เซาท์ไชน่า มอร์นิ่งโพสต์- กว่างโจวเริ่มใช้แผนนำร่อง 4 เดือน ปิดร้านค้าสัตว์ปีกมีชีวิต มากถึง 1 ใน 3 ของตลาด เป็นการชั่วคราว เมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมา (4 เม.ย.)
ความเคลื่อนไหวดังกล่าวเกิดขึ้น หลังมีการตรวจพบเมื่อเดือนก่อน (เม.ย.) ว่า ร้านค้าสัตว์ปีกตามตลาดสดต่างๆ 60 เปอร์เซ็นต์ มีเชื้อไข้หวัดนก เอช 7 เอ็น 9 (H7N9)
ก่อนหน้านี้ หลังได้ข้อสรุปจากการตรวจสอบเมื่อวันที่ 30 ก.ย. 2556 รัฐบาลกว่างโจวได้เสนอแผนการขยายการห้ามซื้อขายสัตว์ปีกครอบคลุม ไก่ เป็ด ห่าน และนกพิราบ ไปในพื้นที่แต่ละส่วนของเมือง โดยคาดว่าแผนดังกล่าวจะครอบคลุมพื้นที่ทั้งหมดของกว่างโจวได้ ภายในปี 2567
ด้านสถานการณ์ปัจจุบัน มีการพบเชื้อดังกล่าวใน ร้านค้าสัตว์ปีกจำนวน 298 ร้าน จากตลาดสด 82 แห่ง ในเขตเย่ว์ซิ่วและเขตเทียนเหอ เขตลี่วาน และเขตพานอี๋ บางส่วน โดยแต่ละพื้นที่จะเริ่มขายไก่จากโรงฆ่าสัตว์ปีกที่มาจากตัวแทนผู้ได้รับอนุญาตเพียง 3 แห่งเท่านั้น
อย่างไรก็ตาม ประชาชนกว่างโจว กลับไม่ค่อยพอใจกับนโยบายดังกล่าว ผู้ขายต่างพากันบ่นเรื่องความเสียหายทางธุรกิจ และลูกค้าซึ่งยืนยันจะซื้อสัตว์ปีกที่มีชีวิต กล่าวว่า พวกเขาจะไปหาซื้อเป็ดไก่สดจากเขตอื่น หรือไม่ก็หาตามร้านขายที่ผิดกฎหมาย
หลายคนเห็นว่า นโยบายดังกล่าว ถือเป็นจุดสิ้นสุดของประเพณีการกินแบบกวางตุ้งที่สืบทอดมานานกว่า 2,000 ปี เนื่องจากวิถีการกินแบบนี้ ถือว่าความสดใหม่ของวัตถุดิบ มีผลอย่างมากต่อรสชาติและเนื้อสัมผัสของอาหาร
แม่บ้านวัย 34 ปี ผู้ไม่ประสงค์ออกนาม ระบุว่า สัปดาห์หนึ่งๆ เธอจ่ายเงินค่าไก่ถึง 100 หยวน หรือราวๆ 500 บาท และแม้จะมีการสั่งห้าม เธอก็ยังจะพยายามหาซื้อสัตว์ปีกที่มีชีวิต อยู่ดี
“ไก่แช่แข็งไว้นานๆ เนื้อมันไม่มีสัมผัส ที่แอบขายกันอยู่ ก็อาจเป็นไปได้ว่า พวกคนขายจะขายไก่ที่ป่วย เพราะฉะนั้น ฉันจึงยืนยันว่าต้องเห็นไก่ก่อนโดนฆ่า เพราะจะรู้ได้ว่าเป็นไก่ดี” เธอกล่าว
ส่วนตลาดสดในย่านเถาจิน เขตเย่ว์ซิ่ว พ่อค้าแม่ค้าที่ขายเป็ดไก่มีชีวิต ต่างพากันปิดร้านในวันแรกของการสั่งห้ามขาย เพื่อลดความเสียหายที่อาจเกิดขึ้น
“ฉันกลัวว่า จะค้าขายต่อไปไม่ได้อีก ฉะนั้นฉันจึงจำเป็นต้องรอดูต่อไป ไม่มีใครอยากซื้อไก่จากโรงเชือด และฉันก็ยังไม่พร้อมจะแนะนำลูกค้าไปแบบนั้น” แม่ค้าแซ่หวัง กล่าว เธอแก้ปัญหาด้วยการติดป้ายบอกลูกค้าให้เรียกเธอโดยตรง หากต้องการซื้อไก่ที่ฆ่ากันสดๆ
เจ้าของร้านขายเป็ดไก่สดในเขต ไห่จู ซึ่งนอกเขตห้ามขาย กล่าวว่า เมื่อสองวันก่อน (4 พ.ค.)ธุรกิจของเขาขายดีขึ้นอย่างน้อย 70 เปอร์เซ็นต์
“ปกติผมขายไก่ได้ วันละประมาณ 40 ตัว แต่วันนี้ (4 พ.ค.) ผมขายไปประมาณ 70 ตัวแล้ว” นายเผิง ฉีจิน พ่อค้าไก่ วัย 52 ปีกล่าว
ปัจจุบัน ราคาไก่จากโรงเชือดในกว่างโจว อยู่ที่ตัวละ 40 ถึง 80 หยวน (ประมาณ 200-400 บาท) ทั้งนี้ ขึ้นอยู่กับน้ำหนักและพันธุ์ไก่ ซึ่งราคาดังกล่าวเกือบเท่ากับราคาไก่มีชีวิต
อย่างไรก็ตาม รัฐบาลกว่างโจวจะเสนอเงินช่วยเหลือให้แก่บรรดาพ่อค้าแม่ค้าสัตว์ปีก รายละ 24,000 หยวน (ประมาณ120,000 บาท)เพื่อช่วยพวกเขาปรับปรุงร้านให้พร้อมสำหรับการขายเป็ดไก่จากโรงเชือด แต่ผู้ขายกลับเห็นว่า เงินจำนวนดังกล่าวไม่เพียงพอสำหรับการปรับปรุงร้าน ซึ่งรวมถึงการซื้อตู้แช่ และอุปกรณ์อื่นๆ ที่จำเป็น
ในขณะที่รัฐบาลหังโจว มณฑลเจ้อเจียง ก็ออกประกาศเมื่อเดือนก.พ.ที่ผ่านมา ห้ามการค้าขายสัตว์ปีกมีชีวิตทุกประเภทในเมือง หลังพบว่าเชื้อไวรัส สายพันธุ์ H7N9 เริ่มระบาดในหมู่มนุษย์
ส่วนสถานการณ์ของฮ่องกง โฆษกหญิงของรัฐบาล เปิดเผยเมื่อสองวันที่ผ่านมา(4 พ.ค.) ว่า รัฐบาลคิดว่าถึงเวลาแล้วที่จะต้องถกกับผู้ค้าสัตว์ปีกและประชาชน ว่าควรจะขายสัตว์ปีกมีชีวิตในเมืองต่อไปหรือไม่
ทั้งนี้ ภายในปีนี้ รัฐบาลจะดำเนินการจ้างที่ปรึกษาเข้ามาทำการศึกษาและให้คำแนะนำในประเด็นดังกล่าว โฆษกหญิงระบุ
ด้านนาย หยุน กวอก-หยุง นักจุลชีววิทยาจากมหาวิทยาลัยฮ่องกง เผย เขาเสนอไปตั้งแต่ปี 2540 แล้วว่า การจัดทำโรงเชือดกลาง เป็นทางออกที่ดีที่สุดในการป้องกันประชาชน จากการระบาดของไข้หวัดนก แต่เขาก็ยอมรับว่า วิธีการดังกล่าว อาจเป็นไปไม่ได้ในเชิงเศรษฐกิจ และไม่ช่วยแก้ปัญหาการระบาดจากสัตว์ที่นำเข้า
ในขณะที่ นายหลุน ไว-ตง ผู้ค้าปลีก สัตว์ปีกมีชีวิตในฮ่องกง ตัวแทนจากสมาคมผู้ค้าและผู้ใช้แรงงานในธุรกิจการค้าสัตว์ปีก (Poultry Dealers and Workers Association) ยอมรับว่า การทดลองใช้แผนนำร่องของกว่างโจว อาจทำให้คนฮ่องกงสนับสนุนให้ยุติการค้าสัตว์ปีกมีชีวิต อย่างไรก็ตาม เขาก็ยังมีข้อกังขาว่า แผนนำร่องดังกล่าวจะประสบความสำเร็จได้อย่างไร ภายใต้ปฏิกิริยาต่อต้านที่รุนแรงเช่นนี้
ความเคลื่อนไหวดังกล่าวเกิดขึ้น หลังมีการตรวจพบเมื่อเดือนก่อน (เม.ย.) ว่า ร้านค้าสัตว์ปีกตามตลาดสดต่างๆ 60 เปอร์เซ็นต์ มีเชื้อไข้หวัดนก เอช 7 เอ็น 9 (H7N9)
ก่อนหน้านี้ หลังได้ข้อสรุปจากการตรวจสอบเมื่อวันที่ 30 ก.ย. 2556 รัฐบาลกว่างโจวได้เสนอแผนการขยายการห้ามซื้อขายสัตว์ปีกครอบคลุม ไก่ เป็ด ห่าน และนกพิราบ ไปในพื้นที่แต่ละส่วนของเมือง โดยคาดว่าแผนดังกล่าวจะครอบคลุมพื้นที่ทั้งหมดของกว่างโจวได้ ภายในปี 2567
ด้านสถานการณ์ปัจจุบัน มีการพบเชื้อดังกล่าวใน ร้านค้าสัตว์ปีกจำนวน 298 ร้าน จากตลาดสด 82 แห่ง ในเขตเย่ว์ซิ่วและเขตเทียนเหอ เขตลี่วาน และเขตพานอี๋ บางส่วน โดยแต่ละพื้นที่จะเริ่มขายไก่จากโรงฆ่าสัตว์ปีกที่มาจากตัวแทนผู้ได้รับอนุญาตเพียง 3 แห่งเท่านั้น
อย่างไรก็ตาม ประชาชนกว่างโจว กลับไม่ค่อยพอใจกับนโยบายดังกล่าว ผู้ขายต่างพากันบ่นเรื่องความเสียหายทางธุรกิจ และลูกค้าซึ่งยืนยันจะซื้อสัตว์ปีกที่มีชีวิต กล่าวว่า พวกเขาจะไปหาซื้อเป็ดไก่สดจากเขตอื่น หรือไม่ก็หาตามร้านขายที่ผิดกฎหมาย
หลายคนเห็นว่า นโยบายดังกล่าว ถือเป็นจุดสิ้นสุดของประเพณีการกินแบบกวางตุ้งที่สืบทอดมานานกว่า 2,000 ปี เนื่องจากวิถีการกินแบบนี้ ถือว่าความสดใหม่ของวัตถุดิบ มีผลอย่างมากต่อรสชาติและเนื้อสัมผัสของอาหาร
แม่บ้านวัย 34 ปี ผู้ไม่ประสงค์ออกนาม ระบุว่า สัปดาห์หนึ่งๆ เธอจ่ายเงินค่าไก่ถึง 100 หยวน หรือราวๆ 500 บาท และแม้จะมีการสั่งห้าม เธอก็ยังจะพยายามหาซื้อสัตว์ปีกที่มีชีวิต อยู่ดี
“ไก่แช่แข็งไว้นานๆ เนื้อมันไม่มีสัมผัส ที่แอบขายกันอยู่ ก็อาจเป็นไปได้ว่า พวกคนขายจะขายไก่ที่ป่วย เพราะฉะนั้น ฉันจึงยืนยันว่าต้องเห็นไก่ก่อนโดนฆ่า เพราะจะรู้ได้ว่าเป็นไก่ดี” เธอกล่าว
ส่วนตลาดสดในย่านเถาจิน เขตเย่ว์ซิ่ว พ่อค้าแม่ค้าที่ขายเป็ดไก่มีชีวิต ต่างพากันปิดร้านในวันแรกของการสั่งห้ามขาย เพื่อลดความเสียหายที่อาจเกิดขึ้น
“ฉันกลัวว่า จะค้าขายต่อไปไม่ได้อีก ฉะนั้นฉันจึงจำเป็นต้องรอดูต่อไป ไม่มีใครอยากซื้อไก่จากโรงเชือด และฉันก็ยังไม่พร้อมจะแนะนำลูกค้าไปแบบนั้น” แม่ค้าแซ่หวัง กล่าว เธอแก้ปัญหาด้วยการติดป้ายบอกลูกค้าให้เรียกเธอโดยตรง หากต้องการซื้อไก่ที่ฆ่ากันสดๆ
เจ้าของร้านขายเป็ดไก่สดในเขต ไห่จู ซึ่งนอกเขตห้ามขาย กล่าวว่า เมื่อสองวันก่อน (4 พ.ค.)ธุรกิจของเขาขายดีขึ้นอย่างน้อย 70 เปอร์เซ็นต์
“ปกติผมขายไก่ได้ วันละประมาณ 40 ตัว แต่วันนี้ (4 พ.ค.) ผมขายไปประมาณ 70 ตัวแล้ว” นายเผิง ฉีจิน พ่อค้าไก่ วัย 52 ปีกล่าว
ปัจจุบัน ราคาไก่จากโรงเชือดในกว่างโจว อยู่ที่ตัวละ 40 ถึง 80 หยวน (ประมาณ 200-400 บาท) ทั้งนี้ ขึ้นอยู่กับน้ำหนักและพันธุ์ไก่ ซึ่งราคาดังกล่าวเกือบเท่ากับราคาไก่มีชีวิต
อย่างไรก็ตาม รัฐบาลกว่างโจวจะเสนอเงินช่วยเหลือให้แก่บรรดาพ่อค้าแม่ค้าสัตว์ปีก รายละ 24,000 หยวน (ประมาณ120,000 บาท)เพื่อช่วยพวกเขาปรับปรุงร้านให้พร้อมสำหรับการขายเป็ดไก่จากโรงเชือด แต่ผู้ขายกลับเห็นว่า เงินจำนวนดังกล่าวไม่เพียงพอสำหรับการปรับปรุงร้าน ซึ่งรวมถึงการซื้อตู้แช่ และอุปกรณ์อื่นๆ ที่จำเป็น
ในขณะที่รัฐบาลหังโจว มณฑลเจ้อเจียง ก็ออกประกาศเมื่อเดือนก.พ.ที่ผ่านมา ห้ามการค้าขายสัตว์ปีกมีชีวิตทุกประเภทในเมือง หลังพบว่าเชื้อไวรัส สายพันธุ์ H7N9 เริ่มระบาดในหมู่มนุษย์
ส่วนสถานการณ์ของฮ่องกง โฆษกหญิงของรัฐบาล เปิดเผยเมื่อสองวันที่ผ่านมา(4 พ.ค.) ว่า รัฐบาลคิดว่าถึงเวลาแล้วที่จะต้องถกกับผู้ค้าสัตว์ปีกและประชาชน ว่าควรจะขายสัตว์ปีกมีชีวิตในเมืองต่อไปหรือไม่
ทั้งนี้ ภายในปีนี้ รัฐบาลจะดำเนินการจ้างที่ปรึกษาเข้ามาทำการศึกษาและให้คำแนะนำในประเด็นดังกล่าว โฆษกหญิงระบุ
ด้านนาย หยุน กวอก-หยุง นักจุลชีววิทยาจากมหาวิทยาลัยฮ่องกง เผย เขาเสนอไปตั้งแต่ปี 2540 แล้วว่า การจัดทำโรงเชือดกลาง เป็นทางออกที่ดีที่สุดในการป้องกันประชาชน จากการระบาดของไข้หวัดนก แต่เขาก็ยอมรับว่า วิธีการดังกล่าว อาจเป็นไปไม่ได้ในเชิงเศรษฐกิจ และไม่ช่วยแก้ปัญหาการระบาดจากสัตว์ที่นำเข้า
ในขณะที่ นายหลุน ไว-ตง ผู้ค้าปลีก สัตว์ปีกมีชีวิตในฮ่องกง ตัวแทนจากสมาคมผู้ค้าและผู้ใช้แรงงานในธุรกิจการค้าสัตว์ปีก (Poultry Dealers and Workers Association) ยอมรับว่า การทดลองใช้แผนนำร่องของกว่างโจว อาจทำให้คนฮ่องกงสนับสนุนให้ยุติการค้าสัตว์ปีกมีชีวิต อย่างไรก็ตาม เขาก็ยังมีข้อกังขาว่า แผนนำร่องดังกล่าวจะประสบความสำเร็จได้อย่างไร ภายใต้ปฏิกิริยาต่อต้านที่รุนแรงเช่นนี้
