หลายคนคาดหวังจะเห็นร่าง พรบ.ทรราชลักหลับนิรโทษโจรถูกคว่ำในชั้นส.ว.ตั้งแต่วาระแรกมีผลทำให้ร่างกฎหมายถูกส่งกลับมายังสภาทาสและต้องแช่อยู่ไม่น้อยกว่า 180 วันจึงจะหยิบขึ้นมาโหวตเพื่อประกาศใช้ได้
แต่ความจริงของชีวิตก็คือ มันยาก.. สถานการณ์ของสภาสูงยังปริ่มๆ ค่อนมาทางแย่ เพราะส.ว.สายทาสมีกำลังเหนือกว่าด้วยซ้ำการเลือกตั้งประธานส.ว.นายนิคม ไวรัชพานิช ที่ผ่านมาก็ชัดเจนดีว่าฝ่ายเฮโลไปกับอำนาจแม้วน่ะมีมากกว่า คนในอาคารรัฐสภาตึกบี หรือตึกส.ว.นั้นล้วนรู้กันทั้งนั้นแหละว่าคนนี้สายไหน คนนั้นเป็นยังไง โถ อยู่กันมา 5-6 ปี ทำไมจะไม่รู้
ถ้าไม่มีการแก้รัฐธรรมนูญให้ส.ว.สามารถกลับลงสมัครได้ต่อทันทีไม่ต้องเว้นวรรค สถานการณ์จะไม่ปริ่มน้ำย่ำแย่ถึงปานนี้ มองย้อนกลับไปจะเห็นชัดเจนว่ากุนซือของทักษิณได้วางแผนเตรียมการข่มขืนประเทศนิรโทษพ่อแม้วมานาน รอคอยจังหวะที่มั่นใจได้สนิทว่าสามารถกุมเสียงข้างมากของ ส.ว.ได้
การแก้รัฐธรรมนูญปลดล็อกส.ว.ให้ลงเลือกตั้งทันที รับตำแหน่งได้ทันที เป็นหมากที่แยบยลมาก เพราะทำให้แนวรบสภาสูงเปลี่ยนไปอยู่ในมือทักษิณทันที
พวกส.ว.เลือกตั้งกำลังจะหมดวาระ ยกเว้นภาคใต้ พูดตรงๆ ว่าส.ว.เลือกตั้งเหล่านี้แทบทั้งหมดอยากได้ฐานจัดตั้งของพรรคการเมืองมาหนุนให้ได้รับเลือกกลับมาอีกรอบ เพราะ 5 ปีที่ผ่านมาส.ว.ถูกกฎห้ามลงซ้ำเลยไม่ได้ใส่ใจลงพื้นที่ผูกสัมพันธ์มวลชนในเขตเลือกตั้งจังหวัด คนพวกนี้คิดว่าหากผู้ใหญ่พรรคเพื่อไทยรับปากหนุน และไม่เอาลูกเมียส.ส.ลงแข่งก็จะยินยอมกลายเป็นทาสพรรคการเมืองยกมือหนุนให้โดยปริยาย
ส่วนส.ว.สรรหาก็เช่นกัน อาจจะมีบางส่วนบางคนที่ดีดลูกคิดรางแก้วล่วงหน้า เหยียบเรือสองแคมผูกสัมพันธ์กับอำนาจรัฐพร้อมไปด้วยเพราะการแก้รัฐธรรมนูญรอบนี้เปิดช่องให้ดำรงตำแหน่งทางการเมืองได้ ลงส.ส.ก็ได้ หากยกมือให้โดยมีสัญญาใจกัน ขี้หมูขี้หมาอาจเป็นผู้ช่วยรัฐมนตรี กรรมการรัฐวิสาหกิจ ตลอดถึงส.ส. เป็นโน่นนี่แล้วแต่อำนาจการเมืองยื่นให้
วิธีการจูงจมูกคนน่ะมีมากมายหลายวิธี แต่ต้องถือว่าหมากกลแก้รัฐธรรมนูญเปิดช่องส.ว.กลับมาลงสมัครแถมมีตำแหน่งได้เป็นกระบวนท่าเยี่ยมยอดประเภทดาบเดียวกวาดปฐพี ฟันครั้งเดียวร้อยจมูกส.ว.ได้พวงใหญ่
ยังไม่นับการหยิบยื่นเงินทอง การแบล็คเมล์ถือความลับไว้ ตลอดถึงการใช้สายสัมพันธ์ของผู้ใหญ่ร้องขอ อย่าลืมว่าสังคมไทยมันก็แบบนี้แหละกว่าคนๆ หนึ่งจะเติบโตในหน้าที่การงานมาได้ต้องผ่านอะไรมากมายบุญคุณความแค้นวิธีการให้ผู้ใหญ่ร้องขอก็เป็นอีกวิธีในการล็อบบี้แบบไทยๆ
จึงมีแต่ประชาชนและกระแสสังคมเท่านั้นที่จะกดดันส.ว.ให้อยู่ในร่องในรอย ทางหนึ่งคือต้องแสดงพลังคัดค้านกฎหมายระยำฉบับนี้ให้ถึงที่สุด เพราะหากรัฐบาลเพื่อไทยเริ่มไม่มั่นคงขึ้นมา เหล่าส.ว.กลุ่มที่เหยียบเรือสองแคมที่คิดจะอิงแอบอำนาจฝ่ายเพื่อไทยก็ต้องคิดหนักเพราะหากเกิดพวกนี้กลายเป็นทรราชลี้ภัยต่างประเทศขึ้นมาพวกที่ยกมือสนับสนุนมิกลายเป็นส.ว.ลิ่วล้อทรรราชเรอะ
ในต่างประเทศเมื่อกฎหมายสำคัญที่อยู่ในความสนใจประชาชนกำลังจะเข้าสภาเพื่อโหวต สื่อและสังคมจะจับตาดูว่าใครกลุ่มไหนมีความคิดเช่นไร มีคนกลางๆ ที่ยังไม่ตัดสินใจกี่คนและตัดสินไปแล้วกี่คน อย่างกรณีกรณี Government Shutdown ในสหรัฐอเมริกาที่ผ่านมา สื่ออย่างนิวยอร์คไทม์ วอชิงตันโพสต์ ทำกราฟฟิคแสดงให้คนได้เห็นเลยว่าจำนวนมือในสภาที่ยืนอยู่ข้างไหนกี่เสียงและก้ำกึ่งยังไม่ตัดสินใจกี่เสียง พวกที่ก้ำกึ่งจึงอยู่ในความสนใจจากทั้งประชาชนในเขตเลือกตั้งและสื่อ เดินผ่านรัฐสภาก็จะถูกดักถามว่าตัดสินใจหรือยัง
อันที่จริงส.ว.เมื่อไทยของเรามีแค่ 150 ใครอยู่ฝั่งไหนก็เห็นๆ กันอยู่ อย่างกลุ่ม 40 ส.ว.ที่ประกาศไม่เอากฎหมายนี้ชัดเจนไปแล้วกี่คนสื่อน่าจะรายงานมา ส่วนพวกที่ยืนยันเอาน่ะมันก็มีอยู่โดยเฉพาะส.ว.เลือกตั้งสายเหนืออีสาน อย่างส.ว.เชียงใหม่นี่ชัดเจนเพราะกับเจ๊แดงสมชาย วงศ์สวัสดิ์ก็เห็นสนิทสนมกันดีขนาดไปกินข้าวบ้านเป็นนายหน้าให้สมชายสร้างคอนเน็คชั่นในหมู่ส.ว.ด้วยซ้ำไป
สังคมไทยจะได้เห็นภาพชัดเจนขึ้นว่า มีส.ว.ที่ยังลังเลก้ำกึ่งอยู่กี่คน เดินผ่านจะเข้าตึกนักข่าวจะได้ยื่นไมโครโฟนถามว่าตัดสินใจหรือยัง ส.ว.ยุคนี้ไม่น่าจะเหมือนยุคโบราณที่รอโพยจากวิปให้ยกมือแบบไหน ไหนว่ามาจากเลือกตั้งผ่านการสรรหาตัวแทนองค์กรทั้งนั้นย่อมมีความรู้มีสมอง ถามว่าคิดยังไงตอบแบ๊ะๆๆๆ ก็ได้ประจานตัวเองว่าเป็นส.ว.สมองหมาปัญญาควาย แต่ถ้าตอบดีก็คะแนนไป
สังคมและสื่อมวลชนยังมีเวลาพอที่จะโฟกัสไปที่ส.ว. เพราะจะว่าไปส.ว.เป็นสภาที่ไม่ค่อยเจอแรงกดดันโดยตรงจากสังคม เชื่อหรือไม่ว่าบางจังหวัดคนยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าส.ว.ของตัวเองชื่ออะไร บางคนจึงประเมินไปว่ายกมือแบบไหนใครก็ไม่สนใจ เอาประโยชน์ตัวเองเป็นหลัก แต่หากสังคมส่องสปอตไลท์รายคนก็ไม่แน่ว่าจะเปลี่ยนแปลงระดับความ “ปริ่ม”ใกล้จมของสภาอาณานิคมให้กลายเป็นสภาที่เป็นไทได้พอสมควร
สถานการณ์การเมืองนอกสภานับจากวันนี้อยู่ในภาวะเลย “จุดติด” ไปแล้ว ผมเขียนเมื่อ 2 สัปดาห์ก่อนเรื่อง หมดยิ่งลักษณ์..แล้วไงต่อ บอกว่าอย่ากังวลเลยว่าจะล้มระบอบทักษิณไม่ได้ ของบางอย่างน่ะจุดให้ตายก็ไม่ติดแต่บทจะติดก็ติดง่ายดาย ตอนนั้นสภาวะทั่วไปยังไม่แบบนี้หรอกครับม็อบสวนลุมอ่อนล้า อุรุพงษ์หยิบมือใครจะคิดว่ากระแสความเคียดแค้นไม่พอใจของมหาชนจะลุกฮือขึ้นมาชั่วข้ามคืนจากกรณีพวก310โจรใจทาสลักหลับประเทศไทยตอนตีสี่
การจุดติดรอบนี้เหนือความคาดหมายของทักษิณและกุนซืออย่างแน่นอนเพราะประเมินฝ่ายคัดค้านตลอด 2 ปีที่ผ่านมาไม่เป็นท่าอะไรจึงย่ามใจอุกอาจทำอย่างที่เห็น
อ่านว่าสถานการณ์ตอนนี้ทักษิณและกุนซือมองจังหวะยุบสภาเริ่มเกมใหม่แล้วอย่างแน่นอนขึ้นกับวันไหนเท่านั้น !
พวกเขายังติดสันดานพ่อค้าคือยังโลภห่วงสมบัติอยู่คือยังอยากได้พรบ.เงินกู้ 2 ล้านล้านกับร่างแก้รัฐธรรมนูญให้ผ่านสภาวาระ 3 จากนั้นอยากจะเห็นร่างพรบ.เข้าสู่การพิจารณาของส.ว.เสียก่อน เครื่องบินปักหัวลงฉุกเฉินไฟไหม้แล้วแอร์โฮสเตสบอกให้กระโดดลง ไอ้พวกนี้ยังเที่ยวรื้อของชาวบ้านติดตัวจะเอาลงไปด้วย
ทักษิณและกุนซือคงอ่านว่าหากทู่ซี้ลากยาวต่อสักพักอย่างน้อยให้ผ่านรัฐธรรมนูญวาระ 3 แล้วยุบสภาจะปลดคลายกระแสบนถนนได้กลับไปสู่หีบเลือกตั้งแล้วเพื่อไทยจะกลับมาใหม่ รัฐธรรมนูญเปิดช่องไว้ว่าร่างกฎหมายใดที่สภาผู้แทนฯ(ใหม่) มีมติเห็นชอบให้กลับมาดำเนินการต่อ ก็สามารถกลับมาสู่กระบวนการต่อได้เลย
พวกเขาอ่านว่า หากตัดสินใจยุบสภาก็ยังกลับมาได้เพราะภาคเหนืออีสานยังเป็นของเขา การยุบสภาคือการปิดทางลุกฮืออย่างน้อยยิ่งลักษณ์ไม่ต้องนั่งเครื่องบินพิเศษจากอู่ตะเภาหนีออกประเทศ
การยุบสภาทำให้พวกเขายังอยู่ในเกมอำนาจเพราะส.ว.เสียงข้างมากก็จะผ่านกฎหมายให้ทั้งหมดไม่ว่า พรบ.เงินกู้ หรือ แก้รัฐธรรมนูญอยู่ดีแม้สภาล่างจะยุบไปแล้ว เพราะรัฐธรรมนูญเปิดช่องให้ว่าหากสภาล่างที่ได้รับเลือกมาใหม่มีมติข้างมากนำกฎหมายที่ค้างพิจารณาฉบับใดมาทำต่อก็สานกระบวนการที่ค้างต่อได้เลย
หมายความว่า หากยุบสภาปลดล็อกกระแสท้องถนน ส.ว.เดินหน้าผ่านพรบ.นิรโทษ (และกฎหมายอื่นทั้งหมด) ทักษิณก็จะได้กลับประเทศเท่ๆ ผ่านกฎหมายลักหลับอยู่ดี เพียงแต่เลื่อนเวลาออกไปเป็นระยะเลือกตั้ง+180 วัน เท่านั้น
แต่ถ้าประชาชนเคลื่อนเร็วเคลื่อนแรงต้องการปิดเกมเร็วไม่เปิดโอกาสให้.. ไอ้ท่ารีรอยังอยากได้โน่นนี่เพิ่มขึ้นทั้งพรบ.เงินกู้ แก้รัฐธรรมนูญคงจะต้องตัดสินใจใหม่
เมื่อเป็นเช่นนี้ สำหรับประชาชนคนไทยมีแต่ต้องมุ่งมั่นเดินหน้าปลายทางเห็นอยู่รำไรแล้วพี่น้อง หนึ่งเพื่อกดดันไม่ให้ส.ว. ผ่านกฎหมายลักหลับนี้ให้ได้ไม่ว่าจะยุบสภาก่อนหรือหลัง เป็นด่านแรก และสองเพื่อกดดันการได้คืบเอาศอกประสาคนโลภเครื่องบินตกแล้วยังเที่ยวเก็บกวาดสมบัติอยู่ การกดดันยุติการอยู่ในอำนาจของรัฐบาลและสภาผู้แทนราษฎรโดยเร็วก็เป็นอีกหนึ่งทางออกประเทศ
และจากนั้นคงต้องว่ากันยาวเพราะมวลชนและกลุ่มพลังอย่างพรรคการเมืองคงไม่เดินต่อไปสู่สถานีสะสางและปฏิรูปแล้ว ประชาชนที่เหลือต้องมาคิดกันว่าจะเดินต่อไปด่านต่อไปหรือไม่อย่างไร
หากประชาชนจำนวนที่มากพอเดินต่อมีความหวังว่าจากนั้นการเรียกร้องการปฏิรูปจะยกระดับขึ้นมากลายเป็นกระแสสูงก็สามารถเริ่มวงล้อแห่งการเปลี่ยนแปลงประชาชนลุกขึ้นมาหยุดการเมืองแบบเส็งเคร็งด้วยมือของประชาชนเอง
กระแสน่ะจุดติดแล้ว...ขึ้นอยู่กับจะเคลื่อนไปทางไหนและแค่ไหน เป็นกำลังใจประชาชนคนเสียภาษีอย่างพวกเราร่วมกันเดินต่อไปกันให้ถึงที่สุดครับ !
แต่ความจริงของชีวิตก็คือ มันยาก.. สถานการณ์ของสภาสูงยังปริ่มๆ ค่อนมาทางแย่ เพราะส.ว.สายทาสมีกำลังเหนือกว่าด้วยซ้ำการเลือกตั้งประธานส.ว.นายนิคม ไวรัชพานิช ที่ผ่านมาก็ชัดเจนดีว่าฝ่ายเฮโลไปกับอำนาจแม้วน่ะมีมากกว่า คนในอาคารรัฐสภาตึกบี หรือตึกส.ว.นั้นล้วนรู้กันทั้งนั้นแหละว่าคนนี้สายไหน คนนั้นเป็นยังไง โถ อยู่กันมา 5-6 ปี ทำไมจะไม่รู้
ถ้าไม่มีการแก้รัฐธรรมนูญให้ส.ว.สามารถกลับลงสมัครได้ต่อทันทีไม่ต้องเว้นวรรค สถานการณ์จะไม่ปริ่มน้ำย่ำแย่ถึงปานนี้ มองย้อนกลับไปจะเห็นชัดเจนว่ากุนซือของทักษิณได้วางแผนเตรียมการข่มขืนประเทศนิรโทษพ่อแม้วมานาน รอคอยจังหวะที่มั่นใจได้สนิทว่าสามารถกุมเสียงข้างมากของ ส.ว.ได้
การแก้รัฐธรรมนูญปลดล็อกส.ว.ให้ลงเลือกตั้งทันที รับตำแหน่งได้ทันที เป็นหมากที่แยบยลมาก เพราะทำให้แนวรบสภาสูงเปลี่ยนไปอยู่ในมือทักษิณทันที
พวกส.ว.เลือกตั้งกำลังจะหมดวาระ ยกเว้นภาคใต้ พูดตรงๆ ว่าส.ว.เลือกตั้งเหล่านี้แทบทั้งหมดอยากได้ฐานจัดตั้งของพรรคการเมืองมาหนุนให้ได้รับเลือกกลับมาอีกรอบ เพราะ 5 ปีที่ผ่านมาส.ว.ถูกกฎห้ามลงซ้ำเลยไม่ได้ใส่ใจลงพื้นที่ผูกสัมพันธ์มวลชนในเขตเลือกตั้งจังหวัด คนพวกนี้คิดว่าหากผู้ใหญ่พรรคเพื่อไทยรับปากหนุน และไม่เอาลูกเมียส.ส.ลงแข่งก็จะยินยอมกลายเป็นทาสพรรคการเมืองยกมือหนุนให้โดยปริยาย
ส่วนส.ว.สรรหาก็เช่นกัน อาจจะมีบางส่วนบางคนที่ดีดลูกคิดรางแก้วล่วงหน้า เหยียบเรือสองแคมผูกสัมพันธ์กับอำนาจรัฐพร้อมไปด้วยเพราะการแก้รัฐธรรมนูญรอบนี้เปิดช่องให้ดำรงตำแหน่งทางการเมืองได้ ลงส.ส.ก็ได้ หากยกมือให้โดยมีสัญญาใจกัน ขี้หมูขี้หมาอาจเป็นผู้ช่วยรัฐมนตรี กรรมการรัฐวิสาหกิจ ตลอดถึงส.ส. เป็นโน่นนี่แล้วแต่อำนาจการเมืองยื่นให้
วิธีการจูงจมูกคนน่ะมีมากมายหลายวิธี แต่ต้องถือว่าหมากกลแก้รัฐธรรมนูญเปิดช่องส.ว.กลับมาลงสมัครแถมมีตำแหน่งได้เป็นกระบวนท่าเยี่ยมยอดประเภทดาบเดียวกวาดปฐพี ฟันครั้งเดียวร้อยจมูกส.ว.ได้พวงใหญ่
ยังไม่นับการหยิบยื่นเงินทอง การแบล็คเมล์ถือความลับไว้ ตลอดถึงการใช้สายสัมพันธ์ของผู้ใหญ่ร้องขอ อย่าลืมว่าสังคมไทยมันก็แบบนี้แหละกว่าคนๆ หนึ่งจะเติบโตในหน้าที่การงานมาได้ต้องผ่านอะไรมากมายบุญคุณความแค้นวิธีการให้ผู้ใหญ่ร้องขอก็เป็นอีกวิธีในการล็อบบี้แบบไทยๆ
จึงมีแต่ประชาชนและกระแสสังคมเท่านั้นที่จะกดดันส.ว.ให้อยู่ในร่องในรอย ทางหนึ่งคือต้องแสดงพลังคัดค้านกฎหมายระยำฉบับนี้ให้ถึงที่สุด เพราะหากรัฐบาลเพื่อไทยเริ่มไม่มั่นคงขึ้นมา เหล่าส.ว.กลุ่มที่เหยียบเรือสองแคมที่คิดจะอิงแอบอำนาจฝ่ายเพื่อไทยก็ต้องคิดหนักเพราะหากเกิดพวกนี้กลายเป็นทรราชลี้ภัยต่างประเทศขึ้นมาพวกที่ยกมือสนับสนุนมิกลายเป็นส.ว.ลิ่วล้อทรรราชเรอะ
ในต่างประเทศเมื่อกฎหมายสำคัญที่อยู่ในความสนใจประชาชนกำลังจะเข้าสภาเพื่อโหวต สื่อและสังคมจะจับตาดูว่าใครกลุ่มไหนมีความคิดเช่นไร มีคนกลางๆ ที่ยังไม่ตัดสินใจกี่คนและตัดสินไปแล้วกี่คน อย่างกรณีกรณี Government Shutdown ในสหรัฐอเมริกาที่ผ่านมา สื่ออย่างนิวยอร์คไทม์ วอชิงตันโพสต์ ทำกราฟฟิคแสดงให้คนได้เห็นเลยว่าจำนวนมือในสภาที่ยืนอยู่ข้างไหนกี่เสียงและก้ำกึ่งยังไม่ตัดสินใจกี่เสียง พวกที่ก้ำกึ่งจึงอยู่ในความสนใจจากทั้งประชาชนในเขตเลือกตั้งและสื่อ เดินผ่านรัฐสภาก็จะถูกดักถามว่าตัดสินใจหรือยัง
อันที่จริงส.ว.เมื่อไทยของเรามีแค่ 150 ใครอยู่ฝั่งไหนก็เห็นๆ กันอยู่ อย่างกลุ่ม 40 ส.ว.ที่ประกาศไม่เอากฎหมายนี้ชัดเจนไปแล้วกี่คนสื่อน่าจะรายงานมา ส่วนพวกที่ยืนยันเอาน่ะมันก็มีอยู่โดยเฉพาะส.ว.เลือกตั้งสายเหนืออีสาน อย่างส.ว.เชียงใหม่นี่ชัดเจนเพราะกับเจ๊แดงสมชาย วงศ์สวัสดิ์ก็เห็นสนิทสนมกันดีขนาดไปกินข้าวบ้านเป็นนายหน้าให้สมชายสร้างคอนเน็คชั่นในหมู่ส.ว.ด้วยซ้ำไป
สังคมไทยจะได้เห็นภาพชัดเจนขึ้นว่า มีส.ว.ที่ยังลังเลก้ำกึ่งอยู่กี่คน เดินผ่านจะเข้าตึกนักข่าวจะได้ยื่นไมโครโฟนถามว่าตัดสินใจหรือยัง ส.ว.ยุคนี้ไม่น่าจะเหมือนยุคโบราณที่รอโพยจากวิปให้ยกมือแบบไหน ไหนว่ามาจากเลือกตั้งผ่านการสรรหาตัวแทนองค์กรทั้งนั้นย่อมมีความรู้มีสมอง ถามว่าคิดยังไงตอบแบ๊ะๆๆๆ ก็ได้ประจานตัวเองว่าเป็นส.ว.สมองหมาปัญญาควาย แต่ถ้าตอบดีก็คะแนนไป
สังคมและสื่อมวลชนยังมีเวลาพอที่จะโฟกัสไปที่ส.ว. เพราะจะว่าไปส.ว.เป็นสภาที่ไม่ค่อยเจอแรงกดดันโดยตรงจากสังคม เชื่อหรือไม่ว่าบางจังหวัดคนยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าส.ว.ของตัวเองชื่ออะไร บางคนจึงประเมินไปว่ายกมือแบบไหนใครก็ไม่สนใจ เอาประโยชน์ตัวเองเป็นหลัก แต่หากสังคมส่องสปอตไลท์รายคนก็ไม่แน่ว่าจะเปลี่ยนแปลงระดับความ “ปริ่ม”ใกล้จมของสภาอาณานิคมให้กลายเป็นสภาที่เป็นไทได้พอสมควร
สถานการณ์การเมืองนอกสภานับจากวันนี้อยู่ในภาวะเลย “จุดติด” ไปแล้ว ผมเขียนเมื่อ 2 สัปดาห์ก่อนเรื่อง หมดยิ่งลักษณ์..แล้วไงต่อ บอกว่าอย่ากังวลเลยว่าจะล้มระบอบทักษิณไม่ได้ ของบางอย่างน่ะจุดให้ตายก็ไม่ติดแต่บทจะติดก็ติดง่ายดาย ตอนนั้นสภาวะทั่วไปยังไม่แบบนี้หรอกครับม็อบสวนลุมอ่อนล้า อุรุพงษ์หยิบมือใครจะคิดว่ากระแสความเคียดแค้นไม่พอใจของมหาชนจะลุกฮือขึ้นมาชั่วข้ามคืนจากกรณีพวก310โจรใจทาสลักหลับประเทศไทยตอนตีสี่
การจุดติดรอบนี้เหนือความคาดหมายของทักษิณและกุนซืออย่างแน่นอนเพราะประเมินฝ่ายคัดค้านตลอด 2 ปีที่ผ่านมาไม่เป็นท่าอะไรจึงย่ามใจอุกอาจทำอย่างที่เห็น
อ่านว่าสถานการณ์ตอนนี้ทักษิณและกุนซือมองจังหวะยุบสภาเริ่มเกมใหม่แล้วอย่างแน่นอนขึ้นกับวันไหนเท่านั้น !
พวกเขายังติดสันดานพ่อค้าคือยังโลภห่วงสมบัติอยู่คือยังอยากได้พรบ.เงินกู้ 2 ล้านล้านกับร่างแก้รัฐธรรมนูญให้ผ่านสภาวาระ 3 จากนั้นอยากจะเห็นร่างพรบ.เข้าสู่การพิจารณาของส.ว.เสียก่อน เครื่องบินปักหัวลงฉุกเฉินไฟไหม้แล้วแอร์โฮสเตสบอกให้กระโดดลง ไอ้พวกนี้ยังเที่ยวรื้อของชาวบ้านติดตัวจะเอาลงไปด้วย
ทักษิณและกุนซือคงอ่านว่าหากทู่ซี้ลากยาวต่อสักพักอย่างน้อยให้ผ่านรัฐธรรมนูญวาระ 3 แล้วยุบสภาจะปลดคลายกระแสบนถนนได้กลับไปสู่หีบเลือกตั้งแล้วเพื่อไทยจะกลับมาใหม่ รัฐธรรมนูญเปิดช่องไว้ว่าร่างกฎหมายใดที่สภาผู้แทนฯ(ใหม่) มีมติเห็นชอบให้กลับมาดำเนินการต่อ ก็สามารถกลับมาสู่กระบวนการต่อได้เลย
พวกเขาอ่านว่า หากตัดสินใจยุบสภาก็ยังกลับมาได้เพราะภาคเหนืออีสานยังเป็นของเขา การยุบสภาคือการปิดทางลุกฮืออย่างน้อยยิ่งลักษณ์ไม่ต้องนั่งเครื่องบินพิเศษจากอู่ตะเภาหนีออกประเทศ
การยุบสภาทำให้พวกเขายังอยู่ในเกมอำนาจเพราะส.ว.เสียงข้างมากก็จะผ่านกฎหมายให้ทั้งหมดไม่ว่า พรบ.เงินกู้ หรือ แก้รัฐธรรมนูญอยู่ดีแม้สภาล่างจะยุบไปแล้ว เพราะรัฐธรรมนูญเปิดช่องให้ว่าหากสภาล่างที่ได้รับเลือกมาใหม่มีมติข้างมากนำกฎหมายที่ค้างพิจารณาฉบับใดมาทำต่อก็สานกระบวนการที่ค้างต่อได้เลย
หมายความว่า หากยุบสภาปลดล็อกกระแสท้องถนน ส.ว.เดินหน้าผ่านพรบ.นิรโทษ (และกฎหมายอื่นทั้งหมด) ทักษิณก็จะได้กลับประเทศเท่ๆ ผ่านกฎหมายลักหลับอยู่ดี เพียงแต่เลื่อนเวลาออกไปเป็นระยะเลือกตั้ง+180 วัน เท่านั้น
แต่ถ้าประชาชนเคลื่อนเร็วเคลื่อนแรงต้องการปิดเกมเร็วไม่เปิดโอกาสให้.. ไอ้ท่ารีรอยังอยากได้โน่นนี่เพิ่มขึ้นทั้งพรบ.เงินกู้ แก้รัฐธรรมนูญคงจะต้องตัดสินใจใหม่
เมื่อเป็นเช่นนี้ สำหรับประชาชนคนไทยมีแต่ต้องมุ่งมั่นเดินหน้าปลายทางเห็นอยู่รำไรแล้วพี่น้อง หนึ่งเพื่อกดดันไม่ให้ส.ว. ผ่านกฎหมายลักหลับนี้ให้ได้ไม่ว่าจะยุบสภาก่อนหรือหลัง เป็นด่านแรก และสองเพื่อกดดันการได้คืบเอาศอกประสาคนโลภเครื่องบินตกแล้วยังเที่ยวเก็บกวาดสมบัติอยู่ การกดดันยุติการอยู่ในอำนาจของรัฐบาลและสภาผู้แทนราษฎรโดยเร็วก็เป็นอีกหนึ่งทางออกประเทศ
และจากนั้นคงต้องว่ากันยาวเพราะมวลชนและกลุ่มพลังอย่างพรรคการเมืองคงไม่เดินต่อไปสู่สถานีสะสางและปฏิรูปแล้ว ประชาชนที่เหลือต้องมาคิดกันว่าจะเดินต่อไปด่านต่อไปหรือไม่อย่างไร
หากประชาชนจำนวนที่มากพอเดินต่อมีความหวังว่าจากนั้นการเรียกร้องการปฏิรูปจะยกระดับขึ้นมากลายเป็นกระแสสูงก็สามารถเริ่มวงล้อแห่งการเปลี่ยนแปลงประชาชนลุกขึ้นมาหยุดการเมืองแบบเส็งเคร็งด้วยมือของประชาชนเอง
กระแสน่ะจุดติดแล้ว...ขึ้นอยู่กับจะเคลื่อนไปทางไหนและแค่ไหน เป็นกำลังใจประชาชนคนเสียภาษีอย่างพวกเราร่วมกันเดินต่อไปกันให้ถึงที่สุดครับ !
