เรื่องชวนหัวในยุคราชวงศ์จีน ตอน ราชามังกรเลือกเขย

มีอยู่คืนหนึ่ง อ้ายจื่อหลับฝันเห็นชายในเครื่องอาภรณ์ที่งามสง่า เข้ามาหาตนเองและกล่าวว่า “ข้าคือราชามังกรแห่งทะเลตะวันออก มีเรื่องต้องการจะขอคำแนะนำท่านอยู่เรื่องหนึ่ง กล่าวคือ ในเผ่าพันธุ์ของข้ามีประเพณีอยู่ว่า บุตรธิดาที่เกิดแก่มังกรก็จะต้องตบแต่งให้กับบุตรและธิดามังกรด้วยกันเท่านั้น แต่ข้ามีความเห็นว่า พื้นเพของเผ่าพันธุ์มังกรนั้นมีนิสัยดุร้าย หากมังกรกับมังกรอยู่ร่วมกันก็ยากที่จะหาความสงบสุขได้ในครอบครัว”

เมื่ออ้ายจื่อพยักหน้ารับทราบ ราชามังกรแห่งทะเลตะวันออกจึงเล่าต่อว่า “ตัวข้าเองนั้นมีลูกสาวสุดที่รักอยู่คนหนึ่ง นิสัยของนางนั้นดุร้ายเป็นอย่างยิ่ง หากข้ายกนางให้ตบแต่งกับมังกรด้วยกัน เชื่อว่าชั่วชีวิตของนางคงมิอาจพบกับความสุข ดังนั้นข้าจึงคิดว่าจะสรรหาลูกเขยที่ทั้งมีความอดทน และควบคุมได้ง่ายสักคนหนึ่ง แต่ทำยังไงก็หาไม่พบ ได้ยินว่าเจ้ามีปัญญาพอจะช่วยข้าในเรื่องนี้ได้ คืนนี้ข้าจึงมาหาท่าน เพื่อให้ท่านขบคิดหาทางออกในเรื่องนี้”

อ้ายจื่อจึงยิ้มพลางตอบไปว่า “แม้ว่าท่านจะเป็นมังกร แต่ก็ยังเป็นเผ่าพันธุ์ที่อยู่ในน้ำ ดังนั้นลูกเขยก็ต้องสรรหาจากเผ่าพันธุ์น้ำด้วยกันถูกต้องหรือไม่?” ราชามังกรตอบว่า “ใช่”

จากนั้นอ้ายจื่อก็กล่าวต่อว่า “หากหาเขยเป็นปลา ก็ติดที่ว่าปลาเป็นพวกที่เห็นแก่กิน อาจถูกมนุษย์จับไปโดยง่าย นอกจากนี้ก็ยังไม่มีแขนไม่มีขา ... หรือหากหาเขยจำพวกเต่า ก็ดูจะมีรูปร่างหน้าตาที่อัปลักษณ์เกินไปสักหน่อย ดังนั้นข้าจึงเห็นว่ามีเพียงแต่ ‘กุ้ง’ เท่านั้นที่เหมาะที่จะเป็นเขยของราชามังกรอย่างท่าน”

ราชามังกรได้ยินดังนั้นก็แสดงท่าทีลังเล ถามกลับไปว่า “กุ้ง ดูรูปร่างแล้วมิใช่อาภัพไปสักหน่อยหรือ?” อ้ายจื่อจึงตอบกลับไปว่า “กุ้งนั้นมีสามลักษณะชั้นยอดที่ผู้อื่นไม่มี หนึ่งคือกุ้งไม่มีท้องไม่มีไส้ ไม่มีหัวใจไม่มีปอด สองคือแม้บุตรสาวของท่านจะทุบตีทำร้ายกุ้งอย่างไรก็ไม่มีโลหิตหลั่งไหล สามคือหัวของกุ้งนั้นสามารถรองรับของเสียต่างๆ นาๆ ได้อย่างดีเยี่ยม ... จากสามลักษณะชั้นยอดนี้ข้าจึงเห็นว่ากุ้ง เหมาะที่จะเป็นเขยของราชามังกรอย่างท่านที่สุด”

ราชามังกรพอได้ฟังคำอธิบายก็พยักหน้าและกล่าวว่า "ได้ยินเจ้าพูดอย่างนี้แล้ว ข้าก็เห็นว่ากุ้งเหมาะสมจริงๆ เหมาะจริงๆ...”