เป็นที่รู้กันดีว่า “อีเมลด้า มาร์กอส” อดีตสตรีหมายเลขหนึ่งแห่งฟิลิปปินส์นั้น เป็นผู้ที่คลั่งไคล้ใหลหลงในความงามของรองเท้าแสนสวย จนทำให้เธอกลายเป็นนักสะสมรองเท้า ที่มีจำนวนถึงสามพันคู่ และล้วนแล้วแต่เป็นรองเท้าแบรนด์ดังทั้งสิ้น
เมื่อเธอและสามีถูกขับออกนอกประเทศ ด้วยฤทธิ์ของการเมืองเมื่อปี 1986 สิ่งที่เธอไม่อาจขนไปด้วยหมด ก็คือรองเท้าที่ถูกทิ้งไว้จำนวนนับพันคู่ ที่ห้องใต้ดินของทำเนียบมาลากันยัง และต่อมาในยุค คอราซอน อาคิโน ก้าวขึ้นเป็นผู้นำ ได้มีการนำรองเท้าเหล่านั้น รวมทั้งเสื้อผ้าของสองสามีภรรยาอีกจำนวนหนึ่ง ไปแสดงไว้ที่พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติของฟิลิปปินส์
เสื้อผ้าและรองเท้าทั้งหมด ที่ถูกนำไปแสดงไว้ที่พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ มีจำนวนถึง 1,220 คู่ ล้วนแล้วแต่เป็นรองเท้าแบรนด์ดังที่สุดของอเมริกาและยุโรปในขณะนั้น อาทิ ปิแอร์ บัลแม็ง คริสเตียน ดิออร์ ชาร์ลส์ จูร์ด็อง ชาแนล เฟอรากาโม่ กุชชี่ และพราด้า ซึ่งในเวลาต่อมารองเท้าเหล่านี้ได้ถูกขอยืมจากพิพิธภัณฑ์รองเท้ามาริคิน่า เมื่อปี 2001 จำนวน 800 คู่ เพื่อนำไปแสดงให้ชาวฟิลิปปินส์และนักท่องเที่ยวได้ชม ทั้งนี้ เพื่อแสดงให้เห็นความขัดแย้งอย่างรุนแรงในยุคนั้นว่า ในขณะที่สตรีหมายเลขหนึ่งสวมรองเท้าคู่แสนสวย บอบบาง และแพงหูฉี่ แต่ยังมีประชาชนอีกไม่น้อยที่ต้องเดินด้วยเท้าเปล่าแทบจะตลอดชีวิต ที่ไม่มีโอกาสได้รู้จักแม้รองเท้าราคาถูกสักคู่
ในปี 2009 เกิดภาวะน้ำท่วมในฟิลิปปินส์ ที่ทำให้รองเท้าจำนวนนับสิบคู่เสียหาย แต่อีกจำนวน 765 คู่ยังคงได้รับการดูแลรักษาอย่างดีเยี่ยม และในแต่ละวันมีนักท่องเที่ยวเดินทางมาชมพิพิธภัณฑ์รองเท้าแห่งนี้ประมาณ 50-100 คน ซึ่งคำแรกที่แต่ละคนร้องอุทานออกมาคือ “ว้าว” และคำถามที่ตามมาคือ เธอได้มีโอกาสสวมรองเท้านี้ทุกคู่หรือเปล่า ซึ่งประจักษ์พยานว่า เธอเคยสวมรองเท้าเหล่านี้มาแล้วทุกคู่ก็คือ ร่องรอยที่บริเวณพื้นรองเท้า และรอยยับของหนังนั่นเอง และทุกคนที่ได้เห็นรองเท้าเหล่านี้ล้วนพิศวงงงงวยด้วยกันทุกคน
นับว่าโชคดีที่รองเท้าแสนแพงเหล่านี้ ถูกขอยืมมาแสดงไว้ที่นี่ ทั้งนี้เพราะจากภาวะอากาศแปรปรวนเมื่อก่อนหน้านี้ ที่ทำให้หมู่เกาะฟิลิปปินส์ต้องประสบภัยธรรมชาติอย่างรุนแรง ฝนที่กระหน่ำลงมาอย่างไม่หยุดยั้ง ทำให้หลังคาของพิพิธภัณฑ์รั่ว และน้ำฝนไหลลงมาจนนองไปทั่วทั้งอาคาร เมื่อเดือนที่ผ่านมา จึงต้องมีการขนย้ายสิ่งของที่แสดงอยู่ในสถานที่แห่งนี้อย่างจ้าละหวั่น เสื้อผ้าทั้ง 150 ลังของสองสามีภรรยาอดีตผู้นำ ถูกนำไปวางกองกับพื้นอย่างไม่มีผู้เหลียวแล และจากความชื้นที่สะสมนี้เอง ที่ทำให้เสื้อผ้า รองเท้า และข้าวของส่วนใหญ่ถูกทำลายโดยปลวกที่มีอยู่มากมาย จนต้องมีการย้ายสถานที่เก็บของเหล่านี้ โดยที่ส่วนหนึ่งถูกนำไปซ่อมให้คงอยู่ในสภาพที่ดี ที่จะนำมาแสดงต่อไป
เป็นที่น่าเสียดายอย่างมากคือ รองเท้าที่ถูกเย็บด้วยมือเหล่านี้ ต้องถือว่าเป็นงานชั้นครูที่ในปัจจุบันมีผู้ผลิตรองเท้าแบบนี้น้อยลงเรื่อยๆ เพราะส่วนหนึ่งต้องถือว่าเป็นรองเท้าที่ออกแบบสำหรับภริยาผู้นำโดยเฉพาะ ย่อมมีเทคนิคเฉพาะตัวที่ไม่เหมือนใคร และเป็นความรู้ที่สามารถจะเก็บไว้ศึกษาได้ นอกจากนั้น เสื้อผ้าชุดประจำชาติที่ถูกสวมใส่มาแล้วโดยอดีตผู้นำและภริยา ก็ต้องถือว่าเป็นงานตัดเย็บชั้นครูเช่นกัน ที่เป็นงานที่ต้องอาศัยความชำนาญและความละเอียดอ่อนของช่างพื้นเมือง ที่ปัจจุบันมีจำนวนน้อยลงอย่างน่าใจหาย
ถึงแม้ว่ามาดาม อีเมลด้า มาร์กอส จะถูกกล่าวหาจากคนกลุ่มหนึ่งว่า เป็นผู้ที่อยู่เบื้องหลังสามีและเป็นสตรีที่ทรงอิทธิพลที่สุด แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้เช่นกันว่า สตรีเช่นเธอนี่เอง ที่ทำให้งานศิลปหัตถกรรมของฟิลิปปินส์ เฟื่องฟูได้เช่นเดียวกัน ในยุคที่เธอเรืองอำนาจ และทำให้ทั่วโลกหันมาจับตามองสตรีอันดับหนึ่งของฟิลิปปินส์อย่างสนใจ
