เส้นทางชีวิต ผู่ซู่ เกิดที่เจียงซู เมื่อปี พ.ศ.2516 จากนั้นย้ายตามบิดา-มารดามาอยู่ที่ปักกิ่ง ด้านการศึกษาแม้จะเคยสอบเข้าได้ในสถาบันมีชื่ออย่างมหาวิทยาลัยครูปักกิ่ง(Beijing Normal University) แต่สุดท้ายตัดสินใจหยุดเรียนเพื่อออกมาเดินหน้าทำงานเพลงเต็มตัว จากนั้นจึงมีผลงานอัลบั้มเพลงออกมา
พ.ศ.2543 ผู่ซู่ ประสบความสำเร็จจากการร่วมแสดงภาพยนตร์เรื่อง น่าซยาฮวาไค(那时花开: Where Have All the Flowers Gone) โดย เพลงน่าซยาฮวาร์ เป็นเพลงที่เขาแต่งเละร้องเพื่อประกอบภาพยนตร์เรื่องดังกล่าว ความสำเร็จทำให้เขาได้เซ็นสัญญาเป็นศิลปินในสังกัด วอร์เนอร์มิวสิค นับเป็นศิลปินจีนแผ่นดินใหญ่รายแรกที่ได้เซ็นสัญญากับวอร์เนอร์มิวสิคเอเชียแปซิฟิก จากนั้น ผู่ซู่ ออกอัลบั้มที่มีชื่อว่า หวั่วชี่ว์ 2000 เหนียน(我去2000年) โดยบรรจุเพลง น่าซยาฮวาร์ ไว้ในอัลบั้มด้วย
ทั้งนี้ ท่อนที่เป็นภาษาอังกฤษในเพลงได้แรงบันดาลใจมาจากเพลงโฟล์ค Where Have All the Flowers Gone บทเพลงต่อต้านสงคราม ของนักร้องเพลงโฟล์คชื่อดังแห่งอเมริกา Pete Seeger ที่แต่งไว้เมื่อ พ.ศ. 2504 มีเนื้อหาพูดถึงสงครามที่ล้วนจบลงที่การล้มหายตายจากอันเป็นวงจรอุบาทว์ไม่จบสิ้น โดยนิตยสาร New Statesman ยกย่องให้เป็น 1 ใน 20 สุดยอดบทเพลงการเมือง
แต่ในประเทศจีน น่าซยาฮวาร์ คือหนึ่งในเพลงที่นิยมเปิดในช่วงเวลาแห่งการจากลาของเหล่านักศึกษาที่สำเร็จการศึกษาของทุกๆ ปี จนได้รับการจัดอันดับจากสื่อในประเทศให้เป็น 1ใน 20 เพลงจบการศึกษายอดนิยม ทำให้ น่าซยาฮวาร์ กลายเป็นเพลงร่วมสมัยที่ไม่เคยเลือนหายไปตามเวลา
ภายหลังมีนักร้องหลายคนนำเพลงนี้มาร้องใหม่ โดยเวอร์ชันที่ได้รับความนิยม ร้องโดย ฟั่น เหว่ยฉี และ หวัง เฟย(เฟย์ หว่อง)
ร้องโดย ฟั่น เหว่ยฉี
ร้องโดย ผู่ซู่
ร้องโดย เฟย์ หว่อง
那片笑声让我想起我的那些花儿
na4 pian4 xiao4 sheng1 rang3 wo3 xiang3 qi3 wo3 de na4 xie1 hua1r
น่าเพี่ยนเซี่ยวเซิงรั่งหวั่วเสี่ยงฉี่หวั่วเตอน่าเซียฮวา
เสียงหัวเราะนั้น ทำให้นึกถึงมวลดอกไม้ของฉัน
在我生命每个角落静静为我开着
zai4 wo3 sheng1 ming4 mei3 ge4 jiao3 luo4 jing4 jing4 wei4 wo3 kai1 zhe
ไจ้หวั่วเซิงมิ่งเหม่ยเก้อเจี่ยวลั่วจิ้งจิ้งเว่ยหวั่วไคเจอะ
ที่ผลิบานอย่างเงียบงัน เพื่อกันในทุกแง่มุมของชีวิต
我曾以为我会永远守在他身旁
wo3 cheng2 yi3 wei2 wo3 hui4 yong3 yuan3 shou3 zai4 ta1 shen1 pang2
หวั่วเฉิงอี่เหวย หวั่วฮุ่ยหยงหย่วนโส่วไจ้ทาเซินผัง
เคยเข้าใจไปเองว่าฉันจะอยู่เคียงข้างเธอตลอดไป
今天我们已经离去在人海茫茫
jin1 tian1 wo3 men yi3 jing1 li2 qu4 zai4 ren2 hai3 mang2 mang2
จินเทียนหวั่วเมิน อี่จิงหลีชี่ว์ไจ้เหรินไห่หมังหมัง
วันนี้เราต้องห่างไกล ไปในคลื่นทะเลคน
*他们都老了吧？
ta1 men dou1 lao3 le ba1
ทาเมินโตเหล่าเลอปา
พวกเขาแก่เฒ่าหรือยังหนอ
他们在哪里呀？
ta1 men zai4 na3r li3 ya
ทาเมินไจ้หนาหลี่ยา
พวกเขาอยู่ ณ ที่แห่งใด
我们就这样各自奔天涯
wo3 men jiu4 zhe4 yang4 ge4 zi4 ben3 tian1 ya2
หวั่วเมินจิ้วเจ้อยั่ง เก้อจื้อเปิ้นเทียนหยา
เราต่างไปไกลสุดหล้า ในแต่ละเส้นทางของตน
啦...想她。
la1...xiang3 ta2
ลา...เสี่ยงทา
ลัน ลัน ลา...คิดถึงเธอ
啦…她还在开吗？
la1...ni3 hai2 zai4 kai1 ma
ลา...ทาไหไจ้ไคมะ
ลัน ลัน ลา...เธอยังผลิบานดังเดิมไหม
啦...去呀 !
la1...qu4 ya
ลา...ชี่ว์ยา
ลัน ลัน ลา...ไปเถิดจงไป
她们已经被风吹走散落在天涯 **
ta1 men yi3 jing1 bei4 feng1 chui1 zou3 san4 luo4 zai4 tian1 ya2
ทาเมินอี่จิงเป้ยเฟิงชุยโจ่ว ซั่นลั่วไจ้เทียนหยา
พวกเขาล้วนโดนลมพัดพา กระจัดกระจายไปสุดหล้าฟ้าดิน
有些故事还没讲完那就算了吧
you3 xie1 gu4 shi4 hai2 mei2 jiang3 wan3 na3 jiu4 suan4 le ba1
โหย่วเซียกู้ซื่อไหเหมยเจี่ยงหว่าน น่าจิ้วซ่วนเลอปา
บางเรื่องราวที่ยังเล่าไม่จบ ก็แล้วกันไปเถิด
那些心情在岁月中已经难辨真假
na4 xie1 xin1 qing2 zai4 sui4 yue4 zhong1 yi3 jing1 nan2 bian4 zhen1 jia3
น่าเซียซินฉิงไจ้ซุ่ยเย่ว์จง อี่จิงหนานเปี้ยนเจินจย่า
ความรู้สึกนั้นผ่านกาลเวลา จนยากแยกแยะว่า เท็จหรือจริง
如今这里荒草丛生没有了鲜花
ru2 jin1 zhe4 li3 huang1 cao3 cong2 sheng1 mei2 you3 le xian1 hua1
หรูจินเจ้อหลี่ฮวงเฉ่าฉงเซิง เหมยโหย่วเลอเซียนฮวา
ที่นี่วันนี้ เหลือเพียงทุ่งหญ้ารกร้าง ไร้ดอกไม้สดใหม่
好在曾经拥有你们的春秋和冬夏
hao3 zai4 ceng2 jing1 yong1 you3 ni3 men de chun1 qiu1 he2 dong1 xia4
เห่าไจ้เฉิงจิงยงโหย่ว หนี่เมินเตอชุนชิวเหอตงซย่า
โชคยังดีที่เคยมี (ใบไม้ผลิ-ร่วง หนาว-ร้อน) ฤดูกาลของพวกเธอ
ซ้ำ *-** 1 รอบ
where have all the flowers gone？ where the flowers gone？
มวลดอกไม้หายไปไหน ดอกไม้หายไปไหน
where have all the young girls gone？ where did they all gone？
เด็กสาวทั้งหมดหายไปไหน พวกเธอหายไปที่ใด
where have all the young men gone？ where the soldiers gone？
เหล่าหนุ่มน้อยหายไปไหน ทหารเล่า ไป อยู่ ณ แห่งใด
where have all the graveyards gone？ where have all they gone？
หลุมศพหายไปไหนไม่มีเหลือ หลุมศพหายไปที่ใด
他们都老了吧？
ta1 men dou1 lao3 le ba1
ทาเมินโตเหล่าเลอปา
พวกเขาแก่เฒ่าหรือยังหนอ
他们在哪里呀？
ta1 men zai4 na3r li3 ya
ทาเมินไจ้หนาหลี่ยา
พวกเขาอยู่ ณ ที่แห่งใด
我们就这样各自奔天涯
wo3 men jiu4 zhe4 yang4 ge4 zi4 ben3 tian1 ya2
หวั่วเมินจิ้วเจ้อยั่ง เก้อจื้อเปิ้นเทียนหยา
เราต่างไปไกลสุดหล้า ในแต่ละเส้นทางของตน
