สืบเนื่องจากสัปดาห์ที่แล้ว ผมได้เขียนบทความเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นจากวิกฤตผู้นำ และการลุกฮือขึ้นสู้ของประชาชนในหลายประเทศ โดยเฉพาะในอัฟริกา จากตูนีเซีย อียิปต์ ลามมาถึงโลกอาหรับอย่างลิเบีย บาห์เรน เยเมน และคูเวต
สาเหตุสำคัญที่ทำให้ประชาชนลุกขึ้นมาประท้วง ขับไล่รัฐบาลในประเทศเหล่านี้ มาจากการทุจริตคอรัปชั่นโกงกินของผู้นำ การหาประโยชน์ของนักการเมืองและพวกพ้องบนความทุกข์ยากของประชาชนรวมทั้งความอยุติธรรม และการละเมิดสิทธิเสรีภาพของประชาชนในรูปแบบต่างๆ
ปัญหาที่เกิดขึ้นในหลายประเทศ สะท้อนให้เห็นถึงระบบทุนนิยมในโลกปัจจุบัน ที่พัฒนาแปลงโฉมมาเป็นทุนนิยมผูกขาด ทุนนิยมสามานย์ ทุนนิยมข้ามชาติ ที่สมคบกับระบบการเมืองเผด็จการอำนาจนิยมภายใต้เสื้อคลุมประชาธิปไตยของประเทศต่างๆ ที่มาจากระบบการเลือกตั้งแบบธนาธิปไตย อำนาจนิยม ผนวกกับการเมืองแบบประชานิยม
ระบบทุนนิยม (Capitalism)ที่เกิดขึ้นภายหลังการปฏิวัติอุตสาหกรรมในคริสต์ศตวรรษที่ 18 เป็นระบบเศรษฐกิจที่มีพื้นฐานอยู่ที่เอกชนหรือนายทุน ผู้เป็นเจ้าของปัจจัยการผลิตและการจำหน่ายเพื่อแสวงหากำไรสูงสุด ระบบเศรษฐกิจนี้ยอมให้บุคคลมีกรรมสิทธิ์ในที่ดินและทรัพยากรที่เป็นทุน มีเสรีภาพในการผลิต และการค้า
หลักการพื้นฐานของระบบทุนนิยม คือ การลดต้นทุนการผลิตให้เหลือน้อยที่สุด เพื่อแสวงหาผล กำไร ให้มากที่สุด โดยมีจุดมุ่งหมายเพื่อการสะสมทรัพย์สินส่วนตัว เมื่อเป็นเช่นนี้ ทุนนิยมจึงเป็นระบบที่เคลื่อนไหวพลิกแพลงตลอดเวลาเพื่อมุ่งหาผลกำไร
ระบบการแข่งขันโดยสมบูรณ์ตามที่อ้างกันในตำราเศรษฐศาสตร์นั้นเป็น เพียงอุดมคติเท่านั้น ในโลกของความเป็นจริง ทุนใหญ่กลืนกินทุนเล็ก โดยที่ทุนระดับชาติทำลายทุนระดับกลางและระดับเล็ก และทุนข้ามชาติทำลายทุนระดับชาติ รวมทั้งทุนระดับกลางและระดับเล็กด้วย เกิดการผูกขาดทางธุรกิจขึ้นในทุกระดับ
ระบบทุนนิยมพัฒนามาเป็น "ระบบทุนนิยมผูกขาด" (Monopoly Capitalism) ซึ่งมีลักษณะเป็น "จักรวรรดินิยม" (Imperialism) ส่งผลให้ประเทศมหาอำนาจทุนนิยมรุกรานยึดครองหาประโยชน์และมีอิทธิพลครอบงำประเทศต่างๆทั่วโลก ทั้งทางเศรษฐกิจ การเมือง และสังคมวัฒนธรรม
ที่สำคัญยังมีการสมคบร่วมมือกันระหว่างทุนนิยมโลกและทุนนิยมภายในประเทศ ทำให้เกิดทุนสามานย์ จากการทุจริตโกงกิน มั่งคั่งรำรวยจาก ผลประโยชน์ทับซ้อน และการคอรัปชั่นเชิงนโยบาย อย่างที่รัฐบาลทักษิณถูกเปิดโปงในประเทศไทย
อำนาจรัฐในหลายประเทศอยู่ในกำมือของนักการเมืองที่ผูกขาดอำนาจเป็นรัฐบาลปกครองประเทศมายาวนาน กว่าสิบปีบ้างยี่สิบปีบ้าง สะสมความมั่งคั่งร่ำรวย สร้างฐานอำนาจอิทธิพลครอบงำทั้งระบบบริหาร ระบบรัฐสภา และระบบตุลาการ รวมทั้งกลไกต่างๆของรัฐ ทั้งระบบราชการ ตำรวจ กองทัพ
แนวคิดทุนนิยม จะมีแนวคิดตรงข้ามกับสังคมนิยม ที่มีความเห็นคัดค้านว่ากำไรที่เกิดขึ้นจะทำให้เกิดช่องว่างทางสังคมทำให้คนที่มีฐานะมั่งคั่งรวยมากขึ้น โดยกำไรควรจะมีการแบ่งปันให้กับสังคมในชั้นล่างลงมา
ทุนนิยมแบบเก่าได้ปรับเปลี่ยนไป ทุนนิยมแบบผูกขาดจะลดลง เปลี่ยนเป็นทุนนิยมแบบกินแบ่งมากยิ่งขึ้น เพราะ กระแสโลกในยุคที่ทุนนิยมเป็นใหญ่ กลุ่มนายทุนกระโดดเข้ามาเล่นการเมืองเสียเอง ยิ่งทำให้แยกทุนกับการเมืองออกจากกันได้ยากเข้าไปอีก และเมื่อเป็นเช่นนี้ประชาชน จะมีทางลืมตาอ้าปากได้ยากยิ่งขึ้น
ระบบที่ผู้นำในหลายๆประเทศนิยมนำมาใช้มีด้วยกันสองระบบ ทั้งทุนนิยม และประชานิยมโครงสร้างอำนาจทางการเมืองของอำนาจเผด็จการในหลายประเทศ อยู่มาได้นานเพราะนโยบายประชานิยม
รัฐบาลอาศัยงบประมาณจากภาษีประชาชน มาแจกจ่ายลดแลกแจกแถม เพื่อหวังผลในการหาเสียงสร้างคะแนนนิยมจากประชาชน ด้วยการหวังผลเฉพาะหน้า แต่ทำลายประเทศชาติและประชาชนในระยะยาว ถึงขั้นนำไปสู่ภาวะวิกฤติประเทศล้มละลาย
ตัวอย่างวิกฤตจากประชานิยมเกิดขึ้นแล้วในหลายประเทศ กรณีประธานาธิบดีเปรอง และประธานาธิบดีเมนเนม ในอาร์เจนตินา ได้ให้บทเรียนกับการเมืองในหลายประเทศ
ประชานิยม สำหรับคนไทย เราเริ่มรู้จักคำ คำนี้สมัยรัฐบาลทักษิณเข้ามาเป็นนายกรัฐมนตรีในปี พ.ศ. 2544 ประเทศไทยได้ตกตะลึงกับการใช้ประชานิยม เพื่อให้ตัวเองอยู่ในตำแหน่งได้นานและเป็นการหลบเลี่ยงการตรวจสอบจากประชาชน แล้วรัฐบาลอภิสิทธิ์ก็ได้ใช้นโยบายประชานิยมไม่น้อยกว่ารัฐบาลทักษิณ
จากการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นมากมายทั่วโลก ผมคิดว่านี่คือจุดเสื่อมถอยของทุนนิยมและประชานิยม โดยเฉพาะการเปลี่ยนแปลงในตะวันออกกลางที่นับวันจะยิ่งร้อนระอุขึ้นเรื่อยๆ
การนำเอาทฤษฎี ทุนนิยมมาบวกกับประชานิยม ของนักการเมือง ดูเหมือนพวกเขาหวังจะทำออกมาเป็นทุยนิยม
ทุยนิยมคือการที่นักธุรกิจการเมืองใช้เงินทุนเพื่อแสวงหาอำนาจ เพื่อเข้ามากอบโกยเอาผลประโยชน์ต่างๆเข้ามาไว้ในมือตนหรือพวกพ้อง ในขณะเดียวกันก็จะใช้ประชานิยมในการหาเสียงหรือเอาผลประโยชน์เล็กๆน้อยเพื่อมาปิดปาก ปิดบังการทุจริตโกงกินสูบเลือดเนื้อประชาชนและประเทศชาติ
นักการเมืองพยายามทำให้ประชาชนโง่และตามไม่ทันนักการเมืองโดยใช้ประชานิยมเข้ามาล่อ ก่อนจะใช้เงินทุน จากทุนนิยมสามานย์เข้ามากว้านซื้อเสียง ซื้อสื่อปิดหูปิดตาประชาชน เพื่อให้ได้อยู่ในตำแหน่งแล้วหาเงินต่อไป
แต่การลุกฮือขึ้นสู้ขับไล่ผู้ปกครองที่เกิดขึ้นในประเทศต่างๆ ในช่วงนี้ เป็นสิ่งยืนยันว่ารัฐบาลที่ใช้อำนาจเผด็จการโกงกิน จะถูกประชาชนขับไล่โค่นล้มลงไปในที่สุด...ไม่ช้าก็เร็ว
สาเหตุสำคัญที่ทำให้ประชาชนลุกขึ้นมาประท้วง ขับไล่รัฐบาลในประเทศเหล่านี้ มาจากการทุจริตคอรัปชั่นโกงกินของผู้นำ การหาประโยชน์ของนักการเมืองและพวกพ้องบนความทุกข์ยากของประชาชนรวมทั้งความอยุติธรรม และการละเมิดสิทธิเสรีภาพของประชาชนในรูปแบบต่างๆ
ปัญหาที่เกิดขึ้นในหลายประเทศ สะท้อนให้เห็นถึงระบบทุนนิยมในโลกปัจจุบัน ที่พัฒนาแปลงโฉมมาเป็นทุนนิยมผูกขาด ทุนนิยมสามานย์ ทุนนิยมข้ามชาติ ที่สมคบกับระบบการเมืองเผด็จการอำนาจนิยมภายใต้เสื้อคลุมประชาธิปไตยของประเทศต่างๆ ที่มาจากระบบการเลือกตั้งแบบธนาธิปไตย อำนาจนิยม ผนวกกับการเมืองแบบประชานิยม
ระบบทุนนิยม (Capitalism)ที่เกิดขึ้นภายหลังการปฏิวัติอุตสาหกรรมในคริสต์ศตวรรษที่ 18 เป็นระบบเศรษฐกิจที่มีพื้นฐานอยู่ที่เอกชนหรือนายทุน ผู้เป็นเจ้าของปัจจัยการผลิตและการจำหน่ายเพื่อแสวงหากำไรสูงสุด ระบบเศรษฐกิจนี้ยอมให้บุคคลมีกรรมสิทธิ์ในที่ดินและทรัพยากรที่เป็นทุน มีเสรีภาพในการผลิต และการค้า
หลักการพื้นฐานของระบบทุนนิยม คือ การลดต้นทุนการผลิตให้เหลือน้อยที่สุด เพื่อแสวงหาผล กำไร ให้มากที่สุด โดยมีจุดมุ่งหมายเพื่อการสะสมทรัพย์สินส่วนตัว เมื่อเป็นเช่นนี้ ทุนนิยมจึงเป็นระบบที่เคลื่อนไหวพลิกแพลงตลอดเวลาเพื่อมุ่งหาผลกำไร
ระบบการแข่งขันโดยสมบูรณ์ตามที่อ้างกันในตำราเศรษฐศาสตร์นั้นเป็น เพียงอุดมคติเท่านั้น ในโลกของความเป็นจริง ทุนใหญ่กลืนกินทุนเล็ก โดยที่ทุนระดับชาติทำลายทุนระดับกลางและระดับเล็ก และทุนข้ามชาติทำลายทุนระดับชาติ รวมทั้งทุนระดับกลางและระดับเล็กด้วย เกิดการผูกขาดทางธุรกิจขึ้นในทุกระดับ
ระบบทุนนิยมพัฒนามาเป็น "ระบบทุนนิยมผูกขาด" (Monopoly Capitalism) ซึ่งมีลักษณะเป็น "จักรวรรดินิยม" (Imperialism) ส่งผลให้ประเทศมหาอำนาจทุนนิยมรุกรานยึดครองหาประโยชน์และมีอิทธิพลครอบงำประเทศต่างๆทั่วโลก ทั้งทางเศรษฐกิจ การเมือง และสังคมวัฒนธรรม
ที่สำคัญยังมีการสมคบร่วมมือกันระหว่างทุนนิยมโลกและทุนนิยมภายในประเทศ ทำให้เกิดทุนสามานย์ จากการทุจริตโกงกิน มั่งคั่งรำรวยจาก ผลประโยชน์ทับซ้อน และการคอรัปชั่นเชิงนโยบาย อย่างที่รัฐบาลทักษิณถูกเปิดโปงในประเทศไทย
อำนาจรัฐในหลายประเทศอยู่ในกำมือของนักการเมืองที่ผูกขาดอำนาจเป็นรัฐบาลปกครองประเทศมายาวนาน กว่าสิบปีบ้างยี่สิบปีบ้าง สะสมความมั่งคั่งร่ำรวย สร้างฐานอำนาจอิทธิพลครอบงำทั้งระบบบริหาร ระบบรัฐสภา และระบบตุลาการ รวมทั้งกลไกต่างๆของรัฐ ทั้งระบบราชการ ตำรวจ กองทัพ
แนวคิดทุนนิยม จะมีแนวคิดตรงข้ามกับสังคมนิยม ที่มีความเห็นคัดค้านว่ากำไรที่เกิดขึ้นจะทำให้เกิดช่องว่างทางสังคมทำให้คนที่มีฐานะมั่งคั่งรวยมากขึ้น โดยกำไรควรจะมีการแบ่งปันให้กับสังคมในชั้นล่างลงมา
ทุนนิยมแบบเก่าได้ปรับเปลี่ยนไป ทุนนิยมแบบผูกขาดจะลดลง เปลี่ยนเป็นทุนนิยมแบบกินแบ่งมากยิ่งขึ้น เพราะ กระแสโลกในยุคที่ทุนนิยมเป็นใหญ่ กลุ่มนายทุนกระโดดเข้ามาเล่นการเมืองเสียเอง ยิ่งทำให้แยกทุนกับการเมืองออกจากกันได้ยากเข้าไปอีก และเมื่อเป็นเช่นนี้ประชาชน จะมีทางลืมตาอ้าปากได้ยากยิ่งขึ้น
ระบบที่ผู้นำในหลายๆประเทศนิยมนำมาใช้มีด้วยกันสองระบบ ทั้งทุนนิยม และประชานิยมโครงสร้างอำนาจทางการเมืองของอำนาจเผด็จการในหลายประเทศ อยู่มาได้นานเพราะนโยบายประชานิยม
รัฐบาลอาศัยงบประมาณจากภาษีประชาชน มาแจกจ่ายลดแลกแจกแถม เพื่อหวังผลในการหาเสียงสร้างคะแนนนิยมจากประชาชน ด้วยการหวังผลเฉพาะหน้า แต่ทำลายประเทศชาติและประชาชนในระยะยาว ถึงขั้นนำไปสู่ภาวะวิกฤติประเทศล้มละลาย
ตัวอย่างวิกฤตจากประชานิยมเกิดขึ้นแล้วในหลายประเทศ กรณีประธานาธิบดีเปรอง และประธานาธิบดีเมนเนม ในอาร์เจนตินา ได้ให้บทเรียนกับการเมืองในหลายประเทศ
ประชานิยม สำหรับคนไทย เราเริ่มรู้จักคำ คำนี้สมัยรัฐบาลทักษิณเข้ามาเป็นนายกรัฐมนตรีในปี พ.ศ. 2544 ประเทศไทยได้ตกตะลึงกับการใช้ประชานิยม เพื่อให้ตัวเองอยู่ในตำแหน่งได้นานและเป็นการหลบเลี่ยงการตรวจสอบจากประชาชน แล้วรัฐบาลอภิสิทธิ์ก็ได้ใช้นโยบายประชานิยมไม่น้อยกว่ารัฐบาลทักษิณ
จากการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นมากมายทั่วโลก ผมคิดว่านี่คือจุดเสื่อมถอยของทุนนิยมและประชานิยม โดยเฉพาะการเปลี่ยนแปลงในตะวันออกกลางที่นับวันจะยิ่งร้อนระอุขึ้นเรื่อยๆ
การนำเอาทฤษฎี ทุนนิยมมาบวกกับประชานิยม ของนักการเมือง ดูเหมือนพวกเขาหวังจะทำออกมาเป็นทุยนิยม
ทุยนิยมคือการที่นักธุรกิจการเมืองใช้เงินทุนเพื่อแสวงหาอำนาจ เพื่อเข้ามากอบโกยเอาผลประโยชน์ต่างๆเข้ามาไว้ในมือตนหรือพวกพ้อง ในขณะเดียวกันก็จะใช้ประชานิยมในการหาเสียงหรือเอาผลประโยชน์เล็กๆน้อยเพื่อมาปิดปาก ปิดบังการทุจริตโกงกินสูบเลือดเนื้อประชาชนและประเทศชาติ
นักการเมืองพยายามทำให้ประชาชนโง่และตามไม่ทันนักการเมืองโดยใช้ประชานิยมเข้ามาล่อ ก่อนจะใช้เงินทุน จากทุนนิยมสามานย์เข้ามากว้านซื้อเสียง ซื้อสื่อปิดหูปิดตาประชาชน เพื่อให้ได้อยู่ในตำแหน่งแล้วหาเงินต่อไป
แต่การลุกฮือขึ้นสู้ขับไล่ผู้ปกครองที่เกิดขึ้นในประเทศต่างๆ ในช่วงนี้ เป็นสิ่งยืนยันว่ารัฐบาลที่ใช้อำนาจเผด็จการโกงกิน จะถูกประชาชนขับไล่โค่นล้มลงไปในที่สุด...ไม่ช้าก็เร็ว
