เซาท์ไชน่ามอร์นิ่งโพสท์/เอเอฟพี--กลุ่มสิทธิมนุษยชน เผย มีลามะหนุ่ม 2 คน เผาตัวเองตายในเขตชุมชนทิเบต มณฑลเสฉวน เมื่อวันจันทร์ (27 ส.ค.) ทำให้ยอดชาวทิเบตที่กระทำอัตวินิบาตกรรมด้วยการเผาตัวเพื่อประท้วงนโยบายของรัฐบาลจีนพุ่งสูงถึง 50 ราย นับตั้งแต่ปี 2552 เป็นต้นมา
วิทยุเอเชียเสรี เผยว่า เมื่อวันจันทร์ที่ผ่านมา (27 ส.ค.) เกิดเหตุ ลามะทิเบต นามว่า ล็อบซัง คาลซัง อายุ 18 ปี และอดีตลามะ นามว่า ดัมชุก อายุ 17 ปี ซึ่งทั้งสองถูกอ้างว่าเป็นลามะพลัดถิ่นในประเทศอินเดีย ได้จุดไฟเผาตัว ขณะร้องตะโกนข้อความประท้วงนโยบายของรัฐบาลจีน บริเวณใกล้กับอารามกีรติ ในเมืองอาป้า มณฑลซื่อชวน (เสฉวน) ท้ายที่สุดทั้งสองก็มรณภาพที่โรงพยาบาล
กลุ่มฟรีทิเบต เผยว่า ดัมชุกเป็นน้องชายของแม่ชีเทนซิน โชดรอน ที่จุดไฟเผากายเมื่อค่ำวันที่ 11 ก.พ. ที่ผ่านมา
ชุมชนชาวทิเบต ต้องเผชิญกับเหตุการณ์การประท้วงรุนแรงดังกล่าวตั้งแต่กลางเดือนมี.ค. ปีที่แล้ว (2554) เมื่อลามะหนุ่มนามว่า “พันซก” ได้จุดไฟเผาตัวเอง ที่อารามกีรติในเมืองอาป้า เป็นชนวนทำให้เกิดการจลาจล และการปราบปรามอย่างรุนแรงของตำรวจจีน
ตามบันทึกรวบรวมของกลุ่มฟรีทิเบตในต่างประเทศ และกลุ่มรณรงค์ระหว่างประเทศเพื่อทิเบต (International campaign for Tibet) เผยว่า ชาวทิเบตกว่า 50 คน จุดไฟเผาตัวในจีนตั้งแต่เดือนก.พ. 2552 เป็นต้นมา โดยรายแรกคือ ลามะหนุ่มนามว่า ทาเพย์ จากอารามกีรติ ขณะจุดไฟเผาตัว ก็ป่าวประกาศต่อต้านรัฐบาลจีน และเรียกร้องให้องค์ทะไล ลามะ ผู้นำจิตวิญญาณสูงสุดของทิเบต และเป็นผู้นำพลัดถิ่นที่ธรรมศาลา ประเทศอินเดีย ให้กลับสู่บ้านเกิด
ในปีเดียวกัน (2552) ลามะหนุ่มจากอารามกีรติ ได้จุดไฟเผากายขณะถือภาพองค์ทะไล ลามะ ก่อนที่จะถูกยิงโดยตำรวจจีน จากนั้นจึงถูกนำตัวส่งโรงพยาบาลในท้องถิ่น ตั้งแต่นั้นมา ชาวทิเบต 12 คน ซึ่งมีลามะวัยรุ่นและแม่ชีรวมอยู่ด้วย ได้จุดไฟเผาตัว มีบางคนรอดชีวิตมาได้
ผู้เชี่ยวชาญกล่าวว่า การอัตวินิบาตกรรมเป็นศีลข้อห้ามใหญ่ในวัฒนธรรมพุทธศาสนาแบบทิเบต และการสังหารตัดรอนชีวิตเช่นนี้ จึงเป็นเครื่องบ่งชี้ถึงความสิ้นหวังอย่างรุนแรงของผู้คนบนที่ราบสูงทิเบต
ส่วนทางด้านรัฐบาลจีน ประณามองค์ทะไล ลามะ ว่าเป็นผู้อยู่เบื้องหลังเหตุการณ์ความไม่สงบ และรัฐบาลฯ ยังคงกวาดล้างลามะทิเบตและแม่ชี ที่สนับสนุนองค์ทะไล ลามะ และการปลดปล่อยชาวทิเบต
ทั้งนี้ หลังจากที่ผู้นำคอมมิวนิสต์สถาปนาสาธารณรัฐประชาชนจีน ก็ได้ส่งกองกำลังไปยังทิเบต พร้อมกับประกาศผนวกดินแดนให้อยู่ภายใต้การปกครองของจีน ในฐานะเขตปกครองตนเองชนชาติทิเบต แต่ชาวทิเบตได้ลุกฮือ ต่อต้าน และเกิดสงครามปะทะกันอย่างรุนแรง ระหว่างชาวทิเบตและกองทัพปลดแอกประชาชนจีนในปีพ.ศ. 2502 ฝ่ายทิเบตพ่ายแพ้ ทำให้องค์ทะไล ลามะ ผู้นำจิตวิญญาณสูงสุดทิเบต ต้องลี้ภัยไปยังประเทศอินเดีย และจัดตั้งรัฐบาลพลัดถิ่นที่ธรรมศาลา
ความขัดแย้งระหว่างจีนและรัฐบาลพลัดถิ่นทิเบตยืดเยื้อมาจนถึงปัจจุบัน แม้มีการเจรจาระหว่างสองฝ่ายหลายครั้ง แต่ก็ยังล้มเหลว จีนยังคงกล่าวหาองค์ทะไล ลามะ ว่าเป็นผู้ยุแหย่ศึกรุนแรงและลัทธิแบ่งแยกดินแดน
