มีคนจำนวนไม่น้อยที่ทักท้วงกันว่าพฤติกรรมของพันธมิตรฯ ที่ตามไปราวี (คำนี้มาจากชื่อนักมวยไทยที่บุกตะลุยและชกไม่เคยถอยในยุคหนึ่งหลายสิบปีมาแล้ว จนเวลาเชียร์มวยหรือเชียร์กีฬาใดๆ คนจะตะโกนว่า “ราวี,ราวี, ครับ” กับนายกรัฐมนตรีคนหน้าจืดอย่างนายสมชาย วงศ์สวัสดิ์ ตามที่ต่างๆ กัน ตามกรรมตามวาระที่มีตั้งแต่ศูนย์การค้า ในวัด ไปจนถึงธรรมศาสตร์
บางคนก็ดัดจริตหาว่า คนไทยไม่เคยมีวัฒนธรรมไล่คนเหมือนหมูเหมือนหมาแบบนี้
ผมว่าไม่จริงหรอกครับ
คนไทยเคยออกมาเดินขบวนไล่นายกรัฐมนตรีออกนอกนอกประเทศมาแล้วก็หลายครั้ง มีอยู่ครั้งหนึ่ง เมียรัฐมนตรีซึ่งมีอำนาจมากต้องรีบหนีจนไม่มีเวลาใส่กางเกงในด้วยซ้ำ
เอาเป็นว่าไทยมีวัฒนธรรมไล่คนชั่วไม่ให้ครองเมืองมานานแล้ว
ในต่างประเทศ ยิ่งกว่านี้มาก
รุนแรงจากมากไปหาน้อยด้วยซ้ำไป
ยกตัวอย่าง ในสมัยโรมัน จูเลียส ซีซาร์ โดนแทงขณะอยู่บนบันไดลงมาจากสภา โดยมีพวกเพื่อนๆ ไม่น้อยกว่า 60 คน ผลัดกันเอามีดรุมแทงจนตาย
ที่อเมริกา วันที่ 14 เมษายน พ.ศ. 2408 ประธานาธิบดี ลินคอร์น โดนนักแสดงละครฆ่าตายที่โรงละครฟอร์ด ในกรุงวอชิงตัน โดยนายจอห์น บูธ
ที่อียิปต์ วันที่ 6 ตุลาคม พ.ศ.2524 อันวาร์ ซาดัด โดนคนลอบฆ่าขณะร่วมพิธีสวนสนามต่อหน้านายทหารและทูตานุทูตจำนวนมาก
ในอเมริกา วันที่ 22 พฤศจิกายน พ.ศ. 2506 ประธานาธิบดี เคนเนดี โดนยิงจากตึกสูง ที่เมืองดัลลัส เท็กซัส และไปเสียชีวิตที่โรงพยาบาล
ทั้งหมดเป็นการใช้ความรุนแรงที่สุด
คือฆ่าให้ตายเพื่อไม่ให้ครอบอำนาจอีก
ส่วนคุณสมชาย วงศ์สวัสดิ์ นั้นถือว่าได้รับเกียรติปฏิบัติแบบสุภาพที่สุด และละมุนละม่อมตามมารยาทที่ดีของสังคมไทย ซึ่งเห็นว่าผู้ประท้วงได้ทำอย่างงดงามรู้ที่ต่ำที่สูงแล้ว
คือไม่ได้ประชิดตัว ปาสิ่งของ
ไปเขกกะบาล เอาขี้ป้ายหน้า (เหมือนอดีตประธานสภา คุณอุทัย พิมพ์ใจชน เคยเจอถุงขี้ป้ายหน้าเลอะเทอะมาแล้ว)
สรุปสั้นๆ คือ ไม่โดนทำร้ายร่างกาย
ในวัฒนธรรมตะวันตกนั้น ที่พบกันมากคือจะมีคนปาไข่เน่าใส่ผู้นำ
ไม่ก็ประท้วงถือป้าย
ป๋าเปรมก็เคยโดนหนัก คือมีนักศึกษารามคำแหงปรี่เข้าไปชกหน้าเอาดื้อๆ เลยครับ
นอกจากนั้นป๋าเปรมยังเคยโดนลอบยิงด้วยจรวด แต่บังเอิญพลาดไปโดนต้นไม้เสียก่อน
จอมพล ป.พิบูลสงคราม ก็เคยโดนยิงเกือบตาย
และโดนวางยาพิษ ขี้แตกขี้แตนมาแล้ว
เห็นหรือยังว่า กรณีนายสมชายนั้น ใครที่บอกว่าแกโดนหนักหนาสาหัสนั้น
ผมว่าดัดจริต หรือพูดเพื่อเลียแข้งเลียขาหรือเลียอวัยวะอย่างอื่นมากกว่า
คุณสมชายนั้น ถือว่ายังมีวิบากกรรมอีกมาก
แต่การที่เป็นคนใหญ่คนโต และมีอำนาจบารมีอยู่ในตำแหน่งนายกรัฐมนตรี
คุณก็ต้องทำใจและยอมรับว่า ตำแหน่งนี้ต้องถูกตรวจสอบครับ
ลูกเมียต้องโดนด้วย
ไม่ว่าจะเห็นว่าลูกเมียนั้นจะต้องโดนพิพากษาแบบไหน แต่ถ้ามันพัวพันกับข้อกล่าวหาใดๆ ซึ่งศาลต้องพิสูจน์ คุณก็ต้องทำใจครับ
การที่พันธมิตรฯ หรือแม้กระทั่งประชาชนในบ้านเกิดที่นครศรีธรรมราช เขาประท้วงคุณ มันเรื่องเล็กมากจริงๆ เมื่อเทียบกับผู้นำคนอื่นๆ ทั้งในไทยและในโลก
คุณแค่โดน “มือตบ” มันไม่ถึงต้องทำใจอะไรกันมากหรอก
คุณกล้าที่จะขึ้นมาเป็นผู้นำของประเทศ
คุณก็ต้องกล้าเผชิญหน้ากับคนธรรมดาๆ เดินดินที่เขาออกมาต้านคุณ
แน่นอน คุณไปไหน คนพวกนี้เขาจะไปด้วยไปค้านคุณพร้อมเอามือตบ “เปาะๆ แป๊ะๆ” ให้คุณรู้สึกละอายต่อสาธารณชน
คุณทนได้เพราะหน้าคุณนั้นต้องหนาพออยู่แล้ว ในเมื่อคุณมีคดีความอีกมากมาย ที่ต้องพิสูจน์ว่าคุณซุกหรือโกงอะไรไว้บ้าง
ครับ... อยากฝากบอกไปถึงพวกเชลียร์ในธรรมศาสตร์ที่ออกมาด่าศิษย์เก่า 2 คน ที่เขาค้านนายสมชาย ในวันที่เขาไปธรรมศาสตร์ คุณไม่รู้เลยหรือว่า นายสมชายที่คุณเลียแข้งเลียขานั้น จบไปแล้ว ไม่เคยสนใจกลับมาเหยียบธรรมศาสตร์หรือใส่ใจกับศิษย์เก่าเลยแม้แต่น้อย
เขามาเพราะหาเสียงเท่านั้น ใส่เสื้อธรรมศาสตร์รักประชาชน โดยที่เขาไม่เคยรู้จักประชาชน คนส่วนใหญ่เท่านั้น มีแต่เขารู้จักว่าประชาชนคือคนที่ควรขูดรีด หรือเอารัดเอาเปรียบ เป็นขี้ข้าชนชั้นปกครองเท่านั้น
ดังนั้น พวกคุณที่อยู่ในธรรมศาสตร์ ก็เป็นแค่ไอ้ขี้ข้าในสายตาของนายสมชายและเย้ยเมียหน้าซาลาเปาหมูสับเท่านั้นแหละ
มันก็แค่พวกวงศาคณาญาติของอดีตนายกฯ ทักษิณ เท่านั้นแหละ
บางคนก็ดัดจริตหาว่า คนไทยไม่เคยมีวัฒนธรรมไล่คนเหมือนหมูเหมือนหมาแบบนี้
ผมว่าไม่จริงหรอกครับ
คนไทยเคยออกมาเดินขบวนไล่นายกรัฐมนตรีออกนอกนอกประเทศมาแล้วก็หลายครั้ง มีอยู่ครั้งหนึ่ง เมียรัฐมนตรีซึ่งมีอำนาจมากต้องรีบหนีจนไม่มีเวลาใส่กางเกงในด้วยซ้ำ
เอาเป็นว่าไทยมีวัฒนธรรมไล่คนชั่วไม่ให้ครองเมืองมานานแล้ว
ในต่างประเทศ ยิ่งกว่านี้มาก
รุนแรงจากมากไปหาน้อยด้วยซ้ำไป
ยกตัวอย่าง ในสมัยโรมัน จูเลียส ซีซาร์ โดนแทงขณะอยู่บนบันไดลงมาจากสภา โดยมีพวกเพื่อนๆ ไม่น้อยกว่า 60 คน ผลัดกันเอามีดรุมแทงจนตาย
ที่อเมริกา วันที่ 14 เมษายน พ.ศ. 2408 ประธานาธิบดี ลินคอร์น โดนนักแสดงละครฆ่าตายที่โรงละครฟอร์ด ในกรุงวอชิงตัน โดยนายจอห์น บูธ
ที่อียิปต์ วันที่ 6 ตุลาคม พ.ศ.2524 อันวาร์ ซาดัด โดนคนลอบฆ่าขณะร่วมพิธีสวนสนามต่อหน้านายทหารและทูตานุทูตจำนวนมาก
ในอเมริกา วันที่ 22 พฤศจิกายน พ.ศ. 2506 ประธานาธิบดี เคนเนดี โดนยิงจากตึกสูง ที่เมืองดัลลัส เท็กซัส และไปเสียชีวิตที่โรงพยาบาล
ทั้งหมดเป็นการใช้ความรุนแรงที่สุด
คือฆ่าให้ตายเพื่อไม่ให้ครอบอำนาจอีก
ส่วนคุณสมชาย วงศ์สวัสดิ์ นั้นถือว่าได้รับเกียรติปฏิบัติแบบสุภาพที่สุด และละมุนละม่อมตามมารยาทที่ดีของสังคมไทย ซึ่งเห็นว่าผู้ประท้วงได้ทำอย่างงดงามรู้ที่ต่ำที่สูงแล้ว
คือไม่ได้ประชิดตัว ปาสิ่งของ
ไปเขกกะบาล เอาขี้ป้ายหน้า (เหมือนอดีตประธานสภา คุณอุทัย พิมพ์ใจชน เคยเจอถุงขี้ป้ายหน้าเลอะเทอะมาแล้ว)
สรุปสั้นๆ คือ ไม่โดนทำร้ายร่างกาย
ในวัฒนธรรมตะวันตกนั้น ที่พบกันมากคือจะมีคนปาไข่เน่าใส่ผู้นำ
ไม่ก็ประท้วงถือป้าย
ป๋าเปรมก็เคยโดนหนัก คือมีนักศึกษารามคำแหงปรี่เข้าไปชกหน้าเอาดื้อๆ เลยครับ
นอกจากนั้นป๋าเปรมยังเคยโดนลอบยิงด้วยจรวด แต่บังเอิญพลาดไปโดนต้นไม้เสียก่อน
จอมพล ป.พิบูลสงคราม ก็เคยโดนยิงเกือบตาย
และโดนวางยาพิษ ขี้แตกขี้แตนมาแล้ว
เห็นหรือยังว่า กรณีนายสมชายนั้น ใครที่บอกว่าแกโดนหนักหนาสาหัสนั้น
ผมว่าดัดจริต หรือพูดเพื่อเลียแข้งเลียขาหรือเลียอวัยวะอย่างอื่นมากกว่า
คุณสมชายนั้น ถือว่ายังมีวิบากกรรมอีกมาก
แต่การที่เป็นคนใหญ่คนโต และมีอำนาจบารมีอยู่ในตำแหน่งนายกรัฐมนตรี
คุณก็ต้องทำใจและยอมรับว่า ตำแหน่งนี้ต้องถูกตรวจสอบครับ
ลูกเมียต้องโดนด้วย
ไม่ว่าจะเห็นว่าลูกเมียนั้นจะต้องโดนพิพากษาแบบไหน แต่ถ้ามันพัวพันกับข้อกล่าวหาใดๆ ซึ่งศาลต้องพิสูจน์ คุณก็ต้องทำใจครับ
การที่พันธมิตรฯ หรือแม้กระทั่งประชาชนในบ้านเกิดที่นครศรีธรรมราช เขาประท้วงคุณ มันเรื่องเล็กมากจริงๆ เมื่อเทียบกับผู้นำคนอื่นๆ ทั้งในไทยและในโลก
คุณแค่โดน “มือตบ” มันไม่ถึงต้องทำใจอะไรกันมากหรอก
คุณกล้าที่จะขึ้นมาเป็นผู้นำของประเทศ
คุณก็ต้องกล้าเผชิญหน้ากับคนธรรมดาๆ เดินดินที่เขาออกมาต้านคุณ
แน่นอน คุณไปไหน คนพวกนี้เขาจะไปด้วยไปค้านคุณพร้อมเอามือตบ “เปาะๆ แป๊ะๆ” ให้คุณรู้สึกละอายต่อสาธารณชน
คุณทนได้เพราะหน้าคุณนั้นต้องหนาพออยู่แล้ว ในเมื่อคุณมีคดีความอีกมากมาย ที่ต้องพิสูจน์ว่าคุณซุกหรือโกงอะไรไว้บ้าง
ครับ... อยากฝากบอกไปถึงพวกเชลียร์ในธรรมศาสตร์ที่ออกมาด่าศิษย์เก่า 2 คน ที่เขาค้านนายสมชาย ในวันที่เขาไปธรรมศาสตร์ คุณไม่รู้เลยหรือว่า นายสมชายที่คุณเลียแข้งเลียขานั้น จบไปแล้ว ไม่เคยสนใจกลับมาเหยียบธรรมศาสตร์หรือใส่ใจกับศิษย์เก่าเลยแม้แต่น้อย
เขามาเพราะหาเสียงเท่านั้น ใส่เสื้อธรรมศาสตร์รักประชาชน โดยที่เขาไม่เคยรู้จักประชาชน คนส่วนใหญ่เท่านั้น มีแต่เขารู้จักว่าประชาชนคือคนที่ควรขูดรีด หรือเอารัดเอาเปรียบ เป็นขี้ข้าชนชั้นปกครองเท่านั้น
ดังนั้น พวกคุณที่อยู่ในธรรมศาสตร์ ก็เป็นแค่ไอ้ขี้ข้าในสายตาของนายสมชายและเย้ยเมียหน้าซาลาเปาหมูสับเท่านั้นแหละ
มันก็แค่พวกวงศาคณาญาติของอดีตนายกฯ ทักษิณ เท่านั้นแหละ
