《图穷匕见》
图(tú) อ่านว่า ถู ย่อมาจาก ตี้ถู แปลว่า แผนที่
穷(qióng) อ่านว่า ฉยง ในที่นี้ แปลว่า สิ้นสุด
匕(bǐ) อ่านว่า ปี่ แปลว่า มีดสั้น
见(xiàn) ในที่นี้อ่านว่า เสี้ยน แปลว่า ปรากฏ
ในยุดปลายสงครามระหว่างรัฐ(จั้นกั๋ว) รัฐฉินกล้าแข็งกระทั่งล้มล้างรัฐหานและรัฐเจ้าลงได้ จึงได้วางแผนมุ่งหน้าบุกโจมตีรัฐเอียน ดังนั้นไท่จื่อตันองค์รัชทายาทแห่งรัฐเอียนจึงส่งคนไปลอบสังหารเจ้าแคว้นฉิน เพื่อกอบกู้สถานการณ์
ไท่จื่อตัน ส่งคนผู้หนึ่ง นามว่าจิงเคอ ไปทำภารกิจนี้ เนื่องจากเขาเป็นผู้สันทัดการใช้กระบี่ และเพื่อให้จิงเคอมีโอกาสได้เข้าใกล้ฉินอ๋อง ไท่จื่อตันจึงเตรียมของสองสิ่งที่เจ้าแคว้นฉินต้องการจะมีไว้ครอบครองอย่างยิ่งให้จิงเคอนำติดตัวไป หนึ่งคือศีรษะของฝานอี๋ว์ชีศัตรูของฉินอ๋องที่เคยหลบหนีไปยังรัฐเอียน ส่วนอีกหนึ่ง คือแผนที่เมืองจีชางแห่งรัฐเอียน เพื่อแสร้งว่ารัฐเอียนยินยอมมอบดินแดนดังกล่าวให้รัฐฉินครอบครอง โดยที่ปลายสุดของม้วนแผนที่ดังกล่าวซ่อนเอาไว้ด้วยมีดสั้นคมกริบ เพื่อเตรียมปลิดชีวิตของฉินอ๋อง นอกจากนั้น ยังมีผู้ช่วยเดินทางไปกับจิงเคอผู้หนึ่ง นามว่าฉินอู่หยาง โดยวันออกเดินทางองค์รัชทายาทไท่จื่อตันได้สวมชุดไว้ทุกข์เดินทางไปส่งนักฆ่าทั้งสองถึงริมแม่น้ำอี้
ฝ่ายเจ้าแคว้นฉินเมื่อได้ทราบว่ารัฐเอียนนำสิ่งของสองสิ่งที่แสนล้ำค่ามาบรรณาการถึงที่ ก็พอใจเป็นอันมาก จัดพิธีต้อนรับอย่างเอิกเกริก ณ วังหลวงในเมืองเสียนหยาง จิงเคอถือศีรษะของฝานอี๋ว์ชีเดินนำหน้า ส่วนฉินอู่หยางถือแผนที่เมืองจีชางตามหลัง
ขณะที่ฉินอู่หยางประคองบรรณาการแผนที่ จะนำขึ้นมอบให้ฉินอ๋องบนบัลลังก์ กลับเกิดความตื่นเต้นจนมือไม้สั่น ใบหน้าไร้สีเลือด จิงเคอจึงตัดสินใจฉวยม้วนแผนที่มาจากฉินอู่หยาง คลี่ออกและยื่นไปให้ฉินอ๋องได้ชม
เมื่อคลี่ไปได้สุดม้วนแผนที่ ก็ปรากฏมีดสั้นที่ซ่อนไว้ จิงเคอรีบฉวยมีดจ้วงแทงเพื่อสังหารฉินอ๋อง แต่กลับพลาดเป้าไป สุดท้ายจิงเคอจึงเป็นฝ่ายถูกสังหาร สิ้นชีพลงในที่นั้น
สำนวน “ถูฉยงปี่เสี้ยน” หรือ “สุดแผนที่ ปรากฏมีดสั้น” ใช้เพื่อเปรียบเปรยว่าเมื่อเหตุการณ์ดำเนินมาจนถึงจุดสิ้นสุด ข้อเท็จจริงย่อมปรากฏออกมา
ที่มา http://baike.baidu.com/
图(tú) อ่านว่า ถู ย่อมาจาก ตี้ถู แปลว่า แผนที่
穷(qióng) อ่านว่า ฉยง ในที่นี้ แปลว่า สิ้นสุด
匕(bǐ) อ่านว่า ปี่ แปลว่า มีดสั้น
见(xiàn) ในที่นี้อ่านว่า เสี้ยน แปลว่า ปรากฏ
ในยุดปลายสงครามระหว่างรัฐ(จั้นกั๋ว) รัฐฉินกล้าแข็งกระทั่งล้มล้างรัฐหานและรัฐเจ้าลงได้ จึงได้วางแผนมุ่งหน้าบุกโจมตีรัฐเอียน ดังนั้นไท่จื่อตันองค์รัชทายาทแห่งรัฐเอียนจึงส่งคนไปลอบสังหารเจ้าแคว้นฉิน เพื่อกอบกู้สถานการณ์
ไท่จื่อตัน ส่งคนผู้หนึ่ง นามว่าจิงเคอ ไปทำภารกิจนี้ เนื่องจากเขาเป็นผู้สันทัดการใช้กระบี่ และเพื่อให้จิงเคอมีโอกาสได้เข้าใกล้ฉินอ๋อง ไท่จื่อตันจึงเตรียมของสองสิ่งที่เจ้าแคว้นฉินต้องการจะมีไว้ครอบครองอย่างยิ่งให้จิงเคอนำติดตัวไป หนึ่งคือศีรษะของฝานอี๋ว์ชีศัตรูของฉินอ๋องที่เคยหลบหนีไปยังรัฐเอียน ส่วนอีกหนึ่ง คือแผนที่เมืองจีชางแห่งรัฐเอียน เพื่อแสร้งว่ารัฐเอียนยินยอมมอบดินแดนดังกล่าวให้รัฐฉินครอบครอง โดยที่ปลายสุดของม้วนแผนที่ดังกล่าวซ่อนเอาไว้ด้วยมีดสั้นคมกริบ เพื่อเตรียมปลิดชีวิตของฉินอ๋อง นอกจากนั้น ยังมีผู้ช่วยเดินทางไปกับจิงเคอผู้หนึ่ง นามว่าฉินอู่หยาง โดยวันออกเดินทางองค์รัชทายาทไท่จื่อตันได้สวมชุดไว้ทุกข์เดินทางไปส่งนักฆ่าทั้งสองถึงริมแม่น้ำอี้
ฝ่ายเจ้าแคว้นฉินเมื่อได้ทราบว่ารัฐเอียนนำสิ่งของสองสิ่งที่แสนล้ำค่ามาบรรณาการถึงที่ ก็พอใจเป็นอันมาก จัดพิธีต้อนรับอย่างเอิกเกริก ณ วังหลวงในเมืองเสียนหยาง จิงเคอถือศีรษะของฝานอี๋ว์ชีเดินนำหน้า ส่วนฉินอู่หยางถือแผนที่เมืองจีชางตามหลัง
ขณะที่ฉินอู่หยางประคองบรรณาการแผนที่ จะนำขึ้นมอบให้ฉินอ๋องบนบัลลังก์ กลับเกิดความตื่นเต้นจนมือไม้สั่น ใบหน้าไร้สีเลือด จิงเคอจึงตัดสินใจฉวยม้วนแผนที่มาจากฉินอู่หยาง คลี่ออกและยื่นไปให้ฉินอ๋องได้ชม
เมื่อคลี่ไปได้สุดม้วนแผนที่ ก็ปรากฏมีดสั้นที่ซ่อนไว้ จิงเคอรีบฉวยมีดจ้วงแทงเพื่อสังหารฉินอ๋อง แต่กลับพลาดเป้าไป สุดท้ายจิงเคอจึงเป็นฝ่ายถูกสังหาร สิ้นชีพลงในที่นั้น
สำนวน “ถูฉยงปี่เสี้ยน” หรือ “สุดแผนที่ ปรากฏมีดสั้น” ใช้เพื่อเปรียบเปรยว่าเมื่อเหตุการณ์ดำเนินมาจนถึงจุดสิ้นสุด ข้อเท็จจริงย่อมปรากฏออกมา
ที่มา http://baike.baidu.com/
