ในประเทศที่เด็กหญิงมากมายเติบโตมากับเทพนิยายฝรั่ง บัตเลอร์ คาเฟ่จึงกลายเป็นที่นิยมอย่างรวดเร็วในหมู่สาวๆ ที่ใฝ่ฝันว่าสักวันจะได้พบกับเจ้าชายรูปงาม
เพียงก้าวเท้าเข้าประตู สาวแดนซากุระอาจลืมไปสนิทใจว่าตนกำลังอยู่ในย่านชิบูยา หนึ่งในย่านที่มีผู้คนหนาแน่นที่สุดในโตเกียว แต่กำลังอยู่ในโลกที่หนุ่มหล่อแสนดีปรี่เข้ามาหา และคุกเข่าลงถามว่า “ว่าไงครับเจ้าหญิง?
ร้านกาแฟแห่งนี้จำหน่ายอาหาร ของหวาน และเครื่องดื่มโฮมเมด รวมถึงบริการถ่ายภาพคู่กับบัตเลอร์คนโปรด และการฝึกฝนภาษาอังกฤษ
นับแต่เปิดดำเนินการเมื่อกลางปี 2006 บัตเลอร์ คาเฟ่มีลูกค้าประจำแวะเวียนมาใช้บริการราว 2,000 คน
ยูกิ โนซากิ พี่เลี้ยงเด็กวัย 23 ปี และเอกิ นากามูระ คุณครูอนุบาลวัย 24 ปี บอกว่าไปอุดหนุนบัตเลอร์ คาเฟ่เพื่อดื่มด่ำบรรยากาศความโรแมนติกอย่างน้อยเดือนละครั้ง
“ตอนแรกฉันก็อายๆ กับคอนเซ็ปต์ร้านอยู่เหมือนกัน แต่บัตเลอร์ทุกคนน่ารัก ร่าเริง อ่อนหวาน ที่สำคัญที่สุดคือ เป็นคนต่างชาติที่ช่วยเราหลุดพ้นจากโลกความเป็นจริง” โนซากิบอกและว่า “ถึงตอนนี้ แม้จะไปมาหลายครั้งแล้ว แต่เรายังตื่นเต้นทุกครั้งที่เปิดประตูเข้าไป ฉันอยากได้ความรู้สึกตื่นเต้นแบบนี้ในชีวิต”
ยามค่ำที่บัตเลอร์ คาเฟ่ การดื่มชาและละเลียดเค้กเป็นความสุขใจราคาย่อมเยาเป็นกันเองกว่าตาม ‘โฮสต์คลับ’ ที่ผู้หญิงต้องจ่ายเป็นร้อยดอลลาร์กับประสบการณ์การดื่มไวน์กับหนุ่มญี่ปุ่นหน้าตาดีแค่ไม่กี่ชั่วโมง
ขณะเดียวกัน ในบางมุมมอง บัตเลอร์ คาเฟ่อาจเป็นกระจกเงาสะท้อนภาพ ‘เมด คาเฟ่’ ที่กำลังเป็นที่นิยมแพร่หลายมากขึ้นในโตเกียว ที่ซึ่งหนุ่มๆ ได้รับบริการจากสาวในเครื่องแบบที่ดัดแปลงจากชุดแม่บ้าน
“การเยียวยาควรทำได้ด้วยชาสักแก้ว” ยูกิ ฮิโรฮาตะ หญิงสาววัย 36 ปี หนึ่งในเจ้าของบัตเลอร์ คาเฟ่ ยังบอกว่าเธอได้ไอเดียนี้เมื่อครั้งเป็นพนักงานบริษัท และต้องการหาทางหลบเร้นออกจากโลกที่มีแต่งาน..งาน..และงาน
“ตอนนั้นฉันลองมาหลายวิธี ทั้งเข้าร้านเสริมสวย สปา นวด และยังเคยคิดจะไปเที่ยวโฮสต์คลับ แต่ฐานะไม่เอื้อ ฉันเลยนึกขึ้นมาว่า การเยียวยาจิตใจผู้หญิงควรเป็นบริการที่ราคาไม่แพงเกินไป และอาจทำได้ด้วยชาเพียงถ้วยเดียว”
ฮิโรฮาตะสัมภาษณ์ผู้หญิงอีกหลายคนและพบว่าหนึ่งในบรรดาสิ่งที่สาวๆ ปรารถนาคือ บรรยากาศโรแมนติกและโอกาสเรียนรู้ภาษาอังกฤษ และแม้จะมีใจให้หนุ่มต่างชาติ แต่สาวๆ หลายคนต้องการสถานที่ที่ปลอดภัย ไม่ใช่โฮสต์คลับ หรือการออกไปดื่มในบาร์ที่ฝรั่งชอบไป
“สิ่งที่พวกเธอต้องการคือความตื่นเต้นและกระปรี้กระเปร่าเล็กๆ น้อยๆ ให้ชีวิต อาจโดยการที่ผู้ชายให้เกียรติผู้หญิง ผู้หญิงมักชอบให้คนรักใคร่เอาใจ” ฮิโรฮาตะเสริม
เทพนิยายตะวันตก ที่บ่อยครั้งเต็มไปด้วยภาพเจ้าชายรูปงาม หยั่งรากในวัฒนธรรมญี่ปุ่นมานานนม และกลายเป็นที่พักใจสำหรับผู้หญิงในสังคมที่ผู้ชายเป็นใหญ่
ตัวอย่างเช่น ส่วนหนึ่งของความสำเร็จของดิสนีย์แลนด์นั้น มาจากลูกค้าที่เป็นผู้หญิงที่แห่ไปใช้บริการตั้งแต่เปิดในปี 1983
“ญี่ปุ่นมีวัฒนธรรมแห่งความเพ้อฝัน พวกเขาชอบที่จะหลีกหนีชีวิตประจำวัน ดังนั้น การสร้างทางเลือกในโลกแห่งความจริงจึงเป็นความคิดที่ดี” เบรนแดน หนุ่มอเมริกันวัย 27 ปีที่เคยทำงานเป็นครูในโตเกียว แต่วันนี้เป็นหนึ่งในบัตเลอร์ของบัตเลอร์ คาเฟ่ บอก
“ผมพบบริการบำบัดแบบพิเศษสำหรับผู้ชายมากมายในญี่ปุ่น แต่หายากสำหรับผู้หญิง แม้ผู้หญิงวันนี้จะต้องการโลกส่วนตัวมากขึ้นก็ตาม” เบรนแดนสำทับ และเช่นเดียวกับบัตเลอร์คนอื่นๆ คือ ชื่อนี้ไม่ใช่ชื่อจริงของเขา ซึ่งเป็นกฎข้อหนึ่งของร้าน นอกเหนือจากการห้ามบัตเลอร์มีความสัมพันธ์ส่วนตัวกับลูกค้าไม่ว่าในหรือนอกร้าน
โยโกะ นากากาวะ ที่ปรึกษาสำหรับผู้หญิงในโตเกียว บอกว่าการได้รับยกย่องเป็นเจ้าหญิง หรือได้รับบริการจากหนุ่มต่างชาติ เป็นความรู้สึก ‘เหนือจริง’ สำหรับผู้หญิงธรรมดาๆ
“สาวสมัยนี้ส่วนใหญ่แบกความไม่พอใจมาตั้งแต่เด็ก เมื่อโตขึ้นพวกเธอจึงต้องการที่จะได้รับการยอมรับโดยไม่มีเงื่อนไข ดังนั้น หากบัตเลอร์ต่างชาติยอมรับว่าพวกเธอเป็นเจ้าหญิงโดยปราศจากเงื่อนไข จึงให้ความรู้สึกที่ดีกว่าการไปร้านเสริมสวยหรือสปา เพราะที่บัตเลอร์ คาเฟ่มีความสัมพันธ์จริงๆ เกี่ยวข้องด้วย”
แม้ทัศนคติเริ่มเปลี่ยนไป แต่หนุ่มญี่ปุ่นจำนวนมากยังถูกเลี้ยงมาให้คุ้นเคยกับการสงบปากสงบคำ ไม่แสดงอาการยกย่องผู้หญิง
“เป็นความน่าละอายอย่างแท้จริงที่ผู้หญิงต้องการการได้รับการยกย่องเอาใจ” ชินิชิโร ชูโตะ ผู้นำเสนอเคล็ดลับสำหรับผู้ชายในเว็บไซต์ ‘ออลอะเบาต์’ บอก
หลังจากไปใช้ชีวิตในนิวยอร์กช่วงสั้นๆ ชูโตะสังเกตเห็นความแตกต่างอย่างชัดเจนระหว่างผู้ชายอเมริกันกับผู้ชายญี่ปุ่น
“ว่าตามจริง ผู้ชายญี่ปุ่นไม่ได้ต่อต้านวัฒนธรรมการให้เกียรติผู้หญิง แต่การลอกเลียนวัฒนธรรมตะวันตกดูเป็นการโชว์ออฟและน่าเบื่อเกินไปสำหรับเรา และปัญหาใหญ่ที่สุดที่ทำให้ผู้ชายสองวัฒนธรรมมีมุมมองที่ต่างกันก็คือ ผู้ชายญี่ปุ่นมีแนวโน้มหรือต้องการที่จะเชื่อว่าผู้หญิงไม่ต้องการการเอาใจ ซึ่งความจริงไม่ได้เป็นแบบนั้น”
ฮิโรฮาตะสำทับว่า ผู้หญิงญี่ปุ่นมากมายกำลังเผชิญความกดดันในการแข่งขันในทุกๆ อย่าง ตั้งแต่การเป็นแฟนที่น่ารัก เป็นนักธุรกิจหญิงที่เก่งกาจ ไปจนถึงการเป็นแม่เป็นเมียที่ดี
“ฉันเชื่อมั่นในพลังของผู้หญิง โดยการได้รับการปฏิบัติราวกับเป็นเจ้าหญิง หรือการใช้ภาษาอังกฤษได้ดีขึ้น เราหวังว่าลูกค้าจะมีความรู้สึกแง่บวกและมั่นใจในตัวเองมากขึ้น ถึงจะไม่มากนักก็ตาม”
เพียงก้าวเท้าเข้าประตู สาวแดนซากุระอาจลืมไปสนิทใจว่าตนกำลังอยู่ในย่านชิบูยา หนึ่งในย่านที่มีผู้คนหนาแน่นที่สุดในโตเกียว แต่กำลังอยู่ในโลกที่หนุ่มหล่อแสนดีปรี่เข้ามาหา และคุกเข่าลงถามว่า “ว่าไงครับเจ้าหญิง?
ร้านกาแฟแห่งนี้จำหน่ายอาหาร ของหวาน และเครื่องดื่มโฮมเมด รวมถึงบริการถ่ายภาพคู่กับบัตเลอร์คนโปรด และการฝึกฝนภาษาอังกฤษ
นับแต่เปิดดำเนินการเมื่อกลางปี 2006 บัตเลอร์ คาเฟ่มีลูกค้าประจำแวะเวียนมาใช้บริการราว 2,000 คน
ยูกิ โนซากิ พี่เลี้ยงเด็กวัย 23 ปี และเอกิ นากามูระ คุณครูอนุบาลวัย 24 ปี บอกว่าไปอุดหนุนบัตเลอร์ คาเฟ่เพื่อดื่มด่ำบรรยากาศความโรแมนติกอย่างน้อยเดือนละครั้ง
“ตอนแรกฉันก็อายๆ กับคอนเซ็ปต์ร้านอยู่เหมือนกัน แต่บัตเลอร์ทุกคนน่ารัก ร่าเริง อ่อนหวาน ที่สำคัญที่สุดคือ เป็นคนต่างชาติที่ช่วยเราหลุดพ้นจากโลกความเป็นจริง” โนซากิบอกและว่า “ถึงตอนนี้ แม้จะไปมาหลายครั้งแล้ว แต่เรายังตื่นเต้นทุกครั้งที่เปิดประตูเข้าไป ฉันอยากได้ความรู้สึกตื่นเต้นแบบนี้ในชีวิต”
ยามค่ำที่บัตเลอร์ คาเฟ่ การดื่มชาและละเลียดเค้กเป็นความสุขใจราคาย่อมเยาเป็นกันเองกว่าตาม ‘โฮสต์คลับ’ ที่ผู้หญิงต้องจ่ายเป็นร้อยดอลลาร์กับประสบการณ์การดื่มไวน์กับหนุ่มญี่ปุ่นหน้าตาดีแค่ไม่กี่ชั่วโมง
ขณะเดียวกัน ในบางมุมมอง บัตเลอร์ คาเฟ่อาจเป็นกระจกเงาสะท้อนภาพ ‘เมด คาเฟ่’ ที่กำลังเป็นที่นิยมแพร่หลายมากขึ้นในโตเกียว ที่ซึ่งหนุ่มๆ ได้รับบริการจากสาวในเครื่องแบบที่ดัดแปลงจากชุดแม่บ้าน
“การเยียวยาควรทำได้ด้วยชาสักแก้ว” ยูกิ ฮิโรฮาตะ หญิงสาววัย 36 ปี หนึ่งในเจ้าของบัตเลอร์ คาเฟ่ ยังบอกว่าเธอได้ไอเดียนี้เมื่อครั้งเป็นพนักงานบริษัท และต้องการหาทางหลบเร้นออกจากโลกที่มีแต่งาน..งาน..และงาน
“ตอนนั้นฉันลองมาหลายวิธี ทั้งเข้าร้านเสริมสวย สปา นวด และยังเคยคิดจะไปเที่ยวโฮสต์คลับ แต่ฐานะไม่เอื้อ ฉันเลยนึกขึ้นมาว่า การเยียวยาจิตใจผู้หญิงควรเป็นบริการที่ราคาไม่แพงเกินไป และอาจทำได้ด้วยชาเพียงถ้วยเดียว”
ฮิโรฮาตะสัมภาษณ์ผู้หญิงอีกหลายคนและพบว่าหนึ่งในบรรดาสิ่งที่สาวๆ ปรารถนาคือ บรรยากาศโรแมนติกและโอกาสเรียนรู้ภาษาอังกฤษ และแม้จะมีใจให้หนุ่มต่างชาติ แต่สาวๆ หลายคนต้องการสถานที่ที่ปลอดภัย ไม่ใช่โฮสต์คลับ หรือการออกไปดื่มในบาร์ที่ฝรั่งชอบไป
“สิ่งที่พวกเธอต้องการคือความตื่นเต้นและกระปรี้กระเปร่าเล็กๆ น้อยๆ ให้ชีวิต อาจโดยการที่ผู้ชายให้เกียรติผู้หญิง ผู้หญิงมักชอบให้คนรักใคร่เอาใจ” ฮิโรฮาตะเสริม
เทพนิยายตะวันตก ที่บ่อยครั้งเต็มไปด้วยภาพเจ้าชายรูปงาม หยั่งรากในวัฒนธรรมญี่ปุ่นมานานนม และกลายเป็นที่พักใจสำหรับผู้หญิงในสังคมที่ผู้ชายเป็นใหญ่
ตัวอย่างเช่น ส่วนหนึ่งของความสำเร็จของดิสนีย์แลนด์นั้น มาจากลูกค้าที่เป็นผู้หญิงที่แห่ไปใช้บริการตั้งแต่เปิดในปี 1983
“ญี่ปุ่นมีวัฒนธรรมแห่งความเพ้อฝัน พวกเขาชอบที่จะหลีกหนีชีวิตประจำวัน ดังนั้น การสร้างทางเลือกในโลกแห่งความจริงจึงเป็นความคิดที่ดี” เบรนแดน หนุ่มอเมริกันวัย 27 ปีที่เคยทำงานเป็นครูในโตเกียว แต่วันนี้เป็นหนึ่งในบัตเลอร์ของบัตเลอร์ คาเฟ่ บอก
“ผมพบบริการบำบัดแบบพิเศษสำหรับผู้ชายมากมายในญี่ปุ่น แต่หายากสำหรับผู้หญิง แม้ผู้หญิงวันนี้จะต้องการโลกส่วนตัวมากขึ้นก็ตาม” เบรนแดนสำทับ และเช่นเดียวกับบัตเลอร์คนอื่นๆ คือ ชื่อนี้ไม่ใช่ชื่อจริงของเขา ซึ่งเป็นกฎข้อหนึ่งของร้าน นอกเหนือจากการห้ามบัตเลอร์มีความสัมพันธ์ส่วนตัวกับลูกค้าไม่ว่าในหรือนอกร้าน
โยโกะ นากากาวะ ที่ปรึกษาสำหรับผู้หญิงในโตเกียว บอกว่าการได้รับยกย่องเป็นเจ้าหญิง หรือได้รับบริการจากหนุ่มต่างชาติ เป็นความรู้สึก ‘เหนือจริง’ สำหรับผู้หญิงธรรมดาๆ
“สาวสมัยนี้ส่วนใหญ่แบกความไม่พอใจมาตั้งแต่เด็ก เมื่อโตขึ้นพวกเธอจึงต้องการที่จะได้รับการยอมรับโดยไม่มีเงื่อนไข ดังนั้น หากบัตเลอร์ต่างชาติยอมรับว่าพวกเธอเป็นเจ้าหญิงโดยปราศจากเงื่อนไข จึงให้ความรู้สึกที่ดีกว่าการไปร้านเสริมสวยหรือสปา เพราะที่บัตเลอร์ คาเฟ่มีความสัมพันธ์จริงๆ เกี่ยวข้องด้วย”
แม้ทัศนคติเริ่มเปลี่ยนไป แต่หนุ่มญี่ปุ่นจำนวนมากยังถูกเลี้ยงมาให้คุ้นเคยกับการสงบปากสงบคำ ไม่แสดงอาการยกย่องผู้หญิง
“เป็นความน่าละอายอย่างแท้จริงที่ผู้หญิงต้องการการได้รับการยกย่องเอาใจ” ชินิชิโร ชูโตะ ผู้นำเสนอเคล็ดลับสำหรับผู้ชายในเว็บไซต์ ‘ออลอะเบาต์’ บอก
หลังจากไปใช้ชีวิตในนิวยอร์กช่วงสั้นๆ ชูโตะสังเกตเห็นความแตกต่างอย่างชัดเจนระหว่างผู้ชายอเมริกันกับผู้ชายญี่ปุ่น
“ว่าตามจริง ผู้ชายญี่ปุ่นไม่ได้ต่อต้านวัฒนธรรมการให้เกียรติผู้หญิง แต่การลอกเลียนวัฒนธรรมตะวันตกดูเป็นการโชว์ออฟและน่าเบื่อเกินไปสำหรับเรา และปัญหาใหญ่ที่สุดที่ทำให้ผู้ชายสองวัฒนธรรมมีมุมมองที่ต่างกันก็คือ ผู้ชายญี่ปุ่นมีแนวโน้มหรือต้องการที่จะเชื่อว่าผู้หญิงไม่ต้องการการเอาใจ ซึ่งความจริงไม่ได้เป็นแบบนั้น”
ฮิโรฮาตะสำทับว่า ผู้หญิงญี่ปุ่นมากมายกำลังเผชิญความกดดันในการแข่งขันในทุกๆ อย่าง ตั้งแต่การเป็นแฟนที่น่ารัก เป็นนักธุรกิจหญิงที่เก่งกาจ ไปจนถึงการเป็นแม่เป็นเมียที่ดี
“ฉันเชื่อมั่นในพลังของผู้หญิง โดยการได้รับการปฏิบัติราวกับเป็นเจ้าหญิง หรือการใช้ภาษาอังกฤษได้ดีขึ้น เราหวังว่าลูกค้าจะมีความรู้สึกแง่บวกและมั่นใจในตัวเองมากขึ้น ถึงจะไม่มากนักก็ตาม”
