ศิลปิน : ติงเซียง + เสี่ยวเสี่ยว (丁香晓晓 )
什么时候 那个时候 你牵起我的手
shen me shi hou na ge shi hou ni qian qi wo de shou
เสิน เมอ สือ โฮ่ว น่า เก้อ สือ โฮ่ว หนี่ เชียน ฉี่ หว่อ เตอ โส่ว
ครั้งหนึ่ง ครั้งนั้น เธอจูงมือฉันเอาไว้
靠着你的肩默默地向前走
kao zhe ni de jian mo mo de xiang qian zou
เข้า เจอะ หนี่ เตอ เจียน โม่ โม่ เตอ เซี่ยง เฉียน โจ่ว
แอบอิงไหล่ของเธอ เดินเงียบๆ ไปข้างหน้าด้วยกัน
多年以后 那个午后 遇见你在门口
dou nian yi hou na ge wu hou yu jian ni zai men kou
ตัว เหนียน อี่ โฮ่ว น่า เก้อ อู่ โฮ่ว อี้ว์ เจี้ยน หนี่ ไจ้ เหมิน โข่ว
หลายปีต่อมา ในบ่ายวันนั้น บังเอิญพบเธอที่หน้าประตู
我们却只是像朋友 SAY HELLO
wo men que zhi shi xiang peng you SAY HELLO
หว่อ เหมิน เชว่ จื่อ ซื่อ เซี่ยง เผิง โย่ว SAY HELLO
เราคล้ายเป็นเพียงเพื่อน ที่กล่าวทักทายกันตามธรรมดา
你的眼睛藏着秘密 不由自主让我回忆过去
ni de yan jing cang zhe mi mi bu you zi zhu rang wo hui yi guo qu
หนี่ เตอ เอี่ยน จิง ฉาง เจอ มี่ มี่ ปู้ โหยว จื้อ จู่ รั่ง หว่อ หุย อี้ กั้ว ชี่ว์
ในดวงตาของเธอมีความลับซ่อนอยู่ ซึ่งมันทำให้ฉันอดไม่ได้ที่จะนึกถึงวันเก่าๆ
曾经的誓言已忘记 泯灭的心
ceng jing de shi yan yi wang ji min mie de xin
เฉิง จิง เตอ ซื่อ เอี่ยน อี่ วั่ง จี้ หมิ่น เมี่ย เตอ ซิน
หัวใจที่ลืมคำมั่นสัญญาไปหมดสิ้นแล้ว
消失在人群的背影 耳边回荡你的轻声细语
xiao shi zai ren qun de bei ying er bian hui dang ni de qing sheng xi yu
เซียว ซือ ไจ้ เหริน ฉุน เตอ เป้ย อิ่ง เอ่อร์ เปียน ฮุย ตั้ง หนี่ เตอ ซิง เซิง ซี่ อี่ว์
ภาพด้านหลังที่ค่อยๆ เลือนหายไปในฝูงชน ในหูกึกก้องไปด้วยเสียงกระซิบเบาๆ ของเธอ
曾经的你背过身去 看不清晰
ceng jing de ni bei guo shen qu kan bu qing xi
เฉิง จิง เตอ หนี่ เป้ย กั้ว เซิน ชี่ว์ คั่น ปู้ ชิง ซี
ภาพแผ่นหลังของเธอคนเดิมได้ห่างออกไป จนกระทั่งเลือนลาง
想你的时候 被你左右 我猜不透
xiang ni de shi hou bei ni zuo you wo cai bu tou
เสี่ยง หนี่ เตอ สือ โฮ่ว เป้ย หนี่ จั่ว โย่ว หนี่ ไช ปู๋ โท่ว
เมื่อคิดถึงเธอ แต่เธอก็วนเวียนอยู่ข้างกายทำให้ฉันคาดเดาไม่ออก
自由 你有了自由
zi you ni you le zi you
จื้อ โหยว หนี่ โหย่ว เลอ จื้อ โหยว
อิสระ เธอเป็นอิสระแล้ว
相遇的路口 尴尬地互相问候
xiang yu de lu kou gan ga de hu xiang wen hou
เซียง อี้ว์ เตอ ลู่ โข่ว กาน ก้า เตอ หุ้ เซียง เวิ่น โฮ่ว
เมื่อบังเอิญพบกันบนเส้นทาง เราทักทายกันอย่างขัดเขิน
我们已到了 路的尽头
wo men yi dao le lu de jing tou
หว่อ เหมิน อี้ว์ เต้า เลอ ลู่ เตอ จิ่ง โถว
เราทั้งคู่ต่างมาถึงสุดปลายทางของเราแล้ว
什么时候 那个时候 你牵起我的手
shen me shi hou na ge shi hou ni qian qi wo de shou
เสิน เมอ สือ โฮ่ว น่า เก้อ สือ โฮ่ว หนี่ เชียน ฉี่ หว่อ เตอ โส่ว
ครั้งหนึ่ง ครั้งนั้น เธอจูงมือฉันเอาไว้
我是那么怕你松开我的手
wo shi na me pa ni song kai wo de shou
หว่อ ซื่อ น่า เมอ ผ้า หนี่ ซง ไค หว่อ เตอ โส่ว
ฉันกลัวเหลือเกินว่าเธอจะปล่อยมือฉัน
多年以后 那个午后 遇见你的时候
duo nian yi hou na ge wu hou yu jian ni de shi hou
ตัว เหนียน อี่ โฮ่ว น่า เก้อ อู่ โฮ่ว อี้ว์ เจี้ยน หนี่ เตอ สือ โฮ่ว
หลายปีต่อมา ในบ่ายวันนั้น บังเอิญพบเธอที่หน้าประตู
我们却已经为别人在等候
wo men que yi jing wei bier en zai deng hou
หว่อ เหมิน เชว่ อี่ จิง เว่ย เปี๋ย เหริน ไจ้ เติ่ง โฮ่ว
เราทั้งคู่ต่างก็มีคนอื่นที่รอคอยแล้ว
你的眼神欲言又止 叹息总在唇边独自坚持
ni de yan shen yi yan you ci tan qi zong zai chun bian du zi jian chi
หนี่ เตอ เอี่ยน เสิน อี้ว์ เอี๋ยน โย่ว ฉือ ทั่น ซี จ่ง ไจ้ ฉุน เปียน ตู๋ จื้อ เจียน ฉือ
สายตาของเธอคล้ายมีคำกล่าว ลอบหายใจเบาๆ ผ่านริมฝีปากเพื่อเอ่ยคำ
那个已变冷的解释 姗姗来迟
na ge yi bian leng de jie shi shan shan lai chi
น่า เก้อ อี่ เปี้ยน เหลิง เตอ เจี่ย ซื่อ ซาน ซาน หลาย ฉือ
คำแก้ตัวที่ชืดชา มาถึงอย่างล่าช้าและเอื่อยเฉื่อย
没有勇气打开往事 回忆能否渐渐变成白纸
mei you yong qi da kai wang shi hui yi neng fou jian jian bian cheng bai zhi
เหมย โหย่ว หย่ง ชี่ ต่า ไค หว่าง ซื่อ หุย อี้ เหนิง โฝ่ เจี้ยน เจี้ยน เปี้ยน เฉิง ไป๋ จื่อ
ไม่กล้าแตะต้องเรื่องราวที่ผ่านมา ความทรงจำอาจจะค่อยๆ กลายเป็นกระดาษที่ว่างเปล่า
每当落叶深秋流逝 飘落的诗
mei dang luo ye shen qiu liu shi piao luo de shi
เหม่ย ตัง ลั่ว เย่ เซิน ชิว หลิว ซื่อ เพียว ลั่ว เตอ ซือ
ทุกครั้งเมื่อใบไม้ร่วงหล่นในช่วงปลายสารทฤดู พร้อมๆ กับการพรั่งพรูของบทกวี
*在这个时候 不再回头 没了等候
zai zhe ge shi hou bu zai hui tou mei le deng hou
ไจ้ เจ้อ เก้อ สือ โฮ่ว ปู้ ไจ้ หุย โถว เหมย เลอ เติ่ง โฮ่ว
ในตอนนี้ จะไปหันกลับไปอีก และไม่รอคอยอีกต่อไป
放手 我们已放手
fang shou wo men yi fang shou
ฟั่ง โส่ว หว่อ เหมิน อี่ ฟั่ง โส่ว
ปล่อยมือ เราต่างปล่อยมือ
相遇的路口 尴尬地互相问候
xiang yu de lu kou gang a de hu xiang wen hou
เซียง อี้ว์ เตอ ลู่ โข่ว กาน ก้า เตอ หู้ เซียง เวิ่น โฮ่ว
เมื่อบังเอิญพบกันบนเส้นทาง เราทักทายกันอย่างขัดเขิน
我们已到了 路的尽头**
wo men yi dao le lu de jing tou
หว่อ เหมิน อี่ เต้า เลอ ลู่ เตอ จิ่ง โถว
เราทั้งคู่ต่างมาถึงสุดปลายทางของเราแล้ว
ซ้ำ *-**
