ดึกสงัด ทุกคนหลับสนิทกันหมดแล้ว มีแต่ฉันที่ไม่ยอมหลับ ความเงียบสงัดและหนาวเย็นจากเครื่องปรับอากาศบวกกับความคิดในใจ ทำให้ฉันเป็นทุกข์และหวาดกลัวสุดจะพรรณา ฉันนอนคลุมโปง หดแขนหดขาและขดตัวอยู่ภายใต้ผ้าห่ม นึกไปถึงเรื่องราวต่างๆ ของวิญญาณที่ปรากฏตามโรงพยาบาล ที่เคยได้ยินใครต่อใครเล่าให้ฟัง รายละเอียด...
คืนวันใน “ห้องสวนหัวใจ” : องุ่น เกณิกา สุขเกษม
เผยแพร่: โดย: MGR Online
กำลังโหลดความคิดเห็น
