทย กองทัพไทยและประชาชนไทยจะไม่มีวันอยู่เย็นเป็นสุข จะไม่มีวันที่จะรักษาเกียรติภูมิและมาตุภูมิของเราเอาไว้ได้ มีแต่จะถูกใช้เป็นเครื่องเซ่นสังเวยเพื่อแลกกับผลประโยชน์ของฆาตกรไทยและฆาตกรเขมรเท่านั้น
ประชาชนไม่ยอมรับการปกครองและไม่ยอมอดทนต่อความชั่วร้ายดังกล่าวอีกแล้ว แต่ภายใต้กฎวินัยของทหาร จึงทำให้ทหารจำต้องอดทนอดกลั้นมากกว่าประชาชน แต่ถึงกระนั้นก็ใช่ว่าจะช่วยชาติ ราชบัลลังก์ และประชาชนไม่ได้ เพราะสามารถช่วยเหลือได้ในรูปแบบและวิธีการต่างๆ อีกมากมายสุดแท้แต่จะคิดอ่านทำการกัน
หรือถ้าหากทนไม่ไหวจริง ๆ ก็ต้องตัดใจจัดการกับหมาที่ทำตัวเป็นหัวหน้าราชสีห์เสียเลย ก็จะเป็นวีรภาพอันยิ่งใหญ่และเป็นบุญคุณอันยิ่งใหญ่ต่อประชาชนชาวไทยทั้งมวล.
จึงเกิดกรณียื่นคำขาดเอง เออเองของนายฮุนเซนว่า ทหารไทยบุกรุกแดนเขมร จึงยื่นคำขาดให้ถอนทหารออกจากพื้นที่ภายในเวลา 12 นาฬิกา ของวันที่ 14 ตุลาคม 2551 พอเวลา 11 นาฬิกา ก็ป่าวร้องว่าทางการไทยยอมถอนทหาร และสถานการณ์เป็นปกติแล้ว
แต่ถูกจับได้คาหนังคาเขาว่าเป็นแค่ปาหี่ที่นายฮุนเซนเล่นละครตบตาชาวโลก เพื่อช่วยเหลือฆาตกรมือเปื้อนเลือดของไทย โดยการเบี่ยงเบนความสนใจจากปัญหาการฆ่าและทำร้ายคนกลางเมืองหลวงไปอยู่เสียที่ชายแดน
ครั้นถูกเปิดโปงแผนเล่นปาหี่ไปทั่วโลก เขมรเจ้าเล่ห์ฮุนเซนก็อับอายขายหน้าแทบแทรกแผ่นดินหนี จึงแก้เกมด้วยการใช้เลือดทหารลูกหลานชาวบ้านเขมรเป็นเครื่องเซ่นสังเวยให้บุกรุกเข้ามาและโจมตีทหารไทยในเขตแดนไทยในวันที่ 15 ตุลาคม 2551 นี่คือความคิดจิตใจอันเลวร้ายของฆาตกรมือเปื้อนเลือดเขมร ที่ไม่แตกต่างอะไรกับฆาตกรมือเปื้อนเลือดของไทย
ทหารไทยจึงต้องตอบโต้และเสริมกำลังเพื่อเตรียมพร้อมการรุกล้ำอธิปไตย และเป็นเหตุให้ทหารไทยได้รับบาดเจ็บหลายคน เลือดของลูกหลานชาวบ้านทหารไทยจึงกลายเป็นเครื่องเซ่นสังเวยให้กับความกระหายเลือดของแผนการอุบาทว์นี้
ดังนั้นพี่น้องทหารหาญซึ่งเป็นลูกหลานของประชาชนทั่วทั้งประเทศจึงต้องเข้าใจและรู้เท่าทันว่ามันเป็นลูกไม้ในการซื้อเวลาอยู่ในอำนาจ โดยใช้ชีวิตและเลือดเนื้อทหารลูกหลานชาวบ้านเป็นค่าซื้อเวลาอยู่ในอำนาจเท่านั้น
เราเชื่อว่าทหารทั่วทั้งกองทัพที่ติดตามข่าวสารข้อมูลอย่างใกล้ชิด ย่อมรู้เท่าทันเล่ห์กลซื้อเวลาอยู่ในอำนาจ โดยใช้ชีวิตเลือดเนื้อของทหารลูกหลานชาวบ้านเป็นเครื่องเซ่นสังเวยเป็นอย่างดี ดังนั้นจึงต้องไม่หลงกลอุบายนี้เป็นอันขาด
ด้านหนึ่ง ก็ต้องยืนหยัดและเตรียมความพร้อมทุกเมื่อในการพิทักษ์รักษาเอกราชอธิปไตยของชาติ ปกป้องชาติ ราชบัลลังก์ และประชาชน ซึ่งเป็นหน้าที่หลักและหน้าที่สำคัญที่สุดของกองทัพและเหล่าทหาร ดังที่รัฐธรรมนูญได้บัญญัติไว้
เพื่อที่จะทำหน้าที่ดังกล่าวได้อย่างสมบูรณ์ รัฐธรรมนูญจึงได้ให้เครื่องมือแก่ทหารไว้ 2 อย่าง คือ การจัดหาอาวุธยุทโธปกรณ์และกำลังพลให้เพียงพอ และการให้อำนาจประกาศใช้กฎอัยการศึกเพื่อให้ทหารมีอำนาจตามกฎหมายในการป้องกันและหยุดยั้งเหตุร้ายที่จะเกิดขึ้นแก่ชาติ ราชบัลลังก์ และประชาชน
ไม่ว่าใครก็ตามที่ละเลยเพิกเฉยหรือทรยศต่อภารกิจอันศักดิ์สิทธิ์นี้ ผู้นั้นคือผู้ทรยศชาติ ราชบัลลังก์ และประชาชน ที่ทหารทั้งหลายจะต้องจับตาสังเกตแล้วผนึกกำลังสามัคคีกันรักษาภารกิจอันศักดิ์สิทธิ์ของทหารไว้ให้จงได้
เพราะภารกิจนี้มีความศักดิ์สิทธิ์ มีความสำคัญ ยิ่งกว่าสิ่งอื่นใด แม้กระทั่งวินัยทหาร เพราะวินัยของทหารนั้นมีไว้เพื่อความแข็งแกร่งและประสิทธิภาพของทหารในการปกป้องรักษาชาติ ราชบัลลังก์ และประชาชน ไม่ใช่มีไว้เพื่อเป็นเครื่องมือกดหัวทหารให้ทรยศชาติ ราชบัลลังก์ และประชาชนแต่ประการใด
เพราะเหตุนี้ เมื่อทหารยืนหยัดปฏิบัติหน้าที่พิทักษ์รักษาอธิปไตย จึงได้รับการสนับสนุนและให้กำลังใจจากพี่น้องผองไทยทั่วประเทศ โดยเฉพาะจากประชาชนผู้รักชาติ ศาสน์ กษัตริย์ ที่มีพันธมิตรประชาชนเพื่อประชาธิปไตยเป็นแกนนำ อันควรที่ผู้บังคับบัญชาของทหารจะได้ตื่นรู้ถึงความรู้สึกนึกคิดและจิตใจของประชาชนให้กระจ่างแจ้ง
อีกด้านหนึ่ง ก็ต้องเข้าใจและรู้เท่าทันถึงสถานการณ์ ตลอดจนเหตุปัจจัยที่ทำให้เกิดความรุนแรงขึ้น จนต้องเสียชีวิตเลือดเนื้อของทหารว่าความรุนแรงที่เกิดขึ้นนั้นมิได้มีที่มาจากความขัดแย้งระหว่างประชาชนไทย-เขมร ไม่ได้มีที่มาจากความขัดแย้งระหว่างทหารไทยและทหารเขมร ไม่ได้มีที่มาจากความขัดแย้งระหว่างประเทศไทยกับประเทศเขมร
แต่มันเกิดขึ้นจากแผนการอันชั่วร้ายและโหดเหี้ยมอำมหิตของฆาตกรมือเปื้อนเลือดที่กุมอำนาจในประเทศไทยและเขมร ที่คบคิดกันสร้างสถานการณ์ขึ้นเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจจากเหตุการณ์ฆ่าและทำร้ายประชาชนเกือบ 500 คนในวันที่ 7 ตุลาคม 2551 เท่านั้น
และต้องระวัง ตลอดจนต้องไม่ประมาท เพราะจากแผนอุบาทว์ที่เริ่มต้นขึ้นจากการสร้างปาหี่เพื่อเบนความสนใจ แต่ในที่สุดเมื่อทั้งสองฝ่ายต่างสูญเสียชีวิตและเลือดเนื้อมากขึ้น ทหารในแนวหน้าเลือดเข้าตามากขึ้น มันก็อาจกลายเป็นสงครามจริงขึ้นมาก็ได้ และถ้าเป็นเช่นนั้นก็จะเป็นเคราะห์ร้ายของทั้งสองประเทศหนักเข้าไปอีก
จะต้องเข้าใจด้วยว่าพวกฆาตกรเหล่านี้ไม่ได้คำนึงถึงความสงบสุขของชาติ ไม่คำนึงถึงความร่มเย็นเป็นสุขของประชาชน ไม่คิดถึงศักดิ์ศรีและเกียรติภูมิของประเทศและกองทัพที่ต้องถูกเขมรเหยียดหยามย่ำยีออกสู่เวทีนานาชาติ ซึ่งเป็นเรื่องอัปยศอดสูที่เหล่าทหารจะต้องทนแบกรับไว้ในขณะนี้
ความเสื่อมเสีย ความอัปยศอดสู ความสูญเสียและความเสียหายทั้งหลายทั้งปวงเกิดขึ้นจากการเมืองเก่าที่ชั่วช้าเลวทราม
หากการเมืองเก่ายังมีอำนาจอยู่ตราบใด ประเทศไทย กองทัพไทยและประชาชนไทยจะไม่มีวันอยู่เย็นเป็นสุข จะไม่มีวันที่จะรักษาเกียรติภูมิและมาตุภูมิของเราเอาไว้ได้ มีแต่จะถูกใช้เป็นเครื่องเซ่นสังเวยเพื่อแลกกับผลประโยชน์ของฆาตกรไทยและฆาตกรเขมรเท่านั้น
ประชาชนไม่ยอมรับการปกครองและไม่ยอมอดทนต่อความชั่วร้ายดังกล่าวอีกแล้ว แต่ภายใต้กฎวินัยของทหาร จึงทำให้ทหารจำต้องอดทนอดกลั้นมากกว่าประชาชน แต่ถึงกระนั้นก็ใช่ว่าจะช่วยชาติ ราชบัลลังก์ และประชาชนไม่ได้ เพราะสามารถช่วยเหลือได้ในรูปแบบและวิธีการต่างๆ อีกมากมายสุดแท้แต่จะคิดอ่านทำการกัน
หรือถ้าหากทนไม่ไหวจริง ๆ ก็ต้องตัดใจจัดการกับหมาที่ทำตัวเป็นหัวหน้าราชสีห์เสียเลย ก็จะเป็นวีรภาพอันยิ่งใหญ่และเป็นบุญคุณอันยิ่งใหญ่ต่อประชาชนชาวไทยทั้งมวล.
