请 (qǐng) อ่านว่า ฉิ่ง แปลว่า เชิญ
君 (jūn) อ่านว่า จวิน เป็นคำสุภาพ ใช้เรียกคู่สนทนา
入 (rù) อ่านว่า ยู่(รู่) แปลว่า เข้าไป
瓮 (wèng) อ่านว่า เวิ่ง แปลว่า โอ่ง /ไห
ราชวงศ์ถัง ในรัชสมัยของพระนางอู่เจ๋อเทียน หรือบูเช็กเทียน จักรพรรดินีเพียงหนึ่งเดียวของประวัติศาสตร์จีนนั้น เพื่อดำรงคงไว้ซึ่งอำนาจในมือ ทำให้พระนางใช้วิธีการที่เด็ดขาดในการปกครองไพร่ฟ้า รวมทั้งใช้ความโหดเหี้ยมในการกำจัดศัตรูของตนให้หมดไป การกระทำดังกล่าวส่งผลให้บรรดาขุนนางโฉด ต่างคิดค้นวิธีทำลายผู้ที่เป็นอริของตนโดยป้ายสีว่าคนเหล่านั้นเป็นปฏิปักษ์ต่อพระนางอู่เจ๋อเทียนสมควรโดนกำจัด ทั้งยังใช้วิธีการเหี้ยมโหดในการบังคับให้ผู้โชคร้ายเหล่านั้นยอมรับสารภาพ
บรรยากาศของวังหลวงในช่วงเวลาดังกล่าว คล้ายถูกปกคลุมด้วยเมฆหมอกแห่งความหวาดกลัว
พระนางอู่เจ๋อเทียนนั้นมีขุนนางโฉดข้างกายอยู่ 2 คนคือ โจวซิ่ง และ หลายจวิ้น โดยมีผู้คนนับพันนับหมื่นคนที่เสียชีวิตภายใต้เงื้อมมือของคนทั้งสอง ครั้งหนึ่งมีผู้กราบทูลว่า โจวซิ่งแอบสมคบคิดกับ ชิว เสินจี้ วางแผนล้มล้างราชบังลังก์ พระนางอู่เจ๋อเทียนจึงมอบหมายให้หลายจวิ้นไปสืบสวนเรื่องนี้ ทั้งยังจำกัดเวลาที่จะต้องได้ผลลัพธ์กลับมากราบทูล อย่างไรก็ตามแต่ไหนแต่ไรมาความสัมพันธ์ของหลายจวิ้นกับ โจวซิ่ง นั้นถือว่าไม่เลว ภารกิจครั้งนี้หลายจวิ้นจึงค่อนข้างลำบากใจนัก แต่สุดท้ายเขาก็ได้คิดแผนการณ์ได้ประการหนึ่ง
วันหนึ่ง ขุนนางหลายจวิ้น จงใจเชิญโจวซิ่งมาที่บ้าน ทั้งสองร่ำสุราพลางสนทนา หลายจวิ้นแสร้งทำหน้าตาวิตกกังวลพลางกล่าวกับโจวซิ่งว่า “ช่วงนี้สอบสวนพวกนักโทษมักไม่ค่อยได้ผล ท่านมีวิธีรีดความลับใหม่ๆ เช่นไรบ้าง รวบกวนพี่ท่านช่วยชี้แนะ” ด้านโจวซิ่งเอง ซึ่งแต่เดิมเป็นผู้ที่ชื่นชอบคิดค้นวิธีการทรมานนักโทษอยู่แล้ว ได้ยินดังนั้นจึงรีบตอบว่า “ตอนนี้ข้าคิดค้นวิธีทรมานนักโทษได้อีกวิธีหนึ่ง รับรองมันไม่กล้าปากแข็งอีกต่อไป เพียงเจ้านำโอ่งใบใหญ่ รอบโอ่งสุมไฟใส่ฟืนจนร้อนฉ่า นำนักโทษใส่ลงไปในโอ่ง รับรองไม่มีผู้ใดทานทนได้”
หลายจวิ้นได้ฟังดังนั้น จึงสั่งลูกน้องให้ไปนำโอ่งใบใหญ่มาหนึ่งใบ ทำตามวิธีที่โจวซิ่งบอก โดยนำฟืนไฟมาสุมโดยรอบจนโอ่งร้อนระอุ จากนั้นหลายจวิ้นพลันลุกยืนขึ้นพลางกล่าวกับโจวซิ่งด้วยความเหี้ยมเกรียมว่า "มีผู้กราบทูลว่าท่านคิดก่อการกบฏ พระนางอู่เจ๋อเทียนจึงมีคำสั่งให้ข้ามาสอบสวนท่าน หากท่านไม่บอกความจริงออกมาให้หมด ข้าก็คงจะต้องเชิญท่านให้ลงไปนั่งในโอ่งใบนี้แล้ว"
เมื่อโจวซิ่งได้ฟังก็หวาดกลัวจนหน้าซีด รู้ว่าตนเองหมดหนทางหนีแล้ว ได้แต่สารภาพและรับโทษโดยดี
สำนวน "ฉิ่งจวินยู่เวิ่ง" หรือ "เชิญท่านลงโอ่ง" หมายถึงการใช้วิธีการที่คนผู้หนึ่งคิดค้นขึ้นเพื่อจัดการกับผู้อื่น มาใช้จัดการกับคนผู้นั้นเอง นอกจากนี้ยังแฝงความหมายใกล้เคียงกับคำว่า “ดาบนั้นคืนสนอง” อีกด้วย
สำนวนนี้ใช้ในตำแหน่งภาคแสดง(谓语) และส่วนขยายนาม(定语)
ตัวอย่างประโยค
他总想害别人，由于坏事做得太多，结果只能是请君入瓮，作茧自缚。
เขาคิดแต่จะทำร้ายผู้อื่น ทำชั่วมาเกินไป ผลสุดท้ายได้แต่~ ติดกับดักตัวเอง
