นายสนธิ ลิ้มทองกุล ได้นำความมาเปิดเผยบนเวทีพันธมิตรประชาชนเพื่อประชาธิปไตยว่าในสัปดาห์หน้ารัฐสภาอาจพิจารณาให้ความเห็นชอบแถลงการณ์ร่วมไทย-กัมพูชา ตามที่ฝ่ายรัฐบาลได้เสนอ
ยังไม่รู้ว่าจริงหรือไม่จริง แต่ชั้นนี้ก็ต้องทำความเข้าใจกันให้ชัดเจนก่อน เพราะขืนทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้แล้วปล่อยให้สภาผ่านเรื่องแบบนี้ไป ก็จะเสียเชิงและเสียหายกับบ้านเมืองโดยที่แก้ไขได้ยากเย็นยิ่งขึ้น
แถลงการณ์ร่วมที่ว่านี้ก็คือแถลงการณ์ร่วมไทย-กัมพูชา ฉบับที่นายนพดล ปัทมะ ไปลงนามร่วมกับรัฐบาลกัมพูชา ยินยอมให้เขมรขึ้นทะเบียนปราสาทพระวิหารแต่ฝ่ายเดียว และยังรับรองแผนที่ซึ่งเรียกว่าแผนผังแนบท้ายแถลงการณ์ดังกล่าวด้วย
การรับรองแผนที่หรือแผนผังดังกล่าวของผู้แทนรัฐบาล จึงมีผลเป็นการรับรองเขตแดนตามแผนที่หรือแผนผังนั้น ซึ่งฝ่ายเขมรเป็นฝ่ายกระทำขึ้นแต่เพียงฝ่ายเดียว โดยรุกล้ำอธิปไตยของประเทศไทยนับหมื่นไร่ และยังเป็นการปูพื้นฐานที่จะรุกล้ำอธิปไตยของไทยในพื้นที่อื่นต่อไปอีก
เพราะเมื่อยอมรับแผนที่หรือแผนผังเช่นนี้แล้วก็จะมีผลเท่ากับยอมรับแผนที่หรือแผนผังอื่นซึ่งเนื่องหรือเชื่อมอยู่กับแผนที่หรือแผนผังนี้ด้วย และย่อมส่งผลต่อการปักปันเขตแดนในพื้นที่ทับซ้อนในอ่าวไทยด้วย
ข้อสังเกตเบื้องแรกก็คือ นายสมชาย วงศ์สวัสดิ์ พลเอก ชวลิต ยงใจยุทธ และนายสมพงษ์ อมรวิวัฒน์ จะเดินทางไปเยือนเขมรในวันที่ 13 ตุลาคม ศกนี้เป็นประเทศแรก
ทั้ง ๆ ที่นายฮุนเซนเพิ่งด่ากองทัพไทยไปหยก ๆ ว่าเป็นโจร และเพิ่งด่าประเทศไทยไปหยก ๆ ว่าป่าเถื่อน เพราะมีคนเข้าไปยึดทำเนียบรัฐบาล ทำให้เขมรซึ่งเป็นหนึ่งในชาติอาเชียนต้องอับอายขายหน้า
การไปเขมรดังกล่าวนี้จึงเป็นที่จับตามองว่าจะเป็นการไปเพื่ออ่อนน้อมแก่เขมร เป็นการต่อยอดในสิ่งที่นายนพดล ปัทมะ ได้ทำไว้
เมื่อตั้งข้อสังเกตอย่างนี้แล้วก็อาจจะทำให้เข้าใจหรือมีข้อสังเกตอย่างอื่นเพิ่มเติมว่าเหตุใดจึงต้องมีการนำเอาแถลงการณ์ร่วมดังกล่าวให้รัฐสภารับรอง
ทั้ง ๆ ที่ก่อนหน้านี้ไม่ยอมให้รัฐสภาพิจารณาและเถียงข้างๆ คู ๆ ว่ารัฐบาลสามารถทำไปได้เลย และได้ทำแถลงการณ์ร่วมกับเขมรไปแล้ว จนเขมรได้ขึ้นทะเบียนมรดกโลกไปแล้ว และยังเพิกเฉยต่อมติคณะกรรมการมรดกโลกที่จะให้ 7 ชาติเข้ามาจัดการดินแดนไทยซ้ำเข้าไปอีก
และทั้ง ๆ ที่ศาลปกครองสูงสุดได้ห้ามนำแถลงการณ์นี้ไปใช้หรืออ้างอิง และทั้ง ๆ ที่ศาลรัฐธรรมนูญได้วินิจฉัยเป็นเด็ดขาดแล้วว่าแถลงการณ์ร่วมดังกล่าวขัดกับรัฐธรรมนูญ ย่อมเป็นโมฆะ
สิ่งที่รัฐบาลจะต้องทำคือแจ้งให้เขมรและเลขาธิการสหประชาชาติทราบว่าแถลงการณ์ร่วมดังกล่าวขัดรัฐธรรมนูญและเป็นโมฆะ และแจ้งให้คณะกรรมการมรดกโลกทราบความดังกล่าวนี้ พร้อมกับปฏิเสธมติที่ให้ 7 ชาติเข้ามาจัดการอธิปไตยของไทย แต่กลับไม่ทำ
ก่อนหน้ารัฐบาลสมชาย วงศ์สวัสดิ์ นายเตช บุนนาค รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศได้มีหนังสือถึงเขมร ว่าแถลงการณ์ร่วมดังกล่าวสิ้นสุดลงแล้ว โดยได้อ้างว่านายฮุนเซนได้แถลงว่าไม่ถือว่าแถลงการณ์ดังกล่าวมีความสำคัญ
ซึ่งหมายเหตุนี้ได้ท้วงติงไปแล้วว่านี่คือการยอมรับให้แถลงการณ์ร่วมดังกล่าวมีผลโดยเฉพาะในห้วงเวลาที่ลงนามก็ดี หรือในห้วงที่มีการพิจารณาเรื่องมรดกโลกก็ดี ต่างกับความเป็นโมฆะที่ไม่มีผลใด ๆ เลย
แล้วจู่ ๆ ทำไมจึงต้องเอาแถลงการณ์ร่วมนี้มาให้รัฐสภารับรองอีก? ทั้งๆ ที่กระทรวงการต่างประเทศได้อ้างว่าสิ้นสุดแล้ว อะไรเป็นเหตุที่ทำให้เกิดกรณีเช่นนี้?
ดูไปแล้วก็น่าจะเป็นประการใดประการหนึ่งหรือหลายประการรวมกัน คือ
ข้อแรก เพื่อฟอกความผิดให้กับคณะรัฐมนตรีชุดนายสมัคร สุนทรเวช ซึ่งนายสมชาย วงศ์สวัสดิ์ ก็ต้องร่วมรับผิดชอบอยู่ด้วย เพราะถ้าหากรัฐสภารับรองก็เท่ากับว่าเป็นการให้สัตยาบันกับการกระทำความผิดทั้งหมด
ข้อสอง เพื่อกลบเกลื่อนและลบล้างคำวินิจฉัยของศาลปกครองสูงสุดและศาลรัฐธรรมนูญ เพราะถ้าหากรัฐสภารับรองก็ดีหรือไม่รับรองก็ดี ก็เท่ากับว่าเป็นการปฏิบัติตามมติของสภา ไม่ใช่อยู่ภายใต้บังคับของคำสั่งหรือคำวินิจฉัยของศาล ซึ่งเป็นการเอาสีข้างเข้าถู บิดเบือนความรับผิดชอบแบบข้าง ๆ คู ๆ เท่านั้น
ข้อสาม เพื่อเตรียมการต่อยอดในการยกอธิปไตยของประเทศให้เขมร แลกเปลี่ยนกับผลประโยชน์ของนักการเมือง โดยเฉพาะผลประโยชน์เกี่ยวกับแหล่งก๊าซและน้ำมันในอ่าวไทยและการเช่าดินแดนเขมร โดยรัฐบาลจะเอามติของรัฐสภาครั้งนี้ไปเป็นเครื่องบรรณาการถวายฮุนเซนในวันที่ 13 ตุลาคม ศกนี้ ทำนองถวายดอกไม้เงินดอกไม้ทองของประเทศราชในอดีต เพื่อตอบแทนการที่นายฮุนเซนด่ากองทัพไทยและประเทศไทยในห้วงเวลาที่ผ่านมา
ประชาชนชาวไทยทั้งประเทศ ผู้รักชาติ ศาสน์ กษัตริย์ทั้งปวงจึงต้องจับตาดูกันให้ดี อย่าได้กะพริบตาหรือเผอเรอเป็นอันขาด และถ้าหากมีการเสนอเรื่องนี้ต่อรัฐสภาจริงก็ต้องร่วมกันค้านร่วมกันคว่ำอย่าให้แผนการอุบาทว์นี้บรรลุผลเป็นอันขาด
แต่ถึงอย่างไรก็ดี หากรัฐสภาผ่านมติขายชาติเช่นนี้ก็ยังมีทางออกอยู่อีกทางหนึ่ง นั่นคือมติดังกล่าวจะมีผลเป็นการยกอธิปไตยของประเทศไทยบางส่วนให้กับเขมร เป็นการแบ่งแยกราชอาณาจักร ย่อมขัดต่อรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทยที่บัญญัติว่าราชอาณาจักรไทยจะแบ่งแยกมิได้
ก็ต้องสู้ต้องฟาดฟันกันให้ถึงที่สุด จะยอมให้โจรปล้นชาติปล้นแผ่นดินไปดื้อ ๆ ไม่ได้เป็นอันขาด!
ยังไม่รู้ว่าจริงหรือไม่จริง แต่ชั้นนี้ก็ต้องทำความเข้าใจกันให้ชัดเจนก่อน เพราะขืนทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้แล้วปล่อยให้สภาผ่านเรื่องแบบนี้ไป ก็จะเสียเชิงและเสียหายกับบ้านเมืองโดยที่แก้ไขได้ยากเย็นยิ่งขึ้น
แถลงการณ์ร่วมที่ว่านี้ก็คือแถลงการณ์ร่วมไทย-กัมพูชา ฉบับที่นายนพดล ปัทมะ ไปลงนามร่วมกับรัฐบาลกัมพูชา ยินยอมให้เขมรขึ้นทะเบียนปราสาทพระวิหารแต่ฝ่ายเดียว และยังรับรองแผนที่ซึ่งเรียกว่าแผนผังแนบท้ายแถลงการณ์ดังกล่าวด้วย
การรับรองแผนที่หรือแผนผังดังกล่าวของผู้แทนรัฐบาล จึงมีผลเป็นการรับรองเขตแดนตามแผนที่หรือแผนผังนั้น ซึ่งฝ่ายเขมรเป็นฝ่ายกระทำขึ้นแต่เพียงฝ่ายเดียว โดยรุกล้ำอธิปไตยของประเทศไทยนับหมื่นไร่ และยังเป็นการปูพื้นฐานที่จะรุกล้ำอธิปไตยของไทยในพื้นที่อื่นต่อไปอีก
เพราะเมื่อยอมรับแผนที่หรือแผนผังเช่นนี้แล้วก็จะมีผลเท่ากับยอมรับแผนที่หรือแผนผังอื่นซึ่งเนื่องหรือเชื่อมอยู่กับแผนที่หรือแผนผังนี้ด้วย และย่อมส่งผลต่อการปักปันเขตแดนในพื้นที่ทับซ้อนในอ่าวไทยด้วย
ข้อสังเกตเบื้องแรกก็คือ นายสมชาย วงศ์สวัสดิ์ พลเอก ชวลิต ยงใจยุทธ และนายสมพงษ์ อมรวิวัฒน์ จะเดินทางไปเยือนเขมรในวันที่ 13 ตุลาคม ศกนี้เป็นประเทศแรก
ทั้ง ๆ ที่นายฮุนเซนเพิ่งด่ากองทัพไทยไปหยก ๆ ว่าเป็นโจร และเพิ่งด่าประเทศไทยไปหยก ๆ ว่าป่าเถื่อน เพราะมีคนเข้าไปยึดทำเนียบรัฐบาล ทำให้เขมรซึ่งเป็นหนึ่งในชาติอาเชียนต้องอับอายขายหน้า
การไปเขมรดังกล่าวนี้จึงเป็นที่จับตามองว่าจะเป็นการไปเพื่ออ่อนน้อมแก่เขมร เป็นการต่อยอดในสิ่งที่นายนพดล ปัทมะ ได้ทำไว้
เมื่อตั้งข้อสังเกตอย่างนี้แล้วก็อาจจะทำให้เข้าใจหรือมีข้อสังเกตอย่างอื่นเพิ่มเติมว่าเหตุใดจึงต้องมีการนำเอาแถลงการณ์ร่วมดังกล่าวให้รัฐสภารับรอง
ทั้ง ๆ ที่ก่อนหน้านี้ไม่ยอมให้รัฐสภาพิจารณาและเถียงข้างๆ คู ๆ ว่ารัฐบาลสามารถทำไปได้เลย และได้ทำแถลงการณ์ร่วมกับเขมรไปแล้ว จนเขมรได้ขึ้นทะเบียนมรดกโลกไปแล้ว และยังเพิกเฉยต่อมติคณะกรรมการมรดกโลกที่จะให้ 7 ชาติเข้ามาจัดการดินแดนไทยซ้ำเข้าไปอีก
และทั้ง ๆ ที่ศาลปกครองสูงสุดได้ห้ามนำแถลงการณ์นี้ไปใช้หรืออ้างอิง และทั้ง ๆ ที่ศาลรัฐธรรมนูญได้วินิจฉัยเป็นเด็ดขาดแล้วว่าแถลงการณ์ร่วมดังกล่าวขัดกับรัฐธรรมนูญ ย่อมเป็นโมฆะ
สิ่งที่รัฐบาลจะต้องทำคือแจ้งให้เขมรและเลขาธิการสหประชาชาติทราบว่าแถลงการณ์ร่วมดังกล่าวขัดรัฐธรรมนูญและเป็นโมฆะ และแจ้งให้คณะกรรมการมรดกโลกทราบความดังกล่าวนี้ พร้อมกับปฏิเสธมติที่ให้ 7 ชาติเข้ามาจัดการอธิปไตยของไทย แต่กลับไม่ทำ
ก่อนหน้ารัฐบาลสมชาย วงศ์สวัสดิ์ นายเตช บุนนาค รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศได้มีหนังสือถึงเขมร ว่าแถลงการณ์ร่วมดังกล่าวสิ้นสุดลงแล้ว โดยได้อ้างว่านายฮุนเซนได้แถลงว่าไม่ถือว่าแถลงการณ์ดังกล่าวมีความสำคัญ
ซึ่งหมายเหตุนี้ได้ท้วงติงไปแล้วว่านี่คือการยอมรับให้แถลงการณ์ร่วมดังกล่าวมีผลโดยเฉพาะในห้วงเวลาที่ลงนามก็ดี หรือในห้วงที่มีการพิจารณาเรื่องมรดกโลกก็ดี ต่างกับความเป็นโมฆะที่ไม่มีผลใด ๆ เลย
แล้วจู่ ๆ ทำไมจึงต้องเอาแถลงการณ์ร่วมนี้มาให้รัฐสภารับรองอีก? ทั้งๆ ที่กระทรวงการต่างประเทศได้อ้างว่าสิ้นสุดแล้ว อะไรเป็นเหตุที่ทำให้เกิดกรณีเช่นนี้?
ดูไปแล้วก็น่าจะเป็นประการใดประการหนึ่งหรือหลายประการรวมกัน คือ
ข้อแรก เพื่อฟอกความผิดให้กับคณะรัฐมนตรีชุดนายสมัคร สุนทรเวช ซึ่งนายสมชาย วงศ์สวัสดิ์ ก็ต้องร่วมรับผิดชอบอยู่ด้วย เพราะถ้าหากรัฐสภารับรองก็เท่ากับว่าเป็นการให้สัตยาบันกับการกระทำความผิดทั้งหมด
ข้อสอง เพื่อกลบเกลื่อนและลบล้างคำวินิจฉัยของศาลปกครองสูงสุดและศาลรัฐธรรมนูญ เพราะถ้าหากรัฐสภารับรองก็ดีหรือไม่รับรองก็ดี ก็เท่ากับว่าเป็นการปฏิบัติตามมติของสภา ไม่ใช่อยู่ภายใต้บังคับของคำสั่งหรือคำวินิจฉัยของศาล ซึ่งเป็นการเอาสีข้างเข้าถู บิดเบือนความรับผิดชอบแบบข้าง ๆ คู ๆ เท่านั้น
ข้อสาม เพื่อเตรียมการต่อยอดในการยกอธิปไตยของประเทศให้เขมร แลกเปลี่ยนกับผลประโยชน์ของนักการเมือง โดยเฉพาะผลประโยชน์เกี่ยวกับแหล่งก๊าซและน้ำมันในอ่าวไทยและการเช่าดินแดนเขมร โดยรัฐบาลจะเอามติของรัฐสภาครั้งนี้ไปเป็นเครื่องบรรณาการถวายฮุนเซนในวันที่ 13 ตุลาคม ศกนี้ ทำนองถวายดอกไม้เงินดอกไม้ทองของประเทศราชในอดีต เพื่อตอบแทนการที่นายฮุนเซนด่ากองทัพไทยและประเทศไทยในห้วงเวลาที่ผ่านมา
ประชาชนชาวไทยทั้งประเทศ ผู้รักชาติ ศาสน์ กษัตริย์ทั้งปวงจึงต้องจับตาดูกันให้ดี อย่าได้กะพริบตาหรือเผอเรอเป็นอันขาด และถ้าหากมีการเสนอเรื่องนี้ต่อรัฐสภาจริงก็ต้องร่วมกันค้านร่วมกันคว่ำอย่าให้แผนการอุบาทว์นี้บรรลุผลเป็นอันขาด
แต่ถึงอย่างไรก็ดี หากรัฐสภาผ่านมติขายชาติเช่นนี้ก็ยังมีทางออกอยู่อีกทางหนึ่ง นั่นคือมติดังกล่าวจะมีผลเป็นการยกอธิปไตยของประเทศไทยบางส่วนให้กับเขมร เป็นการแบ่งแยกราชอาณาจักร ย่อมขัดต่อรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทยที่บัญญัติว่าราชอาณาจักรไทยจะแบ่งแยกมิได้
ก็ต้องสู้ต้องฟาดฟันกันให้ถึงที่สุด จะยอมให้โจรปล้นชาติปล้นแผ่นดินไปดื้อ ๆ ไม่ได้เป็นอันขาด!
