สงครามที่ทหารจำนวนน้อย สู้รบกับกองทัพใหญ่กว่า มีนับร้อย ๆ สมรภูมิ จนแทบประมวลรวมเป็นคัมภีร์พิชัยสงคราม
เรื่องราวของจูล่ง 子龙 ขุนศึกยุคสามก๊ก ที่มีตัวตนจริง และเป็นหนึ่งในห้าแม่ทัพคนสำคัญของเล่าปี่ ได้ถูกนำมาคู่ขนานดุจเป็นอุดมคติของนักรบ 800 ยุทธการเซี่ยงไฮ้
จูล่ง ไม่ได้สาบานเป็นพี่น้องกับเล่าปี เหมือน กวนอูและเตียวหุย แม้ กวนอู เตียวหุย จะยอมให้เรียก "พี่สองและพี่สาม" แต่กับเล่าปี่ จูล่งยังต้องเรียกว่า "นายท่าน" และไม่ค่อยได้โอกาสแม่ทัพคุมทัพหน้า
จูล่ง เป็นนักรบที่มีคุณลักษณ์ที่เหมาะกับภารกิจพิเศษที่ไม่มีใครทำได้ เหมือนไพ่สำคัญของทั้งเล่าปี และขงเบ้ง มากกว่าที่จะเป็นแม่ทัพระดับคุมภาพรวมของสงครามใหญ่
ตอนที่เล่าปี่ พลาดท่านำทัพไปล้างแค้นให้กวนอูและเตียวหุย พี่น้องร่วมสาบานที่ตายไป จูล่งคัดค้านด้วยประเมินสถานการณ์รบไม่ต้องด้วยยุทธพิชัย เป็นแค่ความแค้นส่วนตัว เล่าปี่ไม่ฟัง นำทัพพ่ายแพ้ที่อิเหลง ต้องหนีถอยโดย จูล่ง มีส่วนในการเข้าไปช่วยพาเล่าปี่หนี
เล่าปี่รู้ว่าเวลาของตัวเองมาถึงแล้ว จึงสั่งเสียและฝากบุตรกับจูล่ง "ท่านกับเรา เป็นเพื่อนรบเคียงบ่าเคียงไหล่ ขอให้ท่านนึกถึงน้ำมิตรเก่า อยู่ช่วยเหลือบุตรเราและขงเบ้ง ฟื้นฟูราชวงศ์ฮั่นด้วย"
ศึกที่โจษขานของ จูล่ง และถูกนำมาบอกเล่าใน นักรบ 800 คือ "ยุทธการที่สะพานเตียงปันเกี้ยว" ที่จูล่ง คนเดียวควบม้าขาว ควงทวนยาว ฝ่าทัพโจโฉเกือบแสน เวียนเข้าออกแนวรบหาอาเต๊า ฆ่าทหารเอกและทหารเลว ของโจโฉมากมาย ตั้งแต่ตีสาม จนยันบ่ายสาม ของวันต่อมา หกชั่วยาม (12 ชั่วโมง) จนช่วยอาเต๊า มัดแนบอก พาออกมาได้ โดยไร้รอยขีดข่วนที่ตัวอาเต๊าเลย
ตามประวัติจริง จูล่ง เป็นขุนศึกคนเดียวที่ได้อยู่จนชราผมหงอกขาว แต่ก็คือต้องแก่บนหลังม้าด้วยเช่นกัน เพราะออกรบตลอดจนรุ่นหลาน ว่ากันว่าตลอดชีวิตทั้งในยุคเล่าปี่ จนถึงยุคเล่าเสี้ยน ที่ขงเบ้ง เป็นสมุหนายก หรืออัครมหาเสนาบดี จูล่ง ออกรบ 15-16 ครั้ง และจำนวนนี้ เป็นศึกใหญ่ 10 สมรภูมิ ... ชนะ 8 เสมอ 1 และแพ้ครั้งเดียวเมื่อชรา (เรื่องแพ้นี้ ยังถกเถียงกัน)
ฉากละครหุ่นใน "นักรบ 800" บอกเล่าเรื่องราว บุรุษที่เข้าร่วมสงคราม เพราะต้องการสงบศึก และกลับภูมิลำเนามีชีวิตสุขสันติ นี่คือเรื่องราวของจูล่งด้วย
สำหรับจูล่ง นับแต่ออกจากหมู่บ้านเข้ากองทัพฯ ไม่เคยมีวันนั้น ดังเช่นคำกล่าวว่า "มีเพียงคนตายเท่านั้น ที่ได้เห็นการสิ้นสุดของสงคราม"
