ศิลปิน : ซูต่าลี่ว์ (Sodagreen)
《交响梦》
午后时分 睡得很沈
wo hou shi fen shui de hen chen
อู่ โฮ่ว สือ เฟิน ซุ่ย เตอ เหิ่น เฉิน
ยามบ่าย ดำดิ่งในนิทรารมย์
嘈杂鸟儿 也全都充耳不闻
cao za niao er ye quan dou chong er bu wen
เฉา จ้า เหนี่ยว เอ๋อร์ เหย่ ฉวน โตว เฉิง เออร์ ปู้ เหวิน
สกุณาตะเบ็งเซ็งแซ่ มิฟังรอบข้าง
行板如歌 歌里在等
xing ban ru ge ge li zai deng
สิง ป่าน หรู(หยู) เกอ เกอ หลี่ ไจ้ เติ่ง
อ้อยอิ่งดั่งเพลง เพลงที่รอคอย
等你来和 和一篇雨季解渴
deng ni lai he he yi pian yu ji jie ke
เติ่ง หนี่ หลาย เหอ เหอ อี เพี่ยน อี่ว์ จี้ เจี้ย เข่อ
คอยเธอกลับมา มาพร้อมวสันต์ฤดูดับกระหาย
雷声铺陈 嘹亮地哼
lei sheng pu chen liao liang de heng
เหลย เซิง พู เฉิน เหลียว เลี่ยง เตอ เฮิง
อัสนีบาตแผดขจาย คำรามเลื่อนลั่น
大地与河 万物屏息这一刻
da di yu he wan wu ping xi zhe yi ke
ต้า ตี้ อี่ว์ เหอ ว่าน อู้ ผิง ซี เจ้อ อี เค่อ
ยามนั้น จากแผ่นดินจรดผืนน้ำ สรรพสัตว์ทั้งมวลล้วนกลั้นหายใจ
*蛰睡了一世纪的下午被你惊醒
zhe shui le yi shi ji de xia wu bei ni jing xing
เจ๋อ ซุ่ย เลอ อี ซื่อ จี้ เตอ เซี่ย อู่ เป้ย หนี่ จิง สิง
ยามบ่ายที่หลับใหลมานานนับศตวรรษ สะดุ้งตื่นขึ้นเพราะเธอ
迷雾从身后穿起扣成水滴
mi wu cong shen hou chuan qi kou cheng shui di
หมี อู้ ฉง เซิน โฮ่ว ชวน ฉี่ โค่ว เฉิง สุ่ย ตี
หมอกหนากระหวัดอ้อมจากเบื้องหลัง กลั่นตัวเป็นหยดน้ำ
透明的伤口 漂亮的残忍 藏到土壤里
tou ming de shang kou piao liang de can ren cang dao tu rang li
โท่ว หมิง เตอ ซาง โข่ว เพี่ยว เลี่ยง เตอ ฉาน เหริ่น(เหยิ่น) ฉาง เต้า ถู่ หร่าง(หย่าง) หลี่
รอยแผลโปร่งใส ความโหดร้ายอันงดงาม ล้วนถูกกลบฝังลงในผืนดิน
雨的铿锵临盆比梦的合奏还静**
yu de keng qiang lin pen bi meng de he zou hai jing
อี่ว์ เตอ เคิง เชียง หลิน เผิง ปี่ เมิ่ง เตอ เหอ โจ้ว หาย จิ้ง
เสียงกลั่นตัวของหยาดพิรุณ เงียบสงัดยิ่งกว่าเสียงมโหรีแห่งความฝัน
阡陌牧车 因你饶舌
qian mo mu che yin ni rao she
เชียน โม่ว มู่ เชอ อิน หนี่ เหรา(เหยา) เสอ
รถเทียมสัตว์บนคันนา ร้องระงมเพราะเธอ
雷声如灯 敲开了一年兴奋
lei sheng ru deng qiao kai le yi nian xing fen
เหลย เซิง หรู(หยู) เติง เชียว ไค เลอ อี เหนียน ซิง เฟิ่น
อัสนีบาตราวแสงโคม ที่สาดเคาะนำความลิงโลดแห่งปีออกมา
急板成歌 歌落成河
ji ban cheng ge ge luo cheng he
จี๋ ป่าน เฉิง เกอ เกอ ลั่ว เฉิง เหอ
เร่งเร้าดุจเพลง เพลงพรั่งพรูสู่สายธาร
河在狂奔 奔击了干涸混沌
he zai kuang ben ben ji le gan he hun dun
เหอ ไจ้ ขวาง เปิน เปิน จี เลอ กาน เหอ หุ้น ตุ้น
ธารที่โถมถั่ง ซัดใส่โลกไร้ระเบียบอันแห้งผาก
ซ้ำ *-**
埋伏了一整季的思念被你剥离
mai fu le yi zheng ji de xi nian pei ni bo kai
ไหม ฝู่ เลอ อี เจิ่ง จี้ เตอ ซือ เนี่ยน เป้ย หนี่ โปว ไค
ความคิดคำนึงที่ถูกกลบฝังตลอดฤดูกาล ถูกเธอกะเทาะออกมา
棉絮爬上了头发换算年龄
mian xu pa shang le tou fa huan suan nian ling
เหมียน ซู่ ผา ซั่ง เลอ โถว ฟา ห้วน ซ่วน เหนียน หลิง
ปุยฝ้ายปลิวขึ้นบนศีรษะเพื่อเปลี่ยนผ่านวันวัย
气候的成长 季风的回忆 收进课本里
qi hou de cheng zhang ji feng de hui yi shou jin ke ben li
ชี่ โฮ่ว เตอ เฉิง จ่าง จี้ เฟิง เตอ หุย อี้ โซว จิ้น เค่อ เปิ่น หลี่
การเติบโตของลมฟ้าอากาศ ลมมรสุมแห่งความทรงจำ ล้วนถูกบันทึกไว้ในสมุด
我自己来缝补我自己
wo zi ji lai feng bu wo zi ji
หว่อ จ้อ จี๋ หลาย เฝิง ปู่ หว่อ จื้อ จี๋
ตัวฉันจะเย็บปะตัวฉันเอง
修剪自己迎接你淋湿我风干的心
xiu jian zi ji ying jie nil in si wo feng gan de xin
ซิว เจี่ยน จื้อ จี๋ อิ๋ง เจีย หนี่ ลิ่น ซือ หว่อ เฟิง กาน เตอ ซิน
ตัดแต่งตัวเองเพื่อรอรับเธอ ที่จะนำความชุ่มฉ่ำ มาสู่หัวใจแห้งผากของฉัน
雨停时分 洗澈烟尘
yi ting shi fen xi che yan chen
อี่ว์ ถิง สือ เฟิน ซี เช่อ เอียน เฉิน
ฝนหยุด ชะล้างฝุ่นควันหมดจด
新的花梗 正期待炫耀颜色
xin de hua geng zheng qi dai xuan yao yan se
ซิน เตอ ฮวา เกิ่ง เจิ้ง ชี ไต้ ซ่วน เย่า เอี๋ยน เซ่อ
มวลบุบผาก้านใหม่ เฝ้ารอคอยโอกาสอวดสีสัน
黄昏人们 敞开了家里大门
huang hun ren men chang kai le jia li da men
หวง ฮุน เหริน(เหยิน) เหมิน ฉ่าง ไค เลอ เจีย หลี่ ต้า เหมิน
เหล่ามนุษย์ในความมืดหม่น เปิดประตูชายคาจนกว้างออก
宁静很深 世界迎接你这一刻 生命来了
ning jing hen shen shi jie ying jie ni zhe yi ke sheng ming lai le
หนิง จิ้ง เหิ่น เซิน ซื่อ เจี้ย อิ๋ง เจีย หนี่ เจ้อ อี เค่อ เซิง มิ่ง หลาย เลอ
ในความเงียบสงัดล้ำลึก ณ ขณะที่โลกต้อนรับการมาของเธอ...ชีวิต ได้ก่อกำเนิดขึ้น
