รายปักษ์นี้ขออภัยที่มาช้านะครับ พอดีเพิ่งกลับมาจากการไปสร้างเสริมประสบการณ์ชีวิตในต่างแดนแล้วดันป่วยผสมโรงเลยต้องพักการเขียนโปรเจคท์นี้ (ที่ท่านกำลังจะได้อ่าน) ไปหลายวัน .... (คืออู้ก็บอกมาเถอะ ...ฮ่าๆๆๆ ) ไม่ใช่กลับจากเที่ยวมาแล้วขี้เกียจนะครับ
ผมจำได้ว่าเคยเขียนเล่าเรื่องกะเพราไข่ดาวหมูกรอบ ในย่านที่ผมทำงานกับความแตกต่างของแต่ละร้านเอาไว้เมื่อสักปีที่แล้ว มาคราวนี้จัดว่าเป็นภาคต่อ (เหรอ?) กับเมนูที่คุ้นเคยเป็นอย่างดีของชาวไทยอย่าง "เล็กยำ" หรือ "ก๋วยเตี๋ยวเส้นเล็กต้มยำ" เวลาที่ไปร้านก๋วยเตี๋ยวแล้วไม่รู้จะสั่งอะไร เมนูนี้มักลอยมาเป็นอันดับต้นๆ เสมอ
ทำไมก๋วยเตี๋ยวต้มยำ ต้องเป็นเส้นเล็ก? ..... ก็ผมชอบไง ฮ่าๆๆ อันนี้ก็เป็นคำตอบส่วนหนึ่งครับ แต่น่าจะเป็นเพราะเวลาหิวๆ เข้าร้านก๋วยเตี๋ยวแล้วไม่รู้จะสั่งอะไร เส้นเล็กมักจะถูกนึกถึงขึ้นมาเป็นอันดับแรกกระมัง ... ส่วนอีกสาเหตุก็น่าจะมาจากความเชื่อที่ว่า เส้นเล็กทำมาจากแป้งข้าวเจ้ามีขนาดกลางๆ ไม่ใหญ่ไปอย่างเส้นใหญ่หรือเล็กฝอยอย่างเส้นหมี่ จึงทำให้รู้สึกว่าพอกินกับต้มยำแล้วมันอร่อยกว่า ซึ่งจริงเท็จอย่างไรเดี๋ยววันหลังจะมาลองทดสอบกันดู
ส่วนต้มยำที่คนเลือกคงเพราะความจัดจ้านของรสชาติที่รวมเอาความเผ็ด เปรี้ยว เค็ม ไว้ในชามเดียวกันโดยไม่ต้องปรุงอะไรเพิ่มให้มันมากมาย ซึ่งต้มยำนี้ ที่เจอก็จะมี ๒ แบบครับ แบบแรกคือ ต้มยำแบบก๋วยเตี๋ยว ที่จะใส่ถั่วป่น น้ำส้มสายชู หรือ น้ำมะนาว พริกป่น น้ำปลา น้ำตาลทราย เป็นเครื่องปรุงหลัก สันนิษฐาน (ด้วยตัวเอง) ว่าน่าจะมาจากการผสมรสให้กลมกล่อมเข้ากัน ซึ่งก็ขึ้นอยู่กับแต่ละร้านว่าจะเอาเผ็ดหรือเปรี้ยวนำ กับอีกแบบก็คือ ต้มยำแบบอาหารหลัก พวกต้มยำน้ำใส ต้มยำน้ำข้น ที่ใส่เครื่องต้มยำจริงๆ ลงไป
เรามาดูกันสิว่า แต่ละร้านในย่านบางลำพู - สามเสน - ถนนพระอาทิตย์ เล็กยำของเขาจะเป็นอย่างไร?
๑. เริ่มกันที่ร้านแรก "ก๋วยเตี๋ยววัดเอี่ยม" ๑ ร้านในตำนานแห่งย่านสามเสน อยู่ข้างๆ วัดเอี่ยมวรนุช ถนนสามเสน ถ้ามาจากบางลำพู ก็ก่อนถึงธนาคารแห่งประเทศไทย เห็นว่าขายมากว่า ๘๐ ปี จริงๆ แล้วผมก็ไม่ได้รู้จักร้านนี้อะไรมาก่อนล่ะครับ จนได้ไปอ่านข้อเขียนของ ผอ.วริษฐ์ ลิ้มทองกุล ในบล็อกของแก หัวข้อ One Dish A Day 3 : ก๋วยเตี๋ยวหมูข้างวัดเอี่ยมฯ เลยรู้สึกว่าอยากกินขึ้นมา แต่กว่าจะได้มาลองจริงๆ ก็ครั้งนี้ล่ะ เพราะมันค่อนข้างเดินมาไกลจากที่ทำงานพอสมควร
ผมไปถึงร้านก็ราวๆ บ่ายสองโมงได้ ซึ่งก็ใกล้เวลาที่เขาจะเก็บร้านกันล่ะ เพราะเปิดตั้งแต่ ๙ โมงเช้า ส่วนวันหยุดก็แล้วแต่ วันไหนมีธุระก็หยุด ผมสั่ง "เส้นเล็กต้มยำ" ธรรมดา ๑ ชาม ชามละ ๓๕ บาท นั่งมองไปรอบๆ ภายในร้านคูหาเล็กๆ มีป้ายเชลล์ชวนชิม ป้ายคำนิยมจากสื่อ ครัว ครม.ของคุณวิษณุ เครืองาม รวมทั้งแผ่นกระดาษหนังสือพิมพ์ที่ถูกคอลัมน์นิสต์เขียนเอาไว้ถูกจัดใส่กรอบให้ชมในสภาพก็น่าจะบ่งบอกได้ว่าผ่านมาหลายยุค
รอสักพักสิ่งที่ได้มาก็คือ เส้นเล็กต้มยำแบบก๋วยเตี๋ยวครับ มีตับหมู หมูชิ้น หมูกรอบที่ทอดแบบชุบแป้ง หมูสับ กากหมู ฮือก๊วย ลูกชิ้นปลา ลูกชิ้นกุ้ง เกี๊ยวปลา ถั่วงอก และถั่วป่น ค่อนข้างเครื่องแน่นจริงๆ ส่วนรสชาติ .... อร่อยดีครับ รสเปรี้ยวแบบน้ำส้มสายชูนำ ตามด้วยรสเผ็ดของพริกป่น รสเค็มและหวานจางๆ มาเป็นลำดับ ที่ชอบสุดในชามคือหมูกรอบเค็มอ่อนๆ กำลังดี ลูกชิ้นกุ้งที่โอเคเลย ... ที่แนะนำอีกอย่างคือควรสั่งน้ำแข็งเปล่า เพราะร้านนี้ใช้น้ำต้มใบเตยเสิร์ฟให้ทานกันด้วย
๒.ร้านต่อมาเพิ่งย้ายอยู่ไม่ไกลกันมากกับที่นี่ "สมทรงโภชนา" อีก ๑ ร้านในตำนานย่านบางลำพู ขายมากว่า ๔๐ ปี แต่ก่อนตั้งอยู่ในซอยข้างโรงเรียนวัดสังเวชวิศยาราม แต่ปัจจุบันย้ายมาอยู่ที่ใหม่ริมถนนสามเสนขาเข้า ระหว่างซอย ๓ และ ๕ ซึ่งเมนูดังของร้านก็มีทั้งข้าวแกงต่างๆ ขนมจีนซาวน้ำ และขนมหวานอย่างข้าวฟ่างเปียก และ อินทนิล ที่มีขายเฉพาะวันจันทร์ รายการเขาว่าอร่อย ก็เคยไปทำเมนูนี้มาแล้วนะ ... (ขายของอีกนะเรา) แต่ที่เด็ดไม่แพ้กันก็คือ "ก๋วยเตี๋ยวสุโขทัย" ที่เอาสูตรมาจากเมืองสุโขทัยเลยทีเดียว
และเมนูที่เราสั่งนั่นก็ต้องเป็น "ก๋วยเตี๋ยวสุโขทัยเส้นเล็กต้มยำ" ....
เท่าที่ดูจากการตกแต่งร้านไม่ต่างจากเดิมเท่าไหร่ คือเอาซุ้มทำก๋วยเตี๋ยวไว้หน้าร้าน ส่วนอีกข้างเป็นชั้นวางแกง และอาหาร มีทางเดินเข้าออกกั้นกลางพาไปสู่ด้านในที่ถูกกระจกกั้นไว้เพราะติดแอร์ ถือว่าดีกว่าที่เดิมตรงนี้ เสียอย่างที่เดินไกลขึ้น และโต๊ะจำนวนน้อยลง แต่ยังเสิร์ฟน้ำชาเหมือนเดิมนะ รอไม่นานนักเล็กยำก็ถูกนำมาเสิร์ฟให้ลิ้มลอง แน่นอนว่าเครื่องแบบก๋วยเตี๋ยวสุโขทัย ทั้งถั่วฝักยาว หมูสับ ถั่วป่น หมูย่าง นี่มาครบ มีไชโป้ว อยู่ด้วย รสของที่นี่สัมผัสแรกหวานนำมาก่อนเลยครับ! แล้วเปรี้ยวน้ำส้มสายชู เผ็ดพริกป่น ทยอยมา ตบด้วยรสเค็มอ่อนๆ ซึ่งหากไปดูวิธีการทำแล้วก็จะรู้สึกไม่น่าแปลกอะไร เพราะเขาใส่ทั้งน้ำตาลปี๊บและน้ำตาลทรายปรุงรส ที่ชอบสุดคือหมูย่าง ย่างจริงๆ ไม่ใช่ต้มแล้วนำไปเผาไฟ จึงมีกลิ่นหอมอร่อยกว่าหลายเจ้า โดยรวมถ้าใครชอบรสแบบนี้ก็ต้องบอกว่าอร่อยล่ะ แต่ราคาชามละ ๔๐ บาท กับปริมาณนี่ อาจทำให้บางคนรู้สึกว่าแพงได้ ก็ว่ากันไปครับ
๓.ถัดมาไม่ไกลก็มีร้านก๋วยเตี๋ยวที่ติดสติ๊กเกอร์รูปภาพต้มยำกุ้งไว้หราหน้าตู้ กับร้านที่ชื่อ "สามเส้น" ผมเดาว่าน่าจะตั้งให้พ้องกับชื่อถนนสามเสนมากกว่าทั้งร้านจะมีเส้นขายอยู่สามชนิดนะ ฮ่าๆๆ ร้านนี้เปิดมาได้ประมาณ ๕ ปี ผมเห็นจากภาพหน้าร้านแล้วก็เลยสนใจ เดินดุ่มๆ เข้าไปสั่งเส้นเล็กต้มยำทันที แม่ค้ามารับออเดอร์ก็ถามว่า เอาต้มยำหมูหรือต้มยำกุ้ง ... แสดงว่ามีทั้ง ๒ แบบ ไอ้เราจะโลภสั่งคนเดียวกินทั้ง ๒ ชามก็กลัวจะไม่หมดแล้วเสียของเปล่าๆ เลยถามเขากลับว่า ที่เด็ดๆ สุดแบบไหน เขาก็แนะนำให้สั่งแบบต้มยำน้ำข้นทะเล ... โอเคพี่จัดปายยยยยย
ภายในร้านก็เหมือนร้านอาหารบ้านๆ ทั่วไปที่ดูทึมๆ แต่มีฝรั่งเข้ามาทานแทบไม่ขาด เพราะร้านนี้มีอาหารตามสั่งขายด้วย โอ้... หรือเราจะสั่งกะเพราสักจาน ... ก็คงจะไม่ดีมั้ง เอาเป็นว่าวันนี้เอาเล็กยำให้รอดก่อนดีกว่า ... ไม่ช้าเขาก็นำ "เส้นเล็กต้มยำทะเลน้ำข้น" ชามโตมาวางไว้บนโต๊ะ ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมถึงชามละ ๖๐ บาท ก็พี่เล่นจัดเต็มซะขนาดนี้... ลองเขี่ยๆ (เอิ่ม ใช้คำว่าสำรวจดีมั้ย?) ภายในชามเป็นแบบต้มยำน้ำข้นที่ทานกับข้าวจริงๆ ครับ มีเครื่องต้มยำจัดเต็มพร้อมหอมแดงใส่มาด้วย? แต่บรรดาสัตว์ทะเลนี่ก็เพียบเช่นกัน ทั้ง กุ้งขาว ปลาหมึก หอยแมลงภู่ และเห็ดฟาง รสสัมผัสแรกคือเปรี้ยวมะนาวนำ เค็ม และเผ็ดนิดหน่อย หอมมันกระทิ พอทานไปสักพักเริ่มมีรสหวานเข้ามา และที่สำคัญคือเยอะมาก ทั้งเส้นและหอยแมลงภู่นี่ ยิ่งกินยิ่งเจอ ส่วนความสดก็ตามสภาพครับ บอกได้เพียงว่า ชามเดียวอิ่ม คิดถูกจริงๆ แต่ไม่ได้สั่งมาเพิ่ม
เหลืออีก ๖ ร้าน อ่านต่อฉบับหน้าแล้วกันนะ ....
(แถมเทปรายการเขาว่าอร่อย 7 : ขนมอินทนิล ร้าน สมทรงโภชนา มาย้อนให้ได้ชมกันครับ)
ผมจำได้ว่าเคยเขียนเล่าเรื่องกะเพราไข่ดาวหมูกรอบ ในย่านที่ผมทำงานกับความแตกต่างของแต่ละร้านเอาไว้เมื่อสักปีที่แล้ว มาคราวนี้จัดว่าเป็นภาคต่อ (เหรอ?) กับเมนูที่คุ้นเคยเป็นอย่างดีของชาวไทยอย่าง "เล็กยำ" หรือ "ก๋วยเตี๋ยวเส้นเล็กต้มยำ" เวลาที่ไปร้านก๋วยเตี๋ยวแล้วไม่รู้จะสั่งอะไร เมนูนี้มักลอยมาเป็นอันดับต้นๆ เสมอ
ทำไมก๋วยเตี๋ยวต้มยำ ต้องเป็นเส้นเล็ก? ..... ก็ผมชอบไง ฮ่าๆๆ อันนี้ก็เป็นคำตอบส่วนหนึ่งครับ แต่น่าจะเป็นเพราะเวลาหิวๆ เข้าร้านก๋วยเตี๋ยวแล้วไม่รู้จะสั่งอะไร เส้นเล็กมักจะถูกนึกถึงขึ้นมาเป็นอันดับแรกกระมัง ... ส่วนอีกสาเหตุก็น่าจะมาจากความเชื่อที่ว่า เส้นเล็กทำมาจากแป้งข้าวเจ้ามีขนาดกลางๆ ไม่ใหญ่ไปอย่างเส้นใหญ่หรือเล็กฝอยอย่างเส้นหมี่ จึงทำให้รู้สึกว่าพอกินกับต้มยำแล้วมันอร่อยกว่า ซึ่งจริงเท็จอย่างไรเดี๋ยววันหลังจะมาลองทดสอบกันดู
ส่วนต้มยำที่คนเลือกคงเพราะความจัดจ้านของรสชาติที่รวมเอาความเผ็ด เปรี้ยว เค็ม ไว้ในชามเดียวกันโดยไม่ต้องปรุงอะไรเพิ่มให้มันมากมาย ซึ่งต้มยำนี้ ที่เจอก็จะมี ๒ แบบครับ แบบแรกคือ ต้มยำแบบก๋วยเตี๋ยว ที่จะใส่ถั่วป่น น้ำส้มสายชู หรือ น้ำมะนาว พริกป่น น้ำปลา น้ำตาลทราย เป็นเครื่องปรุงหลัก สันนิษฐาน (ด้วยตัวเอง) ว่าน่าจะมาจากการผสมรสให้กลมกล่อมเข้ากัน ซึ่งก็ขึ้นอยู่กับแต่ละร้านว่าจะเอาเผ็ดหรือเปรี้ยวนำ กับอีกแบบก็คือ ต้มยำแบบอาหารหลัก พวกต้มยำน้ำใส ต้มยำน้ำข้น ที่ใส่เครื่องต้มยำจริงๆ ลงไป
เรามาดูกันสิว่า แต่ละร้านในย่านบางลำพู - สามเสน - ถนนพระอาทิตย์ เล็กยำของเขาจะเป็นอย่างไร?
๑. เริ่มกันที่ร้านแรก "ก๋วยเตี๋ยววัดเอี่ยม" ๑ ร้านในตำนานแห่งย่านสามเสน อยู่ข้างๆ วัดเอี่ยมวรนุช ถนนสามเสน ถ้ามาจากบางลำพู ก็ก่อนถึงธนาคารแห่งประเทศไทย เห็นว่าขายมากว่า ๘๐ ปี จริงๆ แล้วผมก็ไม่ได้รู้จักร้านนี้อะไรมาก่อนล่ะครับ จนได้ไปอ่านข้อเขียนของ ผอ.วริษฐ์ ลิ้มทองกุล ในบล็อกของแก หัวข้อ One Dish A Day 3 : ก๋วยเตี๋ยวหมูข้างวัดเอี่ยมฯ เลยรู้สึกว่าอยากกินขึ้นมา แต่กว่าจะได้มาลองจริงๆ ก็ครั้งนี้ล่ะ เพราะมันค่อนข้างเดินมาไกลจากที่ทำงานพอสมควร
ผมไปถึงร้านก็ราวๆ บ่ายสองโมงได้ ซึ่งก็ใกล้เวลาที่เขาจะเก็บร้านกันล่ะ เพราะเปิดตั้งแต่ ๙ โมงเช้า ส่วนวันหยุดก็แล้วแต่ วันไหนมีธุระก็หยุด ผมสั่ง "เส้นเล็กต้มยำ" ธรรมดา ๑ ชาม ชามละ ๓๕ บาท นั่งมองไปรอบๆ ภายในร้านคูหาเล็กๆ มีป้ายเชลล์ชวนชิม ป้ายคำนิยมจากสื่อ ครัว ครม.ของคุณวิษณุ เครืองาม รวมทั้งแผ่นกระดาษหนังสือพิมพ์ที่ถูกคอลัมน์นิสต์เขียนเอาไว้ถูกจัดใส่กรอบให้ชมในสภาพก็น่าจะบ่งบอกได้ว่าผ่านมาหลายยุค
รอสักพักสิ่งที่ได้มาก็คือ เส้นเล็กต้มยำแบบก๋วยเตี๋ยวครับ มีตับหมู หมูชิ้น หมูกรอบที่ทอดแบบชุบแป้ง หมูสับ กากหมู ฮือก๊วย ลูกชิ้นปลา ลูกชิ้นกุ้ง เกี๊ยวปลา ถั่วงอก และถั่วป่น ค่อนข้างเครื่องแน่นจริงๆ ส่วนรสชาติ .... อร่อยดีครับ รสเปรี้ยวแบบน้ำส้มสายชูนำ ตามด้วยรสเผ็ดของพริกป่น รสเค็มและหวานจางๆ มาเป็นลำดับ ที่ชอบสุดในชามคือหมูกรอบเค็มอ่อนๆ กำลังดี ลูกชิ้นกุ้งที่โอเคเลย ... ที่แนะนำอีกอย่างคือควรสั่งน้ำแข็งเปล่า เพราะร้านนี้ใช้น้ำต้มใบเตยเสิร์ฟให้ทานกันด้วย
๒.ร้านต่อมาเพิ่งย้ายอยู่ไม่ไกลกันมากกับที่นี่ "สมทรงโภชนา" อีก ๑ ร้านในตำนานย่านบางลำพู ขายมากว่า ๔๐ ปี แต่ก่อนตั้งอยู่ในซอยข้างโรงเรียนวัดสังเวชวิศยาราม แต่ปัจจุบันย้ายมาอยู่ที่ใหม่ริมถนนสามเสนขาเข้า ระหว่างซอย ๓ และ ๕ ซึ่งเมนูดังของร้านก็มีทั้งข้าวแกงต่างๆ ขนมจีนซาวน้ำ และขนมหวานอย่างข้าวฟ่างเปียก และ อินทนิล ที่มีขายเฉพาะวันจันทร์ รายการเขาว่าอร่อย ก็เคยไปทำเมนูนี้มาแล้วนะ ... (ขายของอีกนะเรา) แต่ที่เด็ดไม่แพ้กันก็คือ "ก๋วยเตี๋ยวสุโขทัย" ที่เอาสูตรมาจากเมืองสุโขทัยเลยทีเดียว
และเมนูที่เราสั่งนั่นก็ต้องเป็น "ก๋วยเตี๋ยวสุโขทัยเส้นเล็กต้มยำ" ....
เท่าที่ดูจากการตกแต่งร้านไม่ต่างจากเดิมเท่าไหร่ คือเอาซุ้มทำก๋วยเตี๋ยวไว้หน้าร้าน ส่วนอีกข้างเป็นชั้นวางแกง และอาหาร มีทางเดินเข้าออกกั้นกลางพาไปสู่ด้านในที่ถูกกระจกกั้นไว้เพราะติดแอร์ ถือว่าดีกว่าที่เดิมตรงนี้ เสียอย่างที่เดินไกลขึ้น และโต๊ะจำนวนน้อยลง แต่ยังเสิร์ฟน้ำชาเหมือนเดิมนะ รอไม่นานนักเล็กยำก็ถูกนำมาเสิร์ฟให้ลิ้มลอง แน่นอนว่าเครื่องแบบก๋วยเตี๋ยวสุโขทัย ทั้งถั่วฝักยาว หมูสับ ถั่วป่น หมูย่าง นี่มาครบ มีไชโป้ว อยู่ด้วย รสของที่นี่สัมผัสแรกหวานนำมาก่อนเลยครับ! แล้วเปรี้ยวน้ำส้มสายชู เผ็ดพริกป่น ทยอยมา ตบด้วยรสเค็มอ่อนๆ ซึ่งหากไปดูวิธีการทำแล้วก็จะรู้สึกไม่น่าแปลกอะไร เพราะเขาใส่ทั้งน้ำตาลปี๊บและน้ำตาลทรายปรุงรส ที่ชอบสุดคือหมูย่าง ย่างจริงๆ ไม่ใช่ต้มแล้วนำไปเผาไฟ จึงมีกลิ่นหอมอร่อยกว่าหลายเจ้า โดยรวมถ้าใครชอบรสแบบนี้ก็ต้องบอกว่าอร่อยล่ะ แต่ราคาชามละ ๔๐ บาท กับปริมาณนี่ อาจทำให้บางคนรู้สึกว่าแพงได้ ก็ว่ากันไปครับ
๓.ถัดมาไม่ไกลก็มีร้านก๋วยเตี๋ยวที่ติดสติ๊กเกอร์รูปภาพต้มยำกุ้งไว้หราหน้าตู้ กับร้านที่ชื่อ "สามเส้น" ผมเดาว่าน่าจะตั้งให้พ้องกับชื่อถนนสามเสนมากกว่าทั้งร้านจะมีเส้นขายอยู่สามชนิดนะ ฮ่าๆๆ ร้านนี้เปิดมาได้ประมาณ ๕ ปี ผมเห็นจากภาพหน้าร้านแล้วก็เลยสนใจ เดินดุ่มๆ เข้าไปสั่งเส้นเล็กต้มยำทันที แม่ค้ามารับออเดอร์ก็ถามว่า เอาต้มยำหมูหรือต้มยำกุ้ง ... แสดงว่ามีทั้ง ๒ แบบ ไอ้เราจะโลภสั่งคนเดียวกินทั้ง ๒ ชามก็กลัวจะไม่หมดแล้วเสียของเปล่าๆ เลยถามเขากลับว่า ที่เด็ดๆ สุดแบบไหน เขาก็แนะนำให้สั่งแบบต้มยำน้ำข้นทะเล ... โอเคพี่จัดปายยยยยย
ภายในร้านก็เหมือนร้านอาหารบ้านๆ ทั่วไปที่ดูทึมๆ แต่มีฝรั่งเข้ามาทานแทบไม่ขาด เพราะร้านนี้มีอาหารตามสั่งขายด้วย โอ้... หรือเราจะสั่งกะเพราสักจาน ... ก็คงจะไม่ดีมั้ง เอาเป็นว่าวันนี้เอาเล็กยำให้รอดก่อนดีกว่า ... ไม่ช้าเขาก็นำ "เส้นเล็กต้มยำทะเลน้ำข้น" ชามโตมาวางไว้บนโต๊ะ ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมถึงชามละ ๖๐ บาท ก็พี่เล่นจัดเต็มซะขนาดนี้... ลองเขี่ยๆ (เอิ่ม ใช้คำว่าสำรวจดีมั้ย?) ภายในชามเป็นแบบต้มยำน้ำข้นที่ทานกับข้าวจริงๆ ครับ มีเครื่องต้มยำจัดเต็มพร้อมหอมแดงใส่มาด้วย? แต่บรรดาสัตว์ทะเลนี่ก็เพียบเช่นกัน ทั้ง กุ้งขาว ปลาหมึก หอยแมลงภู่ และเห็ดฟาง รสสัมผัสแรกคือเปรี้ยวมะนาวนำ เค็ม และเผ็ดนิดหน่อย หอมมันกระทิ พอทานไปสักพักเริ่มมีรสหวานเข้ามา และที่สำคัญคือเยอะมาก ทั้งเส้นและหอยแมลงภู่นี่ ยิ่งกินยิ่งเจอ ส่วนความสดก็ตามสภาพครับ บอกได้เพียงว่า ชามเดียวอิ่ม คิดถูกจริงๆ แต่ไม่ได้สั่งมาเพิ่ม
เหลืออีก ๖ ร้าน อ่านต่อฉบับหน้าแล้วกันนะ ....
(แถมเทปรายการเขาว่าอร่อย 7 : ขนมอินทนิล ร้าน สมทรงโภชนา มาย้อนให้ได้ชมกันครับ)
