รู้สึกสับสนงงมาก และอับอายจนบอกไม่ถูกที่อยู่ดีๆ ตำรวจ สน.บางเขน ก็บุกเข้ามาจับถึงที่ทำงาน ตั้งตัวไม่ทันก็ถูกคุมตัวไปสอบสวนและถูกกล่าวหาให้เป็นผู้ต้องหาข้อหาลักทรัพย์ในเวลากลางคืน จากศูนย์พยาบาล แอล.พี.เนอสเซอรี่ ย่านท่าแร้ง เป็นเงินสด 7,000 บาท สร้อยคอทองคำ พร้อมพระเลี่ยมทอง และธนบัตรดอลล่าร์ รวมมูลค่า 15,000 บาท เมื่อวันที่ 1 ต.ค. 2552 แต่ก็ปฏิเสธข้อกล่าวหาไปแล้ว เพราะไม่เคยไปทำงานที่นั่นมาก่อน แต่ก็ไม่รู้จะทำอย่างไร เพราะติดต่อใครไม่ได้เพราะถูกเจ้าหน้าที่ตำรวจยึดโทรศัพท์มือถือไป ตอนนั้นเป็นห่วงแม่และลูกสาวอีก 2 คน ที่อยู่ จ.อ่างทองมาก เพราะไม่มีใครดูแลเนื่องจากสามีเสียชีวิต แม่อายุ 58 ปี ที่เป็นอัมพฤกษ์ ต้องอาศัยลูกสาวที่อายุเพียง 12 และอายุ 8 ปีต้องคอยนำอาหารเช้าและเย็นจากโรงเรียนมาให้” น.ส.นภาศรี สังสัญชาติ อายุ 28 ปี เหยื่อที่ถูกตำรวจ สน.บางเขน จับกุมผิดตัวในคดีลักทรัพย์ สารภาพความรู้สึกหลังถูกจับ
หลังถูกจับกุมตำรวจ สน.บางเขน ได้ส่งตัว น.ส.นภาศรี ไปฝากขังที่เรือนจำพิเศษมีนบุรีถึง 4 ครั้ง ๆ ละ 12 วัน รวมเป็นเวลาถึง 48 วัน โดยตลอดระยะเวลาที่ถูกคุมขัง น.ส.นภาศรี ก็ไม่ได้ติดต่อกับทางบ้านทั้งที่ปกติจะต้องกลับบ้านที่ จ.อ่างทอง เพื่อนำเงินไปให้แม่และลูกทุกเดือน เดือนละ 1-2 ครั้ง ซึ่งโดยส่วนตัว น.ส.นภาศรี ก็ยอมรับว่าถึงติดต่อได้ก็ไม่กล้าโทรศัพท์หาแม่ที่ป่วยเพราะเกรงว่าแม่จะตกใจจนอาการทรุดหนัก แต่ยังโชคดีที่ศาลได้จัดหาทนายความอาสาให้กับ
น.ส.นภาศรี และยื่นประกันตัวออกมาในวันที่ 10 ก.พ. 2553 น.ส.นภาศรี จึงได้กลับไปบ้านเพื่อไปดูแม่กับลูกๆ ของเธอ
ต่อมาเมื่อวันที่ 17 มี.ค.ที่ผ่านศาลจังหวัดมีนบุรี ได้มีคำพิพากษายกฟ้องคดีดังกล่าว โดยผู้เสียหายที่มาชี้ตัว ได้ระบุเองว่า น.ส.นภาศรี ไม่ใช่ลูกจ้างที่มาทำงานที่ศูนย์ แต่มีชื่อและนามสกุลตรงกันเท่านั้น ส่วน น.ส.นภาศรี ที่เป็นคนร้ายตัวจริงนั้น เป็นหญิงอายุ 40 ปี รูปร่างท้วม ผิวขาว หน้าตาดี ผมสั้น ซึ่งตรงข้ามกับจำเลยทุกอย่าง พร้อมทั้งยังมีหลักฐานที่ทำให้เชื่อได้ว่ามีบุคคลนำสำเนาบัตรประชาชนของ น.ส.นภาศรี ไปปลอมแปลงเพื่อต้องการก่อเหตุ หลังจากได้รับการปล่อยตัวกรมคุ้มครองสิทธิฯ กระทรวงยุติธรรม ได้จ่ายค่าชดเชยให้จำนวน 30,000 บาท
แต่ถึงแม้ศาลจะมีคำพิพากษายกฟ้องคดีนี้ไปแล้ว น.ส.นภาศรี ก็ไม่สามารถกลับมาใช้ชีวิตได้ปกติตามเดิม เนื่องจากโรงงานที่เคยทำก็ไม่รับกลับเข้าทำงานทั้งยังขึ้นแบล็คลิสต์ไว้ว่าเป็นผู้ต้องหา สิ่งของเครื่องใช้ต่าง ๆ ที่ผ่อนอยู่ จ.อ่างทองก็ต้องถูกยึดเพราะในช่วงเวลาที่ถูกควบคุมตัวก็ต้องขาดส่งเมื่อออกมาก็ยังไปทำงานที่เก่าได้จึงไม่มีเงิน ส่วนเงินค่าชดเชยให้จำนวน 30,000 บาท ที่กรมคุ้มครองสิทธิฯ จ่ายให้ส่วนหนึ่งก็ถูกน้องชายหลอกว่าจะนำไปซ่อมบ้านก็กลับนำไปเล่นพนันฟุตบอล และก็เหมือนเคราะห์กรรมกระหน่ำซ้ำเติมเพราะเมื่อนำเงินส่วนที่เหลือไปลงทุนขายเสื้อผ้าก็ถูกโกง พร้อมกับเก็บคำถามที่ว่า “ทำไมตำรวจไม่มีความยุติธรรมให้ตนเลย” ไว้ในใจมาตลอดเวลาที่ต้องเผชิญเรื่องนี้ เมื่อชีวิตวันนี้เหมือนเกือบจะสูญเสียทุกสิ่งจึงหันหน้าเข้าพึ่งสื่อเพื่อทวงถามหาความยุติธรรมในฐานะประชาชนคนหนึ่ง จนได้เข้าร้องเรียนกับ พล.ต.ต.ประวุฒิ ถาวรศิริ โฆษก ตร.
ผลสุดท้ายทาง ตร. ก็ต้องออกมายอมรับว่าเรื่องที่เกิดขึ้นเป็นการทำงานที่ผิดพลาดของ สน.บางเขน พร้อมกับได้ตั้งคณะกรรมการสอบสวนความผิดทางวินัยตำรวจที่เกี่ยวข้องในคดี และเยียวยา น.ส. นภาศรี โดยให้ สน.บางเขน ให้ความช่วยเหลือในด้านต่างๆ หลังจากได้รับผลกระทบในเรื่องนี้ ซึ่งเบื้องต้นได้มอบเงินช่วยเหลือจำนวนหนึ่งพร้อมทั้งไถ่รถจักรยานยนต์ที่โดนไฟแนนท์ยึดไปในช่วงที่ถูกควบคุมตัว พร้อมจะไปช่วยซ่อมแซมบ้านที่เก่าชำรุดที่มีแม่สูงอายุ และลูกสาว 2 คนที่อาศัยอยู่ที่ จ.อ่างทอง ส่วนเจ้าตัวที่ตกงานก็ได้ช่วยหางานเตรียมไว้ 2-3 แห่งเพื่อให้เจ้าตัวเลือกแล้วก็ตาม แต่ข้อแก้ตัวที่ ตร.ออกมาระบุว่าเนื่องจากช่วงดังกล่าวมีการชุมนุมต้องใช้กำลังจำนวนมากจึงทำให้การทำงานผิดพลาดและถือเป็นบทเรียนนั้น ทำให้สังคมตั้งคำถามมากมาย เพราะคดีในลักษณะนี้ไม่ใช่เพิ่งปรากฏเป็นครั้งแรก
การนำเสนอเรื่องราวที่เกิดขึ้นนี้ไม่ใช่เพียงจ้องโจมตีองค์กรตำรวจ เพราะการจับกุมคนร้ายถือเป็นหน้าที่ที่ต้องปฏิบัติ แต่การจับคนร้ายผิดตัวจนต้องกลายเป็นแพะรับบาป ต้องติดคุกติดตะรางทั้งที่ไม่ผิด ไม่ว่าจะเกิดกับใครหรือผู้ที่ใกล้ชิดกับใครก็ต้องได้รับผลกระทบในทางที่เลวร้าย แม้จะได้รับการชดเชย ชดใช้ก็คงไม่สามารถทดแทนสิ่งที่สูญเสียไปได้ทั้งหมด จึงอยากให้แก้ปัญหาตอนการจับกุมอย่างจริงจัง รวมทั้งขอให้เรื่องนี้เป็นอุทาหรณ์ให้เจ้าหน้าที่เกิดจิตสำนึก ลองเอาใจเขามาใส่ใจเราบ้าง เพราะหากเกิดเรื่องเช่นนี้อีกซ้ำซากประชาชนตัวเล็กๆ เหล่านี้จะไปทวงถามความยุติธรรมจากใคร
หลังถูกจับกุมตำรวจ สน.บางเขน ได้ส่งตัว น.ส.นภาศรี ไปฝากขังที่เรือนจำพิเศษมีนบุรีถึง 4 ครั้ง ๆ ละ 12 วัน รวมเป็นเวลาถึง 48 วัน โดยตลอดระยะเวลาที่ถูกคุมขัง น.ส.นภาศรี ก็ไม่ได้ติดต่อกับทางบ้านทั้งที่ปกติจะต้องกลับบ้านที่ จ.อ่างทอง เพื่อนำเงินไปให้แม่และลูกทุกเดือน เดือนละ 1-2 ครั้ง ซึ่งโดยส่วนตัว น.ส.นภาศรี ก็ยอมรับว่าถึงติดต่อได้ก็ไม่กล้าโทรศัพท์หาแม่ที่ป่วยเพราะเกรงว่าแม่จะตกใจจนอาการทรุดหนัก แต่ยังโชคดีที่ศาลได้จัดหาทนายความอาสาให้กับ
น.ส.นภาศรี และยื่นประกันตัวออกมาในวันที่ 10 ก.พ. 2553 น.ส.นภาศรี จึงได้กลับไปบ้านเพื่อไปดูแม่กับลูกๆ ของเธอ
ต่อมาเมื่อวันที่ 17 มี.ค.ที่ผ่านศาลจังหวัดมีนบุรี ได้มีคำพิพากษายกฟ้องคดีดังกล่าว โดยผู้เสียหายที่มาชี้ตัว ได้ระบุเองว่า น.ส.นภาศรี ไม่ใช่ลูกจ้างที่มาทำงานที่ศูนย์ แต่มีชื่อและนามสกุลตรงกันเท่านั้น ส่วน น.ส.นภาศรี ที่เป็นคนร้ายตัวจริงนั้น เป็นหญิงอายุ 40 ปี รูปร่างท้วม ผิวขาว หน้าตาดี ผมสั้น ซึ่งตรงข้ามกับจำเลยทุกอย่าง พร้อมทั้งยังมีหลักฐานที่ทำให้เชื่อได้ว่ามีบุคคลนำสำเนาบัตรประชาชนของ น.ส.นภาศรี ไปปลอมแปลงเพื่อต้องการก่อเหตุ หลังจากได้รับการปล่อยตัวกรมคุ้มครองสิทธิฯ กระทรวงยุติธรรม ได้จ่ายค่าชดเชยให้จำนวน 30,000 บาท
แต่ถึงแม้ศาลจะมีคำพิพากษายกฟ้องคดีนี้ไปแล้ว น.ส.นภาศรี ก็ไม่สามารถกลับมาใช้ชีวิตได้ปกติตามเดิม เนื่องจากโรงงานที่เคยทำก็ไม่รับกลับเข้าทำงานทั้งยังขึ้นแบล็คลิสต์ไว้ว่าเป็นผู้ต้องหา สิ่งของเครื่องใช้ต่าง ๆ ที่ผ่อนอยู่ จ.อ่างทองก็ต้องถูกยึดเพราะในช่วงเวลาที่ถูกควบคุมตัวก็ต้องขาดส่งเมื่อออกมาก็ยังไปทำงานที่เก่าได้จึงไม่มีเงิน ส่วนเงินค่าชดเชยให้จำนวน 30,000 บาท ที่กรมคุ้มครองสิทธิฯ จ่ายให้ส่วนหนึ่งก็ถูกน้องชายหลอกว่าจะนำไปซ่อมบ้านก็กลับนำไปเล่นพนันฟุตบอล และก็เหมือนเคราะห์กรรมกระหน่ำซ้ำเติมเพราะเมื่อนำเงินส่วนที่เหลือไปลงทุนขายเสื้อผ้าก็ถูกโกง พร้อมกับเก็บคำถามที่ว่า “ทำไมตำรวจไม่มีความยุติธรรมให้ตนเลย” ไว้ในใจมาตลอดเวลาที่ต้องเผชิญเรื่องนี้ เมื่อชีวิตวันนี้เหมือนเกือบจะสูญเสียทุกสิ่งจึงหันหน้าเข้าพึ่งสื่อเพื่อทวงถามหาความยุติธรรมในฐานะประชาชนคนหนึ่ง จนได้เข้าร้องเรียนกับ พล.ต.ต.ประวุฒิ ถาวรศิริ โฆษก ตร.
ผลสุดท้ายทาง ตร. ก็ต้องออกมายอมรับว่าเรื่องที่เกิดขึ้นเป็นการทำงานที่ผิดพลาดของ สน.บางเขน พร้อมกับได้ตั้งคณะกรรมการสอบสวนความผิดทางวินัยตำรวจที่เกี่ยวข้องในคดี และเยียวยา น.ส. นภาศรี โดยให้ สน.บางเขน ให้ความช่วยเหลือในด้านต่างๆ หลังจากได้รับผลกระทบในเรื่องนี้ ซึ่งเบื้องต้นได้มอบเงินช่วยเหลือจำนวนหนึ่งพร้อมทั้งไถ่รถจักรยานยนต์ที่โดนไฟแนนท์ยึดไปในช่วงที่ถูกควบคุมตัว พร้อมจะไปช่วยซ่อมแซมบ้านที่เก่าชำรุดที่มีแม่สูงอายุ และลูกสาว 2 คนที่อาศัยอยู่ที่ จ.อ่างทอง ส่วนเจ้าตัวที่ตกงานก็ได้ช่วยหางานเตรียมไว้ 2-3 แห่งเพื่อให้เจ้าตัวเลือกแล้วก็ตาม แต่ข้อแก้ตัวที่ ตร.ออกมาระบุว่าเนื่องจากช่วงดังกล่าวมีการชุมนุมต้องใช้กำลังจำนวนมากจึงทำให้การทำงานผิดพลาดและถือเป็นบทเรียนนั้น ทำให้สังคมตั้งคำถามมากมาย เพราะคดีในลักษณะนี้ไม่ใช่เพิ่งปรากฏเป็นครั้งแรก
การนำเสนอเรื่องราวที่เกิดขึ้นนี้ไม่ใช่เพียงจ้องโจมตีองค์กรตำรวจ เพราะการจับกุมคนร้ายถือเป็นหน้าที่ที่ต้องปฏิบัติ แต่การจับคนร้ายผิดตัวจนต้องกลายเป็นแพะรับบาป ต้องติดคุกติดตะรางทั้งที่ไม่ผิด ไม่ว่าจะเกิดกับใครหรือผู้ที่ใกล้ชิดกับใครก็ต้องได้รับผลกระทบในทางที่เลวร้าย แม้จะได้รับการชดเชย ชดใช้ก็คงไม่สามารถทดแทนสิ่งที่สูญเสียไปได้ทั้งหมด จึงอยากให้แก้ปัญหาตอนการจับกุมอย่างจริงจัง รวมทั้งขอให้เรื่องนี้เป็นอุทาหรณ์ให้เจ้าหน้าที่เกิดจิตสำนึก ลองเอาใจเขามาใส่ใจเราบ้าง เพราะหากเกิดเรื่องเช่นนี้อีกซ้ำซากประชาชนตัวเล็กๆ เหล่านี้จะไปทวงถามความยุติธรรมจากใคร
